วิวัฒนาการของนาฏศิลป์และละครไทย

รายงาน นาฏศิลป์ เรื่อง วิวัฒนาการละครไทยและนาฏศิลป์ วิวัฒนาการการละครตะวันตก การชม การวิจารณ์และประเมิน คุณภาพของการแสดง

จัดทำโดย 1.นายฐิติวัฒน์ ภักดีโชติ ม.4/2 เลขที่ 1 2.นายญาณภัทร ประชุมรัตน์ ม.4/2 เลขที่ 11 3.นายรุ่งเพชร มาสังข์ ม.4/2 เลขที่ 14 4.นายสรรพาวุธ ศรีทอง ม.4/2 เลขที่ 15

วิวัฒนาการของ นาฏศิลป์และละครไทย

สมัยอยุธยา สมัยรัตนโกสินทร์ ร.4 ได้ฟื้นฟู ละครหลวงขึ้นใหม่ให้ การแสดงละครชาตรีละครนอก ร.3 ราษฎรฝึกละครในได้ จึงมีข้อห้าม ละครในแต่เดิมที่เล่นเป็นละครเร่ ในการแสดงที่ไม่ใช่ละครหลวง จะแสดงตามพื้นที่ว่างโดยไม่ต้อง ให้ทรงยกเลิกละครหลวง พระบรมวงศานุวงศ์จึงพากัน ร.5 มีโรงละคร เรียกว่า ละครชาตรี ต่อมาได้มีการวิวัฒนาการเป็น ฝึกหัดการแสดง ทางโขนละครถือเป็นแบบแผนในการปฏิบัติ เกิดละครดึกดำบรรพ์ และละคร ละครรำเรียกว่าละครใน ละคร พันทาง นอก โดยปรับปรุงรูปแบบ ให้มี สืบต่อมา ร.9 การแต่งกายที่ประณีงดงามมาก ร.6 ขึ้นมีดนตรีและบทร้องและมีการ วิวัฒนาการของ โปรดเกล้าฯ ให้ โขน ละคร ดนตรีปี่พาทย์เจริญถึงขั้นสุด สร้างโรงแสดงอยุธยา บันทึภาพยนตร์สี ร.7 สมัยธนบุรี นาฏศิลป์ และละคร ส่วนพระองค์ โขนมหรสพกลายเป็นโขนศิลปากรและมี บันทึกท่ารำเพลง ละครเพลงเกิดขึ้น ไทย หน้าพาทย์องค์ พระพิราพท่ารา ร.8 จัดตั้งโรงเรียนนาฏกดุริยางคศาสตร์ เพลงหน้าพาทย์ ของ ลิง ยักษ์ พระ นาง สมัยนี้บทละครในสมัยอยุธยาไดัสูญหายไปสมเด็จ สมัยสุโขทัย พระเจ้ากรุงธนบุรีหรือ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช สมัยน่านเจ้ารับวัฒนธรรมของอินเดีย ผสม ทรงรวบรวมศิลปิน บทละคร ผสานกับ มีนิยายเรื่อง นามาโนราห์ เป็นนิยาย ที่เหลือมาทรงพระราชนิพนธ์บทละคร เรื่องรามเกียรติ์ วัฒนธรรมไทย มีการบัญญัติ ของพวกไตหรือคนไทยในสมัยน่าน ศัพท์ขึ้นใหม่ เพื่อใช้เรียก เจ้าที่มีปรากฏอยู่ก่อนหน้าคือ การ อีก 5 ตอน ญาณภัทร ประชุมรัตน์ ม4/2 เลขที่ 11 ศิลปะการแสดงของไทย ว่า โขน แสดงจำพวกระบำ เช่น ระบำหมวก รุ่งเพชร มาสังข์ ม4/2 เลขที่ 14 ละคร ฟ้อนรำ ระบำนกยูง

วิวัฒนาการของ การละครตะวันตก

วิวัฒนาการของ การละครตะวันตก ละครตะวันตกยุคเริ่มต้น ละครตะวันตกในยุคกลาง ละครสมัยกรีก ละครสมัยโรมัน ละครศาสนา •ละครโศกนาฏกรรมกรีก •ละครโศกนาฏกรรมโรมันในงานละคร •จัดแสดงโดยนักบวชและนักร้อง เป็นละครเล่าเรื่องชีวิตและความ นี้ผู้แสดงจะต้องมีความสามารถสูง ประสานเสียงภายในโบสถ์ หมายของเทพเจ้าแล้วจบด้วยการ เน้นภาพความโหด ทารุณ หยาบโลน ตาย •ละครสุขนาฏกรรมโรมันนำแบบอย่างมา ละครที่ไม่เกียวกับศาสนา •ละครสุขนาฏกรรม จากละครสุขนาฏกรรมกรีกเนื้อเรื่องเน้น เป็นละครที่แสดงเพื่อบูชา ความสนุกสนาน ตลกขบขัน •ละครพื้นบ้าน-วีรบุรุษ เกี่ยวกับการผจญ เทพเจ้า ภัย •ละครตลกขบขัน เป็นละครล้อเลียน เสียดสี สังคม นายสรรพาวุธ ศรีทอง เลขที่ 15 อ้างอิง https://sites.google.com/site/lakhrtawantk/ http://drama-study.blogspot.com/2014/09/blog-post_21.html

วิวัฒนาการของ การละครตะวันตก ละครตะวันตกในยุคฟื้นฟู ละครสมัยใหม่ •อินเตอร์เมทซี (Intermezzi) เป็นการแสดงสลับฉาก มักเป็นเรื่องราวจาก -ละครแนวสัจจนิยมและแนวธรรมชาตินิยม ตำนานกรีกและโรมัน ซึ่งมีปรากฏการณ์ที่ต้องใช้เทคนิคพิเศษเข้าช่วย เช่น เฮ ละครสมัยใหม่ ที่เรียกกันว่าแนวสัจจนิยมหรือแนวสมจริง (Realism) และแนว. ธรรมชาตินิยม อร์คิวลิสเดินทางไปในนรก หรือ เปอร์ซิอุสขี่ม้าเหาะไปต่อสู้กับปีศาจทะเล เป็นต้น มีการใช้ดนตรีและระบำเป็นส่วนประกอบสำคัญ การแสดงสลับฉากนี้ (Naturalism) ให้ความสำคัญมากแก่คนธรรมดาสามัญยิ่งกว่ายุคที่ผ่านมา ก่อนหน้านั้นตัวละครที่เป็น อาจอยู่เป็นเอกเทศ ไม่เกี่ยวกับละครที่แสดงอยู่ก็ได้ สามัญชนจะเข้ามามีบทบาทก็เพียงตัวประกอบ ตัวคนใช้ ปราศจากความสำคัญ ส่วนตัวเอกจะเป็นคน •โอเปรา (Opera) คือ การรวมเอาดนตรี การขับร้อง และระบำ เข้ามาไว้ในเรื่อง ฐานะร่ำรวย สมบูรณ์พร้อมด้วยฐานันดรศักดิ์ทุกประการ แต่ละครสมัยใหม่เปลี่ยนแปลงรูปโฉมดังกล่าว ราวที่ผูกขึ้นเป็นละคร โอเปรานั้นนิยมใช้การจัดฉากหรูหรา เหตุการณ์มหัศจรรย์ เสียสิ้น ละครสมัยใหม่ไม่จำกัดวิถีชีวิตของสามัญเอาไว้ ทว่า จะนำมาสู่สาระของเรื่องราวให้มากขึ้น ตัว ที่ต้องใช้เทคนิคพิเศษอยู่ด้วย รูปแบบใหม่นี้ เป็นที่นิยมทั่วอิตาลี และแพร่สะพัดไป ละครเอกอาจจะเป็นชาวนา เสมียน โจร ขอทาน โสเภณี ฯลฯ เทคนิคการแต่งตัวก็เปลี่ยนตามไปด้วย การ ทั่วยุโรปอย่างรวดเร็ว เสนอละครเรื่องหนึ่งไม่ใช่การสมมติขึ้นเท่านั้น -ละครแนวต่อต้านสัจจนิยม (Anti – realism) นายสรรพาวุธ ศรีทอง เลขที่ 15 •ละครสัญญลักษณนิยม (Symbolism) เป็นละครที่ใช้วัตถุหรือการกระทำที่เป็นสัญลักษณ์ ซึ่งจะกระตุ้น และโยงความรู้สึกนึกคิดของคนดูเข้ากับญาณพิเศษที่นักเขียนรู้สึกเกี่ยวกับความเป็นจริง ละครชนิดนี้ พยายามมองให้ลึกลงไปถึง สัจธรรมที่ไม่อาจจับต้องได้ •ละครเอ็กซ์เปรสชั่นนิสม์ เป็นละครที่เสนอความเป็นจริงตามความคิดของตัวละคร ซึ่งอาจไม่ตรงกับ ความเป็นจริงที่ปรากฏแก่สายตาคนทั่วไป โดยใช้ฉากที่มีสภาพไม่เหมือนจริง ใช้คำพูดที่ไม่เป็นเหตุเป็นผล นัก หรือใช้ข้อความสั้นๆ •ละครเพื่อสังคม (Theatre for Social Action) หรือละครเอพิค (Epic Theatre) เป็นละครที่กระตุ้นความ สำนึกทางสังคม นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงแก้ไขสังคมให้ดีขึ้น โดยไม่คำนึงถึงความเป็นกลางแบบ ธรรมชาติ หรือการบันทึกความเป็นจริงแบบตรงไปตรงมา

การชม วิจารณ์ และการประเมิน คุณภาพของการแสดง

หลักในการชมละคร หลักการวิจารณ์การแสดงนาฏศิลป์ -ศึกษาความรู้เกี่ยวกับรูปแบบของการแสดง -พูด เขียนถึงการรับรู้สิ่งที่เห็น -เมื่อจบการแสดง ควนให้เกียรติด้วยการปรบมือ -บรรยาย แจกแจงส่วนประกอบต่างๆ -เป็นผู้ชมที่ดี ฟังเป็น -วิเราะห์องค์ประกอบต่างๆในผลงาน -จิตใจผ่อนคลาย สมาธิในการรับชม -ความเป็นเอกภาพ -มีอารมณ์คล้อยตาม -ความงดงามของการร่ายรำ -มีมารยาท ปิดเครื่องมือสื่อสาร ไม่คุยเสียงดัง ไม่รับประทานอาหาร การชม วิจารณ์ และการประเมิน หลักการวิจารณ์การแสดงละคร คุณภาพของการแสดง สร้างตัวละคร บทบาท โครงเรื่อง3ตอน -ตัวละครดำเนินเรื่อง การวิจารณ์โครงเรื่อง -ใช้บทเจรจา บุคลิคตามตัวละคร -ตอนต้น ปุพื้น ของตัวละคร -เหตุการณ์ต่างๆชัดเจนหรือไม่ -ตอนกลาง สร้างอุปสรรค ขัดแย้ง -เหตุการณ์เข้มข้นพอหรือไม่ ของตัวละคร -ตอนจบดีหรือไม่ -ตอนอวสาน เรื่องค่อยๆคลี่คลาย -ละครน่าติดตามทั้งเรื่องหรือไม่ ตอนปลายเรื่อง -สิ่งใดทำให้เรื่องน่าสนใจ นายฐิติวัฒน์ ภักดีโชติ เลขที่ 1

การชม วิจารณ์ และการ ประเมินคุณภาพของการแสดง การวิจารณ์ตัวละครมีข้อควรพิจารณา ดังนี้ แนวความคิดที่เป็นแก่นของเรื่อง -การสร้างบุคลิคตัวละคร ภาพที่เห็น -ผู้ประพันธุ์จะต้องมีแนวคิดว่าให้เรื่อง คล้ายกับชีวิตจริงหรือไม่ ดำเนินไปได้อย่างไร -ตัวละครดึงดูดให้ผู้ชม -ฉาก การแสดง ทัศนองค์ คล้อยตามมากเพียงใด ประกอบต่างๆ -แนวคิดของละคร เช่น -ตัวละครแสดงได้สมบทบาท เพื่อสังคม ความบันเทิง เป็นต้นั หรือไม่ ข้อที่ควรทำมาวิจารณ์แนวคิด สอดคล้องกับตัวละคร สร้าง -ดูละครแล้วได้แนวคิดอะไรบ้าง บรรยากาศ -เห็นด้วยกับแนวคิดของเรื่องหรือไม่ -แนวคิดของเรื่องเกิดในชีวิตจริงได้ สร้างอารมณ์ได้อย่างสมเหตุสม หรือไม่ -ตัวละคร มีคติ คำคมที่น่าจดจำหรือไม่ ผล -เนื้อเรื่อง ฉาก มีความสอดคล้องกัน หรือไม่ americanidiotonbroadway.com/wp-content/uploads/2019/03/art-of-thai-750x460.jpg นายฐิติวัฒน์ ภักดีโชติ เลขที่ 1

การชม วิจารณ์ และการประเมิน คุณภาพด้านการแสดง คุณภาพของการแสดง หลักการประเมินนาฏศิลป์ -การนำเสนอต้องชัดเจนเรื่องประเภท หลักการประเมินการ -ลีลาเคลื่อนไหวถูกต้องตามแบบแผน -ผู้แสดงมีเอกลักษณ์เคลื่อนไหวร่างกาย แสดงนาฏศิลป์และละคร -นำหลักแห่งการสมดุลมาใช้ โดยใช้จุดกลางของเวที -การแสดงงดงาม ทั้งพื้นฐานแและ เป็นสมดุลให้มีสัดส่วนเท่ากัน ไม่ไปอยู่จุดไหนจุดหนึ่ง มาตรฐาน มาเกินไป -ผลงานควรมีประโยชน์ต่อสังคม -มีการเคลื่อนไหว แปรแถวไม่น่าเบื่อ สติ ปัญญา จิตใจ -ดนตรี ชับร้อง ท่วงทำนอง จังหวะเพลง เครื่องแต่งกายสอดคล้องกัน คุณภาพด้านองค์ ประกอบการแสดง -เครื่องประกอบการแสดงบนเวที เช่น อุปกรณ์ฉาก อุปกรณ์แสดง ถูกต้องตามยคุสมัยหรือไม่ -ระบบเสียง ชัดเจน ไม่มีการสะท้อน การก้อง -เครื่องแต่งกาย แต่งหน้าตามยุคสมัย -คุณภาพด้านองค์ประกอบการแสดงสะท้อนว่า ผู้จัดการมีความรู้ด้านศิลปะเป็นอย่างดี นายฐิติวัฒน์ ภักดีโชติ เลขที่ 1