นิทานอีสป เรอื่ ง หมาป่ ากบั ลกู แกะ ผแู้ ต่ง : อีสป
เช้าวันหน่ึง ลกู แกะหลงฝูงยนื ด่ืมน้าอย่บู ริเวณรมิ ฝ่งั ล้าธารในป่า
ในเช้าวนั เดยี วกนั นนั เอง หมาป่าหิวโซกย็ ่างกายลงมาจากตน้ นา้ เพ่ือลา่ เหยื่อ ไม่ช้าไม่นานมนั กเ็ หน็ เจ้าแกะน้อยตัวนัน เจ้าลกู แกะช่างดูไร้ทางสอู้ กั ทังดไู ร้เดียงสาจนเจ้าหมาป่ารู้สึกว่ามันสมควรตอ้ งมขี ้ออ้างเพอื่ ปลิดชวี ิตมัน
ตามกฎแหง่ หมาป่า มนั จะต้องเขมอื บอาหารโอชะเช่นนีไมใ่ ห้เหลือแมแ้ ตก่ ระดูก ทว่าเจา้ ลูกแกะช่างดูไรท้ างส้อู กั ทังดูไร้ เดียงสาจนเจา้ หมาป่าร้สู กึ ว่ามันสมควรต้องมีข้ออา้ งเพ่อื ปลิดชีวิตมัน
\"เจา้ กล้าดีอยา่ งไรถึงย้่าไปทั่ว \"แต.่ ..นายท่าน\" เจ้าแกะผูส้ นั่ ล้าธารของขา้ และกวนเอาโคลน กลวั ตอบ \"อยา่ ไดโ้ กรธขา้ เลย ขนึ มา\" มนั ตะโกนเกรยี วกราด ถึงอย่างไรข้าก็กวนนา้ ทที่ า่ น \"เจา้ สมควรต้องถูกลงโทษอยา่ ง ก้าลงั ด่มื ให้ข่นุ ไมไ่ ดห้ รอก อย่า หนกั จากความคึกคะนองของ ลืมสิว่า ท่านอยูต่ น้ นา้ ส่วนข้า เจา้ \" อยู่ปลายน้ำ\"
\"เจา้ ท้าให้มนั ขนุ่ !\" หมาป่า ตะคอกใส่ \"นอกจากนี ขา้ ยงั ได้ยนิ มาวา่ เจ้ายังเร่อื งโกหก เก่ยี วกบั ตัวข้าเม่ือปกี ลาย\" \"ข้าจะท้าอย่างนันได้ อย่างไร\" เจ้าแกะอ้อนวอน \"ข้าเพง่ิ เกิดปนี เี อง\"
\"ถา้ หากไม่ใช่เจ้า กต็ อ้ ง เป็นพีช่ ายของเจ้า\" \"ขา้ ไมม่ พี ี่ชาย\"
\"เอ่อ ถา้ อย่างนนั \" เจ้าหมาป่าคา้ ราม \"ก็ตอ้ งเปน็ ใครสกั คนในครอบครัว ของเจ้าน่นั แหละ แตไ่ ม่วา่ มันจะเป็น ใคร ข้ากไ็ ม่ปรารถนาทีจ่ ะคุยกบั อาหารเชา้ ของขา้ อย่แู ล้ว\"\"
เจา้ หมาป่าเลกิ พดู พร่้าท้าเพลง มันจดั การขยา้ แกะนอ้ ยผ้นู ่าสงสารแลว้ ลากมันเข้าปา่ ไป
:: นิทานเรอ่ื งนสี อนใหร้ วู้ ่า :: อนั ธพาลมักหาขอ้ อ้างให้กบั การทา้ ช่วั ของตัวเองได้เสมอ พวกอธรรมยอ่ มไม่ฟงั เหตผุ ลของผไู้ ร้ความผดิ
จดั ทาโดย นางสาวกลุ ณฐั ไชยบตุ ร รหสั นกั ศึกษา61181860031 ชนั้ ปี 3 คณะครศุ าสตร์ สาขาการศึกษาปฐมวยั
Search
Read the Text Version
- 1 - 12
Pages: