ศิลปะการประพันธ์วรรณคดี

อปุ ลกั ษณ์ “ความรูค้ ูเ่ ปรยี บดว้ ย กาํ ลงั กายแฮ (อปุ มา) สจุ รติ คอื เกราะบงั ศาสตรพ์ อ้ ง (อปุ ลกั ษณ์) ปญั ญาประดจุ ดงั อาวธุ (อปุ มา) สตติ า่ งโลป่ ้ อง อาจแกลว้ กลางสนาม” (อปุ มา) ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

อปุ ลกั ษณ์ - ขอเป็นเกอื กทองรองบาทา ไปจนกว่าชีวนั จะบรรลยั - ทหารเป็นรว้ั ของชาติ - เธอคอื ดอกฟ้ าแต่ฉนั น้ันคอื หมาวดั - ชาวนาเป็นกระดูกสนั หลงั ของชาติ - ชีวติ คอื การต่อสู้ ศตั รูคอื ยากาํ ลงั ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

บคุ คลวตั หรอื บคุ ลาธษิ ฐาน คอื การกลา่ วถงึ สง่ิ ท่มี ใิ ช่มนุษยร์ าวกบั เป็นมนุษย์ โดย การใชค้ าํ ท่แี สดงกริ ยิ าอาการ การกระทาํ ความรูส้ กึ นึกคดิ แบบ มนุษย์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

บคุ คลวตั หรอื บคุ ลาธษิ ฐาน • “โทสะอาจจะโดดโลดขา้ รว้ั ไม่เกรงกลวั บญั ญตั ิเลย” • “สตั ภณั ฑบ์ รรพตทง้ั หลาย ออ่ นเอยี งเพยี งปลาย ประนอมประนมชมชยั ” ( ภเู ขาสตั ภณั ฑน์ อ้ มไหว)้ • “กระตา่ ยตวั หน่ึงย้มิ เยาะเต่าวา่ เทา้ สน้ั เดนิ กช็ า้ ” ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

บคุ คลวตั หรอื บคุ ลาธษิ ฐาน นาฬกิ าละเมอราํ่ ไห้ หฤโหด เชา้ ตรูจ่ องเวรโกรธ คาํ่ ไว้ เฆ่ยี นฆ่าค่าเฉาโฉด สาปแช่ง เวรนัน่ ใครทาํ ไซร้ ทกุ ขโ์ พลเ้ พลม้ หนั ต์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

บคุ คลวตั หรอื บคุ ลาธษิ ฐาน มองซิ..มองทะเล บางครง้ั มนั บา้ บ่นิ ทะเลไม่เคย หลบั ใหล บางครง้ั ยงั สะอ้นื เหน็ ลมคลน่ื เหจ่ ูบหนิ กระแทกหนิ ดงั ครนื ครนื ใครตอบไดไ้ หมไฉนจงึ ต่นื ทะเลมนั ต่นื อยูร่ าํ่ ไป ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

สทั พจน์ คอื การใชค้ าํ เลยี นเสยี งธรรมชาติ เช่น โครมๆ เปร้ยี งๆ แปรน๊ ๆ โฮกๆ ฯลฯ “ถว้ ยชามกล้งิ ฉ่ิงฉ่างเสยี งกรา่ งโกรง นาวาโคลงโคลนเลอะตลอดแคม” “บา้ งกง่ คอคูคูกกุ กไู ป ฝูงเขาไฟฟบุ แฝงท่แี ฝกฟาง” ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

สทั พจน์ คร้นื คร้นื ใชฟ้ ้ ารอ้ ง เรยี มครวญ ห่งึ หง่ึ ใช่ลมหวน พใ่ี ห้ ฝนตกใช่ฝนนวล พท่ี อด ใจนา รอ้ นใช่รอ้ นไฟไหม้ พร่ี อ้ นกลกาม ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

สทั พจน์ ณ ยามสายณั หต์ ะวนั ย่งิ ยอ้ ย แน่ะเรง่ เทา้ หน่อยทยอยเหยียบหนา ตะแลก้ แตก้ แตก้ จะแหลกแลว้ จา้ กระดง้ รบี มาเถอะรบั ขา้ วไป ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

อตพิ จน์ อติพจน์ หรอื อธพิ จน์ คือโวหารท่ีกลา่ วเกนิ ความจรงิ เพอ่ื เนน้ ความรูส้ กึ ทาํ ใหผ้ ูฟ้ งั เกดิ ความรูส้ กึ ท่ลี กึ ซ้งึ ภาพพจนช์ นิดน้ีนิยมใชก้ นั มากแมใ้ นภาษาพูด เพราะเป็ นการกลา่ วท่ที าํ ใหเ้ หน็ ภาพไดง้ า่ ยและ แสดงความรูส้ กึ ของกวไี ดอ้ ยา่ งชดั เจน เช่น คดิ ถงึ ใจจะขาด คอแหง้ เป็นผง รอ้ นตบั จะแตก หนาวกระดูกจะหลดุ การบนิ ไทยรกั คณุ เท่าฟ้ า ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

อตพิ จน์ เรยี มราํ่ น้ําเนตรถว้ ม ถงึ พรหม พาเทพเจา้ จอ่ มจม ชีพมว้ ย พระสเุ มรเุ ป่ื อยเป็ นตม ทบท่าว ลงนา หากอกนิฏฐพ์ รหมฉว้ ย พไ่ี วจ้ งึ คง ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

แบบฝึกหดั ทบทวน ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

1. ขอ้ ใดเลน่ เสยี งพยญั ชนะเด่นท่ีสดุ ก. ความรกั ยกั เปล่ยี นท่า ทาํ น้ํายาอย่างแกงขม ข. เหน็ หรมุ่ รุมทรวงเศรา้ รมุ่ รุม่ เรา้ คอื ไฟฟอน ค. คดิ ความยามถนอม สนิทเน้ือเจอื เสาวคนธ์ ง. รสทพิ ยห์ ยบิ มาโปรย ฤๅจกั เปรยี บเทยี บทนั ขวญั ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

2. ขอ้ ใดใชก้ ลวิธกี ารแต่งต่างจากคาํ ประพนั ธต์ ่อไปน้ี \"โผตน้ น้นั ผนั ตน ไปตน้ โนน้ \" ก. เกล้ยี งสมกลมแสงแจม่ แจง้ เกล้ยี ง ข. แสงเดือนสอ่ งดา้ วสกาวเด่น ค. ทง้ั เลอื ดเรน้ ทง้ั เลน็ ไรงูใหญ่นอ้ ย ง. ตะวนั จา้ ระอาออ่ นสะทอ้ นจติ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

3. ระทึกทนั โทนทบั ฉ่ิงฉบั ฉ่ิง ตงิ ทงั่ ติงติงทงั่ ตงิ ทงั่ ติงทงั่ เจา้ พลายงามศรมี าลาไม่มาฟัง เพลงกพ็ รากจากวงั บางขุนพรม บทกลอนน้ีมเี สยี งเสนาะมีความไพเราะในดา้ นใด ก. การใชค้ าํ เลยี นเสยี งธรรมชาติ ข. เป็นการสรา้ งคาํ ท่มี ีลกั ษณะสมั ผสั นอกมากท่สี ดุ ค. เป็นการใชค้ าํ เลยี นเสยี งสตั วม์ ากท่สี ดุ ง. เป็นการสรา้ งคาํ ท่มี ีเสยี งวรรณยกุ ตส์ ูง ๆ ตาํ่ ๆ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

4. “เม่อื มงั่ มีมากมายมติ รหมายมอง เม่ือมวั หมองมติ รมองเหมอื นหมูหมา เม่ือไม่มีหมดมติ รมงุ่ มองมา เม่ือมอดมว้ ยแมห้ มูหมาไม่มามอง” จากบทประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชก้ ลวิธีใดในการประพนั ธ์ ก. การเลน่ คาํ ข. การเลน่ เสยี งสระ ค. การเลน่ เสยี งพยญั ชนะ ง. การเลน่ เสยี งวรรณยกุ ต์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

5. ขอ้ ใดเป็นการเลน่ เสยี งวรรณยกุ ต์ ก. ซดั ซากศพซบซงุ แสนเซยี วซดี ข. แทงแท่งแทง้ เราให้ เร่อื งรูพ้ รูหมี ค. ต่างเยน็ เยยี บเหยยี บยาํ่ ขยาํ เหย่อื ง. คิดขนั แข่งแข็งขนั ข้ึนขน้ั ขา้ ม ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

