ณ หมู่บ้านแห่งหน่ึง มีเด็กเล้ียงแกะคนหน่ึงทาหน้าท่ีต้อนฝูงแกะ ออกไปกนิ หญา้ ทเ่ี นินเขาเป็นประจาทุกวนั และเขากต็ อ้ งนัง่ เฝ้าเหล่าฝงู แกะ พรอ้ มคอยปกป้องดแู ลไมใ่ หห้ มาปา่ เขา้ มาทารา้ ยแกะของเขาได้
จนวนั หน่ึงเดก็ ชายรูส้ กึ เบ่อื หน่ายท่ี ต้องนัง่ เฝ้าฝงู แกะเป็นเวลานาน ๆ จึงได้คิดหาเร่ืองสนุก ๆ ทาเพ่ือ คลายเครียด เขาจึงได้แกล้งร้อง ตะโกนออกไปวา่ \"ชว่ ยดว้ ยจา้ ชว่ ยดว้ ยจา้ หมาปา่ มากนิ แกะ ของผมแลว้ \" พรอ้ มกบั วง่ิ หนีอยา่ งต่นื ตระหนกเขา้ ไปในหมบู่ า้ น
พวกชาวบา้ นไดย้ นิ วา่ มหี มาปา่ มากนิ แกะ กพ็ ากนั ละทง้ิ งานการทท่ี าอยู่ และรบี หยบิ อาวุธต่าง ๆ ทงั้ จอบ มดี และขวานเพ่อื ออกมาช่วยไล่หมาป่า แต่เม่อื พวกเขาวงิ่ ไปทเ่ี นิน เขา กพ็ บว่าฝงู แกะกาลงั กนิ หญ้าอย่างสบายใจ และไม่เหน็ ว่าจะมหี มาป่าออกมากนิ แกะ สกั ตวั
เ จ้ า เ ด็ ก เ ล้ี ย ง แ ก ะ เ ห็ น เ ห ล่ า ช า ว บ้ า น วิ่ ง ก ร ะ หื ด กระหอบมาทเ่ี นินเขา กห็ วั เราะเยาะและพูดว่า \"ฮ่า ๆ ๆ ได้แกล้งหลอกคนน่ีมนั สนุกจริง ๆ\" แต่พวกชาวบ้านท่ี โดนหลอกต่างรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก และด้วยความ สนุกสนานคึกคะนอง เด็กเล้ียงแกะจึงยังแกล้งหลอก แบบเดมิ อกี หลายครงั้ และพวกชาวบา้ นกว็ งิ่ ออกมาช่วย ทุกครงั้ แต่กพ็ บวา่ เป็นเพยี งแผนของเดก็ เลย้ี งแกะเทา่ นนั้
จนมาวนั หน่ึงไดม้ หี มาป่าออกมาทารา้ ยและไล่กนิ ฝงู แกะของเขาจรงิ ๆ เดก็ เลย้ี งแกะตกใจมาก รบี วงิ่ ออกไปตามชาวบา้ นพรอ้ มกบั รอ้ งตะโกนวา่ \"ชว่ ยดว้ ยจา้ ชว่ ยดว้ ยจา้ หมาปา่ กาลงั กนิ แกะของผม\" เขารอ้ งตะโกนใหค้ นมาชว่ ยจนเสยี งแหบ เสยี งแหง้ แต่กไ็ ม่มชี าวบา้ นคนไหนยอมออกไปช่วยเดก็ เลย้ี งแกะเลยสกั คน ทงั้ ยงั ตอบเขากลบั ไปว่า \"คราวน้ีเจ้าหลอกพวกขา้ ไม่ได้อกี แล้วล่ะ ไม่มใี ครเช่อื เจา้ อกี ต่อไปแลว้ \"
เดก็ เลย้ี งแกะรสู้ กึ เสยี ใจมากท่ไี ม่มใี ครเช่อื เขาเลย ทาใหฝ้ งู แกะของเขาถูก หมาปา่ กนิ จนหมดฝงู เดก็ ชายรอ้ งไหส้ ะอกึ สะอน้ื พรอ้ มกบั พดู วา่ \"เพราะขา้ ไมด่ เี อง ขา้ ชอบพดู โกหก แกลง้ หลอกคนอ่นื เพราะเหน็ วา่ เป็นเรอ่ื งสนุก แต่ สดุ ทา้ ยการพดู โกหกของขา้ กลบั ทาใหข้ า้ เดอื ดรอ้ นเสยี เอง\"
นิทานเรือ่ งนี้สอนให้รวู้ ่า : คนทช่ี อบพดู โกหกเป็นประจา เม่อื ถงึ คราวท่พี ดู ความจรงิ กจ็ ะไม่มใี ครเช่อื ซ่งึ มี ความหมายตรงกบั สุภาษติ ไทยทว่ี า่ \"เดก็ เลย้ี งแกะ\" หมายถงึ คนทพ่ี ดู โกหกจนเป็นนิสยั จนไม่มใี ครเช่อื ถอื หรอื ใหค้ วามสนใจกบั คาพูดนัน้ ๆ ซ่งึ หากเดก็ ๆ อยากใหต้ วั เองเป็น คนน่าเช่อื ถอื กค็ วรพูดแต่เร่อื งจรงิ ไม่พดู โกหก และไม่แต่งเร่อื งท่ไี ม่ใช่ความจรงิ ขน้ึ มา เพ่อื หลอกแกลง้ ผอู้ ่นื เพราะหากพดู โกหกเป็นประจา เม่อื ถงึ คราวทเ่ี ราพดู ความจรงิ หรอื ตอ้ งการความชว่ ยเหลอื กจ็ ะไมม่ ใี ครเชอ่ื เรา ดงั เชน่ เรอ่ื งราวในนิทานอสี ปเรอ่ื งน้ีคะ่
Search
Read the Text Version
- 1 - 8
Pages: