Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore ปวช-รุ่น 14-03-นิทานปัญญายุทธ์-ลัขณา

ปวช-รุ่น 14-03-นิทานปัญญายุทธ์-ลัขณา

Published by t.panida.noisri, 2020-10-12 23:54:15

Description: ปวช-รุ่น 14-03-นิทานปัญญายุทธ์-ลัขณา

Search

Read the Text Version

0.00 11:12

เฉินกุย้ เซยี ง พอ่ คา้ ชายอ้วน ชาวไร่ บณั ฑิต หญงิ แก่

กาลครงั้ หนึ่งไมน่ านนกั มีชายอว้ นคนหนงึ่ เขาได้สังเกตเหน็ วา่ บัณฑิตหนุ่ม ช่วงน้ี ดูเป็นคนที่มีความคิดเฉียบแหลม และมีปัญญายุทธ์ที่พัฒนาขึ้นกว่าแต่ก่อนเป็น อย่างมาก เขาจึงเกิดความสนใจอยากท่ีจะมีปัญญายุทธ์ที่แกร่งกล้าเช่นน้ันบ้าง เขาจึงไดเ้ ดินเขา้ ไปไถ่ถามบัณฑิตหนุ่มว่า ทาอย่างไรจึงเป็นเชน่ นนั้

ชายอว้ น : น่ีทา่ นบณั ฑติ เหตุใดพักหลงั น้ี ปัญญายุทธ์ของท่าน จงึ ดูมพี ัฒนาการสูงสดุ กว่าแตก่ อ่ นอยา่ งรวดเร็วยงิ่ นัก บัณฑิต : อ๋อ เพราะข้าหมั่นขึ้นเขาปัญญายุทธ์ไปขอ คาชแ้ี นะ จากท่านนกั พรตเฉนิ กุ้ยเซยี งอยบู่ ่อยๆน่ะสิ ชายอ้วน : ท่านนักพรตได้ถ่ายทอดปัญญายุทธ์อันใดให้แก่ท่านบ้าง อย่างนั้นหรือ โปรดชว่ ยถ่ายทอดต่อให้ข้าบ้างเถิดเผื่อข้าจะได้มีปัญญา ยทุ ธท์ ่ีแกรง่ กลา้ เหมอื นกบั ทา่ นบา้ ง บัณฑติ : อืม ท่านนักพรตสอนวา่ ใหร้ จู้ ักคดิ แง่ดี คดิ เชิงบวก รูจ้ ักมองหาโอกาสที่ซอ่ นอยใู่ นวกิ ฤติ ชายอ้วน : อมื ง่ายๆแค่น้นั เองหรือถ้าอยา่ งนนั้ ข้าจะลองนาไปปฏิบตั ิดู

ชายอ้วนเม่ือได้หลักคิดมาแล้ว เขาจึงต้ังใจท่ีจะนาไปปฏิบัติในชีวิตประจาวันและ ชว่ ยเหลือผอู้ น่ื วันหนึ่งเขาไดเ้ ดินผา่ นชายคนหนงึ่ ซง่ึ มสี ีหน้าเศรา้ หมองยงิ่ นัก เขาจึง ได้เดนิ ไปไถ่ถามว่า

ชายอ้วน : น่ีเจ้ามเี รื่องอนั ใดทกุ ข์ใจอย่างนนั้ หรอื จงึ มี สีหน้าระทมทกุ ข์เช่นน้ี พอ่ คา้ : ก็ชว่ งนขี้ ายอะไรไม่ดีเลยน่ะสิ ต้ังแต่เชา้ ยงั ขายอะไรไมไ่ ดเ้ ลย

ชายอว้ น เม่ือไดฟ้ งั ดงั น้นั เขาจึงพยายามคิดหาแงด่ ตี ่อสิ่งทเี่ กดิ ข้นึ อยา่ งที่บณั ฑติ เคย แนะนา และเมอ่ื คดิ ได้เขาจึงเอ่ยขน้ึ มาว่า

