คำ�นำ� วรรณกรรมพื้นบ้านประเภทนิทานที่แพร่กระจายอยู่ในสังคมจังหวัดชายแดนภาคใต้มีอยู่เป็น จำ�นวนมาก ทั้งที่ได้มีการบันทึกไว้และไม่ได้บันทึกไว้ หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา ได้คัดเลือกนิทานประจำ�ถิ่น เรื่อง ปูเลายือลาปี นิทานมหัศจรรย์ เรื่องเจ้าชายกุ้ง และเรื่องอาเนาะอูลา นิทานสัตว์ เรื่องกระจงเจ้าปัญญา นิทานผี เรื่องฮาตูบูกิต นิทานคติธรรม เรื่องบังหวัง นิทานชีวิต เรื่องเจ้าพริกขี้หนูและผองเพื่อน มาจัดทำ�เป็นหนังสือนิทานเสริมทักษะการอ่านสำ�หรับเยาวชนในจังหวัดชายแดนภาคใต้ คณะผจู้ ดั ท�ำ หวงั เปน็ อยา่ งยงิ่ วา่ หนงั สอื นทิ านทงั้ 7 เรอื่ งนจี้ ะเปน็ ประโยชนต์ อ่ เยาวชนในการอนรุ กั ษ์ สืบสาน และเผยแพร่วรรณกรรมพื้นบ้านให้เป็นมรดกของท้องถิ่นอันควรค่าแก่ความภาคภูมิใจสืบไป หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย 2563
เรยี บเรยี ง : ธวัลรัตน์ พรหมวิเศษ ภาพประกอบ : สุไฮหล๊ะ สุหลง
1 ในหมู่บา้ นชายปา่ แหง่ หนึง่ มเี ดก็ ชายคนหนง่ึ ตวั เล็กมาก พอ่ แมจ่ งึ เรยี กเขาวา่ พรกิ ขห้ี นู เจ้าพริกขีห้ นมู กี ำ�เนดิ ที่พิสดาร เพราะก่อนเขาเกดิ แม่ของเขาได้ กนิ ข้าวกับปลาช่อนแห้งจิ้มนํา้ บดู ู แล้วเผลอกนิ พริกขหี้ นเู ม็ดหน่งึ เขา้ ไป หลังจากนน้ั นางกต็ งั้ ครรภ์จนคลอดเขาออกมา
2 เจ้าพริกขี้หนเู ป็นเดก็ ท่ีมคี วามขยันขันแข็งและมนี ้ําใจกับคนอนื่ ๆ อยเู่ สมอ เขากนิ ขา้ ววนั ละ 3 เม็ด นอนหลับวนั ละ 3 ครง้ั และชอบรอ้ งเพลง วันละ 3 เวลา “ลลั้ ล้ัล ลลั้ ลา ฉันช่อื พริกขห้ี น.ู ..”
3 บา่ ยวนั หนง่ึ หลังจากเจ้าพริกขห้ี นูตื่นนอน เขาคดิ ว่า “วันนี้ชา่ งนา่ เบ่ือเสียจรงิ ๆ ไปท�ำ อะไรใหเ้ ปน็ ประโยชน์ดีกว่า” เมอื่ คิดได้ดงั นนั้ เจ้าพรกิ ข้ีหนจู ึงออกไปยังทุ่งนาเพื่อช่วยพ่อกบั แมเ่ ลีย้ งควาย
4 แดดยามบา่ ยวนั นีร้ อ้ นจัดมาก เจ้าพรกิ ขหี้ นจู งึ ไปนง่ั หลบแดดอยหู่ ลังกอ้ นหนิ ก้อนใหญ่ ขณะท่ีเจา้ พรกิ ข้หี นหู ลบแดดและปล่อยใหค้ วายเลม็ หญา้ ไปนัน้ โจรกลมุ่ หนึ่งกแ็ อบย่อง เข้ามา โจรไดข้ โมยควายและน�ำ ควายออกไปจากทุ่งนาจนหมด
5 เมอ่ื หายร้อนเจ้าพริกขหี้ นจู งึ ออกมาดคู วาย “โอ้! แยแ่ ล้ว ควายของฉันโดนคนใจร้ายขโมยไปหมดเลย ถ้าควายหายไปหมดแบบน้ี พ่อแมข่ องฉนั ต้องเดือดร้อนแน่ๆ” เจา้ พริกขีห้ นูไม่ตอ้ งการใหพ้ ่อแมเ่ ดอื ดรอ้ นจึงออกเดนิ ทางตาม หาควายทนั ทีโดยไมร่ สู้ กึ ตกใจหรือเกรงกลัวอนั ตรายใดๆ
6 ระหวา่ งทางเขาได้พบกับปลาดกุ อยุ ปลาดุกอุยถามวา่ “เดก็ ชายตวั นอ้ ย เจา้ จะรีบเดนิ ทางไปไหนกัน” เจา้ พรกิ ขี้หนูตอบวา่ “ฉนั จะรีบเดินทางไปตามหาควายทถี่ กู โจรขโมยไป ฉนั ตอ้ งรบี ออกตามหา ไม่เชน่ นั้นพ่อแมฉ่ นั ก็จะไมม่ คี วายช่วยไถนาจา้ ”
7 ปลาดกุ อยุ รสู้ ึกช่นื ชมในความกตญั ญขู องเจ้าพริกขห้ี นู
8 “ดุ๊ก ดุ๊ก ดกุ๊ เจ้าชา่ งกตัญญยู ง่ิ นัก มาๆๆ ฉนั ไปด้วย” เจ้าพรกิ ข้หี นดู ีใจทม่ี ปี ลาดุกอยุ เปน็ เพือ่ นรว่ มเดนิ ทางไปด้วย “ขอบคุณพป่ี ลาดกุ อุยมากเลยจา้ ”
9 เม่ือเดินทางกันไปได้ระยะหนึ่งเจ้าพริกขี้หนูและปลาดุกอุยก็ได้มาพบกับนกแก้ว ซง่ึ สง่ เสยี งเจอื้ ยแจว้ ไถถ่ ามวา่ “แกว้ แกว้ แกว้ เจา้ ตวั เลก็ ปลาดกุ อยุ พวกเธอจะไปไหน กนั เหรอจะ้ ” เจา้ พรกิ ขห้ี นกู ต็ อบวา่ “ฉนั ชอ่ื พรกิ ขห้ี นู จะออกไปตามหาควายของพอ่ แมฉ่ นั ทถ่ี กู โจรขโมยไป ถา้ ไม่มคี วายพ่อแมฉ่ ันกไ็ ม่ได้ท�ำ นา” นกแกว้ จงึ บอกว่า “เจา้ ช่างกตญั ญูยิ่งนัก มาๆๆ ฉันไปดว้ ย”
10 เพื่อนท้ังสามจึงออกเดินทางต่อไป ระหว่างทางก็ได้ร้องเพลงกันไปด้วย “ลลั้ ล้ัล ลา ล้ลั ลลั้ ลา พรกิ ขีห้ นูจา้ พริกขีห้ นูจ้า ฉนั ชอ่ื พริกขหี้ นูมากบั นกแก้ว และก็มากับปลาดุกอุย ล้ัล ล้ัล ลา ล้ัล ลั้ล ลา แฮปป้ีในป่าไพร แฮปป้ีในป่าไพร มา มา มา มาชว่ ยจบั โจรกัน”
11 เพ่อื นท้งั สามได้ออกเดินทางกันต่อไป จนในทีส่ ดุ ก็ได้พบกับเสอื โคร่ง เสือโครง่ ถามวา่ “โอ้โห น่พี วกเจ้าจะรวมตวั ไปไหนกนั ” นกแก้วตอบว่า “พวกเราจะไปชว่ ยเจา้ พริกขี้หนูตามหาควายทโี่ ดนขโมยไป ถา้ หาควายไมเ่ จอพ่อแมข่ องพรกิ ขี้หนูตอ้ งเดอื ดร้อนจ้า” เสือโคร่งจงึ รบี ตอบทนั ทีว่า “เจา้ ชา่ งกตัญญูยง่ิ นกั มาๆๆ ฉันไปดว้ ย”
12 เพือ่ นท้ังสจ่ี งึ ออกเดินทางจนมาพบกลมุ่ โจรทบี่ ้านร้างใกล้เชงิ เขา โจรผกู ควายไวใ้ ตถ้ นุ บา้ น เพ่อื นทงั้ สจ่ี ึงวางแผนทจี่ ะจโู่ จมโจรทันที เม่อื เห็นโจรเดินลงมาจากบ้านเจา้ พริก ขี้หนไู มร่ อชา้ กระโดดเขา้ ไปในดวงตาของโจรทนั ที โจรร้องดว้ ยความเจ็บปวด “โอ๊ย อะไรกระเดน็ ใสต่ าฉนั เนี่ย เจ็บๆ”
13 โจรรอ้ งครวญคราง แล้วรบี ว่งิ ไปท่ีโอง่ นํ้าเพอ่ื เอานา้ํ ล้างตา ปลาดกุ อุยท่รี ออยูใ่ นโอง่ จงึ เอาเงี่ยงยักโจรทันที โจรทนไมไ่ หวรอ้ งครวญครางอีกวา่ “โอย๊ ! โชครา้ ยอะไรของฉันเนย่ี ”
โจรว่ิงเขา้ ไปในครวั เพ่ือหาไม้ขดี ไฟมาจุดตะเกียง นกแกว้ ท่รี ออยกู่ ็กระพือปีกทันที 14 ขเี้ ถา้ ในครวั กป็ ลิวฟงุ้ เข้าตาโจร จนมองอะไรไมเ่ ห็นอีกต่อไป โจรรูต้ วั วา่ โดนท�ำ รา้ ย แนแ่ ล้ว จึงวิ่งหนอี อกจากบ้านไป เสอื โคร่งท่ีรออยู่ก็ตรงเข้าตะปบแล้วลากตัวออก ไปทันที
15 เจา้ พริกขห้ี นแู ละผองเพอ่ื นจงึ นำ�ควายทง้ั หมด กลับบ้านไดส้ ำ�เร็จ พอ่ แม่ที่รอคอยเจา้ พริกขีห้ นู ดว้ ยความกลดั กลุ้มจึงดใี จเป็นอยา่ งมากทีล่ ูกกลับมา อยา่ งปลอดภัย ท้ังยังได้ควายกลบั มาอกี ดว้ ย เจา้ พริกข้ีหนูขอบคุณเพ่ือนท้ังสามท่ชี ว่ ยเหลือเขา โดยไม่หวงั อะไรตอบแทน เพื่อนทง้ั สีต่ า่ งสญั ญากนั ว่า หากวนั ใดที่ใครเดอื ดร้อน พวกเขาจะกลบั มาชว่ ยเหลอื กันอีกครงั้
หนงั สือนทิ านพ้ืนบา้ นชายแดนภาคใต้ นิทานมหัศจรรย์ นิทานผี นิทานคติธรรม เรื่อง อาเนาะอลู า เรื่อง ฮาตบู กู ิต เรื่อง บังหวัง นิทานมหัศจรรย์ นิทานชีวิต นิทานสัตว์ นิทานประจำ�ถิ่น เรื่อง เจ้าชายกุ้ง เรื่อง เจ้าพริกขี้หนูและผองเพื่อน เรื่อง กระจงเจ้าปัญญา เรื่อง ปูเลายือลาปี เรอื่ ง เจ้าพริกขี้หนูและผองเพื่อน คณะทำ�งาน เรียบเรียง ธวัลรัตน์ พรหมวิเศษ 1. ผู้ช่วยศาสตราจารย์สุภา วัชรสุขุม ภาพประกอบ สุไฮหล๊ะ สุหลง 2. อาจารย์ธวัลรัตน์ พรหมวิเศษ ลขิ สิทธ์ิของมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา 3. อาจารย์สุรัสวดี นราพงศ์เกษม ท่ีอย ู่ 133 ถ.เทศบาล 3 ต.สะเตง 4. อาจารย์จิตติขวัญ ภู่พันธ์ตระกูล อ.เมือง จ.ยะลา 95000 5. อาจารย์ซอฟูวะห์ กโู น โทรศัพท ์ 073-299699 6. อาจารย์สุเมตตา ประสาทแก้ว โทรสาร 073-299610, 073-299611, 073-299601 7. นางสาวซอฟีย๊ะห์ สามะ เวบ็ ไซต์ https://www.yru.ac.th ISBN 978-616-7782-97-3 https://human.yru.ac.th/thai_ed/ พิมพค์ รงั้ ที่ 1 จำ�นวน 1,000 เล่ม จัดพมิ พโ์ ดย มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา พมิ พท์ ี ่ สยามพริ้นติ้ง
Search
Read the Text Version
- 1 - 20
Pages: