หน่วยที่ 1

แนะนารายวิชา 20202-2004 การดาเนินธุรกิจขนาดย่อม ภาคเรียนที่ 1 ปี การศึกษา 2564 ทฤษฎี 2 ปฏิบัติ 2 จานวน 3 หน่วยกิต ครูผู้สอน : นางณัฐกานต์ สุทธิแพทย์ ครูประจาสาขาวิชา การตลาด วิทยาลัยบริหารธุรกิจและการท่องเท่ียวอุดรธานี ขอ้ มลู การตดิ ต่อ 089-5745545 nattakarn2203 Nattakarn Naka

ช่ือ ชื่อเลน่ จบการศกึ ษา กิจกรรมรู้จักฉันรู้จักเธอ บา้ น งานอดเิ รก ความสนใจ

1 หลกั การดาเนินธุรกจิ ขนาดย่อม สาระการ หลกั การดาเนิน จุดประสงค์การ ธุรกจิ ขนาดย่อม เรียนรู้ เรียนรู้ 1. บอกความหมายและลกั ษณะของธุรกิจขนาดยอ่ มได้ 1. ความหมายและลกั ษณะของธุรกิจขนาดยอ่ ม 2. อธิบายองคป์ ระกอบของธุรกิจขนาดยอ่ มได้ 2. องคป์ ระกอบของธุรกิจขนาดยอ่ ม 3. อธิบายปัญหาท่ีเกิดข้ึนจากการดาเนินธุรกิจขนาดยอ่ ม 3. ปัญหาที่เกิดข้ึนจากการดาเนินธุรกิจขนาดยอ่ ม 4. บทบาทและความสาคญั ของธุรกิจขนาดยอ่ มตอ่ ได้ 4. อธิบายบทบาทและความสาคญั ของธุรกิจขนาดยอ่ ม ระบบเศรษฐกิจ 5. แนวโนม้ ในการปรับตวั ของธุรกิจขนาดยอ่ ม ต่อระบบเศรษฐกิจได้ 6. การบรู ณาการแนวคิดตามหลกั ปรัชญาเศรษฐกิจ 5. อธิบายแนวโนม้ ในการปรับตวั ของธุรกิจขนาดยอ่ ม พอเพยี งกบั ธุรกิจขนาดยอ่ ม ได้ 6. อธิบายการบรู ณาการแนวคิดตามหลกั ปรัชญา เศรษฐกิจพอเพยี งกบั ธุรกิจขนาดยอ่ มได้ สมรรถนะประจา กจิ กรรมเตรียมพร้อม 6 สู่ประชาคมอาเซียน หน่วย ศึกษาคน้ ควา้ ขอ้ มลู เก่ียวกบั การเตรียมตวั รับผลกระทบ อธิบายเกี่ยวกบั ลกั ษณะและองคป์ ระกอบของธุรกิจขนาด จากการรวมตวั เป็นประชาคมอาเซียนของผปู้ ระกอบการราย ยอ่ ม รวมถึงบทบาทและความสาคญั ของธุรกิจขนาดยอ่ มต่อ ยอ่ ย ระบบเศรษฐกิจของประเทศไทย

1 หลกั การดาเนินธุรกจิ ขนาดย่อม 1. ความหมายและลกั ษณะของธุรกจิ ขนาดย่อม 1.1 ความหมายของธุรกจิ ขนาดย่อม ธุรกจิ ขนาดย่อม คือ ธุรกิจท่ีดาเนินงานโดยอิสระมีพนกั งานจานวนไม่มาก ระหวา่ ง 15-200 คน และตน้ ทุนต่าประมาณ 2-50 ลา้ นบาท เจา้ ของธุรกิจและเงินทุน มกั จะมาจากเจา้ ของเพียงคนเดียว หรืออาจเป็นกลุม่ คนเลก็ ๆ ร่วมทุนกนั ประกอบธุรกิจ 7

1 1.2 ลกั ษณะของธุรกจิ ขนาดย่อม 1.2.1 จานวนพนกั งานไม่มาก เงินลงทุนต่า 1.2.2 การบริหารงานมีความเป็นอิสระ และคลอ่ งตวั 1.2.3 โครงสร้างธุรกิจไม่ซบั ซอ้ น มีความยดื หยนุ่ และใชค้ วามสมั พนั ธ์ส่วนตวั ในการบริหารงาน 1.2.4 ปริมาณยอดขายมีนอ้ ยตามขนาดการลงทุนและแรงงาน 8

1 1.2.5 เขา้ ถึงกลุม่ ลกู คา้ ไดด้ ีกวา่ ธุรกิจขนาดใหญ่ 1.2.6 ใชท้ กั ษะฝีมือและประสบการณ์เฉพาะของตนเองในการบริหาร การผลิต และการบริการ 1.2.7 มีแรงจูงใจในการทางานสูง 9

2. องค์ประกอบของธุรกจิ ขนาดย่อม 1 2.1 คน 10 2.2 เงิน 2.3 เคร่ืองมือเครื่องจกั ร 2.4 วตั ถุดิบ 2.5 การตลาด 2.6 การจดั การ

3. ปัญหาทเี่ กดิ ขนึ้ จากการดาเนินธุรกจิ ขนาดย่อม 1 3.1 ปัญหาดา้ นการตลาด 11 3.2 ปัญหาขาดแคลนเงินทุน 3.3 ปัญหาดา้ นแรงงาน 3.4 ปัญหาขอ้ จากดั ดา้ นเทคโนโลยกี ารผลิต 3.5 ปัญหาขอ้ จากดั ดา้ นการจดั การ

1 3.6 ปัญหาการเขา้ ถึงบริการการส่งเสริมของรัฐ 3.7 ปัญหาขอ้ จากดั ดา้ นบริการส่งเสริมพฒั นาขององคก์ รภาครัฐและ เอกชน 3.8 ปัญหาขอ้ จากดั ในการรับรู้ข่าวสารขอ้ มูล 12

1 4. บทบาทและความสาคญั ของธุรกจิ ขนาดย่อม 4.1 สร้างงานใหป้ ระชาชน ลดการวา่ งงานของประชากรในประเทศ 4.2 สร้างมูลค่าเพ่ิม 4.3 สร้างเงินตราต่างประเทศ 4.4 ช่วยประหยดั เงินตราต่างประเทศ โดยการผลิตเพื่อทดแทนการนาเขา้ จากต่างประเทศ 13

1 4.5 เป็นจุดเร่ิมตน้ ในการดาเนินธุรกิจประเภทอ่ืน และเพิ่มประสบการณ์ ในการดาเนินธุรกิจ 4.6 เช่ือมโยงกิจกรรมขนาดใหญ่และภาคการผลิต 4.7 เป็นแหล่งพฒั นาทกั ษะฝีมือ 14

1 5. แนวโน้มในการปรับตวั ของธุรกจิ ขนาดย่อม 5.1 แนวโนม้ ความตอ้ งการประหยดั พลงั งาน 5.2 แนวโนม้ ความตอ้ งการผลิตภณั ฑท์ ่ีเป็นมิตรต่อผบู้ ริโภคและ สิ่งแวดลอ้ ม 5.3 แนวโนม้ ความตอ้ งการสร้างสรรคน์ วตั กรรม 5.4 แนวโนม้ การใชร้ ะบบไอทีและเทคโนโลยใี นการดาเนินธุรกิจ 15

1 6. การบูรณาการแนวคดิ ตามหลกั ปรัชญาเศรษฐกจิ 6.1 ความหมายของเศรษฐกจิ พอเพยี ง ความพอเพยี ง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล และรวมถึงความ จาเป็นท่ีจะตอ้ งมีระบบภมู ิคุม้ กนั ในตวั ที่ดีพอสมควรต่อการมีผลกระทบใดๆ อนั เกิด จากการเปลี่ยนแปลงท้งั ภายนอกและภายใน โดยอาศยั ความรอบรู้ ความรอบคอบ และ ความระมดั ระวงั ในการนาวชิ าการต่างๆ มาใชใ้ นการวางแผน และการดาเนินการทุก ข้นั ตอน 16

1 6.2 ข้อพจิ ารณาของหลกั ปรัชญาเศรษฐกจิ พอเพยี ง 6.2.1 กรอบแนวคดิ เป็นปรัชญาท่ีช้ีแนะแนวทางการดารงอยแู่ ละปฏิบตั ิตน ในทางท่ีควรจะเป็ น 6.2.2 คณุ ลกั ษณะ เศรษฐกิจพอเพียงสามารถนามาประยกุ ตใ์ ชก้ บั การปฏิบตั ิตน ไดใ้ นทุกระดบั โดยเนน้ การปฏิบตั ิบนทางสายกลางและการพฒั นาอยา่ งเป็นข้นั ตอน 17

1 6.2.3 คานิยาม 1) ความพอประมาณ หมายถึง ความพอดีท่ีไม่นอ้ ยเกินไปและไม่มาก เกินไป โดยไม่เบียดเบียนตนเองและผอู้ ื่น 2) ความมีเหตุผล หมายถึง การตดั สินใจเก่ียวกบั ระดบั ของความพอเพยี ง น้นั จะตอ้ งเป็นไปอยา่ งมีเหตุผล โดยพจิ ารณาจากเหตุปัจจยั ที่เก่ียวขอ้ งตลอดจน คานึงถึงผลท่ีคาดวา่ จะเกิดข้ึนจากการกระทาน้นั ๆ อยา่ งรอบคอบ 3) การมีภมู ิคุม้ กนั ท่ีดีในตวั หมายถึง การเตรียมตวั ใหพ้ ร้อมรับผลกระทบ และการเปลี่ยนแปลงดา้ นต่างๆ ที่จะเกิดข้ึน โดยคานึงถึงความเป็นไปไดข้ อง สถานการณ์ต่างๆ ที่คาดวา่ จะเกิดข้ึนในอนาคตท้งั ใกลแ้ ละไกล 18

6.2.4 เง่ือนไข 1 1) เง่ือนไขความรู้ 2) เงื่อนไขคุณธรรม 19 6.2.5 แนวทางปฏิบัต/ิ ผลท่ีคาดว่าจะได้รับ

1 6.3 การประยุกต์หลกั ปรัชญาเศรษฐกจิ พอเพยี งในธุรกจิ ขนาดย่อม 6.3.1 การบริหารความเสี่ยงทางการตลาดที่ชดั เจน โดยมีความรู้จริงในการทา ตลาด และมีตลาดที่หลากหลายเพ่ือลดความเสี่ยง 6.3.2 ไม่ใหค้ วามสาคญั กบั การสร้างกาไรสูงสุด เพอ่ื เพมิ่ มูลค่าใหก้ บั ผถู้ ือหุน้ แตเ่ พียงอยา่ งเดียว แตค่ านึงถึงผทู้ ี่เก่ียวขอ้ งท้งั หมดของธุรกิจ 6.3.3 การดาเนินธุรกิจท่ีตนเองมีความรู้จริง ไม่แข่งขนั ในตลาดที่ตนเองไม่มี ความชานาญ 20

1 6.3.4 มีเหตุผลในการขยายตลาดแบบค่อยเป็นคอ่ ยไป รู้จกั วางแผนอยา่ ง รอบคอบ 6.3.5 มีความซื่อสตั ยส์ ุจริตในการประกอบการ ไม่เอารัดเอาเปรียบผบู้ ริโภค และผใู้ ชแ้ รงงานท่ีเป็นลกู จา้ ง 6.3.6 การใหบ้ ริการลกู คา้ อยา่ งจริงใจและโปร่งใสอยา่ งสม่าเสมอ การสร้างคุณ ความดีเกิดข้ึนจากภายใน 6.3.7 ไม่มีความโลภมากเกินไป และไม่เนน้ กาไรในระยะส้ันเป็นหลกั 21