62-12-16-ทักษะชีวิต-นิทานปัญญายุทธ-ชายหนุ่มเจ้าโครงการ

1 6 11 14 23

1 ตามทขี่ า้ พเจ้าได้มีโอกาสสอน พร้อมท้ังได้รับตาแหน่งเป็นหัวหน้าระดับ ปวช. มีหน้าท่ีดแู ลนกั เรยี นท้งั หมด โดยเฉพาะนกั เรยี น ปวช.3 รุ่นที่ 13 มาโดย ตลอด 3 ปี ยงั มีนักเรียนบางคนท่ยี งั น่าเป็นห่วงในเรื่องการคิด การกระทา ใน ฐานะท่ีนักเรียนเป็นรุ่นพี่ จะต้องดูแลน้องๆ ในการทากิจกรรมต่างๆ ในบาง กจิ กรรมข้าพเจ้าจะบอกเพียงวัตถุประสงค์ และเป้าหมาย แล้วให้นักเรียนไป คดิ กจิ กรรม นกั เรยี นก็จะมีหลากหลายกิจกรรมมานาเสนอให้ฟัง แต่สดุ ท้ายก็ ไม่ลงมือทา ปล่อยให้เงียบหายไปกับกาลเวลา ข้าพเจ้าได้มีโอกาสได้พูดคุย ปญั หาดงั กลา่ ว พบว่า นกั เรยี นจะมขี อ้ อา้ งตา่ งๆ มากมาย เช่น เวลาไม่พอ คิด ว่าเพ่อื นไม่ให้ความรว่ มมอื ยังไมพ่ รอ้ ม ซงึ่ ถา้ นักเรยี นยังเป็นแบบน้ีอยู่เขาก็จะ ไม่ประสบความสาเร็จในเรื่องใดๆ เลย เพราะยังไม่ลงมือทาก็มีข้ออ้าง มากมายในชวี ติ ซงึ่ เราที่เป็นผใู้ หญ่ กไ็ ด้เรยี นรู้ประสบการ

2 ถ้าไมล่ งมือทาอะไร คดิ ดีแคไ่ หนก็ไม่มปี ระโยชน์ จะวา่ ไปเราทกุ คน ต่างกล็ ้วนกล้า ทจ่ี ะคิดกันทัง้ นนั้ อยากทาอะไรให้สาเร็จ “ทาเลย” ไมต่ ้อง “พดู ” เพราะคนท่ีเอาแต่พดู วา่ จะทาโน่นทาน่ี มักไดแ้ ต่ “พูด” แตไ่ มค่ ่อยไดล้ งมือ “ทา” “ความสาเรจ็ ” พดู ไดด้ งั กวา่ “คาพูด” และ คาพดู จะไมม่ คี า่ อะไรถ้าไม่ “สาเร็จ” เสยี เวลา “พูด” มานานแค่ไหน ถ้าเอาเวลานนั้ ไป “ทา” อย่างท่ีพูด เราก็จะ “สาเรจ็ ” ไปแล้ว

3 “คาพดู ” เปน็ แค่ “ลมปาก” “การกระทา” ต่างหาก “พสิ จู น์” คา่ ของคน การ “ลงมือทา” ดีกว่า “คาพูดท่ีสวยหรู” พูดให้น้อย พูดมากไม่ดตี รงไหน คนช่างพดู นา่ คบหาด้วย.. ตรงนตี้ อ้ งแยกใหอ้ อกกอ่ นว่า “พดู มาก” กับ “พูดเก่ง” เป็นคนละเรื่องกัน พูดมาก คือ พูดไปเร่ือย พดู จาเพ้อเจ้อ ไม่มีสาระ ไม่มีแก่นสาร เอาตวั เองเปน็ ท่ตี ง้ั นึกอยากจะพดู ก็พดู โดยไมส่ นใจหรือใส่ใจกับอะไรและใครทง้ั นนั้

4 ส่วนพูดเก่ง คอื การรูจ้ ักพูด เปน็ การพูดด้วยปญั ญา ถา่ ยทอดเร่ืองราวออกมาเปน็ คาพูดได้อยา่ งดี รวู้ ่าอะไรควร-ไมค่ วร พดู แบบเป็นเหตเุ ปน็ ผล มสี าระและนา่ ฟัง โบราณท่านวา่ “จะดูคนว่าโงห่ รอื ฉลาด ดไู ด้จากคาพดู นีแ่ หละ” ดงั น้นั คนพดู มาก ไม่จาเปน็ ต้องเปน็ คนพดู เกง่ และคนพดู เกง่ กไ็ ม่จาเป็นตอ้ งพดู มาก

