กัณฑ์เทศน์ กับ ราศีเกิด

กัณฑเ์ ทศน์ กับ ราศรีเกิด กัณฑท์ ี่ ๑ ทศพร สาหรับผทู้ เ่ี กิด ปชี วด กณั ฑ์ที่ ๒ หมิ พานต์ สาหรับผ้ทู เ่ี กดิ ปีฉลู กัณฑท์ ่ี ๓ ทานกัณฑ์ สาหรับผทู้ ่ีเกิด ปขี าล กณั ฑท์ ี่ ๔ วนปเวศน์ สาหรับผทู้ ี่เกดิ ปเี ถาะ กัณฑท์ ่ี ๕ ชูชก สาหรับผู้ทเ่ี กดิ ปีมะโรง กัณฑท์ ่ี ๖ จุลพน สาหรบั ผู้ทเ่ี กิด ปมี ะเสง็ กณั ฑ์ที่ ๗ มหาพน สาหรับผู้ทเ่ี กดิ ปีมะเมยี กัณฑท์ ่ี ๘ กมุ าร สาหรับผทู้ ี่เกดิ ปีมะแม กัณฑ์ท่ี ๙ มัทรี สาหรับผทู้ เ่ี กดิ ปวี อก กัณฑ์ที่ ๑๐ ลกั กบรรพ สาหรบั ผู้ที่เกดิ ปรี ะกา กัณฑ์ที่ ๑๑ มหาราช สาหรับผู้ทเ่ี กิด ปีจอ กัณฑท์ ่ี ๑๒ ฉกษัตรยิ ์ สาหรับผทู้ เ่ี กิด ปีกนุ กณั ฑ์ท่ี ๑๓ นครกัณฑ์ สาหรบั ผทู้ ี่เกิด ทุกนกั ษัตรยิ ์

สำหรับผูท้ ่เี กดิ ปีชวด กณั ฑ์ท่ี ๑ ทศพร ผ้ใู ดบูชำกณั ฑท์ ศพรผู้นั้นจะได้รบั ทรัพยส์ มบัตดิ ังปรำรถนำ ถำ้ เปน็ สตรีจะได้สำมเี ปน็ ทชี่ อบเน้ือ เจริญใจ บรุ ษุ จะไดภ้ รรยำเปน็ ทีต่ อ้ งประสงค์ จะไดบ้ ุตรหญงิ ชำยเป็นคนวำ่ นอนสอนง่ำย รูปกำยงดงำม ประพฤตดิ ีกริ ิยำเรยี บรอ้ ยทุกประกำรฯ ข้อคิดประจำกัณฑ์ กำรทำบญุ ให้สำเรจ็ ตอ้ งอธิษฐำนจิตต้งั เปำ้ ท่ีปรำรถนำ ควำมปรำรถนำจะ สำเรจ็ ผนู้ ั้นต้องมีศลี บรสิ ุทธ์ิ กลำ่ วคอื ๑. ตอ้ งกระทำควำมดี ๒. ต้องรกั ษำควำมดีน้นั ไว้ ๓. หมัน่ เพิ่มพูนควำมดใี หม้ ำกย่งิ ขึ้น

สำหรบั ผู้ทีเ่ กิดปฉี ลู กัณฑท์ ่ี ๒ หมิ พำนต์ ผใู้ ดบชู ำกณั ฑห์ มิ พำนต์ยอ่ มไดส้ ่ิงปรำรถนำทุกประกำรคร้ันตำยแลว้ ได้ไปเกดิ ในสุคตโิ ลกสวรรค์ เสวยสมบัตอิ นั มโหฬำรมีบริวำรบำรงุ บำเรออยู่เป็นนติ ย์ จุติจำกสวรรคแ์ ลว้ จะลงมำเกดิ ในตระกลู ขตั ยิ ะหรือตระกลู พรำหมณ์มหำศำลอันบรบิ รู ณด์ ว้ ยทรัพยศ์ ฤงคำรบริวำรมำกมำย เช่น โค กระบือ ช้ำง มำ้ ยำนพำหนะจะนับประมำณมิได้ สุขกำยสบำยใจทกุ อริ ยิ ำบถฯ ข้อคิดประจำกณั ฑ์ ๑. คนดเี กิดมำนำพำโลกใหร้ ่มเย็น ๒. โลกต้องกำรผเู้ สยี สละมฉิ ะนน้ั หำยนะจะบังเกดิ ๓. ทำดยี ่อมมอี ปุ สรรค “มำรไมม่ ีบำรมไี มม่ ำ มำรยิ่งมำบำรมยี ง่ิ แก่กล้ำ” ๔. จุดหมำยเหง่ กำรเสยี สละอยูท่ ี่พระโพธญิ ำณมหิ วั่นไหวแม้จะไดร้ ับทุกข์

สำหรับผทู้ ่เี กิดปขี ำล กณั ฑ์ที่ ๓ ทำนกัณฑ์ ผู้ใดบูชำกัณฑ์ทำนกณั ฑ์จะบริบูรณ์ด้วยแกว้ แหวนเงินทอง ทำส ทำสีและสตั วส์ องเทำ้ ส่เี ท้ำ คร้นั ตำยแล้วจะไดไ้ ปเกดิ ในฉกำพจรสวรรค์ มีนำงเทพอัปสรแวดล้อมมำกมำย เสวยสขุ อยู่ ในปรำสำทสร้ำงดว้ ยแก้ว ๗ ประกำร ข้อคิดประจำกัณฑ์ ๑. ควำมรกั ของแม่ ควำมหว่ งของเมยี ๒. โทษทณั ฑ์ของกำรเป็นหม้ำยคอื ถกู ประฌำมอำจถงึ จบชวี ิตดว้ ยกำรฆำ่ ตวั ตำย ๓. ถึงเสียสละประโยชน์ส่วนตนเพ่อื ประโยชน์สว่ นรวม ๔. ยำมบญุ มเี ขำก็ยกยำมตกต่ำเขำก็หยำม ชีวิตมที ั้งชื่นบำนและชนื่ ชม

สำหรับผ้ทู ่ีเกิดปเี ถำะ กัณฑท์ ่ี ๔ วนประเวศ ผ้ใู ดบชู ำกณั ฑว์ นประเวศจะไดร้ ับควำมสขุ ทง้ั โลกนี้และโลกหนำ้ จะได้เป็นบรมกษัตรยิ ์ ในชมพูทวีปเปน็ ผทู้ รงปรีชำ เฉลียวฉลำด สำมำรถปรำบอรริ ำชศัตรใู หย้ อ่ ยยบั ไปฯ ข้อคิดประจำกณั ฑ์ ๑. ยำมเห็นใจ ยำมจน เจ็บ จำก เป็นยำมทีค่ วรไดร้ ับกำรเหลยี วแล ๒. ผลดีของมิตรแท้ คือ ไมท่ อดทิง้ ยำมทุกข์ อุม้ ชูยำมอ่อนลำ้ และฉดุ ดึงยำมตกตำ่ ๓. นำ้ ใจของคนดี หำกรู้ชัดว่ำปกตสิ ุขของคนส่วนมำกจะตัง้ อยไู่ ด้เพรำะกำรเสยี สละ ของตนกส็ มคั รสลดั โอกำสและโชคลำภอันพงึ จะได้ด้วยควำมชื่นชม

