วนั หน่ึงในช่วงฤดูร้อน ขณะที่สุนขั จิ้งจอกกำลงั เดินเล่น…ผำ่ นเขำ้ ไปยงั สวนผลไม้ จนกระทงั่ มำถึงพวงอง่นุ ช่อหน่ึงเพง่ิ สุกเตม็ ท่ี ซ่ึงอยสู่ ูงตระง่ำน
สุนขั จิง้ จอกจึงกล่ำว... ” “
มนั ถอยหลงั ไป 2-3 กำ้ วแลว้ วิง่ กลบั มำ…และกระโดด แต่มนั กพ็ ลำด ไมส่ ำมำรถเกบ็ องนุ่ ช่อน้นั ได้ มนั ทำเช่นเดิมอีกแต่กย็ งั ไม่สำเร็จ
คร้ังแลว้ คร้ังเล่ำท่ีมนั พยำยำมอยเู่ ช่นน้นั หลงั จำกท่ีไดเ้ ห็นอำหำรล่อใจชิ้นน้นั แตส่ ุดทำ้ ยมนั กต็ อ้ งยอมแพ้ และเดินกลบั ออกมำ พร้อมเอ๋ยออกมำวำ่ “ ”
นิทำนเร่ืองน้ีสอนให้รู้วำ่ “คนที่ทำสิ่งใดไมส่ ำเร็จ…มกั หำเรื่องตำหนิวำ่ สิ่งน้นั ดอ้ ยค่ำ”
Search
Read the Text Version
- 1 - 6
Pages: