-

โมเดลธุรกิจ (Business Model Canvas) การที่เราจะทราบลายระเอียดของกิจการว่าประกอบกิจการอะไร ขาบอะไร กลุ่ม ลูกค้าคือใคร ค่าใช้จ่ายอะไร และอื่นๆ ที่ดูแล้วทราบลายละเอียดของกิจการว่ามีการ เชื่อมอะไรบ้างก็จะเป็นโมเดลทางธุรกิจ (Bus iness Model Canvas) จะเป็น ลักษณะของเทมเพลต (Template) โมเดลธุรกิจที่มีส่วนประกอบกัน 9 ด้าน ซึ่ง สามารถประยุกต์ใช้งานในกลุ่มธุรกิจต่างๆ และได้รับความนิยมจากนักการตลาด และSMES ใช้เป็นเครื่องมือพื้นฐาน แสดงแผนภูมิภาพ Business Model Canvas

ธุรกรรมการขายสินค้าและบริการใน ธุรกิจดิจิทัล การขายสินค้าและการบริการเป็นสิ่งที่มีความ สำคัญของธุรกิจและเป็นธุรกรรมในธุรกิจดิจิทัลด้วยซึ่ง จะก่อให้เกิดรายได้เข้าธุรกิจ โดยทำการแยกธุรกิจ ดิจิทัลตามแพลตฟอร์มเป็นกลุ่มดังต่อไปนี้

กลุ่มโมเดลการเเลกเปลี่ยนหรือ Marketplace เช่น Grab Airbnb เป็นต้น กลุ่มโฆษณา เช่น YouTube Instagram facebook กลุ่มค่าธรรมเนียมจากการใช้บริการ เช่น Paypal AliPay กลุ่มระบบเก็บค่าสมาชิก (Subscription) เช่น Netflix iflix HOOQ VIU กลุ่มฟรีเมียม (Freemium) เช่น Spotify Joox กลุ่มโมเดลทางระบบนิเวศ เช่น แพลตฟอร์มของ IOS และ ANDROID

การชำระเงินออนไลน์ การโอนเงิน กระเป๋าเงินอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Wallet) พร้อมเพย์ บริการชำระบิลข้ามธนาคาร (Cross-bank Bill Payment) Mobile Payment

สื่อสังคมออนไลน์กับธุรกิจดิจิทัล

ความหมายของสื่อสังคมออนไลน์กับธุรกิจดิจิทัล ธุรกิจดิจิทัล หมายถึง การนำเทคโนโลยีต่างๆ เข้ามาพัฒนาธุรกิจที่ทำอยู่เพื่อ เพิ่มความสะดวกสบายให้ทั้งผู้ประกอบการและผู้บริโภคในการเลือกซื้อสินค้าหรือ บริการต่างๆ สื่อสังคม หมายถึง การสื่อสารของมนุษย์ได้รัการพัฒนาให้สื่อสารถึงกัน อย่างรวดเร็ว อันเป็นผลมาจากควมก้าวหน้าด้านเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ที่ได้เข้า มามีบทบาทในชีวิตประจำวันมากขึ้น เป็นสื่อชนิดหนึ่งที่ผู้ใช้สามารถมีส่วนร่วม สร้างและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นต่างๆ ผ่านระบบอินเตอร์เน็ต

คุณลักษณะของสื่อสังคมออนไลน์ 1.สื่อสังคมออนไลน์เป็นอินเทอร์เน็ตแอปพลิเคชัน 2.เนื้อหาในสื่อสังคมออนไลน์ถูกสร้างโดยผู้ใช้งานสื่อสังคม 3.ผู้ใช้สื่อสังคมออนไลน์สามารถสร้างข้อมูลส่วน ตัวที่เป็นตัวแทนของผู้ใช้งานบนเว็บไซต์ 4.สื่อสังคมออนไลน์ช่วยในการสร้างกลุ่มสังคมออนไลน์

ความแตกต่างของสื่อสังคมออนไลน์กับสื่อประเภทอื่น 1.การกระจายตัวของเนื้อหาบนสื่อสังคมออนไลน์ซึ่งเป็นแบบไวรัล(Viral) 2.การที่เนื้อหาบนสื่อสังคมออนไลน์สามารถถูกเข้าถึงได้ทุกที่ทุกเวลา 3.ปริมาณเนื้อหาบนสื่อสังคมออนไลน์มีจำนวนมาก 4.การที่เนื้อหาบนสื่อสังคมออนไลน์สามารถถูกดัดแปลง แก้ไขได้ตลอดเวลา

ประเภทของสื่อสังคมออนไลน์ สื่อสังคมออนไลน์ได้มีความก้าวหน้าอย่างมากมี การสนับสนุนทางด้านเทคโนโลยีเพื่อการสื่อสารต่าง ๆ อาทิ การ live รายการต่าง ๆ มีการปรับปรุงด้านความ ปลอดภัย โดยการใช้โพรโตคอลhttpsแทน http เพื่อ เพิ่มความมั่นใจในการใช้สื่อสังคมออนไลน์ ประเภทของ สื่อสังคมออนไลน์สามารถแบ่งออกได้ดังนี้

1.เครือข่ายสังคม (Social networking site) เช่น Facebook Badoo Google+ LinkedIn และ Orkut เป็นต้น 2.ไมโครบล็อก (Mico-blog) เช่น Twitter แสดง BlaukWeibo Tout และ Tumble เป็นต้น 3.ไมโครบล็อก (Mico-blog) เช่น Twitter แสดง BlaukWeibo Tout และ Tumble เป็นต้น 4.บล็อกส่วนบุคคลและองค์กร (Personal and corporate blogs) ตัวอย่างได้แก่ Blogger WordPress Blogging และ Extern เป็นต้น 5.บล็อกที่มีสื่อสิ่งพิมพ์เป็นเจ้าของเว็บไซต์ (Blogs hosted by media outlet) ตัวอย่างคือ theguardian. com เจ้าของคือ หนังสือพิมพ์ The Guardian

6.วิกิ และพื้นที่สาธารณะของกลุ่ม (Wikis and online collaborative space) ตัวอย่างได้แก่ WikipediaWikiaเป็นต้น 7.กลุ่มหรือพื้นที่แสดงความคิดเห็น (Forums, discussion board and group) เช่น Google groups Yahoo groups และ Pantipเป็นต้น 8.เกมออนไลน์ที่มีผู้เล่นหลายคน (Online multiplayer gaming platform) ตัวอย่างได้แก่ Second life และ World of Warcraft เป็นต้น 9.ข้อความสั้น (Instant messaging)เป็นการส่งข้อความสั้นจาก โทรศัพท์เคลื่อนที่ 10.การแสดงตนว่าอยู่ ณ สถานที่ใด (Geo-Spatial tagging)ตัวอย่าง ได้แก่ Facebook และ Foursquare เป็นต้น

หน้าที่ของสื่อสังคมออนไลน์ การระบุตัวตน (Identity) การสนทนา (Conversations) การแบ่งปันข้อมูล (Sharing) การมีตัวตน (presence) ความสัมพันธ์ (Relationships) ชื่อเสียง (Reputation) การสร้างกลุ่มใน Facebook

ผลกระทบของสื่อสังคมออนไลน์ในธุรกิจดิจิทัล 1.การเปลี่ยนแปลงของวัฏจักรการบริโภค 2.การเปลี่ยนแปลงของประเภทข้อมูลที่ผู้ใช้เข้าถึงได้ 3.การมีส่วนร่วมของผู้บริโภค 4.บุคคลที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของผู้บริโภค

ธุรกิจดิจิโมไบล์

ความหมายของธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ ธุรกิจดิจิทัล โมไบล์(Digital Mobile Business) เป็นการนำเทคโนโลยี ดิจิทัลต่าง ๆ และอุปกรณ์สื่อสารที่ใช้ในการพกพาเข้ามาพัฒนา ธุรกิจเพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่ผู้ประกอบการและผู้บริโภค #3

คุณลักษณะและความสำคัญของแพลตฟอร์ม #4 ระบบธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ สามารถสร้างสินค้าหรือบริการใหม่ ที่เรียกว่าการบูรณาการใน แนวตั้ง (Vertical integration) ามารถสร้างตลาดหลายด้าน (Multi-sided markets) สามารถสร้างการผูกขาดของธุรกิจ สามารถสนับสนุนให้ผู้ใช้งานทำธุรกรรมต่าง ๆ ได้ง่าย

โครงสร้างของระบบธุรกิจ ดิจิทัลโมไบล์ กลุ่มผู้ใช้งาน มีรายละเอียดดังนี้ 01 โครงสร้างพื้นฐานการเชื่อมต่อเครือข่ายเคลื่อนที่ไร้สาย 02 มิดเดิลแวร์ของระบบอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เคลื่อนที่ไร้สาย 03 โครงสร้างพื้นฐานระบบอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เคลื่อนที่ไร้สาย 04 แอปพลิเคชันธุรกิจดิจิทัลโมไบล์

#7 กลุ่มนักพัฒนาระบบและองค์กรธุรกิจ มีรายละเอียดดังนี้ 05 การให้บริการธุรกรรมต่าง ๆ 06 การให้ข้อมูลและเนื้อหาต่าง ๆ 07 การพัฒนาแอปพลิเคชัน

แอปพลิเคชันของกลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ #5 1.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านการค้าขาย 2.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านการศึกษา 3.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านการประกัน 4.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านการวางแผน ทรัพยากรองค์กร 5.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านความบันเทิง

#2 6.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านสุขภาพ 7.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านสินค้าคงคลัง และการขนส่ง 8.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านการจราจร 9.กลุ่มธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ด้านการท่องเที่ยว

การประยุกต์เทคโนโลยีสำหรับธุรกิจ ดิจิทัลโมไบล์ 1.ช่องทางการทำธุรกิจดิจิทัลโมไบล์ผ่านอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เคลื่อนที่ไร้สาย 2.การตลาดเคลื่อนที่ (Mobile Marketing) 3.การใช้โมไบล์คูปอง 4.การชำระเงินเคลื่อนที่ 5.ผู้ช่วยส่วนบุคคลดิจิทัล (Digital Personal Assistant) 6.การสร้างความภักดีในตัวสินค้าและการบริการเคลื่อนที่ (MobileLoyalty) 7.การให้บริการของธุรกิจแบบเคลื่อนที่

ความมั่นคงปลอดภัยในการทำ ธุรกรรมดิจิทัล

ความเสี่ยงและภัยคุกคามต่อธุรกรรมดิจิทัล จากผลการสำรวจของเวิลด์อีโคโนมิกฟอรัม(World Economic Forum: WEF) ใน ค.ศ. 2019เรื่องความเสี่ยงจาก การรับรู้ทั่วโลก ซึ่งพิจารณาจากความเสี่ยงที่ผู้มีอำนาจตัดสินใจ จากทั่วโลกมอง และคิดว่าเป็นความเสี่ยงที่คาดการณ์จะมีโอกาส เกิดเพิ่มมากขึ้นใน ค.ศ. 2020 โดยสามารถสรุปแบ่งประเด็นที่ เกี่ยวข้องออกเป็น 5 ความเสี่ยงที่สำคัญ คือ ความเสี่ยงด้าน สภาพแวดล้อม ความเสี่ยงด้านภูมิรัฐศาสตร์ความเสี่ยงด้าน สังคม ความเสี่ยงด้านเทคโนโลยี และความเสี่ยงด้านเศรษฐกิจ

ประเภทเหตุการณ์ของภัยคุกคามต่อธุรกรรมดิจิทัล จากการสำรวจของศูนย์ปฏิบัติการ Security Operation Center (SOC) ของบริษัทCAT cyfenceผู้ให้บริการดูแลความ ปลอดภัยเทคโนโลยีสารสนเทศของประเทศไทย ได้รวบรวมข้อมูลสถิติภัย คุกคามบนโลกไซเบอร์ ไม่ว่าจะเป็นการยืนยันตัวตนล้มเหลว โปรแกรม ประสงค์ร้ายต่าง ๆการค้นหาช่องโหว่บนเว็บไซต์จากผู้ไม่ประสงค์ดี การ โจมตีไปยังเป้าหมายโดยตรง การปลอมแปลงเว็บไซต์ในการทำธุรกรรม ดิจิทัลและโปรแกรมที่ไม่พึงประสงค์เพื่อกระทำการบางสิ่ง ซึ่งล้วนแต่เป็น ภัยคุกคามที่ส่งผลกระทบต่อหน่วยงานหรือองค์กรที่มีผลกระทบชนิดเบา ไปจนถึงชนิดรุนแรงในรูปแบบที่แตกต่างกันไป พอสรุปประเภท เหตุการณ์ของภัยคุกคามต่อธุรกิจดิจิทัลได้ 6 เหตุการณ์

1 การยืนยันตัวตนล้มเหลว (Authentication Failed) 2 โปรแกรมประสงค์ร้าย (Malicious Software) 3 การค้นหาช่องโหว่บนเว็บไซต์จากผู้ไม่ประสงค์ดี (Reconnaissance) 4 การโจมตีไปยังเป้าหมายโดยตรง (Intrusion or Attempted Exploit) 5 การปลอมแปลงเว็บไซต์ในการทำธุรกรรมดิจิทัล (Phishing Website) 6 โปรแกรมที่ไม่พึงประสงค์เพื่อกระทำการบางสิ่ง (Potentially Unwanted Program) 6.1) โทรจัน (Trojans) 6. 2) สปายแวร์ 6.3) แอดแวร์(Adware) 6.4) มัลแวร์(Malware)

การจัดการความเสี่ยงและภัยคุกคาม ธุรกรรมดิจิทัล ความเสี่ยง (Risk Definition) หมายถึง ผลของความไม่ แน่นอนที่ส่งผลต่อองค์กรหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและก่อให้เกิดผลเชิง ลบต่อเป้าหมายขององคก์กรการจัดการความเสี่ยงและภัยคุกคามธรุ กรรมดิจิทัลเป็นองค์ประกอบสำคัญในการทำธุรกรรมดิจิทัลทั้งกับ ตนเอง หน่วยงาน องค์กรต่าง ๆ เป็นอย่างมากโดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อให้ผู้ใช้งานเทคโนโลยีสารสนเทศทุกคนมีความรู้ความเข้าใจและ ตระหนักถึงความเสี่ยงและภัยคุกคามธุรกรรมดิจิทัล

3.1 ความเสี่ยงด้านข้อมูลสารสนเทศ (Information Risk) 3.2 ความเสี่ยงด้านอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์ (Hardware Risk) 3.3 ความเสี่ยงด้านซอฟต์แวร์ (Software Risk) 3.4 ความเสี่ยงด้านผู้ใช้งาน (Users Risk) 3.5 ความเสี่ยงด้านกายภาพและสิ่งแวดล้อม (Physical and Environment Risk) 3.6 ความเสี่ยงด้านเครือข่ายสื่อสาร (Network Communication Risk) 3.7 ความเสี่ยงด้านกระบวนการใช้งาน (Process Risk)

ความมั่นคงปลอดภัยในการทำธุรกรรมดิจิทัล ปัจจุบันผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตทั่วโลกมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นทุกปี โดยเฉพาะจำนวนผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตในภูมิภาคเอเชีย มีจำนวนถึง 2,300 ล้านคน เมื่อเปรียบเทียบกับจำนวนภูมิภาคที่เหลือจำนวนผู้ ใช้งานอินเทอร์เน็ตทั้งหมดรวมกันเพียง 2,233 ล้านคน คิดเป็น 50.3% ของประชากรที่ใช้อินเทอร์เน็ตทั่วโลก รองลงมาเป็น ภูมิภาคยุโรป มีจำนวนถึง 727 ล้านคน คิดเป็น 15.9% และน้อย ที่สุดคือภูมิภาคโอเชียเนียออสเตรเลียมีจำนวน 29 ล้านคน คิดเป็น 0.6% ของประชากรที่ใช้อินเทอร์เน็ตทั่วโลก

กฎหมายและจริยธรรม

กฎหมายและจริยธรรม กฎหมาย คือ ข้อบังคับที่เป็นมาตรฐานที่ใช้วัดและใช้กำหนด ความประพฤติของประชากรในสังคมได้ว่าสิ่งที่กระทำลงไปนั้นถูกหรือ ผิด สามารถกระทำได้หรือกระทำไม่ได้ จริยธรรม (Ethics) มาจาก คำว่า จริย+ ธรรม ซึ่งคำว่า จริยหมายถึง ความประพฤติหรือกิริยาที่ควรประพฤติ ส่วนคำว่า ธรรม หมายถึง คุณความดี หรือหลักปฏิบัติ เมื่อนำคำทั้งสองมารวม กันเป็น “จริยธรรม” จึงมีความหมายว่า “คุณความดีที่ควร ประพฤติ”หรือ “หลักปฏิบัติหรือกิริยาที่ควรประพฤติ”

จริยธรรมในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ปัจจุบันเทคโนโลยีสารสนเทศเข้ามามีบทบาท และความเกี่ยวข้องกับชุมชนและสังคมในทุก ระดับชั้นดังนั้นการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ โดย เฉพาะการใช้งานกับชุมชนและสังคมออนไลน์ จำเป็นจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมใน 4 ประเด็น ประกอบด้วย

01 ความเป็นส่วนตัว (Information Privacy) 02 ความถูกต้อง (Information Accuracy) 03 ความเป็นเจ้าของ (Information Property) 04 การเข้าถึงข้อมูล (Data Accessibility)

จริยธรรมในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ 1. ความเป็นส่วนตัว 2.ความถูกต้อง 3.ความเป็นเจ้าของ 4.การเข้าถึงข้อมูล

ความหมายของธุรกรรมดิจิทัล ธุรกรรมดิจิทัล (digital transaction) หมายถึง ธุรกรรมที่กระทำขึ้นโดยใช้วิธีการทาง อิเล็กทรอนิกส์ ผ่านระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตโดยใช้ อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เป็นเครื่องมือดำเนินการเป็น หลัก

กฎหมายเทคโนโลยีสารสนเทศของ ประเทศไทย กฎหมายเทคโนโลยีสารสนเทศของประเทศไทย ได้ทำการศึกษาและยกร่าง กฎหมายเทคโนโลยีสารสนเทศตั้งแต่วันที่ 15 ธันวาคม 2541 โดยคณะ กรรมการเทคโนโลยีสารสนเทศแห่งชาติ (กทสช.) (National Information Technology Committee) และมอบหมายให้ศูนย์ เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ (National Electronics and Computer Technology Center)ร่วมกับ สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (National Science and TechnologyDevelopment Agency) ในฐานะสำนักงาน เลขานุการคณะกรรมการไอทีแห่งชาติ ทำหน้าที่เป็นเลขานุการประกอบด้วย กฎหมายที่ดำเนินการศึกษาและยกร่างทั้งหมด 6 ฉบับ

กฎหมายเทคโนโลยีสารสนเทศของ ประเทศไทยที่มีผลบังคับใช้อยู่ในปัจจุบัน กฎหมายเทคโนโลยีสารสนเทศที่มีผลบังคับใช้อยู่ใน ปัจจุบัน มีอยู่ด้วยกัน 3 ฉบับ คือ กฎหมายธุรกรรม ทางอิเล็กทรอนิกส์ กฎหมายการคุ้มครองข้อมูลส่วน บุคคล และกฎหมายการกระทำความผิดเกี่ยวกับ คอมพิวเตอร์

การทำธุรกรรมดิจิทัล จากความหมายของธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (electronic transaction) คือ ธุรกรรมที่กระทำขึ้นโดยใช้วิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดหรือแต่ บางส่วนนั้น ปัจจุบันประเทศไทยมีหลายหน่วยงานทั้งในส่วนภาครัฐและ ภาคธุรกิจมีการปรับเปลี่ยนการทำธุรกรรมด้านต่างๆ จากเดิมที่ใช้เอกสาร เป็นหลักโดยเฉพาะภาคการเงินและการธนาคาร มีการปรับรูปแบบการทำ ธุรกรรมการเงินที่สะดวกรวดเร็วขึ้นผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์ คือการใช้ เทคโนโลยีเข้ามาพัฒนาระบบการเงิน (financial technology)