สำหรบั ผู้ทีเ่ กิดปมี ะโรง กัณฑ์ท่ี ๕ ชูชก ผู้ใดบูชำกัณฑ์ชูชกจะไดบ้ งั เกดิ ในตระกูลกษัตรยิ ์ประกอบดว้ ยสมบัติ อนั งดงำมกว่ำชน ท้ังหลำย จะเจรจำปรำศรยั กไ็ พเรำะเสนำะโสต แม้จะได้สำมีภรรยำและบตุ รธิดำก็ ลว้ นแตร่ ปู ทรงงดงำมสอนง่ำย ข้อคิดประจำกณั ฑ์ ๑. หำ้ มฝำกของทร่ี ักและหวงแหนกับผอู้ ่นื เช่น เงิน ม้ำ เมยี โดยเฉพำะน้องเมีย ๒. ภรรยำทด่ี ยี ่อมไมย่ ่อหย่อนต่อหนำ้ ท่ี ฟืนตอหักหำ น้ำรอ้ นน้ำชำเตรยี มไว้เสรจ็ ๓. ควำมรเู้ ป็นพิษเพรำะเหตุท่ไี ม่ใช้ อำหำรเป็นพิษเพรำะเหตุไฟธำตุไมย่ ่อย เมียสำวเปน็ พิษเพรำะผัวแก่

สำหรบั ผ้ทู เ่ี กิดปีมะเส็ง กัณฑท์ ่ี ๖ จุลพน ผู้ใดบูชำกัณฑจ์ ุลพน แมจ้ ะบงั เกิดในปรภพใดๆ จะเป็นผู้สมบูรณ์ดว้ ยสมบัติบรวิ ำร จะมี อุทยำน อันดำรดำษดว้ ยดอกไม้หอมตลบไปแลว้ จะมสี ระโบกขรณีอนั เตม็ ไปด้วยปทมุ ชำติ ครั้น ตำยไปแลว้ ก็ไดเ้ สวยทพิ ยสมบตั ใิ นโลกหน้ำสืบไปฯ ขอ้ คดิ ประจำกัณฑ์ ๑. มอี ำนำจหำกขำดปัญญำยอ่ มถูกหลอกได้งำ่ ย ๒. คนโงย่ ่อมเปน็ เหยือ่ ของคนฉลำด ๓. ไว้ใจทำง วำงใจคน จะจนใจตัว

สำหรับผูท้ เ่ี กิดปมี ะเมยี กณั ฑ์ที่ ๗ มหำพน ผู้ใดบชู ำกัณฑ์มหำพน จะไดเ้ สวยสมบตั ิในดำวดงึ ส์เทวโลกนนั้ แลว้ จะไดล้ งมำเกดิ เปน็ กษตั รยิ ์ มหำศำล มที รัพย์คฤงคำรบรวิ ำรมำก มีอทุ ยำนและสนระโบกขรณเี ป็นท่ปี ระพำส เป็นผูบ้ ริบรู ณ์ ดว้ ยศกั ดำนภุ ำพเฟ่อื งฟุง้ ไปทัว่ ชมพูทวปี อีกทงั้ จกั ได้เสวยอำหำรทิพทย์เปน็ นิจนริ นั ดรฯ ข้อคิดประจำกณั ฑ์ ๑. ฉลำดแต่ขำดเฉลียว มีปญั ญำแตข่ ำดสตกิ ็เสยี ทพี ลำดท่ำได้ ๒. สงสำรฉิบหำย เชอ่ื งำ่ ยเปน็ ทกุ ข์ ๓. คบคนให้ดูหนำ้ ซ้ือผ้ำใหด้ เู นื้อ ซอ้ื เส่ือให้ดูลำย

สำหรับผทู้ เ่ี กดิ ปมี ะแม กณั ฑ์ท่ี ๘ กมุ ำร ผูใ้ ดบชู ำกัณฑ์กุมำร ย่อมประสบ ควำมสำเรจ็ ในสงิ่ ที่ปรำรถนำ ครั้นตำยไป ไดไ้ ปเกิดในฉกำมำพจรสวรรค์ ในสมยั พระศรอี ำริยเมตไตรยมำอุบตั ิ ก็จะไดพ้ บ ศำสนำของพระองค์ จะได้ถอื ปฏสิ นธิใน ตระกลู กษัตรยิ ์ตลอดจนไดส้ ดับฟังพระ สทั ธรรมเทศนำของพระองค์ แล้วบรรลุ พระอรหนั ตผล พรอ้ มปฏสิ ัมภิทำทงั้ ๔ ด้วยบญุ รำศรีท่ีได้อบรมไว้ฯ ขอ้ คดิ ประจำกณั ฑ์ ๑. ชำ้ ๆ จะได้พรำ้ เลม่ งำม ด่วนได้สำมพลำมมักพลกิ แพลง ขำ้ เป็นกำรนำนเปน็ คุณ ผูร้ จู้ ักโอกำส มีมำรยำท กลำ้ หำญ ใจเย็น เป็นสำเร็จ ๒. พอ่ แม่รกั ลกู เหมอื นกันแต่เป็นห่วงไม่เทำ่ กนั ลูกหญงิ เหมือนขำ้ วสำร ลูกชำยเหมือนขำ้ วเปลอื ก ๓. สตเิ ป็นเครื่องป้องกันอนั ตรำยทง้ั ปวงได้ ขันติปอ้ งกันควำมหุนหนั พลนั แลน่ ได้ ๔. วิสยั หญงิ นน้ั แม้จะมำกอยดู่ ว้ ยเมตตำกรณุ ำ ชอบปลดเปลอ้ื งทกุ ข์แก่ผอู้ ื่นกจ็ ริงอยู่ แต่เว้น อย่ำงเดียวที่ผหู้ ญงิ นั้นไม่มวี นั จะสละสิง่ นน้ั คอื “ลกู ”

สำหรบั ผทู้ ีเ่ กดิ ปวี อก กณั ฑท์ ่ี ๙ มัทรี ผู้ใดบชู ำกณั ฑม์ ทั รี เกดิ ในโลกหน้ำจะเปน็ ผ้มู ่ังค่งั สมบรู ณ์ดว้ ยทรพั ยส์ มบตั ิ เป็นผู้มอี ำยุยนื ยำว ทั้งประกอบดว้ ยรปู โฉมงดงำมกวำ่ คนท้ังหลำย จะไปในท่ีแหง่ ใดก็จะ มีแตค่ วำมสุข ควำมเจรญิ ทกุ หนแหง่ ข้อคดิ ประจำกณั ฑ์ ลกู คอื แกว้ ตำดวงใจของผเู้ ป็นพ่อแม่ ลกู ดีเปน็ ที่ชื่นใจของพอ่ แม่ ลกู แย่พอ่ แมช่ ำ้ ใจ รักใครเลำ่ จะเท่ำพ่อแม่รกั ห่วงใดเล่ำจะเท่ำพ่อแม่ห่วง หวงใดเล่ำจะเทำ่ พ่อแม่หวง ให้ใครเล่ำจะเทำ่ พ่อแม่ให้ เพรำะฉะนน้ั พึงเป็นลูกแก้ว ลูกขวญั ลกู กตัญญู ท่ีชำวโลกชื่นชม พรหมก็สรรเสรญิ ฯ

สำหรบั ผู้ทีเ่ กดิ ปีระกำ กัณฑ์ท่ี ๑๑ สักกบรรพ ผใู้ ดบชู ำกัณฑ์สกั กบรรพ จะไดเ้ ป็นผู้เจริญดว้ ยลำภยศ ตลอดจนจตุรพธิ พรท้ัง ๔ คือ อำยุ วรรณะ สขุ ะ พละ ตลอดกำลฯ ข้อคดิ ประจำกัณฑ์ กำรทำดีแมไ้ ม่มีคนเหน็ ก็เป็นควำมดีอยู่วันยังคำ่ ดุจทองคำแม้จะอยู่ในตู้โชว์หรือในกำปั่น กเ็ ปน็ ทองคำอยู่นั่นเอง เขำ้ ลกั ษณะวำ่ ควำม(ของ)ดดี ีเดด็ เหมอื นเพชรเหมือนทอง ถงึ ไร้ เจำ้ ของกเ็ หมอื นตวั ยงั ถึงใสต่ ้อู ุด ถึงขุดหลุมฝังกม็ วี นั ปล่งั อะหล่งั ฉง่ั ชู กำรทำควำมดีแม้ ไม่มคี นเห็นแตเ่ ทพยดำอำรักษเ์ บื้องบนท่ำนย่อมรู้

สำหรับผู้ทเี่ กดิ ปีอ กัณฑท์ ี่ ๑๑ มหำรำช ผู้ใดบชู ำกัณฑม์ หำรำชจะไดม้ นษุ ย์สมบตั ิ สวรรคส์ มบัตแิ ละนพิ พำนสมบตั ิ เมื่อเกดิ เป็นมนษุ ย์จะ ได้เปน็ พระรำชำเมอ่ื จำกโลกมนษุ ยไ์ ป ก็จะได้ไปเสวยทพิ ยสมบัตใิ นฉกำมำพจรสวรรค์ มีนำง เทพอัปสรเป็นบริวำร ครั้นบำรมีแกก่ ลำ้ ก็จะได้นพิ พำนสมบัติ อันตดั เสียซึง่ ชำติ ชรำ พยำธิ มรณะ พ้นจำกโอฆะทั้งสำมมีกำโมฆะ เป็นตน้ ฯ ข้อคดิ ประจำกัณฑ์ “คนดตี กนำ้ ไมไ่ หล ตกไฟไมไ่ หม้ ย่อมได้รบั กำรปกป้องคมุ้ ครองภยั ในทที่ กุ สถำน”

สำหรับผูท้ เี่ กดิ ปกี ุน กณั ฑ์ท่ี ๑๒ ฉกษตั รยิ ์ ผใู้ ดบูชำกัณฑ์ฉกษตั ริย์ จะได้เป็นผ้เู จรญิ ด้วยพร ๔ ประกำร คอื อำยุ วรรณะ สุขะ พละ ทุกๆ ชำตแิ ลฯ ขอ้ คิดประจำกัณฑ์ ๑. พรำกมีวนั พบ จำกมวี นั เจอ จำกกันยำมเป็นได้เห็นนำใจ จำกกนั ยำมตำยได้เหน็ นำตำ ๒. กำรให้อภยั เป็นเพรำะได้สำนึกเปน็ เหตใุ หล้ บรอยร้ำวฉำนบันดำลสันติสขุ แก่ส่วนรวม ๓. ส่เี ท้ำยงั รูพ้ ลำด นกั ปรำชญ์ยงั รู้ผิด บรรพชิตยงั ร้เู ผลอ ควำมคิดพลำดเปน็ เรื่องของ มนษุ ย์แต่กำรให้อภัยเป็นวนิ ัยของเทวดำ

สำหรบั ผทู้ ี่เกดิ ทกุ ปีนกั ษัตร กณั ฑ์ท่ี ๑๓ นครกัณฑ์ ผู้ใดบชู ำกัณฑน์ ครกณั ฑ์ จะไดเ้ ป็นผูบ้ รบิ รู ณด์ ว้ ยวงศำคณำญำติ ข้ำทำสชำยหญงิ ธิดำสำมี หรอื บิดำมำรดำ เปน็ ต้น อยูพ่ รอ้ มหนำ้ กันโดยควำมผำสกุ ปรำศจำกโรคำพำธทั้งปวง จะทำกำรใดๆ กพ็ รอ้ มเพรยี งกนั ยงั กำรงำนน้นั ๆ ใหส้ ำเรจ็ ลลุ ่วงไปดว้ ยดี ข้อคดิ ประจำกัณฑ์ “กำรทำควำมดี ยอ่ มได้รบั ผลดตี อบแทน” “กำรใชธ้ รรมะในกำรปกครองย่อมทำให้เกดิ ควำมสงบร่มเย็น”