0-4567598587_20210720_133724_0000

ตราสัญลกั ษณ์ประจําจังหวัดภาคเหนือ

ตราสั ญญาลักษณ์ประจําของจังหวัดภาคเหนือ สัญลักษณประจําจังหวัดเชียงราย คือ รูปชางสีขาว เม่ือพญามังรายไดทรง รวบรวมหัวเมืองฝายเหนือในอาณาเขตรอบๆ ไดแลว จึงทรงกรีฑาทัพไป แสดงฝมือในการยุทธตอหัวเมืองฝายใตลงมา จึงไดไปรวมพล ณ เมือง ลาวกูเตา และหมอควาญ ไดนาํ ชางมงคลของพญามังรายไปทอด(ผูก)ไว ในปาหัวดอยทิศตะวันออกพลัดหายไป พญามังรายจึงไดเสด็จติดตามรอย ชางไปจนถึงดอยทองริมแมนํา้ กกนัทธี ไดทัศนาการเห็นภูมิประเทศเปน ท่ีราบลุม อุดมสมบูรณเปนชัยภูมิที่ดี จึงไดสรางเมืองใหมข้ึนในท่ีน่ันใหกอ ปราการโอบเอาดอยจอมทองไวในทามกลางเมือง ขนานนามเมืองวา “เวียงเชียงราย”ตามพระนามของ พญามังรายผูสราง ดังน้ัน จึงไดนาํ รูป ชางเปน ตราประจําจังหวัดเชียงราย

ตราสัญลกั ษณ์ประจําจังหวัดเชียงใหม่ สญั ลกั ษณประจาํ จงั หวัดเชียงใหม คอื รปู ชางเผอื กในเรือนแกว หมายถึงความ สําคญั 2 ประการของจงั หวัด ซงึ่ ชา งเผือก คอื ชางทีเ่ จาผคู รองนครเชียงใหมน าํ มาทูลเกลา ถวายแดส มเด็จพระพุทธเลิศหลานภาลยั ( รัชกาลท่ี 2 แหงกรุง รตั นโกสนิ ทร ) และไดข น้ึ ระวางเปนชางเผือกเอกในรชั กาล สว นเรือนแกว คือดนิ แดนทีพ่ ุทธศาสนารุงเรืองสงู สุด

ตราสัญลกั ษณ์ประจําจังหวัดน่าน สญั ลักษณประจําจงั หวดั นา น คอื ดวงตราแบบใหมน ้ี นา น ยังคงไวซ ่งึ สัญลกั ษณและ ความหมายของตราเมอื งที่เคยใชอยูเ ดิม ไดป รบั ปรงุ โดยเปล่ยี น รูปโคอศุ ุภราชเสีย ใหม ใหแลดูสงางามและเพมิ่ พระบรมธาตเุ จดยี  อนั เปนปูชนยี สถานเกา แกท ี่สาํ คัญ และเปนศนู ยรวมจิตใจ คูบา นคเู มืองของนานคอื เจดียพระธาตุแชแหง และปรบั ปรงุ ลายชอกนกประกอบพน้ื ชองไฟใหแ ลดเู ปน ระเบยี บมากยง่ิ ขึ้น สว นการใหสี กําหนดใช ตามความเหมาะสมสวยงามทางดานศลิ ปะ

ตราสัญลกั ษณ์ประจําจังหวัดแพร่ สัญลกั ษณประจาํ จงั หวดั แพร คือ เปนรูปมา ยืน และ โบราณสถาน ทสี่ าํ คัญของจงั หวดั แพร ก็คอื พระธาตุชอ แฮประกอบอยบู นหลงั มา

ตราสัญลกั ษณ์ประจําจังหวัดพะเยาว์ ตราสญั ลักษณป ระจําจังหวัดพะเยามี คอื พระเจา ตนหลวง วัดศรีโคมคํา พระพุทธรูป คูเมืองอันเปนหลักรวมใจของชาวพะเยา ลายกนกเปลว บนพนื้ เบ้ืองหลงั องค พระพุทธรปู หมายถงึ ความรงุ เรอื งของ 9 อําเภอ ไดแ ก อําเภอเมือง ดอกคําใต แมใ จ เชยี งคาํ เชยี งมว น ปง จุน ภซู าง และภกู ามยาว เบือ้ งลา งรมิ ของดวงตราเปน กวาน พะเยา ซง่ึ มชี ่ือเสียง เปน รูจกั กันดี และมี ชอ รวงขา ว ประกอบอยูท ้ังสองขา ง ซ่ึงหมาย ถึง ลกั ษณะของความเปนอูขา วอูนํา้

ตราสัญลกั ษณ์ประจําจังหวัดแมฮ่ ่ องสอน สญั ลกั ษณประจําจงั หวัดแมฮอ งสอน คอื รูปชางเลน น้ํา การฝก ชา งปา ใหรูจกั การบังคับบัญชาในการรบและงานดานตาง ๆ สาเหตทุ ีใ่ ชร ูปชา งในทองนา้ํ เปน ตราประจําจังหวัดน้ันกเ็ พราะเปน ทม่ี า ของการตง้ั เมอื งแมฮอ งสอน โดยเร่ิมจากการทเ่ี จาแกวเมอื งมาออกจบั ชา ง ใหเ จา เมืองเชยี งใหม และไดร วบรวมชายไทยใหญ ใหม าตั้งบา นเมอื งเปนหลักแหลงข้นึ ๒ แหง มหี ัวหนา เปน ผูปกครอง คือ ทบี่ า นปางหมู และบา นแมฮอ งสอน สาเหตุท่เี รยี กวาแมฮ อ งสอนกเ็ พราะวาไดม าตงั้ คอกฝก ชา ง ณ บรเิ วณลําหว ยแหง นี้นน่ั เอง

ตราสัญลกั ษณ์ประจําจังหวัดลาํ ปาง สัญลักษณประจาํ จงั หวัดลาํ ปาง คือ มรี ปู ไกข าวเปนสัญลกั ษณ สําคญั ยืนอยใู นซมุ มณฑปพระธาตุลําปางหลวง ตอมาทางจังหวัด ลาํ ปางไดเสนอกระทรวงมหาดไทยขอใหเ คร่ืองหมายธงดวงตรา ประจําจงั หวดั ลาํ ปาง ซึ่งมีรูปไกเ ผอื ก เปนสัญลักษณส ําคญั น้นั ได กาํ หนดสีประจําจงั หวัดลาํ ปางดว ย

ตราสัญลกั ษณ์ประจําหวัดลาํ พูน สญั ลกั ษณป ระจําจงั หวดั ลาํ พนู คอื เปน รปู พระบรมธาตุหริภญุ ชัย ในวงกลม พืน้ สี ฟา พระบรมธาตุหริภุญชยั ตามตาํ นานกอสรา งขึน้ ราว พทุ ธศตวรรษท่ี ๑๗ ในสมัยพญา อาทิตยราช กษัตริยแหง ราชวงศ จามเทววี งศ เพ่ือประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุทป่ี รากฏข้นึ บนท่ีดนิ ในเขตพระ ราชฐานเดมิ ลักษณะของพระบรมธาตฯุ เปน รูปส่เี หลีย่ มทรงปราสาท มีการบูรณะปฏสิ ังขรณตอมาหลายครัง้ หลายสมยั จน เปล่ยี นรปู ทรงเปน เจดยี ฐานกลม แบบลังกา

ตราสัญลกั ษณ์ประจําจังหวัดอุตรดติ ถ์ สัญลักษณประจําจงั หวดั อุตรดิตถ คือ ออกแบบโดย พระพรหมพิจิตร (อู ลาภานนท) ใ ตามนโยบายของ จอมพล ป.พบิ ูลสงคราม นายกรัฐมนตรีในสมัยนั้น พระพรหมพิจิตรได สนองนโยบายท่ใี หน ําปชู นยี วัตถสุ ถานสาํ คญั ของจงั หวัดมาผกู เปน ตรา ทา นจึงไดนาํ รปู มณฑปประดษิ ฐานพระแทนศิลาอาสน โบราณสําคญั ของจงั หวดั อุตรดิตถ มาประกอบ ผกู เขาไวเ ปนตราประจําจงั หวัดอตุ รดิตถ ตราท่ีผูกขึ้นใหมนเ้ี ขยี นลายเสน โดย นายอุณห เศวตมาลย ไมมีรปู ครุฑ, นามจงั หวัดและลายกนกประกอบ ตอ มาทางราชการจงึ ไดเ พม่ิ รายละเอยี ดทัง้ สามเขา ไวในตราจังหวัด ซง่ึ ตรานยี้ งั คงใชมาจนปจ จุบนั