ความสำคัญของหลักฐานทางประวัติศาสตร์ในสมัยอยุธยา by ปกป้อง

ความสาคญั ของหลกั ฐานทางประวตั ิศาสตร์ ในสมยั อยธุ ยา จดั ทำโดย ปกปอ้ ง ลมิ้ สวุ รรณ

คานา • หนงั สือเลม่ นีเ้ ป็นสว่ นหน่งึ ของวิชำประวตั ิศำสตรช์ นั้ มธั ยมศกึ ษำปีท่ี 2/3 เพ่อื ใหไ้ ดศ้ กึ ษำหำควำมรูใ้ นเรอ่ื ง ควำมสำคญั ของหลกั ฐำนทำงประวตั ศิ ำสตรใ์ นสมยั อยธุ ยำและไดศ้ กึ ษำอยำ่ งเขำ้ ใจเพ่อื เป็นประโยชนก์ บั กำรเรยี น ผจู้ ดั ทำหวงั วำ่ รำยงำนเลม่ นีจ้ ะเป็นประโยชนก์ บั ผอู้ ำ่ นหรอื นกั เรยี นทกุ ๆทำ่ นท่กี ำลงั หำขอ้ มลู เรอ่ื งนีอ้ ยหู่ ำกมีขอ้ เเนะนำ หรอื ผิดพลำดประกำรใดผจู้ ดั ทำขอนอ้ มรบั ไวแ้ ละขออภยั มำณท่นี ีด้ ว้ ย ผจู้ ดั ทำ ปกปอ้ ง ลมิ้ สวุ รรณ ๑ ๑๒/๖/๒๕๖๔

สารบญั • หลหั ลกั ฐำนทำงประวตั ศิ ำสตรใ์ นสมยั อยธุ ยำฐำน หนำ้ 3 • จดหมำยเหตโุ หร หนำ้ 4 • จดหมำยเหตชุ ำวตำ่ งชำติ หนำ้ 5 • พระราชพงศาวดาร หน้า 6 • แหลง่ ท่ีมำ หนำ้ 7 • ในสมยั อยธุ ยำ

แบง่ ได้ 2 ประเภท ไดแ้ ก่ หลกั ฐำนท่ีเป็นลำยลกั ษณอ์ กั ษร และหลกั ฐำนท่ีไมเ่ ป็นลำยลกั ษณอ์ กั ษร แบง่ ตำมควำมสำคญั ไดเ้ ป็น 2 ประเภท ไดแ้ ก่ หลกั ฐำนชนั้ ตน้ และหลกั ฐำนชนั้ รอง หลกั ฐานทาง ประวตั ิศาสตร์ใน สมยั อยธุ ยา หนงั สือประวตั ศิ ำสตรท์ ่ีเขียนขึน้ สมยั โบรำณสถำนเป็นหลกั ฐำนท่ีไมเ่ ป็นลำย เหตกุ ำรณเ์ ป็นหลกั ฐำนชนั้ รอง ลกั ษณอ์ กั ษรและเป็นหลกั ฐำนชนั้ ตน้ ๓

จดหมายเหตุโหร • จดหมำยเหตโุ หรคือ • ประชมุ จดหมำยโหร รวม 3 ฉบบั คือ จดหมำย เหตโุ หรฉบบั พระยำประมลู ธนรกั ษ์ จดหมำย เหตโุ หรของจม่นื กงศลิ ป์ และจดหมำยเหตุ บญั ชีนำ้ ฝนของสมเดจ็ พระมหำสมณเจำ้ กรม พระยำปวเรศวรยิ ำลงกรณ์ มีควำมสำคญั ใน กำรศกึ ษำประวตั ศิ ำสตร์ เน่ืองจำกจดหมำย เหตโุ หรนนั้ จะไดอ้ ธิบำยถึงวิธีจดหมำยเหตุ ของโหร กำรทำปฏิทินบอกฤกษย์ ำม สมดุ ปฏิ ๔

จดหมายเหตุชาวต่างชาติ • จดหมำยเหตชุ ำวต่ำงชำติคือ • จดหมำยเหตลุ ำลแู บร์ • เป็นจดหมำยเหตพุ งศำวดำรท่ีกลำ่ วถงึ รำชอำณำจกั รสยำมในปลำยรชั สมยั สมเด็จพระนำรำยณ์ มหำรำช พ.ศ. 2230 โดยซีมง เดอ ลำ ลแู บร์ อคั รรำชทตู ของพระเจำ้ หลยุ สท์ ่ี 14 แห่งฝร่งั เศส ซง่ึ เขำ้ มำทลู พระรำชสำสน์ ณ ประเทศสยำม ไดพ้ รรณนำถงึ กรุงศรอี ยธุ ยำไวอ้ ยำ่ งกวำ้ งขวำง แมว้ ำ่ เจำ้ ตวั จะอย่เู พียง 3 เดือน 6 วนั จงึ ตอ้ งอำศยั ควำมรูจ้ ำกหนงั สอื ท่ีชำวตะวนั ตกซง่ึ มำกรุงสยำมแต่ก่อนแต่ง ไวอ้ ย่ำงคลำดเคล่ือนบำ้ ง สอบถำมจำกคนท่ีไมม่ ีควำมรูบ้ ำ้ ง ฟังจำกคำบอกเลำ่ ซ่งึ จรงิ บำ้ งไมจ่ รงิ บำ้ ง บำงเรอ่ื งก็คำดเดำเอำเอง • จดหมำยเหตลุ ำลแู บรฉ์ บบั แปลในประเทศไทยมอี ยู่ 2 ฉบบั คือ ฉบบั ท่ีพระเจำ้ บรมวงศเ์ ธอ พระองค์ เจำ้ วรวรรณำกร กรมพระนรำธิปประพนั ธพ์ งศ์ ทรงพระนิพนธแ์ ปล โดยทรงแปลมำจำกฉบบั ภำษำองั กฤษ และฉบบั แปลของสนั ต์ ท.โกมลบตุ ร จำกตน้ ฉบบั ภำษำฝร่งั เศส ๕

พระราชพงศาวดาร • พระราชพงศาวดาร คือ • บนั ทกึ เก่ียวกบั พระรำชกรณียกิจของพระมหำกษัตริยใ์ นดำ้ นตำ่ งๆ อำจแบง่ ไดเ้ ป็น 2 ประเภท คอื • พระรำชพงศำวดำรท่ียงั ไม่ผำ่ นกระบวนกำรชำระใหข้ อ้ มลู ตำมท่ีผบู้ นั ทกึ เดิมเขียนไว้ เชน่ พระรำชพงศำวดำรกรุงเก่ำฉบบั หลวงประเสรฐิ ฯพระรำชพงศำวดำรควำมเก่ำ • • พระรำชพงศำวดำรท่ีผำ่ นกำรกระบวนกำรชำระ คือ มีกำรตรวจสอบแกไ้ ขในสมยั ธนบุรี และรตั นโกสนิ ทร์ ทำใหเ้ นือ้ ควำมและจดุ ประสงคแ์ ตกตำ่ งไปจำกเดมิ เชน่ พระรำช พงศำวดำรกรุงศรอี ยธุ ยำฉบบั พนั จนั ทนมุ ำศ (เจิม)พระรำชพงศำวดำรกรุงเก่ำฉบบั พระ จกั รพรรดพิ งศเ์ จำ้ กรม (จำด)พระรำชพงศำวดำรกรุงศรอี ยธุ ยำฉบบั สมเดจ็ พระพนรตั นพ์ ระ รำชพงศำวดำรกรุงสยำมจำกตน้ ฉบบั ของบรติ ิชมิวเซยี ม กรุงลอนดอนพระรำชพงศำวดำร ฉบบั พระรำชหตั ถเลขำ • ๖

โดย จดั ทา • ปกปอ้ ง ลมิ้ สวุ รรณ ๗ • ม 2/3 • พญำไท



ขอขอบคุณ แหล่งท่ีมาความรู้ • https://kamolwannun.wixsite.com/history/blank-ou6n6 • https://www.trueplookpanya.com/learning/detail/31342