E-BOOK การเขียนบันเทิงคดีและสารคดี

รรววมมผผลลงงาานนรราายยววิ ิชชาา กกาารรเเขขี ียยนนสสาารรคคดดี ีแแลละะ บบั ันนเเททิ ิงงคคดดี ี

DIARY บั น ทึ ก ป ร ะ ส บ ก า ร ณ์ กั บ ใ บ ล า น ที บ้ า น กิ ว

คัมภรี ์ใบลานล้านนาเปนสมบัติลาค่าทางวัฒนธรรมศาสนาของชาวล้านนา ทีมมี าตังแต่สมยั โบราณมาแล้ว ซึงในการลงพืนทีในครังนีถอื ว่าเปนการเปดประสบการณ์ครังแรกของผม ในการที จะได้จับ คัมภรี ์ใบลาน และได้เห็นตัวหนังสือทีถกู จารึกลงในใบลาน ซึงตังแต่เกดิ มาผมก็เปนครัง แรกทีได้สัมผัสกบั คัมภรี ์ใบลานทีถกู จารึกด้วยอักษรล้านนา และตัวผมก็อดใจไมไ่ ด้ทีจะเขียนไดอารี เพือเขียนบันทึกความจําไว้ เพือถา่ ยทอดสิงทีได้พบมา ลงในสมดุ เลม่ นี เมอื วันพฤหัสบดที ีผ่านมานี ผมและเพือนมโี อกาสไป ร่วมกนั ทําความสะอาด ใบลานทีวัดกวิ หลวง  ตําบลบ้านกวิ อําเภอ แมท่ ะ จังหวัดลาํ ปาง ซึงการ ไปครังนี ผมและเพือนๆได้ไปร่วมงานนีกบั น้อง ๆ พี ๆ และอาจารย์ในสาขาวิชา ของผมนันเอง ซึงจริงๆ แล้ว การไปลงพืนทีครังนี เปนโครงการ ของพีๆป 3 โดยมชี ือโครงการว่า โครงการส่งเสริมความรัก ความสามคั คี ความมรี ะเบียบวินัยเข้าใจสิทธหิ น้าที ของตนเองและผู้อืน  ภายใต้พืนฐานของสังคม ประชาธปิ ไตยอันมพี ระมหากษัตริย์ทรงเปนประมขุ  ซึงผมและเพือนๆ ป 2 นันได้ไปช่วยงานอย่ทู ังหมด 3 วันครับ โดยจะ มรี ายละเอียดของการทํางานในแต่ละวันตามนีครับ วันที 2 กรกฎาคม พ.ศ.2563 ในวันที 2 นันเปนวันแรกของการเริมโครงการ และเปนวันแรกของผมและเพือนๆที มาช่วยงานของ โครงการนี โดยเมอื ถงึ วัดแล้วนัน ก็มคี รูมาอธบิ ายงานว่า เราต้องทําอะไรบ้างในวันนีและมกี ารแบ่ง หน้าทีกนั โดยครึงวันแรกนัน ผมและเพือนผู้ชาย ป2 ได้มาช่วยกนั ยกคัมภรี ์ใบลาน  ออกจากหีบไม้ และยกคัมภรี ์ใบลานเหลา่ นัน ไปให้เพือนๆ และพีๆ ทีอย่ขู ้างลา่ งเพือช่วยกนั ทําความสะอาดใบลาน หลงั จากนัน ผมก็ได้ขึนไปบน วิหารเพือไปช่วยอาจารย์ปมเลขลาํ ดบั ของคัมภรี ์ใบลาน ทีเคยได้รับการทําความสะอาดมากอ่ นแล้วนันเอง โดยในขณะนัน ผมและพี ป 3 ช่วยกนั ปมเลขลาํ ดบั ทีได้ทังหมด อยู่ 1530 คัมภรี ์เลยทีเดยี ว และการทํางานของวันที 2 นัน ก็สินสุดเพียงแค่ครึงวัน เพียงเท่านัน เมอื พวกผมได้ทํางานเสร็จแล้ว ผมและพี สาขา และอาจารย์ ได้พักทานข้าว   และเมอื ทานเสร็จก็ช่วยกนั เก็บของทําความสะอาดวัด ให้สะอาดเหมอื นเดมิ และก็สินสุดภารกจิ การทํางานในวัน ที 2 เพียงเท่านี

วันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2563 ในวันน้ีมีอากาศแจม ใส เม่อื มาถึงวดั แลว อาจารยไ ดอธบิ ายงานวา พ่ีป 3 ไดตมผาและสานผาหอคัมภรี  ไวแลว บางสว น และในวันนนั้ อาจารยแ ละและรนุ พป่ี  3ไดส อนการสานผา หอคมั ภรี ใหแ กเพือ่ นๆของผม และไดแ บงกลุมเพ่อื มาชวยกนั สานผา หอ คัมภีรน ่นั เอง โดยจะมีวิธีทาํ ทไี่ มยาก แตก ็ไมไดงาย เลยที เดียวและกลมุ ผมใชเวลาเกือบทงั้ วนั ในการทําผาหอ 1 ผนื เน่ืองจากทาํ ผิดวิธีไปถงึ 3 ครง้ั จงึ ทาํ ใหเสียเวลา ไปพอสมควร และในวันเดยี วกนั น้ี ไดมีชาวบา นและพระสงฆไดมาอานคัมภรี  ใบลาน เพ่อื นาํ มาสรปุ วาเปนหมวดอะไรอยางไรบา ง ซง่ึ ก็มีสีสนั ไปมาก ชาวบานตา งยิ้มแยมแจมใสกนั ทุกคน เปนทน่ี าพึงพอใจอยางมาก  แตถ ึงอยางไรการทาํ ผา หอคัมภีรกเ็ สรจ็ ไปไดดวยดี หลายคนมี ความสขุ กับการทาํ มีรอยยิ้มขณะทําแทบทุกคน และอาจจะมบี นบา งเน่อื งจากในวนั ที่ 6 น้ันมีอากาศท่ี คอ นขางรอนแตเหมือนฟาฝนจะเปน ใจแกก ารทําบญุ ในเวลา 15นาฬกิ า เริ่มมฝี นตกลงมาคอนขางหนกั เพอ่ื ดับรอ นในขณะน้ัน และสดุ ทายภารกจิ ในวันที่ 6 กเ็ สร็จลุลวงไปดวยดแี ละมีบางกลมุ ท่ีนําผา หอ คมั ภรี ไ ปตัดเย็บตอบา นและหอของตัวเองดว ย วันท่7ี นี้ ในตอนเชา ก็ไมม ีงานอะไรมากมาย นอกจากการเคลยี งานผาหอของคนท่ยี ังไมไดเก็บรายละเอยี ดก็ไดนาํ มาทาํ ตอกัน ซง่ึ ในวนั น้ี ไดม ี พี่ปท ่ี 4 มาชว ยงาน ในการหอผาคัมภรี ท ่จี ะเตรียมไวแ หแ ละถวายแกวดั ในชว งบา ย และงานกไ็ ดเสร็จอยา งรวดเรว็ และเรยี บรอย เน่ืองจากพ่ปี  4 และนองป 1 จาํ นวนทค่ี อ นขางมากจงึ ทาํ ใหม ีความรวดเร็วเปนอยา งมาก จนเม่อื ถงึ เวลารับประทาน อาหารเทยี่ ง ทุกคนตา งมาทานขา วพรอมกนั และไดพ ักกนั สกั ครู อาจารยกไ็ ดเรียกไปเตรยี มขบวนและเตรยี มคนในการถอื ของ ตา งๆ ในขบวน ไมว าจะเปนปาย หรือคมั ภีรท่ีหอ เพอื่ นําไปถวาย ตลอดจนเทียนพรรษา ดงั ในรปู ซ่งึ ตัวผมไดร ับหนาท่ี การถือ เทยี นเขา พรรษาในขบวน กับเพ่ือนผชู ายอกี หน่ึงคน เม่อื ถึงเวลา 13 นาฬกิ า ขบวนแหเทียนพรรษาของเราไดเคลอื่ นเขา วัดโดยมวี ง แหจ ากหมูบานมาแหน ําขบวนเพ่อื สรางความสนกุ สนานใหแ กข บวนแห ซ่งึ รนุ พี่ ของผมกอ็ อกลีลากนั แบบเตม็ แรงไมสนใจอากาศ ทรี่ อนและแดดทแ่ี รงมากในวนั น้นั จนเมือ่ ขบวนไดวนรอบวหิ ารครบ 3 รอบเปน ทเี่ รยี บรอย ทุกคนในขบวนกไ็ ดข้นึ วิหารไปเพื่อทาํ พิธีกรรมทางศาสนาและถวายคมั ภีรใ บลานตลอดจนเทยี นพรรษา จนเม่ือพิธกี รรมทางศาสนาไดเ สรจ็ เรียบรอ ยลง อาจารยใน สาขาและผดู ําเนินโครงการไดก ลาวสรุปโครงการ และไดกลา วถึงเนอ้ื หาของคัมภีรใบลานอยา ง คราวๆ อีกดวย จนในท่ีสดุ ประมาณ 15นาฬกิ า กจิ กรรมไดสาํ เร็จเสรจ็ เรียบรอ ยลงแลว พวกผมกล็ งมาเกบ็ กวาดสถานท่ี ทําความสะอาดและเก็บของข้นึ รถ เพ่อื เตรยี มตัวกลบั มหาวิทยาลัย จนถึงเวลา 15 นาฬกิ า 30 นาที ก็ไดออกจากวดั เพือ่ กลับมหาวิทยาลัยโดยพรอ มกัน กเ็ ปนอัน เสร็จสน้ิ ภารกิจตลอด 3 วัน กับโครงการ ท่วี ัดกว่ิ หลวง ตําบลบานก่วิ   อาํ เภอแมทะ จงั หวดั ลําปาง เปนทเี่ รยี บรอ ยและผา นไป ดว ยดีไมมีอุปสรรคใด ๆเลย

จากกิจกรรมที่ไดไ ปทํามาตลอด 3 วันท่ผี า นมาน้ี ผมพูดไดเ ลยวา ผมมีความภาคภูมิใจ ที่ชาวบานและ คณะอาจารยย ังมีความรกั ในความเปน ไทย และยงั ตอ งการที่จะรกั ษาความเปน ไทยความเปนลา นนา ไวด ว ยการทํากิจกรรมเหลา นี้ และถอื วา เปน การเปด ประสบการณของผม ไมวาจะเปน การสานผาหอ คัมภีรใ บลานจากตอกและผา รูถงึ การอา นคมั ภรี  รูถึงเนอื้ หาของคมั ภีรบ างสวน จากการไดย นิ ชาว บา นและพระอาจารยใ นขณะทเ่ี ขาอา นเพ่อื เขยี นสรปุ ถอื วา เปน ส่งิ ทีด่ ี และเปน สิง่ ที่นา ภมู ใิ จในชวี ิต เรื่องหนง่ึ เลย เพราะอาจารยเ คยกลา วไววา คนทีจ่ ะจับจะถือคมั ภีรเ หลา น้ไี ด ตอ งเปนพระหรือคนท่ี เคยบวชมา คนธรรมดาท่เี คยไดจ บั นั้นคอ นขางยากมาก การไปวดั กว่ิ หลวงในครง้ั น้ี ทาํ ใหผ มไดร ูวา ในพ้นื ทจี่ ังหวดั ลําปางของเรายงั มีอกี หลายพน้ื ที่ ทยี่ ังมสี ่งิ ทด่ี ี ๆ และนา คน หาและยังมสี งิ่ ท่ีนาอนุรกั ษเอาไวอกี มากมาย ซง่ึ หน่งึ ในนนั้ ก็คอื คัมภีร ใบลานที่จารกึ ดวยตวั อักษรลานนา แมผ มจะไดเ ห็นแลวอานไมอ อก แตผ มกร็ ับรไู ดว า คนในสมยั นน้ั เขามคี วามประณีตมากแคไหนในการจารึกแตละตวั อกั ษรลงในใบลาน ดังนนั้ เราในฐานะคน รุนใหมส มควรอยา งยงิ่ ทีจ่ ะอนุรกั ษส่งิ เหลา น้ีเอาไว ใหน านจนกวา เราจะตายไปในอนาคต

วิ เ ค ร า ะ ห์ เ รื อ ง สั น เ รื อ ง ภั ย สั ง ค ม

1.การวางโครงเรอื ง 2.ตวั ละคร ในเรอื งของภัยสงั คมนจี ะมกี ารวางโครงเรอื ง แบบ สําหรบั ในดา นตัวละครของเรื่องสัน้ นจี้ ะใช ตัวละคร ขดั กับธรรมชาติ โดยในเรอื งนี ผเู้ ขยี นจะใชต้ ัว เอก เปน ก้ิงกือ ในการดาํ เนินเน้ือเรือ่ ง โดย เจา กงิ้ กือ กิงกือในการดาํ เนนิ เรอื งในตอนแรก โดยวางบทไว้ จะมชี ่ือกนั ทุกตวั ดังนี้ 1.มารตุ 2.มัทนี 3.ลุงมนั่ ใหม้ กี ารสนทนาแบบมนษุ ยท์ ัวไปทํากัน นนั เอง และ 4.สมชาย 5.ไอผ อม 6.เกตุ7.ทวี 8.ศรีสมร ในตอนสดุ ท้าย ก็มกี ารเฉลยออกมาวา่ เจา้ ตัวที ดาํ เนนิ เรอื งอยูเ่ นยี ไมใ่ ชค่ นนะแต่เปนสตั ว์ วิเคราะหเ์ รืองสัน เรือง ภัยสงั คม 3.ฉาก 4.กลวธิ ีการแตง เร่อื ง ในเรอ่ื งจะสมมตไิ ววา มคี วามแตกตา งจากเร่ืองสนั้ โดย วา ในโพรงไมห รือท่ีไหนสัก ที่หนึง่ เปน บานของเจาพวก ทัว่ ไปมากพอสมควรเพราะวา กิ้งกอื ทัง้ หลาย ใชสตั วใ นการดาํ เนินเร่อื ง โดย โดยบงั เอิญทวี่ า บานของ ทําใหส ัตวมบี ทบาทคลา ยๆกบั คน เหลากิ้งกอื ไปอยูในบานท่ีจับ และยงั มกี ารใชคาํ ศพั ทสาํ นวนท่ี ก้ิงกือมาทําอาหาร อา นงา ย สามารถอา นไดทกุ ชวงอายุ 5.สารตั ถะ ในเรอื งนี มกี ารแฝงขอ้ คิดไวใ้ นหลายๆเรอื ง ทงั ความเห็นแกต่ วั การเอารดั เอาเปรยี บผบู้ รโิ ภค หรอื การเกง็ กําไร จากสิงทไี มส่ มควรจะทาํ นั นเอง นั บไดว้ า่ เปนเรอื งสันทมี คี วามบนั เทงิ และมขี อ้ คิดสอดแทรกถงึ เหตกุ ารณ์ในปจจบุ นั วา่ คนเราในสมยั นี มนี ิ สัยใจคอทเี ปลยี นไปมากแค่ไหน

