ความสัมพันธ์ระหว่างวรรณคดีเเละ สถาปัตยกรรมไทย
ความหมาย สถาปัตยกรรม หมายถึงศิลปะการก่อสร้างงานไทย อันได้แก่ อาคาร บ้าน เรือน โบสถ์ วาหาร เเละสิ่งก่อสร้างอื่นๆ ในเเต่ละท้องถิ่นจะมีลักษณะผิดแผกเเตก ต่างกันไปบ้างตามสภาพทางภูมิศาสตร์ เเละคตินิยมของท้องถิ่น เเต่สิ่งก่อสร้าง ทางศาสนาพุธมักมีลักษณะที่ไม่เเตกต่างกันมากเพราะมีความเชื่อความศรัทธา เเละพิธีกรรมที่เหมือนๆกัน
สถาปัตยกรรมไทยจัดหมวดหมู่ ตามการใช้งาน มี 2 ประเภท 1.สถาปัตยกรรมที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัย ได้แก่ บ้านเรือน ตำหนัก วังเเละพระราชวัง เป็นต้น บ้าน หรือเรือนที่อยู่อาศัยของสามัญชน ธรรมดาทั่วไป ซึ่งมีทั้งเรือนไม้เเละเรือนปูน เรือนไม้ มีอยู่ 2 ชนิด คือ เรือนเครื่องผูกเป็นเรือนไม้ไผ่ปูด้วยฟากไม้ไผ่หลังคามุงด้วยใบ หญ้าคา หรือ ใบไม้ 2.สถาปัตยกรรมที่เกี่ยวข้องศาสนา ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณสงฆ์ ที่เรียกว่า วัด ซึ่ง ประกอบไปด้วยสถาปัตยกรรมหลายอย่างได้แก่ โบสถ์ เป็นที่กระทำสังฆกรรมของ พระภิกษุวิหารใช้ประดิษฐานพระพุทธรูปสำคัญ
ความสัมพันธ์ระหว่างวรรณคดีกับสถาปัตยกรรมไทย วรรรคดีไทยหลายเรื่องได้นำเอาสาระสำคัญของเรือนชนิดนี้มาเป็นส่วนประกอบ เหตุการณ์หรือเป็นส่วนโยงเนื้อความดำเนินไปได้ ขึ้นตามเนื้อเรื่อง การที่กวีหลาย ท่านได้เก็บเอาสาระสำคัญของเรือนเครื่องผูกมาประดับเข้าไว้ในบทประพันธ์แต่ละ เรื่อง นั้นนับว่าเป็นการสร้างคุณประโยชน์ให้แก่ผู้ที่มีใจรักจะศึกษาความรู้เชิงความ คิดเกี่ยวกับเรือนเครื่องผูกเป็นอย่างดี
วิธีการอนุรักษ์ สืบสาน และเผยแพร่ อยู่ที่ปฏิบัติการอนุรักษ์อาคารประวัติศาสตร์หรือโบราณสถานให้คงอยู่ต่อไปมากกว่า การสืบทอดรูปแบบสถาปัตยกรรมไทยหรือพื้นถิ่นให้ยาวนานเป็นเอกลักษณ์ เป็นส่วนหนึ่ง ของวัฒนธรรมท้องถิ่นหรือของชาติ แต่หากกล่าวถึงการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมใ การ พยายามรักษาอาคารเก่าให้คงอยู่ไม่พังทลายก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งของความพยายาม อนุรักษ์สถาปัตยกรรมเท่านั้น มีจุดประสงค์เพื่อคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์วัฒนธรรม หรือเพื่อ สืบทอด หรือเพื่อการบันทึก การวิจัย หรือการกระทำใดๆที่จะดำรงไว้ซึ่งเอกลักษณ์ วัฒนธรรมด้านสถาปัตยกรรม น.ส.รัตศุภา รวบรัด ม.4/8 เลขที่ 7
Search
Read the Text Version
- 1 - 5
Pages: