โจมตีท่านและบนีอิสรออีลของท่าน พวกเขาหลบหนีจากความ อธรรมของฟาโรหจ์ นถงึ ทะเลท่ีเป็นทางตนั และจดุ สิน้ สดุ ของแผ่นดิน ไม่มีทางใหพ้ วกเขาไดห้ ลบหนีอีกตอ่ ไป ดงั นนั้ นบีมซู ามีท่าทีในการ เผชิญกบั สถานการณน์ นั้ อย่างไรอลั ลอฮตรสั วา่ ﭽﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙﭚ ﭛﭜﭝﭞﭟﭠﭡﭼ ความว่า “ครนั้ เม่ือแต่ละฝ่ าย(ฝ่ ายฟาโรหแ์ ละฝ่ ายบนี อิสรออีล)ไดม้ องเห็นกัน พวกพอ้ งของมูซาไดก้ ล่าวว่า แทจ้ รงิ เราถกู ตามทนั แลว้ (ซง่ึ พวกเราจะถกู จบั เป็นเชลย หรอื ถกู ทรมาน) นบมี ซู าไดต้ อบวา่ ไมเ่ ป็นเช่นนนั้ (จงอย่า คิดอย่างนนั้ โอก้ ล่มุ ชนของฉัน) แทจ้ ริง พระเจา้ ของฉัน อย่กู บั ฉนั ตลอดเวลา(ดว้ ยการปกปอ้ งและชว่ ยเหลอื ของ พระองค)์ พระองคจ์ ะทรงแนะแนวทางท่ีปลอดภัยแก่ ฉนั ” (อชั -ชอุ ะรออ์ 61-62) เช่นเดียวกับผูต้ ิดตามท่ีศรทั ธาต่อนบีมูซา เช่น ภรรยาของ ฟาโรห์ อาซยิ ะฮ์ บินติ มซุ าหิม และบรรดานกั ไสยศาสตรข์ องฟาโรห์ เอง พวกเขาอดทนและมอบหมายต่ออลั ลอฮอ์ ย่างมาก ซ่ึงเกิดขึน้ จากความอิคลาศท่ีสูงส่งต่อพระองค์ โดยท่ีพวกเขาทั้งหมดนั้นถูก 52
อธรรมโดยฟาโรห์ จนในท่ีสดุ พวกเขาทกุ คนก็กลบั ไปยงั ความเมตตา ของอลั ลอฮ์ จงรบั ฟังคาดารสั ของอลั ลอฮเ์ ก่ียวกบั ดอุ าอข์ องทา่ นหญิง อาซิยะฮ์ ﭽﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠﯡﯢﯣ ﯤ ﯥﭼ ควมว่า “ขา้ แต่พระเจา้ ของขา้ พระองค์ ขอพระองคท์ รง สรา้ งบา้ นหลังหน่ึงใหแ้ ก่ขา้ พระองค์ ณ ท่ีพระองคใ์ น สวนสวรรค์ (หลงั จากท่ีขา้ พระองคเ์ สยี ชีวิต เพราะดนุ ยา นีไ้ ม่ใช่สถานท่ีอนั สถาพรอย่างแทจ้ รงิ ) และไดโ้ ปรดช่วย ขา้ พระองคใ์ หพ้ น้ จากฟาโรหแ์ ละการกระทาของเขา(ท่ี โหดเหีย้ ม) และไดโ้ ปรดช่วยขา้ พระองคใ์ หพ้ น้ จากหมู่ ชนผอู้ ธรรม” (อตั -ตะหร์ มี 11) น่ีคือความอคิ ลาศท่ีมีอย่ใู นหวั ใจของบา่ ว ซ่งึ ไม่สามารถแยก ออกจากการพ่งึ พิงอนั หน่ึงเดียวของเขา ซ่งึ มาจากอลั ลอฮเ์ พียงองค์ เดียวและมีผลตอบแทนของมันในโลกหนา้ เช่นเดียวกันกับความ อิคลาศของบรรดาผศู้ รทั ธาตอ่ นบีมซู าท่ีก่อนนนั้ พวกเขาเคยเป็นนกั ไสยศาสตรข์ องฟาโรห์ พวกเขาเผยใหเ้ ห็นถึงความแข็งแกร่งของ 53
ความอดทนและการมอบหมายต่ออัลลอฮ์ ในการแสดงออกถึง จดุ ยืนอนั ม่นั คงตอ่ การอธรรมของฟาโรห์ ในเรอ่ื งนีอ้ ลั ลอฮต์ รสั วา่ ﭽﮭﮮﮯﮰﮱ ﯓ ﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚ ﯛﯜﯝﯞﯟ ﯠﯡﯢﭼ ความว่า “บรรดาผู้ศรัทธาต่อนบีมูซา(ท่ีเคยเป็นนัก ไสยศาสตรข์ องฟาโรห์)กล่าวอย่างเข้มแข็งว่า (โทษ ประหารชีวิตของเจา้ ต่อเรา โอฟ้ าโรห)์ ไม่สามารถทาให้ เราออ่ นแอได(้ ในการศรทั ธาต่ออลั ออฮ)์ แทจ้ รงิ แลว้ เรา (ไม่เกรงกลัวเลยเพราะ)แด่พระองคพ์ วกเราจะกลบั ไป แทจ้ ริง เราปรารถนาท่ีจะใหพ้ ระเจา้ ของเราทรงยกโทษ แกเ่ รา เพราะเราเป็นกล่มุ แรกท่ีเป็นผศู้ รทั ธา(ตอ่ ศาสนา ของนบีมซู าในเหตกุ ารณน์ ี)้ ” (อชั -ชอุ ะรออ์ 50-51) น่ีคือเนือ้ แทข้ องความอคิ ลาศท่ีมีรากฐานเช่ือมโยงอย่างแข็ม แขง็ กบั การศรทั ธาตอ่ อลั ลอฮแ์ ละผลตอบแทนท่ีดีจากพระองคใ์ นวนั อาคิเราะฮ์ 54
2. อลั ลอฮต์ รสั วา่ ﭽﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡ ﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﭼ ความวา่ “และพวกเขา(บ่าวของอลั ลอฮ)์ มิไดถ้ กู บญั ชา ให้กระทาอ่ืนใด นอกจากเพ่ือเคารพภักดีต่ออัลลอฮ์ ดว้ ยหวั ใจท่ีมีความอิคลาศในการภกั ดีต่อพระองค์ เป็น ผอู้ ย่ใู นแนวทางท่ีเท่ียงตรง ดารงการละหมาดและจ่าย ซะกาต น่นั แหละคือศาสนา(ของอลั ลอฮ)์ อนั เท่ียงธรรม” (อลั -บยั ยินะฮ์ 5) แน่นอนวา่ น่ีคอื ผลลพั ธท์ ่ีดซี ง่ึ เกิดมาจากความอคิ ลาศ ทาให้ เกิด - หวั ใจท่ีนอบนอ้ มตอ่ สจั ธรรมของอิสลาม - ดารงซง่ึ การละหมาด (ดว้ ยความคชุ อู )ฺ - จ่ายซะกาต (อย่างสมบรู ณ)์ 55
3. อลั ลอฮต์ รสั วา่ ﭽﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙ ﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﭼ ความว่า “และพวกเจ้าจงพยายามเพ่ือได้รับความ ชว่ ยเหลือ(ในการทางานท่ีดีของเจา้ ใหส้ าเรจ็ ลลุ ว่ ง)ดว้ ย ความอดทนและการละหมาด เพราะแทจ้ ริงแลว้ การ ละหมาดนนั้ เป็นส่งิ ท่ีหนกั หนว่ ง นอกจากสาหรบั บรรดา ผทู้ ่ีคชุ อู /ฺ มีสมาธินอบนอ้ มถ่อมตนเท่านนั้ คือ บรรดาผทู้ ่ี เช่ืออย่างม่ันใจว่า พวกเขาจะพบกับพระเจา้ ของพวก เขา และพวกเขาจะเป็นผู้กลับไปหาพระองค์อย่าง แน่นอน” (อลั -บะเกาะเราะฮ์ 45-46) น่ีคือหัวใจของผทู้ ่ีอิคลาศต่ออลั ลอฮ์ ทาใหเ้ กิดความคชุ อู ฺ/มี สมาธิและนอบนอ้ มในการละหมาดของพวกเขา หวั ใจของพวกเขามี ความผกู พนั กบั อลั ลอฮแ์ ละการตอบแทนในวนั กิยามะฮเ์ สมอ 56
4. ท่านเราะสลู ลุ ลอฮ์ ศอ็ ลลลั ลอฮอุ ะลยั ฮิวะสลั ลมั กลา่ ววา่ ،« َم حن َكا َن ُي حؤ ِم ُن بِال َّلهِ َوال َي حو ِم الآ ِخ ِر َفل َا ُي حؤ ِذ َجا َر ُه ،َو َم حن َكا َن ُي حؤ ِم ُن بِال َّلهِ َوال َي حو ِم الآ ِخ ِر َفلح ُي حك ِر حم َضيح َف ُه َو َم حن َكا َن ُي حؤ ِم ُن بِال َّلهِ َوال َي حو ِم الآ ِخ ِر َف حل َي ُق حل َخ حْ ًيا َأ حو ]لِ َي حص ُم حت» [متفق عليه ความว่า “ผูใ้ ดศรทั ธาต่ออลั ลอฮแ์ ละวันอาคิเราะฮ(์ ซ่ึง เป็นรากฐานของความอิคลาศสาหรบั บา่ ว) เขาก็จงอย่า ทารา้ ยเพ่ือนบา้ นของเขา และผูใ้ ดศรทั ธาต่ออัลลอฮ์ และวนั อาคิเราะฮ์ เขาก็จงใหเ้ กียรติเพ่ือนบา้ นของเขา และผใู้ ดศรทั ธาตอ่ อลั ลอฮแ์ ละวนั อาคิเราะฮเ์ ขาก็จงพดู (ดว้ ยคาพดู ท่ี)ดี หรอื (ถา้ หากวา่ กระทาส่ิงนนั้ ไม่ได)้ ก็จง น่ิงเสีย” (บนั ทึกโดยอลั -บุคอรีย์ หมายเลข 6018 และ มสุ ลมิ หมายเลข 74 [47]) น่ีคือพฤตกิ รรมของบ่าวผศู้ รทั ธาท่ีมีความอิคลาศต่ออลั ลอฮ์ ดว้ ยการมีพฤตกิ รรมท่ีมีเกียรตใิ นชีวิต มีความสภุ าพและมารยาทท่ีดี ตอ่ เพ่ือนบา้ น มิตรสหาย แขก และสงั คมโดยรวม 57
5. จงรบั ฟังคาดารสั ของอลั ลอฮท์ ่ีพระองคต์ รสั เก่ียวกบั ท่านนบี ยสู ฟุ อะลยั ฮิสสลาม วา่ ﭽﭬ ﭭ ﭮﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼﭽ ﭾ ﭿ ﮀﮁﮂﭼ ความว่า “และแท้จริง นาง(แม่เลีย้ งนบียูสุฟ)ได้ม่ัน หมายในตวั เขาเพ่ือ(มีความสัมพันธ์ทางเพศ)กับยูสุฟ และยซู ุฟเอง(ก็เป็นชายหน่มุ ท่ีประจวบเหมาะในโอกาส และมีความเสน่หาในหวั ใจตอ่ หญิงคนหน่งึ ซง่ึ อาจจะ)มี ความตงั้ ใจในตวั นาง ถา้ หากว่ายซู ุฟไม่ไดต้ ระหนักถึง สญั ญาณแห่งสจั ธรรมจากพระเจา้ ของเขา(ท่ีช่วยใหเ้ ขา เล่ียงจากพฤติกรรมท่ีน่ารงั เกียจนีไ้ ด)้ เช่นนนั้ แหละ(คือ การคุม้ ครองของอัลลอฮ์)เพ่ือทาให้ยูซุฟได้ห่างไกล ความช่ัวและความลามก(โดยเฉพาะความสัมพันธ์ท่ี เลวทรามระหวา่ งชายหญิง) เพราะแทจ้ รงิ เขาคอื คนหน่งึ ในปวงบา่ วของเราท่ีไดร้ บั การปกปอ้ งใหม้ ีความอคิ ลาศ/ 58
บรสิ ทุ ธิ์(จากคณุ ลกั ษณะท่ีช่วั ชา้ และฝ่าฝืน)” (ยสู ฟุ 24) น่ีคือท่านนบียูสุฟ อะลัยฮิสสลาม ท่ีถูกใหค้ ุณลักษณะว่า เป็นหน่ึงในบรรดาผทู้ ่ีไดร้ บั การปกป้องและดแู ลใหม้ ีหัวใจท่ีอิคลาศ ท่านออกห่างจากการฝ่ าฝืนและปฏิเสธการหลอกล่อของชยั ฏอนทกุ รูปแบบอยเู่ สมอ เฉกเช่นการยืนยันของชัยฏอนเอง เก่ียวกับบ่าวคนหน่ึง ของอลั ลอฮท์ ่ีมนั ไม่สามารถหลอกลวง ย่วั ยวน และทาใหห้ ลงทางได้ น่ันคือ บ่าวของอัลลอฮ์ท่ีไดร้ ับการปกป้องดูแลให้มีความอิคลาศ ดงั เชน่ ท่ีอลั ลอฮต์ รสั วา่ ﭽﮄﮅﮆ ﮇﮈﮉﮊﮋﮌ ﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﭼ ความว่า “(หลังจากท่ีอัลลอฮ์ทรงตอบรับคาขอของ ชัยฏอนท่ีจะยืดอายุของมันจนถึงวันฟื้นคืนชีพ ) มัน กล่าวว่า โอพ้ ระเจา้ ของขา้ พระองค์ ดว้ ยเหตทุ ่ีพระองค์ ทรงทาให้ข้าพระองค์หลงผิดไปแล้ว แน่นอน ข้า พระองคก์ ็จะหลอกลวงพวกเขา(ลูกหลานอาดัม)ใน แผ่นดินนี้ และแน่นอนข้าพระองค์จะทาให้พวกเขา ทงั้ หมดหลงผิดเวน้ แต่ปวงบ่าวของพระองคใ์ นหม่พู วก 59
เขาท่ีไดร้ บั การปกป้องใหม้ ีใจท่ีบริสุทธิ์เท่านั้น” (อัล- หิจญร์ 39-40) 6. น่ีคือหวั ใจท่ีมีความอิคลาศอย่างแทจ้ ริงในการทางานตา่ ง ๆ เพ่ืออัลลอฮ์ เขาไม่หวงั การชมเชยจากมนุษย์ ไม่ตอ้ งการช่ือเสียง และไม่ไดม้ ่งุ เป้าหมายใหค้ วามสาคญั กบั ผลประโยชนท์ างโลก และ ในขณะเดียวกนั เขาจะไม่ทอ้ แทต้ อ่ คาครหาใส่รา้ ยท่ีโกหกมดเท็จ ไม่ วา่ จะมาจากกล่มุ ใดก็ตาม ตราบใดท่ีเขาเช่ือม่นั ว่าจะไดร้ ับความพอ พระทยั จากอลั ลอฮผ์ า่ นความทมุ่ เทของเขาท่ีสจุ รติ และมีวทิ ยปัญญา ลองติดตามท่าทีของอิมามอัช-ชาฟิ อีย์ ท่ีท่านไดก้ ล่าวว่า “ฉันหวงั ว่าคนท่วั ไปจะไดร้ บั ความรู(้ จากงานเขียนของฉัน) โดยไม่ จาเป็นตอ้ งเอาความรูน้ นั้ มาโยงถึงตวั ฉันแมแ้ ตอ่ กั ษรเดียว” (หิลยะฮ์ อลั -เอาลิยาอ์ 9/118, อลั -มจั ญม์ อู ฺ ของอนั -นะวะวีย์ 1/12, ตะฮซ์ ีบ อลั -อสั มาอ์ วะ อลั -ลฆุ อต 1/53) เป็นคณุ ลกั ษณะของอลุ ะมาอท์ า่ นหน่งึ ท่ีมีหวั ใจอิคลาศ ดว้ ย ความรูข้ องท่านอนั มากมายและยงั เป็นผรู้ ูท้ ่ีอาลิม แตไ่ ม่ไดช้ อบและ ไม่ไดห้ วงั การชมเชยจากมนุษย์ ช่ือเสียง หรือการโออ้ วด ย่ิงไปกว่า 60
นนั้ ทา่ นทาเพ่ือตอ้ งการความพอพระทยั จากอลั ลอฮแ์ ละผลตอบแทน ท่ีดีจากพระองคเ์ ทา่ นนั้ 7. เก่ียวกับประเด็นนี้ เรามาคิดใคร่ครวญไปพร้อมกันถึง เร่ืองราวท่ีมีในอลั กรุ อาน น่นั คือ เจา้ ของเหตกุ ารณใ์ นสเู ราะฮย์ าซีน ท่ีไดท้ าการดะอฺวะฮ์ดว้ ยหิกมะฮ/์ วิทยปัญญา และบริสุทธิ์ใจ ดัง ท่ีอลั ลอฮต์ รสั วา่ ﭽﮝﮞﮟﮠﮡ ﮢﮣﮤﮥ ﮦ*ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ *ﮮ*ﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘ ﯚﯛﯜﯝﯞ ﯟﯠﯡﯢﯣ ﯤﯥﯦﯧﯨ*ﯪﯫﯬﯭ ﯮ*ﯰﯱﯲﯳ*ﯵﯶ 61
ﯷﯸﯹﯺﯻﯼ*ﯾﯿﰀﰁﰂ ﰃﰄﭼ ความว่า “และ(ในขณะท่ีบรรดาเราะสูลเหล่านั้นถูก ต่อตา้ นจากหมู่ชน) ไดม้ ีชายคนหน่ึงจากสุดหัวเมือง มาหาอย่างรีบเร่ง พร้อมกับตักเตือนหมู่ชนว่า ท่านทงั้ หลายจงปฏิบตั ิตามศาสนทตู เหล่านนั้ เถิด พวก เขาเป็นผทู้ ่ีมิไดเ้ รยี กรอ้ งรางวลั ใด ๆ จากพวกท่าน และ พวกเขาก็เป็นคนท่ีไดร้ บั ทางนาดว้ ย เหตใุ ดเลา่ ท่ีฉนั จะ ไม่เคารพภกั ดีผทู้ รงบงั เกิดฉนั และยงั พระองคเ์ ท่านนั้ ท่ี พวกท่านจะถูกนากลบั ไป จะใหฉ้ ันยึดถือพระเจา้ อ่ืน นอกจากพระองคก์ ระนั้นหรือ? หากพระผูท้ รงกรุณา ปรานีประสงค์จะให้มีความทุกข์ยากแก่ฉัน ความ ช่วยเหลือของพวกเขาก็ย่อมจะไม่มีประโยชนอ์ นั ใดแก่ ฉันเลย และพวกเขาก็จะไม่สามารถช่วยฉันใหร้ อดพน้ (จากการลงโทษ)ไดเ้ ลย ถา้ เชน่ นนั้ ฉนั ก็จะอย่ใู นการหลง ผิดอย่างชดั แจง้ แทจ้ ริง ฉนั ศรทั ธาตอ่ พระเจา้ ของพวก ท่าน ดังนั้น พวกท่านจงฟังฉันเถิด! (ในท่ีสุดเขาก็ถูก จ่โู จมและทรมานจากหมชู่ นจนทาใหเ้ สยี ชีวิต) แลว้ เขาก็ ได้รับเชิญว่า ท่านจงเขา้ สวรรคเ์ ถิด เขากล่าวว่า โอ้ 62
มาตรว่าหมู่ชนของฉันไดร้ ู(้ สภาพของฉันในสวรรค)์ ท่ี พระเจา้ ของฉันทรงอภยั โทษใหแ้ ก่ฉนั และทรงทาใหฉ้ ัน อยใู่ นหมผู่ มู้ ีเกียรติ(เผ่ือว่าพวกเขาจะศรทั ธาและปฏิบตั ิ ต า ม ก า ร ด ะ อฺ ว ะ ฮ์ข อ ง ฉั น แ ล ะ ศ า ส น ทูต เ ห ล่ า นั้น ) ” (ยาซนี 20-27) น่ีคือดาอีย์ท่ีมีหัวใจอิคลาศ ท่านได้ดะอฺวะฮ์ดว้ ยการนา หลักฐานท่ีชัดเจนย่ิง และด้วยวิธีการในการอธิบายท่ีเป่ียมดว้ ย วิทยปัญญา มีความหวงั ดีอย่างจริงใจต่อผทู้ ่ีเขาดะอฺวะฮ์ ถึงแมว้ ่า เขาจะถูกอธรรมจนเสียชีวิต เขาก็ยังคงมีความหวงั ดีต่อผูท้ ่ีสงั หาร เขา ไม่ว่าในขณะท่ีมีชีวิตอย่หู รือหลงั จากเสียชีวิตไปแลว้ ก็ตาม ดว้ ย คาพดู วา่ ﭽﯺ ﯻ ﯼ*ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄﭼ “โอ้ มาตรวา่ หม่ชู นของฉันไดร้ ู(้ สภาพของฉนั ในสวรรค)์ ท่ีพระเจา้ ของฉันทรงอภยั โทษใหแ้ ก่ฉัน และทรงทาให้ ฉนั อย่ใู นหม่ผู มู้ ีเกียรติ(เผ่ือวา่ พวกเขาจะศรทั ธาเหมือน ฉนั )” 63
7 อิคลาศ คือ ส่ิงท่ีอลั ลอฮป์ รารถนาจากบา่ วของพระองค์ มัน คอื ความโปรดปรานอนั ลา้ คา่ จากอลั ลอฮท์ ่ีมอบใหแ้ ก่บา่ ว แตก่ ระนนั้ ย่อมตอ้ งเจออปุ สรรคแ์ ละส่งิ กีดกนั้ เพ่ือไม่ใหไ้ ดร้ บั มนั เชน่ 1. ญาฮิล คือความเขลาและความไม่รู้ ซอลิม คือความอธรรม หน่ึงในคณุ ลกั ษณะของมนษุ ยก์ ็คือความโง่เขลาเก่ียวกับวิถีชีวิตอนั แทจ้ รงิ ท่ีมาจากอลั ลอฮ์ ซง่ึ นาพาใหเ้ ขาอธรรมตอ่ ตนเองและผอู้ ่ืน จง ฟังคาดารสั อลั ลอฮน์ ีเ้ ถิด 64
ﭽﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬﯭ ﯮ ﯯ ﯰﯱﯲﭼ ความว่า “แท้จริง เราได้เสนออะมานะฮ์(ความ รับผิดชอบในศาสนาอิสลาม)แก่ชั้นฟ้าทั้งหลายและ แผ่นดนิ รวมถงึ ขนุ เขาทงั้ หลาย แตพ่ วกมนั ปฏิเสธและมี ความกงั วลท่ีจะทาหนา้ ท่ีใหส้ มบรู ณ(์ เพราะความพรอ้ ม ท่ีจากดั ) และ(ในเวลานนั้ )มนษุ ยย์ อมท่ีจะแบกรบั มนั ไว้ (ดว้ ยความพรอ้ มท่ีอลั ลอฮป์ ระทานใหแ้ ก่เขา) แทจ้ ริง เขาเป็นผทู้ ่ีซอลมิ และญาฮิลย่ิงนกั ” (อลั -อะหซ์ าบ 72) วิธีท่ีจะเอาชนะความเขลาและอธรรมนนั้ ก็คือ การแสวงหา ความรูอ้ ย่างลกึ ซงึ้ ในศาสตรท์ ่ีมาจากอลั กุรอานและสนุ นะห์ เพราะ ความรูท้ ่ีขดั แยง้ กบั กบั อลั กรุ อานและสนุ นะหน์ นั้ ไม่สามารถท่ีจะขจดั ความโง่เขลาท่ีเป็นเหตใุ หเ้ กิดการอธรรมของคนคนหน่ึงได้ หรือการ อธรรมต่อตนเองท่ีไม่ยอมแสวงหาความรูท้ ่ีมาจากวะหย์ ู (อิลมุ อลั - วะหย์ ิ ความรูจ้ ากวิวรณข์ องพระเจา้ ) เป็นเหตทุ าใหเ้ ขาโง่เขลาใน ขอ้ เท็จจริงของโลกนีแ้ ละโลกหนา้ ถึงแมเ้ ขาจะมีระดับการศึกษาท่ี 65