1.การวางโครงเรอื ง 2.ตวั ละคร ในเรอื งของภัยสงั คมนจี ะมกี ารวางโครงเรอื ง แบบ สําหรบั ในดา นตัวละครของเรื่องสัน้ นจี้ ะใช ตัวละคร ขดั กับธรรมชาติ โดยในเรอื งนี ผเู้ ขยี นจะใชต้ ัว เอก เปน ก้ิงกือ ในการดาํ เนินเน้ือเรือ่ ง โดย เจา กงิ้ กือ กิงกือในการดาํ เนนิ เรอื งในตอนแรก โดยวางบทไว้ จะมชี ่ือกนั ทุกตวั ดังนี้ 1.มารตุ 2.มัทนี 3.ลุงมนั่ ใหม้ กี ารสนทนาแบบมนษุ ยท์ ัวไปทํากัน นนั เอง และ 4.สมชาย 5.ไอผ อม 6.เกตุ7.ทวี 8.ศรีสมร ในตอนสดุ ท้าย ก็มกี ารเฉลยออกมาวา่ เจา้ ตัวที ดาํ เนนิ เรอื งอยูเ่ นยี ไมใ่ ชค่ นนะแต่เปนสตั ว์ วิเคราะหเ์ รืองสัน เรือง ภัยสงั คม 3.ฉาก 4.กลวธิ ีการแตง เร่อื ง ในเรอ่ื งจะสมมตไิ ววา มคี วามแตกตา งจากเร่ืองสนั้ โดย วา ในโพรงไมห รือท่ีไหนสัก ที่หนึง่ เปน บานของเจาพวก ทัว่ ไปมากพอสมควรเพราะวา กิ้งกอื ทัง้ หลาย ใชสตั วใ นการดาํ เนินเร่อื ง โดย โดยบงั เอิญทวี่ า บานของ ทําใหส ัตวมบี ทบาทคลา ยๆกบั คน เหลากิ้งกอื ไปอยูในบานท่ีจับ และยงั มกี ารใชคาํ ศพั ทสาํ นวนท่ี ก้ิงกือมาทําอาหาร อา นงา ย สามารถอา นไดทกุ ชวงอายุ 5.สารตั ถะ ในเรอื งนี มกี ารแฝงขอ้ คิดไวใ้ นหลายๆเรอื ง ทงั ความเห็นแกต่ วั การเอารดั เอาเปรยี บผบู้ รโิ ภค หรอื การเกง็ กําไร จากสิงทไี มส่ มควรจะทาํ นั นเอง นั บไดว้ า่ เปนเรอื งสันทมี คี วามบนั เทงิ และมขี อ้ คิดสอดแทรกถงึ เหตกุ ารณ์ในปจจบุ นั วา่ คนเราในสมยั นี มนี ิ สัยใจคอทเี ปลยี นไปมากแค่ไหน



อนาคตของผมทตี า่ งจากคนอืน ทุกคนตางถูกปลูกฝังมาวา ในอนาคตตอ งมกี าร อนาคตของผมนั้น ข้นั แรกผมต้ังใจไว งานทีด่ ี มีบานมรี ถ มีครอบครวั ทีพ่ รอ มและ วาตองตง้ั ใจเรยี นใหจบปริญญาตรี ไม คอยดูแลกนั ซ่ึงในขณะน้นั เราเป็ นเดก็ ยังไม วา อยา งไรก็ตอ งจบ ซ่ึงหลงั จากจบ ประสปี ระสากบั คําพูดการใชชวี ิตแบบผูใหญม าก ปริญญาแลว ผมกจ็ ะเรมิ่ หางานเพ่อื เกบ็ นัก ก็คงทาํ ไดแ คเ ออออและพยักหนารบั คํา เงนิ เพ่อื สงเสยี ใหทีบ่ านไวใ ชจา ยและ ตามผใู หญไป ยงั เกบ็ ไวใ ชเป็ นเงินทนุ ในภายภาคหนา และหลังจากทผี่ มไดท ํางานจนมเี งินเก็บ ดานอาชีพในอนาคตของผมนน้ั มากพอสมควรแลว นนั้ ผมกไ็ ดค ดิ ไววา ผมตองหาอาชีพทีม่ ่ันคงใหชีวิตเสยี กอน อาจจะใชเ งินเหลา น้นั มาสง ตัวเอง เพ่ือใชใ นการดาํ รงชีวติ เรยี นตอปริญญาโท แตส าํ หรับการ และอาชีพดงั กลา วคงหนีไมพนอาชีพ เรยี นตอ ปริญญาโท อาจจะเป็ นแคก าร ขาราชการ และดว ยสาขาวชิ าทเี่ รยี นมา คาดการณไ ว เพราะตวั ผมเองกไ็ ม เป็ นสายงานทีเ่ กยี่ วกับครูและอาจารย สามารถบอกไดวา ในชว งเวลาและอายุ ซ่งึ ดูเหมือนจะเป็ นเร่ืองงา ยทีจ่ ะตอยอด ในอนาคต ตวั ผมเองยังจะ อาชพี นี้ แตอนาคตเป็ นสิง่ ทีไ่ มแ นน อน มpี assionในการเรยี นอยูห รอื ไม เพราะวาในอนาคตผมอาจจะมาเปิ ดหนา อยา งไร รา นขายของทีร่ ะลกึ หรอื ขายเบเกอรีแ่ ทนการรับราชการกไ็ ด เม่ืออานถงึ ตรงนแี้ ลว หลายคนอาจจะสงสัยวา ทําไมผมถึงไมอ ยากเป็ นทหาร ตาํ รวจเหมือนที่ ผชู ายหลายคนเขาใฝ ฝันกัน ผมสามารถตอบได เลยวา ไมค รับถาหากถามวา เพราะอะไร เหตุ ผมกค็ อื ผมยงั เป็ นคนรกั อิสระอยมู าก ผมไมสามารถเขาไปอยใู นทที่ มี่ ีกฎเกณฑทกุ กระเบยี ดนิว้ แบบนนั้ ไดจึงทําใหส องอาชพี นี้ เป็ นสองอาชพี ทผี่ มไมไ ดค ิดไวว าอยากจะทาํ แตข อบอกไวก อ นวา ผมไมไดว าอาชพี ไมด ี แตวาผมตา งหาก ทมี่ ีคุณสมบัตไิ มต รงกบั อาชีพ

ถ้าพดู ถึงเรอื งอนาคต ก็คงหนไี มพ่ น้ การคยุ เรอื งความต้องการ สงู สดุ ของในชวี ิต ซงึ หลายคนยอ่ มวาด ความต้องการสงู สดุ แตกต่างกันออกไป ไมว่ ่าจะเปนการเทียวรอบโลก หรอื การ เทียวในไทยใหค้ รบทัง 4 ภาค แต่สาํ หรบั ผมแล้วผมจะทํางานเก็บตังใหม้ าก ๆ และกลับมาอยูบ่ า้ นของผมเพอื เลียง หมา โดยสรุปแล้ว เรอื งอนาคตของแต่ละคนล้วนแล้วแต่มเี ปาหมายทีต่างกัน มคี วาม ต้องการในชวี ิตทีต่างกันไมม่ ใี ครทีมอี นาคตทีเหมอื นกับคนอืน เพราะชวี ิตเราไม่ สามารถเปนเหมอื นคนอืนได้แต่เราสามารถเอาเขาเปนแบบอยา่ งในการใชช้ วี ิตได้ ทังนอี ยากฝากใหผ้ ทู้ ีได้มโี อกาสอ่านบทความนอี ยากจะบอกว่า วางแผนชวี ิตใหด้ ี วาง อนาคตใหด้ ีและมนั คงทีสดุ เพราะชวี ิตเราไมม่ อี ะไรแนน่ อน และสดุ ท้าย เราไม่ สามารถกําหนดอนาคตได้แต่เราสามารถเปลียนตัวเอง ใหเ้ ปนอยา่ งทีเราต้องการใน อนาคตได้ขอใหส้ มหวังกับอนาคตทกุ คนครบั

The best of my idol นาย ปณฑพล ประสารราชกจิ

ในโลกน้ี........ ทกุ คนยอมมีบคุ คลทตี่ วั เองชอบและไดต ง้ั เขาไวเปนแบบอยา งในดา นการใชชวี ิตใน เร่อื งตา ง ๆ หรอื ทีป่ จ จุบันไดเรยี กวา ไอดอล (Idol) ซ่งึ ไอดอลของผม ก็คอื พ่โี อม นักรอ งนําวง Cocktail พ่โี อม คอ็ กเทล หรอื นาย ปณ ฑพล ประสารราชกจิ เพลงฮิตกไ็ ดแก เพลง คุกเขา โปรดเถดิ รกั และเพลงเธอ และอกี หลายๆเพลงๆ พโี่ อมเปนนกั รองทีม่ แี นวคิดทีใ่ นการใชช ีวติ ท่ีควร เอาเปน แบบอยาง เพราะพโี่ อมนนั้ มคี วามคดิ ท่ีควร จะเอาเปน แบบอยา ง มคี วามคิดท่ีมหี ลักเหตผุ ล แต กอ นจะมาเปนคนทม่ี ีความท่ดี แี บบนี้ พ่โี อมก็เคย เปนเดก็ ทเ่ี กเรมาก ซง่ึ คาํ พดู เหลาน้ีไดถกู สมั ภาษณในรายการ ปา เต็ดทอลก ท้งั ในเฟสบคุ และยทู ูป โดยพีโ่ อมไดเลา วา “ในขณะนน้ั ผมติดเพื่อน จนถงึ ขนาดทีว่ า ผลการเรยี นผมตกลงไปมาก และทางมหาลัยได เรียกคุณพอ ผมไปพบ ซึง่ ในระดบั มหาลยั แลวน้ัน เขาไมเรยี กผปู กครองไปพบแลว ซ่ึงในตอน นน้ั ผมกเ็ กิดความอาย จึงทาํ ใหผ มตองขยนั มากข้นึ เพอ่ื อพั ตวั เองใหดขี น้ึ กวาเดิม” ดวยความมุง มนั่ ต้ังใจท่ีจะเปล่ยี นตัวเองเปนคนใหม ในท่ีสดุ พี่โอมก็เรียนจบ การศึกษาระดบั ปรญิ ญาตรี สาขาการเมอื งการปกครอง จากคณะรัฐศาสตร มหาวทิ ยาลัย ธรรมศาสตร และสาขากฎหมายมหาชน จากคณะนิตศิ าสตร จฬุ าลงกรณมหาวิทยาลัย (เกียรตินยิ มอนั ดับหน่งึ ) และระดบั ปริญญาโทนิติศาสตรมหาบณั ฑิต จากมหาวทิ ยาลยั ปก กิ่ง สาธารณรฐั ประชาชนจนี และทาํ ใหพ ี่โอม ไดล บคําสบประมาทของใครหลายคนทีเ่ คยวา ใหเขาวาเรียนไมจบหรอก

ในบทสมั ภาษณ พีโ่ อมไดพูดอะไรหลายอยางในขณะนนั้ และทาํ ใหผ มประทับใจเปนอยา ง มาก จนแทบจะเรียกไดว าพีโ่ อมเปน ไลฟโคชเลย และมอี ยตู อนหนง่ึ ในคลปิ สมั ภาษณ พโ่ี อมได ให ความหมายของความรักไวไ ดด ีมากจนผมประทบั ใจมาก โดยพโี่ อมไดก ลาวไวว า “ความรัก... คือ ไมมีตน ความรกั อะ มันตองไมม ีตน ผมหนะเบ่ือ เวลามคี นมาบอกวา เราเจ็บ เพราะเรารกั เขามาก ผมไมเคยเชอ่ื แบบนั้นอะ เพราะท่ีคุณเจ็บเพราะคณุ รักตัวเองตางหาก เชน เราอกหกั ใชม ั้ยครบั เราบอกวาเราเจ็บ เพราะวา เขามคี นอนื่ เรากเ็ ลยบอกเขาทํารายเรา แลว ท่เี ราเจ็บเพราะเรารักเขาเหลอื เกิน แตวา ความทกุ ขท ้ังปวงนนั้ เกดิ จากกิเลสอยูสองแบบ ก็ คือ ภวตัณหา และวิภวตัณหา ภวตัณหา คือสง่ิ ท่เี ราอยากไดแตไ มได สวนวิภวตัณหา คือไมได อยากได แตดนั ไดม า งา ยๆ คือความทกุ ขท ั้งปวง เกดิ จากความขัดใจ แลวใครขดั ใจละ คณุ ขดั ใจ ตัวเองนน่ั แหละ เพราะอยากได ไมไดจึงเจ็บ อยากไดเ ขาอยกู บั เราจงึ เจบ็ เรารกั เขาหรอื เรารัก ตัวเอง เพราะถา เรารักเขา เรากห็ วงั แคความสขุ ของเขา แต. ..ถา ความสุขของเขาไมใชก ารอยู กับเราอะ รับไดม้ัย ความรกั คอื การให ไมใชรบั ผมเลยเชือ่ เวลาคนสองคนอยูดว ยกันเน่ีย คูช ี วติ เนย่ี มนั คือคนท่ดี ูแลตัวเองได แลวยงั มพี ลังมากพอทจี่ ะดแู ลกันไดอ กี ฯลฯ...” จากบทสัมภาษณในตอนน้ีทาํ ใหผ มยิ่งรักและตดิ ตาม พ่โี อมตลอดมา เพราะพเี่ ขามคี วามคิดที่ไมเพอเจอ สามารถ รูและเขา ใจไดต ามท่พี เี่ ขาพูด และคาํ พดู ของพีโ่ อมในขณะที่ ใหสัมภาษณน ้นั ไมไ ดพดู มาแบบลอย ๆ แตพีเ่ ขา สามารถ อางอิงไดท ุกขอ ความทพ่ี ูดมาเลยทเี ดยี ว ถากลาวถึงนสิ ัย ของพี่โอม พ่ีโอมเปน คนทน่ี สิ ัยอบอนุ มาก ๆ เปน คน ที่รจู กั กาลเทศะ การวางตัวท่เี หมาะสมมาก เหมาะแกการ นับถือ และนาํ ไปเปนแบบอยางไดอยา งดแี นน อน จากบทสัมภาษณท่ียกมา ขางตน นน้ั ถา ผมวา ทําไมถงึ ไดต ดิ ตาม หรือรักผูชายคนน้ี ผมก็กลา พดู ไดเลยวา \"

เพราะทัศนคตทิ ่ีดี และความคิดท่เี ปน เหตุผลของพี่โอม มนั เปนแนวทางทสี่ ําคญั สําหรบั ผม ในการเอาไปเปน แบบอยางในชีวิตได ถึงแมวาผมจะไมเกเร แบบพี่โอมแตตัวผมยังขาดการมองทกุ สงิ่ ดวยเหตุผลและทศั นคติของผมยังไมกวา งขวางแบบพ่ี โอม จงึ ทาํ ใหพ โ่ี อม จึงเปน The best of my Idol ของผมอยา ไมตองสงสัยใดๆ เลย

ชารล ี กบั โรงงานชอ็ กโกแลต

วเิ คราะหห นังเร่อื ง ชารลี กบั โรงงานชอ็ กโกแลต หลายคนคงเคยดูหรอื เคยไดย นิ หนังท่ีมีชือ่ วา ชารลี กบั โรงงานชอ็ กโกแลต มาบางผานๆแลว นะครบั วนั นี้ เราจะมาวเิ คราะหหนงั เรอ่ื งน้ีไปพรอ มกนั โดยเริ่มที่ โครงเรอ่ื งนะครับผม โครงเรื่องของ ชารล ี กบั โรงงานชอ็ กโกแลต โครงเรื่องของหนังเร่ืองนี้ เปนโครงเร่ืองคลายๆกับนทิ านสําหรับเด็ก มีเนอ้ื หา ที่คอ นขางอานงา ยอา นสบาย ไมหยาบคายรนุ แรงเหมาะแกเด็ก และเปน หนงั สําหรับครอบครัวเปน อยา งมาก โดยในเรอื่ ง ผเู ขียนจะเปน คนเลา เรือ่ งราวความ เปน มาเหมือนเราเลา นิทานแตใ ชต ัวละครในนิทานแสดงใหเ ราเห็นภาพในส่ิงทเี่ ขา กาํ ลงั เลา อยนู ัน่ เอง จดุ เปดเรอื่ ง หนงั เรื่องนี้ เลา เร่อื งความเปด เรอื่ งข้นึ มาโดยการถา ยสภาพภายในเมืองและ มผี ูเลาความเปน มาตา ง ๆ กลา วก็คือ จะเลาถึงความเปน มาของครอบครัวเด็ก นอยนสิ ัยดอี ยางชารล ี ที่ครอบครวั จนมากแตเ ขากอ็ ยูอยา งมีความสุข ซ่งึ ครอบครัวของชารลกี ําลงั คุยกันถงึ เรอื่ งโรงงานช็อกโกแลต ของวิลลี วองกา

การผกู ปม การผกู ปมของเร่อื งนเ้ี กดิ จากการท่ีวิลล่ี วองกา ไดเ ปดโอกาสใหเดก็ 5 คนได เขาไปเย่ยี มโรงงานของเคา โดยคนที่จะเขาไปนนั้ ตองมีตัว๋ ทองเปน ตัวยืนยนั ถึงจะ สามารถเขา ไปขา งในได โดยเด็ก 5 คนทีม่ ีโอกาสไดเขาไปกค็ อื 1.ไอโอเลด็ โบรกี ารต 2.ออกัสตัส กลูป 3.เวรูกา ซอลท 4.ไมค ทีวี 5.ชารล ี จดุ วกิ ฤต ผูแ ตงไดแ ตง ใหวลิ ลีพาเดก็ ทัง้ 5 เดินชมโรงงานของเขาและหาทางคัดเลอื ก เด็กท้งั 5 คน เพอ่ื ทต่ี อ งการจะคนมาสบื ทอดโรงงานแทนเคา จนสุดทา ยเหลอื เด็ก นอยทม่ี ีนสิ ัยดไี มท ําผิดกฎเพยี งคนเดยี ว คอื ชารลี การแกปม เมือ่ การคัดเลือกของวลิ ี วองกา เสรจ็ สบรู ณแลว เขาได ชารล ี เดก็ นสิ ัยดี ท่มี ี คณุ สมบตั พิ อทีจ่ ะเปนเจาของโรงงานไดแ ลว จงึ พาชารลไี ปสง ทบี่ านพรอมใหข อ เสนอวา ใหไปอยูทโ่ี รงงานแตมขี อ แมวาตอ งไปคนเดียวละทง้ิ ครอบครัวไว ซ่งึ แนนอนวา ชารลีไมตอบตกลง

THE READER ภาพยนตรส์ ะท้อนสงั คม

The reader ภาพยนตรส์ ะทอ้ นสังคมในภาพยนตร์ เรอื ง The reader นั น เปนเรอื งราวเกยี วเดก็ ชายอายุ 15 ทหี ลงรกั หญงิ สาว อายุ 36 ป แตเ่ ปนเพียงแค่ความรกั แค่ในชว่ งฤดรู อ้ นแค่เทา่ นั น เปนเพียง ความรกั ชว่ งสันๆ ส่วนปมของเรอื งตา่ ง ๆ นั น ตดิ ตามไดใ้ นยอ่ หน้ าตอ่ ไปไดเ้ ลย 1.เขียนโครงเรอื งจากภาพยนตร์ The reader โครงเรอื งของภาพยนตร์ เรอื งนี นั นมโี ครงเรอื งอยสู่ องโครง เรอื ง คือโครงเรอื งหลกั และโครงเรอื งรอง โดยโครงเรอื งหลกั จะมี เรอื งของพระเอก คือ ไมเคิล และอกี โครงเรอื งคือเรอื งของนางเอก คือ ฮานา สมธิ และโครงเรอื งรอง จะเปนเรอื งราวของ ไมเคิลในวยั ชรา ที ยงั จมอยกู่ บั อดตี อยตู่ ลอดเวลา โครงเรอื งหลกั ของไมเคิล ไมเคิล เดก็ ชายอายุ 15 ป ทกี ําลงั เดนิ ทางกลบั บา้ น แตใ่ น ระหวา่ งทางนั นเขาไดเ้ กดิ ปวยขนึ และไดร้ บั การชว่ ยเหลอื จาก ฮานา พนั กงานบนรถราง ทาํ ให้ไมเคิลเกดิ ประทบั ใจฮานาเขา้ จงึ ทาํ ให้เกดิ เปนปมขนึ มา เพราะวา่ ไมเคิลไดต้ กหลมุ รกั และหลงในเซก็ ส์ของหญงิ สาว และกอ่ นทเี ขาทงั สองจะมเี ซก็ ส์กนั นั น ฮาน่ ามกั จะให้ไมเคิลอา่ น นิ ยายให้ฟงทกุ ครงั และเปนอยา่ งนี ทกุ ครงั ทกุ วนั จนวนั หนึ งฮาน่ าได้ หายไปจากชวี ติ ของไมเคิล ทาํ ให้ไมเคิลยงั จมปลกั กบั รกั ครงั แรก และ เซก็ ส์ครงั แรกของเขาอยนู่ ั น จนทาํ ให้เขาไมส่ ามารถมชี วี ติ ทสี ดใสรา่ เรงิ เหมอื นเดก็ ชายในวยั เดยี วกบั เขาไดแ้ ละวนั หนึ ง เขามโี อกาสไดพ้ บฮานา แตว่ า่ พบในฐานะนั กโทษ ไมเคิลมคี วามสับสนในเรอื งความรกั และ ความโกรธในสิงทเี ขาทาํ ทาํ ให้ไมเคิลแยกไมอ่ อก ระหวา่ งความรกั และ ความเกลยี ดชงั และความทรงจําเหลา่ นี ยงั ตามไปหลอกหลอนจนไม่ สามารถทาํ ให้เขามงี านชวี ติ ครอบครวั ทดี ไี ดเ้ ลย

โครงเรอื งหลกั ของ ฮานา สมธิ ฮานา สมธิ หญงิ สาววยั 36 ป เปนพนั กงานบนรถรางไดม้ คี วาม สัมพันธก์ บั เดก็ ชายอายทุ แี ทบจะเปนลกู ชายไดเ้ ลยทเี ดยี ว แตก่ เ็ ปนตวั ละครทนี ่ าสงสารไปในเวลาเดยี วกนั เพราะวา่ เธออา่ นหนั งสือไมอ่ อก และเขยี นหนั งสือไมไ่ ดแ้ มแ้ ตต่ วั เดยี ว เธอกระหายการอา่ น และตอ้ งการ รูเ้ รอื ราวในหนั งสือเปนอยา่ งมาก ทกุ ครงั กอ่ นทจี ะมเี ซก็ ส์กบั ไมเคิ ลนั น เธอจะให้ไมเคิลอา่ นนิ ยายให้ฟงกอ่ นทกุ ครงั เสมอ และเมอื เธอได้ เลอื นตําแหน่ งของงาน นั นคือปมใหญข่ องเรอื งนี เพราะเปนจดุ หักเหที วา่ ถา้ ยา้ ยทที าํ งาน คนทที าํ งานใหม่ กจ็ ะรูวา่ เธอ อา่ นไมอ่ อกเขยี นไมไ่ ด้ นั นเองจงึ ทาํ ให้เธอหลบหนี ไปเปนยาม ทคี ่ายคุมชาวยวิ และสดุ ทา้ ยเธอ ถกู กลา่ วหาและดําเนิ นคดจี ากการใส่ความของคนทที าํ งาน เพียงเพราะ เธออา่ นไมอ่ อกเขยี นไมไ่ ดน้ ั นเอง จนเธอถกู จําคุก และจบชวี ติ ดว้ ยการ ผกู คอตายไปในทสี ดุ โครงเรอื งรอง ของ ไมเคิลในวยั ชรา เปนเนื อเรอื งในตอนชราของไมเคิล ทยี งั จมปลกั อยกู่ บั อดตี ที เจบ็ ปวด และไดพ้ ยายามนั งคิดทบทวน จนบรรยายเปนฉากๆ เปน โครงเรอื งรองทสี นั บสนนุ โครงเรอื งหลกั อยา่ งเปนเหตเุ ปนผล โครง เรอื งรองของไมเคิลในวยั ชรานี จะเปนมกี ารผกู ปมไวใ้ ห้คนสงสัย ใน ฉากแรกวา่ ทาํ ไมไมเคิลถงึ ดไู มม่ คี วามสขุ เลยทงั ที ๆทพี ึงเปดเรอื งมา โดยเหตผุ ลเหลา่ นั นไดถ้ กู เปดเผยเมอื ไมเคิลไดค้ ิดยอ้ นกลบั ไปในอดตี ถงึ สิงทเี คยไดป้ ระสบพบเจอมา ถอื ไดว้ า่ เปนการสรา้ งโครงเรอื งหลกั โครงเรอื งรองทสี อดคลอ้ งละเปนเหตเุ ปนผลกนั เปนอยา่ งมาก

กลา่ วโดยสรุปแลว้ ภาพยนตรเ์ รอื งนี เปนภาพยนตรท์ สี ะทอ้ นสังคม เรอื งหนึ งทที าํ ออกมาไดด้ เี ลยทเี ดยี วครบั สมแลว้ ทไี ดร้ บั รางวลั ออสกา้ ซงึ หลงั จากทผี มไดด้ นู ั น ผมพดู ไดเ้ ลยวา่ ถงึ แมห้ นั งเรอื งนี จะมขี ้อเสียใน เรอื งของเซก็ ส์ของตวั เอกทงั สอง แตว่ า่ ในเรอื งเซก็ ส์นี กลบั กลายมา เปนเรอื งทเี ปนขอ้ คิดของคนดคู ือ ผเู้ ขยี นบทตอ้ งการสือให้เห็นวา่ เรา ไมค่ วรผกู ตดิ ยดึ ตดิ กบั สิงใดมากเกนิ ไป เพราะวา่ เวลาทเี ราเสียสิงนั น ไป สิงนั นกก็ ลบั มาทาํ รา้ ยตวั เราเอง ไมว่ า่ จะเปนดา้ นรา่ งกาย หรอื จติ ใจ ของเราเอง ตวั อยา่ งจากในเรอื ง ไมเคิล ทยี ดึ ตดิ กบั เซก็ ส์ของฮานา จน ทาํ ให้วนั ทฮี านาจากไป ชวี ติ ของไมเคิลกแ็ ยล่ งทกุ วที กุ วนั และในทสี ดุ ไมเคิลกไ็ มส่ ามารถประสบความสําเรจ็ ในเรอื งใดไดเ้ ลย ¹Ò¸¹¾¸ ªÙ¹ÒÁ รหสั นักศึกษา 62123010117

เรืองสัน

THE BEST FRIEND ในหมบู านชนบทแหงหน่ึง ผมและเพ่อื นอีกหน่ึงคนช่ือวา เจากาย สว นผมช่ือปาย ผม และเจา กายอยูดว ยกนั มาตงั้ แตจ ําความได ซ่งึ เราสองคนตางสนิทกนั มาก ไปไหนมาไหน ดวยกนั ไปเทียว ไปเหลสาวหรอื แมก ระทงั่ ไปหาเร่ืองคนอ่ืน ผมก็ไปดว ยกนั สองคนเสมอ มา เราอยบู า นกับแมโดยแมจะป อนขา วใหเ รา และปลอยใหเ ราไปวง่ิ เลน นอกบาน เสมอ และเม่ือรถว่ิงผานหน าบานแมก็จะคอยเรยี กเราสองคนเขา บานเพราะกลวั จะเป็น อันตราย พวกผมกจ็ ะว่ิงเขา บานตลอด เพราะรถท่ีขับผานขับไวมากก ชีวติ ประจาํ วันของพวกผมก็ไมม อี ะไรมาก ต่นื เชามาไปสง แมทต่ี ลาดกลับมาก็ กินขาวและไปวิ่งเลน ถงึ เทย่ี งกม็ าขอขนมแม และไปนอนหลับพักผอ นกับเจากาย พอตก เย็นก็จะเดินเลนตามทาง และคอยไลเ ด็กทอ่ี ่นื ที่ชอบเอาของสกปรกมาทงิ้ หน าบา นผม มีครงั้ หน่ึงผมและเพ่ือพากนั ไปเทย่ี วแถวทุง นาซ่งึ มแี ตโ คลนเตม็ ไปหมด ซ่งึ ผมและเจา กายก็ไปเลน มาจนเป้ือนกนั ทัง้ คู พอกลับมาบา นผมโดนแมตแี ละใหอ ดขาว หน่ึงม้ือ ทาํ ใหผมและเจา กายไมกลาทีจ่ ะไปเลน ทไ่ี หนอกี เลย ไมใชว า กลัวแมต แี ตก ลวั ไม ไดกินขาวตา งหากละ ทกุ ครัง้ ท่ีผมและเจากายออกไปเท่ยี วคนในหมบู านมักจะหยิบย่ืนขนมอยูต ลอด เวลาไมว าจะเป็นคกุ กี้ ขนมปังหรือแมกระทงั่ ของกินหลายๆอยา ง จนบางทกี ็ไมร ูว าไป เท่ียวหรอื ไปกนิ โตะ จีน //ฮาฮาฮา บางวันกลับบานมาอิ่มพงุ กางจนกนิ ขาวท่ีแมท ําไวใ หไ ม ไดเ ลยทเี ดยี ว ชวี ติ พวกผมกไ็ มมไี รมากนอกเหนือจากนี้เลยครบั เราทัง้ สองรกั รักกนั มาก และสญั ญาวาเราจะอยูดว ยกนั ตลอดไป และตายไปพรอมกนั จะ ไมท ิง้ กันไวเพียงลําพังอยางแนนอน จึงทาํ ใหเ ราทัง้ สองรกั กันและตัวตดิ กนั มาก เป็นทงั้ พ่ี น อง เพ่ือนตาย และอีกหลายๆอยางใหก นั เสมอ คอยเตมิ เตม็ สิง่ ตา งๆใหกนั เสมอและยงั คอยฮีล คอยเยียวยาบาดแผลทัง้ ภายนอกและแผลภายในใจทกุ ครัง้ ทเ่ี รามีเองหรอื ถกู ใครดถู กู มา

