นิทานอีสป เรื่อง สิงโตกับหมูป่า

อากาศท่รี อ้ นจดั ของวนั หนง่ึ ในฤดรู อ้ น ทาใหส้ ตั วท์ งั้ หลายรูส้ กึ กระหายนา้ ไปตามๆกนั สงิ โตตวั นีก้ ็เชน่ กนั มนั กาลงั เดนิ ออกไปหานา้ ด่มื สงิ โตเดนิ ตรงไปยงั บอ่ นา้ เลก็ ๆ แหง่ หน่งึ ท่อี ยไู่ มไ่ กลนกั

เวลานน้ั มีหมปู ่าท่ีกาลงั หิวนา้ ตวั หน่งึ เดินตรงมาท่บี ่อนา้ แหง่ นีด้ ว้ ยเชน่ กนั สงิ โตและหมปู ่าจงึ ประจนั หนา้ กนั ท่ขี า้ งบอ่ นา้ นนั้ ทงั้ คตู่ า่ งตอ้ งการท่จี ะเป็นผทู้ ่ไี ดด้ ่มื นา้ ก่อน จงึ เกิดการตอ่ สกู้ นั ขนึ้ สตั วต์ วั อ่นื ๆ ท่อี ยใู่ กลๆ้ ตา่ งพากนั ว่ิงหนีอยา่ งอลหม่าน

สงิ โตและหมปู ่า ตา่ งกต็ อ่ สกู้ นั อยา่ งไม่ลดละ จนหมดเร่ยี วแรงดว้ ยกนั ทงั้ คู่

กอ่ นท่พี วกมนั จะลงมือตอ่ สกู้ นั อีกครงั้ … ทง้ั สองก็เหลอื บไปเหน็ นกแรง้ กลมุ่ หนง่ึ กาลงั เกาะอยบู่ นก่ิง ไม้ และพากนั จอ้ งมองมายงั พวกมนั อยู่

สงิ โตจงึ หนั มาพดู กบั หมปู ่าวา่ “ขา้ วา่ เราเลิกตอ่ สกู้ นั เถอะ” “เพราะไมเ่ ชน่ นนั้ เราทงั้ สองอาจกลายเป็นอาหารของเจา้ แรง้ พวกน้ันได”้ หมปู ่าเหน็ ดว้ ยจงึ ตอบตกลงในทนั ที จากนน้ั สิงโตกบ็ อกใหห้ มปู ่าด่มื นา้ ก่อน และเม่ือทง้ั คดู่ ่มื นา้ จนพอใจแลว้ จงึ เดินแยกจากกนั ไปดว้ ยดี

นิทานเร่ืองนีส้ อนใหร้ ู้ว่า “การประนีประนอม…ช่วยใหป้ ลอดภยั จากอันตราย”