своего города и очень сильно любит свой двор, дом в котором он живет. Думаю, вот такие качества должны быть и у меня, хотя я живу уже в другом столетии. В завершении хочу сказать, что повесть в рассказах мне очень понравилась, если даже где – то я не был согласен с Лёвой, не одобрял его поступки, всё равно есть что – то поучительное, есть какие - то его качества, которые надо иметь и мне, многие его интересы совпадают и моими. Борис Дорианович, спасибо Вам за повесть в рассказах и желаю дальнейших творческих успехов. Менделеевский район г. Менделеевск Курносова Виктория 13 лет Привет из Менделеевска. Здравствуйте, Зифа апа. Вам пишет письмо Виктория Курносова. Недавно я познакомилась с Вашей замечательной книгой «Сагынырсың – мин булмам». Это произведение мне очень понравилось. Особенно понравилась Сюмбель. Она очень смелая. Когда её бросил парень и она осталась одна с ребенком, то она не сдалась и верила в хорошее. Так же ей помогли многие люди. Она была ко всем доброй и зла ни на кого не держала. Я хочу быть как Сюмбель доброй, трудолюбивой и никогда не сдаваться. Она, не смотря на беременность в столь юном возрасте, при помощи близких ей людей, смогла даже выучиться до конца. Я считаю что это произведение нам показывает, что из любой ситуации есть выход, если рядом будут близкие люди и вера в хорошее. По этой книге есть фильм, который я смотрела. Фильм тоже хороший, ведь смысл остался тот же. Зифа апа, на этом я завершаю свое письмо. Желаем Вам больших успехов в вашей дальнейшей творческой работе и ждем новых таких же замечательных произведений. Спасибо Вам за «Сагынырсың – мин булмам». С уважением Виктория. 20 сентября 51
Менделеевский район г. Менделеевск Митрофанова Милена 13 лет Привет из Менделеевска. Здравствуйте, дорогая Зифа апа. Это письмо Вам пишет девочка по имени Милена. Я бы очень хотела поделиться своими мыслями и впечатлениями после ознакомления Вашей книгой «Сагынырсың - мин булмам». Она оказалась очень захватывающей и интересной. Мне очень понравилась героиня Сюмбель. Редко можно встретить такую одновременно и хрупкую и сильную женщину, которая даже после такой тяжелой жизненной ситуации продолжает уметь любить и радоваться жизни. Она покорила моё сердце и мне кажется, что она чем - то даже похожа на мою маму. Они схожи своей огромной любовью, которой хватит на всех, большим сердцем. Сюмбель не одна, у которой можно чему - то научиться. В этом произведении немало интересных персонажей. Такой мужчина как Барлас тоже заслуживает уважения. Ведь сейчас не так часто встретишь целеустремленного, доброго, смелого и сильного молодого человека, который умеет ждать. Мне очень понравилась эта книга. Она учит не опускать руки даже в самый трудный момент, ведь счастье придёт в свое время. Дорогая Зифа апа, на этом я заканчиваю свое письмо. Огромное спасибо Вам за это произведение. Желаю успехов в творчестве. С приветом, Милена. 22.09.2021 Менделеевский район г. Менделеевск Моисеева Ольга 13 лет Письмо Борису Ивановичу Ганаго от Моисеевой Ольги Добрый день, уважаемый Борис Иванович! Я очень рада, что благодаря такому интересному конкурсу, где можно написать письмо любимому писателю, у меня есть возможность обратиться к Вам! Мне 12 лет, живу я в небольшом, но прямо-таки замечательном городе Менделеевск Республики Татарстан. Живем мы дружно семьёй из пяти человек: папа, мама, два брата и я. В нашем доме всегда рады гостям, всегда пахнет вкусной едой, а ещё в нашем доме много книг. Даже друзья всегда удивляются, когда заходят в комнату и видят книжные полки. 52
В нашей семье есть замечательная традиция – читать детям перед сном. Каждый день, и в будни и в праздники. Сколько помню себя, я ни разу не засыпала без чтения или слушания книги! Родители всегда любили читать, мама ещё 16 лет назад, при беременности моим старшим братом начала вслух читать детские книжки. Вот так всё детство мы слушаем (а теперь и сами по очереди уже читаем вслух) разные произведения на русском и удмуртском языке (и сказки, и стихи, и церковные книги, и научные статьи даже иногда). По этой же причине в нашей семье появилась ещё одна традиция - как только в церкви видим новую книгу из серии сборников «Детям», родители обязательно покупают её. Этих книг у нас уже много, некоторые мы отдаём почитать детям родственников, некоторые дарим, но большую часть оставляем себе – любим перечитывать. С Вашим именем, уважаемый Борис Иванович, я познакомилась как раз в этих книгах. Из разных авторов больше всего мне и моим братьям близок Ваш стиль, Ваши короткие, но с глубоким смыслом рассказы. Иногда читаем какой-нибудь из них и заодно вспоминаем исторические события. Вот рассказ «Огонёк веры», где говорится о чудесном спасении семьи во время бомбежки, мы прочитали подряд два раза, потом долго говорили с родителями о подобных чудесах. Я еще потом несколько раз его перечитывала. Недавно прочитали рассказ «Капризка», который теперь буду рассказывать маленьким двоюродным братикам и сестричкам, когда будут капризничать. Ещё один из любимых моих рассказов - это «На скамейке», где ребенок узнал историю слова «спасибо». У нас есть еще Ваша книга «Предназначение». Если честно, её читать мне, было сложно – наверное, даже в некоторых местах страшновато. Мама сказала, что мне ещё рано понимать глубину этих рассказов. Я нисколько не расстраиваюсь - пока буду читать те Ваши произведения, которые мне легко понятны, а когда-нибудь придет время, когда и эту книгу пойму. Я очень рада, что пишу Вам это письмо. Я благодарна родителям, что приучили к чтению. Это так интересно, когда дома есть много самых разных книг, чтобы выбрать под любое настроение. А теперь, уважаемый Борис Иванович, хочу Вам пожелать ещё больше интересных рассказов и новых замечательных книг! До свидания! ______________________________________________________________________ 53
Менделеевский район г. Менделеевск Сунгатуллин Камил 12 лет Сәлам Менделеевск шәһәреннән! Исәнмесез, хөрмәтле Республика балалар китапханәсе хезмәткәрләре. Сезгә 1 нче мәктәпнең 6 нчы сыйныф укучысы Сөнгатуллин Камил яза. Дөрес, минем хатым Рәшит абый Бәшәргә адресланган, шулай булса да, аны Сезгә җибәрәм. Конкурста катнашырга телим, ләкин аннан да зуррак теләгем – китап укырга яратучы яшьтәшләрем белән очрашу. Дусларым юк түгел, ләкин уртак фикерләр, кызыклы очрашу - сөйләшүләр күңелле хәтирәләр калдыра. Мин буш вакытларымда китап укырга яратам. Татар китапханәсендә еш булам. Соңгы баруымда Гөлназ апа конкурсның нигезләмәсе белән таныштыргач, мин дә катнашырга булдым. Хөрмәтле Рәшит абый! Бер тапкыр да күрмәсәм дә, “Нәни кунаклар” исемле хикәяләр җыентыгын укыганнан соң, Сезне инде яратып та өлгердем. Сез минем бабаема охшагансыздыр кебек тоела. Хикәяләрегезне укыган саен, мин анда үземне күрәм. Әби белән бабай янына кунакка кайтам. Бакча эшләрендә булышам. Эшне бетергәч, бабай белән без балыкка барабыз. Шул вакытта әбием тәмле ризыклар пешереп көтеп тора. Ял иткәндә шахмат уйныйбыз, сабантуйда да көрәшәм, бәйгеләрдә дә катнашам... Мин элек Кукмарада яшәдем. 2021 нче елның башында гаиләбез белән Менделеевскига күчендек.Хәзер мин шәһәр горурлыгы булган җиде Советлар Союзы Героен биргән мәктәпнең укучысы. Миңа монда ошый. Үземә бик күп дуслар таптым. Төрле түгәрәкләргә йөрим: футболга, бассейнга, баянга. Ләкин минем өчен иң кадерле вакыт – гаиләм белән кичке ашка җыелу. Аштан соң кызыклы гына темаларга бәхәсләр туа. Гаиләдә, уртага салып сөйләшкәннән соң, әти - әнием, әби - бабам, һәрвакыт, үзләренең киңәшләрен бирә. Сезгә дә үзем белән Кукмарада чакта булган бер көн турында язасым килә. Салкын көннәрдә өйдән чыгасы килми. Ә менә кышкы суыклардан соң, әйтерсең лә, Аллаһы Тәгаләнең кодрәтенә, көченә каршы тора алмыйча, хәлсезләнгән табигать сихри тынлыкка чумган. Мондый тынлык кеше күңелендә дә була. Үз эчендә кеше уйлана, эзләнә, бәхәсләшә. Ярый ла, серен сөйләрдәй кешесе булса. Минем гаиләм – әнә шундый киңәшчем ул. Бүген ял көне. Иртән иртүк әти белән паласларны кагып кердек, йорттагы эшләрне эшләдек. Бабай да үзенең эш кораллары янында кайнашты. Әнием белән әбием тәмле бәлеш пешерде. Төшке ашны ашаганнан соң, ял вакытында шахмат уйнарга утырдык. Мин шашкага караганда, шахмат уйнарга яратам. Фигураларның төрле булуы, төрле йөрешләр ясый алулары, мөмкинлекләрнең зур 54
булуы миңа ошый. Әти белән уйнаганда, үземне чын шахматчы итеп тоям. Шахматта һәр фигура әһәмиятле. Ферзь белән Король миңа әти-әнием кебек тоела. Алар үз янына пешкаларны – балаларны җыйган. Дошманга каршы көрәштә бар да булыша, берсе дә артык түгел. “Гаиләнең көче – бердәм булуда, бер-береңне аңлап, ярдәмләшеп яшәүдә”, - ди бабам да. Шахматта да шулай бит. Уйламыйча, пешкаларын, башка фигураларын югалтып бетерсә, Король белән Ферзь үзләре генә берни эшли алмый, җиңеләсен көт тә тор! Без уйнаганда әти белән шулай сөйләшәбез, уйнау гына түгел, тормышны да аңларга булыша миңа шахмат уйнау. Рәшит абый, уйланырга мәҗбүр иткәнегез өчен, Сезгә рәхмәтем чиксез. Сезнең хикәяләрегез кешеләрне аңларга, табигатьне яратырга, көндәлек тормышта үз-үзеңне ничек тотарга өйрәтә. Сау - сәламәт булыгыз! Иҗади уңышлар телим. Оныкларыгызның бәхетенә сөенеп, игелегендә яшәгез! _____________________________________________________________________ Менделеевский район г. Менделеевск Чернова Адиля 13 лет Привет из Менделеевска. Здравствуйте, Зифа апа. Вам пишет письмо Аделя. Мы недавно на уроке ознакомились с вашим замечательным произведением “Сагынырсың – мин булмам”. Мне очень понравилась Сюмбель, как Вы отобразили её, и сам сюжет произведения. Хотелось бы мне стереть свою память и снова прочитать её. Я уверена, что мне снова понравится это интересное развитие сюжета. Но сильнее меня заинтересовала Сюмбель. Она очень добрая, жизнерадостная, стойкая и у неё очень много других хороших качеств. Она не сдалась когда оказалась в трудной ситуации. С помощью близких ей людей смогла решить свои проблемы, сделать всех и себя счастливыми. Я очень благодарна Вам, что создали такое чудесное произведение, из - за которой взрываются эмоции, так что можно перечитывать несколько раз, как первый. На этом я завершаю своё письмо. Желаем Вам успехов в творчестве и ждём новых книг. С приветом Аделя. 21 сентября. ______________________________________________________________________ 55
Менделеевский район г. Менделеевск Шагиева Эльвина 13 лет Сәлам Менделеевскидан. Исәнмесез, кадерле Зифа апа. Сезгә бу хатны Эльвина исемле кыз яза. Күптән түгел мин сезнең “Сагынырсың – мин булмам” дигән китабыгыз белән таныштым. Бу китапта миңа героиня Сөмбел бик ошады. Ул бик көчле. Яшь булса да үзен рәнҗетергә бирми. Сөмбел тырыш, ышанычлы, намуслы кеше. Булатның начар гамәленә карамастан, ул Булатны, тормышны ярата. Сөмбелдән үрнәк алырга була. Миңа Барлас та ошады. Ул көчле, сабыр, яхшы күңелле кеше. Ул барыбер өметен өзми. Бу китапның сюжеты кызыклы, шуңа күрә мин аны берничә тапкыр укыдым. Шушының белән хатымны бетерәм. Зифа апа, матур китабыгыз өчен рәхмәт. Сау булыгыз. Сезгә уңышлар теләп сәлам белән Эльвина. 18 нче сентябрь ____________________________________________________________________ г. Набережные Челны Тимур Зарипов 12 лет Здравствуйте, уважаемый Кирилл Сергеевич! Это письмо Вам пишет Зарипов Тимур, ученик 6г класса. Этим летом мне повезло прочитать одну из Ваших книг «Укротители волн». Мне эта книга понравилась своей одновременно захватывающей и в то же время обычной историей, которая может произойти с любым подростком. Вы описали жизнь и переживания подростков так, как будто вы сами в нашем возрасте. Читая Вашу книгу, я понял, что Вам небезразличны чувства и переживания детей. Вы смогли написать такую книгу, которая может быть интересна не только моим сверстникам, но и взрослым потому, что взрослые с помощью данной повести смогут понять, чем живут их дети: их повседневная жизнь, переживания, чувства. Я бы хотел сказать Вам от всей души огромное спасибо за такую интересную и поучительную книгу. Хочу Вам пожелать дальнейших творческих успехов и новых интересных книг! Прочитав Вашу книгу, мне захотелось узнать и о Вас, как об авторе моей любимой книги. К сожалению, я не смог найти никакую информацию про Вас ни в библиотеке, ни даже в просторах интернета. И поэтому, чтобы о Вас и Ваших 56
работах узнал не только я, но и мои сверстники, я бы хотел Вас пригласить в нашу школу № 38 в городе Набережные Челны Республики Татарстан. Очень бы хотелось услышать интересные истории о Вашем подростковом возрасте. Может что-то из своей жизни Вы описали в своих книгах? Будем Вас ждать с нетерпением! Приезжайте! С самыми наилучшими пожеланиями, Ваш читатель Тимур. ________________________________________________________________ Рыбно-Слободский район село Большая Елга Сибгатов Айгиз 13 лет Әссәламәгәләйкүм, Галимҗан абый Гыйльманов. Сезгә гади генә авыл малае яза. Мин - Айгиз булам, Балык Бистәсе районы Олы Елга авылыннан. Җиденче сыйныфта укыйм. Сезгә әтием һәм әниемнән күп сәламнәр юллыйм. Хәлләрегез ничек? Нинди матур әсәрләр язасыз? Күптән түгел сезнең “Туган көнсез малай“ хикәясен укып чыктым. Моңа кадәр күп әсәрләрегезне яратып укыдым. Әмма бу хикәя күңелемне әллә нишләтте. Мин үзебезнең нинди бәхетле булуыбызны аңладым. Ярый әле безнең әти-әниләребез бар. Ятимнәрнең эчке серләрен, кичерешләрен бигрәк оста итеп сурәтләгәнсез. Айдар исемле төп герой бик кызганыч. Беренчедән, әти-әнисе юк, икенчедән - туган көне, өченчедән - өе, дүртенчедән - наз һәм бик күп нәрсәләр булмаганга. Иртән торуга безнең күзләребез сөекле кешеләребез - әти-әниләребезгә төшә, табында тәмле ризыклар белән сыйланабыз, әз генә кыен хәл булса, аларның таянычын тоябыз, чиста, йомшак урын - җиргә ятып йоклыйбыз... Без ел саен туган көннәребезне көтеп алабыз, гаиләдә билгеләп үтәбез, теләкләр кабул булуына өметләнәбез. Ә бу малайның бөтенләй туган көне булмаган... Бу бит бик куркыныч. Ярый әле дүртаяклы дусты Кызылканат булган. Аның аркасында ул туган көнле булган, аңа эчке серләрен сөйләгән. Хәзерге заманда да ятим балалар турында бик еш ишетелә бит. Шундый рәхәт чорда да никадәр әти-әни балаларын ташлап китә, бу бит коточкыч зур фаҗига. Моңа минемчә чик куелырга тиеш. Кануннар бик күп төрле бит, шул рәхимсез кешеләргә карата да чара күрергә кирәк . Кемдер ишек төбендә нарасыен калдыра, кемдер чүплектә, кайсыдыр хастаханәдә үк сабыен кирәксенми. Әнием апамны тапкан вакытта хастаханәдә очрашкан бу күренеш белән. Бер апа матур, кап-кара чәчле бер малаен калдырырга теләгән. Бу проблеманы һичшиксез күтәрергә кирәк. Шулай бит, Галимҗан абый? Минем иң зур теләгем – җир шарында барлык балалар да әти - әниле, өйле, туган көнле, якын дуслы булсын. Әмин! Сибгатов Айгиз Радикович, 13 яшь. 57
Балык Бистәсе районы, Олы Елга авылы, Мәктәп урамы, йорт №32. Сабинский район село Шемордан Абсалихова Олеся 12 лет Здравствуйте, уважаемые писатели Илона Волынская и Кирилл Кащеев! Меня зовут Абсалихова Олеся. Я ученица 6 - го класса, мне 12 лет. Спасибо Вам за книгу из серии «Большая книга приключений для ловких и смелых «Клуб диких ниндзя; Снегурочка с динамитом». Я люблю заниматься спортом и поэтому Мурка и Кисонька пришли мне по душе. Все мои знакомые, одноклассницы и я очень полюбили эту книгу. Ведь в них добро всегда побеждает зло. Я думаю, что пройдет еще много лет, наступит следующий век, а ваши повести будут также популярны в мире. Их будут читать уже мои внуки, ведь борьба со злом всегда остается актуальной. Ваша читательница Олеся. Сабинский район село Илебер Ахметшин Райнур 12 лет Исәнмесез Рафис абый Корбан! Сезгә сагынычлы сәламнәр белән хат яза Саба районы Иләбәр авылында яшәүче,Иләбәр авыл китапханәсенең даими китап укучысы Әхмәтшин Райнур. Сәлам сезгә, сезнең белән бергә иҗат итүче язучыларга! Сәлам үземнән, дәү әниемнән дусларымнан, әти – әнием,апаларымнан. Сәламемне тәмам итеп бераз язылачак сүз юлларына күчсәм. Мин үзем Эзмә урта мәктәбендә тырышып белем алам.Кечкенәдән китапханәгә йөрергә, матур китаплар укырга яратам.Егет кеше булгач миңа, бигрәк тә ир –ат язучыларның китаплары якын.Кызыклы шигырьләрне өйрәнеп яттан сөйлим. Авылыбыз клубында узган бер генә концерт – тамашада да катнашмый калганым юк. Китапханәдә узган һәр чарада катнашам. Китапханәче Вәсилә апа алып кайткан яңа китапларны көтеп алам. Мәктәптән кайтуга китапханәгә киләм,киштәдәге китапларны матурлап тезеп куярга да,журналларны карап чыгарга да вакыт табам Хәзер бит яңа китапларны бигрәк тә матур итеп,төсле рәсемнәр белән яхшы кәгазьгә бастыралар.Яңа китаптан килгән тәмле буяу исләре миңа бик ошый. Соңгы укыган китабым ул сезнең “Тимерле чәй” дигән китабыгыз. Әлеге китапның исеме үк кызыксындырып үзенә тартып тора. Китаптагы һәр шигырьне берничә тапкыр укып чыктым, һәрберсе минем турыда язылгандыр кебек. 58
“Көйсез гармун” шигырен укып чыктым да шаккаттым.Безнең өйдә дә бар ул көйсез гармун. Әтием үзе гармунда уйнагач миңа да гармун алып кайткан иде, тик көе юк әле. Мин кәефемне төшермим тырышкач көен табармын әле бер. Мин үзем маллар арасында йөрергә яратам. Сыер,бозауга багышланган шигырьләрне яратып укыдым. Рәсемнәре дә рәсемнәре,нәкъ тере кебекләр. “Мин бәйрәмнәр яратам” дигән шигырьдә язылганча мин дә бәйрәмнәрне бик яратам.Бигрәк тә үземнең туган көнемне.Чөнки ул көнне бар кеше сине котлый, әти тәмле шашлык,әнием бәлеш, апаларым торт пешерә.Килгән кунаклар бүләкләр алып киләләр.Кеше таралгач ул бүләкләрне карау миңа бик ошый. Рафис абый мин үзем турында күп яздым, сезнең үзегезнең хәлләрегез ничек, авырмыйсызмы? Яңа шигырьләр язасызмы? Балалар турында бик матур итеп язасыз үзегезнең оныкларыгыз бармы? Шигырьләрдәге балалар кебек шаяннармы, шуклармы? Сез кечкенәдән шагыйрь булырга хыялландыгызмы? Рафис абый шуның белән минем язар сүзләрем бетте, сау булыгыз, сездән яңа шигырьләр көтеп калам. Кабат сагынычлы кайнар сәламнәр белән Саба районы Иләбәр авылыннан Райнур Әхмәтшин. Сабинский район село Шемордан Ахметшин Рамиль 12 лет Здравствуйте уважаемая Ася Кравченко! Меня зовут Рамиль! Мне 12 лет, я учусь в 7 классе. Мне очень нравится Ваши произведения. Вы моя любимая писательница! Я с большой радостью их читаю. Вы настолько тонко все описываете в своих повестях, что прям за душу берет. Я уже несколько раз прочитал Вашу книгу «Вселенная. Новая версия», она наполнена радостью, приятными эмоциями. Я желаю Вам, чтобы Ваши произведения всегда ценились, чтобы через много - много лет они также были популярны во всем мире. Чтобы их всегда читали с большим уважением к Вам. Спасибо Вам за то, что дарите всем свои повести, за то что мы их можем читать! С большим уважением к Вам Ахметшин Рамиль Азатович. 59
Сабинский район село Большие Кибячи Башаров Альмир 14 лет Исәнмесез, Айгөл Габдулла кызы! Сезгә Олы Кибәче авыл китапханәсенең даими китап укучысы Бәшәров Альмир хат яза. Ничек хәлләрегез? Иҗат дөньясында нинди планнар белән яшисез? Мин китаплар укырга бик яратам. Китаплар алар рухи байлык чыганагы. Мин аларны укып юанам,тел байлыгымны арттырам. “Яхшы китап –җанга дәва” – дип юкка гына әйтмәгәннәр. Без китапларны укып кына калмыйбыз, мәктәпкә килгәч, класстагы кызлар,егетләр белән кызып-кызып алар хакында сөйләшәбез, кайвакытта бәхәсләшеп тә алырга туры килә. Мин үзем аеруча да, сезнең китапларга өстенлек бирәм. Чөнки сезнең китапларда гыйбрәт алырлык вакыйгалар күп. Китапларыгызны хатын - кызлар гына укый диюләре дөреслеккә туры килеп бетми дияр идем. Мин бигрәк дә “Ак читек”, “Хәния” китапларын яратып укыдым. Барлык китапларыгыз да ошады. Ә бүген мин иң беренче укыганына “Синең өчен яшим” дигәненә тукталып, “Бәллүр богау” повесте хакында язарга булдым. Әлеге повесть мине уйланырга мәҗбүр итте. Әсәрне укыганда шул чорда яшәгән әби - бабаларыбыз тормышын күз алдымнан уздырдым. Һәм , әлбәттә, үзебезнең бүгенге тормышыбыз белән чагыштырып, нәтиҗәләр чыгарып баруны да кирәк дип таптым. Әйе, без мул - җитеш тормышта,тыныч илдә яшәүче балалар. Безнең өчен бу дөньяда барлык шартлар да тудырылган. Кайвакыт авылга килгән әзер спектакльне барып карарга ялкауланабыз. Сезнең шушы әсәрне укыганнан соң, театр сәнгатенә, аның бөек шәхесләренә карата булган фикерем тамырдан үзгәрде. Нинди урау юллар узып килгән бит безгә бу көн, бу сәнгать. Ә Фаягөл образы аша без татар хатын- кызларына хас булган сабырлык, тырышлык, максатчанлык кебек сыйфатлар белән таныштык. Үсеп килүче буынга тәрбия бирүдә әлеге әсәрегезнең роле гаять зур дип уйлыйм. Айгөл апа, сезнең барлык әсәрләрегез дә гаҗәеп матур. Аларны укыган саен укыйсы килә. Без сезнең әсәрләр аша бик күп күркәм сыйфатларга өйрәндек. Үзебез дә сезнең әсәр геройларына охшарга тырышабыз. Сәхнә әсәрләрегез күңелдә аерым урын алды. Без- яшүсмерләргә дөрес тәрбия бирүдә аларның әһәмияте әйтеп бетергесез. Хатымның ахырында сезгә бер үтенечем бар иде. Без сезнең белән очрашырга телибез. Бәлки,вакыт табып, безне - китап укучыларны да сөендерерсез. Сезгә иҗат ялкыныгызның уты бер дә сүнмәсен иде дип телисем килә. Киләчәктә дә безне матур китапларыгыз,яңа әсәрләрегез белән сөендереп торсагыз иде. 60
Иң изге теләкләр белән 8 нчы сыйныф укучысы Бәшәров Альмир. Сабинский район село Юлбат Гайнуллин Динислам 13 лет Исәнмесез, Йолдыз апа! Мин бу хатымны Сезгә, без балаларга могҗизалы әсәрләр тудырганыгыз өчен зур рәхмәтләр белән язам. Миңа аларны уку бик ошый. Сездәге талантка сокланам, чөнки ул һәр кешегә дә бирелми. Минем бәләкәй генә китапханәмдә Сезнең дә китабыгыз бар, шуңа мин бик шат. Теләгән вакытта алып Сезнең шигырьләрне укый алам. Бигрәк тә “Песи сагышы”шигырен яратып укыйм. Минем дә өйдә яраткан песием бар.Аның исеме “Умка”,чөнки ул бик акыллы. Безнең өйнең бер гаилә әгъзасы булып тора ул. Аннан башка йортыбыз да бик күңелсез булыр иде. Минемчә, песиләр генә түгел, кешеләр дә читкә киткәч туган йортларын сагыналар. Үземнең бүлмәдә утырганда ,песине күргән саен, Сезнең шигырь юллары искә төшә: Песи авылда туган, Песи авылда торган. Авылда чагында ул Тычканнарны күп кырган. Бу өлешен хәтта яттан беләм. Безнең песи, гүя песи турында укыганны аңлаган кебек, Сезнең шигырьне кычкырып укыганда минем яныма килеп сырпалана да, иркәләнеп ята. Рәхмәт Сезгә иҗатыгыз өчен! Яңа шигырьләрегезне көтеп калам. Ихтирам белән укучыгыз Динислам. Сабинский район село Большой Шынар Галимова Гульяз 13 лет Кулга китап алып, кәнфит белән чәй эчеп үткәрергә яратам мин кичләрен. Авыл китапханәсеннән “Хуш,Тамчыгөл!” китабын алып кайттым да шуны укып уйланып утырам. Исәнмесез Алмаз абый Гыймадиев! “Хуш,Тамчыгөл!” китабын укып чыгуга ук миңа “Бүләк” дигән әсәр ошады. Чөнки үзебезнең сыйныфта шундый кызыклы хәл булган иде. Безнең мәктәптә дә 23 февраль, 8 март бәйрәмнәренә бүләкләр биреш бар, һәм ул күңелле күренеш. 61
Ләкин әсәрдәге малайлар Рәсим белән Әмир дөрес эшләмәгәннәр. Сыйныфташлары ышанып акчаларын биреп чыгарганнар һәм алар сыйныф кызларнына яхшы бүләк алып кайтырлар дип көттеләр. Ә малайлар булган акчаны кирәкмәс җиргә таратып, ышанычны акламыйча, дөрес әйбер алып кайтмаганнар. Чыннан да уйландыргыч әсәр бит, үзебез белән дә андый хәл булмас димә. Кулга акча керүгә үк кирәкмәс әйбер җыябыз. Кешене ышандырып акча алып чыгып киткәнсең икән, аек акыл белән уйла. Алмаз абый искиткеч уйландыргыч әсәр. Мондый әсәрләр күбрәк кирәк. Эх, менә мин сезне безнең мәктәп белән очрашуга чакырыр идем. Килегез әле безнең Шыңар якларына. Күрегез әле безнең табигатьне, мәктәпне, китапханәне, бик матур җирләр. Алга таба да уңышлар, күп әсәрләр телим, иҗат чишмәгез саекмасын,безне сөендереп торыгыз. Көтеп калабыз сезне! Сабинский район дер. Уют Гилмутдинов Айзат 13 лет Алмаз абый Гыймадиевка хат. Хат башы. Исәнмесез , Алмаз абый! Сезгә хат язучы Саба районы Оет авылыннан Айзат дип белерсез. Мин Олы Шыңар урта мәктәбендә 7 нче сыйныфта укыйм. Мин китаплар укырга яратам. Әле күптән түгел сезнең “Без андый малай түгел “ дигән китабыгызны укыдым. Китаптагы “Бәхәс “ дигән хикәя бик ошады. Беләсезме, Әфләтүнев кебек малайлар безнең мәктәптә дә күп бит. Әллә соң сез качып кына тәнәфестә безнең мәктәпне күзәттегезме? Әле бит кайберләре сезнең хикәя героен да арттырып җибәрә. Алар үзләренең көчләренә масаеп малайларны гына түгел , кызларны да кыерсытырга күп сорамыйлар(Әләкче дип уйлый күрмәгез тагын..). Ул Әфләтүнев кебек малайлар кешеләрне рәнҗетүнең бик начар икәнен нишләп аңламыйлар икән. Аларның әбиләре минеке шикелле ““Кешегә начарлык эшләсәң, үзеңә әйләнеп кайта” – дип әйтми микәнни?! Китаптагы хикәяләрегездә безнең арадагы күп кешеләрне табарга була, хәтта үзеңне дә. Сезнең иҗат көлкеле – мәзәк кебек кенә булсада, кешене уйланырга мәҗбүр итә, тәртипкә өйрәтә. “Карале минем белән дә андый хәлләр була бит. Читтән караганда бик ямьсез гамәл икән бу” - дип уйлап куясың. Әле кичә сезнең “Селфи таягы “ китабыгыздан “Без ничек аграном булдык” дигән хикәя укыдым. Андагы солдат каешы “ашаган”, “аграном” малайның берсе сез үзегезме ул? Пускач багы дигән сүзне әтидән сорадым 62
(тракторчы ул минем). Кызыксынып ул да укыды әле бу хикәяне. ”Безнең балачак турында бу” - диде укып чыккач. Минем сезгә берничә сорау бирәсем килә. Алмаз абый сез кайда эшлисез? Бүгенге көндә нинди әсәр язасыз? Балалар өчен яңа китабыгыз кайчан чыгачак? Киләчәктә дә сездән балалар өчен мавыктыргыч, укыган саен укыйсы килә торган ,күңелле китаплар көтеп калабыз. Сау булыгыз. Сезнең иҗатыгызны яратучы, Саба районының иң матур табигатьле авылларының берсе - Оет авылы малае , Айзат. Сабинский район село Верхний Симет, ул.Школьная, 9 Имамиева Зайнап Яраткан язучым Алмаз Гыймадиевка хат. Мәктәпкә килеп керүгә Алабыз кулга китап. Гомер буена укыйбыз, Һич кенә булмый туктап. Укый аны өлкәннәр дә, Укый аны балалар – Шулай гыйлем чишмәсеннән Алар белем алалар Сердәшем дә, киңәшчем дә, Якын дустым да китап. Дөньядагы бар нәрсәне Сыйдырган нурлы китап. Укы, дустым, син аны, Китапның син дусты бул. Бик күп сорауларыңа Җавап биреп торыр ул. Беркайчан да китапның Үткән юлын онытма. Рәнҗетмә син китапны, Аның битләрен ертма. Исәнмесез, хөрмәтле яраткан язучым, Алмаз абый Гыймадиев! Сез – минем иң яраткан язучым. Сезнең китапларны хәреф таный башлаганнан бирле укыйм. “Хуш, Тамчыгөл”, “Ниязның рекордлар китабы”, “Без 63
андый малай тугел!”, “Телефонлы кәҗә” китапларын ничә тапкыр укысам да, туймыйм. Укыган саен укыйсы килә! Сезнең әсәрләрегез безне белемле, тәрбияле булырга өнди, сәламәт яшәү рәвеше алып барырга, спорт белән дус булырга чакыра. Мин барлык балаларга сезнең бөтен хикәя, әсәрләрегезне укып чыгарга тәкъдим итәр идем. Укыган саен сезнең фантазиягезгә шаккатам, сокланам. Сез заман белән бергә атлыйсыз. Яшүсмерләргә кызык булган темалар: телефон, компьютер , интернет турында әсәрләрегез бик күп. Хикәяләрнең сюжетлары маҗаралы хәлләргә корылган булулары белән җәлеп итә, аларда балаларның көндәлек тормышта — мәктәптә, шәһәр урамында, авыл болын - кырларында бер - берсенә карата эчкерсез мөнәсәбәтләре, шаянлыклары, характер үзенчәлекләре кызыклы детальләр, тормышчан вакыйга - эпизодлар аша сурәтләнә. Минем әниемә дә “китап җене кагылган”. Ул сезнен юмористик хикәяләрегезне “Сабантуй” газетасыннан укып үскәнен сойләп күрсәтә. Һәм хәзер дә минем белән бергә көлә-көлә кызыклы хәлләрне укырга бик ярата. Китапны күп уку - мәктәптә диктант, иншалар язганда хаталар җибәрмәскә һәм сөйләм телен үстерүгә нык ярдәм итә, минемчә. Минем “5”ле билгеләренә генә укуымда сезнең китапларның да өлеше зур, дип уйлыйм мин. Сезгә бер соравым да бар иде: үзегез белән булган вакыйганы хикәя итеп язганыгыз булдымы, яки язар идегезме? Хөрмәтле, Алмаз абый! Сезгә киләчәктә дә иҗади уңышлар, ныклы сәламәтлек, бәхетле киләчәк телим. Иҗат чишмәгез саекмасын, әле озак еллар безне матур эчтәлекле китапларыгыз белән сөендереп торырга насыйп булсын! Сезне хөрмәт итеп, Саба районы Югары Симет урта гомумбелем бирү мәктәбенең 4 нче сыйныф укучысы Зәйнәп Имамиева. Как бы жили мы без книг Сабинский район Мы дружны с печатным словом, село Шемордан Если б не было его, Ни о старом, ни о новом Искандырова Лиана Мы не знали 6 ничего! 14 лет Ты представь себе на миг, Как бы жили мы без книг? 64 Что бы делал ученик,
Если не было бы книг, Если б всё исчезло разом, Что писалось для детей: От волшебных добрых сказок До весёлых повестей?.. Здравствуйте, Вадим Владимирович! Пишет Вам Лиана. Я учусь в лицее, мне 14 лет. Мою любимую подругу зовут Алиса. Именно через неё я узнала про Вашу книгу «Девочка – лето», которую она мне порекомендовала прочесть. У нас в селе есть детская библиотека, которая находится в центре села. Мы с подругами часто ходим за книгами, так как очень любим читать. Для нас девочек- подростков очень актуальна тема любви, дружбы и доверия. Ведь в настоящее время так сложно найти друзей, которым бы можно было полностью довериться, рассказав свои секреты, тайны, с кем можно было бы посоветоваться. Обложка Вашей книжки очень красивая, где нарисована современная модная девушка с телефоном. Видимо, она прямо как мы, следит за модой и дружит с телефоном, подумала я, взяв Вашу книгу на руки. Даже не прочитав её, можнодогодаться , что Ваша повесть про девушку. Ваша повесть мне очень понравилась, так как я сама попадала в ситуации, когда некоторые люди делали выводы обо мне по слухам, не проверив их, а потом сожалели. А ведь так легко потерять доверие к людям, которые тебя разочаровали. Особенно меня удивили отношения Полины с матерью. Наверняка, все девочки хотят таких мам, с которыми открыто можно было поговорить на любую тему. Мы с подругами благодарны Вам за такую интересную интригующую повесть. Желаем Вам дальнейших творческих успехов! Сабинский район село Юлбат Каримова Марьям 13 лет Исәнмесез хөрмәтле, Эльмира апа Шәрифуллина! Сезгә хат яза Кәримова Мәрьям Илшат кызы. Кайнар сәламнәремне юллыйм! Мин Саба районы Юлбат төп мәктәбенең җиденче сыйныф укучысы. Эльмира апа, Сезнең “Эльмира Шәрифуллина” дигән китабызны бик яратып укыдым. “Дустың булса” һәм “Дуслык чын дуслык” дигән шигырьләрегезне укып 65
чыкканнан соң, Сезгә хат язарга булдым. Ул шигырьләрегезне мин бик яраттым. Алар миңа бик ошадылар. Мин дә үземнең сыйныфташларым белән шулай ук дус - тату яшибез. Бер- беребезгә төрле файдалы киңәшләр бирәбез. Узара шаярышабыз, көләбез, әрләшәбез, уйныйбыз. Шулай ук энем белән дә дустанә мөнәсәбәттә аралашабыз. Бер-беребезгә булышабыз, бергәләп дәресләр хәзерлибез. Авыр вакытта ярдәмләшәбез. Шәрифуллина Эльмира апа, Сезгә иҗатыгызда зур уңышлар телим. Яңа матур әсәрләрегез дөнья күрсен. Матур шигырьләрегезне көтеп калам. Мин бик тә шигырь укырга һәм сөйләргә яратам. Сезне яратып һәм хөрмәт итеп Мәрьям. Сабинский район село Большой Шынар Мубаракова Дина 14 лет Исәнмесез Алмаз Гыймадиев! Мин сезнең “Хуш, Тамчыгөл!” китабын бик кызыксынып укыдым. Бу китапны кулыма алуга ук миңа аның тышлыгы ошады. Аны укып чыгуга минем шундый фикерем туды: бу китаптагы әсәрләр нәкь безнең чор балаларына багышлана икән.Миңа сезнең язган барлык әсәрләрегез дә ошады. Ләкин миңа күбрәк “Үстергән дә безне чын дуслык” әсәре күңелгә хуш килде. Малайларның дуслыклары беркайчан да өзелмәс дип уйлыйм. Үзләренең төрле халык, төрле милләт, хәтта төрле гәүдә төзелеше булуына карамастан, алар чып - чын дуслар. Минемчә аларны беркем, һәм бернәрсә дә аера алмас. Әсәргә килгәндә ул бик кызык һәм мавыктыргыч. Аны укыган кешеләр чын дуслыкның нәрсә икәнен аңлый. Әгәр дә Хәбибрахман малайларга ничек чыгасын анлаткан булса, алар андый хәлгә калмыйча, беренче урынны яулаган булырлар иде. Миңа бу малайларның алдагы тормышларында нишләгәннәре бик кызык. Сез бу әсәрне дәвам итәрсез дип ышанып каласым килә. Сездән тагын да шундый кызыклы һәм мавыктыргыч язылачак әсәрләр көтеп калам. Миңа бу әсәр бик ошады! Алга таба да шундый әсәрләр языгыз. Безгә мондый әсәрләр бик кызык, бик кирәк. Сезне үзебезнең Олы Шыңар мәктәбенә очрашуга чакырып калам. Безнең Шыңар авылы чишмәләргә, сулыкларга,урманнарга бик бай. Сезне алар буенча сәяхәткә алып барыр идек. Сезгә алдагы иҗатыгызда уңышлар телим. Сезне кунакка көтеп калабыз. 66
Сабинский район село Шемордан Мухаметзянова Зарина 14 лет Уважаемая Екатерина Вильмонт! Хочу сказать Вам спасибо за очень интересно написанные романы, которые поднимают настроение и не оставляют после себя каких - то негативных, неприятных эмоций, как после прочтения некоторых книг. Ваши детективы хочется читать и читать. Я прочла два потрясающих произведения «Секрет маленького отеля» и «Секрет зеленой обезьянки», которые оставили потрясающие впечатления. Книги очень интригующие, читаются на одном дыхании, от них невозможно было оторваться. Вы пишете с юмором, легкостью, у Вас очень своеобразный стиль. Все моменты в книге проворачиваются неожиданно. Так же меня поразило то, как Вы великолепно описываете Париж и Рим. Я, как - будто бы, сама стала частью книги. Мне приятно было наблюдать за Аськой и Мотькой, они настолько сплоченные и дружные, что я сама по - настоящему хотела бы с ними отправиться в путешествие по Италии и Франции. Девчонки постоянно посещают кафе, рестораны, снимают свои каникулы на камеру, гуляют с мальчиками, отдыхают на вилле с бассейном и, в конце - концов, выходят на след русской банды. Что же касается «Секрета зеленой обезьянки», то эта книга еще шикарней. Здесь уже ждешь того, когда себя покажет Матильда в качестве актрисы и в то же время раскрывается преступление. Аська и Мотька – это девушки, которые умеют восстанавливать справедливость в мире путем своей находчивости, смелости любопытства. Дорогая Екатерина Вильмонт, своими детективами Вы дали мне отдохнуть от повседневной суеты, настроение улучшилось, мне хотелось петь и танцевать, и верить в чудеса! Я советую всем читать Ваши книги. С Вами отдыхает душа. Я желаю, чтобы Вы всегда радовали нас своим творчеством, чтобы Ваша фантазия не иссякала. Еще хочется пожелать Вам успехов и много достижений в сфере писателя. Сабинский район село Шемордан Нагимова Согдиана 13 лет Здравствуйте, уважаемая Ярослава Лазарева! 67
Меня зовут Согдиана, учусь в 6 классе. Я прочитала Вашу интересную книгу «Осенний поцелуй Лондона». Эта книга о мечте. Осенний романтический Лондон, прекрасный белокурый принц – разве мечты не должны сбываться? Мечта главной героини Наташи исполнилась: она поехала в Лондон. Почему именно Лондон? Потому что именно там гулял любимый ее персонаж Дориан Грей. Она влюбилась в героя Оскара Уайльда, прочитав «Портрет Дориана Грея». И в один день она встретила парня, очень похожего на него. Хотя это чудо продлилось всего несколько дней, но её мечта можно сказать, сбылась. Наверняка у всех людей есть свои мечты, кто-то в них верит, а кто-то нет. Эта книга помогает нам верить в чудеса, в мечты, и учит нас никогда не опускать руки. При встрече с Вами я бы поблагодарила Вас за эту книгу и пожелала бы Вам, чтобы все Ваши мечты сбывались. С уважением Ваша читательница Согдиана Сабинский район с. Алан-Елга. Ситдиков Салават 12 лет Хөрмәтле, Алмаз Гыймадиев, минем иң беренче чиратта сезгә карата ихтирамлы булуымны, әсәрләрегезне яратып укуымны җиткерәсем килә. Мин бик күп китаплар укырга яратам, чөнки алар ярдәмендә төрле вәзгыятьләрдән чыгу юлын табарга өйрәнәсең, гыйлем җыясын, әйләнә-тирә юньне, тәбигатьне яратырга өйрәнәсең. Ә кайбер китапларда үз чагылышыңны табасың, алар нәкъ синең турыда язылган сыман хис-тойгылар барлыкка китерәләр. Һәр елны яңа уку елы башланыр алдыннан киләсе сыйныфка дәреслекләр алу вакытын түземсезлек белән көтеп алам. Чөнки иң яраткан фәннәремнең берсе татар әдәбияты. Дәреслекнең эчтәлеген мин алдан карап, ниләр укыйсыбызны барлап куям. Авылыбыз китапханәсенә дә мин яратып йөрим, китаплар укыйм, анда оештырылган барлык чараларда да катнашам. Һәм шулай мин “Телефонлы кәҗә” дигән китаптагы “Узең булып кал!” повесетенә юлыктым. Китапны көндезен, хәтта төнлә, бөтенесе йоклап беткәч, юрган астына качып укыдым. Барый “җенле” мунчага керергә җыенгач “Ни булыр икән инде хәзер?” – дип борчыла башлаган идем, шуннан соң китапны укудан туктый алмадым, вактының ничек үткәнен дә сизмдәдем. Барый белән Аликның элекке хатлар табуы үзе бер могҗиза... Ә Эдуардның зирәклеге, максатчанлыгы мине таң калдырды, ул сыйныфташлары белән аралашмаса да, үзлегеннән күп әйберләр өйрәнеп, шул техник аппаратларны ясаган, конкурсларда урыннар да алган. Һәм 68
аның оча торган вертолеты нинди файда китерә бит, каракларның кемнәр икәнен шуның ярдәмендә белеп алалар. Ә каракларга тиешле җәзаларын бирделәрме икән? Эх, шуны беләсе иде... Повестьны бер сулыштан укып бетергәннән соң минем сезгә байтак сорауларым калды. Гафифә әби яшергән алтыннарны таптылармы икән малайлар? Бу егетләр үсеп җиткәч кемнәр булырлар икән? Барый белән Алик полиция хезмәткәрләре була алырлармы? Ә Эдуард бәлкем әллә нинди яңа төрле, кеше күзе моңарчы күрмәгән робот - техникалар уйлап табар иде? Повестьнең дәвамы да булса идеее... Мин сезгә язучы буларак сокланам, миңа калса, сезнең фантазиягезнең “чикләре юк”. Китапта барган сюжетлар таң калдыра. Мин үземне шул персонажлар арасында “күренмәс битлегемне” киеп карап торган кебек хис иттем, барган барлык вакыйгаларның үзәгендә булдым. Әлеге китап минем тормышка карашымны үзгәртте: күп беләсем, яңа китаплар укып, Эдуард кебек ачышлар ясап, күп әйберләргә өйрәнәсем килә. Тизрәк югарырак сыйныфка җитеп химия, физика һәм башка фәннәрне дә укыйсым килә башлады. Ә алган белемнәрне бары яхшы якка, кешеләргә файда китерү өчен кулланырга кирәклеген аңладым. Нинди генә сынауларга юлыксаң да үзең булып кал! Зур хөрмәт һәм ихтирам белән, ихлас укучыгыз Салават. Сабинский район село Малые Кибячи Фатихов Ильфир 14 лет Исәнмесез, Галимҗан Хәмитҗан улы! Сезгә Саба муниципаль районы 3 нче номерлы Олы Кибәче авыл китапханәсе китап укучысы Фатихов Илфир хат яза. Сез минем күңелемә “Ходай бүләге ” китабындагы “Язмышның туган көне” әсәре аша үтеп кердегез. Ир - егет булсам да, әлеге әсәр минем күңелемдә бик күп матур тойгылар уятты. Әсәр герое Зөһрә образы аша мин әти кешенең гаиләдәге дәрәҗәсен белдем. Әти - әни кадере төшенчәләрен аңладым. Тулы гаиләдә тәрбияләнүнең, Аллах тарафыннан бирелгән иң зур бүләк булуына инандым. Ләкин тормышта бар да без теләгәнчә генә бармый шул. Нәкь әлеге әсәрдәге шикелле. Зөһрә дә бит бу язмышны үзе теләп сайлап алмаган. Язмыш.... Әсәрдә тудырылган Язмыш образы минем күңелемә аеруча да якын булып тоелды. Язмыш булмаса, белмим, Зөһрәнең киләчәге ничек булыр иде микән?! Мин үз күңелем аша әсәрнең икенче, Язмышсыз вариантын язып карарга тырыштым, ләкин юк. Мин Язмышны бу әсәрдә гаҗәеп оста итеп тасвирланган һәм кирәкле, урынын белеп куелган образ буларак кабул иттем. Әлеге образ Зөһрәгә генә түгел киң катлау китап укучыларга да тормыш дәресләре бирә. Мин дә Язмышның Зөһрәгә язган хатларын укый - укый күп нәрсәгә өйрәндем. Һәр 69
каршылыкны җиңү юлы барлыгына, бары тик үз - үзеңә ышанырга һәм алдыңа максат куеп яшәргә кирәклегенә төшендем. Әлеге хатымда, Галимҗан абый, сезгә әсәрегез өчен чиксез рәхмәтләремне белдерәсем килә. Сез гаҗәеп киң күңелле, балалар күңелен, аларның психологиясен тирәнтен аңлап иҗат итүче язучыларның берсе. Мин сезнең иҗатыгызны чын мәгънәсендә хөрмәт итәм. Бүгенге,к омпьютер техникасы дөньяны колачлап алган заманда, безне бары тик шундый, бала күңелен, аларның эчке тоемлавын аңлап язылган әсәрләр генә әдәбиятка якынайта ала. Без тулы гаиләләрдә тәрбияләнүче балалар, якын кешеләре булмаганнарның хис - кичерешләрен бөтенләй дә белмәгәнбез икән. Тормышта без аларга караганда икеләтә бәхетле икәнбез. Моның өчен без Язмышка һәм гомер биргән әти- әниебезгә гомер буе рәхмәтле булырга тиешлеген мин шушы әсәрне укыгач кына төшендем. Зөһрә кебек үз якыннарын табучы балалар тагын да күбәйсен иде.Бу дөньядан ятимлек дигән сүз бөтенләй дә юкка чыкса иде. Барлык балалар да тулы гаиләләрдә әти - әни назын тоеп яшәсен иде дип сорадым мин дә Язмыштан. Һәм шулай ук сезнең белән очрашуны да. Безнең дә нәни генә хыялыбызны тормышка ашырырга ярдәм итсәгез, без бик бәхетле булыр идек. Ә калганы инде Киләчәк эше.... Галимҗан абый, хатымны тәмамлаганчы, сезгә китапларыгыз өчен зур рәхмәт әйтәсем килә. Мин сезнең проза әсәрләрен генә түгел, шигырьләрегезне дә яратып укыйм. Башка шагыйрьләрдән аерылып торган бер сыйфат, шигырьләрегез ахырында нәтиҗә ясап, укучыга уйланырга җирлек тудырасыз. Үзенә бер төрле, башкаларны кабатламый торган осталык белән языла шигырьләрегез. Сезнең кебек язучылары булганда, китапханәләрдән китап укучылар өзелмәс. Алга таба да иҗади уңышлар сезгә! Иҗат чишмәгезнең суы беркайчан да бетмәсен, гел өстәлеп торсын дигән теләкләрдә, яраткан китабымның авторына хатымны тәмамлыйм. Исән-имин булыгыз! Безне яңадан- яңа әсәрләрегез белән озак еллар сөендерергә язсын! Иң изге теләкләр белән иҗатыгызны яратып укучы Илфир Фатихов. Сабинский район с.Тимершик Хазиева Диляра 13 лет Исәнмесез, Галимҗан абый. Мин сезгә якын итеп абый дип эндәшәм. Чөнки, китапларыгыз аша мин сезнен белән күптәннән таныш,сезне үземнең якын кешем итеп күрәм. Әсәрләрегезне укыганда сезнең белән тарткалашам, кайвакыт 70
килешмим д , ә кайвакыт ничек итеп шулай оста итеп яза белеп була икән дип ,ак көнләшү белән конләшеп тә куям.... Ә хәзер сезне үзем белән таныштырып үтәм. Мин Хазиева Диләрә. Саба районы Тимершык урта мәктәбендә белем алам Миңа 14 яшь. Барлык яшьтәшләрем кебек үк, минем дә яраткан шөгыльләрем күп: рәсем ясау, балчыктан әвәләү, тегү һәм, әлбәттә, китап уку. Китапларны мин Тимершык авыл китапханәсеннән, мәктәп китапханәсеннән дә алып укыйм. Бүген сезгә, ачыктан ачык хат язу мөмкинлеге чыгудан файдаланып, аз гына сезгә үз фикерләремне җиткерәм. Дөньяда китаптан башка яшәү мөмкин түгел, дип уйлыйм мин. Без китаплар аша тормышны өйрәнәбез, белем алабыз. Чөнки аларда бик күп акыл хәзинәсе тупланган. Ул хәзинәне бернинди компьютер да, телевизор да алыштыра алмый. Китап укып, без белем алабыз, уйланабыз, тормыш итәргә өйрәнәбез. Китап геройларыннан үрнәк алабыз яки кайберләренә охшамаска тырышабыз. Үзем әле укый белмәгәндә, миңа китапларны әнием я әтием укыйлар иде. Алар миңа кечкенә вакытта бик күп китаплар укыдылар, ә аннары мин үзем укырга керештем. Галимҗан абый, сез балалар әдәбиятында яратып, җиң сызганып, балаларны үз итеп эшлисез. Сез безнең өчен заманча, безнең үзебез кебек үк тынгысыз, шаян әсәрләр язасыз. Шигырьләрегездә, кечкенә шаян хикәяләрегездә без үз дөньябызны күреп, шатланабыз, үзенчә борчылабыз. Сез шагыйрь буларак зурлар өчен дә, балалар өчен дә иҗат итәсез. Бигерәк тә, балалар өчен язылган шигырьләрегез игътибарга лаеклы. Алар гади, лирик, тормышчан, күпчелегенә юмор хас. Сез шигырьләрегездә бала белгән һәм ияләнгән материалга мөрәҗәгать итәсез: туган йорт, якын туганнар, уенчыклар, табигать. Ягъни, Сез нәни һәм урта яшьтәге балаларның игътибарын җәлеп итәрдәй материалга туктала, аны җаны аша үткәреп, уңышлыларын сайлап аласыз. Үзегезне бик зур, җаваплы - язучылык хезмәтенә багышлап, шушы юлдан горур һәм туры атлавыгыз, бүгенге көн авырлыкларына бирешмичә, саф кеше булып кала алуыгыз, безгә дә көч, өмет биреп , әсәрләрегез белән сөендерүегез өчен бик зур рәхмәт, Галимҗан абый ! Әдәбиятка, халыкка намус белән хезмәт итүегезне дәвам итегез.Безне кабат әченә кереп , онытылып укый торган әсәрләр белән сөендерегез . Ихтирам белән, сездән түземсезлек белән яңа эсәрләр котеп калучы сезнең китапларыгызны яратып укучы Диләрә булам. ______________________________________________________________________ Сабинский район село Шемордан 71
Хамидуллина Адиля 14 лет Уважаемые Антон Иванов и Анна Устинова! Хочу поблагодарить Вас за книгу «Тайна коварной русалки». Этот детектив стал для меня находкой. Детектив по - настоящему «живой». С первых же минут чтения я влюбилась в страницы этой книги. «Тайное братство кленового листа» стало и моим братством, с которым мы вели расследование, совершали забавные проделки. Мои вечера за чтением этой книги пролетали незаметно. Читая «взахлеб» книгу, я получала некое удовольствие от интриги расследования, это все меня втягивало и не хотелось из этого уходить. Книга богата комичными и жизненными ситуациями. Дочитав историю ребят, я еще больше стала верить в чудеса и начала думать, что эти чудеса могут быть и в моей жизни, могут существовать много тайн, о которых, возможно, писатель и сам даже не догадывается. Что касается самих ребят, они очень настойчивые, рисковые, решают недетские проблемы и умеют выкручиваться. Своими юморными образами меня поразили образы Степаныча, Павла Потаповича, а также своими шалостями рассмешили сестра и брат Серебряковы. Я искренне желаю Антону Ивановичу и Анне Устиновой больше писать такие истории, которые увлекают читателя с первых страниц, остаются в памяти, как хорошее воспоминание, которое вызывают улыбку на лице «детективолюбителя». Сабинский район с.Новый Мичан. Хассамова Залия 12 лет Исәнмесез, хөрмәтле Айгөл Әхмәтгалиева! Сезгә, Саба районы Югары Симет авылыннан Хассамова Зәлия хат яза. Мин авыл мәктәбендә алтынчы сыйныфта укыйм. Буш вакытымда китаплар укырга яратам. Авыл китапханәсеннән сезнең “Мин гашыйк булдым” исемле китабыгызны алып укыдым. Китап миңа бик ошады. Нәкъ безнең кебек кызлар-малайлар турында язылган. “Мин әтинең кызы” дигән повестьны көлә –көлә, елый - елый укыдым. Гөлнарага башта ачуым килде. Әнисе белән бигрәк дорфа кылана кебек тоелды. Әсәрнең эченә кереп китеп укый башлагач үзенең бәхете өчен көрәшүче бу кызга ихтирамым артты. Бу әсәрдәге вакыйгалар тормыштан алып язылгандыр инде , әйеме, Айгөл апа? Бөтенесен дә уйлап чыгарып булмыйдыр. Гөлнараның күргән, кичергәннәре аянычлы булса да, ярый әле ахыры матур тәмамланды. Гөлнара 72
өчен сөендем. Әсәр безне сабыр, тәртипле булырга, әти - әнине хөрмәт итәргә, вакытында кичерә белергә өйрәтә. Ул китапка кергән хикәяләр дә берсеннән-берсе кызык. “Кыргый” хикәясен укыгач, үзеңдә кешелеклелек сыйфатларын булдырасы килә. Рөстәм миңа бик ошады. Башкалар сүзенә карамыйча үзе теләгәнчә эшли белә. Әбисенә булган ихтирамы өлкәннәрне хөрмәт итәргә өнди. Безнең арада чыннан да уйламыйча, бер - беребезне үртәү, кирәкмәгән сүзләр әйтү гадәтләре дә бар.Алай эшләргә ярамаганлыгын, Сез, гади генә итеп шушы хикәя аша җиткерә белгәнсез. “Көй” хикәясе безне матурлыкны күрә белергә өйрәтә. Китапны кулга алгач та, ни өчен “Мин гашыйк булдым” дип атала икән дигән уйлар туган иде. Ә аны укыгач, үзеннән-үзе әти-әниеңне, туган җиреңне, туган телеңне, дусларыңны, кешеләрне яратуыңны аңлыйсың икән бит. Китап безне шуңа өйрәтә. Айгөл апа, китап бик зәвыклы, сокландыргыч, безне икенче матур дөньяга алып керә. Шундый әсәрләрегез өчен зур рәхмәт Сезгә! Алга таба да Сезнең китапларыгызны укып сөенергә язсын. Сәламәтлек, зур уңышлар телим! Ихтирам белән Хассамова Зәлия. Сабинский район с. Юлбат, ул.Г.Тукая Хузин Ранис 13 лет Исәнмесез хөрмәтле, Алмаз абый Гыймадиев! Сезгә күп сәламнәр юллап, Саба районы Юлбат төп мәктәбенең җиденче сыйныф укучысы Хуҗин Рәнис хат яза. Мин бу хатымны “Үстергән дә безне чын дуслык”дигән хикәягезне укыгач язарга булдым.Милләтләр арасындагы дуслыкны бик матур, аңлаешлы итеп тасвирлагансыз. Бу хикәя миңа бик ошады,чөнки мин үзем дә бик спортны яратам, бигрәк тә чаңгы, хоккей, волейболны үз итәм. Ярышларга баргач һәрвакыт яңа дуслар табам, һәм әлбәттә инде , ярышларда гел бергә катнашучы дусларымны да очратам. Без дә хикәядәге төсле, ел саен үсеп, үзгәреп киләбез, ләкин дуслыгыбыз югалмый. Бу дуслык авыллар, районнар дуслыгы! Иҗатыгыз өчен Сезгә зур рәхмәт!Безне тагы да шундый кызыклы хикәяләрегез белән сөендереп торыгыз.Алга таба да Сезгә иҗади уңышлар теләп калам. Ихтирам белән, Сезне яратып укучыгыз Ранис. 73
Сабинский район село Шемордан Хуснутдинова Аделя 13 лет Здравствуйте, Мария Юрьевна! Так необычно писать письмо. Мы привыкли общаться только по телефону, по сообщениям. Очень надеюсь, что Вы лично прочтете мое письмо. Ну что же, будем знакомы, меня зовут Аделя, я из Сабинского района Республики Татарстан. Учусь я в школе, мне 13 лет. Хочу написать свое мнение о Вашей книге «Необыкновенные истории любви. Романы для девочек». Самая интересная книга за все время! Завораживающий сюжет настолько покоряет и удивляет, что хочешь продолжения! Очень интересная книга, советую всем девчонкам, красивые моменты и сюжеты! Прекрасная книга! Также очень понравились главные героини. В книге есть разные ситуации, случаи и выходы из них, показывает нам, как можно из них выкручиваться, советую всем эту книгу! Ну конечно только не мальчикам! Запомните, мальчишки не должны знать об этом, это девичий секрет! Спасибо Вам, Мария Юрьевна, за эту книгу. Не болейте, будьте здоровы, ждем Ваших новых книг. Всего Вам доброго! С наилучшими пожеланиями Аделя. Сабинский район п.г.т Богатые Сабы Шакирзянова Адиля 12 лет Алмаз абый Гыймадиевка хат. Исәнмесез Алмаз абый. Ничек хәлләрегез? Мин, Саба районы Байлар бистәсе гимназиясенең 5 А сыйныфында белем алучы Шакирҗанова Әдилә булам. Мин Сезнең Саба район балалар китапханәсендә булган китапларыгызны яратып укып чыктым. “Яраткан китабым авторына хат” конкурсы быел да уздырылганга бик шатландым һәм менә Сезгә хат язам. “Яраткан китабым авторына хат” конкурсында беренче тапкыр катнашканда мин Йолдыз апага хат язган идем. Мин Йолдыз апаныңда китапларын яратып укыйм. Конкурска нәтиҗә ясаганнан соң, шагыйрә апа Саба район үзәк китапханәсенә китап укучылары белән очрашуга да кайткан иде. Бәлкем әле Сездә килерсез очрашуга, шулай бит Алмаз абый? 74
Сезнең турында мәгълүмат туплаганда, Сез Татарстан Язучылар берлегенең Абдулла Алиш һәм Шәйхи Маннур премия лауреаты икәнегезне белдем. Сез чынлапта, әлеге исемнәргә бик лаеклы балалар язучысы! Сез хикәяләрегездә, повестьларыгызда малай-кызларның шаянлыкларын, холыкларын матур итеп юмор аша тасвирлый алгансыз. Төрле хәлләр булганда да аның уңай һәм тискәре ягын дөрес күрсәтә белгәнсез. “Синдә соңга калдың мени?” хикәяне укый башлаганда, Идрис ник соңга калган инде, нигә аны күрмиләр соң дип борчылып укуны дәвам иткәндә, сез партадашы Гөлназны барлыкка китерәсез дә, кызык кына борылыш ясыйсыз да куясыз. Менә шул җирдән күңелләр күтәрелеп китә дә инде. “Сәер көн”хикәясендә дә башта үзем дә аптырап, ник танымыйлар соң Шәмсине дип укыдым, ахырына якынлашкач рәхәтләнеп көлдем. Вәт Шәмси бу дип. “Исле сабын... ясалма керфек...” хикәясендә юмор да бар, геройларның уңай һәм тискәре яклары да чагыла. Хикәядә никтер кыз исеме Гөлия,ә малай исеме никтер юк. Әллә хикәяне үзегез белән булган хәлне яздыгызмы? Шуңа исемсезме? Ярар, бәлкем очрашуга килсәгез, сорауларга җавап бирерсез әле. Әлеге хикәядә чынлапта кыз белән малай чын дуслар һәм партадашлар. Ел да бер- берсенә кирәкле әйберләр бүләк итәләр, бер - берсен игътибарда тоталар. Мин Сезнең хикәяләрегезне, повестьларыгызны яратып укыдым. Аларны укыганда, геройларның кайберләрен кызгандым, алар белән борчылдым, уйландым, көлдем. Алмаз абый! Сезгә иҗатыгызда уңышлар теләп калам. Без, китап укучыларыгызга, яңа хикәя, повестьларыгыз артсын. Сау - сәламәт булыгыз! Ихтирам белән Сезнең китапларны яратып укучы Әдилә. Сармановский район село Старый Мензелябаш, ул. Гагарина, д.22. Хуснутдинов Альмир 13 лет Исәнмесез, хөрмәтле яраткан язучым Алмаз абый Гыймадиев! Чын күңелемнән чыккан сәламнәрне юллап, сезгә хат яза Иске Минзәләбаш авылының А. Тимергалин исемендәге 9 - еллык мәктәбенең 7нче сыйныф укучысы Хөснетдинов Альмир. Аллаһы боерса, быел 8гә күчәргә инде исәп. Малай кеше булуыма карамастан, китаплар укырга яратам (бездә бит китап укучы, сызгаларга яратучы малайларга сәерсенеп карыйлар). Китап дигәннән, шигырьләргә караганда чәчмә әсәрләргә өстенлек бирәм. Бигрәк тә шаян-шук 75
телдә язылган әсәрләрне үз итәм. Вакыйф Нуриев һәм сезнең хикәяләрне бик яратып укыйм. Шуңа күрә дә, китапханәче апабыз “Син китапханәнең актив укучысы бит. Әйдә әле, конкурска катнашып, көчеңне сынап кара”,-дигәч, бик рәхәтләнеп, сезгә хат язарга булдым. Узган юлы сеңлем Алсу, балалар шагыйрәсе Йолдыз Шәраповага хат язып, мәктәптә бик макталган иде. Аннан ким түгеллегемне исбатлап, мин дә язып карыйм әле, мин әйтәм. Сезнең “Селфи таягы”, “Телефонлы кәҗә” исемендәге китапларыгызны укыганым бар иде. Ә быел китапханәче “Ниязның рекордлар китабы”н тәкъдим итте. Анда булган маҗаралы, шаян хикәяләрне бик кызыксынып укып чыктым. Мәктәп укучыларының шуклыкларын, тәмлүшкәләр алу бәрәбәренә укытучыларга әйтмәскә вәгъдә бирүенә карамастан, әләкләүче кыз Зәлия (“Бзәтке”); тузга язмаган “батырлыкларын” дәфтәргә теркәп баручы Нияз (“Ниязның рекордлар китабы”); классташ кызларына 8 Мартка бүләккә җыелган акчаларны, бүләккә шәһәргә барган җирдән, үзләре өчен туздырып, соңгы калган 15 сум акчаларына, дезодорант урынына таракан агуы алып көлкегә калучы Рәсим белән Әмир (“Бүләк”); телефон номерын ялгыш җыеп, яраткан эте “Фишер”ны кайтарырга кушып, җиңгәсенә ачуланып шалтыратып, колхоздан шифер урлап кайтучы каравылчы Гаптери абзыйны утка салучы председатель кызы Лилия (“Китереп куй!”); “тимурчылар” исеме астында яшеренеп, Мулланур абый күңелендә еракта калган пионер чакларын искә төшерүче, шул рәвешле өйдә урларлык нәрсәләр барын тикшереп йөрүче хулиган малайлар (“Разведчиклар”); математиканы су кебек эчүче, һәрнәрсәнең тиенен чутлап, үзенә файда эзләүче, кыйммәткә төшә дип,кинога барган җирдә классташ кызы Илсөярдән качып китүче Идрис (“Бөек математик”); Җир шарында күреп кайткан тамашаларны, тәртипсез кире сыйфатларны үзләштереп, галәмдәгеләрне шаккатыручы Нептун планетасының М3051 номерлы агенты (“Галәм кунаклары”); мәктәптә укыганда физика, химия кебек фәннәрне, миңа ник кирәге бар аларның, ничек тә яшәрмен әле дип йөрүче, ә тормышта нәкъ менә шуларның кирәге чыкканлыгына инанучы Баһау (“Как - нибудь!..”); изге эшләр эшлим дип, нәкъ киресен эшләп йөрүче Динар (“Изге эшләр дәфтәре”) кебек геройлар тормышы белән бераз яшәп алдым, эш - гамәлләрен анализладым. Алмаз абый, сезнең хикәяләрегез юмор аша безне тәртипле булырга, кирәкмәгән гамәлләр кылмаска, тирә - яктагыларга ихтирамлы, шәфкатьле булырга өйрәтә, фән нигезләрен ныгытып өйрәнергә кирәклегенә инандыра. Бу хикәяләрне укырга дусларыма да тәкъдим иттем әле, тик аларның күбесе китап укымый шул... Сезгә сораулар да бирсәм буламы, Алмаз абый? Мәктәптә укыганда сез үзегез дә шук идегезме? Нинди фәннәрне ярата идегез? “3”ле билгесе алганыгыз бар идеме?(“2”ле турында әйтеп тә тормыйм инде). Язучы булгач, балачакта китап укырга яраткансыздыр инде. Сез укыганда китап укучы 76
малайларга караш нинди иде, алардан көлмиләр идеме? Мәктәпкә очрашуларга йөрисездер инде, без дә сезне үзебезгә көтеп калабыз. Ә хәзергә сезнең белән саубуллашып, хатымны төгәллим. Бер караганда, хат язу шәп нәрсә икән, оялчан малай буларак, бу сүләрне болай гына әйтә дә алмаган булыр идем әле. Сезгә алга таба да уңышлар, ныклы сәламәтлек теләп калам. Мәктәп тормышын, балачакның күңелле мизгелләрен чагылдыручы матур китапларыгыз дөньяга килеп, аларны да укырга насыйп булсын! Егетләрчә кайнар сәламнәр белән: сезнең хикәяләрне яратып укучы Альмир. 16.08.2021. Чистопольский район деревня. Кзыл Ялан Гиниятуллин Рамис 13 лет “Хат башы - яз каршы”- менә шул сүзләр хат башына куела иде дип сөйли миңа әнием. Үзем замана баласы, хат, открытка язуны белмим, чөнки барлык кешедә телефон булгач, сөйләшергә тилмереп тормыйбыз. Исәнмесез, диеп башлыйм эле Күрешүләр бит шулай башлана. Сезнең белән сәламләшүгә, Күңелкәем шундый шатлана. Исәнмесез, барлык балаларның гына түгел, аларның әти- әниләренең, әби - бабаларының да тиз арада яратып өлгергән һәм хөрмәт итеп яшәгән язучысы Айдар абый Хәлим. Сәлам шулай ук гаиләгезгә, балаларыгызга, оныкларыгызга, туган - тумачаларга, кода - кодачаларга, күрше - күләнгә, дусларыгызга. Сәлам соңында бераз язылачак сүз юлларына күчеп китәм. “Татар халкы гомер - гомергә зур шәхесләр белән танылган ул” - бу исә бабамның сүзләре. Сез, Айдар абый, бабай дисәм дә ярый торгандыр, ләкин кайберәләр бабай дигәнне яратмый. Шулай берәвенә әйткәндә “бабырмын мона” дип орышып алган иде, шуңа сезгә абый дип дәшәм. Сез, минем бабама охшаган: көмеш ак чәч, кан тамырлары бүртеп торган көчле куллар,тирәндә урнашкан акыллы күзләр. Ул да Сезнең кебек бернидән дә курыкмый, куллары алтын аның. Авыл башына чыгып бассаң, күрәсең, һәр йортта диярлек бабам кулы уйнаган: кемдә мунча, кемдә абзар, кемдә кое, кемдә түбә. Сезнең әсәрләрдә дә халык тормышы, Туган ил, дин, табигать биниһая урын алып тора. Алар кышкы буран кебек кеше күңелен әле торып буран кебек котырта, шуннан кояш чыга һәм сизми дә класың, ул инде югалаган, яңадан өермә. 77
Туган ил кеше өчен әти- әни кебек кадерле. Аның табигате төрле. Мәктәп яшенә җитеп, укырга өйрәнгәч тә бик яратып кат- кат укый торган сезнең китап “Тал баласы Талхаветдин”. Әйе, ул кечкенә балалар өчен, ләкин бераз үскәч кенә анда язылганнарның мәгънәсенә төшендем. “Намуслы кеше - ул хәйлә, ялган белән пычранмаган кеше”- дип әйтмисез Сез, ә Талхаветдиннән акча таптырып, аның акчаны нишләтүе турында язасыз. Сез бала вакытта акча тапканыгыз булдымы? Аны кая, нинди максаттан файдаланырга икәнлеген сезгә кем йомшак кына аңлатты, әллә ул заманнарда кешедә югалтырлык акча юк идеме? Минем Сезгә бер серемне ачасым килә. Рус теле фәнен яратмый идем, алдыма максат куйдым. Үземне мәҗбүр итеп, бу фәнне яраткан кебек тырышып - тырышып өйрәнә башладым. Берникадәр вакыттан соң шаккаттым, кызыксынып өйрәнә торгач көндәлегемдә “4”, “5” ле билгеләре тезелде. Сер булмаса, әйтегез әле, Сезнең дә шулай яратмаган фәнегез бар идеме? Сез ул фәннән нинди билге ала идегез? “Тал баласы Талхаветдин” китабындагы хикәяләр һәркайсы диярлек чишмәләрнең әһәмияте, нәсел, дин, иман турында языла. “Үзәгеңне сакла, балам!” хикәясендә бигрәк тә “Чират тормыйча булмый, балам. Чират ул - гомернең сабырлыктагы агышы дигән сүз. Сабыр булсаң узарсың, сабырсыз булсаң тузарсың! Онытма: чират кыскарган саен, гомер озая...” дигән юллар күңлемә кереп калды. Сез бу сүзләрне үзегез уйладыгызмы, әллә бала вакытта кемнәндер ишеттегезме? Сез иң озак вакыт торган чират кая, нәрсә артыннан иде? Мөселманнарда киң таралган дин йолаларның берсе - ураза, ә икенчесе - Корбан гаете. Ул корбан чалу белән бәйле. Хәзер дин тыелмаган заман кешеләр бернидән курыкмый гореф - гадәтләрне сакларга тырыша. Без дә елның елында корбан чалып, әрвахлар рухына коръән укытырга тырышабыз. Мәктәптән буш булган арада җомга намазына, гаетләргә йөрергә тырышам. Китаплар укырга яратам. Сезнең “Хәсән Туфанга”, “Дусларга”, “Гасырлар чиратында” шигырьләреннән соң дөнья үзгәрдеме, әллә ул шул ук, ә кешеләр генә үзгәрдеме? Шаккатмалы бит, үзләре укып чыккан мәктәпкә, узләрен укыткан укытучыларга, дәвалаган табибларга, үстергән әти- әнисенә ничек сизмәгәндә һөҗүм ясый яшь буын. Сез бу хәлләргә аңлатма таба аласызмы ? Сезне тормыш шулхәтле сынаган: ачлык, ятимлек, юклык. Тормыштагы авыр хәлләрне җиңеп чыгарга Сезгә нәрсә ярдәм итте? Телебезне, милләтебезне, динебезне саклауга керткән өлешегез, тирән эчтәлекле әсәрләрегез өчен мең рәхмәт! Сезгә, Айдар абый, иҗади уңышлар, хәерле озын гомер, ныклы сәламәтлек телибез! Сезнең белән киләчәктә Чистай районы Татар Талкышы урта белем мәктәбендә очрашулар насыйп булсын иде. 78
