redhood

กาลคร้งั หนง่ึ ณ หมบู่ ้านที่แสนอบอนุ่ มเี ด็กหญงิ หนา้ ตาน่ารกั นง่ั เลน่ ดูคุณแม่ทาอาหารอยู่ในครัว เพอ่ื นบ้านทกุ คนต่างพากันเรยี กเธอว่า \"หนูนอ้ ยหมวกแดง\" ตามสขี องหมวกทีเ่ ธอใส่ เปน็ ประจา และวนั น้ีเธอก็ได้รบั คาส่ังจากคณุ แม่ ให้นาอาหารและขนมไปเยยี่ มคณุ ยายซ่งึ อาศยั อยู่ในหมบู่ า้ นข้าง ๆ

\"เอาตะกร้าน้ีไปส่งใหถ้ งึ มือคุณยายนะจะ๊ แล้วก็รบี ไป รบี กลบั อย่าไปเท่ยี วเลน่ เถลไถลทไ่ี หนไกล อยา่ พูดคุย กบั คนแปลกหนา้ ดว้ ยละ่ เขา้ ใจไหม ?\" คุณแมค่ นสวย กาชบั ด้วยความเปน็ ห่วง ลูกสาวตวั นอ้ ยกต็ อบรับและ สัญญา แล้วออกจากบา้ นไปอย่างรา่ เรงิ

ระหวา่ งทางไปบา้ นคณุ ยาย บงั เอญิ มีหมาปา่ เจา้ เล่หเ์ ดิน มาพบกับ หนูนอ้ ยหมวกแดง จึงเข้าไปทักทายหวังจบั เด็กหญิงทาเปน็ อาหารมื้อเย็น \"สวสั ดจี ะ้ สาวนอ้ ย มาทาอะไรในปา่ ตรงน้ีคนเดยี วเหรอจะ๊ ?\"

\"หนกู าลงั ไปเย่ียมคุณยายทห่ี มูบ่ ้านใกล้ ๆ น้ีเองค่ะ\" หนูน้อยหมวกแดง ตอบอยา่ งเปน็ มิตร แต่กลบั ทาใหเ้ จา้ หมาป่าคดิ อบุ ายหลอกล่อ หวงั จบั คุณยายของเธอมา เปน็ เหยอื่ ดว้ ยอีกคน

\"แตว่ า่ สาวนอ้ ย.. เอาตะกรา้ เล็ก ๆ ไปแคน่ ี้ คณุ ยาย เสียใจแยเ่ ลย ฉันวา่ เราไปเก็บดอกไมส้ วย ๆ มาเป็น ของขวัญเพ่มิ กันเถอะ\" หมาปา่ ชกั ชวนให้ หนูนอ้ ยหมวกแดง ออกนอกเสน้ ทาง มันจะได้รีบตรงไปจบั คณุ ยายกิน ก่อน แลว้ ดักรอหนนู อ้ ยหมวกแดงทบ่ี ้านนั้นเลย

โชคไมด่ ที ี่ หนูน้อยหมวกแดง หลงเช่อื คาชวน แลว้ หนั ไป เกบ็ ดอกไม้ และเดินเล่นอย่างเพลดิ เพลินจนลมื ทงั้ เวลา ทง้ คาตักเตอื นของคณุ แม่ไปหมดสนิ้ กระทงั้ เจา้ หมาปา่ เดนิ ทางไปถึงหมู่บา้ นข้าง ๆ แล้วจับตัวคุณยายซ่อนเอา ไวใ้ นตู้ กอ่ นนาเสอื้ ผา้ มาใส่ เพอ่ื ปลอมตัวเปน็ คุณยาย นอนปว่ ยอย่บู นเตียง รอให้ หนูน้อยหมวกแดง มาถึงแล้ว จบั กินทงั้ ยายทั้งหลานพรอ้ มกนั ทีเดียว

\"คณุ ยายคะ ทาไมคณุ ยายตอ้ งนอนคลุมโปงด้วยล่ะคะ?\" หนนู อ้ ยถามดว้ ยความสงสยั \"ยายเปน็ ไข้ไม่สบาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาปา่ ดัดเสียงตอบ \"คณุ ยายคะ ทาไมเสยี งของคุณยายแปลกจังเลยคะ ?\" หนนู ้อยถามอกี คร้งั \"ยายเจบ็ คอ ไอหนกั มาก เสียงเลยเพี้ยนไปหน่อยจะ้ หลาน\" หมาปา่ ตอบพรอ้ มแกล้งทาเปน็ ไอคอ่ กแค่ก ทาให้ หนูน้อยหมวกแดง สังเกตเหน็ เขีย้ วแหลมในปาก

\"คณุ ยายคะ ทาไมคุณยายถึงมเี ขี้ยวยาวขนาดน้ันละ่ คะ?\" หนูน้อยหมวกแดงถาม แล้วค่อย ๆ เดนิ ถอยออกมา เพราะเร่ิมรสู้ กึ ไมป่ ลอดภัย \"ก็เพราะยายมเี ขย้ี วไวจ้ บั หลานกินไงล่ะ เจ้าหนนู ้อย!!\" คราวนหี้ มาป่าไม่แสรง้ ทาตวั ใจดีอีกตอ่ ไป พรอ้ ม กระโจนมาตะครุบตัว หนนู ้อยหมวกแดง อยา่ ง เกรยี้ วกราด แต่โชคดีท่ีเสียงกร๊ีดของหนูนอ้ ยดงั ไปถึง นายพรานหนุ่มท่ผี ่านมาพอดี

ปงั ปัง ปงั !!! เสยี งปนื ดังข้ึนสามนดั พร้อมกับรา่ ง ของหมาป่าดน้ิ รนอย่างเจบ็ ปวด นายพรานหนมุ่ บกุ เข้า มาช่วยชวี ติ หนนู ้อยหมวกแดง และพาคุณยายออกจาก ตเู้ ส้อื ผา้ ได้อย่างปลอดภยั หนูนอ้ ยหมวกแดง สารภาพ ความผิด และขอโทษคณุ ยายที่ตวั เองเถลไถลจนไดร้ ับ อันตรายกนั ท้ังคู่

\"ยายไมโ่ กรธอะไรหรอกจ้ะ แคห่ นูไม่เป็นอะไรก็พอแลว้ แตต่ อ้ งสญั ญากับยายก่อนนะว่าจะไมเ่ ชื่อฟังคนแปลก หนา้ ไมเ่ ล่นซนจนลมื เวลาแบบคราวนี้อีก\" หนูน้อยหมวกแดง พยักหน้ารบั คา พอคุณยายเหน็ ดังนน้ั ก็ย้มิ รับ แล้วเลย้ี งอาหารมื้ออร่อยใหน้ ายพรานแทนคาขอบคุณ กอ่ นทง้ ั สองจะพาหนนู ้อยหมวกแดงกลบั สอู่ อ้ มกอด ของคุณแม่ที่บ้านโดยสวสั ดภิ าพ..

นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รูว้ า่ เด็ก ๆ ควรมีวินัยในตนเอง และเชือ่ ฟัง คาส่งั สอน รวมถงึ คาแนะนาของคุณพอ่ คุณแม่ ถ้าไดร้ ับอนญุ าต ให้ ออกไปขา้ งนอกแลว้ กไ็ ม่ควรเถลไถลไปไหนไกลจนมืดคา่ และ ควรกลบ บ้านใหต้ รงเวลาทก่ี าหนด ทสี าคัญตอ้ งพยายามหลกี เล่ยี งไมพ่ ดู คุย หรือ รับของจากคนแปลกหนา้ โดยเด็ดขาด เพราะพวกเขาอาจเป็นคนไมด่ ที ี หวงั ขโมยทรพั ย์สินเงินทองหรอื ทารา้ ยรา่ งกายแลว้ เป็นอันตรายต่อชวี ติ เหมอื นกบั หมาปา่ จอมเจ้าเลห่ จ์ ะทาร้าย หนนู ้อยหมวกแดง

จบบรบิ รู ณ์ https://baby.kapook.com/view200903.html