สงู ส่งและมีความรูใ้ นดา้ นอ่ืนหลาย ๆ ดา้ นท่ีไม่ไดอ้ ิงกับวะหย์ ู หรือ ไมใ่ ช่ความรูจ้ ากวะหย์ ู ความโงเ่ ขลาเป็นเหตแุ ห่งอธรรม อธรรมเกิดจากความโงเ่ ขลา และทงั้ สองส่ิงนนั้ เป็นเหตใุ หเ้ กิดการตงั้ ภาคี โออ้ วด ท่ีทา ใหค้ วามอิคลาศหมดไป ท่ีอลั ลอฮต์ รสั ไวน้ นั้ สจั จรงิ ท่ีสดุ แลว้ ﭽﯮﯯ ﯰﯱﭼ “แทจ้ รงิ เขา(มนษุ ย)์ เป็นผทู้ ่ี ซอลมิ และ ญาฮลิ ย่ิงนกั ” ทั้งสองส่ิงนีล้ ว้ นเป็นส่ิงกีดกั้นและเป็นอุปสรรคใหญ่ท่ีสุด สาหรบั การมีความอิคลาศท่ีแทจ้ รงิ 2. ในจานวนส่งิ กีดกนั้ ความอิคลาศท่ีใหญ่ท่ีสดุ อีกประการหน่งึ ก็คือ กิเลสตัณหา หรือท่ีเรียกว่า อนั -นฟั ส์ อลั -อมั มาเราะฮ์ ท่ีคอย ชกั จงู ชีวิตมนษุ ยไ์ ปส่กู ารทาช่วั และความช่วั ท่ีแทจ้ ริงก็คือ การไม่มี ความอิคลาศต่ออลั ลอฮใ์ นการทาอิบาดะฮอ์ าจจะเป็นชิริก/การตงั้ 66
ภาคี หรือรยิ าอ/์ การโออ้ วด และสมุ อะฮ/์ การยกยอ ดงั ท่ีอลั ลอฮต์ รสั วา่ ﭽ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙﭼ ความวา่ “แทจ้ รงิ จิตใจ(ท่ีช่วั รา้ ย)นนั้ จะส่งั ใช(้ มนษุ ย)์ ให้ กระทาความช่วั ” (ยสู ฟุ 53) วิธีการเอาชนะกิเลสตณั หานนั้ ก็คือ พยายามฟื้นฟูจิตใจให้ เป็น อนั -นฟั ส์ อลั -เลาวามะฮ์ คือ จิตใจท่ีรงั เกียจการทาช่วั เพ่ือให้ บรรลถุ งึ อนั -นฟั ส์ อลั -มฏุ มะอนิ นะฮ์ คอื จิตใจท่ีน่ิงและสงบสขุ จงฟังคาดารสั อลั ลอฮเ์ ถิด ] ﭽﮏﮐﮑﮒ ﮓﭼ1[ ความว่า “และข้าขอสาบานด้วย อัน-นัฟส์ อัล- เลาวามะฮ์ จิตใจท่ีรงั เกียจและตาหนิการทาช่ัว” (อลั - กิยามะฮ์ 2) ] ﭽﭡ ﭢ ﭣﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ2[ ﭩﭪﭫﭬﭭﭮﭯ ﭰﭱﭼ ความว่า “โอ้ อัน-นัฟส์ อัล-มุฏมะอินนะฮ์ จิตใจท่ี 67
สงบน่ิงเอย๋ จงกลบั ไปยงั พระเจา้ ของเจา้ ดว้ ยความยินดี และเป็นท่ีพอพระทัยของพระองคเ์ ถิด แลว้ จงเขา้ มาอยู่ ในหมู่ปวงบ่าวของข้าเถิด และจงเข้ามาอยู่ใน สวนสวรรคข์ องขา้ เถิด” (อลั -ฟัจญร์ 27-30) จากอายะฮ์เหล่านี้ ทาให้รู้ว่าจิตท่ี สงบ อัน-นัฟส์ อัล- มฏุ มะอนิ นะฮ์ เทา่ นนั้ ท่ีสามารถนอ้ มรบั คาบญั ชาของอลั ลอฮเ์ พ่ือ … - กลบั ไปสอู่ ลั ลอฮด์ ว้ ยความยินดีและไดร้ บั ความพอพระทยั - เขา้ ไปอยใู่ นหมปู่ วงบา่ วของอลั ลอฮ์ - เขา้ ไปอย่ใู นสวนสวรรคข์ องอลั ลอฮ์ น่ีคือสามขอ้ เชิญชวนแห่งความเมตตาของอลั ลอฮแ์ ก่บ่าว ของพระองคท์ ่ีเป็นเจา้ ของจิตท่ีสงบสขุ และน่นั ก็คือจิตใจท่ีมีความ อิคลาศ พึงรูไ้ วเ้ ถิดว่าการท่ีจะบรรลถุ ึง อนั -นฟั ส์ อลั -มุฏมะอินนะฮ์ นนั้ ตอ้ งตามคาสอนของอลั ลอฮ์ คือ ﭽﰈﰉﰊ ﰋﰌﰍﰎﰏﰐ ﰑﰒﰓﰔﭼ ความว่า “บรรดาผู้ศรทั ธาและจิตใจของพวกเขาสงบ ดว้ ยการราลกึ ถึงอลั ลอฮ์ พึงทราบเถิด! ดว้ ยการราลึก 68
ถงึ อลั ลอฮเ์ ท่านนั้ ทาใหจ้ ิตใจสงบ” (อรั -เราะอดฺ ์ 28) จงจาไวเ้ ถิดว่า การราลึกถึงอัลลอฮ์ท่ีดีท่ีสุดคือ การอ่าน อลั กรุ อานท่ีเป็น กะลามลุ ลอฮ์ (ถอ้ ยดารสั ของอลั ลอฮ)์ และคากล่าว วา่ ลาอลิ าฮะ อลิ ลลั ลอฮ์ ก็เป็นสว่ นหนง่ึ จากอลั กรุ อานเชน่ กนั น่ีคือสามประเภทจิตใจของมนุษย์ท่ีอัลลอฮไ์ ดก้ ล่าวไวใ้ น อลั กรุ อานคมั ภรี ข์ องพระองค์ 3. ศัตรูหมายเลขหน่ึงสาหรับมนุษย์ท่ีคอยขัดขวางเส้นทาง สอู่ ลั ลอฮผ์ ทู้ รงย่ิงดว้ ยความการุณและความเมตตากค็ ือชยั ฏอนท่ีถกู สาปแช่ง มนั คอยชีแ้ นะเสน้ ทางท่ีหลงผิดไปจากเสน้ ทางของอลั ลอฮ์ อนั เท่ียงตรง ซง่ึ หน่งึ ในนนั้ ก็คือ การท่ีมนั ย่วั ยไุ ม่ใหม้ ีความอิคลาศใน การทาอบิ าดะฮต์ อ่ อลั ลอฮ์ ขอ้ เทจ็ จรงิ ในเรอ่ื งนี้ อลั ลอฮไ์ ดต้ รสั วา่ ﭽﭽﭾﭿﮀﮁ ﮂﮃﮄ ﮅﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎ ﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕﭼ ความว่า “มันกล่าวว่า ด้วยเหตุท่ีพระองค์ได้ทรงให้ 69
ขา้ พระองคต์ กอยู่ในความหลงผิด แน่นอนขา้ พระองค์ จะน่งั ขวางกนั้ พวกเขา ซ่งึ ทางอนั เท่ียงตรงของพระองค์ แลว้ ขา้ พระองคจ์ ะมายงั พวกเขา จากเบอื้ งหนา้ ของพวก เขา และจากเบือ้ งหลังของพวกเขาและจากเบือ้ งขวา ของพวกเขา และจากเบื้องซ้ายของพวกเขา และ พ ร ะอ งค์จะไม่ พ บว่าส่วนม าก ของพ วก เ ขานั้น เ ป็ น ผู้ ขอบคณุ (ตอ่ อลั ลอฮ)์ ” (อลั -อะอฺรอฟ 16-17) วิธีการเอาชนะการลอ่ ลวงของชยั ฏอน 1. พยายามทาความเขา้ ใจธาตแุ ทข้ องชยั ฏอน กลอบุ ายของ มัน และศึกษาวิธีเพ่ือใหร้ อดพน้ จากความช่ัวรา้ ยของมัน จงฟังคา ดารสั ของอลั ลอฮเ์ ถิด ﭽﭯﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴﭵ ﭶ ﭷﭸ ﭹ ﭺﭻﭼﭼ ความว่า “แทจ้ ริง มารรา้ ยชัยฏอนนนั้ เป็นศตั รูกับพวก เจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจงถือว่ามันเป็นศัตรู แท้จริงมัน เรียกรอ้ งพลพรรคของมนั เพ่ือใหพ้ วกเขาเป็นชาวนรก ในไฟท่ีลกุ โชน” (ฟาฏิร 6) 70
2. พยายามต่อสู้กับมารรา้ ยชัยฏอนด้วยการขอความ คมุ้ ครองต่ออลั ลอฮเ์ พียงพระองคเ์ ดียว ใหร้ อดพน้ จากการย่วั ยุและ ลอ่ ลวงของชยั ฏอน จงฟังคาดารสั ของอลั ลอฮเ์ ถิด ﭽﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯﮰ ﮱ ﯓ ﯔﯕﭼ ความว่า “และหากมีการย่วั ยุใด ๆ จากชัยฏอนกาลัง ย่วั ยเุ จา้ อยู่ ก็จงขอความคมุ้ ครองตอ่ อลั ลอฮเ์ ถิด แทจ้ ริง พระองคเ์ ป็นผู้ทรงได้ยิน(การวิงวอนของเจ้า) ผู้ทรง รอบรู(้ วิธีการเอาชนะชัยฏอน)” (อัน-อะอฺรอฟ 200, ฟศุ ศลิ ตั 36) น่ีเป็นพระดารสั บางส่วนของอลั ลอฮท์ ่ีทรงส่งั ใชใ้ หข้ อความ คมุ้ ครองใหร้ อดพน้ จากมารรา้ ยชยั ฏอนดว้ ยการกลา่ วดอุ าอ์ َأ ُع حو ُذ بِا للهِ ِم َن ال َّشيح َطا ِن ال َّر ِجيح ِم โดยเฉพาะอย่างย่ิงเวลาท่ีจะอ่านอัลกุรอาน ดังท่ีพระองค์ ตรสั ไวว้ า่ ﭽﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥﭼ 71
ความว่า “ดงั นัน้ เม่ือเจา้ อ่านอลั กรุอาน ก็จงขอความ คุม้ ครองต่ออัลลอฮ์ให้พ้นจากชัยฏอนท่ีถูกสาปแช่ง” (อนั -นะหล์ 98) เช่นเดียวกับเวลาท่ีตอ้ งเผชิญหน้ากับผู้ท่ีดือ้ รนั้ ผู้หลงผิด และผู้หย่ิงยโสโอหังกับสัจธรรมของอัลกุรอาน จงฟังคาดารัส ของอลั ลอฮเ์ ถิด ﭽﮘﮙﮚﮛ ﮜﮝﮞﮟ ﮠﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩﮪ ﮫﮬﮭﮮﮯﮰﮱﯓﭼ ความวา่ “แทจ้ รงิ บรรดาผโู้ ตเ้ ถียงในเนือ้ หาของโองการ ตา่ ง ๆ ของอลั ลอฮ์ โดยปราศจากหลกั ฐานมาสนบั สนนุ พวกเขา ในทรวงอกของพวกเขานั้นไม่มีอะไรอยู่ นอกจากความโอหังตอ้ งการจะเป็นใหญ่ ซ่ึงพวกเขา ไม่มีทางท่ีจะบรรลุถึงจุดประสงคน์ ั้นได้ ดังนั้น จงขอ ค ว า ม คุ้ม ค ร อ ง ต่ อ อัล ล อ ฮ์( ใ ห้พ้น จ า ก ก า ร ย่ ัว ยุ ข อ ง ชยั ฏอนมนษุ ยพ์ วกนนั้ ) แทจ้ ริงพระองคเ์ ป็นผทู้ รงไดย้ ิน (การวิงวอนเจา้ ) ผทู้ รงเห็น(สภาพของเจา้ )” (ฆอฟิ ร 56) 72
3. พยายามตงั้ เจตนาท่ีบริสุทธิ์ในทุกอิบาดะฮ์ เพ่ือนอ้ มรบั คาบัญชาของอัลลอฮ์ผู้ทรงเอกะหน่ึงเดียว ผู้ทรงอานาจในการ ควบคุม (ศึกษาหลักคาสอนจากอัลกุรอานและสุนนะฮ์เก่ียวกับ ขอ้ เทจ็ จรงิ ของชยั ฏอนและวิธีการรบั มือไดจ้ ากหนงั สอื “รูจ้ กั ชยั ฏอน” ของผเู้ ขยี น) จงฟังคาดารสั ของอลั ลอฮเ์ ถิด ﭽﮄﮅﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌ ﮍﮏﮐﮑﮒﭼ ความว่า “อิบลีส กล่าวว่า โอพ้ ระเจ้าของขา้ พระองค์ เพราะพระองคต์ ัดสินว่าขา้ พระองคเ์ ป็นส่ิงถูกสรา้ งท่ี หลงผิดไปแลว้ ดงั นนั้ ขา้ ก็จะตกแต่งใหก้ ารงานท่ีช่วั ชา้ ของพวกเขา(ลูกหลานอาดัม)ดูสวยงามเพริศแพร้ว ด้วยวิธีการหลอกลวงบนโลกนี้จนกระท่ังพวกเขา มองเห็นว่ามันเป็นส่ิงท่ีดี และขา้ จะทาใหพ้ วกเขาหลง ทางทงั้ หมด เวน้ แต่ปวงบ่าวของพระองคท์ ่ีมีใจอิคลาศ ในหม่พู วกเขาเทา่ นนั้ ” (อลั -หิจญร์ 39-40) (ดโู องการลกั ษณะเดียวกันนีใ้ นสเู ราะฮ์ อศั -ศอฟฟาต 40, 74, 128, 160 และสเู ราะฮ์ ศอด 83) 73
4 ขอ้ เท็จจริงของโลกนีก้ ็คือความสขุ สบายในรูปของวตั ถุและ ส่งิ อานวยความสะดวกตา่ ง ๆ ดงั ท่ีอลั ลอฮไ์ ดต้ รสั ไวว้ า่ ﭽﯓﯔﯕ ﯖﯗﯘﯙﭼ ความวา่ “และชีวิตความเป็นอย่แู ห่งโลกนี้ มิใช่อะไรอ่ืน นอกจากวตั ถุ/ความสุขแห่งมายา” (อาล อิมรอน 185 และในอายะฮ์ท่ีกล่าวถึงลักษณะเดียวกันใน อัล-อัน อาม 32, อรั -เราะอฺด์ 26, อลั -หะดีด 20) ความหมายของคาวา่ อลั -ฆรุ ูร หรือมายาในอายะฮด์ งั กล่าว คือ การท่ีถกู ประดบั ประดาดว้ ยส่ิงมดเท็จหรือหลงผิดจนเห็นว่ามนั เป็นสัจธรรมและถูกตอ้ ง (ดู อลั -กุฟะวีย,์ อัล-กุลลียาต 672) หรือ ปกปิดส่ิงหลอกลวงดว้ ยภาพลกั ษณภ์ ายนอกท่ีดูดี(ดู อัล-มนุ าวีย,์ อตั -เตากีฟ 252) มนั คือส่วนหน่ึงจากความโง่เขลาอนั เน่ืองมาจาก การล่อลวงของชัยฏอน(ดู อัล-เฆาะซาลีย์, อิห์ยาอ์ อุลูม อัด-ดีน 3/400) อลั ลอฮต์ ะอาลาไดต้ รสั วา่ ﭽﯞﯟﯠﯡ ﯢﭼ ความว่า “และชัยฏอนมิไดใ้ หส้ ญั ญาใด ๆ แก่พวกเขา เวน้ แตเ่ ป็นการหลอกลวงเทา่ นนั้ ” (อลั -อิสรออ์ 64) 74
ดังนั้น อัลลอฮ์ได้รวมสองส่ิงนั้น(ดุนยาและชัยฏอน)ไว้ ดว้ ยกนั ในหน่งึ อายะฮ์ คอื ﭽﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨﭩ ﭪ ﭫﭬﭭﭮﭼ ความว่า “โอม้ นษุ ยเ์ อ๋ย ! แทจ้ ริงสญั ญาของอลั ลอฮฺนนั้ เป็นจริงเสมอ ดังนัน้ อย่าใหก้ ารดารงชีวิตอยู่ในโลกนี้ ลอ่ ลวงพวกเจา้ และอย่าใหก้ ารหลอกล่อ(ของชยั ฏอน) มาล่อลวงพวกเจา้ ดว้ ยการอา้ งอลั ลอฮอ์ ย่างเด็ดขาด” (ฟาฏิร 5) วิธีการเอาชนะมายาแห่งดนุ ยานีก้ ็คือ ตอ้ งทาความรูจ้ กั ธาตุ แท้ของดุนยา และต้องรูจ้ ักอาคิเราะฮ์อย่างแท้จริง รวมถึงส่ิงท่ี เก่ียวขอ้ งกบั สองประการนีต้ ามหลกั คาสอนของอลั ลอฮใ์ นอลั กรุ อาน และสนุ นะฮ์ 75
8 ทุกอิบาดะฮ์และทุกงานท่ีไม่ไดต้ ั้งเจตนาบนความอิคลาศ เพ่ืออลั ลอฮ์เพียงพระองคเ์ ดียว หรือตงั้ เจตนารมณเ์ พ่ืออลั ลอฮแ์ ต่ คลกุ เคลา้ ปะปนตงั้ ภาคีกบั ส่ิงอ่ืน ย่อมจะไม่ถูกตอบรบั โดยอลั ลอฮ์ ไม่นามาซ่งึ ความปลอดภยั และความสาเร็จในโลกนีแ้ ละวนั ปรโลก อีกทงั้ ยงั อนั ตรายเป็นอย่างย่ิง เพราะความอิคลาศนนั้ จะตอ้ งอย่บู น พืน้ ฐานของความบริสุทธิ์ใจในการตั้งเจตนาเพ่ืออัลลอฮ์เท่านั้น ไมร่ วมปนกบั ส่ิงอ่นื ใดอยา่ งเดด็ ขาด 76
1. การงานท่ีไม่มีความอิคลาศ จะสูญเปล่าและไรป้ ระโยชน์ ณ อลั ลอฮ์ จงฟังคาดารสั ของอลั ลอฮว์ า่ ﭽﭲﭳ ﭴﭵﭶﭷﭸ ﭹ ﭺﭼ ความว่า “และเรามุ่งสอบสวนการงานท่ีพวกเขาได้ ปฏิบตั ไิ ว(้ โดยไมไ่ ดม้ ีความบริสทุ ธิใจเพ่ืออลั ลอฮแ์ ละไม่ ถูกตอ้ งสุนนะฮข์ องท่านเราะสูล) แลว้ เราจะทาใหม้ ัน ไรค้ ณุ คา่ กลายเป็นละอองฝ่ นุ ท่ีปลิวว่อน(คือพระองคจ์ ะ ไม่ตอบรบั การงานเหล่านนั้ และไม่มีประโยชนใ์ ด ๆ แก่ เจา้ ของ)” (อลั -ฟรุ กอน 23) สบุ หานัลลอฮ์ มหาบริสุทธิ์แห่งอัลลอฮ์ ! เป็นการขาดทุน ท่ีสดุ การงานท่ีไม่มีความอิคลาศสดุ ทา้ ยนนั้ คือ ฝ่ นุ เถา้ ท่ีถูกลมพัด จะมีประโยชนอ์ นั ใดเล่าหากเรามีส่ิงของมากมายเพ่ือทาการคา้ ขาย แตม่ นั ไม่มีคณุ คา่ และไมม่ ีผทู้ ่ีจะรบั ซอื้ สกั คนเลย !! ทา่ นนบี ศอ็ ลลลั ลอฮอุ ะลยั ฮิวะสลั ลมั กลา่ ววา่ َم حن َع ِم َل َع َملاً ِفي ِه،« َأ َنا َأ حغ َنى ال ُِّ َش َكا ِء َع حن ال ِِّ حش ِك »َغ حْ ِيي َأ حُ َش َك َف ُه َو لِ َّل ِذ حي َأ حُ َش َك بِ ِه َف َأ َنا ِمنح ُه َب ِري ٌء 77
ความว่า “ขา้ เป็นผูท้ ่ีมีความม่ังมีท่ีสุด ไม่จาเป็นตอ้ งมี หุน้ ส่วนต่อส่ิงอ่ืนเป็นภาคีอีกแลว้ ใครท่ีปฏิบัติงานใด ดว้ ยการตั้งภาคีมีหุ้นส่วนอ่ืนจากอัลลอฮ์ปะปนดว้ ย ดงั นั้น การงานดงั กล่าวก็เป็นของส่ิงท่ีเขาตงั้ ภาคี และ ข้าจะไม่เก่ียวข้องกับงานนั้น(จะไม่รับผิดชอบใด ๆ โดยเฉ พาะในการต อบแท นงาน ดังกล่า วของเขา) ” (บนั ทกึ โดยมสุ ลิม 2985) ในวนั กิยามะฮจ์ ะถกู กลา่ วแกผ่ ทู้ ่ีตงั้ ภาควี า่ “พวกเจา้ จงไปรบั ผลตอบแทนงานของพวกเจา้ ท่ีไดต้ งั้ ภาคีกับขา้ จากคนหรือส่ิงท่ีเจา้ ไดต้ งั้ ภาคีเถิด เพราะไม่มีผลตอบแทนใด ๆ จากขา้ สาหรบั พวกเจา้ ” 2. สบุ หานลั ลอฮ์ มหาบริสทุ ธิ์แห่งอลั ลอฮ์ ! การงานท่ีทาดว้ ย ความอิคลาศย่อมสรา้ งกาไร ความสงบสุขุม และหัวใจท่ีอ่ิมเอิบ ในขณะท่ีงานท่ีไม่อิคลาศมักจะนามาความขาดทุน ความว่นุ วาย และหัวใจท่ีสบั สน หนาซา้ ยังนาโรคมาใหก้ บั หัวใจ สติปัญญา และ รา่ งกาย ขออลั ลอฮท์ รงปกปอ้ งเราจากส่งิ เหลา่ นีด้ ว้ ยเถิด ท่านนบี ศอ็ ลลลั ลอฮอุ ะลยั ฮิวะสลั ลมั กลา่ ววา่ 78
َف َم حن َكا َن حت، َوإِ َّن ََم ل ِا حم ِر ٍئ َما َن َوى،«إِ َّن ََم اِلَ حع ََم ُل بِال ّنِ َّي ِة ، َف ِه حج َر ُت ُه إِ ََل ال َّلهِ َو َر ُسولِ ِه،ِه حج َر ُت ُه إِ ََل ال َّلهِ َو َر ُسولِ ِه َو َم حن َكا َن حت ِه حج َر ُت ُه إِ ََل ُدنح َيا ُي ِصي ُب َها َأ ِو ا حم َر َأ ٍة » َف ِه حج َر ُت ُه إِ ََل َما َها َج َر إِ َليح ِه،َي َت َز َّو ُج َها ความว่า “แท้จริง ทุกๆ การงานจะขึน้ อยู่กับการตั้ง เจตนา และแท้จริงทุก ๆ คนจะไดร้ ับ(การตอบแทน) ตามท่ีเขาไดเ้ จตนาไว้ (ไม่ใช่อิงอย่กู ับภาพผิวเผินเบือ้ ง นอกโดยไม่ใส่ใจเจตนา และงานท่ีเล็กนอ้ ยหรือช่วั ชา้ ก็ ย่อมมีผลตอบแทนตามเจตนาไม่ใช่แค่ภาพท่ีเห็นเบือ้ ง นอกอย่างเดียว) ดงั นนั้ (ตวั อย่างเช่น)ผใู้ ดท่ีการอพยพ ข อ ง เ ข า ( สู่เ มื อ ง ม ะ ดี น ะ ฮ์ใ น ส มั ย นั้ น ) มี เ จ ต น า เ พ่ื อ (แสวงหาความโปรดปรานจาก)อลั ลอฮแ์ ละเราะสลู ของ พระองค์ การอพยพ (ท่ีอิคล าศ) ของเขาก็จะ มี ผ ล ต อ บ แ ทน เ ป็ น ค ว าม โป ร ด ปร า น ข อ งอัล ล อ ฮ์แ ล ะ เราะสูลของพระองค์ และผู้ใดท่ีการอพยพของเขามี เจตนาเพ่ือ(ผลประโยชน)์ ทางโลกท่เี ขาจะไดร้ บั หรอื เพ่ือ หญิงนางหน่งึ ท่ีเขาหวงั จะแต่งงานดว้ ย การอพยพของ เ ขาก็ จะ เ ป็ นผ ล ต าม จุด ปร ะ ส งค์ท่ี เ ขา ไ ด้อ พ ย พ ไ ป ” (อลั -บคุ อรยี ์ 6689, มสุ ลมิ 155 [1907]) 79
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้อธิบายหะดีษ ดงั กลา่ ววา่ »« َم حن َغ َزا ِ حِف َسبِيح ِل اللهِ َوََلح َينح ِو إِ َّلا ِع َقا ًلا َف َل ُه َما َن َوى ความวา่ “ผใู้ ดไดอ้ อกสงครามในหนทางของอลั ลอฮโ์ ดย ท่ีเขาไม่ไดต้ งั้ เจตนายกเวน้ (ตอ้ งการเพียงแค่สินทรพั ย์ สงคราม เช่น)อฐู ดงั นนั้ สาหรบั เขาก็จะไดต้ ามท่ีเขาได้ ตงั้ เจตนาไวเ้ ทา่ นนั้ ” (อนั -นะสาอยี ์ 3138) น่ีแหละคือข้อเท็จจริงดังคากล่า วของท่านศาสนทูต ศอ็ ลลลั ลอฮอุ ะลยั ฮิวะสลั ลมั ท่ีวา่ “ทกุ ๆ คนจะไดร้ บั (การตอบแทน) ตามท่ีเขาไดเ้ จตนาไว”้ ดว้ ยเหตนุ ี้ เราจงึ ตอ้ งระมดั ระวงั ในฐานะประชาชาติอิสลาม ในปัจจุบนั ทุก ๆ การงานท่ีจะดาเนินการต่อไปในแต่ละหนา้ ท่ีการ งาน เช่น การสอน การทาความสะอาด การบรกิ ารใด ๆ เพียงเพ่ือรบั เงินเดือนหรือค่าจา้ งรายวนั หรือตอ้ งการแค่การช่ืนชมจากมนษุ ย์ เขาก็จะได้รับแค่ค่าจ้าง ผลตอบแทน หรือการช่ืนชมจากมนุษย์ เท่านนั้ แตใ่ นวนั ปรโลกเขาไม่มีสิทธิ์ไดร้ บั ผลตอบแทนใด ๆ อีกเลย ขออลั ลอฮท์ รงปกปอ้ งเราจากส่งิ เหลา่ นีด้ ว้ ยเถิด โปรดระมดั ระวงั อย่าใหม้ ีเจตนาเล็กนอ้ ยหรอื คบั แคบเช่นท่ี กลา่ วมานนั้ นบั ประสาอะไรหากเป็นการเจตนาท่ีจะทาความผิดและ 80
ความช่ัว เพราะน่ันย่อมขาดทุนท่ีสุด !! จงใคร่ครวญคาดารัส ของอลั ลอฮเ์ ถิด ﭽﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅﮆﮇﮈ ﮉﮊﮋﮌ ﮍﮎﮏﮐﮑﮒ ﮓ ﮔﮕﮖ ﮗﭼ ความวา่ “ผใู้ ดปรารถนาการมีชีวติ อย่ใู นโลกนีแ้ ละความ เพริศแพรว้ ของมัน เราก็จะตอบแทนการงานของพวก เขาอย่างครบถว้ นในโลกนีเ้ ท่านนั้ และพวกเขาจะไม่ถกู ลิดรอนแตอ่ ย่างใด ชนเหลา่ นนั้ พวกเขาจะไม่ไดร้ บั การ ตอบแทนอันใดอีกในโลกอาคิเราะฮ์นอกจากไฟนรก ส่งิ ท่ีพวกเขาไดป้ ฏบิ ตั ิไวใ้ นโลกดนุ ยาก็จะไรผ้ ล และส่งิ ท่ี พวกเขาไดก้ ระทาไวก้ จ็ ะสญู เสียไป” (ฮดู 15-16) ถึงแม้ว่า โองการท่ีปรากฏชัดนี้จะพูดถึงผู้ปฏิเสธและผู้ กลบั กลอก แต่ปวงปราชญ์นักอรรถาธิบาย เช่น อิบนุ อบั บาส, มญุ าฮิด และท่านอ่ืน ๆ ยงั แสดงความกงั วลว่าจะหมายรวมถงึ กล่มุ ชนมสุ ลิมบางส่วนดว้ ยเช่นกนั ท่ีพวกเขาทาการปฏิบตั ิศาสนกิจเช่น 81
การละหมาด แมก้ ระท่งั การละหมาดตะฮจั ญดุ ในยามค่าคืนเพียงแค่ ต้อ ง ก า ร ใ ห้ต น ไ ด้รับ ผ ล ป ร ะ โ ย ช น์ข อ ง โ ล ก ดุน ย า อัน น้อ ย นิ ด นี ้ แนน่ อนอลั ลอฮก์ ็ยอ่ มใหผ้ ลของโลกดนุ ยาแกเ่ ขา (ดเู พ่ิมเติมในตฟั ซีร อิบนุ กะษีร) สบุ หานลั ลอฮ์ มหาบรสิ ทุ ธิ์แหง่ อลั ลอฮ์ ! ช่างขาดทุนนักกับเจตนาอันเล็กนอ้ ยและคุณค่าท่ีต่าตอ้ ย จากทรพั ยส์ ินของโลกใบนี้ จงรบั ฟังคาดารสั ของอลั ลอฮ์ ﭽﮯﮰﮱ ﯓﯔ ﯕﯖﯗﯘﯙ ﯚﭼ ความว่า “จงกล่าวเถิด(มุหัมมัด) ส่ิงอานวยประโยชน์ แห่งโลกนี ้เป็ นเร่ือง เล็กน้อ ยเท่านั้น(เป็ นเพี ยงเสบียง เดินทางส่โู ลกหนา้ ) และผลตอบแทนในปรโลกนนั้ ดีย่ิง กวา่ (เป็นรางวลั และท่ีพานกั อนั ถาวร)สาหรบั ผทู้ ่ียาเกรง และพวกเจา้ จะไม่ถกู อธรรมแมแ้ ตน่ อ้ ย” (อนั -นิสาอ์ 77) เม่ือศาสนาของอลั ลอฮไ์ ดเ้ ปิดโอกาสท่ีกวา้ งขวาง เพ่ือใหไ้ ด้ สทิ ธิ์ของชีวติ ตามท่ีเราตงั้ เจตนาเท่านนั้ ][ َوإِ َّن ََم لِ ُك ِّل ا حم ِر ٍئ َما َن َوى ในขณะท่ีอัลลอฮ์ก็ได้ทรงชีว้ ่าสิทธิ์ในโลกดุนยานีม้ ีเพียงน้อยนิด เท่านนั้ ดงั นนั้ ไฉนเราไม่ตงั้ เจตนาเพ่ือใหไ้ ดส้ ่ิงท่ีดีกวา่ และมีคณุ คา่ มากกว่า น่นั คือ ผลตอบแทนแห่งสรวงสวรรคใ์ นวนั โปรโลก ภายใต้ 82
นิยามท่ีเปรียบเสมือนว่าเป็น “การอพยพส่อู ลั ลอฮแ์ ละเราะสลู ของ พระองค”์ ] [ ِه حج َر ُت ُه إِ ََل ال َّلهِ َو َر ُسولِ ِهเพราะการตงั้ เจตนาในใจดว้ ย ความอิคลาศ ไม่ได้มีน้าหนักเท่าท่ีปรากฏต่อสายตาเท่านั้น ตวั อย่างเช่น คนผหู้ น่งึ ตงั้ เจตนาจะบรจิ าคเงินเพ่ือเป็นเศาะดะเกาะฮ์ ญาริยะฮ์ จานวนหน่ึงล้านบาทถ้าหากเขาได้รับปัจจัยยังชีพ จากอัลลอฮ์ การตงั้ เจตนาเช่นนีไ้ ม่ไดห้ นักหนาเท่ากับการออกเงิน จริง ๆ จานวนหน่ึงลา้ นบาท แต่เม่ือใดก็ตามท่ีเขาตงั้ เจตนาเช่นนนั้ ไว้แล้ว เขาย่อมจะได้รับผลบุญตามท่ีเขาได้ตั้งเจตนา ถึงแม้ว่า สุดท้ายแลว้ เขาไม่ไดร้ ับปัจจัยยังชีพเท่ากับเงินจานวนนั้นและไม่ สามารถบรจิ าคตามท่ีเขาไดต้ งั้ เจตนาไว้ เขายงั ไดร้ บั สิทธิ์และผลบญุ โดยไม่ทนั ไดด้ าเนินการจริงดว้ ยซา้ น่ีคือความประเสริฐของการตงั้ เจตนา ท่านนบี ศอ็ ลลลั ลอฮอุ ะลยั ฮิวะสลั ลมั ไดก้ ลา่ ววา่ »«نِ َّي ُة اْ حلُ حؤ ِم حن َخ حْ ٌي ِم حن َع َم ِل ِه ความว่า “การตั้งเจตนาของผู้ศรัทธานั้น ดีกว่าและ มีประโยชน์กว่าการกระทาท่ีปรากฏต่อสายตา“ (อฏั - เฏาะบะรอนีย์ ใน อลั -กะบีร 5942, อสั -สิลสิละฮ์ อฎั - เฎาะอฟี ะฮ์ 2216) 83
เฉกเชน่ เดียวกนั กบั นกั ศกึ ษาท่ีกาลงั ศกึ ษาหาวิชาความรู้ ซ่งึ มีเจตนาเพ่ือเพียงแคย่ กระดบั ตวั เอง หรอื เพ่ือประกาศนียบตั ร หรือ เพ่ือได้รับการช่ืนชมของมนุษย์ หรือความภาคภูมิใจ ต่อผู้อ่ืน (ขออลั ลอฮท์ รงปกป้องเราจากส่ิงเหล่านีด้ ว้ ยเถิด) ดังนนั้ อลั ลอฮ์ ไม่ไดล้ ดหย่อนสิทธิ์ของเขาในโลกดนุ ยานีต้ ามท่ีเขาไดต้ งั้ เจตนานนั้ อย่างแน่นอน แต่ผลท่ีเขาจะไดร้ บั ในวันอาคิเราะฮจ์ ะยังไดร้ ับอีก หรอื ไม่ ?! น่ีเป็นเรอ่ื งท่ีช่างขาดทนุ เสยี เหลือเกิน !! น่นั คืออนั ตรายของการงานต่าง ๆ ท่ีไม่มีความอิคลาศ ทงั้ ท่ี ห า ก เ ข า ตั้ ง เ จ ต น า อิ ค ล า ศ เ พ่ื อ รั บ ผ ล บุ ญ แ ล ะ ค ว า ม พึ ง พ อ ใ จ จากอัลลอฮเ์ ท่านัน้ เขาก็จะไดร้ บั ประโยชนบ์ นโลกดุนยาโดยไม่ได้ ลดหย่อนเลยแมแ้ ต่นอ้ ย พรอ้ ม ๆ กับผลบุญและการตอบแทนอัน มหาศาลเป็ นสรวงสวรรค์ในวันอาคิเราะฮ์อีกด้วย อัลลอฮุล มสุ ตะอาน ขออลั ลอฮท์ รงเป็นผใู้ หค้ วามชว่ ยเหลอื !! 84
อัลหัมดุลิลลาฮ์ ขอสรรเสริญอัลลอฮ์ ด้วยบุญคุณของ พระองคท์ าใหก้ ารงานท่ีดีทงั้ หลายสาเร็จลลุ ่วงอย่างสมบรู ณ์ เพียง เท่านี้ ขา้ พเจา้ ขอจบงานเขียนนีเ้ ก่ียวกับ “จงอิคลาศอิบาดะฮเ์ พ่ือ อัลลอฮ์เท่านั้น ” สาหรับพ่ีน้องมุสลิมทั้งชายหญิงทุกท่าน ซ่ึงประกอบดว้ ยความหมายของอิคลาศ พืน้ ฐานและขอ้ เท็จจริง ของอิคลาศ อิคลาศมาจากอัลลอฮ์ คาสอนของอัลลอฮ์ท่ีเป็น แรงจูงใจสู่การอิคลาศ ความประเสริฐและความดีของอิคลาศ เคร่ืองหมายและหลกั ฐานของอิคลาศ อุปสรรคของอิคลาศ และ อันตรายของการไม่มีความอิคลาศ หวังว่าอัลลอฮ์จะประทาน ความบะเราะกะฮ์ ให้ประโยชน์จากหนังสือเล่มนี้ส่งผลต่อ ประชาชาตอิ ิสลามทงั้ ปวงทงั้ ชายและหญิงท่ีเป็นมสุ ลิมและมสุ ลมิ ะฮ์ และขา้ พเจา้ ขอจบดว้ ยดอุ าอว์ า่ 85
َال َّل ُه َّم َأ حخ ِل حصنِ حي بِ َخالِ َص ٍة ِذ حك َرى ال َّدا ِرَ .وا حج َعلحنِ حي ِم حن ِع َبا ِد َك احْلُ حخ َل ِص حْ َيَ .وا حج َع حل َه َذا ا حل َع َم َل َخالِ ًصا لِ َو حج ِه َك ا حل َك ِر حي ِم ،إِ َّن ُه ُه َو ال َّس ِميح ُع ا حل َع ِليح ُمَ .ر َّبن َا آتِ َنا ِِف ال ُّد حن َيا َح َسنَ ُة َو ِِ حف ا حلآ ِخ َر ِة َح َسنَ ًة َو ِق َنا َع َذا َب ال َّنا ِر. َو َص ََّل الل ُه َع ََل َنبِ ِّينَا ُُ َم َّم ٍد َو َع ََل آلِ ِه َو َص ححبِ ِه َو َس َّل َم. َو ُسبح َحا َن َر ِّب َك َر ِّب ا حل ِع َّز ِة َع ََّم َي ِص ُف حو َنَ .و َسل َا ٌم َع ََل اْ حلُ حر َسلِ حْ َيَ .واْ حلَ حم ُد ِل َّلهِ َر ِّب ا حل َعاْ َلِ حْ َي. อะคกู ุม/พนี่ ้องของท่าน ์อสิ มาอลี ลุตฟี ฟาฏอนีย 5 ซุลเกาะอดฺ ะฮ์ ฮ.ศ.1441 26 มถิ ุนายน ค.ศ. 2020 86
หนังสอื เล่มนีอ้ ยใู่ นโครงการ ทา่ นสามารถมสี ่วนร่วมกับเราได้อยา่ งไร? รว่ มเผยแพรค่ วามรูอ้ ิสลามกบั เรา เพ่ือผลบญุ ท่ีย่งั ยืนตามคอนเซ็ปต์ علم ينتفع بهหรือความรูท้ ่ีเป็นวิทยาทานและใหป้ ระโยชนต์ อ่ เน่ือง ดว้ ย การมีสว่ นรว่ มจดั พิมพห์ นงั สือในโครงการ “กองทุนดาอยี เ์ พือ่ การจัดพิมพห์ นังสือ” โครงการนี้จัดขึน้ โดยมีความมุ่งหมายท่ีจะคัดสรรหนังสือดีมี คณุ ภาพเพ่ือพิมพเ์ ผยแพรใ่ หส้ งั คมรบั ประโยชนจ์ ากความรูข้ องอิสลาม โดยเปิดโอกาสและกระตุน้ ให้มีการร่วมมือจากสังคมส่วนรวมในการ จัดพิมพ์ เพ่ือให้ทุกคนไดอ้ ยู่ในขอบข่ายของการเผยแพร่ความรูท้ ่ีให้ ประโยชน์ ท่ีจะสรา้ งผลบุญต่อเน่ืองใหก้ ับผู้มีส่วนเก่ียวข้อง แมเ้ ขาจะ หมดลมหายใจและจากโลกนีไ้ ปแลว้ ก็ตาม 87
ทา่ นสามารถมีสว่ นรว่ มในโครงการนีไ้ ด้ ดว้ ยการ .. 1) อดุ หนนุ หนงั สือในโครงการ 2) รว่ มบริจาคสมทบทนุ ในการจดั พิมพห์ นงั สือและดาเนินงานของ โครงการ ดูรายละเอยี ดและสอบถามเพมิ่ เตมิ ไดท้ ่ี เว็บไซต์ www.e-daiyah.com เฟซบคุ https://www.facebook.com/eDaiyahTH สถานีกระจายไฟลเ์ สยี ง https://soundcloud.com/e-daiyah โทรศพั ท์ 08-9656 7478 อีเมล [email protected] 88
Search