บทสัมภาษณ์นักเขียน - อรุณวดี อรุณมาศ

คณุ สมบตั ขิ องนกั เขียน

บทสมั ภาษณข์ องคุณอรุณวดี อรุณมาศ

อาจกลา่ วไดว้ า่ อรุณวดี อรุณมาศ คือนกั เขียนรอบสดุ ทา้ ยรางวลั ซีไรตท์ มี่ อี ายนุ อ้ ยท่สี ดุ เมือ่ ผลงานเลม่ แรกของเธอ การลม่ สลาย ของสถาบนั ครอบครวั ท่ีความรกั มิอาจเยียวยา สามารถฝ่าด่านอรหนั ตก์ ลายเป็น 1 ใน 7 เลม่ สดุ ทา้ ยของซีไรตป์ ระจาปี 2540 ซง่ึ ปีนน้ั ผลงาน ประชาธิปไตยบนเสน้ ขนาน ของวินทร์ เลียววารนิ ทร์ เขา้ ป้ายไป แมว้ ่าผลงานเล่มแรกของเธอจะไม่สามารถควา้ รางวลั ซีไรตไ์ ด้ แตต่ อ้ งถือวา่ ประสบความสาเรจ็ อย่างย่ิงสาหรบั นกั เขียนท่ีมีคาตามหลงั ว่ามือใหม่ น้ันยอ่ มแสดงใหเ้ ห็นวา่ เธอไม่ ธรรมดา และทาใหเ้ รา-ทีมงานเว็บไซตป์ ระพนั ธส์ าสน์ ย่ิงกระหายใครร่ ูต้ อ่ เสน้ ทางสายวรรณกรรมของเธอ อรุณวดี อรุณมาศเป็นบุตรคนเล็ก ของ พ.ต.สุรินทร์ และนางมณี อรุณมาศ พืน้ เพเดิมเป็นคนจงั หวัดสิงหบ์ ุรีและลพบุรี จบ การศกึ ษาชนั้ ม.ตน้ จาก รร.พระนารายณ์ จบการศกึ ษาชน้ั ม.ปลาย จาก รร.พบิ ลู วิทยาลยั กอ่ นจะมาศกึ ษาต่อท่ี สถาบนั ราชภฏั เทพสตรี ลพบรุ ี และ มหาวทิ ยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธิราช ตามลาดบั ปัจจบุ นั ทางานอยทู่ ่ี ศนู ยฝ์ ึกอาชีพองคก์ ารสงเคราะหท์ หารผ่าน ศกึ เรมิ่ สนใจงานเขียนตงั้ แตต่ อนเรยี นอยู่ ชน้ั ม.ตน้ แตเ่ รม่ิ ลงมอื เขียน ราว ม.4 แตต่ อนนน้ั ยงั ไมจ่ รงิ จงั มากนกั

