การปกครองท้องถ่ิน ประเทศเกาหลีใต้ (สาธารณรฐั เกาหลี)
แนวคิดและความสาคัญ แม้ว่าประเทศเกาหลีใต้เป็ นรัฐเดี่ยว มีการแบง่ การบริหารราชการแผน่ ดินออกเป็ น 2 ระดับคือ รัฐบาลกลางในระดับชาติ และระดับท้องถ่ิน แต่ประเทศเกาหลีใต้ได้กลับทา ให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมคี วามเข้มแข็งเพอื่ เป็ นรากฐานในการ พฒั นา เกาหลีใต้มดี ินแดนเล็กกว่าประเทศไทยโดยมีเน้ือ ท่ีเพยี ง 222, 000 ตารางกิโลเมตร NOTE มีประชากรกว่า 17 ล้านคน รัฐเดี่ยวคืออะไร
แนวคิดและความสาคัญ รฐั ธรรมนญู ของเกาหลีใต้มีบทบัญญัติรองรับองค์กร ปกครองส่วนท้องถ่ินต้ังแต่ปี ค. ศ. 1949 แล้วก็ตาม ที่เป็ นเช่นน้ีเพราะเหตวุ ่าการปกครองส่วนท้องถิ่นของเกาหลีได้ แปรเปล่ียนไปตามสถานการณ์ทางการเมืองในระดับชาติ ไม่ว่าจะเป็ น ช่วงสงครามเกาหลีท่ีทาให้การปกครองท้องถ่ินของเกาหลีใต้ต้อง หยุดชะงักลงหรือจะเป็ นการเข้าส่อู านาจของรัฐบาลเผด็จการของ ปั ก จงู ฮี ก็ตามแต่
แนวคิดและความสาคัญ เกาหลีใต้ก็มกี ฎหมายว่าด้วยการปกครองท้องถิ่น ฉบบั แรกต้ังแต่ปี ค. ศ. 1949 และได้มกี ารแก้ไขกฎหมายฉบับน้ีหลายต่อหลาบครั้ง เพอ่ื ให้การ ปกครองท้องถ่ินมีความเข้มแข็งและกฎหมายท่ีบงั คับใช้อยู่ในปั จจบุ นั มีการแก้ไขปรับปรงุ เมอ่ื ปี ค. ศ. 1995 ซ่ึงมีเน้ือหาสาระท่ีเป็ น ประชาธิปไตยมากที่สดุ นับต้ังแต่ปี ค. ศ. 1949 เป็ นต้นมา ซึ่งถือว่า มกี ารกระจายอานาจส่ทู ้องถ่ินมากข้ึนกล่าวคือ เปิ ดโอกาสให้ท้ังฝ่ าย บริหารและฝ่ ายนิติบัญญัติขององค์กรปกครองส่วนท้องถ่ินทกุ ระดับ มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรงรปู แบบการปกครอง ท้องถ่ิน
รปู แบบการปกครองท้องถ่ิน สาหรับรปู แบบของการปกครองท้องถิ่นน้ันมี 2 รปู แบบได้แก่ รปู แบบทั่วไป (General Form) และรปู แบบพเิ ศษ (Special Formn)
1. รปู แบบท่ัวไป (General Form) เป็ นรปู แบบการปกครองท้องถ่ินท่ีมกี ระจายอยู่ท่ัวประเทศเกาหลีไต้ ภายในการปกครองท้องถ่ินรปู แบบท่ัวไปเองก็สามารถแบง่ ระดับชั้นออกเป็ น 2 ระดับ ได้แก่ ระดับบน และระดับล่าง ระดับบน ได้แก่ จังหวัด และมหานคร ปั จจุบันเกาหลีได้มที ั้งหมด 9 จังหวัด และ 6 มหานคร NOTE ระดับล่าง ได้แก่ เมืองและkun ปั จจบุ ันมี เมอื งและkun รวมกันท้ังส้ิน 158 แห่ง Kun
2. รปู แบบพเิ ศษ (Special Form) นอกจากการปกครองท้องถิ่นในรปู แบบท่ัวไปตามท่ีได้ อธิบายไปแล้วน้ันเกาหลีใต้ยังมีการจัดการปกครองท้องถ่ินใน รปู แบบพเิ ศษอีกซึ่งสามารถแบง่ ออกได้เป็ น 2 ประเภทให้แก่ Locatal Association และ Local Public Enterprise Association ซ่ึงมรี ายละเอียด ดังน้ี
1) Local Association หรือ นิติบคุ คลท่ีเกิดข้ึนเพอ่ื ความ ร่วมมอื กันระหว่างองค์กรปกครองท้องถิ่น เป็ นองค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่นชนิดหน่ึงท่ีได้รบั การรับรองโดยกฎหมาย Local Autonomy Act แก้ไขเพม่ิ เติมค. ศ. 1995 มี ลักษณะเป็ นนิติบคุ คลท่ีเกิดข้ึนจากความร่วมมอื ขององค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น 2 แห่งข้ึนไปมีวัตถปุ ระสงค์และมีหน้าท่ีใน การบริหารงานอย่างชัดเจนเช่นมหี น้าท่ีด้านการศึกษาหรือ โรงเรียนเป็ นการเฉพาะในเขตของ 2 องค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่นที่เข้ามาร่วมมอื กันเป็ นต้น
2) Local Public Enterprise Association หรือวิสาหกิจที่เกิดจาก ความร่วมมอื กันขององค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน วิสาหกิจน้ี ถือเป็ นรปู แบบ ของการปกครองส่วนท้องถ่ินประเภทหนึ่งได้รบั การรับรองโดยกฎหมาย มลี ักษณะเป็ นนิติบคุ คลอยู่ภายใต้การกากับดแู ลขององค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่นที่ร่วมมือกันจัดต้ังข้ึนและบริหารงานโดยประธานหรือผูอ้ านวยการ วิสาหกิจท้องถ่ิน
โครงสร้างภายในขององค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน องค์กรปกครองส่วนท้องถ่ินในเกาหลีไต้ มโี ครงสร้าง เพยี งรปู แบบเดียว คือรปู แบบที่ 1 แยกฝ่ ายบรหิ ารและฝ่ าย นิติบัญญัติออกจากกัน โดยท้ัง 2 ส่วนต่างมาจากการ เลือกตั้งโดยตรงของประชาชนด้วยกันทั้งค่หู รือที่เรามกั เรียก กันว่า รปู แบนฝ่ ายบริหารเข้มแข็ง โดยหัวหน้าฝ่ ายบริหาร มชี ่ือ เรียกท่ีแตกต่างกันออกไปตามแต่ประเภทขององค์กรปกครอง ส่วนท้องถ่ิน เช่น ถ้าเป็ นในระดับเมือง จะเรียกว่า นายกเทศมนตรี เป็ นต้น
สภาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเกาหลีใต้มาจากการเลือกต้ังโดยตรงของ ประชาชนในพ้นื ที่มีวาระคราวละ 4 ปี ตามกฎหมายได้กาหนดใหส้ ถานะของสภาขององค์กร ปกครองส่วนท้องถ่ินมี 4 สถานะด้วยกันคือ สภาในฐานะเป็ นตัวแทนของประชาชนในพ้นื ท่ี 01 สภาในฐานะเป็ นผูต้ ัดสินใจตามที่กฎหมายให้อานาจไว้ 02 สภาในฐานะเป็ นผูอ้ อกกฎหมาย 03 สภาในฐานะเป็ นผูค้ วบคุมดแู ลการทางานของฝ่ ายบรหิ าร 04
อานาจของสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สามารถแบ่งออกได้ 6 ด้านด้วยกัน 1. อานาจในการตัดสินใจ 2. อานาจในการทาข้อตกลงต่างๆ 3. อานาจในการให้ความเห็นชอบ 4. อานาจในการเสนอความคิดเห็น 5.อานาจในการตรวจสอบและควบคมุ 6. อานาจในการบริหารงานภายใน
ภารกจิ และอานาจหน้าท่ี
ความสมั พนั ธ์ระหว่างราชการส่วนกลางและส่วนทอ้ งถน่ิ เนื่องจากประเทศเกาหลีใต้เป็ นประเทศท่ีไม่มีการปกครองส่วนภมู ภิ าคดังน้ัน ความสัมพนั ธ์จึงเป็ นความสัมพนั ธ์จากรัฐบาลกลางไปส่อู งค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เลยโดยสามารถแบ่งความสัมพนั ธ์ได้ 2 ประเภทดังน้ี ความสัมพนั ธ์ในแง่การ เสรมิ สร้างและสนับสนนุ สมรรถนะให้แก่องค์กรปกครอง
1.ความสัมพนั ธ์ในแง่การเสริมสรา้ งและสนบั สนนุ สมรรถนะให้แก่ องค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน สามารถแบง่ ออกได้ 3 ประเภท ดังน้ี 1.1 การให้คาแนะนาและคาปรึกษา 1.2 การให้เงินสนบั สนนุ รัฐบาลกลางสามารถให้เงินสนบั สนนุ แก่องค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่นใดๆ ได้ หากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นน้ัน สามารถพสิ จู น์ถึงความจาเป็ น ในการขอเงินช่วยเหลือนนั้ ๆได้ 1.3 การสนับสนนุ ทางเทคนิค คือ การให้สนับสนนุ ด้านการวิจัย และพฒั นา ความร้ตู ่างๆท่ีมลี ักษณะเฉพาะค่อนข้างมาก
2. ความสัมพนั ธ์ในแง่การตรวจสอบ การทางานขององค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน 2.1 การตรวจสอบจากรฐั สภาแหง่ ชาติ (ฝ่ ายนิติบัญญัติ) ตามมาตรา 117 และมาตรา 18 แห่งรัฐธรรมนญู เปิ ดโอกาสใหร้ ัฐสภา แห่งชาติสามารถไปตรวจสอบการทางานของ องค์กรปกครองส่วนท้องถ่ินต่างๆที่มีอยู่ท่ัว ประเทศได้
2.2 การตรวจสอบโดยกระบวนการยุติธรรม (ฝ่ ายตุลาการ) เป็ น การตรวจสอบโดยกระบวนการทางศาล โดยหากองค์กรการปกครอง ส่วนท้องถิ่นทาผดิ กฎหมายอย่างชัดเจน ศาลยุติธรรมสามารถเข้าไป ดาเนินการพจิ ารณาคดีได้ตามท่ีมผี ูฟ้ ้ องร้อง
2.3 การตรวจสอบจากรฐั บาลกลาง (ฝ่ ายบรหิ าร) สามารถแบง่ ได้ 4 ประเภทดังน้ี -การตรวจสอบและควบคมุ โดยตรงจากรฐั บาลกลาง -การแก้ไขยกเลิกส่ิงท่ีเป็ นการกระทาที่ผดิ กฎหมายขององค์กรการปกครองส่วนท้องถิ่น -การสืบสวนและสอบสวนองค์กรการปกครองส่วนท้องถิ่น -การสั่งให้มีการทบทวนการพจิ ารณาต่อการตัดสินใจของสภาขององค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน
แนวโน้มการพฒั นาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอนาคต การปกครองส่วนท้องถิ่นในเกาหลีใต้ เพงิ่ จะมกี ารปฏิรปู กันอย่างจริงจังเม่อื ไมน่ าน มาน้ี (คล้ายกับประเทศไทยภายหลังประกาศใช้รฐั ธรรมนญู ฉบับปั จจุบัน) ดังน้ัน การ ปกครองท้องถ่ินในเกาหลีใต้ ยังต้องอาศัยระยะเวลาในการพฒั นาอีกพอสมควร ประเด็น การเสริมสร้างสมรรถนะให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และกระจายอานาจหน้าท่ีจาก รัฐบาลกลางไปยังรัฐบาลท้องถ่ินกาลังเป็ นท่ีน่าสนใจอยู่ในปั จจบุ นั
จากนโยบายดังกล่าว ทาให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นใน เกาหลีใต้ มแี นวโนม้ 5 ประการ ดังต่อไปน้ี 1.องค์กรการปกครองส่วนท้องถ่ินในเกาหลีใต้จะมภี ารกิจรับผดิ ชอบ มากข้ึน 2.องค์กรการปกครองส่วนท้องถิ่นจาเป็ นต้องร่วมมอื กันในการ ให้บรกิ ารสาธารณะมากข้ึน
3.การยุบรวมองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีขนาดเล็ก เข้ากับองค์กรการปกครอง ส่วนท้องถ่ินข้างเคียงท่ีมขี นาดใหญ่กว่า เพอื่ ลดต้นทนุ ในการบริหารจัดการและ เพมิ่ ประสิทธิภาพในการบรกิ ารสาธารณะ 4.แหล่งรายได้ใหม่ๆ ขององค์กรการปกครองท้องถ่ินจะมคี วามหลากหลายมากข้ึน เช่นค่าใช้บริการสาธารณะ หรือรายได้จากกาไรของวิสาหกิจท้องถิ่น 5.ความซับซ้อนทางโครงสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถ่ินจะลดน้อยลง
Thank You.
Search
Read the Text Version
- 1 - 22
Pages: