สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ ๔๓

ตอนท่ี ๔๓ ๙๑๑ ตอนท่ี ๔๓ ฝ่าย เล่าป่ีจึงจัดแจงส่ิงของสาหรับเลยี้ งทหารให้ซนุ เขียนนาไปให้จิวยี่ ซุนเขียนก็เอาส่ิงของ ทั้งนั้นไปใหจ้ วิ ย่ี จวิ ย่จี ึงถามซุนเขยี นวา่ บดั นี้เลา่ ปี่นายทา่ นตง้ั อยตู่ าบลใด ซุนเขียนจงึ บอกว่า เล่าปก่ี บั ขงเบ้งคุมทหารมาตั้งอยู่ ณ ปากน้าเมืองอือกั๋ง จิวยี่ได้ฟังดังนั้นก็ตกใจสดุ้งขึ้น แล้วว่าให้ซุนเขียน กลับไปก่อนเถิด ต่อวันอ่ืนเราจึงจะไปเยี่ยมเล่าปี่ ซุนเขียนก็ลาจิวย่ีกลับไป โลซกจึงถามจิวย่ีว่า ซุนเขียนบอกท่านว่าเล่าปี่กับขงเบ้งคุมทหารมาต้ังอยู่ปากน้าเมอื งอือกั๋ง แลท่านสดุ้งตกใจข้ึนนั้นด้วย เหตุอันใด จิวย่ีจึงบอกว่า เราตกใจสดุ้งขึ้นนั้นเพราะเหตุว่าเล่าป่ีกับขงเบ้งจะชิงเอาเมืองลากุ๋น เปนมนั่ คง ซึง่ เราทาการคร้ังนไี้ ดเ้ สยี เงินทองแลสงิ่ ของเปนบาเหน็จทหารเปนอนั มาก อันเมอื งลากนุ๋ น้ัน เหมือนหน่ึงอยู่ในเงื้อมมือเรา เมื่อเล่าปี่กับขงเบ้งได้เมืองลากุ๋นแล้ว เราก็จะมีความน้อยใจ เห็นจะถึง แก่ความตาย เราจึงตกใจสดุ้งข้นึ เพราะเหตุฉน้ี โลซกจงึ วา่ ทา่ นจะคิดอุบายประการใดจงึ จะใหเ้ ล่าปี่กับ ขงเบ้งยกทหารถอยไปให้ ไกลแดนเมืองลากุ๋นได้ จิวยี่จึงตอบว่า เราจะคิดอ่านให้ไปว่ากล่าวเล่าป่ี แตโ่ ดยดกี อ่ น ถา้ เลา่ ป่ีไม่ฟงั เรา จงึ จะคิดกาจดั เสยี ใหไ้ ด้ โลซกจงึ ว่า ท่านคดิ น้ีชอบอยู่ แม้ท่านจะไปหา เล่าป่ีเม่ือใดข้าพเจ้าจะไปด้วย แล้วจิวย่ีจึงพาโลซกกับทหารสามพันลงเรือรบออกจากกองทัพ หวังจะไปหาเลา่ ป่ี สามก๊กวิทยา

๙๑๒ สามกก๊ ฉบับเจา้ พระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายซุนเขียนครั้นมาถึงก็เอาเนื้อความซ่ึงจิวยี่ว่า กล่าวน้ันเล่าให้เล่าปี่ฟังทุกประการ เล่าปี่ได้ฟังดังน้ันจึง ปรึกษาแก่ขงเบ้งว่า อันจิวย่ีจะมาคานับตอบเรานี้ท่านยัง เห็นประการใด ขงเบ้งจึงว่า อันน้าใจจิวยี่น้ันมิได้นับถือ ข้าพเจ้ากับท่าน ซ่ึงจะมาคานับตอบโดยปรกตินั้นหามิได้ ซึ่งจิวยี่จะมาบัดนี้ เพราะมีความสงสัยว่าท่านจะชิงเอา เมืองลากุ๋น เล่าปี่จึงถามว่า ถ้าจิวย่ีมาเปนขบวรทัพเราจะ คิดอ่านประการใด ขงเบ้งจึงกระซิบบอกเน้ือความให้เลา่ ปี่ ซุนเขียน (Sun Qian) ตอบจิวยี่ แล้วให้ทหารจดั เรอื รบออกไปทอดอยู่ ณ ปากน้า แม้เห็นจิวยี่มาโดยร้ายก็ให้ช่วยกันรบพุ่งป้องกันไว้ พอคน ใช้เข้ามาบอกว่า บัดนี้จิวย่ีกับโลซกคุมทหารยกมาประมาณสามพัน เล่าป่ีจึงให้จูล่งคุมทหารประมาณ ห้าสิบออกไปรับจิวยี่ถึงนอกค่าย จิวย่ีจึงให้ทหารท้ังปวงอยู่แต่ภายนอก แล้วพาโลซกเข้าไปในค่าย เล่าปกี่ ับขงเบง้ ลงไปรับจวิ ยโ่ี ลซกข้นึ มาให้น่ังท่ีสมควร ถ้อยทถี ้อยคานบั กัน แลว้ เล่าปส่ี ั่งให้แต่งโต๊ะเชญิ จิวย่ีโลซกเสพยส์ ุรา เล่าปีจ่ งึ สรรเสริญจิวยว่ี ่า ซง่ึ ท่านคดิ อา่ นกาจัดโจโฉเสียไดน้ น้ั อาณาประชาราษฎร ได้ความสุขเพราะท่าน จิวยี่จึงถามเล่าป่ีว่า ซ่ึงท่านคุมทหารมาตั้งอยู่ท่ีน้ี ท่านคิดจะยกไปตีเอาเมือง ลากุ๋นหรือ เล่าป่ีจึงตอบตามคาขงเบ้งกระซิบส่ังว่า ซึ่งข้าพเจ้ายกมาต้ังอยู่ที่น้ี เพราะคิดว่าท่านจะยก ไปตีเอาเมืองลากุ๋น ข้าพเจ้าจะคุมทหารไปช่วยเปนการเร็ว แม้ท่านไมไ่ ปข้าพเจา้ ก็คดิ อยู่ว่าจะไปตีเอา เมอื งลากุ๋นให้ จวิ ยไ่ี ดฟ้ งั ก็หวั เราะแล้ววา่ ตวั เราเปนชาตทิ หารอย่เู มืองกังตัง๋ ก็คดิ อยู่ว่าจะยกกองทัพไป ตีเอาหัวเมือง ฝ่ายเหนือให้เปนบาเหน็จมือไว้ พอโจโฉยกกองทัพลงมาตีหัวเมืองฝ่ายใต้ครั้งน้ี เราได้ ออกมาตง้ั สูร้ บจนโจโฉแตกหนไี ป แล้ว เราก็เสียสเบียงอาหารแล เงินทองแจกทหารเปนอันมาก อันเมืองลากุ๋นบัดน้ีเหมือนหน่ึง อยู่ในเงื้อมมือเรา แม้จะคิดเอา เมือ่ ใดกจ็ ะไดโ้ ดยง่าย เหตใุ ดท่าน จึงถามว่าเราจะไมเ่ อาหรือ เล่าปี่ จึงตอบว่า เม่ือโจโฉแตกไปนน้ั ได้ ให้โจหยินอยู่รักษาเมืองลากุ๋น www.samkok911.com

ตอนที่ ๔๓ ๙๑๓ แล้วแต่งทหารเอกซึ่งมีฝีมืออยู่รักษาด่าน ทางเปนหลายตาบล อันโจหยินนั้นก็มีกาลัง กล้าหาญนัก ข้าพเจ้าเกรงว่าท่านทาการจะ ไม่สมความคิด จิวยี่จึงว่า แม้เราตีเอาเมือง ลากุ๋นไม่ได้ท่านก็จงยกไปตีเอาเถิด เล่าป่ีได้ ฟังดังนั้นจึงว่า จิวยี่ว่าท้ังน้ีโลซกกับขงเบ้ง จงเปนพยานเราด้วย สืบไปภายหน้าถ้าจิวย่ี จะคืนคาเสียเราจะได้อ้างท่านทั้งสองเปน พยาน จวิ ย่จี ึงว่า ตวั เราเกดิ มาเปนชาย ได้ล่ันวาจาออกมาแล้วก็ไม่คืนคาเลย ขงเบ้งจงึ แกลง้ ว่า อันจิวย่ี น้ีแม้จะเจรจาสิ่งใดก็ม่ันคงนัก อันเมืองลากุ๋นน้ันให้จิวย่ีไปตีก่อน ถ้าขัดสนประการใดเล่าป่ีจึงยกไป ทาการต่อภายหลงั จิวยีก่ ับโลซกก็ลาเล่าปล่ี งเรอื กลบั ไป เล่าป่ีจึงว่าแก่ขงเบง้ ว่า อันจิวย่ีจะยกกองทัพไปตเี อาเมอื งลากุ๋นน้ันก็จะได้เปนมั่นคง แต่เรา คิดวิตกอยู่ว่าทุกวันน้ีเราหาเมืองจะอาศรัยมิได้ ขงเบ้งจึงว่า เดิมข้าพเจ้าได้ว่ากล่าวให้ท่านเอาเมือง เกงจว๋ิ ไว้เปนท่ีอาศรัยจะไดค้ ดิ การต่อไป ทา่ นก็ไม่ฟังคาขา้ พเจ้า บัดนีท้ า่ นได้คดิ แล้วหรอื จงึ คิดวติ กดงั นี้ เล่าป่ีจึงตอบว่า แต่ก่อนท่านว่าน้ันก็จรงิ ซ่ึงเราไมเ่ อาเมืองเกงจ๋ิวไว้เปนท่ีอาศรยั น้ัน เพราะเหตวุ ่าเปน เมืองของเล่าเปียว บัดนเ้ี มอื งเกงจ๋ิวเปนเมืองของโจโฉแล้ว เราจะตอ้ งคดิ อ่านเอาให้ได้ ขงเบง้ จึงว่าท่าน อย่าวิตกเลย จงงดอยู่ให้จิวย่ีตีเอาเมืองลากุ๋นให้ได้แล้ว ข้าพเจ้าจะคิดอ่านเปนกลอุบายมิให้ยากแก่ ทหารท้ังปวง จะให้ไดเ้ มอื งลากุน๋ โดยงา่ ย เลา่ ปี่จึงถามวา่ ท่านจะคดิ อา่ นทาประการใด ขงเบง้ จงึ วา่ ท่าน อยา่ เพ่อถามก่อนเลย ต่อภายหลังจงึ ค่อยรู้ เลา่ ปี่มคี วามยนิ ดมี ไิ ด้ตอบประการใด สามกก๊ วิทยา

๙๑๔ สามก๊กฉบบั เจ้าพระยาพระคลงั (หน) โลซก (Lu Su) ฝา่ ยจิวยี่กบั โลซกคร้ันกลับมาถึงค่าย โลซกจงึ ถามจิวย่ีว่า เหตุใดท่านจึงว่าแก่เล่าปี่ว่า ถ้ายกกองทัพ ไปรบเอาเมืองลากุ๋นไม่ได้ก็ให้เล่าป่ีไปตีเอาเถิด จิวยจี่ ึง ตอบว่า ซ่ึงเราว่าแก่เล่าปี่นี้เปนคาลวง เพราะเหตวุ ่าจะ ให้เล่าปี่กาเริบ แล้วว่าครั้งน้ีเราจะยกไปตีเอาเมือง ลากนุ๋ ผ้ใู ดจะอาสาเปนกองหน้า จวิ ขมิ จึงว่าตวั ข้าพเจ้า จะขออาสาคุมทหารเปนกองหน้าไป จิวยี่จึงจัดแจง ทหารหา้ พนั ใหช้ เี ซ่งเตงฮองไปดว้ ยจวิ ขิม แลว้ สัง่ วา่ ให้ รบี ยกข้ามแม่น้าฮั่นก๋ังไปก่อน เราจงึ จะยกกองทพั หลวง ตามไปภายหลัง จิวขิมชีเซ่งเตงฮองก็ลาจิวย่ีคุมทหาร ห้าพันยกไปจะรบเอาเมืองลากุ๋น คร้ันมาถึงด่านอเิ หลง ชีเซ่งเตงฮองก็คิดกันว่า จะรบพุ่งหักหาญเข้าไปทาง ด่านน้ันไม่ได้ จึงคุมทหารอ้อมทางไปใกล้เมืองลากุ๋น แลว้ ก็ให้ตง้ั คา่ ยม่นั อยู่ ฝ่ายม้าใช้จึงเอาเนอ้ื ความเข้าไปบอกแก่โจหยินว่า บดั นก้ี องทพั เมืองกังตง๋ั ยกมาต้ังคา่ ยมนั่ อยู่ ใกล้เมืองเรา โจหยินได้ฟังดงั น้ันจึงปรึกษาแก่ทหารท้ังปวงว่า บัดนี้จิวย่ีให้ชีเซ่งเตงฮองคมุ ทหารยกมา หวังจะทาอันตรายเมืองเรา อันสเบียงอาหารในเมืองนี้ก็มีอยูเ่ ปนอันมาก จาเราจะตั้งม่ันรกั ษาเมอื งไว้ ให้ข้าศึกขัดสนสเบียงก็จะยกกองทัพกลับไปเอง งิวขิ้มจึงว่า ซ่ึงจะตั้งม่ันอยู่ในเมืองฉนี้ข้าศึกก็จะได้ใจ ประการหน่ึง ทหารท้ังปวงก็จะคดิ เสยี ใจว่าเรายอ่ ทอ้ ขา้ พเจ้าจะขออาสา คุมทหารหา้ ร้อยออกตา้ นทานไว้ โจหยนิ เห็นชอบดว้ ยจึงจัด ทหารห้าร้อยให้ งิวขิ้มก็คุมทหารเปิดประตูเมืองออกไปรบ กับเตงฮองได้ห้าเพลง เตงฮองก็ถอยหนี แลงิวขิ้มนั้นก็ขับ ม้าไล่บุกรุกไป เตงฮองเห็นดังน้ันก็ขับม้าหยุดอยู่ แล้ว ประกาศแก่ทหารทั้งปวงใหล้ ้อมงิวขิ้มเข้าไว้ งิวข้ิมก็ส้รู บอยู่ ในหวา่ งทหารเปนสามารถ งวิ ขิ้ม (Niu Jin) www.samkok911.com

ตอนที่ ๔๓ ๙๑๕ ขณะน้ันโจหยินอยู่บนหอรบ เห็นทหาร เตงฮองล้อมงวิ ข้ิมเข้าไว้ จึงแตง่ ตัวใสเ่ กราะขึ้นมา้ พา ทหารประมาณสามร้อย รีบยกออกจากประตูเมือง ฝ่าฟันพวกข้าศึกเข้าไปหวังจะแก้งิวข้ิม ฝ่ายชีเซ่ง เห็นดังนั้นก็ขับม้าเข้ารบกับโจหยินอยู่เปนช้านาน ชีเซ่งต้านทานมิได้ก็ชักม้าถอยไป โจหยินก็พา งวิ ข้ิมออกมาได้ คร้ันเหลยี วดเู หน็ ทหารยงั เหลอื ตาม ออกมาประมาณหา้ สบิ คน โจหยินจึงพางิวข้ิมกลับเข้าไปรบพุ่งด้วยจวิ ขิม หวังจะแก้แคน้ ทหารทัง้ ปวง ฝ่ายโจซุนอยู่บนหอรบเห็นโจหยินออกไปรบพุ่งกันอยู่ ก็ข้ึนม้าถือทวนพาทหารหนุนออกไปช่วยรบพงุ่ ตลุมบอน ไต้ฆ่าฟันกันตายเปนอันมาก แลจิวขิมชีเซ่งเตงฮองต้านทานมไิ ด้ ก็พาทหารซงึ่ เหลอื น้นั ถอย ไป โจหยินมชี ยั ชนะกพ็ าโจซนุ กับงิวขิ้ม แลทหารกลบั เข้าเมือง ฝ่ายจิวขิมคร้ันมาพบกองทัพจิวย่ีก็เอาเน้ือความซึ่งได้รบพุ่งแลแตกมาน้ัน เล่าให้จิวยี่ฟัง ทุกประการ จิวยี่ได้ฟังดังนั้นก็โกรธสงั่ ให้ทหารเอาตวั จิวขิมไปฆ่าเสยี ที่ปรึกษาแลทหารท้ังปวงขอโทษ จิวขมิ ไว้ จวิ ยจี่ ึงจัดแจงทหารจะยกเขา้ ต้ังประชิดเมืองลากุ๋น กาเหลงจึงว่า ซึ่งจะยกเข้าต้งั ประชิดเมือง ลากุ๋นน้ันไมไ่ ด้ ด้วยโจหยนิ ให้โจหองผ้นู ้องคมุ ทหารไปต้ังอยู่ ณ ดา่ นอิเหลง บัดน้ีกองทัพเรายกออ้ มเข้า มาพ้นด่านอิเหลงแล้ว ครั้นโจหองรู้ก็จะยกตีกระหนาบมา ข้าพเจ้าจะขออาสาไปตีด่านอิเหลงให้ ทหารโจหองระส่าระสาย แล้วจึงยกเข้าไปตั้งประชิดเมืองทาการรบพุ่งสืบไป จิวยี่เห็นชอบด้วยก็จัด ทหารให้กาเหลงสามพัน กาเหลงคมุ ทหารรีบกลับไปใกลด้ า่ นอิเหลง ฝ่ายม้าใช้ก็เอาเนอ้ื ความมาบอกแก่โจหยนิ ว่า บัดน้จี ิวย่ีใหก้ าเหลงยกไปตดี ่านอเิ หลง โจหยิน ได้ฟังจึงปรึกษาแก่ทหารทั้งปวง ตันเกียวจึงว่าถ้าละไว้ช้าเสียด่านอิเหลงแลว้ เราจะป้องกันเมืองลากุน๋ ไว้มิ ได้ โจหยินจึงให้โจซุนกับงิวข้ิมคุมทหารลอบไปทางลดั จะได้ช่วยโจหองรบพุ่งป้องกันด่านอิเหลง ไว้ให้ได้ โจซุนกับงิวขิ้มคุมทหารลัดไปถึงกลางทาง แล้ว ให้ทหารรบไปบอกโจหองว่า บัดนี้โจหยินให้เราทั้งสอง คุมทหารยกมาช่วย ให้โจหองเร่งยกออกมารบกับ กาเหลง เราจึงจะตีกระหนาบเข้าไป ทหารม้าใช้ก็รีบไป บอกโจหอง ๆ ได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดี จึงให้จัดแจง ทหารเตรียมไว้ สามก๊กวิทยา

๙๑๖ สามกก๊ ฉบับเจ้าพระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายกาเหลงคร้ันมาถึงด่านอิเหลง ก็ต้ังค่ายประชิดอยู่ โจหองเห็นดังน้ันก็คุม ทหารเปิดประตูค่ายออกไปรบพุ่งเปน สามารถแลว้ ทาถอยหนีไป ขณะนั้นกาเหลง ก็เข้าอยู่ในค่ายอิเหลง ฝ่ายโจหองซ่ึงหนีไป นั้น ครั้นพบโจซุนงิวขิ้มจึงเล่าเน้ือความให้ ฟังทุกประการ คร้ันเวลากลางคืนโจหอง โจซุนงิวข้ิมก็คุมทหารล้อมค่ายอิเหลงไว้ ม้าใช้จึงเอาเนื้อความไปบอกแก่จิวยี่ว่ากาเหลงตีด่านอิเหลงได้แล้วเข้าตั้ง อยู่ในค่าย บัดนี้โจหองโจ ซุนงิวขิ้มคุมทหารเข้าลอ้ มคา่ ยอิเหลงไว้ จิวยี่แจ้งดังนั้นก็ตกใจ ยังไม่ทันปรึกษาประการใด เทียเภาจงึ ว่าขอให้แบ่งทหารไปช่วยกาเหลง จิวยี่จึงตอบว่า ซ่ึงท่านจะให้แบ่งทหารไปช่วยกาเหลงนั้นทหารใน กองทัพเรากจ็ ะเบาลง เกลือกรู้ถึงโจหยิน ๆ ก็จะยกกองทพั มาตี เราก็จะเสยี ทแี ก่ข้าศึก ลิบองจึงว่า อันกาเหลงนั้นมีฝีมือเปนทหารเอกในเมืองกังต๋ัง ซ่ึงท่านจะไม่แบ่งทหารไปช่วย นนั้ กาเหลงกจ็ ะน้อยใจ ทัง้ การของเราก็เสยี ไป จวิ ยีจ่ ึงตอบวา่ ตัวเราคิดจะใคร่แบง่ ทหารแล้วยกไปเอง เสียอกี แตค่ ่ายซง่ึ ตัง้ อยูน่ ้เี กลือกคนท้ังปวงจะรักษาไวไ้ ม่ได้ ลิบองจงึ ว่าใหเ้ ล่งทองอยู่รักษาคา่ ยไว้แต่ใน สิบวัน ท่านเปนกองหลวง ข้าพเจ้าจะขออาสาเปนทัพหน้ายกไปช่วยกาเหลงจึงจะควร จิวย่ีจึงสั่งให้ เล่งทองอยู่รักษาค่าย เล่งทองจึงตอบว่าท่านใช้แล้วข้าพเจ้าไม่ขัด แต่ในสิบวันนี้ข้าพเจ้าจะรับรักษา ค่ายไว้ให้ได้ ถ้าพ้นกวา่ นั้นเห็นจะเหลอื กาลงั จิวยีจ่ งึ ว่าในสิบวันเราจะกลบั มาให้ถึง แล้วแบง่ ทหารใหเ้ ล่งทองไว้หม่นื หนึง่ เหลือนั้นจวิ ย่ีกับ ลิบองก็ยกไปถึงกลางทางลิบองจึงว่า ด่านอิเหลงน้ีข้างทิศใต้มีทางลัดไปเมืองลากุ๋นอยู่ทางหนึ่ง ขอให้ ท่านแต่งทหารไปตัดไม้ลม้ ขวางทางไว้ให้มาก แม้โจหองหนไี ปทางนั้นเหน็ จะไดค้ วามขดั สน ก็จะทง้ิ ม้า แลเคร่ืองศัสตราวุธเสีย เราก็จะได้ไว้เปนกาลัง จิวยี่เห็นชอบด้วย จึงจัดแจงทหารห้าร้อยให้ไปตัดไม้ ขวางทางไว้ตามคาลิบอง แล้วจิวยี่ก็ยกกองทัพไปใกล้ด่านอิเหลง จิวย่ีจึงปรึกษาแก่ทหารท้ังปวงว่า ผู้ใดจะอาสาตีฝ่าเข้าไปบอกกาเหลงให้รู้ว่าเรายกกองทัพมาถึงแล้ว ให้กาเหลงรบหักออกมา เราจะตี กระหนาบเข้าไป จิวท่ายรับอาสาขับม้าราง้าวตีฝ่าทหารโจหองเข้ามาถึงริมค่าย กาเหลงเห็นดังน้ันก็ เปิดประตูรับจวิ ท่ายเข้ามา จิวท่ายจึงบอกเน้ือความแก่กาเหลง ๆ ได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีจึงจัดแจง ทหารเตรยี มไว้ www.samkok911.com

ตอนท่ี ๔๓ ๙๑๗ ฝ่ า ย โ จ ห อ ง โ จ ซุ น ก็ แ ต่ ง ห นั ง สื อ ใ ห้ ม้ า ใ ช้ ถื อ ไ ป ถึ ง โ จ ห ยิ น เปนใจความว่า ข้าพเจ้าลอ้ มกาเหลง ไว้ บัดน้ีจิวย่ียกกองทัพมาช่วย กาเหลง แล้วโจหองก็จัดแจงทหาร เตรียมมั่นไว้ทั้งสองด้านหวังจะสู้รบ จิวย่ีกาเหลง ขณะนั้นจิวย่ีจึงขับ ท ห า ร เ ข้ า ร บ พุ่ ง กั บ โ จ ห อ ง เ ป น สามารถ ฝ่ายกาเหลงได้ยินเสียงรบ พุ่งอื้ออึง ก็คุมทหารตีกระหนาบออกมาฆ่าฟันทหารโจหองล้มตายเปนอันมาก โจหองโจซุน งิวขิ้ม ต้านทานมไิ ดก้ ็พาทหารหนีไปทางลัด จิวยีก่ ค็ มุ ทหารตามรบไป ทหารโจหองเหน็ ไม้ไหลน้ ้ันขวางทางอยู่ จะไปนน้ั ไม่สดวก จึงทงิ้ ม้าแลอาวธุ เสยี พากันรบี หนไี ปแต่ตวั ขณะเมื่อจิวย่ีคุมทหารตามไปนั้นไดม้ ้าแลอาวุธเปนอันมาก แล้วก็รีบตามไปถึงปากทาง พบ กองทัพโจหยินซึ่งรู้หนังสือโจหองแล้วยกกองทัพมาช่วยนนั้ ได้รบพุ่งกันเปนสามารถ จนเวลาเยน็ มิได้ แพ้ชนะกนั โจหยินจึงพาโจหองโจซุนกลับเข้าเมอื งลากุ๋นแลว้ ปรกึ ษากันว่า บดั นีเ้ ราเสียดา่ นอิเหลงแลว้ เหน็ เราจะปอ้ งกันเมืองลากนุ๋ ไว้มไิ ด้ กฉ็ ีกหนังสือซ่งึ โจโฉใหไ้ วอ้ อกดู ครั้นแจ้งเน้อื ความท้งั ปวงแล้วก็ให้ เอาธงขึ้นไปปักเรยี งไว้รอบเชิงเทิน ให้ทหารท้ังปวงหาบตะพายอาหารทาประหนึ่งจะพากันหนีไปจาก เมือง แล้วส่ังตันเกียวงิวขิ้มให้เปิดประตูเมืองไวส้ ามประตู ให้ขุดหลุมริมประตูเอาดินเกลี่ยปากหลมุ ไว้ อย่าให้เห็นรอย เม่ือทหารจิวย่ียกเข้ามาน้ันก็จะตกหลุมลง จึงจะจับได้โดยง่าย แลท่านท้ังสองน้ีให้ เกณฑ์ทหารเกาทัณฑ์ซุ่มไว้ทั้งสาม ประตู แมเ้ ห็นจิวย่คี มุ ทหารเข้ามาก็ให้ รบป้องกันไว้พลาง ต่อได้ยินเสียง ประทัดเม่ือใด ก็ให้ทหารเกาทัณฑ์ ช่วยกันระดมยิงจงกวดขัน ครั้นส่ังให้ ทาการเสร็จแล้ว โจหยินโจหองก็พา ท ห า ร ซึ่ ง ต ะ พ า ย ส เ บี ย ง นั้ น ทาเปนหนีออกจากเมอื ง สามก๊กวิทยา

๙๑๘ สามกก๊ ฉบบั เจา้ พระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายจิวยี่ข้ึนดูบนหอรบมิได้เห็นทหารอยู่รกั ษาหน้าท่ีกาแพงเมอื ง แล้วเห็นโจหยินโจหองพา ทหารตะพายสเบียงออกจากเมืองดงั นนั้ ก็คิดวา่ โจหยินโจหองจะหนีไป จวิ ย่ีจงึ ลงมาจากหอรบ แล้วสง่ั ทหารกองหน้าใหเ้ ข้ารบด้วยโจหยินโจหอง ให้ปีกซ้ายขวาดากันเข้ารบเปนสามารถ ตัวเราจะคุมทหาร เปนทัพหนุน แม้กองหน้าได้ยนิ เสียงม้าฬ่อแล้วให้เรง่ หักเข้าไป ฝ่ายทหารกองหน้าแลปีกซ้ายขวากย็ ก เข้ารบโจหยินโจหองเปนตลมุ บอน แล้วจิวย่ีให้จิวท่ายขับม้าออกไปรบดว้ ยโจหยินไดส้ ิบเพลงยังไมแ่ พ้ ชนะกัน จิวย่ีจึงให้ฮันต๋งขับม้าเข้ารบกับโจหองได้สามสิบเพลง โจหยินโจหองมิได้เข้าเมืองลากุ๋นทา ถอยหนีไปทางทิศเหนือ จิวท่ายฮันต๋งเห็นดังนน้ั ก็ขับม้าไล่ติดตามไป จิวยี่ก็ขับทหารหนุนไป จนถึงชานกาแพงเมือง เห็นประตูเมืองนั้นเปิด อยู่ ก็แลเข้าไปดูมไิ ดเ้ หน็ ทหารรักษาอยู่ จวิ ยี่ก็พา ทหารประมาณหา้ สบิ คนเข้าในประตเู มอื ง www.samkok911.com

ตอนที่ ๔๓ ๙๑๙ ฝ่ า ย ตั น เ กี ย ว ก็ ว่ า อั น ค ว า ม คิ ด มหาอุปราชให้หนงั สอื ไวน้ ้ดี ีนัก อปุ มาดังเทพดาเขา้ ดลใจ พอได้ยินเสียงประทัดก็ให้ทหารยิงเกาทัณฑ์ ระดมไปเปนอันมาก แล้วตันเกียวก็ยิงเกาทัณฑ์ไป ถูกขาซ้ายจิวยี่ตกม้าลง งิวข้ิมเห็นดังน้ันก็คุมทหาร เขา้ ไปจะจับเอาตวั จวิ ยี่ พอชเี ซง่ เตงฮองเขา้ มาทันก็ ช่วยป้องกันจิวยี่ไว้ แล้วพยุงข้ึนม้าจะถอยมาจาก เมือง ตันเกียวก็ขับทหารไล่รบพุ่งไป เหล่าทหาร จิวยี่นั้นตกหลุมลงเปนอันมาก ตันเกียวจับได้บ้าง ฆ่าเสียบ้าง ชีเซ่งเตงฮองก็ปอ้ งกันจวิ ยี่ออกมาได้ถึง ตันเกยี ว (Chen Jiao) นอกเมือง เทียเภาเห็นจิวยี่ถอยมาก็ตีม้าฬ่อข้ึน หวังจะเรยี กทหารท้ังปวงให้กลับมา จวิ ทา่ ยกบั ฮันต๋งไดย้ ินเสียงม้าฬ่อก็พาทหารถอยมาตามสญั ญา ฝ่ายโจหยินโจหองเห็นดังน้ัน ก็คุมทหารแยกกันเปนสองกองตามตีกระหนาบไป จิวยี่แล ทหารก็ถอยเข้าค่าย จิวย่ีชักถูกเกาทัณฑ์ออกเสียแล้วให้หมอรักษาแผล อันความเจ็บปวดน้ัน เปนคราวๆ หมอจึงว่าลกู เกาทัณฑน์ ี้ใสย่ าพิษ ให้ท่านดับความโกรธเสีย แม้มีความโกรธแล้วเมอื่ ใดพษิ ยาก็จะกาเริบขึ้น เทียเภาจึงสั่งทหารทั้งปวงให้ตรวจตรารักษาค่ายไว้จงม่ันคง อย่าให้ที่ปรึกษาแล ทหารทั้งปวงเอาการส่ิงใดไปปรึกษาแก่จิวย่ี ถ้าขัดสนสิ่งใดก็ให้นายทัพนายกองช่วยกันปรึกษา จะได้ ปอ้ งกนั อันตรายไว้กวา่ จิวยีจ่ ะคลาย ฝ่ายโจหยินโจหองจึงให้งิวขิ้ม คุมทหารไปร้องด่าจิวยี่ทห่ี น้าค่ายเปนข้อ หยาบช้าถึงสามวัน เทียเภาก็ห้ามทหาร ทั้งปวงไว้มิให้ออกรบ แล้วปรึกษาแก่ นายทัพนายกองวา่ บัดน้ีจวิ ยปี่ ่วยอยู่ เรา จะคิดอ่านให้จิวยี่เลิกกองทัพกลับไป บอกเน้อื ความแกซ่ นุ กวน แล้วจึงคอ่ ยยก กองทัพม า ทา กา ร สื บ ไ ป นา ย ทัพ นายกองมิได้วา่ ประการใด สามก๊กวิทยา

๙๒๐ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลงั (หน) ขณะเมื่อจิวยี่ป่วยอยู่น้ัน ได้ยินเสียง ทหารโจหยินมาร้องด่าว่าท้าทายทุกเวลา แต่จิวย่ี ระงับความโกรธไว้ ด้วยกลัวพิษยาจะกาเริบขึ้น ครั้นอยู่มาวันหนึ่งโจหยินคุมทหารมาถึงหน้าค่าย จิวยี่ แลว้ ให้ตฆี ้องกลองโหร่ อ้ งอื้อองึ ทาประหน่ึงจะ เย้ยจิวยี่ ฝ่ายจิวยี่ได้ฟังดังน้ันก็ถามบันดาคน พยาบาลว่าเสียงสิ่งใดซึ่งอื้ออึงอยู่ คนพยาบาลจึง บอกว่า ทหารในกองทัพซ่ึงเราซ้อมหัดอาวุธ จิวยี่ได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จึงว่าทหารโจหยินมาร้องท้าทาย เปนหลายวันเราก็รู้อยู่ จึงให้หาตัวเทียเภามาแล้วว่า ตัวเราเปนแม่ทัพป่วยอยู่ แลโจหยินให้ทหารมา รอ้ งท้าทายเปนข้อหยาบช้าถึงสามสี่วนั ตวั ทา่ นเปนปลดั ทพั เหตุใดจงึ นิง่ เสียมิบอกแก่เรา เทียเภาจึงว่า ข้าพเจ้ามิได้บอกแก่ท่านนั้นเพราะเกรงอยู่ว่าท่านจะโกรธ แผลเกาทัณฑ์น้ันจะกาเริบขึ้น จิวย่ีจึงว่า ท่านน่ิงเสียไม่ออกสู้รบฉะน้ีจะคิดอ่านประการใดหรือ เทียเภาจึงว่า ข้าพเจ้ากับทหารท้ังปวงปรึกษา กันเห็นว่าตัวท่านป่วยอยู่ จะขอเลิกกองทัพกลับไปเมืองกังต๋ังก่อน แล้วจึงค่อยยกมาทาการศึกด้วย โจหยิน จิวยี่ได้ฟังดังน้ันก็ลุกขึ้นแล้วว่า ตัวเราแลท่านทั้งปวงเปนทหารกินเบ้ียหวัด แต่ตัวเรานี้คิดจะ สนองคุณนายจึงมาทาการทั้งนี้ ถึงมาทว่าชีวิตเราจะตายในท่ามกลางศึกก็ให้เอาอานม้าปิดซากศพไว้ เรง่ ทาการตอ่ ไป แลทา่ นท้ังปวงเปนนายหมวดนายกองสิน้ ทุกคน เหตุใดมาวิตกถงึ เราป่วยอยู่ แลมิได้ ยกออกรบพุ่งดว้ ยขา้ ศึกนน้ั มสิ มควร แลว้ จวิ ยก่ี แ็ ต่งตวั ใสเ่ กราะถอื ทวนข้ึนมา้ ทหารทงั้ ปวงเห็นดังนั้นก็ ชวนกนั ตามจวิ ยี่ออกมาถึงประตคู ่าย ฝ่ายโจหยนิ ใช้ทหารมารอ้ งด่าวา่ อา้ ยจวิ ยีน่ ั้นอายกุ ็ยังอ่อนอยู่ แต่ความคดิ นั้นกาเรบิ โอหงั นัก ชีวิตมึงจะตายในกลางศึกครง้ั นี้ จิวยี่ได้ฟังดังน้ันก็ขับม้าออกไปแลว้ ร้องว่า ตัวกูอยู่น่ีแน่โจหยินมึงอยา่ ว่าหยาบช้าเลย จะรบกันก็มาเถิด จึงให้พัวเจี้ยง ขับม้าออกรบด้วยโจหยิน แล้วจิวย่ีเร่งขับทหาร หนุนออกไป ในขณะน้ันพอพิษยากาเริบข้ึน อาเจียนโลหิตออกมาตกมา้ ลง โจหยินเหน็ ดงั น้ันก็ คุมทหารรบฝ่าฟันเข้าไป เหล่าทหารจิวย่ีก็รบพุ่ง ต้านทานไว้ แล้วป้องกันจิวยี่เข้าไปในค่ายช่วยกัน แก้ไขฟ้นื ขน้ึ ฝ่ายโจหยินก็ยกทัพกลบั เขา้ เมอื ง www.samkok911.com

ตอนท่ี ๔๓ ๙๒๑ สามก๊กวิทยา

๙๒๒ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลัง(หน) เทียเภาจึงถามจิวย่ีว่า เม่ือท่านป่วยอยู่ ฉน้ีจะคิดอ่านประการใด จิวย่ีจึงค่อยกระซิบบอก ว่า ท่านอย่าวิตกเลย เราคิดการไว้ได้แล้ว จึงบอก เทียเภาว่า เราจะแต่งให้คนสนิธเข้าไปพูดจาว่าเรา ถึงแก่ความตายแล้ว ซ่ึงจะอยู่ด้วยนายทัพนายกอง นั้นไม่ได้ จึงหนีเข้าไปหาโจหยิน ๆ ก็จะมีใจกาเริบ ยกมาตีค่ายเราเปนมั่นคง เราจึงจะทิ้งค่ายเสียแต่ง ทหารไปซุ่มไว้สี่กอง แล้วให้ตีกระหนาบเข้ามา ก็จะจับเอาตัวโจหยินได้โดยง่าย เทียเภาเห็นชอบดว้ ย จิวยี่ก็ส่ังทหารทั้งปวงให้ร้องไห้ข้ึนว่าจิวย่ีถึงแก่ความตายแล้ว ให้เอาธงขาวขึ้นปักหน้าค่าย ทหารท้ัง ปวงนนั้ ก็ให้นุง่ ขาวห่มขาวส้นิ แลว้ กส็ งั่ ทหารให้ทาการตามคิดไว้ ฝ่ายโจหยินจึงปรึกษาแก่ทหารทั้ง เทียเภา (Cheng Pu) ปวงว่า เราให้ร้องด่าจิวย่ีเปนข้อหยาบช้า จิวย่ีโกรธออกมารบก็หาทาสิ่งใดเราได้ไม่ จนอาเจียนโลหิตออกมา เราเห็นชีวิตจิวย่ี นั้นจะถึงความตายคร้ังน้ีเปนม่ันคง พอ ทหารเข้ามาบอกโจหยินว่า บัดน้ีทหาร จิวยี่สิบสองคนจะเข้ามาหาท่าน โจหยินจึง ให้หาเข้ามาแล้วถามว่า บัดนี้ตัวมาด้วยเหตุ ส่ิงใด ทหารสิบสองคนน้ันจึงบอกว่า ทหาร สิบคนน้ีเปนทหารจิวยี่ อันทหารสองคน นั้นเปนทหารโจโฉจิวยี่จับไว้ได้ เม่ือจิวยี่ ออกมารบด้วยท่านน้ัน จิวยี่อาเจียนโลหิต ออกมาก็กลับเข้าค่าย อยู่หน่อยหนึ่งจิวย่ีก็ ตาย บัดน้ีเทียเภาเปนแม่ทัพบังคับการ กาเริบทาตามอาเภอใจ ข้าพเจ้าท้ังนี้อยู่ ไมไ่ ดจ้ ึงพากันหนมี าหวงั จะพ่งึ ท่าน www.samkok911.com

ตอนท่ี ๔๓ ๙๒๓ โจหยินได้ฟังดังน้ันจึงพิศดูทหารทั้งสอง คนน้ันก็จาได้ว่าทหารโจโฉ ก็ส้ินสงสัยมีความยินดี จึงปรึกษาแก่ทหารท้ังปวงว่า จิวยี่ถึงแก่ความตาย แล้ว เวลาค่าวันนี้เราจะยกทหารคุมออกไปปล้น เอาค่ายเทียเภาให้จงได้ ชิงเอาศพจิวยี่น้ันมาตัด เอาสีสะส่งขึ้นไปให้โจโฉ ณ เมืองหลวง ทหารท้ัง ปวงเห็นชอบด้วย โจหยินจึงให้ตันเกียวอยู่รักษา เมือง งิวข้ิมคุมทหารเปนกองหน้า แลตัวโจหยินน้ันเปนกองหลวง ให้โจหองกับโจซุนคุมทหารเปน กองหลัง ครั้นเวลาประมาณยามเศษก็ยกออกไปถึงหน้าค่ายเทียเภามิได้เห็นคนในค่าย โจหยินจึงคิด ว่าจิวย่ีทากลอุบายไว้ฉน้ี ก็ให้ถอยทัพจะกลับเข้าเมือง พอได้ยินเสียงประทัดแลทหารโห่ร้องอื้ออึงท้ัง สด่ี า้ น แลว้ เหน็ ขา้ งทศิ ตวนั ออกนน้ั ฮนั ต๋งจิวขมิ คุมทหารตเี ข้ามา ข้างทิศตวนั ตกนน้ั พัวเจย้ี งกับจิวท่ายตี กระหนาบเข้ามา ชเี ซ่งกบั เตงฮองคุมทหารตีเขา้ มาขา้ งทิศใต้ ตันบกู บั ลิบองคมุ ทหารตีตลุมบอนเข้ามา ฝ่ายทิศเหนือ แลทหารจิวยี่ฆ่าฟันทหารโจหยินล้มตายเปนอันมาก โจหยินกับทหารท้ังปวงต้านทาน มิได้กพ็ ากันแตกหนีแยกไปเปนสามทาง โจหยนิ น้ันเหลือทหารประมาณย่ีสิบคน ครนั้ เวลาสามยามเศษ พอพบโจหองจะพากันกลับเข้าเมือง เห็นเล่งทองคุมทหารมาต้ังสกัดอยู่ โจหยินก็พาโจหองหนีไปถึง ปากทาง พอพบกาเหลงก้าวสกัดอยู่ โจหยินกับโจหองเข้ารบกับกาเหลงเปนสามารถ ต้านทาน กาเหลงมิได้ก็พาทหารประมาณยี่สิบคนหนีจะไปทางเมืองซงหยง คร้ันเวลารุ่งเช้านายทหารท้ังปวงก็ เข้าไปหาจวิ ยี่ ๆ จงึ พาทหารใหญน่ ้อยท้งั น้นั จะเข้าไปในเมอื งลากุ๋นอตามเหตผุ ลทัง้ ปวงให้คนถือไปแจ้ง แก่ซนุ กวน สามกก๊ วิทยา