6. “ถงึ คลองขวางบางจากย่งิ ตรมจติ ใครช่างคดิ ช่ือบางไวก้ างกน้ั ว่าช่ือจากแลว้ ไม่รกั รูจ้ กั กนั พเิ คราะหค์ รนั ฤๅมาคลอ้ งกบั คลองบาง ทง้ั จากท่จี ากคลองเป็ นสองขอ้ ยงั จากกอน้ันกข็ ้ึนท่ีคลองขวาง โอว้ า่ จากช่างมารวบประจวบทาง ทง้ั จากบางจากไปใจระบม” จากบทรอ้ ยกรองขา้ งตน้ น้ีใชก้ ลวิธีใดในการประพนั ธ์ ก. การเลน่ คาํ พอ้ งรูป ข. การเลน่ คาํ พอ้ งเสยี ง ค. การเลน่ คาํ ซ้าํ ง. การเลน่ คาํ เชิงคาํ ถาม ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

7. “ เผ่อื พานพบบา้ นเมืองท่ไี หนมงั่ พอประทงั กายาอยูอ่ าศยั มีความรูอ้ ยูก่ บั ตวั กลวั อะไร ชีวิตไม่ปลดปลงคงไดด้ ี ” จากบทรอ้ ยกรองขา้ งตน้ น้ีใชก้ ลวธิ ีใดในการประพนั ธ์ ก. การเลน่ คาํ เชิงคาํ ถาม ข. การเลน่ คาํ ซ้าํ ค. การเลน่ คาํ พอ้ งรูป ง. การเลน่ คาํ พอ้ งเสยี ง ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

8. ขอ้ ใดมีการเลน่ เสยี งต่างจากขอ้ อน่ื ก. คิดถงึ เธอเท่าท่ีใจสอนใหค้ ดิ รกั เท่าสทิ ธ์ขิ องใจสอนใหห้ า ข. เหน็ รอหกั เหมือนหน่ึงรกั ท่รี อรา แต่รอท่ารง้ั ทกุ ขไ์ ปตามทาง ค. เขาว่าเขาเขา้ ใจในตวั เขา กแ็ ลว้ เราเขา้ ใจเขาไหมน่ี ง. ฉนั รกั เธอเออก็ ใช่ใครกร็ ู้ ฉนั เคยอยู่คู่เธอเออกใ็ ช่ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

9. ขอ้ ใดเป็นการเปรยี บโดยใชอ้ ปุ มาโวหาร ก. เธอตายเพอ่ื จะปลกุ ใหค้ นต่นื เธอตายเพอ่ื ผูอ้ น่ื นบั หม่นื แสน ข. ครนื ครนื ใช่ฟ้ ารอ้ ง เรยี มครวญ ค. สูงระหงทรงเพรยี วเรยี วรูด งามละมา้ ยคลา้ ยอฐู กะหลาป๋ า ง. ทง้ั ยงุ ชมุ รุมกดั ปดั เปรยี ะประ เสยี งผวั ะผะพบ่ึ พบั่ ปบุ ปบั แปะ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

10. คาํ ประพนั ธใ์ นขอ้ ใดมลี กั ษณะเป็ นอปุ ลกั ษณ์ภาพพจนโ์ วหาร ก. ระทึกทนั โทนทบั ฉ่ิงฉบั ฉ่ิง ตงิ ทงั่ ติงติงทงั่ ตงิ ทงั่ ติงทงั่ ข. หง่ิ หอ้ ยฤๅจะแข่งแสงพระจนั ทร์ ค. นกละเมอเพอ้ ผวามาไกลไกล ง. ไม่คลาดเคล่อื นเหมือนองคพ์ ระทรงเดช แต่ดวงเนตรแดงดูดงั สรุ ยิ ฉ์ าน ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

11. ขอ้ ใดใชโ้ วหารภาพพจนส์ ทั พจน์ ก. ผีเส้อื บินเยา้ หยอกกบั ดอกไม้ เพลงลองไนพล้วิ พรมลมออ่ นโยน ข. ฟังสาํ เนียงเสยี งคล่นื ดงั คร้นื โครม ย่งิ ทกุ ขโ์ ทมนสั ในฤทยั ทวี ค. สตั วใ์ นน้ําจาํ แพแ้ กผ่ ีเส้อื เปรยี บเหมอื นเหน็ พยคั ฆใ์ หช้ กั หลงั ง. เสยี น้ําใจในอารมณืไม่สมประดี สองมือตีอกตูมฟมู น้ําตา ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

12. ขอ้ ใดใชโ้ วหารอตพิ จน์ ใหส้ องเนตรโชตชิ ่วงดงั ดวงแกว้ ก. ดาํ รพิ ลางนางมารอา่ นพระเวท ตามประมาณสามวนั จะทนั ตวั ข. อสรุ มี กี าํ ลงั ดงั ปลาวาฬ อยา่ ราคีขุ่นขอ้ งใหห้ มองมวั ค. ขอลาแลว้ แกว้ ตาไปธานี ทกุ ขใ์ นอกน้นั สกั เท่าภเูุ ขาหลวง ง. ไม่เหน็ ช่องตรองตรกึ นึกวติ ก ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

13. ขอ้ ความ \"ชีวติ คนเราไม่ยนื ยาวเหลก็ เหมอื นศิลา\" คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารภาพพจนใ์ ด ก. อปุ ลกั ษณ์โวหาร ข. อปุ มาโวหาร ค. อติพจนโ์ วหาร ง. สทั พจนโ์ วหาร ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

14. ขอ้ ความ\" โทสะอาจจะโดดโลดขา้ มรว้ั ไม่เกรงกลวั บญั ญตั ิเลย\" คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารภาพพจนใ์ ด ก. อปุ มาโวหาร ข. อปุ ลกั ษณ์โวหาร ค. บคุ คลวตั โวหาร ง. สทั พจนโ์ วหาร ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

15. ขอ้ ความ \" ตอ้ ยตะรดิ ติดต่เี จา้ พ่เี อย จะละเลยเรร่ อ่ นไปนอนไหน แออ้ อี อ่ ยสรอ้ ยฟ้ าสมุ าลยั แมเ้ ด็ดไดแ้ ลว้ ไม่รา้ งใหห้ า่ งเลย\" คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารภาพพจนใ์ ด ก. อปุ มาโวหาร ข. อปุ ลกั ษณ์ ค. สทั พจน์ ง. อติพจน์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

16. ขอ้ ความ \"เม่ือฟ้ าหลงั่ น้ําตา หมู่เมฆาพากนั หวั รอ่ แผ่นดนิ รว่ มยวั่ ลอ้ ลมรุมด่าว่าซ้าํ เติม\" คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโวหารภาพพจนใ์ ด ก. บคุ คลวตั ข. สทั พจน์ ค. อปุ มา ง. อติพจน์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

17. ขอ้ ความ \"เหน็ หาดทรายพรายงามเป็ นเงนิ ราง ทะเลกวา้ งขา้ งขวาลว้ นป่ าดง\" คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโวหารใด ก. อติพจน์ ข. สทั พจน์ ค. อปุ มา ง. อปุ ลกั ษณ์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

18. ขอ้ ความ\" นางพมิ พร้มิ เพราดงั จนั ทรา เอง็ เหมอื นเต่านาอยู่ตาํ่ ใต\"้ คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารประเภทใด ก. สทั พจน์ ข. บคุ คลวตั ค. อปุ มา ง. อปุ ลกั ษณ์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

19. ขอ้ ความ \" มวี มิ านแกว้ งามบวร ทกุ เกศกญุ ชร ดงั เวไชยนั ตอ์ มรนิ ทร\"์ คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารใด ก. อปุ ลกั ษณ์ ข. อปุ มา ค. สทั พจน์ ง. บคุ คลวตั ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

20. ขอ้ ความ \"รมิ กระถางวางธูปรูปฝรงั่ ถงึ นาทีตรี ะฆงั ดงั หงา่ งเหงง่ \" คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารใด ก. อปุ มาโวหาร ข. อตพิ จนโ์ วหาร ค. สทั พจนโ์ วหาร ง. อปุ ลกั ษณ์โวหาร ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

21. คาํ ประพนั ธใ์ นขอ้ ใดใชโ้ วหารภาพพจนต์ ่างจากขอ้ อน่ื ก. ดงั หง่ิ หอ้ ยจะแข่งแสงอาทิตย์ เหน็ ผดิ ระบอบบรุ าณมา ข. นางนวลจบั นางนวลนอน เหมือนพแ่ี นบนวลสมรจนิ ตะหรา ค. กไู ม่ครนั่ ครา้ มขามใคร จะหกั ใหเ้ ป็ นภสั มธ์ ุลผี ง ง. ทา้ วกะหมงั กหุ นิงแข็งขนั ไดฟ้ งั กร้วิ โกรธดงั เพลงิ กลั ป์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

22. “ดว้ ยระเด่นบษุ บาโฉมตรู ควรคู่ภริ มยส์ มสอง ไม่ตาํ่ ศกั ด์ริ ูปชวั่ เหมอื นตวั นอ้ ง ทง้ั พวกพอ้ งสรุ ยิ ว์ งศพ์ งศพ์ นั ธุ”์ คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารภาพพจนใ์ ด ก. อปุ ลกั ษณ์ ข. อวพจน์ ค. อตพิ จน์ ง. อปุ มา ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

23. ขอ้ ใดใชโ้ วหารภาพพจนด์ ว้ ยวิธกี ารอปุ ลกั ษณ์ ก. ลมระเรงิ ลูห่ ววิ พล้วิ ระลอก สพั ยอกยอดไมไ้ ปล่วิ ลอ่ ง ข. เพลนิ ฟังวงั เวงเพลงเรไร พณิ พาทยไ์ พรกลอ่ มขบั สาํ หรบั ดง ค. โอโ้ ออ๋ กพระชนกชนนีน้ีจะแตกครากสกั เจด็ ภาคภนิ ทนาการ ง. มีทง้ั ว่านยาสารพนั อดุ มดบั โรคาพยาธิดจุ ทพิ ยโอสถปรากฏคณุ ประสทิ ธ์ปิ ระสาทสพุ รรณนา ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

24. คาํ ประพนั ธใ์ นขอ้ ใดไม่มคี วามเปรยี บแบบอปุ มา ก. เจา้ กส็ ะดงุ้ ตระหนกตกพระทยั ไหวหวนั่ ขวญั ไม่มี ดงั่ โปดกมฤคีอนั ออ่ นแอ ข. ทกุ ขท์ ง้ั น้ีกม็ เิ ท่าถงึ ทกุ ขพ์ ระแม่เจา้ จะกลบั เขา้ มาแต่ป่ า จะมิไดเ้ หน็ หนา้ เราพน่ี อ้ งแลว้ กจ็ ะทรงกนั แสงไห้ ค. น้ําในสาครจะนอ้ ยลงกห็ าไม่ เสมอื นหน่ึงน้ําพระทยั ทูลกระหม่อมแกว้ ง. ท่านมาออกปากขอสองกมุ ารพระลูกรกั เราดงั ดวงตา เรากต็ ดั ห่วงเสน่หา ใหแ้ ก่พราหมณ์เฒา่ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

25. “ตง้ั แต่จากเมืองมาอยูไ่ พรเข็ญใจไรท้ รพั ยแ์ สนทวี มาพบขุมนิธีท่ีธรรมชาติกม็ ใี จประสาทหรรษา” คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารภาพพจนใ์ ด ก. อปุ มา ข. อปุ ลกั ษณ์ ค. อธิพจน์ ง. บคุ ลาธิษฐาน ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

26. “อกนางพระธรณีจะแยะแยกแตกกระจายอยูร่ อนๆ” คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารภาพพจนใ์ ด ก. อปุ มา ข. อปุ ลกั ษณ์ ค. สญั ลกั ษณ์ ง. บคุ ลาธิษฐาน ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ต่ี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

27. “กมุ แสงกรายกรนาด ยรุ ยาตรอยา่ งไกรสร” คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารภาพพจนใ์ ด ก. อปุ มา ข. อปุ ลกั ษณ์ ค. อติพจน์ ง. อวพจน์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

28. “สลดั ไดใดสลดั นอ้ ง แหนงนอน ไพรฤา เพราะเพอ่ื มาราญรอน เศิกไสร้ ” คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชโ้ วหารภาพพจนใ์ ด ก. เลน่ คาํ ข. สทั พจน์ ค. อพั ภาส ง. เลน่ เสยี งวรรณยกุ ต์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

29. ความในขอ้ ใดใชว้ ธิ กี าร “ปฏพิ ากษ”์ ในการนําเสนอสาร ก. ความเกดิ ดบั ธรรมดาอทุ าหรณ์ ข. วนเวียนหว่างทกุ ขส์ ขุ ทกุ วนั วาร ค. เกดิ แลว้ กอ่ ลอ่ แลว้ เรน้ เยน็ แลว้ รอ้ น ง. วนและว่งิ คืนและวนั หวนั่ และไหว ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

30. ศิลปะการประพนั ธข์ อ้ ใดใชอ้ พั ภาสเลยี นเสยี งธรรมชาติ ก. ชะโดดกุ กระด่ีโดด สลาดโลดยะหยอยหยอย กระเพอ่ื มน้ําพะพราํ่ พรอย กระฉอกฉานกระฉ่อนชล ข. พลหวั หนา้ พะกนั แกวง่ ดาบฟนั ฉะฉาด ซอ้ งหอกซดั ยะยุ่ง ซอ้ งหอกพงุ่ ยะยา้ ย ค. หางนกยูงระยา้ เรย่ี คลอเคลยี น้ํา แพนดอกฉํา่ ชอ้ ยช่อวรวจิ ติ ร งามดงั่ เปลวเพลงิ ป่ ามานิรมติ สรอ้ ยโสภติ อภริ ุมพมุ่ หวั ใจ ง. เพชรน้ําคา้ งคา้ งหล่นบนพรมหญา้ เยน็ หยาดฟ้ ามาฝนั หลงวนั ใหม่ เคลา้ เคลยี หยอกดอกหญา้ อย่างอาลยั เม่ือแฉกดาวใบไผ่ไหวตะวนั ” ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

31. กวใี ชภ้ าพพจนช์ นิดใดมากท่สี ดุ ในคาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ก. อปุ มา ข. อปุ ลกั ษณ์ ค. บคุ ลาธิษฐาน ง. อติพจน์ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

32. “พริ าบบนิ กลบั มาหลงั คาโบสถ์ พายโุ หดยงั กระห่มึ กระเห้ยี นหอื เม่ือแกว้ ตกลงแตกกแ็ หลกร้อื แต่แกว้ คอื แกว้ พรา่ งอยู่กลางใจ” คาํ ประพนั ธข์ า้ งตน้ ใชภ้ าพพจนช์ นิดใดบา้ ง ก. สญั ลกั ษณ์ บคุ ลาธิษฐาน อปุ ลกั ษณ์ ข. สญั ลกั ษณ์ ปฏพิ ากย์ อปุ ลกั ษณ์ ค. อปุ ลกั ษณ์ บคุ ลาธิษฐาน อตพิ จน์ ง. อปุ ลกั ษณ์ อติพจน์ อปุ มา ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

33. ขอ้ ใดมกี ารซ้าํ คาํ ท่มี คี วามหมายเหมอื นกนั ทกุ คาํ ก. ทง้ั หนาวลมหนาวพรมน้ําคา้ งพราว ไหนจะหนาวซากผาศิลาเยน็ ข. เหน็ รอหกั เหมือนหน่ึงรกั พร่ี อรา แต่รอท่ารง้ั ทกุ ขม์ าตามทาง ค. ระกาํ กายมาถงึ ทา้ ยระกาํ บา้ น ระกาํ ย่านน่ีกย็ าวนะอกเอย๋ ง. ถงึ เกาะเกดิ เกดิ เกาะข้ึนกลางน้ํา เหมือนเกดิ กรรมเกดิ ราชการหลวง ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

34. ขอ้ ใดใชโ้ วหารภาพพจนต์ ่างกบั ขอ้ อน่ื ก. ดอกไมแ้ ยม้ กลบี ย้มิ รมิ บึงช่างตรงึ จติ ลมจุมพติ เท่าไรกไ็ มห่ มอง ข. เหน็ กรวดทรายชายทะเลชโลธร ละเอยี ดออ่ นดงั ละอองสาํ ลดี ี ค. เป็นฟองฟ้ งุ รุง่ เรอื งอยู่รางรางกระเดน็ พรา่ งพรายพราวราวกบั พลอย ง. อนั พรกิ ไทยใบผกั ชีเหมอื นสกี า ตอ้ งโรยหนา้ เสยี สกั หน่อยอรอ่ ยใจ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

35. ขอ้ ใดใชโ้ วหารภาพพจนต์ ่างกบั ขอ้ อน่ื ก. แลว้ เทวญั วางจนั ทะวงศแ์ อบ ใหน้ อนแนบเคยี งเขนยขนิษฐา พลางภริ มยช์ มสองกษตั รา ดงั ดาราวางเรยี งไวเ้ คียงกนั ข. พศิ พ่ผี ่องเพยี งสรุ ยิ ฉ์ นั พศิ นอ้ งพยี งจนั ทรสอ่ งปะทะรศั มี ค. พศิ ไทไ้ ทว้ า่ ไท้ ทินกร พศิ ออ่ นคือศศิธร แจม่ ฟ้ า ง. งามดงั สรุ ยิ นั มะลนั ตอน เคยี งดวงศศิธรมะลอนฉู จะดูไหนวไิ ลกระไรตู สมสองครองคู่จะลูเจ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

36. คาํ ประพนั ธใ์ นขอ้ ใดใชก้ ลวธิ ีการเลน่ คาํ ลกั ษณะเดยี วกบั ตวั อยา่ งน้ี “ทง้ั จากท่จี ากคลองเป็ นสองขอ้ ยงั จากกอกม็ าข้ึนในคลองขวาง” ก. นกขม้นิ จบั เถาขม้นิ เครอื คาบเหย่อื เผ่อื ลกู แลว้ โผบิน ข. สาลกิ าพาหมู่เท่ียวจูบ่ นิ เขาคูคู่ถน่ิ อยู่รมิ รก ค. กระทาปกั หาตวั เมียจอ้ ชูคอปี กกางหางหก ง. คอ้ นทองรอ้ งรบั กนั ป๊ กป๊ ก นกค่มุ เปรยี วปรอื๋ กระพอื บนิ ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

37. ขอ้ ใดไม่ใชภ้ าพพจน์ ก. น่ีจนใจไม่มเี ท่าข้ีเลบ็ ข้ีเกยี จเกบ็ เลยทางมากลางหน ข. ถงึ หว้ ยโป่งเหน็ ธารละหานไหล คงคาใสปลาว่ายคลา้ ยคลา้ ยเหน็ ค. เสยี งสนิ ธุดดุ น้ั ลนั่ พลิ กึ สะทา้ นสะทึกโถมฟาดฉาดฉาดฉาน ง. เหมอื นนกฟ้ องดวงจนั ทรใ์ หผ้ นั ดู คนมาสูซ่ ่องพกั มนั รกั ษา ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์

38. ขอ้ ใดใชภ้ าพพจนช์ นิดอปุ ลกั ษณ์ ก. เป็นกลมุ่ กลมุ่ กลมุ้ กายเหมอื นทรายซดั ตอ้ งนงั่ ปดั แปะไปมิไดน้ อน ข. ครน้ั ยามเยน็ เหน็ เหมือนหน่ึงเมฆพลงุ่ เป็นควนั ฟ้ งุ ราวกบั ไฟไกลหนกั หนา ค. ดูเหยา้ เรอื นหาเหมอื นอยา่ งไทยไม่ หลงั คาใหญ่พ้นื เลก็ เป็ นโรงผี ง. เราเป็ นมนุษยส์ ดุ รกั ตอ้ งลกั พา เหมือนอนิ ทราตรงึ สต์ รยั เป็ นไรมี ภาษาไทยกบั ครูพต่ี ่ตี ี๋ – อาจารยพ์ รี ะเสก บรสิ ทุ ธ์บิ วั ทพิ ย์