ณ ป่าใหญ่แห่งหน่ึ ง มีกระต่ายตัวหน่ึ งมั่นใจในความเรว็ ของฝีเท้าตัวเองมาก และ มักพูดโม้โอ้อวดว่าไม่มีใครเทียบเทียมได้ จนวันหน่ึ ง เจ้ากระต่ายได้พบกับเต่าท่ี กาลังเดินต้วมเตี้ยมผ่านมา เมื่อเห็นดังนั้ น เจ้ากระต่ายก็หัวเราะเยาะและพูด ล้อเลียนว่า \"น่ี เจ้าเต่า มัวแต่เดินอืดอาดอย่างนี้ แล้วเมื่อไรจะถึงบ้านกันล่ะเนี่ ย ต่อ ให้เจา้ เดนิ นาหน้ าไปกอ่ นครง่ึ วนั ขา้ ยังตามเจ้าทนั เลย\"
เจ้าเต่าได้ยินดังนั้ น ก็เกิดอาการไม่พอใจ เลยพูดตอบ กลับไปว่า \"ถึงข้าจะเดินช้า แต่ข้าก็กลับถึงบ้านทุกวัน ถ้า อย่างง้ันเรามาลองว่ิงแข่งกันมั้ยล่ะ แล้วข้าจะเอาชนะเจ้า ให้ดู\"
กระต่ายเห็นวา่ เจ้าเต่าทา้ แข่งอยา่ งนั้น ก็ตอบตกลงพรอ้ ม กบั พดู ไปอยา่ งขา ๆ วา่ \"ฮา่ ฮา่ ฮา่ โถ... เจา้ เตา่ เชื่องช้า อยา่ งเจา้ น่ะเหรอ จะมาชนะกระต่ายทีร่ วดเรว็ อยา่ งข้าได้ ไมม่ ีทางหรอก\"
เม่ือถึงวันแข่งขัน เจ้ากระต่ายได้ว่ิงออกจากจุดเร่มิ ต้นไปด้วยความเรว็ เต็มฝีเท้า แซง หน้ าเจ้าเต่าไปไกล และเม่ือหันหลังกลับไปดูก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเจ้าเต่า เลยคิดว่า คงอกี นานกวา่ เจา้ เต่าจะเดนิ มาถึง จึงนึ กในใจว่า \"งั้นข้าของีบเอาแรงสั กหน่ อยดีกว่า ยงั ไงกช็ นะอยแู่ ลว้ \" แลว้ ไม่นานเจา้ กระตา่ ยก็เผลอหลับไป
ส่วนเจ้าเต่า กย็ งั คงเดินตว้ มเตยี้ ม ๆ อย่างไม่เหน็ ดเหน่ื อย ย่อท้อ เดินมาเร่ือย ๆ จนเกือบจะถึงเส้ นชัย ทางด้าน กระต่ายที่นอนอยู่แถวนั้ นก็สะดุ้งต่ืนข้ึน เห็นรอยเท้าเต่า ที่พื้นก็รีบว่ิงตามไป แต่ก็ไม่ทันเสี ยแล้ว เพราะเม่ือเจ้า กระต่ายว่ิงมาถึงเส้ นชัยก็พบว่าเจ้าเต่าที่ตนเคยสบ ประมาทไว้นั้ น ได้เดินเข้าเส้ นชัย เป็ นผู้ชนะในการ แขง่ ขนั ครงัั้ นี้
เหตุการณ์น้ีทาให้เจา้ กระตา่ ยรูส้ ึกเสียใจมากทตี่ ้องมาพ่ายแพ้ ให้กบั เจ้าเตา่ เพียงเพราะความประมาทของตัวเองนั่นเอง...
นิ ทานเร่ืองน้ี สอนให้รู ้ว่า หากเราใชช้ วี ิตอย่างประมาท ก็อาจเป็นหนทางที่นามาสู่ความพ่ายแพ้ ได้ ดังเชน่ เจ้ากระต่ายตัวนี้ ที่ประมาทเลินเล่อ คิดว่าตัวเองว่ิงได้เรว็ กว่า จึง ชะลา่ ใจ ไม่คดิ ทจ่ี ะพยายามหรอื ว่ิงแข่งให้สาเรจ็ จนสุดทา้ ยก็โดนเจ้าเต่าว่ิง แซงเข้าเส้นชยั ไปในท่ีสุด เชน่ เดียวกันกับการเรยี น หากเด็ก ๆ หลงคิดว่า ตัวเองเก่งแล้ว จึงไม่ขยันตั้งใจอ่านหนั งสื อ เพ่ือนที่เขามีความขยันและมี ความพยายามมากกว่า ก็อาจมีผลการเรยี นทด่ี ีกว่าเราได้
Search
Read the Text Version
- 1 - 10
Pages: