กาพย์ฉบัง 16

¡Ò¾Â©º§Ñ ñö

กาพย์ฉบงั ๑๖ ถอ้ ยคาํ สาํ นวน ฉบงั สิบหกควร พงึ เลือกใหเ้ พราะเหมาะกนั วรรคหนา้ วรรคหลงั ราํ พนั วรรคหน่ึงพงึ สรร ใส่วรรคละหกคาํ เทอญ วรรคสองตอ้ งสี่คาํ เชิญ แต่งเสนาะเพราะเพลนิ ใครไดส้ ดบั จบั ใจ แผนผงั By G_Chai-in 12/2014

พนั ธ์ุไม้เลอค่า นามว่า “อญั ชัน” อญั ชนั สีม่วงสดใส ดอกใชน้ าํ ไป ทาํ น้าํ มะนาวอญั ชัน ความเชื่อแต่โบราณน้ัน ดอกเขียนคิ้วพลนั เดก็ นอ้ ยคิ้วงามทนั ใด ผปู้ ระพนั ธ์ : นายนเรศ ยมิ้ โรจน์ ม.๓/๖๖ เลขที่ ๑๙๑

คณะ คาํ ประพนั ธ์ประเภทกาพยฉ์ บงั ๑๖ บทหน่ึงมี ๓ วรรค วรรคแรกมี ๖ คาํ วรรคท่ี ๒ มี ๔ คาํ วรรคท่ี ๓ มี ๖ คาํ รวมท้งั หมดเป็ น ๑๖ คาํ จึงเรียกกาพยฉ์ บงั ๑๖ สัมผสั คาํ สุดทา้ ยของวรรคแรกส่งสมั ผสั ไปยงั คาํ ที่ ๔ หรือคาํ สุดทา้ ยของวรรคท่ี ๒ และคาํ สุดทา้ ยของบทแรก ส่งสมั ผสั สระไปยงั คาํ สุดทา้ ยของวรรคแรกในบทต่อไป การแต่งคาํ ประพนั ธ์ประเภทกาพยโ์ ดยมากมกั แต่งร่วมกบั คาํ ประพนั ธ์ชนิดตา่ ง ๆ เช่น แตง่ ร่วมกบั ฉนั ทเ์ ป็ นวรรณกรรมคาํ ฉนั ท์ หรือแตง่ ร่วมกบั กาพยช์ นิดอื่น ๆ เป็ นวรรณกรรมคาํ กาพย์ การอ่านออกเสียงทาํ นองเสนาะประเภทกาพยฉ์ บงั ๑๖ ใหไ้ พเราะควรใชว้ ธิ ี ใทนอวดรเสรคียงแสรกมั แผลสั ะถวอร้ รยคคทาํ ใี่ ๓หไ้ เพป็เนรา๒ะแ-๒ละ-๒ชดั สเจ่วนนวถรูกรตคอ้ หงลแงลั เะปน็ น่าฟ๒ัง-๒จงั หวะลีลาBทy่ีกGาํ ห_1Cน2hด/a2i0-1in4