หนังสือสร้างสรรค์ผ่านบทกวี

อามานี หะยมี ิง

คำนำ หนงั สืออิเลก็ ทรอนิกส์ เรื่อง สร้ำงสรรคผ์ ำ่ นบทกวี เป็นส่วนหน่ึงของรำยวชิ ำ กำรอ่ำนและกำรเขียนร้อยกรองเชิง สร้ำงสรรค์ ๖๐๔-๒๐๕ ของนกั ศกึ ษำคณะศึกษำศำตร์และ ศิลปศำตร์ มหำวทิ ยำลยั หำดใหญ่ จดั ทำข้ึนเพือ่ เรียบเรียงบท ประพนั ธ์ประเภทโคลง ฉนั ท์ กำพย์ กลอน และร่ย ซ่ึง ผปู้ ระพนั ธไ์ ดร้ วบรวมบทประพนั ธ์ไวท้ ้งั หมด จำนวน ๑๒ เรื่อง โดยมีกำรประพนั ธ์ท้งั งำนเดี่ยวและงำนกลุ่มซ่ึงงำนท่ี ประพนั ธร์ ่วมกนั น้นั ผปู้ ระพนั ธไ์ ดร้ ะบุชื่อผแู้ ต่งไวด้ ำ้ นล่ำง ของบทประพนั ธ์ ผปู้ ระพนั ธ์หวงั เป็นอยำ่ งยงิ่ วำ่ หนงั สืออิเลก็ ทรอนิกส์ เรื่อง สร้ำงสรรคผ์ ำ่ นบทกวี จะเป็นประโยชนแ์ ก่ผอู้ ่ำนอยำ่ งยง่ิ หำกมีขอ้ แนะนำหรือขอ้ เสนอแนะประกำรใดผเู้ ขียนขอนอ้ ม รับคำติชมอยำ่ งเตม็ ใจเป็นอยำ่ งยง่ิ อำมำนี หะยมี ิง ผจู้ ดั ทำ

สารบญั เรื่อง หนา้ กาพยย์ านี ๑๑ เรื่อง เจา้ นกนอ้ ย ๑ กลอนคละ เรื่อง หลายพนั ธท์ุ เุ รียนไทย ๒-๓ กลอนสกั วาเรื่อง การเรียนออนไลน์ ๔ โคลงกระทู้ เรื่องรกั เเรกพบเจอ ๕ สาลินฉี นั ท์ 11เร่ือง ตวั จริงของฉนั ๖ โคลงสส่ี ภุ าพ เร่ือง พอ่ ของแผน่ ดนิ ๗ กลอนเปลา่ เร่ือง ดอกไมร้ ิมทาง ๘ ร่ายโบราณ เร่ือง อกี ากบั หงส์ ๙ กาพยย์ านี ๑๑เรื่อง ฉนั ชอบฉนั รกั ๑๐ กาพยฉ์ บงั ๑๖ เร่ือง ฉนั เกลยี ดฉนั กลวั ๑๑ กาพยส์ รุ างคนางค์ 28 เร่ือง วนั นว้ี นั หนา้ ๑๒ วรรณรปู เร่ือง ดอกทานตะวนั ๑๓ บทกวใี นวรรณรปู เรื่อง ดอกทานตะวนั ๑๔

๑ กาพยย์ านี ๑๑ เรอ่ื ง เจา้ นกนอ้ ย นกนอ้ ยในกรงทอง ฉนั เฝ้ ามองทกุ ทกุ เชา้ มนั สง่ เสียงจา้ วจา้ ว ในตอนเชา้ ของทกุ วนั หนา้ ตาชา่ งนา่ รกั นกรอ้ งทกั ใหเ้ เกฉ่ นั นกชอบมองหนา้ คือสญั ญาณของความสขุ อามานี หะยมี งิ ผปู้ ระพนั ธ์

๒ กลอนคละ เรอ่ื ง หลายพนั ธท์ุ เุ รยี นไทย กลอน ๔ ฉนั ในวนั นี้ วนั ทีม่ เี หรียญ อยากกนิ ทเุ รียน จึงเปลยี่ นแบงคพ์ ัน กลอน ๖ เพอื่ นฉนั พากนั สงสาร หางานทาใหแ้ กฉ่ นั ฉนั ทามนั อยา่ งเร็วพลนั นนั่ ทาใหฉ้ นั มกี นิ กลอน ๗ ทเุ รียนหลายชนดิ สายพนั ธ์ุ นกกระจิบนนั้ ละมนุ ลนิ้ ชะนหี มอนทองเคยไดย้ นิ ไดก้ ลิ่นคงทาใหอ้ ยากดม

๓ กลอน ๘ หลงลบั เเลกา้ นยาวพวงมณี สามชอื่ นอี้ รอ่ ยดงั่ ลอื สม ถา้ ไดช้ มิ ตดิ ใจคงเป็ นลม อรอ่ ยสมกบั คารา่ รือหา กลอน ๙ พนั ธต์ุ อ่ มาป่ าละอภู เู ขาไฟ จะตดิ ใจเหมอื นกระดมุ ทองไหมหนา หลายสายพนั ธท์ุ ี่ฉนั นน้ั ไดก้ ลา่ วมา มคี ณุ ค่าเพราะมนั คือทเุ รียนไทย อามานี หะยมี งิ ผปู้ ระพนั ธ์

๔ กลอนสกั วา เรอ่ื ง การเรยี นออนไลน์ สกั วาสถานการณน์ ้ี เรานนั้ มหี ลายเรื่องชวนหวนั่ ไหว เรียนออนไลนก์ ระทบทงั้ จิตใจ ปัญหาใหญเ่ ด็กไทยหยดุ กา้ วเดนิ ปัจจบุ นั เรานน้ั เรียนออนไลน์ ตอ้ งมงุ่ ใฝ่ ตอ้ งหาตอ้ งสรรเสริญ ทกุ อยา่ งนน้ั ท่เี ราไดเ้ ผชญิ ทาใหเ้ ดนิ ไดด้ ว้ ยตวั เองเอย อามานี หะยีมงิ ผปู้ ระพนั ธ์

๕ โคลงกระทู้ เรอ่ื งรกั เเรกพบเจอ รกั เธอจงั ที่ได้ สบตา เเรก เมอื่ ถึงเวลา อยา่ งยง้ั พบ รกั ทค่ี น้ หา เดนิ ผา่ น เจอ ทีต่ กึ หลายครัง้ ไมไ่ ดล้ งเอย อามานี หะยีมงิ ผปู้ ระพนั ธ์

๖ สาลินีฉนั ท์ 11 เรอ่ื ง ตวั จรงิ ของฉนั อามานคี ือชอ่ื ฉนั และทกุ วนั จะเขยี นอา่ น เป็ นคนไมเ่ กยี จครา้ น วชิ าการจะสรา้ งสรรค์ วนั วนั อา่ นหนงั สือ ละมอื ถือจะพบฝัน การเขยี นเร่ืองสาคญั จะใหฉ้ นั ถนดั เรียน อามานี หะยีมงิ ผปู้ ระพนั ธ์

๗ โคลงสส่ี ภุ าพ เรอ่ื ง พ่อของแผน่ ดิน ทาความดไี มส่ น้ิ อนั ใด โดยพอ่ จากโลกไป ห่างหลา้ พระคือพอ่ ของไทย กระหมอ่ ม สดุ ทจ่ี ะไขวค่ วา้ ทวั่ ฟ้ าแดนดนิ อามานี หะยีมงิ ผปู้ ระพนั ธ์

๘ กลอนเปลา่ เรอื่ ง ดอกไมร้ มิ ทาง โอเ้ จา้ ดอกไมร้ ิมทาง มนั คงอา้ งวา้ งเมอ่ื ถึงเวลาคา่ คนื ไมม่ เี เมก้ ระทงั่ เเสงอาทติ ยท์ ส่ี อดสอ่ ง ไมม่ เี เมก้ ระทงั่ คนทม่ี องมนั ดว้ ยความรัก ไมม่ เี เมก้ ระทงั่ คนทีเ่ ดนิ ผา่ นมนั ดว้ ยความสนใจ ไมม่ เี เมก้ ระทงั่ คนทอ่ี ยากไดเ้ เลว้ กลบั ไปรกั ษา ไมม่ เี เมก้ ระทงั่ คนทม่ี องมาดว้ ยความใส่ใจ เร่ิมจะสงสารเจา้ เเลว้ ใง โอเ้ จา้ ดอกไมร้ ิมทาง………. อามานี หะยีมงิ ผปู้ ระพนั ธ์