Күптин - күп, чукти н- чук сәламнәр белән, Сезнең хезмәтегезне хөрмәт итүче Гиниятуллин Рәмис, 7 сыйныф, Чистай районы, Кызыл Ялан авылы. Чистопольский район Нижняя Кондрата Кондратьева Виктория 13 лет Добрый день, Эдуард Николаевич! Пишет Вам ученица 7 класса Виктория Кондратьева из села Нижняя Кондрата Чистопольского района республики Татарстан. Пишу впервые, и очень волнуюсь, ведь вы один из моих любимых писателей. И это не просто слова. Ваши книги не просто переворачивают привычную картину мира, они потрясают. И неспроста. Вы знает заветные мечты и подлинные стремления читателей. Не просто знаете, а мастерски описываете и заставляете испытать столько невероятных эмоций. С самого раннего детства меня окружали книги, и у нас дома имеется хорошая домашняя библиотека. Я очень общительная, легко нахожу общий язык со всеми, и у меня очень много друзей, но они больше увлечены виртуальным общением, социальными сетями, у некоторых уже не остается времени для чтения книг. А так хотелось бы поделиться о прочитанном со сверстниками. Но мне повезло с моей семьей. У меня всегда есть возможность поразмышлять о книгах с мамой и бабушкой. Обсудить поступки героев или какие - то непонятные пока для меня моменты и даже поспорить. Недалеко от нас находится сельская библиотека. С раннего возраста я являюсь постоянной читательницей этой библиотеки. Как - то разглядывая новые книги, я обратила внимание на заголовок книги «Друг - апрель». Он мне показался странным, разве месяц может быть другом? Рассмотрев книгу, мне 79
стало жутко интересно, так захотелось прочитать. Библиотекарь разрешила взять книгу, ее я прочитала за два дня. Мне кажется, я не читала, а будто смотрела фильм, перед глазами один за другим выплывали сюжеты из повести. Повесть тронула меня до глубины души. Три брата, живущие в одних и тех же условиях, но как же по-разному складываются их судьбы. И за каждого очень переживала. Вы не только пишите об их жизни, но и даете нам возможность оценить их поступки. Как бы я поступила в той или иной ситуации. Поступок Ульяны я переживала вместе с героем. Девушка поступает некрасиво, неправильно, нельзя смеяться над чувствами другого человека, и я понимаю, что никогда бы не сделала такую подлость. Все трудности выпавшие на долю героев, переживала вместе с ними. Эту повесть прочитала вся моя семья, и мы порекомендовали ее своим знакомым. Мне и моим сверстникам хочется, чего-то необычного. Мы ищем себя, совершаем ошибки. Но каждый из нас мечтает о настоящем друге, друге на всю жизнь, как Ваш герой из повести «Друг - Апрель». Эх, мне бы такого друга! Эдуард Николаевич, у меня есть мечта сфотографироваться с Вами и взять автограф. Я очень люблю фотографироваться с людьми, которые что-то для меня значат. Надеюсь, моя мечта исполнится. Новых творческих успехов Вам, новых книг, которые так трогают наши сердца и душу. Ваша верная поклонница Виктория. _______________________________________________________________ Чистопольский район село Муслюмкино Диля Мухтарова 12 лет Исәнмесез, Рөстәм абый! Сезгә Чистай районы , Мөслим авылында яшәуче 6 нчы класста укучы Дилә Мухтарова яза. Мин авыл китапханәсенә йөрергә , китаплар укырга бик яратам. Яңа килгән һәр яңа китапны укып барам. Менә күптән түгел генә сезнең “Биш”ике”ле” китабыгыз китапханәгә кайтты. Мин аны шатланып өемә алып кайттым һәм бер утыруда укып бетердем. Иң беренче итеп китап исеме ничек, шундый исемле “Биш “ике” ле” хикәясен укыдым. Ә анда, Азатның бер көндә биш икеле алуы турында сүз бара, татар теленнән килешләрне белмәве, география дәресендә үзенең туган иле Россияне картада күрсәтә алмавы ботенләй шаккатырды. Бу дәрескә әзерләнмәү , икеле алу, бернәрсә белмәү иптәшләреңне, укытучыларны хөрмәт итмәү була дип уйлыйм , әти-әнинең битенә кызыллык китерү, ничек инде әти-әни безгә бөтен көчләрен бирәләр, укыталар, ә син аларга “ике” ле алып кайтырга тиешме? 80
Ә, мин Рөстәм абый Азат кебек түгел “4”ле “5” леләргә генә укыйм, әти- әниемне сөендереп торам. Рөстәм абый, шундый шаян да, моңсу да хикәяләр язуыгыз өчен зур рәхмәт. Мин сезне узебезнең авыл китапханәсенә, мәктәпкә кунакка очрашуга чакырам. Исән - сау булыгыз, тагын хикәяләр тулы китапларыгызны көтеп калабыз. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- Чистопольский район деревня Татарский Сарсаз Талипов Илзат 12 лет Хәерле көн авылдашыбыз Минзифа апа. Сезгә Татар Сарсазы авылында яшәүче Талипов Илзат яза. Мин сезнең язган шигырьләрне яратып укыйм, инде хикәяләр дә язасыз. Китапханәгә килгәч , китапханәче Фәридә апа миңа сезнең “Яшәгән ди, кәбестә” исемле китабыгызны укырга тәкъдим итте. Башта китапны укыганчы карап чыга торга гадәтем буенча , китапны актара башладым һәм “Табылдык” исемле бәянгә тап булдым. Һәм әлеге бәянне мин катлы, катлы укдым, ятладым , дисәм дә алдау булмас. Акбайны бик яраттым мин. Аннан балалары туу турында язгансыз, ә беркөнне Акбайның балалары да, үзе дә юкка чыккан турысына килеп җиткәч, каядыр качып калган Тырнакны никтер үзем белән чагыштырам да елап җибәрәм. Мин дә нәкъ Тырнак шикелле ялгыз калдым бит. Әтием дә, әнием дә бер - бер артлы мине талшап, башка беркайчан да кайтып булмый торган җиргә киттеләр... Әнә Акбай балаларын югалтып булса да сезне эзләп йөргән, барыбер кайту бәхетенә ирешкән. Ахыры яхшы тәмамлангач күңелем булды, ә теге эт балалары кая икән, алары турында язмагансыз. Кая тилмереп йөри икән алар әниләреннән башка? Миндә зарланмыйм, әбием исән сау булсын да, әнием урынына калган Хәмдия апам исән сау булсын. Минзифа апа, сезгә бер теләгем бар: язган хикәяләрегезнең ахырын матур бетерегез зинхар өчен, ятимнәр турында булганын бигрәктә. Этләр турында булса да, алар да бит җан ияләре. Мин сезгә уңышлар телим, яңа китапларыгызны көтеп калам. Безнең авылдашыбыз булуыгыз белән без горурланабыз. Рәхмәт Сезгә. ________________________________________________________________ 81
Ютазинский район село Каракашлы, Зиганшина Лейла 13 лет Исәнмесез, хөрмәтле Ләлә апа Гыймадиева! Сезгә күп сәламнәр белән хат яза Ютазы районы Кәрәкәшле авылында яшәүче Зиганшина Ләйлә. Мин 6 сыйныфны тәмамладым. Буш вакытымда китаплар укырга яратам, китапханәгә кайткан яңа китапларны беренчеләрдән булып алып укыйм. Ләлә апа, сез - минем яраткан язучыларымның берсе. Минем кулымда сезнең «Мин аңа бәхет телим» исемле китабыгыз. Җыентыктагы әсәрләрне бер сулышта укып чыктым. Хикәяләрегез кыска,бер - ике битле генә булса да, кызыклы вакыйгалар, игътибарны җәлеп итәрлек характерлы геройлар да бар. Әйе, сезнең хикәяләрегездә һәр сүз уйланылган, үз урынында кулланылган, тәэсирле, ачык һәм аңлаешлы. Хикәяләрдәге геройлар төрле – балалар бакчасы яшендәге балалар, башлангыч сыйныф укучылары, яшүсмерләр – кызлар һәм малайлар. Ин гадәти, көн саен мәктәптә һәм өйдә була торган вакыйгалар аша геройларның эчке дөньясы ачыла, рухи үсеше күзәтелә. Ял һәм хезмәт, тәрбия һәм тәрбиясезлек, уңышлар һәм җиңелү, шатлык һәм кайгы, күз яшьләре һәм куаныч, нәрсә ул яхшы һәм нәрсә ул начар – хикәяләрдәге геройлар шушы сорауларга җавап бирергә телиләр. Сез бу сорауларга җавапны балаларның үзләреннән эзләтәсез, әсәрләрне укыганда һәркем дә шул геройлар кебек фикер йөртә, уйлана, сөенә,үзен борчыган сорауларга җавап эзли, нәтиҗә ясый. Сезнең тарафтан үгет-нәсыйхәт тә, дөрес җавапка төртеп күрсәтү дә, ялыктыргыч аңлатулар дә юк. Җыентыктагы хикәяләр шуның белән дә бик үзенчәлекле. Ләлә апа! Мин сезнең әсәрләрегез белән генә түгел, тормыш юлыгыз белән дә таныштым. Гаиләдә җиде бала булугызны, үпкәли торган гадәтегез булуын да белдем. 5 сыйныфта укыганда язылган “Үпкәчел” хикәягезнең дә язылу тарихы бик кызыклы. Мин сезнең хикәяләрне укып шуны аңладым: кеше теләсә нинди начар сыйфатларын җиңә, бетерә ала икән. Моңа мисал булып “Кара урман, караңгы төн” хикәясендәге Хәлим образы тора. Ул вожатый апасының “Хәлим куркак түгел”, - дигән сүзләреннән соң, караңгы төн уртасында яр буена барып, Эльмираның су кергәндә кия торган резин калфагын эзләп табучы куркуын җиңгән егет турында. Шулай ук көнләшүен җиңгән кыз турында язылган “Мин аңа бәхет телим” хикәясе дә уңай якка үзгәрүгә бер мисал. Хөрмәтле, Ләлә апа Гыймадиева! Сезнең әсәрләрегез безгә үзебезнең яшьтәшләребезне аңларга, аларча фикер йөртергә, ярдәм итәләр. Балаларга әхлак тәрбиясе бирүдә зур роль уйныйлар, аларны үзара миһербанлы, дус, кешелекле, тирә - ягыбыздагы кешеләргә игътибарлы булырга өйрәтәләр. Безнең Кәрәкәшле төп белем бирү мәктәбен “Кече академия” дип йөртәләр, чөнки безнең мәктәпне күп кенә профессорлар, академиклар, язучылар тәмамлаган. Академик - Мирфатых Зәкиев, профессор, язучы Әнвәр Шарипов - авылыбызның горурлыгы. Авылымның табигате дә бик матур. Гомәр Бәшировның “Җидегән чишмә” әсәрендә безнең авылның чишмәләре турында сүз 82
бара. Халкым да киң күңелле, бик кунакчыл. Мин сезне, хөрмәтле Ләлә апа үзебезнең авылыбызга кунакка чакырам, мәктәптә - балалар белән, мәдәният йортында - авыл халкы белән очрашу үткәрер идек. Сезнең иҗатыгыз белән башкалар да танышыр иде. Хөрмәтле Ләлә апа Гыймадиева! Мин сезгә иҗади уңышлар теләп саубуллашам. Сезнең белән очрашуны Һәм яңадан-яңа әсәрләрегезне көтеп калам. Сезгә зур ихтирам белән: Зиганшина Ләйлә. 3 июнь, 2021 нче ел. ----------------------------------------------------------------------------------------- г. Нижний Новгород ул. Строкина, 11-104 Ирина Бушуева 14 лет Письмо автору книги «Скажи, Лиса!» Эльвире Смелик Здравствуйте, Эльвира! Меня зовут Ира, и я решила написать Вам письмо после прочтения вашей книги «Скажи, Лиса!». Я учусь в восьмом классе, люблю читать, путешествовать с семьей и общаться с друзьями. Мне немногим меньше лет, чем вашей героине, и мне показались близкими её мысли и рассуждения. В первую очередь хочу поблагодарить Вас за такое искреннее произведение! Здесь я согласна с Холденом Колфилдом, героем «Над пропастью во ржи» Дж. Д. Селинджера, что есть «… такие книжки, что, как их дочитаешь до конца – так сразу подумаешь: хорошо, если бы этот писатель стал твоим лучшим другом, и чтоб с ним можно было поговорить по телефону, когда захочется». Но, если не поговорить по телефону, то можно написать письмо. Почему-то после прочтения книги «Скажи, Лиса!» мне показалось, что Вы как раз такой человек, которому можно написать и спросить совета в сложной ситуации. И, возможно, именно такого человека не хватало героине Вашей повести. Но при этом она кажется очень взрослой и ответственной, в большей степени, чем Холден. Потому что она, в первую очередь, стремилась помогать другим, не концентрировалась на собственных проблемах и смотрела на более позитивную сторону жизни. Эта книга похожа на историю любви, хоть Лиса и говорит, что «это совсем другое». Я понимаю, почему Тимофей ей так понравился, ведь он был не только «симпатичный», но ещё и «ужасный и опасный», и это впоследствии подтвердилось. Подтвердилось не в том смысле, что он был ужасным и опасным человеком сам по себе, но оказался в плохой ситуации, потерял контроль над собой и мог вовлечь Лису в неприятности. Но при этом чувство опасности и чего- то неизведанного понравилось героине, этот парень не был похож на её привычное школьное окружение и общался по - другому. И Лиса сама кажется 83
немного авантюристкой, любительницей острых ощущений. Но её смелость не только в том, что она идёт навстречу приключениям, но и в том, чтобы быть с человеком в беде, постараться помочь ему. Лиса давала Тимофею много шансов, но спасти его не удалось. И я не знаю, удалось ли бы, если бы Лиса сообщила о проблеме родным и близким раньше. Возможно, наоборот, ей пришлось бы отгородить себя от общения с этим человеком. Мне бы хотелось больше узнать про историю Тимофея. С одной стороны, я понимаю, почему она так и осталась загадкой. Это слишком больно и страшно. Ещё один человек, которого Лиса потеряла в жизни, и которого почти совсем не знала. Мы так и не знаем, какая у него семья, как он стал наркозависимым, и не знаем точно, что с ним произошло. Это не произносится вслух. И в честь кого предложит Лиса назвать своего брата? Мне понравилось, что в книге раскрыты не только отношения с Тимофеем, но и с друзьями и семьей Лисы, весь её мир. Особенно интересно, как она налаживает контакт с Толиком, женихом мамы. Видно, что мама Лисы – очень свободная и принимающая, но она не всегда рядом, и чувствуется, что дочери не хватает внимания и поддержки. Моё внимание привлекло ещё описание разных деталей, например, как Лиса читает, заглядывая в конец книги, и не боится спойлеров. И очень ярко описаны чувства героини, особенно ситуация в машине, как будто проживаешь все это вместе с ней. Спасибо большое Вам за такое произведение и за возможность написать письмо и поделиться своим восприятием! Мне бы хотелось ещё почитать что- нибудь подобное. И я хотела бы узнать, какие Вваши любимые книги о подростках сейчас, и какие были тогда, когда Вы были в возрасте героини. Всего Вам доброго! Ира ____________________________________________________________________ Омская область деревня Сидоровка Заблоцкий Виктор Здравствуйте, дорогая Анна Сергеевна! Пишет Вам ученик 5 класса, Заблоцкий Виктор. Недавно я прочитал некоторые Ваши рассказы. Особенно мне понравился рассказ «Джин Сева». Мне бы очень хотелось узнать: как Вы придумываете свои рассказы? Где Вы берете идеи для своих произведений? Может быть Вам кто то помогает? И мне очень хотелось бы знать, как Вы придумали такой замечательный рассказ! 84
Мне очень понравилась девочка Вика. Ее нежелание понапрасну тратить свои желания. Если честно, то я тоже затруднился с выбором своих желаний. Я, как и Вика, очень долго перебирал свои желания, но не смог выбрать самые важные. Мне бы очень хотелось продолжения этого рассказа. Хотелось бы, чтобы Сева и Вика стали друзьями. Чтобы у них были приключения, какие-нибудь смешные случаи и возможно трудные испытания. Было бы интересно, если они могли бы путешествовать в прошлое или будущее, на другие планеты или другие миры. Я хочу сказать Вам большое спасибо за Ваши рассказы. Пожелать дальнейших успехов. Побольше интересных сюжетов для ваших произведений. Почаще радовать нас своими произведениями. P.S. мне бы очень хотелось пригласить Вас к нам в библиотеку. Я думаю и у меня, и у ребят будет к Вам много вопросов и пожеланий. С уважением, Ваш читатель! Ростовская область город Зверево Калугин Кирилл 13 лет Письмо Наталие Волковой. Здравствуйте, Наталия Геннадьевна! Пишет Вам Кирилл. И, прежде всего, мне бы хотелось выразить благодарность Вам за то, что Вы делаете и уверить Вас, что Вас любят, любят Ваши произведения и неизменно ждут новые работы. Вы стали мне дороги с того момента, как я прочел Вашу книгу «Разноцветный снег». Разноцветные поступки разноцветных людей. Такое волшебное название и такая тема – предательство на войне. В Вашем произведении много подростков и их дороги пересекаются в библиотеке, где пр, в детективную историю расследования поступков людей во времена Великой Отечественной войны, а, с другой стороны, учит размышлять над поступками людей, литературных героев, сравнивать и делать свои выводы. Я считаю, что достоинство Вашего произведения не только в суровом и остром сюжете, не только в удачном детективном жанре, но и в психологически глубоких и сложных характерах. Герои не поделены четко на «хороших» и «плохих». Резкая Тоня, прабабушка главной героини, стала такой, пережив мрак оккупации и ужас допросов в «органах» после освобождения городка. Мудрый, отзывчивый интеллигент Яков Семенович пошел под суд как «вымогатель» и «уголовник». А безукоризненно выглядящий и говорящий 85
правильные вещи Виталик, проиграв в конкурсе, становится низким и подлым мстителем. Книгу читал не отрываясь. Очень понравились мне ее герои, заинтересовало и то, с какими проблемами сталкиваются ребята. Книга заставила меня задуматься над тем, как помочь подростку пережить трудный возраст? Как научить его разбираться в себе самом? Сложные вопросы и вместе с тем такие важные. Мне не хочется сейчас спрашивать что-то о ваших героях и сюжетных линиях, мне больше интересно, как у вас дела? Как вы поживаете, чем сейчас занимаетесь, над чем работаете? Я думаю, что Вам приятно было бы узнать, что обыкновенный подросток находит время и тратит его на чтение Вашей книги. Удачи, вдохновения и прекрасной жизни! С уважением, Ваш искренний почитатель! ___________________________________________________________________ Свердловская область Байкаловский район село Баженовское Савицкая Дарья 12 лет Добрый день, уважаемый Владислав Петрович! Вам пишет ученица 5 класса МКОУ Баженовская СОШ Свердловской области, Байкаловского района Савицкая Дарья. Совсем недавно я взяла в школьной библиотеке Вашу книгу «Валькины друзья и паруса». Хотя в библиотеке бываю постоянно, но с Вашими книгами Владислав Петрович, встретилась впервые. Может потому, что они стоят на полочках для ребят более старшего возраста. А сейчас просматривая их, наткнулась на старенькую книгу 1968 года. Мне стало интересно. Прочитав первую главу «Начало. Барабанщики. Барабанщики шли встречать солнце» я поняла, что люди бывают разные и среди взрослых, и среди детей. Так как те и другие любят путешествовать, смотреть на небо и звезды, мечтать. На свете, по- моему, больше бывает хороших, добрых людей. Чаще всего они умеют хранить тайны, и с ними никогда не бывает скучно. Так и в Вашем рассказе. Вы рассказываете о барабанщиках, об их традиции встречать рассвет игрой на барабанах. Но Валька же не был барабанщиком? И тут у меня возникают вопросы, на которые я хотела бы получить ответы от Вас. Откуда появилась такая традиция 86
встречать солнце весёлой барабанной дробью? Почему этот обычай стал для ребят законом? С какой целью Валька пошел за барабанщиками? Почему ему стало трудно прятаться? Что он предпринял? Почему барабанщиков было именно двенадцать? О чем они думали, когда шли? Чем дальше я читала страницу за страницей, тем больше у меня возникает вопросов. Владислав Петрович, читая Ваши рассказы в данной книге, можно сказать, что нам, современным детям, не хватает того детства, которое было у Ваших героев. Но когда читаешь, мысленно попадаешь в тот мир детства, который нам не знаком. И поэтому Ваши рассказы увлекательны, интересны. Они глубоко взволновали меня и произвели неизгладимое впечатление. Я очень рада, что могу продолжить чтение Ваших книг, так как они у нас есть. Владислав Петрович, хочется выразить Вам благодарность за интересное содержание книги и пригласить Вас на встречу в нашу школьную библиотеку, где будет возможность услышать об ещё более интересных рассказах. Уважаемый Владислав Петрович, а в заключение своего письма хочу Вам пожелать творческих успехов, а самое главное крепкого здоровья. Мы ждём продолжения Ваших рассказов для нас, современных детей. Спасибо. С уважением, Ваша читательница Савицкая Дарья. _______________________________________________________________ 87
Search
