กฎหมายกับเวชระเบียน

พ.ร.บ.สขุ ภาพแหง่ ชาติ พ.ศ.๒๕๕๐ ๓. คมุ้ ครองเจ้าหน้าที่ให้เปดิ เผยได้ ถา้ ๓.๑ ไม่ทาใหเ้ จ้าของข้อมลู ในเวชระเบียนนน้ั เสียหาย ๓.๒ เจา้ ของข้อมลู ในเวชระเบียนนนั้ ยนิ ยอมใหเ้ ปิดเผย ๓.๓ มีกฎหมายเฉพาะบัญญัติให้ต้องเปิดเผย เช่น พรบ. วชิ าชพี เวชกรรม พ.ศ.๒๕๒๕ ม.๓๘ ๔. โดยท่วั ไป ขอเวชระเบยี นท่ีไม่ใช่ของตนไม่ได้

คาประกาศสิทธิของผู้ป่ วย ๗. ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับการปกปิดข้อมูลเกี่ยวกับตนเอง จากผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพโดยเคร่งครัด เว้นแต่ จะได้รับความยินยอมจากผู้ปว่ ยหรือการปฏิบัติหนา้ ที่ตาม กฎหมาย ๙ . ผู้ ป่ ว ย มี สิ ท ธิ ท่ี จ ะ รั บ ท ร า บ ข้ อ มู ล เ กี่ ย ว กั บ ก า ร รักษาพยาบาลเฉพาะของตนท่ีปรากฏในเวชระเบียนเม่ือ ร้องขอ ท้ังนี้ข้อมูลดังกล่าวต้องไม่ละเมิดสิทธิส่วนตัวของ บุคคลอื่น

หน้าทขี่ องบุคลากรด้านเวชระเบียน บนั ทกึ ข้อมูลให้เป็ นปัจจุบนั และโดยสุจริต ความปลอดภยั ของเวชระเบียน ดุลยพนิ ิจในการเปิ ดเผยข้อมูลของผู้ป่ วย

แนวทางการเปดิ เผยเวชระเบยี น

“ความควบคมุ ดูแล” = ข้อมลู ข่าวสารที่ได้มา ได้ใช้ มไี ว้ เพื่อจะใช้ ในการปฏิบัติงานตามอานาจหน้าที่ของ หน่วยงานนัน้ เวชระเบียน = ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคลท่ีอยู่ในความ ควบคุมดแู ลของโรงพยาบาลแห่งนั้น

“ความครอบครอง” อยใู่ นความยึดถือครอบครอง สาเนาเวชระเบยี นทแี่ พทยสภามหี นงั สือเรียกมาตามอานาจ ใน พ.ร.บ. วชิ าชีพเวชกรรม เวชระเบยี นฉบบั จริงทศ่ี าลมีหมายเรียกมาตามกฎหมายว่า ด้วยพยานหลกั ฐาน

กรรมสิทธ์ิในเวชระเบยี นเป็ นของใคร?

สทิ ธขิ องเจา้ ของขอ้ มลู (ผู้ป่วย) เปน็ สทิ ธิเฉพาะตวั สิทธิตรวจดูหรือได้รับสาเนา สิทธิขอให้แก้ไขเปลี่ยนแปลง หรือลบข้อมูลในเวชระเบียนของตน เพื่อให้ถูกต้องตามที่เป็นจริง (ม.๒๕ วรรค ๑, ๓ ) สิทธิให้ความยินยอมเป็นหนังสือให้หน่วยงานของรัฐ เปิดเผยขอ้ มลู ในเวชระเบียนของตนใหแ้ กบ่ ุคคลใด (ม.๒๔) สิทธิอุทธรณ์ต่อกรรมการวินิจฉัยฯ กรณีหน่วยงานมี คาส่ังมิให้เปิดเผยข้อมูลข่าวสารตามมาตรา ๑๕ หรือคาส่ังไม่รับ ฟังคาคัดค้านตามมาตรา ๑๗ หรือคาสั่งไม่แก้ไขเปล่ียนแปลงหรือ ลบขอ้ มูลขา่ วสารสว่ นบคุ คลตาม ม.๒๕ (ม.๑๓ วรรค ๑)

ใครมสี ทิ ธขิ อข้อมลู ในเวชระเบยี น เจ้าของข้อมลู (ผปู้ ว่ ย) (ม.๒๕) ผู้กระทาการแทน : พ่อแม่-ผู้เยาว์,ผอู้ นบุ าล-คนไร้,ผู้พิทักษ-์ คน เสมือนไร้, บุตรฯ – คนตาย (ม.๒๕ ว.๑, ๕ ประกอบกฎกระทรวง ฉ.๒) ผู้ได้รับความยินยอมเป็นหนังสือจากเจ้าของข้อมูล (ม.๒๔ ว. ๑) เช่น บริษัทประกันชวี ิต เจ้าพนกั งาน : พงส. ,พ.อ., ศาล, แพทยสภา (ม.๒๔ (๘)) ผขู้ อเฉพาะ : ม.๒๔ (๑) – (๙)

ขอจากใคร ใครอนุมัติ เจา้ หนา้ ทผ่ี คู้ วบคมุ ดแู ลขอ้ มลู คอื เจา้ หนา้ ท่ีเวชระเบียน ระดับ ๖ ขึน้ ไป (ม.๒๐(๒)) ประกอบกฎฯฉบบั ที่ ๔) เกณฑ์ดุลพนิ ิจ (ระดบั ๖ ขึ้นไป) ๑.ต้องสจุ ริต ๒.เพอ่ื ประโยชนอ์ ันสาคญั ยงิ่ กวา่ (สาธารณะ,ชีวติ ) ๓.พอสมควรแกเ่ หตุ

หน่วยงานของรัฐ(ฝ่ายเวชระเบียน) มหี น้าท่ี (ม.23) จัดเก็บขอ้ มูลเพยี งเทา่ ทเี่ กย่ี วข้องและจาเปน็ ยกเลิกเม่ือหมดความจาเป็น พยายามเก็บข้อมูลโดยตรงจากผ้ปู ่วย ตรวจสอบแก้ไขให้ถกู ตอ้ งอยู่เสมอ จดั ระบบรักษาความปลอดภยั

วธิ ีการให้เวชระเบยี น - ให้สาเนาเอกสาร (ม.๒๕) - ให้โดยสรุป - ลบหรือตดั ทอนส่วนทตี่ ้องห้าม (ม.๙ ว.๒) - เรียกค่าธรรมเนียมได้ (ม.๙ ว.๓) - ให้ไม่เกนิ คาขอ

หลกั : จะเปดิ เผยเวชระเบยี นหรอื ไม่เปดิ เผย ต้องเปิดเผย - เจ้าของข้อมูลหรอื ผูก้ ระทาการแทนมีคาขอ(ม.๒๕) - บุคคลทเ่ี จา้ ของข้อมูลใหค้ วามยินยอมเปน็ หนังสือ มคี าขอ (ม.๒๔ ว.๑), เปดิ เผยตามม.๒๔(๑) - (๙) บทเด็ดขาดมีคาสงั่ มใิ ห้เปดิ เผย ( ม.๑๔, พ.ร.บ.สุขภาพ ม.๗ ) ใช้ดลุ พินิจมีคาสง่ั มิให้เปดิ เผย หรอื คาส่งั ใหเ้ ปิดเผย - การเปิดเผยจะเปน็ การรุกลา้ สิทธสิ ว่ นบุคคลโดยไม่สมควร - ขอบอ่ ยคร้งั โดยไม่มเี หตผุ ลอันสมควร

บุคคลผู้ได้รับความยนิ ยอมเป็ นหนังสือจากเจ้าของข้อมูล ส่วนบุคคล (ผู้ป่ วย) ก็ มีสิทธิไม่เกนิ เจ้าของข้อมูล

จะให้ พิจารณาตามขา้ งต้น ดลู ายเซน็ ต์ยินยอมของผปู้ ่วย เร่อื งสาคญั แนะนาใหส้ อบถามย้ากบั ผู้ปว่ ยอกี ที

จะไมใ่ ห้ ตอ้ งทาคาสัง่ มิใหเ้ ปดิ เผยเวชระเบยี น ต้องมีเหตุผล เช่น “เวชระเบียนของ...เป็นข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล ซ่ึงการเปิดเผยจะเป็นการรุกล้าสิทธิส่วนบุคคลโดยไม่สมควร ตามม.๑๕ (๕)” หรอื “เป็นความลับส่วนบคุ คล ตามพ.ร.บ.สุขภาพฯ ม.๗” ต้องแจ้งสิทธิอุทธรณ์ “ท่านมีสิทธิอุทธรณ์ต่อคกก.วินิจฉัยการเปิดเผย ข้อมูลข่าวสารภายใน ๑๕ วันนับแต่วันท่ีได้รับแจ้งคาสั่ง โดยอุทธรณ์ต่อ คกก.ขอ้ มูลข่าวสารของราชการ” ไม่เปิดเผยโดยไม่ชอบ ระวงั ปอ.ม.๑๕๗ (ฟอ้ งศยธ.) เปิดเผยเกินสมควรหรือเกิดความเสียหายต่อผู้อ่ืน ระวังความผิดฐาน เปิดเผยความลับของผู้อ่ืน(ปอ.ม.๓๒๓ และพรบ.สุขภาพฯ ม.๗, ๔๙) และ อาจต้องรับผิดสว่ นแพ่งใชค้ ่าเสยี หาย ปพพ.ม.๔๒๐ อุทธรณ์แล้วไม่เป็นผล ผู้ขอมีสิทธิฟ้องเพิกถอนคาสั่งมิให้เปิดเผยเวช ระเบียนต่อศาลปกครองด้วย