และในวนั นี้พวกผมกไ็ ดอ อกไปเทย่ี วอกี เชน เคย แตไ ปเทีย่ วทคี่ อ นขางไกลกวา ปกติ เพราะวาเจา กายบอกวาเม่อื วานมันเจอสาวคนหน่ึงสวยมาก ผมจงึ อยากไปดดู วยตาของ ตัวเองก็เลยออกเดนิ ทางกนั แตเชาตรู ในระหวางทางนัน้ คนในหมูบานกห็ ยิบย่ืนขนมให ตามเคย ทงั้ สนกุ ทัง้ อมิ่ กันไปตามๆกัน จนเม่อื ถงึ เวลา 5โมงเย็น ผมและเจา กายกไ็ ดเ ดนิ กลับบา นตามเดมิ แตเจากายนาจะปวดขาเพราะวนั นี้เดนิ คอ นขา งไกล ซ่งึ ตัวผมก็ลาเชน กนั แตยังไมถ ึงกบั เจ็บอะไรมากมาย จนเม่ือถึงหน าบาน ผมก็วงิ่ ขา มถนนมากอนและยืน รอเจากายทีห่ น าบา น และในขณะทเ่ี จา กายกาํ ลงั กะเผลกๆขามถนนมานัน้ มรี ถเกงคนั นึง ขบั มาดว ยความเรว็ มาก และไดช นเจากายจนกระเด็นไปไกลหลายเมตร ผมท่เี หน็ ภาพ ในขณะนัน้ ก็ตกใจบวกกบั ตะลึงแตเ พียงแคชวั่ วินาทีเดยี วเทานัน้ เม่ือผมไดส ติผมก็รบี วิง่ ไปหาเจา กายดวยความเรว็ จนแทบจะเป็นการกระโดดโดยท่ีลืมวา เคยเจ็บขาจากการเดิน ทางไปเท่ียวเม่ือเที่ยงทผ่ี า นมา และเม่ือถงึ ที่เจากายนอนอยานัน้ ผมกพ็ บวา เจา กาย ตาย....แลว .... ……. …… … .. .. . “ไอกายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ผมตะโกนเรยี กเจากายสุดเสียง แตก็ไมมีเสยี งตอบรบั กลบั มา ผมลงนัง่ และกอดรา งเจา กายที่ไรล มหายใจเอาไว และน้ําตาผมก็ไหลลงมาเป็นทางยาว ภาพวนั เกา ๆท่ีเคยเลน เคย เทีย่ วดวยกันก็ลอยกลับมาตอกย้ําวาเขาทงั้ สองมคี วามสุขแคไหนท่ไี ดอ ยูดวยกัน แตว นั นี้ ไมม อี กี แลว เพ่ือนที่ช่ือกาย “ไอกายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ต่ืนมากอ น ไอกายยยยยยยยย อยาพ่งึ ทิง้ กู กายยยยยยย

แตก ็ไดแคตะโกนเทานัน้ เพราะรางท่อี ยตุ อหน าผมนัน้ ไมต อบสนองแลว ไมวา เรยี ก แคไหนรางตรงหน าผมไดจ ากไปแลว ตอ จากนี้ไปผมคงตองอยูคนเดียวตอไป..... ภาพตอ หน าผมในขณะนี้ คอื หมาตวั หน่ึงพยายามปลุกเพ่ือนทีน่ อนแนนิ่งไรว ญิ าณ ภาพตรงหน าเป็นภาพท่ีสะเทอื นใจผมมาก และคนขบั ก็ไดหายไปตามระเบยี บ ตวั ผมซ่งึ ไดย ินเสยี งก็รีบวิ่งออกมาดนู ึกวารถชนคนเพราะเสียงดังมากแตเม่อื เห็น ภาพผมก็อดทีน่ ้ําตาไหลไมไดเลย ผมยืนน่ิงอยูส กั พกั เหมอื นวิญญาณหลุดออกจาก รางจนมาไดสตอิ ีกครงั้ เม่อื เจาหมาไดก รีดรอ งข้ึนผมจึงกมลงลบู หัวเจา หมาพรอม กับปลอบเจาหมาไป แมจ ะรูว า เขาฟังไมร เู ร่ือง “ทาํ ใจเถอะนะเจาตูบ เพ่ือนแกตายแลวนะ” ทาํ ไดแ คน ัน้ ผมไมรจู ะทาํ ยงั ไงกับเขาแลว นอกจากปลอบ ผมพ่งึ รูเม่อื กีน้ ่ีเองวา คาํ วาเพ่ือนมนั สาํ คญั แคไหนสาํ หรบั สตั วเดรัจฉานเชนหมาตวั นี้ แมเพ่ือนจะตายไป แลว เขากพ็ ยายามจะปลกุ เพ่อื นใหต่นื ข้ึนมาอกี ครัง้ คนทีช่ อบทงิ้ เพ่อื นควรไดเ หน็ ภาพนี้เป็นอยา งย่ิง ผมยนื กับเจาหมาอกี ประมาณ 10 นาที กเ็ ดนิ กลบั มาทบ่ี า นและผมกไ็ ดหนั ไปหาเจา ตูบเพ่ือนท่จี ะดูปฏิกิรยิ าของมนั อกี ครงั้ แตอ นิจจา........ ....วินาทนี ัน้ รถอีกคนั ไดพงุ ชนหมาตัวนัน้ จนตายคาที่ทนั ที.... คําสาบานของหมาสองตวั นัน้ ไดแสดงผลแลว “ไมวาจะเป็นอยางไร ถาอยูก็ตองอยดู วยกนั ถาตายก็ตายดวยกัน...”

บทความ

การศึกษาและปญหาความเหลือมลําของ การศึกษา หลายทานคงทราบขาวหรือมกี ารตดิ ตามขา วในชว งนี้เป็น อยางดนี ะ ครับ ไมวา จะเป็นเร่อื งของโรคระบาดหรอื โควดิ -19 หรอื จะเป็นคดี น องชมพู ที่ขณะนี้ผานมารอ ยกวา วนั แลว ยงั จบั ผูร ายไดเ ลย และอกี หน่ึงเร่ืองคอื เร่อื งการประทวงของนักศกึ ษาท่หี น ากระทรวง ศกึ ษาธกิ ารและหน าทาํ เนียบในชวงนี้ เพ่ือแสดงจุดยืนวา ตอ ตา นเผด็จการและเรียกรองความเทา เทยี มของการ ศึกษา ซ่งึ ในขณะนี้เป็นกระแสไวรลั ทค่ี อ นขางรอ นแรงและดอื มากในชว งนี้ สําหรับตัวผมแลว นัน้ ไดตดิ ตามขา วเร่อื งนี้มาสักพักใหญแลว มี ความรสู ึกภมู ใิ จและดีใจ ทีเ่ ด็กรุนใหมก ลาทจี่ ะแสดงจดุ ยืนอยางชดั เจน กลาที่จะพูดในส่งิ ที่ถูกตอ ง และในเร่ืองความเหล่ือมล้ําทางการศึกษานี้ ตัวผมก็อยากจะออกมาพูดเชนกนั แตวาในการพูดในครัง้ นี้ จะไมใ ชการ พูดทีใ่ ช hate speech แตอ ยา งใดจะเป็นการแชรป ัญหาดังกลาวท่ีตัวผม ไดพบเจอมาเพ่อื ใหไดทราบกันวา ในสง่ิ ท่ีน องๆนักเรยี นท่ีออกมาประทวง กนั เน่ีย มนั ไมใ ชเ ร่อื งโกหกนะเวย มนั มีทไ่ี ปทมี่ ามันมเี คาโครงความเป็น จริง และเป็นเหตกุ ารณจริง ๆทสี่ ามารถพบเจอไดในระบบการศกึ ษาใน ประเทศไทย มาพดู ถงึ ปัญหาความเหล่อื มล้าํ ทางการศึกษากอนนะครบั หลาย คนคงสงสัยนะฮะวา เหย นายบาปาวการศกึ ษา มนั จะเหล่อื มล้าํ ไดย งั ไง เป็นไปไดไ มไ ดห รอก ตองเขา ใจกอ นนะครบั วา มันมีจรงิ ๆ ครับ แตว า ความเหล่อื มล้าํ ของการศึกษามนั จะมาในรูปแบบพรอมกบั หลกั สตู รการ ศกึ ษาบางละ งบประมาณของแตละโรงเรียนบางละ หรอื ปัจจัยอ่ืนๆ อีก มากมายกายกอง ซ่ึงจะมคี าํ ถามตามมาอีกแนนอนครับวาแลว มนั มผี ล เสียผลดยี ังไงละ มผี ลกระทบมัย้ ซ่ึงถาถามผมนะ ผมสามารถตอบไดเ ลย วา มันมีผลเสยี มากกวา ผลดี และมีผลกระทบกบั นักเรยี นโดยตรงเลย เพราะผมเคยอยูโ รงเรียนทม่ี ขี นาดเลก็ แลว ก็เคยอยทู งั้ โรงเรียนขนาด

สาํ หรบั ปัญหาความเหลือมลําทางการศึกษาสําหรับผมผมเรยี กมนั วาเป็น ฝันรายของระบบการศึกษาในไทยเลย ถามวาเพราะอะไรผมถงึ พูดแบบ นี้ก็เพราะวา ความเหล่ือมล้าํ มันแปลวา เราจะไมเ ทาเทยี มกันอยา ง แนนอน และความเหล่ือมล้าํ ของการศกึ ษาส่งิ ทต่ี วั นักเรยี นไดไมเทากนั กค็ ือการศกึ ษาครับไมวาจะเป็นการไดรบั ความรูจากครูที่มีความ เชย่ี วชาญในแตล ะดาน หรือแมก ระทัง่ อปุ กรณประกอบการเรียนท่ี นักเรยี นควรจะมกี นั ทกุ คนกม็ ไี มค รบ หรือบางสถานศึกษา บาง โรงเรยี นกข็ าดงบในสวนๆสวนนี้ไปอยางนาเสยี ดาย ทงั้ นี้ความเหล่ือม ล้ําทางการศึกษา ยังมาในรปู แบบของงบประมาณในการพัฒนาการ ศกึ ษาหรือการพฒั นาสถานศกึ ษาหรือโรงเรียน หลายทา นอาจจะรู หลาย ทานอาจจะไมร นู ะฮะ คืองบของแตละโรงเรยี นเน่ียมันไดไมเ ทา กนั นะ ครับ เขาจะใหม าตามขนาดของโรงเรียน ตามจาํ นวนของบคุ ลากรและ จํานวนนักเรียน ซ่งึ ผมมองวา มนั ไมยตุ ิธรรมเพราะวา โรงเรียนท่ีมี ขนาดน อยนัน้ จะไดร บั งบท่นี  อยมาก และเงินจํานวนนัน้ ก็ไมสามารถ เอาไปทําอะไรไดม ากมาย เพราะหากเขาตอ งการซ้ืออปุ กรณการเรยี นท่ี มีคณุ ภาพดีเทา กบั โรงเรียนขนาดใหญมานัน้ เขาตองใชเ งินที่มอี ยูเพียง น อยนิดนัน้ มาซ้ือ มนั ก็จะทาํ ใหไ ดของมาไมครบหรอื ถา หากไดของมา ครบก็จะเป็นของที่ม่ีคุณภาพหรอื เป็นของมือ 2 ทถี่ ูกใชมาแลว และเม่ือ นักเรียนนํามาใช มันก็พังกต็ องเสียตงั ซอ มอีกละครบั

จากท่ีพดู มาขางตน ทุกคนอาจจะยงั ไมเ หน็ ภาพมากเทาไหรน ะครบั ผมจะยก ตวั อยางแบบนี้นะครบั โรงเรียน A เป็นโรงเรียนขนาดใหญ ไดงบมา 1 ลานบาท กบั โรงเรียน Bเป็นโรงเรียนขนาดเล็ก ไดง บมา เพยี งแค 1 แสนบาทเทานัน้ สมมติวาโรงเรียนทัง้ สองตองการซ้อื notebookใหกบั เด็กป.2 จํานวน 15คนเทา กนั สมมตอิ กี วา ราคาของnotebook ตกเคร่อื งละ 19,000 บาท เด็ก15คน จะเป็นเงิน อยู 285,000 บาท ทุกคนเห็นยังครบั วาตัวเลขหรือจาํ นวนเงนิ ทตี่ องซ้ือ notebook 15 เคร่อื งนัน้ เป็นเงนิ ถึง 2แสนกวา บาท และงบของโรงเรยี นขนาดเล็กนัน้ มีเพียง 1แสนบาท หากโรงเรยี นขนาดเลก็ ตอ งการซ้อื อุปกรณอเิ ลก็ ทรอนิกสเ หลานี้ ตองซ้อื ของในราคาท่ีต่าํ มาก หรอื ตวั อุปกรณตอ งเปล่ยี นไปจาก notebook กลายเป็น tablet ไปแทน เพราะวา งบไมเพยี งพอ เป็นตน จากขางตนนะครบั ทุกคนคงจะเหน็ ไดว า ความเหล่ือมล้ําทางการศึกษาท่ี เราชอบมองวา มันไมมจี ริงหรอื ไกลตัว แตแ คเ พียงผมยกตัวอยา งขา งตน ก็เหน็ ได วา มนั นากลัว และลกู หลานทงั้ นัน้ ท่เี ราไดร ับผลกระทบจากปัญหานี้ ดงั นัน้ อยาก ใหค นทไ่ี ดอ า นบทความนี้ไดช วยกนั แชรเ พ่อื เป็นกระบอกเสียงใหม กี ารจดั การระบบ การศกึ ษาใหด ขี ้ึน เพราะวาการศึกษา เรียนท่ีไหนก็จบเหมอื นกัน แตกค็ วรจบมา แลว มคี วามรูท่เี หมือนกันดว ยครับ เพ่อื เป็นประโยชนแกต วั ผเู รียนเพ่อื ที่ผเู รียนจะ สามารถนําไปตอยอดไดในอนคตไมว า จะเป็นการเขา มหาวทิ ยาลยั ตาง ๆ ทตี่ องใช ความรูเ ขาแขง ขันกนั