หัวใจ

หัวใจ ใน บทกวี จริยา วงศ์นิกร

คำนำ หนังสืออิเล็กทรอนิกส์เรื่องพนันนาผ่านบทกวีเป็นส่วนหนึ่งของ รายวิชาการอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ 604 ถึง 205 ของนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์และศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ จัดทำขึ้นเพื่อเรียบเรียงบทประพันธ์ประเภทโครงฉันกาพย์กลอนและ ร่ายซึ่งผู้ประพันธ์ได้รวบรวมบทประพันธ์ไว้ทั้งหมดจำนวน 12 เรื่องโดย มีการประพันธ์ทั้งงานเดียวและงานกลุ่มซึ่งงานที่ประพันธ์ร่วมกันนั้นผู้ ประพันธ์ได้ระบุชื่อผู้แต่งไว้ด้านล่างของบทประพันธ์ ผู้ประพันธ์หวังเป็นอย่างยิ่งว่าหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เรื่องพัฒนา ผ่านบทกวีจะเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่านอย่างยิ่งหากมีข้อแนะนำหรือข้อ เสนอแนะประการใดผู้เขียนขอนอกขอน้อมรับคำติชมอย่างเต็มใจยัง เป็นอย่างยิ่ง จริยา วงศ์นิกร ผู้จัดทำ

สารบัญ เรื่อง หน้า กาพย์ยานี ๑๑ เรื่อง สายน้ำแห่งชีวิต 4 กลอนคละ ๔/๖/๗ 5 กลอนคละ ๘/๙ 6 กลอนสักวาเรื่อง ไวรัสเจ้าตัวร้าย 7 โครงสามสุภาพเรื่อง ครูผู้ให้วิชา 8 โตรงสี่สุภาพเรื่อง น้ำพระทัยจากฟากฝ้า 9 กลอนเปล่าเรื่อง คนรักที่ห่างกัน 10 ร่ายสุภาพเรื่อง อึ่งอ่างกับแม่วัว 11 กาพย์ยานี ๑๑ เรื่องฉันชอบฉันรัก 12 กาพย์ฉบัง ๑๖ เรื่องฉันเกลียดฉันกลัว 13 กาพย์สุรางคนาง ๒๘ เรื่องวันนี้วันหน้า 14 วรรณรูปเรื่อง น้ำพระทัยจากฟากฟ้า 15 บทกวีในวรรณรูปเรื่อง น้ำพระทัยจากฟากฟ้า 16 17

กาพย์ยานี ๑๑ เรื่องสายน้ำแห่งชีวิต สายน้ำไหลหลั่งริน จึงได้ยินเสียงนกกา ชีวิตนี้มีค่า ย่อมเดินหน้าตามหาฝัน โลกนี้ร้อยพ่อแม่ ยามใดแย่จงตั้งมั่น นึกคิดทุกคืนวัน ชีวิตฉันดั่งสายน้ำ จริยา วงศ์นิกร ผู้ประพันธ์

กลอนคละ กลอน ๔ เรื่องทะเลพาสุข นั่งมองทะเล ไกลเปลใต้ร่ม ในใจสุขสม รื่มรมฤทัย กลอน ๖ เรื่องข้าวปลาอาหาร ข้าวปลาอาหารมากมี ชีวิตสุขีหนักหนา ไว้กินเลี้ยงดูกายา คุณค่าประโยชน์มากเอย กลอน ๗ เรื่องเจ้าอ้วนสี่ขา สัตว์เลี้ยงของฉันช่างน่ารัก ใครมองก็รักก็ลุ่มหลง ตัวอ้วนขนปุยเดินหาตรง นั่งนอนในกรงดงแมวเอย จ ริยา วงศ์นิกร ผู้ประพันธ์

กลอนคละ กลอน ๘ ตื่นขึ้นมามองดูทะเลหมอก ใยเจอคนลวงหลอกหยอกหัวใจ ให้เราเจ็บช้ำทรวงดวงฤทัย เหตุอันใดเธอหลอกไม่บอกกัน กลอน ๙ ข้าวในนาปลาในน้ำทำอาชีพ ไม่เร่งรีบไม่เร่งตามยุคสมัย สีข้าวเปลือกได้ข้าวสารนั้นกระไร ใช้แรงใจสร้างอาชีพชาวนาเอย จริยา วงศ์นิกร ผ ู้ประพันธ์

กลอนสักวา เรื่อง ไวรัสเจ้าตัวร้าย สักวาไวรัสเจ้าตัวร้าย มุ่งทำรายร่างกายให้ย่ำแย่ เมื่อติดแล้วบางคนก็พ่ายแพ้ ต้องดูแลอย่าให้คลาดสายตา เราทุกคนมาช่วยกันป้องกัน หน้ากากนั้นใส่ไว้ทุกครั้งครา และอย่าลืมล้างมือกันด้วยหนา ถึงเวลาโรคร้ายลาลับเอย จริยา วงศ์นิกร ผู็ประพันธ์

โครงสามสุภาพ เรื่อง ครูผู้ให้วิชา คุณครูสอนนักเรียน พาพากเพียรใฝ่รู้ เด็กนั่งเรียนใจสู้ เร่งรู้วิชา จงขีดเขียนเผื่อใช้ ศึกษาในบทเรียน เก่งได้มากเอย หากเร่งเรียนเอาไว้ จริยา วงศ์นิกร ผู้ประพันธ์

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ เรื่อง ความฝันที่ไกลสุดฟ้า ท่องไป ณ เวหา พธุสาจะกว้างไกล ความฝันจะยิ่งใหญ่ มนะหวังก็ถึงได้ พากเพียรกะท่องจำ สะกิดย้ำ บ่ ลืมไป ครูนั้นจะเป็นได้ สละกาย มิ ท้อถอย จริยา วงศ์นิกร ผู้ประพันธ์

โครงสี่ สุภาพ เรื่อง น้ำพระหฤทัยจากฟ้า พระราชหฤทัยเปี่ยมล้น เวหา ยามพ่อดลพรรษา ทั่วหล้า ฝนหลวงพ่อบนนภา งามยิ่ง ยามพ่อลาลับฟ้า โศกเศร้าอาลัย

กลอนเปล่า เรื่อง คนรักที่ห่างกัน ความคิดถึงคนรักเมื่่อต้องลาห่างไกลกัน ยามพลัดพรากจากไปไกลสุดตา บางเวลาที่ใจมันร้องเรียก หากต้องเปรียบความคิดถึงเท่าธารา คนใจร้ายทิ้งกันได้ลืมสัญญา คนที่รักนั่งรอทั้งน้ำตาที่อาบแก้ม ไม่มีใครแทนเธอผู้นั่นคนรักของฉันที่ห่างไกล แม้จะรักด้วยหัวใจก็มิได้ครอบครองเธอ ใช้ความดีความรักที่มอบให้ แล้วเหตุใดเธอถึงไม่เห็นค่ากัน เธอเข้ามาเพียงแค่หวังผลประโยชน์ ไม่ได้ให้ฉันเป็นคนโปรดแต่อย่างใด เมื่อฉันได้รู้แล้วก็คงต้องทำใจ ถึงไว้ใจเธอก็หลอกกันได้ลง จริยา วงศ์นิกร ผู้ประพันธ์

ร่ายสุภาพ เรื่องอึ่งอ่างกับแม่วัว ทุ่งนาที่กว้างใหญ่ สัตว์นั้นใฝ่ให้ได้มา แม่วัวมากินหญ้า เดินช้าๆกินหญ้าไป วันใดที่ฝนตก อึ่งอ่างยกโดดเเล่นไว อยากไปว่ายน้ำเล่น แม่ก็เร่งอย่าไปนาน ไม่ทันการก็เกิดเรื่อง เหตุจากเนื่องไอเจ้าวัว ไม่รู้ตัวเหยียบอึ่งอ่าง เป็นเพราะร่างที่ใหญ่มาก อึ่งอ่างจากไปหลายตัว ตัวอื่นพากันหนี มีตัวรอดไปฟ้องแม่ แม่ก็ถามตัวอะไร ลูกตอบไปมันใหญ่มาก ตัวที่พรากพี่น้องเรา แม่เอาตัวทำพองโต แม่โมโหโตไม่พอ ลูกขอแม่พอแล้ว แม่ไม่เเคล้วฟังคำเตือน งึ ได้เยือนถึงความตาย เพราะร่างกายแม่ระเบิด เหตุจากเกิดทำเกินตัว หากมัวทำตัวไม่รู้ ถึงแก่ความตายได้ เช่นนั้นควรคิดพินิจ เถิดหนา

กาพย์ยานี ๑๑ เรื่อง ฉันรัก ฉันชอบ 1.ฝึ กแต่งกาพย์ยาน ี ๑๑ ฉันชอบทำการบ้าน ฉันไม่ค้านเรื่องการเรียน ฉันชอบนั่งอ่านเขียน ฉันพากเพียรเรียนหนังสือ ฉันรักในการเรียน ฉันไม่เปลี่ยนจับมือถือ ฉันรักอ่านหนังสือ ทุกอย่างคือชีวิตฉัน บทกวีแต่งร่วม th2/62

กาพย์ยานี ๑๑ เรื่อง ฉันเกลียด ฉันกลัว 2.ฝึ กแต่งกาพย์ฉบัง ๑๖ ฉันเกลียดพวกทำกร่าง ยืนทำท่าทาง ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก ฉันกลัวว่าคนที่รัก อาจโดนมันดัก ยิ่งไกลตัวยิ่งดีเลย บทกวีแต่งร่วม th2/62

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ เรื่อง วันนี้วันหน้า 3.ฝึ กแต่งกาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ วันนี้ฉันเรียน วิชาอ่านเขียน คุณครูนั่นสอน นักเรียนมากมาย ครูให้เขียนกลอน เกี่ยวกับคำสอน จากในหนังสือ วันหน้าบทเรียน ที่ฉันพากเพียร แต่ละวิชา ที่ฉันนั่นเรียน ทุกวันนั่นหนา ที่ครูนั่นมา ให้ความรู้ฉัน บทกวีแต่งร่วม th2/62

วรรณรูป เรื่องน้ำพระทัยจากฟากฟ้า

กลอนวรรณรูป พระราชหฤทัยเปี่ยมล้น เวหา ยามพ่อดลพรรษา ทั่วหล้า ฝนหลวงพ่อบนนภา งามยิ่ง ยามพ่อลาลับฟ้า โศกเศร้าอาลัย จริยา วงศ์นิกร ผู้ประพันธ์

การอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ นางสาวจริยา วงศ์นิกร สาขาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่