กิจกรรมส่งเสริมการอ่านออนไลน์ เรื่อง วันวิสาขบูชา

กิจกรรมส่ งเสริมการอ่านออนไลน์ เรือง \"วนั วิสาขบูชา\" ศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย อําเภอพญาเม็งราย

วนั วิสาขบูชา วันวสิ าขบชู า 2564 วนั สาํ คญั ทางพระพุทธศาสนา และเปน วนั หยดุ ราชการของไทย ซ่งึ ประวัตวิ ันวิสาขบชู า เปนวนั ที่พระพุทธเจา ประสตู ิ ตรัสรู และปรนิ พิ พาน มาบรรจบกนั ในวันนี้พทุ ธศาสนิกชนจะไป ทําบุญ ตกั บาตร เวียนเทยี นที่วัดสาํ หรับ วนั วสิ าขบูชา 2564 ตรงกับ วันพธุ ที่ 26 พฤษภาคม

วนั วิสาขบูชา วนั วิสาขบชู า (Vesak Day) ไดถูกรบั รองใหเปน “วนั สําคัญสากล” ใน ที่ประชุมสมชั ชาใหญแ หงสหประชาชาติ สมัยสามัญ ครงั้ ท่ี 55 วนั ท่ี 13 ธนั วาคม พ.ศ.2542 โดยไดรับการรับรองจาก 16 ประเทศ คอื ศรีลงั กา บังกลาเทศ ภฏู าน กัมพูชา ลาว มัลดฟี ส มองโกเลีย พมา เนปาล ปากีสถาน ฟล ิปปน ส เกาหลใี ต สเปน อนิ เดีย ไทย และยูเครน ในทปี่ ระชมุ นายวรวรี  วรี สมั พันธ อุปทตู คณะผแู ทนถาวรไทย ประจําสหประชาชาติ ณ นครนิวยอรก ไดรวมกลา วถอยแถลงตอนหนง่ึ วา \"องคสมเด็จพระสัมมาสมั พทุ ธเจา ทรงเปน มหาบุรษุ ผใู หค วามเมตตาตอ หมู มวลมนุษย เปด โอกาสใหท กุ ศาสนาสามารถเขา มาศึกษาพทุ ธศาสนา เพือ่ พสิ ูจนห าขอ เท็จจรงิ ไดโ ดยไมจ าํ เปน ตองเปลยี่ นมานับถอื ศาสนาพุทธ และ ทรงส่ังสอนทกุ คนโดยใชป ญ ญาธคิ ณุ โดยไมค ดิ คา ตอบแทน..”

วนั วิสาขบูชา วันวิสาขบูชา ตรงกับวันข้ึน 15 คํ่า เดือน 6 ตามปฏิทินจันทรคตขิ อง ไทย ซึง่ มกั จะตรงกบั เดือนพฤษภาคม หรอื มถิ นุ ายน แตถา ปใ ดมอี ธกิ มาส คอื มีเดือน 8 สองหน กเ็ ลอ่ื นไปเปน วันขึ้น 15 ค่ํา กลางเดอื น 7 หรอื ราว เดือนมิถุนายน อยา งไรกต็ าม ในบางปของบางประเทศอาจกาํ หนด วนั วิสาขบชู า ไมต รงกบั ของไทย เนื่องดว ยประเทศเหลา นั้นอยใู นตําแหนงทตี่ า งไปจาก ประเทศไทย ทาํ ใหวัน-เวลาคลาดเคล่ือนไปตามเวลาของประเทศน้นั ๆ

ความสํ าคญั ของวนั วิสาขบูชา การบูชาในวนั เพ็ญเดือนหก(๖) คือความหมายของวัน วสิ าขบูชา ที่ยอมาจากคาํ วา \"วิสาขปรุ ณมีบูชา\" แปลวา \"การบชู า ในวนั เพ็ญเดอื นวสิ าขะ\" ซ่ึงเปนเดอื นทสี่ องตามปฏทิ ินของอนิ เดยี ตรงกับวนั เพ็ญเดอื นหก(๖) ตามปฏทิ นิ จนั ทรคตขิ องไทย ซึง่ วนั วสิ าขบูชา เปน วันสําคญั ทางพระพทุ ธศาสนาสําหรบั ชาวพทุ ธทั่ว โลก และเปน วันสําคัญในระดบั นานาชาติตามขอ มตขิ องสมัชชา ใหญแ หง สหประชาชาติ เพราะเปนวนั คลายวันท่เี กดิ เหตกุ ารณ สําคัญทสี่ ดุ ในพระพทุ ธศาสนา 3 เหตกุ ารณด ว ยกัน คอื วันประสูติ ตรสั รู และปรนิ ิพพานของพระพทุ ธโคดม โดยทั้งสามเหตกุ ารณได เกิด ในวนั เพญ็ แหงเดอื นวิสาขะ (แตตางปกัน) ชาวพุทธจงึ ถอื วา เปน วนั ท่รี วมเกดิ เหตกุ ารณอ ศั จรรยย่ิง และเรียกการบชู าในวนั นี้ วา \"วันวสิ าขบูชา\"

วนั วิสาขบูชา เปนวนั ทพี ระพุทธเจ้าประสูติ เมื่อพระนางสิรมิ หามายา พระมเหสขี องพระเจา สุทโธทนะ แหง กรงุ กบลิ พสั ดุ ทรงพระครรภแ กจ วนจะประสตู ิ พระนางแปรพระราชฐานไปประทบั ณ กรงุ เทวทหะ เพอ่ื ประสตู ใิ นตระกลู ของพระนางตามประเพณีนยิ มในสมยั นนั้ ขณะเสดจ็ แวะพกั ผอ นพระอริ ิยาบถใตตน สาละ ณ สวนลุมพนิ วี ัน พระนางกไ็ ด ประสตู พิ ระโอรส ณ ใตตนสาละน้ัน ซง่ึ ตรงกับวันเพญ็ เดอื น 6 กอน พทุ ธศักราช 80 ป ครั้นพระกุมารประสตู ิได 5 วนั กไ็ ดรบั การถวายพระนามวา \"สิทธตั ถะ\" แปลวา \"สมปรารถนา\" เม่ือขาวการประสตู แิ พรไ ปถึงอสิตดาบส 4 ผูอาศัยอยูในอาศรมเชิงเขา หิมาลยั และมคี วามคนุ เคยกับพระเจาสุทโธทนะ ดาบสจึงเดินทางไปเขา เฝา และเม่อื เหน็ พระราชกมุ ารกท็ ํานายไดท นั ทวี า น่ีคือผูจ ะตรัสรเู ปน พระสัมมาสัม พทุ ธเจา จึงกลาวพยากรณว า \"พระราชกมุ ารนี้จกั บรรลุพระสพั พัญตุ ญาณ เหน็ แจง พระนิพพานอนั บรสิ ุทธอ์ิ ยา งยงิ่ ทรงหวงั ประโยชนแกช นเปน อนั มาก จะประกาศธรรมจักรพรหมจรรยข องพระกมุ ารนีจ้ ักแพรหลาย\" แลวกราบลง แทบพระบาทของพระกุมาร พระเจา สทุ โธทนะทอดพระเนตรเห็นเหตุการณ นั้นทรงรูสกึ อัศจรรยแ ละเปย มลนดวยปต ิ ถงึ กับทรุดพระองคลงอภวิ าทพระ ราชกุมารตามอยา งดาบส

วนั วิสาขบูชา เปนวนั ทพี ระพุทธเจ้าตรัสรู้ อนุตตรสั มมาสั มโพธิญาณ หลังจากออกผนวชได 6 ป จนเมอื่ พระชนมายุ 35 พรรษา เจา ชาย สิทธตั ถะก็ทรงตรสั รูเปน พระพุทธเจา ณ ใตรมไมศ รีมหาโพธิ์ ฝง แมน าํ้ เนรัญชรา ตําบลอรุ เุ วลาเสนานคิ ม ในตอนเชา มดื ของวนั พุธ ข้ึน 15 คาํ่ เดอื น 6 ประกา กอนพทุ ธศักราช 45 ป ปจ จุบนั สถานท่ีตรสั รูแ หงนีเ้ รียกวา พุทธคยา เปน ตําบล หนึ่งของเมืองคยา แหงรฐั พหิ าร ของอินเดีย ส่งิ ท่ีตรสั รู คือ อรยิ สัจ 4 เปนความจรงิ อันประเสรฐิ 4 ประการของ พระพุทธเจา ซึง่ พระพุทธเจาเสดจ็ ไปท่ตี นมหาโพธิ์ และทรงเจรญิ สมาธภิ าวนา จนจิตเปนสมาธไิ ดฌานท่ี 4 แลวบําเพ็ญภาวนาตอไปจนไดฌาน 3 คอื - ยามตน : ทรงบรรลุ \"ปพุ เพนิวาสานสุ สติญาณ\" คือ ทรงระลึกชาติในอดตี ทั้งของตนเองและผูอ ่ืนได - ยามสอง : ทรงบรรลุ \"จุตูปปาตญาณ\" คอื การรแู จง การเกดิ และดบั ของ สรรพสัตวท ั้งหลาย ดว ยการมตี าทิพยส ามารถเห็นการจตุ แิ ละอุบตั ิของวิญญาณ ทงั้ หลาย - ยามสาม หรอื ยามสุดทา ย : ทรงบรรลุ \"อาสวักขยญาณ\" คือ รวู ิธีกาํ จัด กเิ ลสดวย อรยิ สัจ 4 (ทุกข สมุทยั นโิ รธ มรรค) ไดตรัสรเู ปนพระสมั มาสมั พทุ ธเจา ในคนื วันเพ็ญ เดือน 6 ซ่งึ ขณะน้ันพระพุทธองคมีพระชนมายไุ ด 35 พรรษา

พระพุทธเจ้าแสดงปฐมเทศนา หลงั จากพระสัมมาสัมพทุ ธเจา ตรัสรแู ลว ทรงพจิ ารณาธรรมทีพ่ ระองคตรสั รู มาเปน เวลา 7 สปั ดาห และทรงเห็นวาพระธรรมนนั้ ยากตอ บุคคลทัว่ ไปทจ่ี ะ เขาใจและปฏิบตั ิได พระองคจ งึ ทรงพจิ ารณาวา บุคคลในโลกน้ีมหี ลายจําพวก อยาง บัว 4 เหลา ท่มี ที ั้งผูทส่ี อนไดงาย และผทู ่ีสอนไดย าก พระองคจึงทรง ระลกึ ถึงอาฬารดาบสและอทุ กดาบส ผเู ปน พระอาจารย จงึ หวังเสด็จไปโปรด แตท้งั สองทา นเสยี ชวี ิตแลว พระองคจึงทรงระลกึ ถึงปญจวัคคียท ัง้ 5 ทีเ่ คยมา เฝารบั ใช จงึ ไดเ สด็จไปโปรดปญ จวคั คยี ท ่ีปาอสิ ิปตนมฤคทายวนั ธรรมเทศนากณั ฑแรกท่พี ระองคทรงแสดงธรรมคอื \"ธัมมจักกปั ปวัตตนสูตร\" แปลวา สูตรของการหมนุ วงลอแหง พระธรรมใหเปน ไป ซึง่ ถอื เปนการแสดงพระ ธรรมเทศนาครง้ั แรก ในวันเพ็ญ ขึน้ 15 ค่ํา เดอื น 8 ซึง่ ตรงกบั วันอาสาฬหบูชา ในการน้ีพระโกณฑญั ญะไดธ รรมจกั ษุ คอื ดวงตาเห็นธรรมเปน คนแรก พระพุทธองคจึงทรงเปลงวาจาวา \"อัญญาสิ วตโกณฑญั โญ\" แปลวา โกณ ฑัญญะไดร แู ลว ทานโกณฑญั ญะจงึ ไดส มญาวา อญั ญาโกณฑัญญะ และไดร ับ การบวชเปน พระสงฆองคแรกในพระพทุ ธศาสนา โดยเรยี กการบวชที่ พระพทุ ธเจาบวชใหวา \"เอหิภิกขุอุปสัมปทา\" หลังจากปญจวคั คยี อ ปุ สมบทท้ังหมดแลว พุทธองคจึงทรงเทศนอ นัต ตลกั ขณสตู ร ปญจวคั คยี จงึ สําเร็จเปน อรหันตใ นเวลาตอ มา

พระพุทธเจ้าเผยแผพ่ ระพุทธศาสนา พระพุทธเจา ไดเทศนพระธรรมเทศนาโปรดแกยสกุลบุตร รวมท้ังเพอ่ื นของยสกุลบุตร จนไดสาํ เรจ็ เปนพระอรหนั ตท งั้ หมด รวม 60 รปู พระพุทธเจา ทรงมพี ระประสงคจะใหม นุษยโลกพน ทุกข พนกเิ ลส จงึ ตรสั เรียกสาวกท้ัง 60 รปู มาประชมุ กัน และตรสั ใหพระสาวก 60 รูป จารกิ แยกยายกนั เดนิ ทางไปประกาศศาสนา 60 แหง โดยลาํ พงั ในเสน ทางที่ไมซ้าํ กนั เพื่อใหส ามารถเผยแผพ ระพทุ ธศาสนาไดใ นหลายพน้ื ทอี่ ยา งครอบคลุม สว นพระองคเ องไดเ สดจ็ ไปแสดงธรรม ณ ตําบลอรุ ุเวลา เสนานิคม หลังจากสาวกไดเ ดินทางไปเผยแผพระพทุ ธศาสนาในพืน้ ทต่ี าง ๆ ทาํ ให มีผูเลื่อมใสพระพทุธศาสนาเปน จํานวนมาก พระองคจ งึ ทรงอนญุ าตใหสาวก สามารถดําเนนิ การบวชได โดยใชว ิธีการ \"ตสิ รณคมนปู สัมปทา\" คือ การ ปฏิญาณตนเปนผูถ งึ พระรตั นตรัย พระพุทธศาสนาจึงหยง่ั รากฝง ลึกและแพร หลายในดนิ แดนแหงนน้ั เปน

วนั วิสาขบูชา เปนวนั ทพี ระพุทธเจ้าเสดจ็ เขา้ สู่ปรินิพพาน (ดบั สั งขารไม่กลบั มาเกิดสร้างชาติ สร้างภพอีกตอ่ ไป) พระสมั มาสมั พุทธเจาไดเ สด็จโปรดสตั วและแสดงพระธรรมเทศนา ตลอด ระยะเวลา 45 พรรษา ทรงสดบั วา อีก 3 เดือนขา งหนา จะปรนิ พิ พาน จึงไดทรง ปลงอายสุ งั ขาร ขณะนนั้ พระองคไดป ระทบั จําพรรษา ณ เวฬุคาม ใกลเมืองเวลาสี แควนวชั ชี โดยกอ นเสด็จดับขันธปรินิพพาน 1 วนั พระองคไ ดเ สวยสุกรมทั ทวะที่ นายจนุ ทะทําถวาย แตเกิดอาพาธลง ทําใหพ ระอานนทโ กรธ แตพ ระองคตรสั วา \"บิณฑบาตทมี่ อี านสิ งสท ีส่ ุด มี 2 ประการ คือ เมอื่ ตถาคต (พุทธองค) เสวย บณิ ฑบาตแลว ตรสั รู และปรนิ พิ พาน\" และมีพระดาํ รสั วา \"โย โว อานนท ธมม จ วนิ โย มยา เทสิโต ปญญตโต โส โว มมจจเยน สตถา\" อันแปลวา \"ดูกอนอานนท ธรรมและวินัยอนั ท่ีเราแสดงแลว บัญญัตแิ ลวแกเ ธอทั้งหลาย ธรรมวนิ ยั น้นั จัก เปนศาสดาของเธอท้งั หลาย เมือ่ เราลว งลบั ไปแลว \" พระพทุ ธเจา ทรงประชวรหนัก แตท รงอดกล้ันมุง หนา ไปยงั เมอื งกสุ นิ ารา ประทบั ณ ปา สาละ เพื่อเสด็จดบั ขนั ธป รนิ ิพพาน โดยกอนทีจ่ ะเสด็จดบั ขันธ ปรนิ ิพพานนนั้ พระองคไ ดอ ุปสมบทแกพ ระสภุ ัททะปรพิ าชก ซงึ่ ถือไดวา \"พระสภุ ภัททะ\" คือสาวกองคส ดุ ทายทพ่ี ระพุทธองคทรงบวชให ทา มกลางคณะสงฆท งั้ ที่ เปนพระอรหันต และปุถุชนจากแควน ตาง ๆ รวมทง้ั เทวดา ทมี่ ารวมตัวกนั ในวนั น้ี

วนั วิสาขบูชา เปนวนั ทพี ระพุทธเจ้าเสดจ็ เขา้ สู่ปรินิพพาน (ดบั สั งขารไม่กลบั มาเกิดสร้างชาติ สร้างภพอีกตอ่ ไป) ในคราน้ันพระองคทรงมีปจ ฉมิ โอวาทวา \"ดูกอ นภิกษุทงั้ หลาย เราขอ บอกเธอท้งั หลาย สงั ขารท้ังปวงมีความเส่ือมสลายไปเปน ธรรมดา พวกเธอจงึ ทาํ ประโยชนตนเอง และประโยชนข องผอู ่นื ใหส มบรู ณดว ยความไมประมาท เถดิ \" (อปปมาเทน สมปาเทต) จากนัน้ ไดเสดจ็ ดบั ขนั ธปรนิ พิ พาน ใตตน สาละ ณ สาลวโนทยาน ของ เหลา มัลลกษัตรยิ  เมืองกุสนิ ารา แควน มัลละ ในวันข้ึน 15 ค่าํ เดือน 6 รวมพระ ชนมายุ 80 พรรษา และวันนีถ้ อื เปน การเริ่มตน ของพุทธศกั ราช

การประกอบพิธใี น วนั วิสาขบูชา การประกอบพิธใี น วนั วิสาขบชู า จะแบงออกเปน 3 พธิ ี ไดแ ก 1. พิธีหลวง คอื พระราชพธิ ีสาํ หรบั พระมหากษตั รยิ  พระบรมวงศานวุ งศ ประกอบในวนั วสิ าขบชู า 2. พธิ ีราษฎร คอื พิธขี องประชาชนทว่ั ไป 3. พิธขี องพระสงฆ คอื พิธที ีพ่ ระสงฆป ระกอบศาสนกจิ

หลกั ธรรมทสี ํ าคญั ในวนั วิสาขบูชา อริยสั จ 4 คอื ความจริงอนั ประเสริฐ 4 ประการ ทพี่ ระพุทธเจา ทรงตรัสรูใน วนั วสิ าขบชู า ไดแ ก - ทุกข คอื ปญหาของชีวติ สภาวะท่ที นไดย าก ซึง่ ทกุ ขข้ันพื้นฐาน คอื การเกดิ การแก และการตาย ลวนเปนสิง่ ทมี่ นษุ ยท ุกคนตองเผชิญ สวนทุกข จร คือ ทุกขท่ีเกิดข้ึนในการดาํ เนินชีวิตประจําวัน เชน การพลัดพรากจากส่งิ ท่ี เปน ทีร่ ัก หรอื ความยากจน เปนตน - สมุทยั คือ ตน เหตขุ องปญ หา หรอื สาเหตุของการเกดิ ทกุ ข และ สาเหตสุ ว นใหญข องปญหาเกดิ จาก \"ตณั หา\" อันไดแก ความอยากไดตา ง ๆ อยา งไมมที สี่ ิ้นสุด - นโิ รธ คือ ความดบั ทกุ ข เปน สภาพทีค่ วามทุกขหมดไป เพราะ สามารถดับกิเลส ตณั หา อปุ าทาน ออกไปได - มรรค คอื หนทางทนี่ าํ ไปสกู ารดับทกุ ข เปน การปฏบิ ัติเพอื่ แกปญ หา มี 8 ประการ ไดแ ก ความเหน็ ชอบ ดําริชอบ วาจาชอบ กระทําชอบ เล้ยี งชีพ ชอบ พยายามชอบ ระลกึ ชอบ ต้งั จติ มั่นชอบ

กิจกรรมในวนั วิสาขบูชา กิจกรรมท่ีพุทธศาสนกิ ชนพึงปฏบิ ัติใน วนั วิสาขบชู า ไดแก 1. ทาํ บุญใสบ าตร กรวดนาํ้ อทุ ิศสวนกุศลใหญาติที่ลว งลับ และเจา กรรมนายเวร 2. จัดสํารับคาว-หวานไปทําบญุ ถวายภตั ตาหารทว่ี ัด และปฏิบัตธิ รรม ฟงพระธรรมเทศนา 3. ปลอ ยนกปลอยปลา เพือ่ สรางบุญสรางกุศล 4. รวมเวียนเทยี นรอบอุโบสถทวี่ ัดในตอนคาํ่ เพื่อราํ ลกึ ถึงพระพทุ ธ พระธรรม พระสงฆ 5. รว มกจิ กรรมเกยี่ วกับวนั สาํ คัญทางพทุ ธศาสนา 6. จดั แสดงนิทรรศการ ประวตั ิ หรือเรอ่ื งราวความเปน มาเก่ียวกบั วัน วสิ าขบชู า ตามโรงเรยี น หรอื สถานท่ีราชการตา ง ๆ เพอื่ ใหความรู และเปน การรวมราํ ลึกถึงความสําคัญของวันวสิ าขบชู า 7. ประดับธงชาติตามอาคารบานเรอื น วดั และสถานทร่ี าชการ 8. บําเพญ็ สาธารณประโยชน

กิจกรรมในวนั วิสาขบูชา

จัดทาํ โดย ทปี รึกษา นายสุใจ เชือเมืองพาน ผูอ้ ํานวยการ กศน.อําเภอพญาเม็งราย ผูจั ัดทาํ นางสาวอมรรัตน์ ตนั เส้ า ครูผูช้ ่วย นางสาวสุภาพร สุภาพ ครู กศน.ตาํ บล นางสาวจุรีพร เชือเมืองพาน ครู กศน.ตาํ บล นางสาวชนิสรา ปนปง ครู ศรช.

ศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย อําเภอพญาเม็งราย