คู่มือ ขนาดสนามและอุปกรณ์กีฬา

ËÒŒ Á«×éÍ-¢Ò www.satc.or.th

คมู่ ือขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า คู่มือขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า ห้ามซือ้ -ขาย จดั ท�ำ โดย กองวิชาการกฬี า การกฬี าแหง่ ประเทศไทย พ.ศ. 2559 1

ค่มู อื ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า 2

คมู่ ือขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า คาํ นํา คูมือขนาดสนามและอุปกรณกีฬา เลมนี้ กองวิชาการกีฬา การกีฬาแหงประเทศไทย จัดทําขึ้นเพ่ือเผยแพรใหกับผูท่ีสนใจตองการศึกษาคนควาเก่ียวกับขนาดสนามและอุปกรณกีฬา ทไ่ี ดม าตรฐานสากล พรอ มทงั้ สามารถนาํ ขอ มลู ไปใชป ระกอบการจดั ทาํ สนาม หรอื จดั หาอปุ กรณ ไดด วยตนเอง การกีฬาแหงประเทศไทย ขอขอบคุณสมาคมกีฬา และผูมีสวนเก่ียวของทุกทาน ท่ชี ว ยใหก ารจดั ทาํ หนงั สอื เลม นีส้ าํ เร็จดวยดีมา ณ โอกาสน้ี กองวชิ าการกฬี า การกฬี าแหง ประเทศไทย พ.ศ. 2559 3

ค่มู อื ขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า 4

คู่มอื ขนาดสนามและอุปกรณก์ ฬี า สารบัญ หนา คาํ นํา 1. กรีฑา................................................................................................... 1 2. กอลฟ .................................................................................................. 39 3. กาบดั ด้.ี ............................................................................................... 48 4. คาราเตโ ด............................................................................................ 55 5. ครกิ เกต็ ................................................................................................ 60 6. จกั รยาน............................................................................................... 66 7. แชรบ อล.............................................................................................. 76 8. ซอฟทเ ทนนสิ ........................................................................................ 80 9. ซอฟทบ อล........................................................................................... 87 10. ตะกรอ................................................................................................. 101 11. ไตรกีฬา............................................................................................... 133 12. เทควนั โด.............................................................................................. 139 13. เทนนสิ ................................................................................................. 142 14. เทเบลิ เทนนสิ ........................................................................................ 148 15. เนตบอล............................................................................................... 153 16. บริดจ.................................................................................................. 156 17. บาสเกตบอล........................................................................................ 165 18. เบสบอล............................................................................................... 176 19. แบดมนิ ตนั ........................................................................................... 188 20. โบวล ิง่ .................................................................................................. 192 21. ปนหนาผา............................................................................................ 194 22. เปตอง.................................................................................................. 205 23. ปน จกั สลี ตั ........................................................................................... 209 24. ฟน ดาบ................................................................................................ 212 25. ฟุตซอล................................................................................................ 229 5

คูม่ ือขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า สารบัญ (ตอ) หนา 26. ฟตุ บอล................................................................................................ 236 27. ฟุตบอลชายหาด................................................................................... 240 28. ฟุตวอลเลย........................................................................................... 247 29. มวยไทยสมัครเลน................................................................................ 252 30. มวยปลาํ้ .............................................................................................. 259 31. มวยสากล............................................................................................ 262 32. ยกน้าํ หนกั ............................................................................................ 272 33. ยิงปน .................................................................................................. 285 34. ยงิ เปาบนิ ............................................................................................. 302 35. ยิงธน.ู .................................................................................................. 307 36. ยิมนาสติก............................................................................................ 317 37. ยูโด..................................................................................................... 330 38. รกั บฟี้ ตุ บอล......................................................................................... 337 39. เรือใบ.................................................................................................. 341 40. ลีลาศ................................................................................................... 346 41. ลอนโบวลส.......................................................................................... 352 42. วายนํ้า................................................................................................. 355 43. วอลเลยบ อล......................................................................................... 364 44. วอลเลยบ อลชายหาด............................................................................ 372 45. วูซู....................................................................................................... 379 46. วดู บอล................................................................................................ 389 47. สควอช................................................................................................. 395 48. สนกุ เกอรและบลิ เลยี ด.......................................................................... 398 49. หมากลอ ม............................................................................................ 402 50. ฮอกก.้ี ................................................................................................. 408 51. แฮนดบ อล........................................................................................... 416 6

การกีฬาแหง ประเทศไทย คมู่ ือขนาดสนามและอุปกรณ์กฬี า กรฑี า สนามกรฑี า 400 เมตร คําจํากัดความ สนามกรีฑา 400 เมตร คืออสสนนาามมทที่ม่ีมีทีทาางงวว่ิงเปน็ วงรอบ ประกอบดวย ทางว่ิงที่เปนทางตรงและทางโคง ถาวิ่งชิดขอบในสุดโดยหางขอบใน 30 เซนติเมตร (ขอบใน ทําดวยคอนกรีตหรือโลหะ) หรือ 20 เซนติเมตร (ขอบในทําดวยปูนขาว หรือทาดวยสี) ครบหน่งึ รอบจะไดระยะทาง 400 เมตร พอด)ี สนามกรฑี า 400 เมตร คมู ือขนาดสนามและอปุ กรณก ฬี า 1 1

การกฬี าแหงประเทศไทย คู่มือขนาดสนามและอุปกรณก์ ีฬา ส่งิ ทีค่ วรทราบ คือ ทางวง่ิ ท้งั หมด คือ เขตท่ีแบงยอยจากลูว่ิง เปนชองวิ่งที่ 1 ชองว่ิงท่ี 2 ชองวิ่งท่ี 3 ลวู ิง่ ชองว่ิงท่ี 8 มีความกวาง ชองว่ิงละ 1.22 เมตร การวัดความกวาง ชอ งวิง่ วัดจากขอบนอกถงึ ขอบใน เสนของชอ งวง่ิ กวาง 5 เซนติเมตร (ดูภาพท่ี 1) รัศมีทางวง่ิ คือ รศั มที ่ีวัดจากจดุ ศูนยกลางไปถงึ ทางว่งิ ของชองว่งิ นน้ั ๆ รศั มขี อบใน คือ รศั มีทีว่ ัดจากจดุ ศูนยก ลางไปถึงขอบในชอ งวิ่งนน้ั ๆ จุดศนู ยก ลาง ภาพท่ี 1 รศั มีทางว่งิ รศั มีขอบใน R1 = รศั มีขอบในชอ งวิ่งที่ 1 (ขอบในทําดวยคอนกรตี หรือโลหะ) R2 = รัศมีขอบในชอ งวิ่งที่ 2 r1 = รศั มที างวง่ิ ของชองวิง่ ท่ี 1 หางขอบใน 30 เซนตเิ มตร r2 = รัศมที างวิ่งของชองวง่ิ ท่ี 2 หา งขอบใน 20 เซนติเมตร 2 คูมือขนาดสนามและอปุ กรณกฬี า 2

คมู่ ือกขนาารดกสนีฬามาแแลหะอง ุปปกรรณะเ์กทฬี ศา ไทย การคาํ นวณหาทางวิ่งใหค รบ 400 เมตร จากการวง่ิ 1 รอบ ในชองว่ิงที่ 1 ขอกาํ หนด สนามมาตรฐาน มีทางวงิ่ ทางตรง ยาว 84.39 เมตร = 168.78 เมตร วง่ิ 2 ทางตรงไดร ะยะทาง 84.39 x 2 วงิ่ 2 ทางโคง ไดระยะทาง 400 - 168.78 เมตร = 231.22 เมตร หาความยาวของรัศมี มที างว่ิง โดยใชสูตร เสน รอบวง =2 π r 231.22 = 2 x 3.141592654 x r 231.22 =r 2 x 3.141592654 36.80 = r 36.80 คือ รัศมีทางวง่ิ ของชอ งว่งิ ท่ี 1 36.50 คอื รศั มขี อบในของชอ งว่ิงที่ 1 (ขอบในทาํ ดวยคอนกรีตหรอื โลหะ) วิธีการตีเสน 1. ลากเสนแกนกลางสมมตทิ ี่กลางพ้ืนท่ี ยาว 84.39 เมตร 2. ลากเสนต้ังฉากสมมติ ผานจุดหัวทายของเสนแกนกลางสมมติและต้ังฉากกับ เสนแกนกลางสมมติ 3. ใชรศั มี 36.50 เมตร ทาํ เสนขอบในชอ งวิง่ ท่ี 1 (ถา ขอบในทําดว ยคอนกรีตหรือโลหะ) หรอื 36.60 เมตร (ถา จะทาํ ขอบในดว ยปนู ขาวหรอื ส)ี แตใ นทน่ี จี้ ะกลา วถงึ เฉพาะทข่ี อบในทาํ ดว ย คอนกรตี หรอื โลหะ 4. ตอทางว่ิงทางตรง จะไดข อบในของชอ งวา งที่ 1 5. ทาํ ขอบในชองวิง่ ที่ 2 - 8 โดยใชร ศั มตี ามตารางท่ี 1 และตอทางว่ิงทางตรง คมู ือขนาดสนามและอปุ กรณก ีฬา 3 3

การคกมู่ ฬี ือขานแาหดสงนปามรแะลเะทอศปุ กไทรณยก์ ีฬา ตารางที่ 1 รัศมขี อบใน รัศมีขอบใน ช. 1 36.50 รศั มีขอบนอก ช. 2 37.72 ช. 3 38.94 ช. 4 40.16 ช. 5 41.38 ช. 6 42.60 ช. 7 43.82 ช. 8 45.04 ช. 8 46.26 หมายเหตุ ชองวิ่งกวา ง = 1.22 ม. 6. ตอทางวิ่งทางตรง สําหรับระยะ 100 เมตร 110 เมตร และเขตชะลอความเร็ว ตอเลยออกไปจากเสน ชัยประมาณ 30 เมตร ภาพท่ี 2 สนามกรฑี า 4 คูมอื ขนาดสนามและอปุ กรณกีฬา 4

ค่มู อื กขนาารดกสนฬี ามาแแลหะอง ุปปกรรณะเก์ ทีฬศา ไทย 7. ทางวงิ่ วบิ าก บอนาํ้ อยูดานนอก (ภาพท่ี 3) 7.1 วัดระยะจากขอบในชองว่ิงที่ 1 ไปถึงขอบในชองบอนํ้าตามแนวรัศมีไดระยะ เทา ใดเอาไปตอ เพมิ่ จากเสนแกนกลางสมมติ 7.2 ใชจุดศูนยกลางใหม คือ 0 รัศมี 36.60 เมตร เขียนทางโคงในและบวกกับ ความกวา งของบอ นา้ํ เขียนโคง นอก เสนโคงในควรใชเ สน ปะ 7.3 จดุ วางรั้วอีก 4 ตัว ใหห างเทาๆ กัน โดยแบง ทางวิง่ ใน 1 รอบ ออกเปน 5 สว น เทากนั ภาพท่ี 3 ทางว่งิ วบิ าก บอนํ้าอยูดา นนอก 7.4 ถา o - ó ยาว 10 เมตร วิ่ง 1 รอบจะไดระยะทาง = 400 x (2 x 10) = 420 เมตร ถา วิ่งวิบาก 3,000 เมตร ตอ งว่ิง 7 รอบ กบั อีก 60 เมตร 7.5 จากเสน เริม่ จนถึงบริเวณเสนชัยในรอบแรก ระยะ 60 เมตร ไมตอ งขา มร้ัวใดๆ ตอเมอื่ เหลือ 7 รอบ จงึ เร่ิมขา มรั้วโดยตองขามรว้ั บอน้าํ 7 คร้งั และรวั้ ธรรมดาอีก 28 คร้ัง คูมือขนาดสนามและอุปกรณกฬี า 5 5

การคกมู่ ีฬอื ขานแาหดสงนปามรแะลเทะอศุปกไทรณย์กฬี า 8. ทางวิ่งวิบาก บอนํ้าอยูดานใน (ภาพที่ 4) ภาพที่ 4 ทางว่ิงวบิ าก บอน้ําอยูดานใน 8.1 วิง่ 1 รอบ ไดระยะทางเทากบั 2 (ทางวิ่งทางตรง) + ทางวิ่งทางโคง 1 โคง + ทางโคงท่ีมีบอน้ํา = 2 (84.39) + 115.61 + ทางว่ิงทางโคงท่ีมีบอน้ํา ซ่ึงจะทราบคาไดดวยการใชเทปวัดเทาน้ัน คือ วัดตามทางว่ิง จากจุด A ผานบอน้ําไดไปถึงจุด B โดยใหสายวัดหางขอบใน 30 เซนติเมตร ตรงสวนท่ีขอบในทําดวยคอนกรีตหรือโลหะ และหางขอบใน 20 เซนติเมตร ตรงส่ วนท่ี ขอบในทําดวยคอนกรีตหรือโลหะ และหางขอบใน 20 เซนติเมตร ตรงสวนท่ีขอบในทําดวย ปนู ขาวหรอื เขยี นดว ยสี เชน สมมติวาไดคา 110.61 เมตร คาการวง่ิ 1 รอบ จกะ็จเะปเน็ปดน งัดนงั ี้ น้ี = 2(84.39) + 115.61 + 110.61 = 395 เมตร 8.2 วิ่ง 1 รอบ ไดร ะยะทาง 395 เมตร วงิ่ 7 รอบ ไดระยะทาง 395 x 7 = 2765 เมตร ถาวิ่งวิบาก 3,000 เมตร ก็ตองว่ิง 7 รอบกับอีก 235 เมตร หรือเสนเร่ิมว่ิง อยเู ลยเสน เรมิ่ วิ่ง 200 เมตร ของชองว่งิ ที่ 1 ไปอีก 35 เมตร 6 คูม ือขนาดสนามและอุปกรณกฬี า 6

คู่มอื กขนาารดกสนฬี ามาแแลหะองุปปกรรณะเก์ทีฬศา ไทย 8.3 กตกิ ากาํ หนดใหว งิ่ วบิ าก 3,000 เเมมตตรรนตน้ั ้อตงอ วง่ิ วขง่ิ ้าขมา บม่อบนอ ้�ำนาํ้ 77คครร้ังง้ั และข้า มรว้ั ธรรมดา ซ่ึงอยูหางเทากัน 28 ครั้ง ดังนั้น การวิ่งในระยะ 235 เมตรแรก จงึ ไมมต่ ตอ้ องว่ิงขา้ มบอ่ นํ้าำ� คือ ตองวิ่งไปตามทางโคงปกติและไมตองขามร้ัวธรรมดา ร้ัวธรรมดา 2 ตัว ที่อยูกอนและหลัง บอ น้าํ จึงตอ งวางหลกั จากนกั วิ่งผานจดุ น้ันไปกอน 9. เสนเรม่ิ วิ่ง 400 เมตร (ภาพท่ี 5) 9.1 เสนเร่ิมวิ่งของชองว่ิงที่ 1 คือ เสนชัยสวนที่ทอดผานชองว่ิงที่ 1 ถาว่ิงหาง ขอบใน 30 เซนติเมตรไปตลอด 1 รอบ จะไดร ะยะทาง 400 เมตร พอดี 9.2 เสนเร่ิมว่ิงของชอ งว่งิ ที่ 2 หาไดโดยใชร ัศมที างวิ่งของชชอ อ่ งงววิ่งง่ิ ทท่ี ่ี22((ดดตู ูตาารรางท่ี 2) ตารางที่ 2 รศั มขี อบใน รัศมที างวง่ิ ชอ งวิ่งที่ รัศมีขอบใน รศั มีทางว่งิ 1 36.50 36.80 2 37.72 37.92 3 38.94 39014 4 40.16 40.36 5 41.38 41.58 6 42.60 42.80 7 43.82 44.02 8 45.04 45.24 ทางวิง่ ของชอ งวิง่ ที่ 2 1 รอบ ไดจ าก ทางว่ิงทางตรง + ทางว่ิงโคง (2 π r) = 168.78 + 2 π 37.92 = 168.78 + 238.26 = 407.04 นั่นคือ ชองว่ิงที่ 1 ตองตอใหชองวิ่งที่ 2 = 7.04 โดยวิธีเดียวกัน จะคํานวณไดวา ชองที่ 1 จะตองตอใหช องวง่ิ อน่ื ๆ ตามระยะ (แสดงในตารางท่ี 3) คมู อื ขนาดสนามและอปุ กรณกฬี า 7 7

การคก่มู ฬี อื ขานแาหดสงนปามรแะลเทะอศปุ กไทรณยก์ ีฬา ตารางที่ 3 ระยะตอ ของเสนเริม่ ว่ิง 400 เมตร ช. 1 : ช. 2 เสน เรมิ่ วิง่ 400 เมตร ช. 1 : ช. 3 7.04 ช. 1 : ช. 4 14.70 ช. 1 : ช. 5 22.37 ช. 1 : ช. 6 30.04 ช. 1 : ช. 7 37.70 ช. 1 : ช. 8 45.38 53.05 9.3 วธิ ีวดั ทาํ เสน เรม่ิ วง่ิ (ภาพที่ 5) ตองวัดตามทางว่ิง จึงตองตอกหมุดทุกๆ คร่ึงเมตร โดยหมุดหางเสนขอบใน 20 เซนติเมตร เพอ่ื จะดงึ เทปวดั ตามแนวหมดุ ชองที่ 1 : ชองท่ี 2 = 7.04 ม. ชอ งที่ 1 : ชอ งที่ 3 = 14.70 ม. ภาพที่ 5 ทาํ เสน เร่มิ วงิ่ 400 เมตร 10. เสน เรม่ิ วงิ่ 200 เมตร เนอื่ งจาก วง่ิ 200 เมตร ระยะตอ เทากบั 1 โคง แต 400 เมตร ระยะตอ เทากบั 2 โคง ดังน้ัน ระยะตอของเสนเร่ิม 200 เมตร จึงเปนคร่ึั้งหน่ึงของ 400 เมตร ดังแสดง ในตารางท่ี 4 8 คูมอื ขนาดสนามและอุปกรณกฬี า 8

คมู่ อื กขนาารดกสนีฬามาแแลหะองุปปกรรณะเ์กทฬี ศา ไทย 11. เสนเร่ิมวิ่ง 800 เมตร เสน เร่มิ ว่ิง 800 เมตร ตอใหก ัน 1 โคง ระยะตอ จะหมดไปเมอ่ื ผูท่ีว่งิ ท่ี 2 - 8 วิ่งผา น เสนตดั 11.1 วิธีทําเสน ตัด ใชจุดศูนยกลางที่เสนเร่ิมวิ่ง 200 เมตร ของชองวิ่งที่ 1 หางขอบใน 30 เซนติเมตร รัศมี 84.39 เมตร เขยี นเสนโคง ตดั ชอ งวง่ิ ที่ 2 - 8 เนื่องจากการว่ิงตัดเขาชองในของผูวิ่งในชองว่ิงที่ 2 - 8 ตอ งเสียเปรียบผูวิ่ง ในชองวิ่งท่ี 1 ถาใชระยะตอของ 200 เมตร ระยะท่ีเสียเปรียบคํานวณไดโดยใชทฤษฎีบทท่ี 29 ท่ีวา พ้ืนท่ีของส่ีเหลี่ยมจัตุรัสบนดานตรงขามมุมฉากจะเทากับพื้นที่ของส่ีเหลี่ยมจัตุรัสบนดาน ประกอบมุมฉากรวมกัน ตัวอยาง การหาระยะทางท่ีเสียเปรียบของนักวิ่งท่ี 8 ว่ิงสนามที่มีทางวิ่งทางตรง ยาว 84.39 เมตร ชอ งวิ่งกวา ง 1.22 เมตร (ดานตรงขา มมุมฉาก)2 = (ดา นประกอบมมุ ฉาก 1)2 + (ดานประกอบมมุ ฉาก 2)2 (ดา นประกอบมมุ ฉาก 1)2 = (ดา นตรงขามมุมฉาก)2 - (ดา นประกอบมุมฉาก 2)2 = (84.39) - (1.22 x 6) + 1.12 ดา นประกอบมุมฉาก 1 = 83.97 เมตร นั้นคอื นักวง่ิ ชอ งวิ่งที่ 8 จะเสยี เปรยี บ นกั วง่ิ ชองวงิ่ ท่ี 1 = 84.39 - 83.97 = 42 เซนตเิ มตร ดวยการคํานวณนี้ จึงหาระยะทางที่เสียเปรียบของผูวิ่งชองที่ 2 - 8 ได ไดคาแลว นําไปบวกกับระยะตอ 200 เมตร กจ็ ะเปนระยะตอ 800 เมตร ดงั ตารางที่ 4 12. เสนเร่ิมวง่ิ 4 x 400 เมตร กําหนดใหตอ 3 โคงจึงจะตัดเขาในได จึงเอาระยะตอของ 400 เมตร ซ่งึ ตอ 2 โคง บวกกับระยะตอของ 800 เมตร ซึ่งตอ 1 โคง ซ่ึงไดบวกระยะเสียเปรียบท่ีคํานวณไวแลว ผลทีไ่ ดคอื ระยะตอของ 4 x 400 เมตร ดังตารางที่ 4 คูมอื ขนาดสนามและอุปกรณก ีฬา 9 9

การคกู่มีฬือขานแาหดสง นปามรแะลเทะอศุปไกทรณย์กีฬา ตารางที่ 4 ระยะตอ ของเสน เรม่ิ ว่ิง 200 เมตร 400 เมตร 800 เมตร ชอ งวิ่งกวาง สนาม 400 เมตร 1.22 เมตร ระยะตอ ของเสนเรม่ิ ช. 1 : ช. 2 ช. 1 : ช. 3 200 เมตร 400 เมตร เสน ตัด 800 เมตร 4 x 400 เมตร ช. 1 : ช. 4 3.52 7.04 .01 3.53 10.57 ช. 1 : ช. 5 7.35 14.70 .04 7.39 22.09 ช. 1 : ช. 6 11.19 22.37 .08 11.27 33.64 ช. 1 : ช. 7 15.02 30.03 .14 15.16 45.19 ช. 1 : ช. 8 18.85 37.70 .21 19.06 56.76 22.69 45.37 .31 23.00 68.37 26.52 53.03 .42 26.94 79.97 13. เสนเริม่ ว่ิงทีป่ ลอยเปนกลมุ โดยหลักการ ตองการใหทกุ คนวิ่งในระยะทางท่ีเทากัน ถอื วา เม่อื ทุกคนออกเริ่มวงิ่ แตละคนจะวงิ่ พุงตรงไปยงั สวนโคงทใี่ กลท่สี ดุ ในลกั ษณะของเสนสมั ผสั วง ภาพที่ 6 การทําเสน เริ่มวิ่งท่ปี ลอยเปนกลุม กลมุ เดยี ว 10 คูมอื ขนาดสนามและอปุ กรณกีฬา 10

คมู่ อื กขนาารดกสนีฬามาแแลหะองุปปกรรณะเก์ ทฬี ศา ไทย AB คือสายวัดที่ขึงตึงตามแนวทางว่ิงของชองที่ 1 จุด B ยึดติดอยูกับที่ จุด A ถูกคลี่ออกมาเร่ือยๆ เปน A1 = A6 น่ันคือ ผูว่ิงไมวาจะออกเร่ิมวิ่งที่จุด A หรือ A1 - A6 ถาว่ิงพุงตรงไปยังสวนโคงท่ีใกลที่สุดในลักษณะเสนสัมผัสวง จะวิ่งไดระยะทางเทากัน หรือ เสน AB = A1 B = A2 B = A3 B... A6 B เชนเดียวกบั เสนเรม่ิ วง่ิ 500 เมตร กจ็ ะทาํ เหมือนกับเสน เริ่มวงิ่ 10,000 เมตร สําหรับเสน 1,500 เมตร กอ็ าศยั หลกั การเดยี วกัน เพียงแตจ ดุ B จะอยทู ี่เสน เริ่มวง่ิ 200 เมตร ของชอ งวิง่ ที่ 1 หางขอบใน 30 เซนตเิ มตร และใชสายวัดยาว 100 เมตร การเสนเร่ิมว่ิงวิบาก 3,000 เมตร บอนํ้าอยูดานนอก เร่ิมจากตองวัดระยะจาก ขอบในชองวิ่งที่ 1 ไปถึงขอบในของบอนํ้าตามแนวรัศมีวาไดเทาใด เชน สมมติวาได 10 เมตร การวงิ่ วบิ าก 1 รอบ กจ็ ะไดร ะยะทาง 420 เมตร วง่ิ 7 รอบ จะไดร ะยะทาง = 420 x 7 = 2940 เมตร ยังขาดอยู 60 เมตร จงึ ตอ งวิง่ 7 รอบ กบั 60 เมตร การทาํ เสน เรมิ่ วง่ิ แบบปลอ ยเปน กลมุ อกี แบบหนง่ึ คอื การทาํ เสน เรม่ิ วง่ิ 2 ทสี่ าํ หรบั 2 กลมุ นยิ มทาํ สําหรับวิ่ง 5,000 เมตร และ 10,000 เมตร ภาพท่ี 7 เสน เร่มิ วิง่ สาํ หรับปลอย 2 กลุม พรอมกัน คมู อื ขนาดสนามและอุปกรณก ีฬา 11 11

การคกู่มฬี อื ขานแาหดสง นปามรแะลเทะอศปุ กไทรณย์กฬี า เสน เริม่ ว่งิ 10,000 เมตร ของกลมุ 2 จะทําทีเ่ สน เรมิ่ วงิ่ 800 เมตรของชอ งว่งิ ที่ 5 เสนเริ่มวิ่ง 5,000 เมตร ของกลุมที่ 2 จะทําท่ีเลยเสนเริ่มวิ่ง 200 เมตร ชองว่ิงที่ 5 เลยไป 14 เซนตเิ มตร (เทากับระยะทเี่ สยี เปรียบเมื่อนักวิง่ ชองว่งิ ท่ี 5 ตองตัดเขาในทเ่ี สน ตดั ) นักวิง่ 10,000 เมตร กลุม ท่ี 2 จะตดั เขาชองในท่ีเสน ตัด นักว่ิง 5,000 เมตร กลุมที่ 2 จะตัดเขาชองในที่เสนตัด ซึ่งอยูตรงเสนต้ังฉากสมมติ ใกลก ับเสนเรมิ่ วง่ิ 100 เมตร 14. จดุ วางรวั้ ตารางท่ี 5 ระยะวางรว้ั ประเภท วิ่งขา มรว้ั จากเสนว่ิงถงึ ความหา ง ร้วั ตวั ที่ 10 หญงิ ระยะ รวั้ ตัวที่ 1 ระหวางรั้ว ถึงเสน ชัย ชาย 13.00 100 เมตร 13.72 8.50 10.50 ชาย หญงิ 110 เมตร 45.00 9.14 14.02 400 เมตร 35.00 40.00 การวัดจุดวางร้ัว 400 เมตร ในสวนท่ีเก่ียวของกับทางโคง ตองวัดเชนเดียวกับการวัด ระยะตอ ของเสนเรมิ่ วง่ิ 200 400 800 และ 4 x 400 เมตร คอื ตองวัดตามทางวิ่ง โดยหางขอบใน 30 เซนติเมตร สําหรับชองว่ิงที่ 1 และหาง 20 เซนติเมตร สําหรับชองว่ิงอ่ืนๆ และการวัดน้ัน ควรวัดไปตามทางวิ่งคร่ึงสนาม วัดทวนทางวิ่งอีกคร่ึงสนาม วัดทวนทางวิ่งอีกครึ่งสนาม ไปบรรจบกนั เพ่อื ลดโอกาสท่จี ะเกดิ ความผดิ พลาด 15. การวัดทแยง คือ 1. การวดั จากจุดถึงจุด โดยดึงสายวัดเปน เสนตรง 2. เปนการวัดท่ีมีความแมนตรงสูงกวาการวัดตามทางวิ่ง (ถาการวัดตาม ทางวิ่งน้ันไมไ ดต อกหมดุ ตามทางว่ิง) 3. ประหยดั เวลามาก เพราะไมต อ งตอกหมุด 12 คูม อื ขนาดสนามและอุปกรณกฬี า 12

คมู่ ือกขนาารดกสนีฬามาแแลหะอง ปุ ปกรรณะเ์กทฬี ศา ไทย ขดี จํากดั ของการวดั แบบทแยง ขอมูลที่ไดจากการวัดแบบทแยงจากสนามท่ีมีทางวิ่งทางตรงยาวเทาใด จะนําไปใชได เฉพาะกับสนามท่มี ีทางวิง่ ทางตรงยาวเทากนั เทา นั้น เปนเพยี งการวัดเกบ็ ขอมลู จากผลท่ีไดจ ากการวดั ตามทางวิ่ง การวดั ทแยง เสน เริม่ วงิ่ 400 เมตร วดั ตามทางว่งิ และวัดทแยง ชองว่ิงกวา ง 1.22 เมตร อธบิ ายภาพ 1. แรกเริ่ม การทาํ เสน เรมิ่ ว่งิ ของชองว่งิ ที่ 2 - 8 ตอ งวดั ตามทางวงิ่ คอื 1 : 2 = 7.04 เมตร 1 : 3 = 14.70 เมตร 1 : 4 = 22.37 เมตร ฯลฯ 2. วัดทแยง เก็บขอ มลู ไว 1 : 2 = 6.99 เมตร 2 : 3 = 7.37 เมตร 3 : 4 = 7.15 เมตร ฯลฯ 3. นําขอมูลท่ีเก็บไวไปใชในการทําสนามคร้ังตอไป อาจเปนสนามเดิม หหรรือือสสนนาามมอเดื่นิมๆ ทหม่ีรอื ที สานงาตมรงอยน่ื าๆวทเทม่ี า่ ีทกานั งตแรลงะยมาีชว่อเทงาวกิ่งกันวแา้ ลงเะทมา่ ีชกอนั งวิ่งกวางเทา กัน ระยะตอสนาม 400 เมตร วดั ทแยง ชองวงิ่ กวา ง 1.22 เมตร ใชไ ดเฉพาะสนามมาตรฐาน ท่ีมที างวิ่งทางตรง 84.39 เมตร รัศมขี อบใน 36.50 เมตร คูมอื ขนาดสนามและอุปกรณก ฬี า 13 13

การกค่มู ฬี ือขานแาหดสง นปามรแะลเทะอศปุ ไกทรณยก์ ีฬา ชนดิ ของ ชอ งวิง่ : ชอ งวงิ่ หมายเหตุ ระยะตอ 200 ม. ช.1:ช.2 ช.2:ช.3 ช.3:ช.4 ช.4:ช.5 ช.5:ช.6 ช.6:ช.7 ช.7:ช.8 400 ม. 800 ม. 3.65 3.84 3.74 3.64 3.55 3.46 3.38 ชอ งวงิ่ กวา ง 1.22 เมตร 4 x 200 ม. 4 x 400 ม. 6.99 7.37 7.15 6.95 6.75 6.58 6.41 ร้วั 400 ตวั ท่ี 1 รัว้ 400 ตวั ท่ี 2 3.67 3.86 3.77 3.69 3.60 3.54 3.46 เสน กลางเขตรับ – สง ไมผ ลัด 4 x 200 ม. ไม 3 ร้ัว 400 ตวั ท่ี 3 4 x 400 ม. ไม 2 รว้ั 400 ตัวที่ 4 รว้ั 400 ตวั ท่ี 5 10.39 10.97 10.67 10.37 10.10 9.85 9.60 รว้ั 400 ตัวท่ี 6 รว้ั 400 ตวั ท่ี 7 5.67 5.98 5.81 5.64 5.94 5.34 5.21 วดั ถอย 5 ม. เปนเขตเรมิ่ รับไม 8 50 ม. ร้ัว 400 ตัวที่ 8 4.66 4.91 4.77 4.64 4.52 4.40 4.28 3.72 4.02 4.02 4.02 4.02 4.02 4.02 เขตรอรับไม 4 x 100 ไม 2 เสน กลางเขตรับ – สง ไม 5 x 80 ม. ไม 2 3.72 4.02 4.02 4.02 4.02 4.02 4.02 เสนกลางเขตรบั – สงไม 8 x 50 ม. ไม 2 3.72 4.02 4.02 4.02 3.96 3.85 3.76 3.09 3.25 3.17 3.09 3.01 2.93 2.80 เขตรับไม 5 x 80 ม. ไม 4 2.17 2.26 2.22 2.17 2.12 2.10 2.04 วดั เพ่มิ 5 ม. หมดเขตรบั – สงไม 8 x 50 ม. ไม 6 1.44 1.46 1.45 1.44 1.43 1.42 1.41 14 คูม ือขนาดสนามและอุปกรณก ฬี า 14

คมู่ ือขกนาาดรสกนาฬี มแาลแะหอุปง กปรณรก์ะเฬีทาศไทย ตวั อยางของรัว้ ภาพแสดงสว นตางๆ ของรั้วท่ใี ชใ นการแขง ขันวิง่ วบิ าก ภาพแสดงบอนํ้าทใี่ ชใ นการแขงขนั ว่งิ วิบาก คมู ือขนาดสนามและอุปกรณกฬี า 15 15

การคกูม่ ีฬือขานแาหดสงนปามรแะลเทะอศปุ ไกทรณยก์ ีฬา ภาพแสดงเสากระโดดสูง ไมพาดและพุกรองรับ ภาพแสดงเบาะรองรบั การกระโดดค้ํา ภาพแสดงการตดิ ตง้ั พกุ ของการกระโดดค้าํ ภาพแสดงรางกระโดดคํ้า 16 คมู ือขนาดสนามและอุปกรณก ีฬา 16

คมู่ ือกขนาารดกสนฬี ามาแแลหะอง ุปปกรรณะเ์กทีฬศา ไทย ภาพแสดงกระดานเรม่ิ และกระดานดินนํา้ มัน หมายเหตุ : เม่ือก่ึงกลางของทางว่ิงไมทับเสนกึ่งกลางของหลุมทราย ใหใชเทป 1 เสน หรือถาจําเปนใชเทป 2 เสน แบงหลุมทรายออกเปนสวนๆ กึ่งกลางของหลุมทรายที่แบงแลว จะตรงกับกึง่ กลางของทางวิ่งพอดี (ดูแผนภาพ) Centralised LJ/TJ Landing Area คมู ือขนาดสนามและอุปกรณก ฬี า 17 17

การคกมู่ ฬี อื ขานแาหดสงนปามรแะลเทะอศุปไกทรณย์กีฬา ภาพแสดงกระดานหยุด ภาพแสดงวงกลมทมุ ลูกนํา้ หนัก ภาพแสดงลักษณะของจักร ภาพแสดงวงกลมขวางจักร 18 คูม อื ขนาดสนามและอปุ กรณก ฬี า 18

คู่มือกขนาารดกสนฬี ามาแแลหะอง ปุ ปกรรณะเก์ ทฬี ศา ไทย ภาพแสดงกรงสําหรบั ขวา งจกั รและขวางคอ น ภาพแสดงวงกลมขวา งคอ น ภาพแสดงวงกลมขวา งจักรและขวา งคอ น (ในพืน้ ทเ่ี ดยี วกัน) คมู ือขนาดสนามและอุปกรณกีฬา 19 19

การกคมู่ ีฬอื ขานแาหดสงนปามรแะลเทะอศุปไกทรยณก์ ีฬา ภาพทางวิ่งในการพงุ แหลนและเซคเตอรข องการพงุ แหลน 20 คมู ือขนาดสนามและอปุ กรณก ฬี า 20

คูม่ อื กขนาารดกสนีฬามาแแลหะอง ปุ ปกรรณะเ์กทฬี ศา ไทย แหลน แหลน หญิง ยุวชน ชายยุวชน ชาย เยาวชน ประชาชน เยาวชน ประชาชน นา้ํ หนัก (รวมท้งั เชือกที่จับ) 800 กรัม 805 - 825 กรมั นอยทีส่ ุดยอมรับสถิติ 600 กรมั 700 กรมั 605 - 625 กรมั 705 - 725 กรมั 2.60 ม. สําหรับใชแ ขง ขัน 2.70 ม. 2.20 ม. 2.30 ม. 2.50 มม. ยาว นอ ยทส่ี ดุ 2.30 ม. 2.40 ม. 3.30 มม. 2.50 มม. 2.50 มม. มากทสี่ ดุ 3.30 มม. 3.30 มม. 0.90 ม. 1.06 ม. หัวแหลนยาว นอยท่สี ุด 25 มม. มากทีส่ ดุ 30 มม. 150 มม. ความยาวจากหวั 160 มม. ถึงจดุ ศนู ยถ วง นอยทส่ี ดุ 0.80 ม. 0.86 ม. 0.92 ม. 1.00 ม. มากที่สดุ เสนผา ศูนยกลาง ตรงจดุ ที่ใหญท ีส่ ดุ นอยท่สี ดุ 20 มม. 23 มม. 25 มม. 28 มม. มากท่ีสุด 140 มม. 150 มม. 150 มม. 160 มม. ความยาวของทจ่ี บั นอยที่สุด มากท่สี ดุ คูม อื ขนาดสนามและอุปกรณกีฬา 21 21

การกค่มู ีฬือขานแาหดสงนปามรแะลเทะอศปุ ไกทรณยก์ ฬี า คอน คอ น หญิง ยวุ ชน ชาย ชาย ชาย เยาวชน ประชาชน ยุวชน เยาวชน ประชาชน นํา้ หนกั ท่ใี ชแขงขันได และนาํ้ หนักตา่ํ สดุ 4.000 กก. 5.000 กก. 6.000 กก. 7.260 กก. สถติ ทิ าํ ไดเ ปน ที่ยอมรับ 4.000 กก. ถึง 5.000 กก. ถงึ 6.000 กก. ถึง 7.265 กก. ถึง นํ้าหนักของคอ นท่ีใช 4.025 กก. 5.025 กก. 6.025 กก. 7.285 กก. ในการแขง ขัน ความยาวของคอ นวดั จาก 1160 มม. 1165 มม. 1175 มม. 1175 มม. ท่จี ับดานใน อยางนอย 1195 มม. 1200 มม. 1215 มม. 1215 มม. อยา งมาก 95 มม. 100 มม. 105 มม. 110 มม. เสน ผาศูนยก ลาง 110 มม. 120 มม. 125 มม. 130 มม. หัวคอ น อยา งนอย อยา งมาก ระยะทาง ความสูง รวั้ กระโดด ระยะ ระยะทางจากรว้ั ชาย การแขง ขนั ของรั้ว ระหวางรัว้ สุดทา ยถงึ เสนชยั เมตร เมตร ระยะทางจากเสน เมตร เมตร 110 1.067 9.14 14.02 400 0.914 เริ่มว่ิงถงึ ร้ัวแรก 35 40 เมตร 13.72 45 ระยะทาง ความสงู หญงิ ระยะ ระยะทางจากรั้ว การแขง ขนั ของรว้ั ระยะทางจากเสน ระหวา งร้วั สดุ ทา ยถึงเสน ชัย เมตร เมตร เมตร เมตร 100 0.840 เรมิ่ วิง่ ถึงร้วั แรก 8.50 10.50 400 0.762 เมตร 35 40 13 45 22 คมู ือขนาดสนามและอุปกรณกีฬา 22

คมู่ อื กขนาารดสกนีฬามาแแลหะองุปปกรรณะ์กเทีฬศา ไทย ลกู น้าํ หนกั ลกู นํา้ หนกั หญงิ ยวุ ชน ชาย ชาย ชาย เยาวชน ประชาชน น้าํ หนักตาํ่ สุดซึง่ สถติ ิ เยาวชน ประชาชน ยวุ ชน ทีท่ ําไดเ ปนที่ยอมรบั 6.000 กก. 7.260 กก. ลกู นา้ํ หนกั ท่ใี ช 4.000 กก. 5.000 กก. ทําการแขงขนั อยา งนอ ย 6.005 กก. 7.265 กก. 4.005 กก. 5.005 กก. 6.025 กก. 7.285 กก. อยางมาก 4.025 กก. 5.025 กก. 105 มม. 110 มม. เสนผา ศูนยก ลาง อยา งนอ ย 95 มม. 100 มม. 120 มม. 130 มม. 110 มม. 120 มม. อยา งมาก จกั ร จกั ร หญงิ ยุวชน ชาย ชาย ชาย เยาวชน ประชาชน ยวุ ชน เยาวชน ประชาชน นา้ํ หนกั ตํ่าสุดซึ่งสถิติ 1.000 กก. 1.500 กก. 1.750 กก. 2.000 กก. ท่ที ําไดเ ปน ทยี่ อมรับ นา้ํ หนกั สําหรบั 1.005 กก. 1.505 กก. 1.755 กก. 2.005 กก. แขงขัน อยา งนอ ย 1.025 กก. 1.525 กก. 1.775 กก. 2.025 กก. อยา งมาก 180 มม. 200 มม. 210 มม. 219 มม. เสนผา ศนู ยก ลาง 182 มม. 202 มม. 212 มม. 221 มม. จากขอบนอก อยา งนอ ย 50 มม. 50 มม. 50 มม. 50 มม. อยางมาก 57 มม. 57 มม. 57 มม. 57 มม. เสนผาศนู ยก ลาง ของแผน ดมุ อยางนอ ย 37 มม. 38 มม. 41 มม. 44 มม. 39 มม. 40 มม. 43 มม. 46 มม. อยา งมาก ความหนาของ 12 มม. 12 มม. 12 มม. 12 มม. ตวั จักรวดั ทดี่ ุม อยา งนอย 13 มม. 13 มม. 13 มม. 13 มม. อยางมาก ความหนาของขอบจักรจากขอบ 6 มิลลเิ มตร อยา งนอ ย อยางมาก คมู อื ขนาดสนามและอปุ กรณก ฬี า 23 23

การกคู่มฬี อื ขานแาหดงสนปามรแะลเทะอศปุ ไกทรยณ์กีฬา 24 คูมอื ขนาดสนามและอุปกรณก ฬี า 24

คู่มือกขนาารดกสนฬี ามาแแลหะอง ปุ ปกรรณะก์เทีฬศา ไทย ผงั สนามมาตรฐาน ผงั มาตรฐานของสนามในการแขงขัน 7. สนามการขวางจักร 1. วงกลมกลางสนามฟตุ บอล 2. ลวู ิ่งมาตรฐาน 8. สนามกระโดดคํา้ ถอ 3. สนามกระโดดไกลและเขยงกา วกระโดด 9. สนามทมุ น้าํ หนัก 4. รัว้ นาํ้ 10. สนามกระโดดสงู 5. ทางว่งิ พุงแหลน 11. เสน ชัย 6. สนามการขวางจกั รและขวางคอน คมู อื ขนาดสนามและอุปกรณก ฬี า 25 25

การกคูม่ีฬอื ขานแาหดงสนปามรแะลเทะอศุปไกทรยณก์ ีฬา รัศมีทางว่งิ รศั มขี อบใน ทางว่งิ วบิ าก บอนํ้าอยูดา นนอก 26 คมู ือขนาดสนามและอปุ กรณกีฬา 26

คู่มือกขนาารดกสนีฬามาแแลหะองปุ ปกรรณะก์เทฬี ศา ไทย ทางว่ิงวิบาก บอ น้ําอยดู า นใน การทาํ เสน ว่งิ 400 เมตร คมู อื ขนาดสนามและอปุ กรณก ฬี า 27 27

การกค่มู ีฬอื ขานแาหดสง นปามรแะลเทะอศุปไกทรณยก์ ฬี า การทาํ เสน เริม่ ว่งิ ที่ปลอ ยเปน กลุม กลมุ เดียว เสน เริ่มวิง่ สําหรับปลอ ย 2 กลมุ พรอมกนั 28 คมู อื ขนาดสนามและอปุ กรณก ีฬา 28

คมู่ ือกขนาารดกสนีฬามาแแลหะอง ุปปกรรณะเก์ ทฬี ศา ไทย การวดั ทแยง เสน เร่มิ วิง่ 400 เมตร วัดตามทางวงิ่ คมู ือขนาดสนามและอปุ กรณก ีฬา 29 29

การกคู่มฬี ือขานแาหดสง นปามรแะลเทะอศปุ ไกทรณย์กีฬา ตวั อยางของรวั้ สว นตางๆ ของรวั้ ท่ใี ชใ นการแขงขนั ว่งิ วบิ าก 30 คูมือขนาดสนามและอุปกรณก ฬี า 30

คู่มือกขนาารดสกนีฬามาแแลหะองุปปกรรณะ์กเทฬี ศา ไทย บอน้ําทใี่ ชใ นการแขงขันวงิ่ วิบาก เสากระโดดสูง ไมพ าดและพุกรองรับ 31 คมู ือขนาดสนามและอุปกรณก ฬี า 31

การกคมู่ ีฬือขานแาหดสงนปามรแะลเทะอศุปไกทรณย์กีฬา เบาะรองรับการกระโดด การติดตั้งพุกของการกระโดดคาํ้ 32 คูมอื ขนาดสนามและอปุ กรณก ฬี า 32

คมู่ ือกขนาารดสกนีฬามาแแลหะอง ุปปกรรณะก์เทฬี าศไทย รางกระโดดค้าํ กระดานเริ่มและกระดานดินนํ้ามัน 33 คูมอื ขนาดสนามและอปุ กรณก ฬี า 33

การกีฬาแหง ประเทศไทย คมู่ ือขนาดสนามและอปุ กรณ์กีฬา Centralised LJ/TJ Landing Area วงกลมลกู ทุม น้าํ หนกั 34 คูมอื ขนาดสนามและอปุ กรณก ฬี า 34

ค่มู ือกขนาารดกสนฬี ามาแแลหะองุปปกรรณะเ์กทีฬศา ไทย ภาพแสดงกระดานหยุด ภาพแสดงลกั ษณะของจักร คมู ือขนาดสนามและอปุ กรณกฬี า 35 35

การกคูม่ ีฬอื ขานแาหดงสนปามรแะลเทะอศุปไกทรยณก์ ฬี า วงกลมขวางจกั ร กรงสาํ หรับขวา งจักรและขวางคอน 36 คูม อื ขนาดสนามและอุปกรณกีฬา 36

คมู่ อื กขนาารดกสนฬี ามาแแลหะองปุ ปกรรณะเ์กทีฬศา ไทย วงกลมสาํ หรบั ขวา งคอ น วงกลมขวางจกั รและขวา งคอนในพนื้ ที่เดียว คมู อื ขนาดสนามและอุปกรณก ีฬา 37 37

การกคูม่ ีฬอื ขานแาหดสง นปามรแะลเทะอศุปไกทรณยก์ ีฬา ทางว่ิงในการพงุ แหลนและเซคเตอรข องการพงุ แหลน 38 คมู อื ขนาดสนามและอุปกรณก ีฬา 38

การกีฬาแหงประเทศไทย คู่มือขนาดสนามและอปุ กรณ์กีฬา กอลฟ สนามกอลฟ กฬี ากอลฟเลน ในพ้นื ที่ซ่งึ เรียกวา “สนามกอลฟ” (อังกฤษ : Golf course) สนามกอลฟ ประกอบไปดวยหลุมหลายหลุม โดยในทางกอลฟ “หลุม” หมายถึง ท้ังหลุมท่ีเจาะลงไปใน พื้นดิน และอาณาเขตต้ังแตแทนต้ังที่ไปจนถึงกรีน สนามกอลฟสวนใหญประกอบไปดวยหลุม สิบแปดหลมุ แทน ทีออฟ การตีคร้ังแรก ในแตละหลุมเริ่มจากเขตที่เรียกวา “แทนตั้งที” (Teeing Ground) ผูเลนสามารถใชแทงหมุดขนาดเล็ก ซึ่งเรียกวา “ทีต้ังลูก” (Tee) ทําจากไมหรือพลาสติก ชวยใหการตี “ทีช็อต” งายขึ้น กอนท่ีจะมีสมัยใหมน้ัน นักกอลฟมักจะกอกองทรายเล็ก เปนทรงพีระามิดในการตั้งลูกกอลฟ สนามกอลฟสวนใหญ จะมีแทนตั้งทีหลายระยะใหเลือก ซง่ึ ทาํ ใหห ลุมนัน้ ยาวขน้ึ หรือสั้นลงไดตามแตจะเลือก บรเิ วณแทนต้งั ทน่ี นั้ มกั จะมพี น้ื ผิวราบ คมู อื ขนาดสนามและอุปกรณก ีฬา 39 39