๙ รา่ ยโบราณ เรอ่ื ง อีกากบั หงส์ มอี ีกาตวั หนง่ึ ซ่ึงตวั ดาเหมอื นถา่ น เจา้ นกอา่ นใจมนั วา่ มฝี ันอยากขาว เหมอื นดงั่ ราวกบั หงส์ มนั หลงคิดเปลีย่ นตน เผอ่ื วา่ ขนของมนั จะเปล่ียนผนั เเลว้ นา เมอื่ เวลาผา่ นไป จากอาศัยในป่ า เปลี่ยนทงุ่ หญา้ ทงุ่ นา ขนกายงั ดาเลย มนั ก็เฉยกระทา เเละยงั ซา้ ตอ่ ไป ในท่สี ดุ ก็ตาย เพราะร่างกายออ่ นเเรง การเปลี่ยนเเปลงนสิ ยั มนั เเกไ้ ขธรรมชาติ เพือ่ นเอย อามานี หะยมี งิ ซารา โตะเปะ ผปู้ ระพนั ธ์

๑๐ กาพยย์ านี ๑๑ เรอ่ื ง ฉนั ชอบฉนั รกั 1.ฝึ กเเต่งกาพยย์ านี ๑๑ ฉนั ชอบผลไมไ้ ทย ชอบลาใยชอบพทุ รา กนิ แลว้ หวานขน้ึ ตา ขน้ึ ชอ่ื วา่ ผลไมไ้ ทย ฉนั รกั ธรรมชาติ นา้ สะอาดนา่ หลงใหล ฉนั เองรสู้ กึ ได้ นา้ สดใสสดชน่ื เอย บทกวแี ตง่ ร่วม Th2/62

๑๑ กาพยฉ์ บงั ๑๖ เรอื่ ง ฉนั เกลยี ดฉนั กลวั 2.ฝึ กเเต่งกาพยฉ์ บงั 16 ฉนั เกลียดเชน่ การหักหลงั หนง่ึ ในนนั้ ยงั คือคนทเ่ี ราไวใ้ จ ฉนั กลวั กบั การรอ้ งไห้ ถึงเเมว้ า่ ใคร ก็มผี ลสาหรบั ฉนั บทกวแี ตง่ รว่ ม Th2/62

๑๒ กาพยส์ รุ างคนางค์ 28 เรอื่ ง วนั น้ีวนั หนา้ 3.ฝึ กเเต่งกาพยส์ รุ างคนางค์ 28 วนั นไี้ ปเทีย่ ว ใสเ่ สอ้ื สีเขยี ว นดั เจอกบั เพ่ือน เมอื่ ถึงเวลา สดุ ทา้ ยตอ้ งเล่ือน เนอื่ งจากเพ่อื นเพ่อื น ลืมนดั ฉนั ไป วนั หนา้ คงเหงา รอคอยเพ่อื นเรา เพ่อื นเอย๋ อยไู่ หน อยา่ ลมื เพ่ือนกนั พบกนั เร็วไว เรานดั กนั ใหม่ หวงั ไดเ้ จอกนั บทกวีแตง่ ร่วม Th2/62

๑๓ วรรณรปู เรอ่ื ง ดอกทานตะวนั

๑๔ บทกวีในวรรณรปู เรอ่ื ง ดอกทานตะวนั ดอกทานตะวนั สขุ สนั ตเ์ มอื่ ตน่ื ยามสายสดชนื่ ใครอื่นไมเ่ ห็น เมอ่ื เเดดออกมา บปุ ผายามเย็น ทกุ สง่ิ ลว้ นเป็ น คิดเห็นเป็ นใจ อามานี หะยมี งิ ผปู้ ระพนั ธ์

การอา่ นและการเขยี นรอ้ ยกรองเชงิ สรา้ งสรรค์ นำงสำวอำมำนี หะยมี ิง คณะศึกษำศำสตร์และศิลปศำสตร์ สำขำภำษำไทย มหำวิทยำลยั หำดใหญ่