“ ถา้ ถามว่าเรม่ิ เม่ือไหร่จรงิ ๆ แลว้ มนั ตอ้ งแบง่ เป็นสองขยกั ง่ะนะ เรม่ิ จริง ๆ จงั ๆ กบั มนั กบั ตอนที่รูส้ ึกเหมือนคนท่ีกาลงั ตามหาอะไรสกั อย่าง หนง่ึ ไมร่ ูว้ า่ เราจะเป็นอะไรดี ถามวา่ เราอยากจะเป็นนกั เขียนตง้ั แตแ่ รกไหม ก็คงจะอยากจะเป็นเพราะเราอยากลงหนงั สือ ตอนเรยี นหนงั สือเขา้ หอ้ งสมดุ บอ่ ยนะถกู เพ่อื นทงิ้ ไวใ้ นหอ้ งสมดุ ( หวั เราะ ) (๑) การทต่ี อ้ งเขา้ ไปหอ้ งสมดุ บอ่ ย ๆ นีท้ าใหเ้ ราไดอ้ ่านหนงั สอื ไปหยิบนิตยสารตา่ ง ๆ มา อา่ น จาไดว้ า่ อ่านมติชนสดุ สปั ดาห์ ก็เหมือนๆปัจจบุ นั นีไ้ มไ่ ดเ้ ปล่ียนแปลงไปมาก ถึงตอนนน้ั จะไม่อ่านการเมืองแต่ก็เอามาเปิดอา่ นกลอน อ่าน กวี เห็นนามปากกาก็คิดว่าทาไมนามปากกาเขาไดส้ ละสลวยอะไรอย่างนี้ ก็คิดตอ่ ไปว่าถา้ หากวนั หนงึ่ เราเขียนหนงั สือนี้เราจะใชช้ ื่อเราเพราะ เราคิดวา่ ช่ือเราเพราะมาก ( หวั เราะ ) ท่ีชอบมติชนนี้ อนั นีไ้ ม่ไดโ้ ฆษณาใหเ้ ขานะไมไ่ ดร้ ูจ้ กั เป็นการส่วนตวั คือรู้สกึ ว่าที่มติชนเขาจะแบ่งไวเ้ ป็น หนา้ ไมป่ นกนั มนั ก็ทาใหร้ ูส้ กึ วา่ เหมือนเรามีบา้ นเลก็ ๆ...ตอนที่ไปหอ้ งสมดุ บอ่ ย ๆก็เรม่ิ แลว้ ละ่ เป็นชว่ งเรมิ่ ฝึกฝน ตอนนน้ั ก็เขียนเก็บๆไว้ มีสง่ ไป ตามนิตยสารบา้ ง ” • ตอนแรกทเ่ี ขยี นแล้วส่งไปตามนิตยสารแล้วไม่ไดล้ งทอ้ ไหม เคยคดิ จะหยุดเขยี นไหม ทอ้ แตถ่ า้ หยดุ เสยี ตง้ั แตเ่ รม่ิ เราคงไมไ่ ดม้ าคยุ กนั ในวนั นี้ • เริ่มจากกลอน-กวีแล้วไปไงมาไงถงึ ไดม้ าเขียนนิยาย ที่ไดม้ าเขียนนิยายคอื รูจ้ กั ลงุ แขก- รกั ษ์ มนญั ญา เขาก็บอกวา่ ขีเ้ กียจอา่ นบทกวเี ธอแลว้ เขาก็ทา้ ทายเลก็ ๆ นะวา่ ไปเขียนนิยายเหอะ ไป ถา้ เขียนไดจ้ ะเอาส่งประกวดซีไรต์ พอกลบั ไปก็เขียนเลยโครม ๆ ๆ หวงั จะไดเ้ ห็นมนั ออกมาเป็นเลม่ เรว็ ๆ การไดเ้ ขา้ รอบเป็นสิ่งท่ีไม่คาดคิด มนั มากเกินไปสาหรบั มือใหม่

• ทาไมเร่ืองการล่มสลายฯ ถงึ ออกมาแรงมาก ถา้ ใครตามงานของอรุณวดีอยู่เรื่อย ๆก็จะรูส้ ึกนะว่ามนั อ่อนลง ๆ รูส้ ึกจะฮา ๆ ขึน้ ..ตอนนน้ั อาจจะเป็นความมุ่งม่นั ดว้ ยแลว้ ก็เพราะ อาจจะยงั เด็กอยู่ มนั จะตอ้ งอยา่ งนนั้ อย่างนีแ้ ลว้ อีกอยา่ งหนงึ่ คอื งานทเ่ี ราเสพตอนนน้ั มนั คอ่ นขา้ งหนกั • ถนัดเขยี นแนวไหนมากทสี่ ุด ไมถ่ นดั สกั แนว ยงั ทาไมไ่ ดด้ สี กั อย่างเดียว ถา้ ถกู ใจเราก็เป็นแคช่ ่วั วบู คือพอเขียนเสรจ็ อา่ นแลว้ ก็รูส้ กึ อือก็ดี แต่ผา่ นไปสกั ปีสองปีไปอ่าน ใหม่ เราจะรูส้ กึ วา่ ทาไมเราเขียนอยา่ งนีน้ ่า หนงั สือเล่มแรกเราถึงไดโ้ หดรา้ ยทารุน ทรมาทรกรรมตวั เองขนาดนน้ั ทาไมบทกวี เราถึงไดด้ เุ ดือดเลือด พลา่ นไรเ้ หตผุ ลแบบนน้ั (๒) ก็คิดวา่ ยงั ตอ้ งฝึกฝนอีกมากยงั ไมถ่ นดั ซกั อยา่ ง เรอื่ งสน้ั เอย นิยายเอย คนท่ีเขียนเป็นอาจแยง้ ไดว้ ่า น่นั เรยี กวา่ กวีดว้ ย หรอื อรุณวดี อรุณมาศ ยงั เขียนกลอนแปดไมค่ ลอ่ งดว้ ยซา้ ทเ่ี ขียน ๆ อยนู่ น้ั เป็นความรูส้ กึ ลว้ น ๆ คือเขียนตามอาเภอใจ • เขยี นประจาทไ่ี หนบ้าง ปีท่ีแลว้ เขียนที่เล่มโปรดของนานมี 2 คอลมั นค์ ือ หมาทกุ ตวั ลว้ นตอ้ งตาย ก็เอามารวมเป็นรวมเรอ่ื งสน้ั หนึ่งเล่ม แลว้ ก็ เร่ืองลาวของแม่ แลว้ เอารวมเป็นรวมเรอื่ งสนั้ ไดอ้ ีกเลม่ เหมอื นกนั ในปีที่ผ่านมาก็ยงั มี กางเกงในและความใฝ่ฝัน อนั นีก้ ็เป็นรวมเรอื่ งสนั้ เหมือนกนั ปีที่แลว้ ก็มี 3 เลม่ นีแ้ หละ ทงั้ หมดเป็นรวมเรอื่ งสน้ั หมดเลย

• ปี นีม้ แี ผนทจ่ี ะเขยี นอะไรบ้าง ตอ้ งยอมรบั วา่ งานประจาไดแ้ ยง่ เวลาไปมาก ประกอบกบั ไปลงทะเบยี นเรยี นไวเ้ ลก็ นอ้ ยแลว้ ก็ตอ้ งทมุ่ เทใหก้ ารเรยี นดว้ ยสว่ นหนง่ึ แต่ งานทที่ าอยปู่ ัจจบุ นั นีก้ ใ็ หค้ วามสขุ เราไดอ้ ยา่ งมหาศาลนะ สนกุ มากเลย ถา้ ถามวา่ อยากทงิ้ งานเขียนไหมยงั ไมอ่ ยากทิง้ หรอกแตเ่ ราอาจจะยงั ไม่ อยากเจอเธอในพักนี้ พอคิดถึงก็อาจจะแวะไปหาเธอบา้ งเล็กนอ้ ย ก็คือไม่ไดท้ ิง้ งานเขียนแต่อาจจะลดนอ้ ยลงเพราะว่าเวลาเรา ไม่มี ไม่มี พลงั งานพอท่ีจะทานิยายเป็นเลม่ ๆ มนั ไมม่ ีสมาธิพอ คือปรกติแลว้ จะชอบทางานกลางคนื แลว้ ถา้ เราทางานประจาอยอู่ ย่างนีใ้ หน้ ่งั เขียนนิยาย ถึงตี 3 แลว้ มาทางานมนั ก็คงจะไม่ไหวนะ ไมไ่ ดเ้ ขียนนิยายมานานมากแลว้ รูส้ กึ ว่าเสียพลงั งานไปกบั “ ขณะหน่ึงไม่รูจ้ บ ” ไปมหาศาล เร่ืองนี้ ไดค้ รอบคลมุ เกือบทกุ ส่งิ คดิ ตอนนีท้ มุ่ เทใหก้ บั งานทที่ าประจาสดุ ๆ กลายเป็นคนบา้ งานเลยก็วา่ ได้ • มีเดก็ บางคนเคยบอกว่าอา่ นงานของอรุณวดี แล้วอยากฆา่ ตวั ตาย คดิ ยงั ไง ก็ขอใหพ้ วกเขาเหล่านน้ั ไดแ้ ต่คิดอย่าทา หรือถา้ ลงมือทาแลว้ ขอใหท้ าไม่สาเรจ็ แลว้ จงผ่านพน้ หว้ งแห่งทุกขม์ าไดโ้ ดยปลอดภยั กลายเป็นผใู้ หญ่ที่เขม้ แข็งและอารมณด์ ี • ชอบเกบ็ ตัวหรือชอบออกตามงานต่าง ๆมากกว่ากัน ก็ไปบา้ ง แต่งานไหนมีธุระ ก็จะบอกเขาวา่ มีธุระ แตถ่ า้ ถามถึงนิสยั สว่ นตวั จรงิ ๆแลว้ ไม่ชอบไปไหน เพราะไปแลว้ วางตวั ไม่ถกู อาจ พดู ไมถ่ กู ใจใคร ทาตวั ไม่เขา้ ตาคน ไมม่ ีความม่นั ใจ ประหมา่ กลบั มาบา้ นแลว้ คดิ มาก ไมช่ อบการถกู คนดี ๆ ชื่นชมวา่ เป็นคนเพีย้ น รบั ไมไ่ ด้ เลย ไมค่ อ่ ยออกงาน มกี ็แตผ่ ลงานเลก็ ๆ นอ้ ย ๆ ปรากฏอย่บู า้ ง ... กลวั วา่ ถา้ ไมม่ เี พ่อื น วนั หนงึ่ เราอาจจะไม่เหลือชื่อเลย

• งานเขยี นทดี่ ใี นมุมมองของอรุณวดี คดิ วา่ เลม่ ไหนที่เราชอบอ่านก็ดีสาหรบั เรา แตอ่ าจไมด่ สี าหรบั คนอ่ืน • จุดมุง่ หมายของการเป็ นนักเขยี นของอรุณวดี (๓) สามารถเขียนจนเป็นผลงานท่ีมีคณุ ภาพ รวยลน้ ฟ้า มีเงินมหาศาล มีหนงั สือปรากฏอย่ใู นมือคนอา่ นทกุ หย่อมหญา้ และ ไมท่ า ใหส้ านกั พิมพข์ าดทนุ อนั นีด้ เู ป็นอดุ มคติไปสกั หน่อย แต่ในสว่ นของเป้าหมายในชีวิตก็คงจะเขียนไปเร่ือยๆหากบอกว่าหยดุ เขียนแลว้ ใจหาย การไดเ้ ขียนหนงั สือเหมอื นการไดป้ รากฏตวั อย่างเงียบๆในทตี่ า่ ง ๆ ไมต่ อ้ งการอะไรนกั หนา มนั ไปปรากฏตวั ดว้ ยชื่อของมนั เอง • งานเขยี นกับตัวตนของนักเขียน ไมม่ ีคาตอบ ก็เคยไดย้ นิ คาวา่ “ นิยายก็คลา้ ยเรอ่ื งจรงิ เรอื่ งจรงิ ย่ิงกว่านิยาย ” ถา้ จะมองแบบรา้ ยๆ เม่ือผอู้ า่ นเช่ือว่าเป็นเรอ่ื งจรงิ งานเขยี นบางอย่างก็เป็ นการโกหก ที่ย่ิงใหญ่ หนงั สือบางอย่าง เช่น เราอา่ นหนงั สือของพระยนั ตระ ถามว่าหนงั สือของพระยนั ตระเขียนดี ไหม ขดั เกลาตวั เราไดไ้ หม ถา้ เราไมร่ ูจ้ กั พระยนั ตระสิง่ นนั้ ก็เป็นประโยชนก์ บั เรา หรอื วา่ เราอา่ นตาราทาอาหารแลว้ เรามาทาตามสตู รเขาเป๊ ะเลย แลว้ มนั อะไรในขณะที่คนเขียนเองทาไม่ไดเ้ ร่ืองเลยถามว่าตาราอนั นีม้ ีประโยชนก์ บั เราไหม...เขา้ ใจวา่ น่าจะแบบนีน้ ะ ถ้าถามว่าจรงิ ใจกับคน อ่านไหม ก็เลยบอกไงวา่ งานเขียนบางอย่างคือการโกหกอนั ยง่ิ ใหญ่ เราก็เลือกเสพตวั หนงั สือเขาแทนก็แลว้ กนั อย่าไปคบกบั เขาก็ได้

• มีมุมมองอยา่ งไรกับการวจิ ารณ์ (๔) เป็นส่ิงดีอย่างนอ้ ยท่ีสดุ เขาก็อ่านอย่างวิเคราะห์ เราคิดว่าการวิจารณเ์ ป็นการเป็นการติเพ่ือก่อน่ะ อย่าด่าจนเสียผูเ้ สียคน มีอะไร บกพรอ่ งกว็ า่ มา นกั เขียนจะพยายามปรบั ปรุง อยา่ งนอ้ ยคนทีว่ จิ ารณเ์ ราก็ตอ้ งไม่อา่ นงานของเราอยา่ งลวกๆ แน่ ๆ วา่ ไหม • รางวลั จาเป็ นกบั นักเขยี นไหม ก็ถา้ จาเป็นทกุ คนก็น่าจะไดร้ บั รางวลั ทกุ คนนะ ทกุ คนจะอย่ไู ม่ไดถ้ า้ มนั จาเป็นขนาดนน้ั แตว่ า่ ถา้ บอกวา่ ทกุ คนอยากไดก้ ็โอเคนะ ไมร่ ูว้ า่ มี นกั เขียนขายดอี ีกมากนอ้ ยเทา่ ไหรท่ ีไ่ มไ่ ดร้ บั รางวลั ยงั มีอกี เยอะเทา่ ไหร่ • รู้สกึ อยา่ งไรทก่ี ารประกวดวรรณกรรมบา้ นเรามักจะมปี ัญหาบอ่ ย ๆ อมื ... สว่ นตวั เองอยหู่ า่ งไกลจากจดุ นีม้ ากจนมองไมเ่ หน็ เห็นแคว่ า่ ปีนีม้ ีการประกวดนะ แลว้ ปีนีก้ ็มีคนไดร้ างวลั แต่ว่าการประกวดนีม้ นั ก็มี การกระตนุ้ เหมือนกนั นะ ถา้ ไม่มีการประกวดเลยทกุ อย่างก็จะซบเซา มีการประกวดมนั กด็ ีนะแตว่ า่ ตวั เองอยหู่ า่ งไกลจากตรงนน้ั พดู อะไรมากไมไ่ ด้ สดุ ทา้ ยอรุณวดี ก่อนจะจากกนั อรุณวดี อรุณมาศมีขอ้ คิดมาฝากสาหรบั คนทอี่ ยากเขียนหนงั สือ “ อยากเป็นนกั เขียนก็ตอ้ งเขียนนะ ตวั เองเรมิ่ ตน้ มาจากการเขียนไดอาร่ี เม่ือกอ่ นเขียนทกุ วนั นะ แต่เด๋ียวนีช้ กั ขีเ้ กียจ หากวนั ไหนไมไ่ ดเ้ ขียนสกั วนั ก็จะเลยไปเป็นอาทิตยเ์ ลย เขียนอะไรก็ไดท้ ่ีอยากเขียน พอเขียนบ่อย ๆมนั จะเกิดเป็นทกั ษะเอง บางวนั มีเหตกุ ารณท์ ี่น่าสนใจเราก็เก็บบนั ทึกไว้ มนั เหมือนกบั ว่าอย่ใู นลิน้ ชกั ท่ีเราสามารถเปิดออกมาใชไ้ ดต้ ลอด งานเขียนนีเ้ ป็นงานที่ไม่ตอ้ งลงทนุ อะไรเลย แคม่ ีอปุ กรณก์ ารเขียนก็เขียนไดแ้ ลว้ คิดวา่ งานเขียนเป็นงานชนั้ เลิศเลยนะในเร่ืองการลงทนุ การไดก้ าไร การมีชื่อเสียง การดารงอย่ขู องชิน้ งาน ทางานอย่างอ่ื นมนั เป็นของคนอ่ืน ฉะนนั้ อยากจะยา้ วา่ อยากเป็นนกั เขียนกต็ อ้ งเขียน ”

จากบทสมั ภาษณท์ ่ไี ดศ้ กึ ษาทาใหท้ ราบถงึ คณุ สมบตั ิ การเป็นนกั เขียนจากคณุ อรุณวดี อรุณมาศ ๑. มีนิสยั รกั การอา่ น ๒. รูจ้ กั ฝึกฝนตนเอง พฒั นาตนเอง แกไ้ ขปรบั ปรุง ๓. มีเปา้ หมายในงานเขียน ๔. รูจ้ กั รบั ฟังคาตชิ มเพ่ือนาไปปรบั ปรุง อา้ งองิ จากเว็บไซตw์ ww. THAIWRITER.ORG

นางสาววรนิ ทร เชือกรมั ย์ รหสั นกั ศกึ ษา ๖๓๔๑๐๑๐๒๐ คบ.๒ ภาษาไทย