นิทานอีสป หนูน้อยหมวกแดง

กาลครัง้ หนงึ่ ณ หมบู่ ้านที่แสนอบอนุ่ มีเด็กหญิงหน้าตานา่ รักนง่ั เลน่ ดคู ณุ แม่ ทาอาหารอยใู่ นครัว เพอ่ื นบ้านทกุ คนตา่ งพากนั เรียกเธอวา่ \"หนนู ้อยหมวกแดง\" ตามสี ของหมวกท่ีเธอใสเ่ ป็นประจา และวนั นีเ้ธอก็ได้รับคาสง่ั จากคณุ แม่ ให้นาอาหารและ ขนมไปเย่ียมคณุ ยายซง่ึ อาศยั อย่ใู นหมบู่ ้านข้าง ๆ

\"เอาตะกร้านีไ้ ปส่งให้ถงึ มือคุณยายนะจ๊ะ แล้วก็รีบไปรีบกลับ อย่าไปเท่ยี วเล่น เถล ไถลท่ไี หนไกล อย่าพูดคุยกบั คนแปลกหน้าด้วยล่ะ เข้าใจไหม ?\" คณุ แม่คนสวยกาชบั ด้วยความเป็นหว่ ง ลกู สาวตวั น้อยก็ตอบรับและสญั ญา แล้วออกจากบ้านไปอยา่ งร่าเริง ระหวา่ งทางไปบ้านคณุ ยาย บงั เอิญมีหมาป่าเจ้าเลห่ ์เดนิ มาพบกบั หนนู ้อยหมวกแดง จงึ เข้าไปทกั ทายหวงั จบั เด็กหญิงทาเป็นอาหารมือ้ เยน็ \"สวัสดีจ้ะสาวน้อย มาทาอะไรในป่ า ตรงนีค้ นเดียวเหรอจ๊ะ ?\"

\"หนูกาลังไปเย่ยี มคุณยายท่หี มู่บ้านใกล้ ๆ นีเ้ องค่ะ\" หนนู ้อยหมวกแดงตอบอยา่ งเป็น มิตร แตก่ ลบั ทาให้เจ้าหมาป่าคดิ อบุ ายหลอกลอ่ หวงั จบั คณุ ยายของเธอมาเป็นเหย่ือด้วยอีกคน \"แต่ว่าสาวน้อย.. เอาตะกร้าเล็ก ๆ ไปแค่นี้ คุณยายเสียใจแย่เลย ฉันว่าเราไปเกบ็ ดอกไม้สวย ๆ มาเป็ นของขวัญเพ่มิ กนั เถอะ\" หมาป่าชกั ชวนให้หนนู ้อยหมวกแดงออก นอกเส้นทาง มนั จะได้รีบตรงไปจบั คณุ ยายกินก่อน แล้วดกั รอหนนู ้อยหมวกแดงท่บี ้านนนั้ เลย

โชคไมด่ ที ่ีหนนู ้อยหมวกแดงหลงเชื่อคาชวน แล้วหนั ไปเก็บดอกไม้ และเดนิ เลน่ อยา่ ง เพลดิ เพลนิ จนลมื ทงั้ เวลา ทงั้ คาตกั เตอื นของคณุ แม่ไปหมดสิน้ กระทง่ั เจ้าหมาป่าเดินทางไปถงึ หมบู่ ้านข้าง ๆ แล้วจบั ตวั คณุ ยายซอ่ นเอาไว้ในตู้ กอ่ นนาเสือ้ ผ้ามาใส่ เพ่ือปลอมตวั เป็นคณุ ยาย นอนป่วยอยบู่ นเตียง รอให้หนนู ้อยหมวกแดงมาถึงแล้วจบั กินทงั้ ยายทงั้ หลานพร้อมกนั ทเี ดยี ว

เม่ือหนนู ้อยหมวกแดงรู้ตวั วา่ ทาผิดคาสงั่ คณุ แม่ ก็รีบวิ่งไปหาคณุ ยายท่ีบ้านทนั ที แตก่ ลบั พบวา่ คณุ ยายของเธอนนั้ มีทา่ ทางและหน้าตาแปลกประหลาดไปจากเดิม \"คุณยายคะ ทาไมคุณยายต้องนอนคลุมโปงด้วยล่ะคะ ?\" หนนู ้อยถามด้วยความสงสยั \"ยายเป็ นไข้ไม่สบาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาป่าดดั เสียงตอบ \"คุณยายคะ ทาไมเสียงของคุณยายแปลกจงั เลยคะ ?\" หนนู ้อยถามอกี ครัง้ \"ยายเจบ็ คอ ไอหนักมาก เสียงเลยเพีย้ นไปหน่อยจ้ะหลาน\" หมาป่าตอบพร้อม แกล้งทาเป็นไอคอ่ กแคก่ ทาให้หนนู ้อยหมวกแดงสงั เกตเห็นเขยี ้ วแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทาไมคุณยายถงึ มเี ขยี้ วยาวขนาดนัน้ ล่ะคะ ?\" หนนู ้อยหมวกแดง ถาม แล้วคอ่ ย ๆ เดนิ ถอยออกมา เพราะเร่ิมรู้สกึ ไมป่ ลอดภยั

\"กเ็ พราะยายมีเขีย้ วไว้จับหลานกนิ ไงล่ะ เจ้าหนูน้อย !!\" คราวนีห้ มาป่าไม่แสร้งทาตวั ใจดี อกี ตอ่ ไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตวั หนนู ้อยหมวกแดงอยา่ งเกรีย้ วกราด แตโ่ ชคดีที่เสยี งกรี๊ด ของหนนู ้อยดงั ไปถงึ นายพรานหนมุ่ สองคนท่ีผา่ นมาพอดี ปัง ปัง ปัง !!! เสยี งปืนดงั ขนึ ้ สามนดั พร้อมกบั ร่างของหมาป่าดนิ ้ รนอยา่ งเจ็บปวด นายพรานหน่มุ บกุ เข้ามาชว่ ยชีวิตหนนู ้อยหมวกแดง และพาคณุ ยายออกจากต้เู สอื ้ ผ้าได้อย่าง ปลอดภยั หนนู ้อยหมวกแดงสารภาพความผิด และขอโทษคณุ ยายทตี่ วั เองเถลไถลจนได้รับ อนั ตรายกนั ทงั้ คู่

\"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจ้ะ แค่หนูไม่เป็ นอะไรกพ็ อแล้ว แต่ต้องสัญญากบั ยายก่อน นะว่าจะไม่เช่ือฟังคนแปลกหน้า ไม่เล่นซนจนลืมเวลาแบบคราวนีอ้ ีก\" หนนู ้อยหมวก แดงพยกั หน้ารับคา พอคณุ ยายเหน็ ดงั นนั้ ก็ยิม้ รับ แล้วเลยี ้ งอาหารมือ้ อร่อยให้นายพรานแทน คาขอบคณุ ก่อนทงั้ สองจะพาหนนู ้อยหมวกแดงกลบั สอู่ ้อมกอดของคณุ แม่ท่ีบ้านโดยสวสั ดิ ภาพ. นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่า : เดก็ ๆ ควรมีวนิ ยั ในตนเอง และเชื่อฟังคาสงั่ สอน รวมถึงคาแนะนาของคณุ พ่อคณุ แม่ ถ้าได้รับอนญุ าตให้ออกไปข้างนอกแล้ว ก็ไมค่ วรเถลไถลไปไหนไกลจนมืดคา่ และควรกลบั บ้าน ให้ตรงเวลาที่กาหนด ทสี่ าคญั ต้องพยายามหลกี เลย่ี ง ไมพ่ ดู คยุ หรือรับของจากคนแปลกหน้า โดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขาอาจเป็นคนไม่ดที ี่หวงั ขโมยทรัพย์สินเงนิ ทอง หรือทาร้ายร่างกาย แล้วเป็นอนั ตรายตอ่ ชีวติ เหมอื นกบั หมาป่าจอมเจ้าเลห่ ์ ที่คดิ วางแผนกินหนนู ้อยหมวกแดงเป็น อาหาร แตถ่ ้าเผลอทาตวั ผิดไป กต็ ้องรู้จกั ขอโทษขอโพย เอาความผิดพลาดมาเป็นบทเรียน แล้วอยา่ กลบั ไปทาผิดซา้ สองอกี นะคะ