5 ด้วยความเป็นห่วงข้าพพยายามหลากหลายวิธีในการปรับเปล่ียน ความคิด และส่ิงหน่ึงที่ข้าพเจ้าได้ใช้คือ การใช้เหตุการณ์หรือสถานการณ์ จาลอง ที่เก่ียวกับความสาเร็จ ความล้มเหลวของบุคคลต่างๆ มาให้นักเรียน ได้เรียนรู้ รวมทง้ั การใชน้ ิทาน ปญั ญายทุ ธ์ ตอน “ชายหนุ่มเจ้าโครงการ” เป็น เป็นตวั กระตุกต่อมคดิ ให้นกั เรียนไดม้ องเห็นปลายทางของคนทีเ่ อาแต่อา้ งเหตุ ต่างๆ ทีจ่ ะไม่ลงมือกระทาตามส่งิ ทีต่ ัวเองคิด ผลจากท่ีได้รับคือเสียงสะท้อนท่ีให้นักเรียนได้สะท้อนความคิดออกมา ผ่านการพูด การเขียน ดังเอกสารประกอบท่อี ยใู่ นตวั เล่มรายงานนี้ ขา้ พเจา้ หวงั เป็นอยา่ งยิง่ ว่าส่ิงที่ไดส้ อนในวันน้ีจะเปน็ จดุ เลก็ ๆ ที่สามารถ กระตุกต่อมคิดในการพัฒนาตนเองของนักเรียนได้ และข้าพเจ้ายังคงต้องหา วิธีการในการย้าคิด ย้าเตือน ความคิดดีดี เพ่ือให้ลงไปสู่การกระทาเพ่ือการ เปล่ยี นแปลงตัวของนักเรยี นต่อไป ครพู นดิ า นัอยศรี

6 EP.19: ชายหนมุ่ เจา้ โครงการ : วางแผนไวแ้ ตไ่ มท่ า แล้วจะทาตอนไหนดี | นิทานปัญญายุทธ์ มีชายหนุ่มคนหนึ่ง เขามีอาชีพล่าสตั ว์และหาของป่า ในป่าแถบน้ี เป็นประจา วันหนึ่งเขาได้พบกับนักพรตเฉินกุย้ เซยี งโดยบังเอญิ ขณะที่ กาลังเดินทางไปข้ึนเรือที่ท่าเรือ จึงได้เข้าไปพูดคุยด้วยความเล่ือมใส เขาได้พูดคุยเเร่อื งราวสพั เพเหระ และได้เล่าถงึ โครงการในอนาคตของ เขา เวลาผ่านไปปีแลว้ ปีเลา่ ชายหนุ่มกย็ ังไมล่ งมอื ทาอะไรสกั อย่าง หลายปีผ่านมา วันหนึ่งชายหนุ่มมีตั้งใจจะเข้าเมืองเขาและ ระหว่างทางได้พบกับนักพรต ท้ังสองจึงเดินทางไปด้วยกัน โดยทาง ด้วยเรือ ระหว่างเดินทางชายหนุม่ ไดพ้ ดู คยุ กับนักพรตถึงโครงการท่เี ขา เคยได้เล่าให้นักพรตฟังว่าตอนนี้เขายังไม่ได้ลงมือทาเพราะต้องการ เตรียมขอ้ มลู ให้มากกว่าน้ีเพือ่ ใหเ้ กิดความมน่ั ใจ

7 ชายหนุ่มพยายามหาข้อมูลจากผู้รู้ใหม้ ากท่ีสดุ เขาจึงขอคาแนะนาจากนักพรตว่า มีอะไรที่จะให้คาแนะนากับเขาได้บ้าง นักพรตน่ิงและครุ่นคิดสักครู่ แล้วพูดกับชาย หนมุ่ วา่ นักพรต : เวลาที่ทา่ นไปไหนมาไหนทาไมทา่ นจึงต้องพกธนูไปด้วย ทา่ นมีฝีมือในการย่ิงธนอู ยา่ งนั้นหรอื ชายหนุ่ม : ใช่ครบั ข้าสามารถยิงธนใู ห้ถกู เป้าหมายไดอ้ ยา่ งแนน่ อน นกั พรต : ถา้ อย่างนนั้ ท่านยงิ ธนใู หข้ ้าดไู ดห้ รอื ไม่ ชายหนมุ่ : ไดอ้ ยา่ งแนน่ อน ชายหนุม่ ยิงธนูดอกแรก ไปยงั ขอนไม้ทลี่ อยในแม่นา้ แต่ลกู ธนูดอกแรกกลับผา่ นเปา้ หมาย นักพรต : ทาไมธนดู อกนี้จงึ พลาดเปา้ หมายไปล่ะท่าน ชายหนมุ่ : บอกใหน้ ักพรตใจเยน็ และดูการยิงลกู ธนลู ูกต่อไปของเขา เขาใจเย็นและต้ังใจในการยิงมากกว่าเดมิ และยิงออกไป ลูกธนูปกั บนขอนไม้น้นั

8 นักพรต : เยยี่ มยทุ ธ์ แตท่ าไมในการยิงธนดู อกแรกนั้นทาไมถึงไม่ยิงให้ถกู เปา้ หมายเลยละ่ ชายหน่มุ : ธนูดอกแรกข้ายิงเพื่อดูกระแสนา้ กระแสลม เมอื่ ย่งิ ไปแล้วจะทา ให้รคู้ วามคาดเคลอ่ื นของธนู ครง้ั ตอ่ ไปในการยิงขา้ จะได้ กะทศิ ทางไดถ้ ูกต้อง ยงิ ไดถ้ กู ต้อง ดังน้ันการยงิ ธนดู อกแรก ไม่จาเปน็ ต้องเล่งอะไรมากมาย ยามเสียลูกธนูเพยี งหน่งึ ดอกไม่ เปน็ อะไรหรอกท่าน นกั พรต : ในเมอ่ื ท่านก็ร้หู ลกั การในข้อดเี ป็นอย่างดี ทาไมไม่ลองมาปรับใช้ กับโครงการในอนาคตของท่านบ้างเล่า การทาตามโครงการท่ี วาดหวงั ไว้กเ็ ปน็ เชน่ เดียวกับการยิงธนู

9 การท่รี ู้จักตระเตรียมการให้พรอ้ มน้นั เป็นเรอ่ื งดี แต่หากมวั แตค่ ดิ ไม่เรม่ิ สกั ที กไ็ ม่สามารถประสบความสาเรจ็ ได้ เปรียบเหมือนการยิงธนทู ม่ี วั เอาแตเ่ ลง็ ไมย่ อมปลอ่ ยลูกธนูออกไปเสียที กม็ มิ ีวนั ทรี่ ธู้ นูจะไปเปา้ หมาย ส้ยู ิงออกไปเลย อย่างน้อยหากพลาดเปา้ ยังไดห้ ยั่งกระแสลม กระแสน้า จะไดร้ วู้ า่ เม่อื ยงิ ดอกต่อไป จะตอ้ งปรับทิศทางอยา่ งไร

1 0 การลงมอื ทา ไม่จาเปน็ ต้องรอใหพ้ รอ้ มทกุ ๆ ด้านเสียกอ่ น แม้การเตรยี มการให้พร้อมนน้ั จะเป็นสง่ิ ทด่ี ี แต่ต้องไม่มากจนเกนิ ไป เพราะโลกเรานัน้ ไม่มีทางที่จะเตรยี มการอะไรได้อยา่ งสมบูรณ์ มีแต่การคอยปรบั เปลย่ี นและแกไ้ ขตามสถานการณ์

11

12

13 ความสาเรจ็ ไม่ใชข่ องคนช่างฝนั แตเ่ ปน็ ของฝนั แลว้ ขยันลงมือทา บางอย่างตอ้ งคดิ ใหด้ ี “กอ่ นลงมอื ทา บางอย่างต้องรบี ลงมอื ทา “อย่ามัวแต่คดิ ” แต่ไมม่ อี ะไรผดิ เท่าไม่เคยคิด “ลงมือทา” อย่ามัวแตค่ ิด เพราะสิง่ ท่ที าใหป้ ระสบความสาเรจ็ อย่างแท้จรงิ คือ คอื การฝกึ ฝนและลงมอื ทา

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24