การใช้ภาษา เพื่อการสอื่ สาร
❝ การส่อื สาร (Communication) คอื กระบวนการ ถ่ายทอดสารจากผสู้ ง่ สารผ่านสือ่ ตา่ ง ๆ ท่ีอาจเป็นการพดู การ เขียน การแสดงการจดั กิจกรรม ฯลฯ ไปยงั ผรู้ บั สารอย่างมี วตั ถปุ ระสงค์ ทาใหเ้ กิดการรบั รูร้ ว่ มกนั มปี ฏิกิรยิ าตอบสนองตอ่ กนั สามารถปรบั เปล่ยี นวธิ ีการใหเ้ หมาะสมกบั บรบิ ททางการ ส่อื สาร เพ่ือใหก้ ารส่ือสารสมั ฤทธิ์ผล ❞
ภาษาเป็ นเครื่องมือทส่ี าคญั และจาเป็ นสาหรับ การสื่อสารของมนุษย์ ไม่ว่าในฐานะของผู้ส่งสารหรือ ผู้รับสาร ดงั น้ันในการสื่อสารทสี่ ัมฤทธ์ิผล ผู้ใช้ภาษา จาเป็ นต้องมคี วามรู้ความเข้าใจ และสามารถเลือกใช้ ภาษาได้อย่างถูกต้องเหมาะสม รวมท้งั มคี ุณธรรมและ มารยาททด่ี ใี นการสื่อสารเป็ นสาคญั
ความสาคัญของการสือ่ สาร ๑) การสื่อสารเป็นปัจจยั สาคญั ในการดารงชีวติ ไม่มีใครที่ ดารงชีวิตได้ โดยปราศจาก การสื่อสาร โดยเฉพาะสงั คมมนุษย์ ท่ีมีการเปลี่ยนแปลงและพฒั นาตลอดเวลา พฒั นาการทางสงั คม จึงดาเนินไปพร้อมๆ กบั พฒั นาการทางการส่ือสาร ๒) การส่ือสารช่วยธารงสงั คมใหอ้ ยรู่ ่วมกนั เป็นปกติสุข เน้ือหา สาระท่ี เกี่ยวขอ้ งกบั ระเบียบ ประเพณี กฎเกณฑท์ างสงั คมและ ความรู้ต่างๆ จาเป็นตอ้ งรับการถ่ายทอดเพื่อใหเ้ ป็นมรดกทาง สงั คมตกลงใชร้ ่วมกนั อยา่ งสนั ติ
ความสาคัญของการสอื่ สาร ๓) การส่ือสารเป็นปัจจยั สาคญั ในการพฒั นาทางสงั คมในดา้ น คุณธรรม จริยธรรม วทิ ยาศาสตร์และเทคโนโลยี ฯลฯ รวมท้งั ในการสื่อสารจาเป็นตอ้ ง พฒั นาอยา่ งไม่หยดุ ย้งั และตอ้ งใช้ การสื่อสารเป็นเคร่ืองมือในการพฒั นาดา้ นต่างๆ เช่น การใช้ ส่ือโสตฯ หรือส่ือ อิเลค็ ทรอนิกส์ในงานสาธารณสุข เป็นตน้
ภาษาในฐานะเปน็ เครื่องมือสือ่ สาร ๑. ภาษาที่ใชใ้ นการติดต่อสื่อสาร ผสู้ ่งสารใชภ้ าษา ถ่ายทอดเร่ืองราว ความรู้ ความคิด ความรู้สึกไปยงั ผสู้ ่ง สาร ภาษาแบ่งออกได้ เป็น ๒ ชนิด คือ
๑.๑ วจั นภาษา (verbal languaye) เป็ นภาษาถอ้ ยคา อาจเป็ น คาพดู หรือตวั อกั ษรกไ็ ด้ การใชว้ จั นภาษาจะตอ้ งชดั เจนและถูกตอ้ ง ท้งั การเขียน การออกเสียงคา และการเรียงเร่ือง ประโยค นอกจากน้ียงั ตอ้ งใชภ้ าษาใหเ้ หมาะสมกบั ลกั ษณะของการ ส่ือสาร ลกั ษณะงาน สื่อ และผรู้ ับสารดว้ ย ๑.๒ อวจั นภาษา (non-verbal languaye) คือภาษาที่ไใม่ใช้ ถอ้ ยคา แต่แฝงอยใู่ นถอ้ ยคา ไดแ้ ก่ สี หนา้ สายตา ท่าทาง น้าเสียง วตั ถุ ช่องวา่ ง เวลา การ สมั ผสั กลิ่น รส ภาพและลกั ษณะของอกั ษร เป็นตน้ เราอาจ ใชอ้ วจั นภาษาเพอื่ เสริม เนน้ หรือแทนคาพดู กไ็ ด้ ผใู้ ชภ้ าษาตอ้ ง เลือกใชอ้ วจั นภาษาใหเ้ หมาะสมและมีประสิทธิภาพ
ระดับภาษาในการสือ่ สาร การใชภ้ าษาตอ้ งคานึงถึงระดบั ของภาษา ซ่ึงตอ้ งใชใ้ ห้ เหมาะสมกบั โอกาส สถานการณ์และบุคคล ระดบั ภาษามี ๓ ระดบั คือ
ระดบั ภาษาในการสื่อสาร ๑. ระดบั พธิ ีการ เป็นระดบั ภาษาท่ีใชก้ บั พระมหากษตั รยิ ์ เชน่ ภาษาใน ศาล การประชมุ รฐั สภา และในพิธีการตา่ ง ๆ ตวั อยา่ ง ขา้ พระพทุ ธเจา้ ของพระราชทานพระบรมราชวโรกาส กราบบงั คมทลู อญั เชิญใตผ้ า่ ละอองธุลพี ระบาท พระราชทาน ปรญิ ญาบตั ร
ระดับภาษาในการสือ่ สาร ๒. ระดบั ทางการ เป็นรูปแบบของภาษาที่ใชใ้ นโอกาสหรือเร่ือง สาคญั ไดแ้ ก่ภาษาในบทความวิชาการ เอกสารทาง ราชการ สุนทรพจน์ การประชุมทางการ ตวั อย่าง ประธานขอใหท้ ่ีประชุมพิจารณาเร่ืองปัญหาและแนว ทางการแกป้ ัญหาเก่ียวกบั การเรียนการสอนในมหาวทิ ยาลยั
ระดบั ภาษาในการสอ่ื สาร ๓. ระดบั ก่ึงทางการ เป็นระดบั ภาษาที่ใชป้ รึกษาหารือกิจธุระ การ ประชุมไม่เป็นทางการ บทความแสดงความคิดเห็น สารคดี ก่ึงวชิ าการ
Search
Read the Text Version
- 1 - 11
Pages: