นิทานอีสป

นิทานอีสป เร่อื ง แมว กบั ราชสหี ์

กาลคร้งั หนงึ่ มีแมวตวั หนง่ึ กำลังเดนิ เล่นอยู่ในป่าแหง่ หน่งึ แลว้ พบกบั ราชสีห์ตัวหนงึ่ ท่ีกำลงั บาดเจ็บ

ในระหวา่ งทเี่ จ้าราชสหี น์ อนบาดเจ็บ เจา้ แมวได้ดูแลเจา้ ราชสีหไ์ ว้อย่างดีทง้ั ทำแผลและคอยนำเหย่ือมาใหท้ กุ วนั

พอมาวันหน่งึ วันทร่ี าชสีหห์ ายบาดเจบ็ ก็ไดข้ อบคุณเจ้าแมว ท่ชี ว่ ยเขา จากนนั้ ราชสีหก์ ็ไดต้ ะคลุปแมวไวก้ บั ตวั

แมวจงึ พดู ว่า \"นขี่ ้าช่วยชีวติ ทา่ นนะ แต่ท่านกลบั มาทำรา้ ย ข้าอีกหรอ\" แมวพูดด้วยนำ้ เสียงเสยี ใจ ทำไมทา่ นถึงทำกบั ขา้ ได้ ละเหมยี ว

ราชสีหจ์ ึงตอบกลับแมวไปวา่ \"ก็จรงิ อยู่ทเี่ จา้ มาชว่ ยข้าแตข่ า้ ก็ไมย่ อมให้เหยื่อท่อี ยู่ตรงหนา้ ข้าหลุดไปได้หรอก\" ฮ่าๆ โงแ่ ท้

จากนั้นราชสีห์ขย้ำแมวกินสมใจ ราชสีห์นั้นไมร่ ้สู กึ ละอายใจ เลยสักนิดเมอ่ื กินผทู้ ี่ชว่ ยชีวิตของตนเอง อร่อยจงั เลย เนอ้ื แมวเนี่ย

นทิ านเรอื่ งนส้ี อนใหร้ วู้ ่า จงอย่าไวใ้ จผ้รู ้ายเด็ดขาด เพราะเราอาจจะกลายเป็นเหย่อื ของมนั ทกุ เวลา