พอเพียง

แนวทางการใช้ชีวติ อย่างพอเพยี ง ช่วงน้ีประเทศของเรากาลงั ประสบปัญหาวกิ ฤตอยา่ งรุนแรง ท้งั น้ามนั แพง ขา้ วสารและอาหารข้ึนราคาปัญหาการเมือง และอ่ืนๆ ดงั น้นั เราควรป้องกนั ปัญหาต่างๆเหล่าน้ี ดว้ ยการใชช้ ีวติ อยา่ งพอเพียง วนั น้ีก๊ิฟไดอ้ ่านหนงั สือ Spisy ซ่ึงเขานาแนวทางการใชช้ ีวติ อยา่ งพอเพยี งมาใหอ้ ่าน ซ่ึงก๊ิฟเห็นวา่ คงเป็นประโยชนต์ ่อเพอ่ื นๆทุกๆคน เลยนามาฝากกนั คะ่ 1. มีความพอประมาณ พ้นื ฐานสาคญั สาหรับการสร้างเศรษฐกิจอยา่ งพอเพยี งกค็ ือ ตอ้ งรู้จกั พอประมาณเพราะถา้ คนเรารู้จกั พอในความตอ้ งการของตน ความโลภกจ็ ะเร่ิมนอ้ ยลง แต่คาวา่ พอประมาณกไ็ มไ่ ดห้ มายถึงนอ้ ยเกินไป บางคนอา้ งวา่ พอประมาณจึงกินนอ้ ยจนเกิดโรค ซ่ึงนนั่ ไม่ไดแ้ ปลวา่ พอ แต่หมายถึงการเบียดเบียนตนเอง ดงั น้นั ความหมายของพอประมาณจึงแปลไดว้ า่ ความพอดี ไม่มากไป หรือ นอ้ ยเกินไปจนสุดโต่ง และที่สาคญั คือตอ้ งไม่เบียดเบียนตนเองและผอู้ ่ืน 2.รู้จกั เหตุและผล การจะใชช้ ีวิตอยา่ งพอเพยี งส่วนหน่ึงตอ้ งมาจาก การรู้จกั เหตุ และผล ซ่ึงไม่ได้หมายถึง เหตุและผลในการจบั จ่ายซ้ือของหรือใชเ้ งินเพียงอยา่ งเดียว แต่หมายถึงการมีเหตุผลทุกการตดั สินใจทุกการลงทุน ทุกการกระทาตอ้ งคานึงถึงเหตุปัจจยั ท่ีเกี่ยวขอ้ ง และผลท่ีจะเกิดข้ึนอยา่ งรอบคอบ และถา้ เราสร้าง

การมีเหตุและผลใหต้ ิดตวั แลว้ ต่อไปถา้ เราจะหยบิ เงินจากกระเป๋ าความยบั ย้งั ชงั่ ใจกจ็ ะเกิดตามมาเป็นอตั โนมตั ิในทนั ที 3. สร้างภูมิคุม้ กนั ท่ีดีใหช้ ีวิต ในยคุ ที่บา้ นเมืองมีการเติบโต และผกผนั ทางเศรษฐกิจรวดเร็วเช่นน้ีการสร้างภูมิคุน้ กนั ใหพ้ ร้อมท่ีจะเผชิญทุกสิ่งดูจะเป็นอีกเร่ืองท่ีจาเป็น โดยเราจะตอ้ งเตรียมตวั ใหพ้ ร้อมที่จะเผชิญพร้อมยอมรับผลกระทบ และการเปล่ียนแปลงท่ีมาจากท้งั ภายในและภายนอกท้งั น้ีวคั ซีนที่ตอ้ งฉีดกค็ ือ ความรู้กบั คุณธรรม ความรู้คือการรอบรู้รอบคอบ รู้จกั นาเทคโนโลยตี ่างๆมาวางแผนและปฏิบตั ิ ส่วนคุณธรรมคือความอดทน ความเพยี ร และความซื่อสตั ย์ ซ่ึงท้งั หมดจะนาไปสู่การเกิดสติปัญญาในการใชช้ ีวติ 4. เพิ่มรายได้ ลดรายจ่าย หลกั การน้ีถือเป็นพ้ืนฐานของการออมเลยกว็ า่ ได้ สาหรับการเพมิ่ รายไดน้ ้นั เราตอ้ งยอมรับความจริง ก่อนเสียวา่ ทุกส่ิงในโลกไม่มีอะไรไดม้ าฟรีๆ ทุกอยา่ งตอ้ งมีการลงทุน ไม่วา่ จะเป็นการลงทุนคา้ ขาย การหาอาชีพเสริมเพิ่มรายได้ บางคร้ังกต็ อ้ งลงทุนลงแรง เช่น การหาความรู้เพิม่ เติมเพ่อื เป้าหมายในการเพ่มิ เงินเดือน หรือหาโอกาสกา้ วหนา้ ในอนาคต ส่วนการลดรายจ่ายตอ้ งเร่ิมท่ีรายการรายจ่ายในชีวิตประจาวนั และใหล้ าดบั ความสาคญั จากน้นั ลดทอนสิ่งที่ไม่จาเป็นจนเหลือแต่ส่ิงท่ีจาเป็นต่อการดารงชีวติจริงๆ 5. ฉลาดซ้ือ ฉลาดใช้ เมื่อเราจดั ทารายการแลว้ วา่ สิ่งไหนท่ีจาเป็นต่อการดารงชีวิต ทีน้ีเราตอ้ งฉลาดที่จะซ้ือดว้ ย โดยการเลือกซ้ือสินคา้ ท่ีคุม้ คา่ คุม้ ประโยชน์ ท่ีสาคญั คือตอ้ งฉลาดคิดก่อนก่อหน้ี เช่น ถา้ คดิ จะก่อหน้ีเงินกเู้ พ่ือเช่นท่ีอยอู่ าศยั ไมค่ วรใหม้ ีภาระการผอ่ นชาระเกิน 30% ของรายไดค้ รอบครัว และถา้ จะกเู้ พื่อซ้ือรถยนต์ก็ ไม่ควรใหม้ ีรายการผอ่ นชาระเกิน 15% ของรายไดค้ รอบครัวเช่นกนั ส่วนฉลาดใชค้ ือ การรักษาส่ิงของต่างๆใหค้ งอยใู่ นสภาพที่เหมาะกบั การใชง้ านไดน้ านๆ รวมถึงประหยดั คา่ ใชจ้ ่าย จาพวกค่าน้า คา่ ไฟ คา่ โทรศพั ทด์ ว้ ย 6. พอเพียงดว้ ยวิถีพทุ ธ การที่จะใหเ้ ศรษฐกิจชุมชน เป็นเศรษฐกิจที่พอเพียงไดก้ ่อนอ่ืนเราตอ้ งสร้างวนิ ยัใหต้ นเอง และสร้างชุมชนเลก็ ๆอยา่ งครอบครัวใหก้ ลายเป็นชุมชนท่ีพอเพยี งเสียก่อน โดยหวั ใจหลกั คือการพ่ึงพาตนเอง รู้จกั คุน้ ค่าของธรรมชาติและรู้จกั ใชส้ ่ิงที่ธรรมชาติใหม้ า ใหเ้ ป็นประโยชนท์ ี่สุด และตอ้ งไม่ลืมท่ีจะลด ละ เลิก อบายมุก

7. จดทุกคร้ังเม่ือจ่าย การจดคือหลกั ง่ายๆในการบริหารเงิน หรือพดู ง่ายๆกค็ ือเป็นการเฝ้าติดตามรายจ่ายพร้อมท้งั บริหารการใชจ้ ่ายใหเ้ หมาะสมกบั ชีวติ จริง ซ่ึงบญั ชีรายรับรายจ่ายเหล่าน้ีจะเป็นหลกั ฐานช้นั ดีในการเตือนตวั เองวา่ ในแต่ละเดือนเรามีค่าใชจ้ ่ายอะไรบา้ งท่ีจาเป็น และไม่จาเป็น พอเราจดจะเห็นทนั ทีวา่ เงินหายไปไหน และพอรู้เสน้ ทางการจากไปของเงินแลว้ เรากจ็ ะไดจ้ ดั การปิ ดเสน้ ทางน้นั และต้งั หนา้ ต้งั ตาเกบ็ เงิน ไม่ปล่อยใหม้ นั ไปเที่ยวไหนอีกแลว้ 8. เทคนิคใหม้ ีเงินออม การออมจะไมใ่ ช่เร่ืองยากอีกต่อไปหากเราต้งั ใจแน่วแน่ท่ีจะกาหนดเป้าหมายการเกบ็ ออมวา่ ในแต่ละเดือน แต่ละปี จะมีเงินออมเท่าไหร่ จากน้นั กาหนดเป้าหมาย การใชจ้ ่ายในแต่ละวนั แต่ละเดือน และเม่ือไหร่ตอ้ งใชเ้ งินกอ้ นใหญ่ แลว้ จึงประหยดั รายจ่ายดว้ ยการจ่ายนอ้ ยกวา่ หรือเท่ากบั เป้าหมายการใชจ้ ่าย เพ่อื ใหม้ ีเงินเหลือมากข้ึน และถา้ เป็นไปไดไ้ ม่ควรก่อหน้ีเม่ือโดยจาเป็น และเกินกาลงั ซ่ึงไม่ไดแ้ ปลวา่ มีหน้ีไม่ได้ แตใ่ หเ้ ตือนตวั เองเสมอวา่ หน้ีมีไดแ้ ต่ตอ้ งไมเ่ กินกาลงั และตอ้ งชาระคืนใหห้ มดโดยเร็ว 9. ฉลาดใชช้ ีวิต ทา้ ยท่ีสุดของการดาเนินชีวิตแบบพอเพยี ง กค็ ือการฉลาดใชช้ ีวิต ซ่ึงการฉลาดน้ีไม่ได้แปลวา่ การฉลาดซ้ือ ฉลาดใช้ ฉลาดออม และฉลาดหาเงินเพยี งอยา่ งเดียว แต่หมายถึงความฉลาดใชช้ ีวิตอยา่ งมีความสุข ไม่ตอ้ งร่ารวยเป็นเศรษฐี แต่กไ็ ม่ไดอ้ ดอยากจนตอ้ งเบียดเบียนตนเอง และกไ็ ม่ใช่วา่ อยากไดจ้ นตอ้ งเบียดเบียนคนอ่ืนนน่ั เอง10. ยทุ ธการหมายเลข10 วธิ ีน้ีเป็นยทุ ธการสาหรับคนท่ีมกั จะอดใจไม่ได้ เมื่อไดเ้ งินมาโดยการออมแบบเลข10 น้ีมี 2 แบบคือ การออมเงินแบบลบ 10 มีวธิ ีการคือ เมื่อเราหาเงินมาไดเ้ ท่าไหร่ใหห้ กั ไวเ้ ป็นเงินออม ก่อนที่จะเอาไปใชจ้ ่ายทนั ที 10% ของเงินที่หามาได้ เช่น รับเงินเดือน 8000 กห็ กั ไวเ้ ป็นเงินออมก่อนเลย 800 บาท การออมเงินแบบน้ีเหมาะสาหรับคนท่ีมีวินยั ทางการเงินคอ่ นขา้ งดี ส่วนอีกแบบคือการออมเงินแบบบวก 10 หมายถึงถา้เราใชเ้ งินไปเท่าไหร่ ตอ้ งเกบ็ เงินเพ่มิ ใหไ้ ด้ 10% ของเงินที่ใชไ้ ป เช่น ซ้ือของ 2,000 บาท กต็ อ้ งออมเงินเพมิ่ 200 บาทไปพร้อมๆกนั วิธีน้ีเหมาะกบั คนท่ีมีนิสยั ชอบจบั จ่ายใชส้ อยเพราะจะช่วยเตือนความจาใหเ้ ราเกบ็เงินทุกคร้ังไป หลายๆ คนคงคนุ ้ เคยกนั ดกี บั คาพดู วา่ \"อยอู่ ยา่ งพอเพยี ง\"หรอื \"ปรชั ญาเศรษฐกจิพอเพยี ง (Sufficiency EconomyPhilosophy)\"อนั เป็ นแนวทางการดาเนนิ ชวี ติ ท่ีพระบาทสมเด็จพระปรมนิ ทรมหาภมู พิ ลอดลุ ยเดช รัชกาลท9ี่ ทรงพระราชทานใหก้ บั พสกนกิ รชาว

ไทยนาไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นการดารงชวี ติ ของแตล่ ะคนแตบ่ างคนอาจยงั ไมเ่ ขา้ ใจวา่ หลกั ปรัชญานค้ี อื อะไร บา้ งอาจรสู ้ กึ วา่ การจะปฏบิ ตั ติ ามนัน้ ทาไดย้ ากบา้ งก็ไมร่ วู ้ า่ ควรจะเรม่ิ อยา่ งไรดบี ทความนจ้ี ะ ชว่ ยไขขอ้ ขอ้ งใจทงั้ หมดใหว้ า่ เป็ นอยา่ งไรและเราจะสามารถนาแนวทางนไ้ี ปประยกุ ตใ์ ชอ้ ยา่ งไรได ้ บา้ ง \"ความพอเพยี ง\"ในความหมายของพอ่ หลวงนัน้ หมายถงึ การดาเนนิ ชวี ติ บนพนื้ ฐานของ ทางสายกลางและความไมป่ ระมาทใชช้ วี ติ บนความไมฟ่ ่ มุ เฟือยโดยคานงึ ถงึ ความพอประมาณ ความมเี หตผุ ลและการสรา้ งภมู คิ มุ ้ กนั ทด่ี ใี หแ้ กต่ นเอง ตอ่ การกระทบใดๆ อนั เกดิ จากการ เปลย่ี นแปลงทงั้ ภายนอกและภายในตลอดจนการใชค้ วามรแู ้ ละคณุ ธรรมเป็ นพน้ื ฐานในการดาเนนิ ชวี ติ โดยหลกั สาคญั คอื สตปิ ัญญา ความอดทน ความซอื่ สตั ยส์ จุ รติ และความเพยี รซง่ึ เป็ นรากฐาน แหง่ ความสขุ ในการดาเนนิ ชวี ติ อยา่ งแทจ้ รงิ ดงั นัน้ ความพอเพยี ง จงึ ประกอบดว้ ยคณุ ลกั ษณะสาคญั 3 ประการ 2 เงอ่ื นไขดงั นี้ความพอประมาณ คอื ความพอดที ไ่ี มม่ ากและไมน่ อ้ ยเกนิ ไปโดยตอ้ งไมเ่ บยี ดเบยี นทัง้ ตนเองและผอู ้ น่ื เชน่ การผลติ และการบรโิ ภคทอี่ ยใู่ นระดบั พอประมาณความมเี หตผุ ล คอื การตดั สนิ ใจเกย่ี วกบั ระดบั ของความพอเพยี งนัน้ จะตอ้ งเป็ นไปอยา่ งมเี หตผุ ล โดยพงึ พจิ ารณา จากเหตปุ ัจจัยทเ่ี กยี่ วขอ้ งตลอดจนคานงึ ถงึ ผลทค่ี าดวา่ จะเกดิ ขน้ึ จากกระทานัน้ ๆ อยา่ งรอบคอบการมภี มู คิ มุ ้ กนั ทด่ี ใี นตวั

คอื การเตรยี มตนเองใหพ้ รอ้ มรับผลกระทบและการเปลยี่ นแปลงดา้ นตา่ งๆ ทจ่ี ะเกดิ ขนึ้ โดยคานงึ ถงึ ความเป็ นไปไดข้ องสถานการณต์ า่ งๆ ทค่ี าดวา่ จะเกดิ ขนึ้ ในอนาคตทงั้ ใกลแ้ ละไกล ทงั้ นี้ นอกจากคณุ ลกั ษณะสาคญั ทงั้ 3 ประการแลว้ ยงั มเี งอื่ นไขในการตดั สนิ ใจและดาเนนิ กจิ การ ตา่ งๆ ใหอ้ ยใู่ นระดบั พอเพยี งโดยยดึ หลกั พน้ื ฐานจากความรแู ้ ละคณุ ธรรม อยู่ 2 ขอ้ ดว้ ยกนั ดงั น้ีเงอื่ นไขความรู ้ อนั ประกอบดว้ ย ความรเู ้ กย่ี วกบั วชิ าการตา่ งๆทเี่ กยี่ วขอ้ งอยา่ งรอบดา้ นและความรอบคอบทจ่ี ะนา ความรเู ้ หลา่ นัน้ มาพจิ ารณาใหเ้ ชอื่ มโยงกนั เพอ่ื ประกอบการวางแผนและเพม่ิ ความระมดั ระวงั ในขนั้ ปฏบิ ตั ิเงอ่ื นไขคณุ ธรรม อนั ประกอบดว้ ย ความตระหนักในคณุ ธรรมความซอื่ สตั ยส์ จุ รติ ความอดทน ความเพยี ร และการใช ้ สตปิ ัญญาในการดาเนนิ ชวี ติ โดยหลกั ปรัชญาเศรษฐกจิ พอเพยี งนไ้ี มไ่ ดจ้ ากดั เฉพาะในหมคู่ นจนหรอื เกษตรกรเพยี งอยา่ งเดยี ว แตส่ ามารถนามาประยกุ ตใ์ ชใ้ หเ้ หมาะสมกบั ประชาชนทกุ ระดบั ไมว่ า่ จะรวยจน ทกุ คนสามารถทาได ้ เหมอื นกนั เพยี งมองหาความ \"พอด\"ี ทเ่ี หมาะสมกบั เรา เหมาะสมในทน่ี ี้ คอื สมกบั ฐานะและกาลงั ของเรา โดยทไี่ มเ่ บยี ดเบยี นทงั้ ตนเองและผอู ้ นื่ หรอื กค็ อื ความพอประมาณตามอตั ภาพของแต่ ละบคุ คลน่ันเอง หลายๆคนอาจจะเขา้ ใจหลกั ความพอเพยี งนไ้ี ดม้ ากขนึ้ แลว้ แตอ่ าจยงั ไมร่ วู ้ า่ จะนามา ประยกุ ตใ์ ชก้ บั ตนเองอยา่ งไรลองเรมิ่ ตน้ จากการสารวจตนเองแลว้ ปรับใชใ้ นดา้ นตา่ งๆดงั น้ี1. ดา้ นเศรษฐกจิ ใหร้ จู ้ ักประหยดั มธั ยสั ถ์ ไมใ่ ชจ้ า่ ยเกนิ ตวั ไมล่ งทนุ เกนิ ขนาดลดละความฟ่ มุ เฟือยใน การใชช้ วี ติ ควรคดิ และวางแผนอยา่ งรอบคอบเพอื่ ไมใ่ หข้ าดทนุ หรอื มหี นสี้ นิ เกดิ ขนึ้ ในภายภาคหนา้