ชายอว้ น : เจา้ อย่าไดท้ ุกขใ์ จไปเลย ขายของไมไ่ ด้ก็ดีเหมอื นกันนะ พอ่ ค้า : ขายของไม่ได้มันจะดไี ด้อย่างไงละ่ ชายอว้ น: กจ็ ะได้สบายไมต่ ้องเหนื่อยขายของอย่างไรละ่ พ่อค้า : อืม จรงิ ๆดว้ ย ไมไ่ ดข้ ายของกไ็ ม่ตอ้ งเหนอ่ื ย

ชายอว้ นเดินจากชายคนนน้ั ไปดว้ ยความภาคภูมิใจ ระหว่างทางต่อมาเขากไ็ ดพ้ บ กับชาวไรค่ นหนึ่ง ซึ่งมีสหี น้าเศรา้ หมองย่งิ นกั เขาจึงได้เดินเขาไปไถถ่ ามวา่

ชายอว้ น : น่ที า่ นทา่ นชาวไร่ เหตุใดเจา้ จึงมีสหี น้าระทมทุกข์เชน่ น้ี ชาวไร่ : กไ็ ร่ของขา้ นะสิ ถูกพวกนกกาแอบมา จิกกินผลผลติ จนเสยี หายหมดเลย

เมอ่ื ชายอว้ นได้ฟงั ดังน้นั เขาจึงพยายามคิดหาแง่ดี ต่อส่ิงท่เี กดิ ขึ้นอกี เชน่ เคย และเมือ่ คดิ ไดเ้ ขาจึงเอ่ยขน้ึ มาว่า

ชายอว้ น : เจ้าอย่าได้ทกุ ขใ์ จไปเลย การท่พี วกนกกามาแอบจกิ ผลผลิตกด็ ีเหมอื นกันนะ ชาวไร่ : นกกามากนิ ผลผลติ มันจะดีไปได้อยา่ งไรกันล้าว ชายอว้ น : ก็จะเปน็ การทาบุญทาทานตอ่ สตั วโ์ ลกผหู้ วิ โหยอยา่ งไรล่ะ ชาวไร่ : อืม คิดอยา่ งน้นั กส็ บายใจดีเหมอื นกัน

แลว้ ชายอว้ นกเ็ ดนิ จากชาวไรค่ นนั้นไปด้วยภาคภูมใิ จ

หลายวนั ตอ่ มาชายอว้ นกไ็ ดก้ ลับไปถามไถ่ ถึงผลลพั ธ์ท่ไี ดจ้ ากการมองโลกแง่ดี คิดเชงิ บวก ท่ีเขาได้แนะนาผคู้ นเอาไว้

ชายอว้ น : เดยี วนีก้ ิจการการค้าขายของเจา้ เปน็ อย่างไรบ้าง พอ่ คา้ : ออ๋ เดยี วนขี้ า้ หายเหน่อื ยเลย ชายอว้ น : เพราะกจิ การดจี นสุขสบาย พอ่ ค้า : เพราะรา้ นของข้าเจง๊ แลว้ ตา่ งหาก เลยไดพ้ กั ยาวเลยตอนน้ี

ชายอว้ นเมื่อไดฟ้ งั ก็รู้สึกผดิ คาดเป็นอยา่ งมาก เขาจึงได้เดนิ ตอ่ ไปเพื่อไปรองถาม ไถ่ชาวไรท่ ีเ่ ขาเคยใหค้ าแนะนาไว้ดบู า้ ง

ชายอว้ น : ท่านชาวไรเ่ ดยี วน้ผี ลผลติ ในไร่ของท่านเปน็ อยา่ งไรบา้ ง ชาวไร่ : ออ่ เรยี บรอ้ ยแล้ว ชายอ้วน : เรยี บรอ้ ยเป็นปกตดิ ี ชาวไร่ : โดนนกกากินเรียบร้อย จนเหลือแต่ตอต่างหากล้าว ชายอ้วน : เมื่อได้ฟังกร็ สู้ ึกผดิ คาดเปน็ อยา่ งมาก เขาจงึ ได้ เดนิ จากไปอยา่ งรวดเร็ว

ระหวา่ งทางท่เี ขาเดนิ อย่นู ั้น กบ็ งั เอญิ มฝี นตกลงมาอยา่ งกะทนั หัน ฝ น ต ก ล ง ม า แ บ บ ไ ม่ ใ ห้ ซุ่ ม ใ ห้ เ สี ย ง เ ล ย อย่างนี้ก็แย่น่ะสิ ท่ีอย่างน้ีคงไม่มีท่ีให้หลบ ฝนเป็นแน่ ไม่ได้ๆ เราต้องหัดมองโลกใน แง่ดี คิดเชิงบวก ฝนตกก็ดีเหมือนกันนะ เพราะเย็นสบายดี และกลับถึงบ้านจะได้ไม่ ต้องไปอาบน้าอีกให้เสยี เวลา

เขาจึงตัดสนิ ใจเดนิ ตากฝนไปอยา่ งทลุ ักทเุ ล แต่ปรากฏวา่ ฝนนั้นกลบั ทาใหเ้ ขาตอ้ งเปน็ หวดั นอนโทรมอยกู่ บั ถงึ บ้านสามวัน

ชายอ้วน : การมองโลกในแง่ดี คิดเชิงบวก ท่ีท่านอาจารย์เฉินบอกไม่เห็นจะ เร่ืองราวเลย การที่จะช่วยให้อะไรดีขึ้น กลับทาให้สถานการณ์เลวร้ายลงย่ิง กวา่ เดมิ เสียอีก เห็นทวี ่าเราตอ้ งไปสอบถามอาจารย์เฉนิ ใหแ้ นช่ ัดดูเสยี หนอ่ ยแล้ว ว่าเหตุใดจึงเปน็ เช่นน้ี

เมอ่ื หายดีแล้วเขาจงึ ได้เดนิ ทางไปยังเขาปญั ญายุทธโ์ ดยพลนั เพอื่ ไปขอคาชแี้ นะจากเฉนิ ก้ยุ เซียง

ชายอ้วน : คารวะทา่ นนักพรต เฉินกยุ้ เซียง : มาหาขา้ มเี รื่องเดอื ดเนื้อรอ้ นใจอนั ใดอย่างน้ันหรือ ชายอ้วน: ท่านอาจารยเ์ ฉนิ เหตใุ ดท่านจึงสอนใหค้ นมองโลกในแงด่ ี หรอื คิดเชิงบวกอะไรน้ันดว้ ยลา้ วไมเ่ หน็ จะได้เรอ่ื งได้ราวอะไรเลย เฉินกยุ้ เซยี ง: ท่านคิดเชงิ บวกอยา่ งไรอยา่ งนัน้ รึ

ชายอ้วนจึงไดเ้ ล่าเรอ่ื งราวทงั้ หมดทีเ่ กดิ ขนึ้ ให้เฉนิ ก้ยุ เซยี งฟัง เมอ่ื เฉินก้ยุ เซยี งได้ ฟงั แลว้ จงึ เอ่ยขนึ้ มาว่า

เฉินกยุ้ เซยี ง : อมื สง่ิ ทีท่ ่านทาลงไปน้นั มิอาจเรยี กได้ว่าคิดเชงิ บวก หากแต่ เปน็ การหลอกตวั เองเสยี มากกว่า ชายอว้ น : แลว้ การคดิ เชิงบวก กับการหลอกตวั เองแตกตา่ ง กนั อยา่ งไรหรือทา่ นนักพรต เฉินกุ้ยเซียง : การคิดเชิงบวกนั้นสร้างพลังจากการยอมรับความจริง แต่การ หลอกตัวเองน้ันสร้างพลังจากการปฏิเสธความจริง พลังจากการคิดเชิงบวกน้ัน มุ่งหมายฝา่ ฟนั อุปสรรคและปัญหา แต่พลงั ของการหลอกตัวเองนัน้ มุ่งหมายที่ จะไมท่ าอะไรเลย

ชายอ้วนเมื่อไดฟ้ งั ก็ยงั ไมเ่ ข้าใจอย่ดู ี

ชายอว้ น: ข้านอ้ ยไมเ่ หน็ เขา้ ใจเลย ทาไมมันช่งั ซับซอ้ นการเช่นน้ี เฉินกยุ้ เซยี ง: อมื ท่านพกั การสงสยั ไว้ก่อนเถดิ ข้ามเี รื่องอยากให้ทา่ น ช่วยเหลอื สักเรอ่ื งหนงึ่ ทา่ นพอท่จี ะทาใหห้ นอ่ ยได้หรอื ไม่ ชายอว้ น: ได้สิครับทา่ นมสี ิ่งใดจะใหข้ า้ ช่วยเหลืออยา่ งน้นั หรือ

เฉนิ ก้ยุ เซยี งจงึ ไดพ้ าชายอ้วนไปยงั ต้นไมต้ น้ หนึ่งซ่งึ มีผลไมอ้ ยู่เตม็ ตน้

เฉนิ ก้ยุ เซยี ง : ทา่ นพอทจี่ ะชว่ ย ขา้ เก็บผลไมเ้ หลา่ น้ีใส่ในตะกรา้ ใหข้ ้าสักหนอ่ ยจะได้หรอื ไม่ ชายอ้วน : ไดเ้ ลยครบั

เม่อื ชายอว้ นเกบ็ ผลไมไ้ ดเ้ ต็มตะกรา้ แลว้ เขาจงึ นาไปหมอบใหก้ บั เฉนิ ก้ยุ เซยี ง

ชายอ้วน : นีเ่ ลยครับ ท่านอาจารย์เฉนิ ผลไมท้ ่ีทา่ นใหข้ า้ เกบ็ เตม็ ตะกรา้ เลย เฉินกุ้ยเซียง : อืม ท่านแบ่งให้ไว้ข้าสักสองสามผลก็พอส่วนท่ีเหลือน้ันท่านจง เก็บไปไว้กินเอง เมื่อท่านได้กินผลไม้จนหมดแล้วท่านก็จะเข้าถึงปัญญายุทธ์ที่ ทา่ นกาลังสงสยั ไดเ้ ลย

ชายอว้ นรบั ผลไม้ท่ีเหลอื ไว้ด้วยความดีใจ และขอตวั ลากลบั เมอื่ เขา กลับไปถึงบ้าน เขาก็รีบนาผลไม้นัน้ ออกมากนิ ทันที ชายอ้วน: อืม ผลไมว้ เิ ศษนที่ า ใหข้ า้ เข้าถงึ ปัญญายทุ ธ์ได้ต้องรีบ กินสะแล้ว

แตท่ ันทที เ่ี ขาได้กัดลงไปบนผลไมเ้ ขาก็พบวา่ รสชาตขิ องผลไมช้ นดิ นช้ี ง่ั มี รสชาตทิ เี่ ปร้ยี วเปน็ อยา่ งมาก ชายอ้วน : ทาไมผลไม้ของอาจารย์เฉินถึงมีรสชาติเปร้ียวจี๊ดเช่นนี้ อ่อ ขา้ เข้าใจแล้วนี่คงเปน็ การทดสอบการคดิ เชิงบวกข้าต้องมองโลก ในแง่ดี คิดว่ารสชาตขิ องมันอรอ่ ยและขา้ กจ็ ะกนิ มันได้เอง

เขาจงึ แสรง้ ทาเป็นวา่ ผลไม้เปร้ยี วนี้อร่อย และชน่ื ชอบรสชาติของผลไมน้ ี้ ชายอ้วน : อมื ผลไมเ้ ปรย้ี วๆนอ้ี รอ่ ย

เขาพยายามกินอยา่ งเอรด็ อร่อย แตก่ ็ปรากฏว่ากนิ ไปได้ไม่ก่ีพกั กไ็ ม่สามารถ ที่จะทนกนิ ตอ่ ไปอกี ได้แล้ว ชายอ้วน : โอ้ยไม่ไหวแล้วเปร้ียวจนเข็ดฟันไปหมดเลย อาจารย์เฉินเน่ีย ให้อะไรข้ามากินก็ไม่รู้รสชาติไม่ได้เร่ืองและก็ไม่เห็นเกิดปัญญายุทธ์อันใดได้ เลยเสยี แรงท่ีเราอุตสา่ หห์ ลงเชอื่ หลงทาตามเอาไปทิง้ ดกี ว่าผลไม้บา้ ๆแบบน้ี

เขาจึงเดนิ ถือผลไมอ้ อกมาอยา่ งหวั เสยี เพื่อทจี่ ะนาไปทงิ้ แต่ในขณะที่เขา กาลงั จะท้งิ ผลไมไ้ ปน้นั ก็มีเสยี งผู้หญงิ แกค่ นหนึ่งตะโกนข้นึ มาวา่

หญงิ ชรา : นน้ั ผลไมอ้ ะไรน่ะ ผลสวยทา่ ทางดู หนา้ กนิ จงั เลย ชายอ้วน : ผลไม้นี้สวยแต่รปู แตร่ สชาติไม่เอาไหนเลย เปรี้ยวจดี๊ เป็นอยา่ งมากนข่ี ้ากก็ าลงั จะนาไปทง้ิ อยูพ่ อดี หญิงชรา : เอ้า เจ้าจะทิ้งทาไหมเสยี ดายของแย่ ไหนขา้ ขอลองชมิ ดูสักหน่อยสิ

เม่อื หญงิ แก่ไดช้ มิ ผลไมน้ ั้นแลว้ ก็ไดอ้ ุทานขึ้นมาวา่

หญิงแก่ : ผลไม้นี้เปร้ยี วมากจรงิ ๆด้วย เปร้ยี วจนตาหยเี ลย ชายอว้ น : น้นั ไงข้าบอกท่านแลว้ ไมม่ ใี ครทนกนิ ผลไมเ้ ปรยี้ วๆ นี้ไดห้ รอก หญงิ แก่ : ผลไม้เปรีย้ วนแี้ หละอร่อย ชายอว้ น : มองโลกในแงด่ อี ย่างนัน้ ก็ไม่ช่วยอะไรหรอกขา้ เคยทามาแลว้ หญงิ แก่ : ใครบอกล่ะ ผลไม้เปร้ยี วนี่แหละอรอ่ ยจริงๆ แตผ่ ลไม้เปรี้ยวๆ นีก่ นิ เปล่าๆไมไ่ ดน้ ะ ต้องกนิ กบั อย่างอ่ืนด้วยถงึ จะอร่อยมาสิขา้ จะทาให้กนิ

ว่าแลว้ หญงิ แกก่ พ็ าชายอ้วนไปท่ีบ้าน แล้วทาน้าพริกสูตรเด็ดเพื่อจิ้มกับผลไม้ ให้ชายอ้วนลองกิน เม่ือชาอ้วนได้กิน ก็รู้สึกว่ารสชาติดีข้ึนเป็นอย่างมากจริงๆ เขาจึงกินผลไมน้ น่ั อยา่ งเอร็ดอรอ่ ยอยา่ งแท้จรงิ ชายอว้ น : อมื ผลไม้ เปรย้ี วๆนร้ี สชาติ อร่อยจรงิ ๆด้วย

ชายอว้ นกนิ ผลไมน้ ั่นจนหมด

ดดุ ัง่ สายลมแหง่ ปัญญาไดพ้ ดั ผา่ นเขา้ มา เขาก็ไดค้ ดิ ถึง ปัญญายทุ ธ์ทเ่ี ฉินกยุ้ เซยี งได้สอนไว้ แตเ่ ขายังไมเ่ ข้าใจ ชายอ้วน : ข้าน้อยเข้าใจทุกอย่าง อย่าง ถ่องแท่แล้ว การคิดเชิงบวกนั้น ต้องอยู่ บนพ้ืนฐานแห่งความจริงเพ่ือหาทางออก อย่างแท้จริงมิใช่เพื่อหน้ีความจริงเพ่ือจะ ไมต่ อ้ งทาอะไรเลยอย่างน้เี องนเี่ อง

ตงั้ แตน่ นั้ มาชายอว้ นกเ็ ป็นคนท่มี องโลกในแง่ดี และหมนั่ ฝึกคดิ เชิงบวก จนเขาสามารถแกไ้ ขปัญหาตา่ งๆ ไดเ้ ป็นอย่างดี

ปัญญายุทธ์จากเร่ืองน้ี การคิดเชิงบวกนั้นไม่ใช่เพียงการมองแง่ดี หรือ เพียงสร้างแง่ดีข้ึนมาเพื่อให้ฝืนทนอยู่ในสถานการณ์แย่ๆ แต่เป็นการ มองเห็นแง่ดีที่แท้จริงที่แฝงอยู่ในปัญหาและอุปสรรคเพ่ือหาทางออก ใหเ้ หมาะสมที่ช่วยคล่คี ลายสถานการณ์ทแี่ ย่ๆได้อย่างแท้จริง


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook