inbound3412020981862625951

หวั ใจชายหนุ่ม ผู้แต่ง พระบาทสมเดจ็ พระมงกฎุ เกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงใช้นามปากกาว่า “รามจิตต”ิ ลกั ษณะการแต่ง บนั เทงิ คดี โดยใช้การเขยี นจดหมายเล่าเร่ืองเป็ นตอนๆต่อเนื่องกันไป เป็ นจด ๑๘ ฉบบั เรื่องย่อ นายประพนั ธ์เป็ นนักเรียนนอกเรียนจบจากองั กฤษ มีความนิยมวฒั นธรรมผร่ัง ช่ืนชม ผู้หญงิ สมัยใหม่จนได้แต่งงานกบั ผู้หญงิ ทนั สมัย ทขี่ าดคุณสมบัติขิงภรรยาทด่ี ี ชีวติ ประสบ อปุ สรรคแต่ในทสี่ ุดปัญหาต่างๆกค็ ลคี่ ลายไป เนือ้ เร่ืองย่อ นายประพนั ธ์เขียนจดหมายถึงนายประเสริฐซ่ึงเป็นเพ่ือนรักของเขา นายประพนั ธ์เป็นนกั เรียน นอกจากประเทศองั กฤษ เมื่อกลบั มาถึงเมืองไทย พอ่ ของเขาหวงั จะใหแ้ ตง่ งานกบั แมก่ ิมเนย้ แต่ประพนั ธ์ ไม่ชอบใจการแต่งตวั ของหล่อนที่ประดบั ประดามากเกินไปและดูเกินงาม จนทาใหเ้ ขาปลีกตวั ออกไปจาก การคลุมถุงชนจนไดพ้ บกบั แมอ่ ุไร ซ่ึงเป็นหญิงสาวหวั นอกดา้ นวฒั นธรรมตะวนั ตกเช่นเดียวกบั ประพนั ธ์ ท้งั สองถูกคอกนั มกั พากนั เที่ยวเตร่สม่าเสมอ จนในที่สุดเกิดไดเ้ สียกนั จนแม่อุไรต้งั ครรภ์ จึงจาเป็นตอ้ ง แตง่ งานกนั บนความไมพ่ อใจของผใู้ หญ่ท้งั สองฝ่ าย แตเ่ ม่ือแตง่ งานไปนานๆ นิสัยของแมอ่ ุไรไดเ้ ปลี่ยนไป ชอบขม่ สามีตอ่ หนา้ คนอื่น หยาบกระดา้ ง ไร้ซ่ึงมารยาท จนหนกั เขา้ เธอเร่ิมเหินห่างประพนั ธ์ไปคบกบั พระยาตระเวนนคร เสือผหู้ ญิงที่ประสงคไ์ ดผ้ หู้ ญิงคนไหนยอ่ มไดท้ ุกคร้ังไป รวมถึงแม่อุไรที่ตอ้ งหยา่ กบั ประพนั ธ์ดว้ ยหวงั วา่ พระยาตระเวนนครจะใหเ้ กียรติเธอราวภรรยาคนสาคญั แต่กลบั ตาลปัตร ทางรักของ แมอ่ ุไรพงั ลงเมื่อพระยาตระเวนนครมีหญิงคนใหม่ เธอจึงกลบั มาขอคืนดีกบั ประพนั ธ์ แตถ่ ูกปฏิเสธ จนเหตุการณ์ตา่ งๆ ผา่ นชีวติ ของนายประพนั ธ์ไป ทาใหเ้ ขาเริ่มคิดไดว้ า่ บางทีการดาเนินชีวติ แบบ ชาวตะวนั ตกน้นั มิสามารถใชไ้ ดก้ บั วถิ ีแห่งความเป็นไทย ในท่ีสุดเขาไดพ้ บกบั นางสาวศรีสมาน หญิงสาว ผทู้ ี่เขาคิดวา่ จะเยยี วยา และบารุงชีวติ ของเขาใหฟ้ ้ื นคืนมาได้ ส่วนแม่อุไรก็ไดพ้ บรักกบั หลวงพิเศษผลพานิช พอ่ คา้ ผมู้ ง่ั มี แมห้ นา้ ตาของเขาจะมิไดห้ ล่อเหลา แต่มีเงินมากพอที่จะซ้ือความสุขใหก้ บั แม่อุไรไดเ้ ช่นกนั เรื่องราวตา่ งๆ ไดจ้ บลงดว้ ยจดหมายฉบบั สุดทา้ ยแต่เพยี งเทา่ น้ี...

สรุปใจความสาคญั ของจดหมาย หวั ใจชายหนุ่ม ๑. ฉบบั ที่ ๑ นายประพนั ธ์ ประยรู สิริ ไดส้ ่งจดหมายถึงนายประเสริฐ สุวฒั น์ ซ่ึงเป็นเพอื่ นรักกนั เป็นฉบบั แรก เน้ือความในจดหมายกล่าวถึงการเดินทางกลบั มายงั ประเทศไทยจากลอนดอนของนายประพนั ธ์ นอกจากน้นั ยงั บรรยายถึงความเสียใจท่ีไปกลบั ประเทศไทยและการดูถูกบา้ นเกิดเมืองนอนของตนเอง และ ไดเ้ ล่าถึงเหตุการณ์ท่ีเกิดข้ึนระหวา่ งการเดินทางกลบั ภายในเรือโดยสาร คือ ไดพ้ บปะกบั ผหู้ ญิงคนหน่ึงที่ ตนเองสนใจ แตต่ อ้ งผดิ หวงั เนื่องจากหล่อนมีหวานใจมารอรับท่ีท่าเรืออยแู่ ลว้ คาทบั ศพั ท์ : เร็สตอรังค์ ศิวไิ ลซ์ อนั ศิวไิ ลซ์ คาแสลง : โก้ ๒. ฉบบั ที่ ๔ จดหมายในฉบบั ที่ ๔ น้ีกล่าวถึง การกลบั มาถึงประเทศไทย และการเขา้ รับราชการซ่ึงใชเ้ ส้นแต่ไม่ สาเร็จผล นอกจากน้ีคุณพอ่ ของนายประพนั ธ์ไดห้ าภรรยาไวใ้ หน้ ายประพนั ธ์แลว้ หล่อนชื่อ กิมเนย้ เป็นลูก สาวของนายอากรเพง้ ซ่ึงพอ่ ของนายประพนั ธ์รับรองว่าเป็นคนดีสมควรแก่นายประพนั ธ์ดว้ ยประการท้งั ปวง แต่ดว้ ยนายประพนั ธ์เป็นนกั เรียนนอก จึงไม่ยอมรับเรื่องการคลุมถงชน จึงไดข้ อดูตวั แม่กิมเนย้ ก่อน นอกจากน้นั ในจดหมายไดเ้ ล่าถึง การพบปะกบั ผหู้ ญิงคนหน่ึงท่ีตนถูกใจที่โรงพฒั นากรดว้ ย คาทบั ศพั ท์ : แบชะเลอร์ ฟรี แฟแช่น โฮเตล็ สานวนท่ีได้ : เดินเขา้ ทา้ ยครัว หมอบราบคาบแกว้ คลุมถุงชน ลงรอยเป็นถา้ ประนม ๓. ฉบบั ท่ี ๕ จดหมายฉบบั ท่ี ๕ กล่าวถึง การไดเ้ ขา้ รับราชการของนายประพนั ธ์ นายประพนั ธ์ไดเ้ ขา้ รับราชการ ในกรมพานิชยแ์ ละสถิติพยากรณ์ และนายประพนั ธ์ไดพ้ อกบั แม่กิมเนย้ หนา้ ตาของหล่อนเหมือนนายซุนฮู หยนิ แต่ก็ยงั ไมเ่ ป็นท่ีถูกใจของนายประพนั ธ์ นอกจากน้นั นายประพนั ธ์ไดเ้ ล่าถึงผหู้ ญิงท่ีเจอในโรงพฒั นากร หล่อนชื่อนางสาวอุไร พรรณโสภณ เป็นลูกสาวของพระพินิฐพฒั นากร ๔. ฉบบั ที่ ๖ จดหมายฉบบั ที่ ๖ กล่าวถึง การไดน้ บั พบแมอ่ ุไร การไปเท่ียวในระหวา่ งงานฤดูหนาวทุกวนั ทุกคืน และไดบ้ รรยายถึงรูปร่างลกั ษณะองแม่อุไร วา่ เป็นคนสวยน่ารัก และกล่าววา่ แม่อุไรงามท่ีสุดในกรุงสยาม แมอ่ ุไรมีลกั ษณะเหมือนฝรั่งมากกวา่ คนไทย มีการศึกษาดี โดยสิ่งที่นายประพนั ธ์ชอบมากที่สุดคือ การเตน้ รา ซ่ึงแม่อุไรก็เตน้ ราเป็นอีกดว้ ย

คาทบั ศพั ท์ : ปอปูล่าร์ สัปเป้ อร์ เอดูเคชน่ั โช สานวนที่ได้ : ทาตวั เป็นหอยจุบ๊ แจง คอ้ นเสียสามส้ีวง ๕. ฉบบั ที่ ๙ จดหมายฉบบั ท่ี ๙ กล่าวถึง การแตง่ งานการแม่อุไรโดยรีบรัด เนื่องจากสาเหตุการนดั พบเจอกนั บ่อยคร้ัง จนทาใหแ้ ม่อุไรต้งั ครรภข์ ้ึนมา การสู่ขอน้นั คุณพอ่ ไดไ้ ปขอใหท้ า่ นเจา้ คุณมหาดเลก็ ไปสู่ขอ หลงั จากแต่งงานท้งั คูไ่ ดไ้ ปฮนั นี่มูนท่ีหวั หินดว้ ยกนั . คาทบั ศพั ท์ : ฮนั นีมูน สานวนที่ได้ : โรงเรียนฝึกหดั เจา้ ชู้ ชิงสุกก่อนห่าม ๖. ฉบบั ที่ ๑๑ ประพนั ธ์กลบั กรุงเทพได้ ๓ อาทิตย์ มาอยทู่ ี่บา้ นใหม่ บา้ นใหม่ท่ีเขาคิดวา่ ไมม่ ีความสุขเลย ประพนั ธ์ ไดเ้ ล่าใหพ้ อ่ ประเสริฐฟังถึงตอนท่ีอยเู่ พชรบุรีวา่ ไดท้ ะเลาะกบั แม่อุไร แลว้ เลยกลบั กรุงเทพ มีเร่ืองขดั ใจ มี ปากเสียงกนั ตลอดขากลบั เมื่อมาถึงที่บา้ นใหม่ กต็ อ้ งมีเรื่องใหท้ ะเลาะกนั แมอ่ ุไร ไม่อยากจดั บา้ นขนของ เพราะถือตนวา่ เป็นลูกผดู้ ี และนอกจากน้นั ก็มีเหตุใหข้ ดั ใจกนั เร่ือยๆ ไม่วา่ ประพนั ธ์จะทาอะไร แม่อุไรกม็ อง วา่ ผดิ เสมอ คาทบั ศพั ท์ : หวั เมือง หนา้ มทู่ ู่ บา่ ว ๗. ฉบบั ท่ี ๑๒ แมอ่ ุไรไดแ้ ทง้ ลูก และสิ้นรักประพนั ธ์แลว้ แต่ประพนั ธ์กย็ งั ทนอยกู่ บั แมอ่ ุไร ยอมฝืนรับชะตากรรม แม่อุไรชอบไปเท่ียวและชอบไปคนเดียว พอประพนั ธ์ถามวา่ ไปไหน แม่อุไรกโ็ กรธฉุนเฉียว นานเขา้ หา้ ง ร้านต่างๆกส็ ่งใบทวงเงินมาท่ีประพนั ธ์ ประพนั ธ์จึงเตือนแมอ่ ุไร แต่แมอ่ ุไรกลบั สวนกลบั มาวา่ ประพนั ธ์ ไมส่ ืบประวตั ิของเธอใหด้ ีก่อน และเธอกจ็ ะไม่ปรับเปลี่ยนตวั เอง ประพนั ธ์จึงตอ้ งไปขอเงินพอ่ เพอื่ ใชห้ น้ี ต่อมาพอ่ ของประพนั ธ์จึงลงแจง้ ความในหนงั สือพมิ พ์เรื่องจะไม่ชดใชห้ น้ีใหแ้ ม่อุไร เมื่อแมอ่ ุไรเห็นแจง้ ความ จึงลงยอ้ นกลบั บา้ ง แลว้ แมอ่ ุไรก็กลบั ไปอยบู่ า้ นพอ่ ของเธอ คุณหลวงเทพปัญหามาหาประพนั ธ์ คุยเรื่องตา่ งๆกนั รวมถึงเร่ืองแมอ่ ุไร ที่เท่ียว อยกู่ บั พระยาตระเวนนคร ดว้ ยความเป็นห่วงแมอ่ ุไร จึงส่ง จดหมายไปกล่าวเตือน แต่ถูกฉีก เป็นชิ้นๆ กลบั มา ตอ่ มาหลวงเทพก็มาหาประพนั ธ์ เพ่อื บอกวา่ แมอ่ ุไรไป คา้ งบา้ นพระยาตระเวนนคร แลว้ และหลวงเทพกร็ ับธุระเรื่องขอหยา่ ตอนน้ีประพนั ธ์จึงกลบั มาโสดอีกคร้ัง สานวนที่ได้ : เมฆทุกกอ้ นมีซบั ในเป็นเงิน อุทิศตวั เป็นพรหมจรรย์ คาศพั ท์ : ฉิว

๘. ฉบบั ที่ ๑๓ ประพนั ธ์มีความสุขท่ีไดก้ ลบั มาเป็นโสดอีกคร้ัง ส่วนแม่อุไรก็ไปอยกู่ บั พระยาตระเวนนคร พระยา ตระเวนนครมีนางบาเรออยถู่ ึง ๗ นาง และท้งั หมดกแ็ ผลงฤทธ์ิเวลาพระยาไม่อยู่ พระยาตระเวนจึงหาบา้ นให้ แม่อุไรอยอู่ ีกหน่ึงหลงั ประพนั ธ์ไดย้ า้ ยตาแหน่งการทางาน มาเป็นผชู้ ่วยเจา้ กรมโรงเรียนในพระบรม ราชูปถมั ภ์ ทางเสือป่ า ประพนั ธ์ เขา้ ประจากรมมา้ หลวง คาทบั ศพั ท์ : อินเตอเร็สต์ ออ๊ กฟอร์ด เลก็ เชอร์ คาศพั ท์ : นางสุวญิ ชา ผรู้ ้ัง หลวง ๙. ฉบบั ท่ี ๑๕ ประพนั ธ์คิดวา่ งานเฉลิมฉลองพระชนมพรรษาคงจะสนุกมาก พระยาตระเวนก็สนุกเหมือนกนั เพราะไปไหนมาไหนเป็นชายโสด เนื่องจากพระยาตระเวนกบั แมอ่ ุไรยงั ไมไ่ ดเ้ ป็นผวั เมียกนั ตามกฎหมาย ตอนน้ีพระยาตระเวนติดผหู้ ญิงท่ีชื่อสร้อย แตแ่ มอ่ ุไรกย็ งั ไดแ้ ตน่ ิ่งเฉยไม่สามารถทาอะไรได้ สานวนที่ได้ : ขนมปังคร่ึงกอ้ นดีกวา่ ไม่มีเลย คาศพั ท์ : ฉุน แตรตรวจ หวั นอก ๑๐. ฉบบั ที่ ๑๗ ประพนั ธ์ไปอยทู่ ี่คา่ ยตอนน้ีไดเ้ ลื่อนยศเป็นนายหมู่ใหญข่ ้ึน พอกลบั บา้ น แม่อุไรกม็ าหาประพนั ธ์ท่ี บา้ น หล่อนมางอ้ ประพนั ธ์ใหช้ ุบเล้ียงหล่อนอีกคร้ัง เพราะหล่อนไมม่ ีที่ไป บา้ นที่หล่อนเคยอยู่ พระยา ตระเวนก็ยกใหแ้ มส่ ร้อย จะไปหาพอ่ ก็เคยพดู อวดดีกบั พอ่ ไว้ แตป่ ระพนั ธ์เห็นวา่ ใหห้ ล่อนกลบั ไปงอ้ พอ่ จะ ดีกวา่ หล่อนจึงไปงอ้ พอ่ แลว้ กไ็ ปอยกู่ บั พอ่ สานวนท่ีได้ : ขดุ อู่ คาศพั ท์ : เร่ียม ๑๑. ฉบบั ที่ ๑๘ แม่อุไรไดแ้ ต่งงานกบั หลวงพเิ ศษ ผลพานิช พอ่ คา้ มง่ั มี ประพนั ธ์จึงคลายห่วง ส่วนประพนั ธ์กไ็ ดร้ ัก ชอบพอกบั นางสาวศรีสมาน ลูกสาวพระยาพิสิฐเสวก สานวนที่ได้ : เทวดาถอดรูป คาศพั ท์ : เพื่อนบ่าว

ข้อคดิ คติธรรมทไี่ ด้จากเรื่อง ๑. พฤติกรรมของนายประพนั ธ์เป็นพฤติกรรมที่เลียนแบบพฤติกรรมของปุถุชนที่มีท้งั ขอ้ ดีและ ขอ้ เสีย ท้งั ความถูกตอ้ งและผดิ พลาด เปรียบเสมือนกบั มนุษยท์ ่ีสามารถผดิ พลาดไดต้ ลอดเวลา แต่อยา่ ลืมนา ความผดิ พลาดน้นั มาใชใ้ นการแกไ้ ขตนเอง และปรับทศั นคติที่ผดิ อยใู่ หด้ ีข้ึน จนสามารถอยรู่ ่วมกบั ผอู้ ่ืนใน สังคมไดอ้ ยา่ งมีความสุขต่อไป ๒. อยา่ หลงวฒั นธรรมตะวนั ตกจนลืมจิตสานึกแห่งความเป็นไทย ควรเกบ็ สิ่งท่ีดีมาปฏิบตั ิ แลว้ เกบ็ สิ่งที่ไมด่ ีไวเ้ ป็นอุทาหรณ์ ขณะเดียวกนั กอ็ ยา่ ดูถูกบา้ นเกิดเมืองนอนวา่ หวั โบราณ เก่าคร่าครึ เพราะ วฒั นธรรมท่ีดีงามของไทยน้ีแลจึงสามารถจรรโลงประเทศใหอ้ ยไู่ ดม้ าสืบทุกวนั น้ี ๓. การแตง่ งานของหนุ่มสาวที่มาจากการชอบพอกนั แค่เพยี งเปลือกนอก ขาดการรู้จกั และเขา้ ใจกนั อยา่ งแทจ้ ริงยอ่ มไม่ยงั่ ยนื และอบั ปางลงอยา่ งง่ายดาย เช่นกรณีของประพนั ธ์ และแมอ่ ุไรท่ีรักเร็วใจเร็ว ทาให้ ความรักน้นั จบลงในเวลาอนั ส้นั ๔. การใชเ้ สรีภาพในทางท่ีผดิ โดยปล่อยเน้ือปล่อยตวั จนกระทง่ั พลาดพล้งั ชิงสุกก่อนห่ามจะตอ้ ง ประสบชะตากรรมอนั เลวร้าย ดงั แม่อุไรท่ีปล่อยตวั ไดเ้ สียกบั ประพนั ธ์ทาใหไ้ ม่เป็นที่พอใจของผใู้ หญข่ อง ท้งั สองฝ่ าย นาไปสู่การหยา่ ร้างกนั วนั ขา้ งหนา้ ๕. คนเราควรดาเนินชีวติ ในทางยตุ ิธรรม ดงั เช่นประพนั ธ์ เขาไมช่ อบการใชเ้ ส้นสาย แตไ่ ม่สามารถ หางานไดด้ ว้ ยตนเอง จึงตอ้ งยอมรับงานท่ีผใู้ หญฝ่ ากฝังให้ แตก่ ไ็ ดใ้ ชค้ วามสามารถของตนเองทาใหม้ ี ความกา้ วหนา้ ในราชการ ไดร้ ับพระราชทานบรรดาศกั ด์ิเป็นหลวงบริบาลบรมศกั ด์ิในท่ีสุด ประโยชน์และคุณค่าทไ่ี ด้รับจากเรื่อง คุณค่าด้านวรรณศิลป์ มีการเริ่มตน้ เรื่องไดอ้ ยา่ งหลงใหลและน่าติดตาม อีกท้งั การดาเนินเรื่องก็ชวนใหต้ ิดตามไปจนจบ เร่ือง สานวนภาษาในการเขียนจดหมายและการเลือกใชค้ าทบั ศพั ทภ์ าษาองั กฤษ รวมท้งั คาแสลงมากมาย สอดคลอ้ งกบั ลกั ษณะของประพนั ธ์ผยู้ งั อยใู่ นวยั หนุ่มและเพิง่ กลบั มาจากต่างประเทศใหมๆ่ นอกจากน้นั เน้ือความของจดหมายก็เป็นมุมมองหรือทศั นะท่ีตรงไปตรงมาเหมือนจดหมายส่วนตวั ทว่ั ๆ ไป กลวธิ ีที่กล่าว มาท้งั หมดน้ีทาใหห้ วั ใจชายหนุ่มมีความสมจริงเป็นอยา่ งยง่ิ และสามารถสื่อแนวคิดที่ตอ้ งการนาเสนอได้ แจม่ แจง้ ชดั เจน คุณค่าด้านเนือ้ หา มีการสร้างตวั ละครไดอ้ ยา่ งสมจริง แสดงใหเ้ ห็นถึงพฤติกรรมของปุถุชนที่มีท้งั สิ่งท่ีถูกตอ้ งและ ผดิ พลาด และมีท้งั ความสมควรและไม่สมควร โดยมีลกั ษณะท่ีสมจริง สมเหตุสมผล โดยประพนั ธ์ถือเป็น

คนท่ีมีแนวคิดสมยั ใหม่ซ่ึงบางคร้ังตรงกนั ขา้ มกบั ความเป็นไทยท่ีเหมาะสม แต่ยงั สามารถกลบั ตวั กลบั ใจมา เปล่ียนแปลงพฤติกรรมได้ จึงมีความสมบรู ณ์ท้งั ตวั ละคร และเน้ือหาของตวั ละครดว้ ย คุณค่าด้านสังคม บทกวยี อ่ มสะทอ้ นสภาพสังคมของกวตี ามมุมมองของกวี ซ่ึงสามารถเขา้ ถึงสงั คมไทยในสมยั รัชกาลท่ี ๖ ซ่ึงแตกตา่ งกบั สังคมยคุ ปัจจุบนั อยา่ งมาก ท้งั ในดา้ นของการปกครองท่ีกล่าวไวใ้ นเรื่องวา่ “ท่าน วา่ ขายของไดด้ ีอยา่ งไรๆ ก็จะเป็นอะไรไมไ่ ด้ นอกจากขนุ นางกรมทา่ ซา้ ย ท้งั กวา่ จะไดเ้ ป็นหลวงก็อีกหลาย แลว้ อาจจะเป็นหลวงต้งั แต่อายุ ๓๐ เม่ืออายุ ๔๕ จึงไดเ้ ป็นพระ แลว้ กย็ งั เป็นพระจนทุกวนั น้ี และไม่แลเห็น ทางที่จะเป็นพระยาดว้ ย” แสดงใหเ้ ห็นวา่ บา้ นเมืองในอดีตกบั ปัจจุบนั มีการเปล่ียนแปลงไปมาก ท้งั สภาพ จิตใจคนในสมยั ตา่ งๆ กแ็ ตกตา่ งกนั ไปดว้ ย ทางท่ีดีหากเราสามารถกระทาความดีได้ ไม่วา่ จะอยใู่ นยคุ สมยั ใด ก็ตาม กค็ วรหมนั่ ทาความดีไว้ เพราะแมต้ วั ไดว้ ายลง แต่ความดีมิไดว้ ายตามไปดว้ ยอยา่ งแน่นอน