นิทานอีสป ไก่ได้พลอย

กาลครง้ั หนง่ึ นานมาแล้ว มบี ้านหลงั หน่ึงในชนบท ซงึ่ เจา้ ของคอื ชาวนา เขาเลยี้ งไกไ่ ว้เป็นจานวนมาก ทุก ๆ วัน ชาวนาจะปล่อยใหฝ้ ูงไก่ออกมาเดนิ คุ้ยเขีย่ หากนิ ตามธรรมชาตทิ ีล่ านดินใกลก้ ับท่งุ นา



เชา้ วนั หนึ่ง ขณะทพ่ี ่อไกก่ าลังเดินค้ยุ เขยี่ หาอาหารท่ีลานหน้าบา้ นของชาวนาอยู่น่นั เอง มนั กเ็ หลือบไปเหน็ พลอยเมด็ งาม เมด็ หนึ่งสอ่ งประกายระยบิ ระยับอย่บู นพ้นื …



พอ่ ไกจ่ ้องมองพลอยวิบวบั เม็ดนั้น พลางราพึงข้นึ มาวา่ “เอกอี้เอก้ เอก้ … ถา้ นายขา้ มาพบเม็ดพลอยนี้ เขาต้องดใี จมากแน่ ๆ และต้องเก็บขึ้นมาเลยทเี ดยี ว แต่สาหรับขา้ พลอยเมด็ น้ไี มม่ ีคา่ เลยแมแ้ ตน่ ้อย อันท่จี ริงขา้ วเปลือก 1 เมลด็ ยังจะมีค่ามากกวา่ พลอยทง้ั หมดในโลกเสยี ดว้ ยซ้า”



จากน้นั พ่อไกก่ เ็ ดินผา่ นพลอยเมด็ น้นั และคุ้ยเขย่ี ดนิ เพื่อหาอาหารกนิ ตอ่ ไป

นิทานเรื่องนีส้ อนให้รูว้ ่า : สิ่งของล้าค่าอาจไม่มปี ระโยชน์เลย หากตกไปอยู่กบั คนทไ่ี ม่รูค้ ณุ คา่ เช่นเดียวกับพอ่ ไก่ที่เห็นเมด็ พลอยราคาแพงอยตู่ รงหนา้ แตก่ ม็ ิอาจใช้ประโยชนใ์ ด ๆ กับสง่ิ มีค่านัน้ ไดเ้ ลย