การกคู่มีฬอื ขานแาหดสง นปามรแะลเทะอศุปไกทรณย์กฬี า แฟรเวยและรฟั หลังจากตีลูกออกจากแทนต้ังที ผูเลนจะตีลูกกอลฟ (โดยมากไปยังกรีน) จากจุด ที่ลูกมาหยุดอยู ซึ่งอาจะเปน “แฟรเวย” (Fairway) หรือวา “รัฟ” (Rough) บนแฟรเวยนั้น หญา จะถกู ตัดส้นั และเรยี บ ทํา�ำใหก้ ารตีลูกนนั้น้ันง่า ยกว่า การตีจากรัฟ ซง่ึ มกั จะไวห ญายาวกวา อปุ สรรค ในสนามกอลฟ หลุมหลายหลุมอาจมเี ขต “อุปสรรค” (Hazard) ซึง่ แบงออกเปน 2 ชนดิ คอื “เขตอปุ สรรคนา้ํ ”(Water Hazard) และ “บงั เกอร” (Bunker) (บางครงั้ เรยี กวา “หลมุ ทราย” หรือ “อุปสรรคทราย” จะมีกฎบังคับการเพ่ิมเติม ซ่ึงทําใหการเลนลําบากมากขึ้น ตัวอยางเชน ในเขตอุปสรรค ผูเลน ไมสามารถใชไมก อลฟสัมผัสพ้ืนกอ นการเลนลกู ได ลกู ทีอ่ ยูในเขตอุปสรรค สามารถเลนจากจุดท่ีลูกหยุดอยูไดโดยไมถูกปรับแตม หากไมสามารถเลนจากตําแหนงน้ันได (โดยเฉพาะในอุปสรรคน้ํา)ผผูเเู้ลลนน่ ออาาจจจจะะเเลลืออื กกเเลลน่ จากกจจุดดุ ออ่ืนน่ื โดยทั่วไปจะปรับโทษหน่ึงสโตรค (แตม) ซ่ึงตําแหนงการเลนนอกเขตนั้น ถูกบังคับอยางเขมงวดโดยกฎกอลฟ บังเกอรเปนเขต อปุ สรรคเพราะการเลน ลูกนนั้ ทําไดย ากกวา การตีจากหญา 40 คมู ือขนาดสนามและอปุ กรณกีฬา 40

การกีฬาแหง ประเทศไทย คมู่ ือขนาดสนามและอปุ กรณก์ ฬี า กรีน เมื่อลูกกอลฟอยูบน “กรีน” (Putting Green) แลว ผูเลนจะพัตลูกไปยังหลุม จนกวาจะลง “หลุม” (Hole หรือ Cup) การพัต (Putt) คือการตีลูกคร้ังหน่ึง มักจะทําบนกรีน (แตไมเสมอไป) โดยใชไมกอลฟซึ่งหนาแบบเรียบ ทําใหลูกกล้ิงไปบนพื้นโดยไมลอยจะพื้นดิน หญาบนกรีนนั้นจะตัดสั้นมาก ทําใหลูกกลิ้งไปไดอยางงายดาย ทิศทางของใบหญาและ ความลาดเอียงของพ้ืนจะสงผลตอทิศทางการกลิ้งของลูก หลุมกอลฟจะอยูบนกรีนเสมอ มีขนาด 108 มิลลิเมตร และลึกอยางนอย 100 มิลลิเมตร ตําแหนงของหลุมบนกรีน อาจเปล่ียนไปไดแตละวัน โดยท่ัวไปมักจะมีธงปกในหลุมกอลฟเพื่อใหเห็นหลุมไดจากระยะไกล แมวา อาจจะไมใชจากแทน ตัง้ ทกี ็ตาม โอบี โอบี คือ เขตท่ีอยูนอกเขตสนามท่ีกําหนดไว ซึ่งผูเลนไมสามารถตีลูกได หากลูกของ ผเู ลนตกไปยงั เขตของโอบี ผเู ลนจะตองเลน จากจดุ ท่ตี มี า และปรับแตม เพิ่มหนงึ่ สโตรค คูมอื ขนาดสนามและอปุ กรณกีฬา 41 41

การคกูม่ ีฬือขานแาหดสงนปามรและเะทอศุปกไทรณย์กีฬา เขตอืน่ บางสวนในเขตสนาม อาจจะมี “เขตพน้ื ทซ่ี อม” (Ground Under Repair หรอื G.U.R.) ซ่ึงหากลูกกอลฟ ของผูเลนเขาไปตกในเขตน้ีแลว ผูเลนสามารถหยิบออกมาเลนนอกเขตไดโดย ไมถูกปรับแตม นอกจากนี้ ยังอาจมี “สิ่งกีดขวาง”(Obstruction) ซ่ึงเปนส่ิงที่มนุษยสรางข้ึน เชนหมุดบอกระยะทางร้ัว เปนตน และมีกฎขอบังคับเฉพาะซึ่งกําหนดวิธีเลนหากลูกของผูเลน ไดร บั ผลกระทบจากสงิ่ กดี ขวาง พาร แตละหลุมในสนามกอลฟจะมีการกําหนด “พาร” (Par) ซ่ึงเปนจํานวนคร้ังการตีผูเลน ควรจะตีจนหลงลหุมลเมุ ชเนชน่ ในในหหลุมลมุพพาราสร่ีส์ ผ่ี ผูเลเู้ ลนน่ คคววรรจจะะตตีคคี รร้ังง้ั แแรรกกจจาากกแแททนน่ ตต้ังง้ั ทที ีครั้งท่ีสองไปยังกรนี และพัตอีกสองครั้ง หลุมกอลฟโดยทั่วไปมักจะมีพาร สาม ส่ี และหา ปจจุบันมีหลุมพารหก อยูบา งเลก็ นอ ย แตไ มมีในสนามกอลฟแบบดั้งเดมิ สนามกอลฟสิบแปดหลุมสวนใหญ มักจะมีหลุมพารสามและพารหาอยางละสี่หลุม และหลมุ พารส อี่ กี สบิ หลมุ รวมทง้ั สบิ แปดหลมุ เปน พาร 72 แมว า จะมกี ารผสมแบบอน่ื การแขง ขนั หลายรายการท่เี ลน บนสนามพาร 71 หรือ7700 42 คมู อื ขนาดสนามและอุปกรณกีฬา 42

ค่มู ือกขนาารดกสนฬี ามาแแลหะองปุ ปกรรณะเก์ ทฬี ศา ไทย อปุ กรณก ีฬากอลฟ หวั ไม พตั เตอร และหัวเหลก็ โดยท่ัวไปแลว นักกอลฟจะมีไมหลายอันในถุงขณะเลน โดยกฎระบุวาสามารถมีไม ไดไมเกิน 14 อัน ไมกอลฟแตละชิ้นจะมีความแตกตางกันในเร่ืองขององศาหนาไม ซึ่งสงผล ตอ เสนโคจรของลูกกอลฟ องศาหนาไมข องไมกอลฟ นน้ั วัดจากแนวต้ังฉาก หัวไม “หัวไม” (Wood) เปนไมที่ยาวท่ีสุดและมักจะใชกับช็อตท่ีตองการระยะไกล หัวของ หัวไมนั้นมีขนาดใหญ โดยดั้งเดิม หัวของหัวไมทํามาจากไมพลับหรือเมเปล ซึ่งเปนที่มาของช่ือ หวั ไมส มัยใหมมีลกั ษณะกลาง ทําจากเหล็ก ไทเทเนียม หรอื วัสดผุ สม หวั ไมทยี่ าวทีส่ ดุ เรยี กวาหวั ไมห น่งึ หรอื “ไดรเวอร” โดยหัวไมน ้ีจะมีหัวขนาดใหญท ี่สดุ ซง่ึ เหมาะสมสาํ หรบั การตจี ากที หวั ไมอ น่ื ทส่ี นั้ กวา เชน หวั ไมส าม หรอื หวั ไมห า มกั เรยี กเปน หัวไม แฟรเวย โดยหัวไมเหลานี้จะส้ันกวา และองศาหนาไมมากกวา ทําใหสามารถตีจากพื้นหญาได ไดรเวอรสามารถใชต จี ากพน้ื หญา ไดเชนกนั แตตอ งใชค วามสามารถทสี่ ูงกวาในการควบคุม คมู ือขนาดสนามและอปุ กรณกีฬา 43 43