รวมกลอนของโสรญา

ปลายปากกา ของ โสรญา นางสาวโสรญา หมัดเหม 6206510116 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่

กลอน ทั้งหมด นี่คือตัวฉัน แม่จ๋า พระอรหันต์ของลูก มือที่อุ่นที่สุด นกน้อยทำรังแต่พอตัว บั้นปลายชีวิต

นี่คือตัวฉัน ตัวข้านี้มีนามว่า โสรญาชื่อนี้ดี หน้าตามีราศรี ทั้งท่าทีดีสุภาพ เชื่อฟังคำแม่พ่อ ที่ควรต่อการกราบไหว้ ซึ่งเป็นผู้ที่ปราบ ความทุกข์ยากแก่ลูกเอย

แม่จ๋า แม่จ๋าหนูหนาวมากแม่รู้ไหม ยามที่ใครเขาถามแม่อยู่ไหน ถึงแม่อยู่สุดฟ้าอันแสนไกล ขอแค่ใจแม่อยู่ใกล้ลูกก็พอ

พระอรหันต์ของลูก เพียงครั้งเดียวที่หวังในชีวิต ขอตั้งจิตสืบสานพระศาสนา แทนพระคุณพ่อแม่ที่เมตตา เทิดคุณค่าบารมีที่มีเอย

มือที่อุ่นที่สุด สองมือแม่กอดกกลูกปกป้อง สองมือแม่ประคองกายมิให้ล้ม สองมือแม่ป้อนข้าวเยาว์ดื่มนม สองมือแม่ดุจดั่งพรมห่มลูกยา

นกน้อยทำรังแต่พอตัว เจ้าโผผินบินฝ่าสู่ฟ้ากว้าง แม้นอ้างว้างเหว่ว้าเที่ยวหาหนอน จะเนิ่นนานปานใดไม่อาทร ตะวันรอนลาลับจึงกลับรัง

โคลงสี่สุภาพ(รักชีวิตต้องดูแล) สุขภาพรักษาให้ สำคัญ การดำเนินชีวัน เลือกเฟ้น สิ่งมีประโยชน์สรร ประสิทธิ์ มีพิษภัยใฝ่เว้น สร้างรู้เท่าทัน กาพย์ยานี๑๑(ชีวิตที่แสนสั้น) ชีวิตของคนเรา เหมือนนานเนาจนเราไม่ คิดว่าอายุขัย สิ้นสุดไวใจประสงค์ หาความสุขใส่ตัว อย่าเมามัวมิพะวง วันคืนไม่ยืนยง ชีวิตคงต้องดับสูญ กลอนสุภาพ(เส้นทางชีวิต) เมื่อร่วงสู่พื้นหญ้าค่าเลือนหาย ปล่อยเปล่าดายแห้งไปในไม่ช้า เปรียบเสมือนหญิงชายเชยชมสมอุรา เลือนลับลามิสนใจไร้ใยดี

ขอบคุณค่ะ