สามก๊ก 三国演义 วชิ าประวตั ศิ าสตร์จนี 《中国历史》 ดร. ไวยากรณ์ กระจา่ งโชคสุข โรงเรยี นสุขทววี ทิ ยา
ก คำนำ รายวิชาประวัติศาสตร์จีน ยุคสามก๊ก มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาความรู้เบื้องต้น ประวัติศาสตร์ จีน ยุคสามก๊ก ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรู้จากประวัติศาสตร์จีน ยุคสามก๊ก เหตุการณ์ สถาณการณ์ และกลยุทธ์ต่างๆ เพื่อให้เกิดความเข้าใจอย่างทั่วถึง การเข้าใจสังคมในอดีตให้ใกล้เคียงกับความเป็น จรงิ มากท่ีสุด เพอ่ื นำมาเสริมสรา้ งความเข้าใจในสงั คมปัจจบุ ัน ประวัติศาสตร์ที่วางรากฐานสำหรับผลตอบแทนการเป็นพลเมืองที่แท้จริงในแง่หนึ่งคือการใช้ ประโยชน์ที่สำคัญของการศึกษาในอดีต ประวัติศาสตร์ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของสถาบัน ระดับชาติปัญหาและค่านยิ มซึ่งเป็นคลังเก็บขอ้ มูลสำคัญเพียงแห่งเดียวท่ีมีอยู่ นอกจากนี้ยังมีหลกั ฐาน เกี่ยวกับวิธีที่ประเทศต่างๆมีปฏิสัมพันธ์กับสังคมอื่น ๆ ในประวัติศาสตร์จีนนั้น มีการใช้กลอุบาย การเมือง การทหาร ก่อนยุคชุนชิวจั้นกั๋วนานเเล้ว แต่กลอุบายในเหล่านี้ เนื่องจากแผ่นดิน แตกแยกเปน็ กก๊ เป็นเหล่า แว่นแควน้ ใหญ่น้อยท้งั หลาย ผู้จัดทำได้เลือกหัวข้อนี้ เนื่องมาจากเป็นเรื่องที่น่าสนใจ ประวัติศาสตร์ช่วยให้เกิดความเข้าใจ ในมรดก วัฒนธรรมของมนุษยชาติ ความรู้ ความคิดอ่านกว้างขวาง ทันเหตุการณ์ ทันสมัย และสามารถเข้าใจคุณค่าสิ่งต่างๆในสมัยของตนได้และ ต้องขอขอบคุณอาจารย์ธีวรา จันทรสุรีย์ อาจารย์ผู้แนะนำความรู้ด้านเทคโนโลยีเเละนวัตกรรมเพื่อการสอนภาษาจีน ผู้ให้ความรู้และแนวทาง การศึกษา รวมไปถึงเจ้าพระยาพระคลัง (หน) และคณะของท่านซึ่งผู้แปลสามก๊กฉบับภาษาจีน ให้ กลายเป็นภาษาไทย สร้างสรรคค์ วามรู้อนั ประเสริฐให้ดำรงอยู่ในสังคมไทยมากกวา่ 200 ปี และท่าน หลอก้วนจง ผู้รจนาวรรณกรรมเพชรน้ำหนึ่งจนงดงามเป็นประกายเจิดจรัสมาหลายศตวรรษ และ หากผลงานเลม่ นี้มขี ้อผดิ พลาดประการใดต้องขออภัยณทนี่ ้ีดว้ ย ผจู้ ดั ทำ ไวยากรณ์ กระจ่างโชคสุข ( ดร. ไวยากรณ์ กระจา่ งโชคสขุ )
สารบญั ข คำนำ หนา้ สารบญั ก บรรณานกุ รม ข ค บทท่ี 1 การตอ่ ตา้ นปลายยุคราชวงศฮ์ ่นั 1 กบฏโพกผ้าเหลือง คำสาบานในสวนทอ้ 2 การณ์แปรปรวนในราชสำนกั 3 โยกย้ายเมืองหลวง 4 กลหญงิ งาม 5 6 บทเที่ 2 โจโฉกรฑี าทพั เหยยี บชีจ๋วิ 7 7 พระเจา้ เห้ยี นเต้หนีตาย 7 มหาอุปราชโจโฉ 8 ซุนเซกเป็นใหญ่ฝัง่ กังตั๋ง 9 โจโฮเสยี เตียนอุย 10 อ้วนสุดตาย 10
บทท่ี 3 เริ่มยทุ ธการกัวต๋อ ข โจโฉเกลี้ยกลอ่ มกวนอู 12 กวนอฆู ่างันเหลยี ง และบนุ ทวิ ศึกประวตั ิศาสตร์ 12 อว้ นเสีย้ วตาย 14 14 บทท่ี 4 โจโฉปราบรามหัวเมืองฝ่ายตะวันออก 15 17 สมุหนายก โจโฉ เล่าปไ่ี ด้ชิซเี ป็นทปี่ รกึ ษา 17 เลา่ ปเี่ ยือนกระท่อมโงลังกง๋ั 18 แบบทดสอบหลังเรียนคร้ังที่ 1 19 บทท5่ี โจโฉตราทัพลงใต้ 22 ยทุ ธการทีท่ งุ่ พกบอ๋ ง 22 โจโฉตราทัพลงใต้ 25 จูลง่ ฝา่ ทพั รบั อาเตา๊ 26
บทท6่ี พนั ธมิตรซนุ -เลา่ ข ขงเบ้งเจรจากับทป่ี รกึ ษาซุนกวน 29 ซนุ กวนตัดสินใจรบดว้ ยโจโฉ โจโฉแตกทพั เรอื 29 เลา่ ปี่ชิงได้เมืองเสฉวน 29 โจโฉตไี ดฮ้ นั ตง๋ 30 33 บทท7่ี ยุทธการท่ีเขาเตงกุนสัน 34 ประหารกวนอู 36 โจโฉตาย เลา่ ป่ตี าย 37 38 บทท่ี 8 สถาปนาราชวงศ์จนิ้ 39 ขงเบง้ ตีวยุ ก๊ก 40 ขงเบ้งตาย สมุ าเจียวตเี มอื งเสฉวน 40 สมุ าเอีย๋ นสถาปนาราชวงศ์จิน้ 41 แบบทดสอบหลังเรยี นคร้งั ที่ 2 43 44
1 บทท่ี 1 การต่อต้านปลายยุคราชวงศ์ฮนั่ ยุคปลายราชวงศร์ าชวงศฮ์ ่ันตะวันออก รปู 1.1 แผนทีส่ ามก๊ก ( https://www.pinterest.com/pin/791296597005385509/ ) ภายหลังพระเจ้าฮั่นโกโจ สถาปนาราชวงศ์ฮั่นจนมีอายุกว่าสี่ร้อยปี ในรัชกาล พระเจ้าเลนเต้ ครั้นอยู่มาพระเจา้ เลนเต้ เสวยราชสมบตั ิได้สิบสองปี (พ.ศ. 722) ฮ่องเต้ขาดความเฉลียวฉลาด เชื่อแต่ คำของเหล่าสิบขันที เหล่าขุนนางถืออำนาจ ขูดรีดราษฏรจนได้รับความเดือดร้อนไปทั่ว โจรผู้ร้ายชุก ชุมปล้นสะดมไปทั่วแผ่นดิน ดังจดหมายเหตุของจีน ตอนหนึ่งได้บันทึกไว้ว่า \"ขุนนางถือราษฏรด่ัง
2 หนึ่งอริราชศัตรู ขูดรีดภาษีอากรโหดร้ายยิ่งกว่าเสือ\" เกิดกบฏชาวนานำโดยเตียวก๊ก หัวหน้ากลุ่ม โจรโพกผา้ เหลือง กบฏโพกผ้าเหลือง กลุ่มผู้ก่อการกบฏ ช่วงปลายสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวนั ออก ใน ค.ศ. 184–205 ในจักรวรรดิจีน มี จุดม่งุ หมายเพ่ือลม้ ล้างราชวงศ์ฮ่ัน เหตทุ ่เี รียกว่ากบฏโพกผา้ เหลอื งน้ัน เพราะกลมุ่ ผกู้ อ่ การกบฏเหลา่ นี้ ตา่ งโพกผา้ เหลอื งเป็นสญั ลักษณท์ กุ คน สาเหตุหลักของการเกิดกบฏโพกผ้าเหลือง เนื่องจากวิกฤติการณ์ของภาคเกษตรกรรม ซ่ึง ภาวะข้าวยากหมากแพง ทำให้ชาวนาและทหารปลดประจำการ ต้องอพยพจากทางภาคเหนือเพื่อมา หางานทำทางภาคใต้ ที่ซึ่งผู้มีฐานะ มักเอาเปรียบค่าแรงกรรมกร และเกิดการครอบครองสะสมที่ดนิ สถานการณ์น้ำท่วมจากแม่น้ำฮวงโหในพื้นที่ลุ่มต่ำ และซ้ำเติมด้วยการเก็บภาษีในอัตราสูงเพื่อการ สร้างป้อมปราการ และกำแพงป้องกันข้าศึกตามแนวเส้นทางสายไหม จากสถานการณ์เหล่านี้ทำให้ ชาวนาและอดีตทหารทั้งมีและไร้แหล่งทำมาหากิน รวมตัวกันเป็นกลุ่มติดอาวุธ (ประมาณ ค.ศ. 170) ดว้ ยจดุ มงุ่ หมายเพ่ือตอ่ ต้านการเอาเปรียบของผู้ท่มี ีฐานะ ซงึ่ ในขณะน้นั ราชวงศ์ฮัน่ เร่มิ เส่อื มอำนาจลง จากภายในราชสำนกั แม้อิทธิพลของการครอบครองที่ดินยังคงเป็นปัญหาอยู่อย่างยาวนาน แต่สิ่งที่นำไปสู่การก่อ กบฏโพกผ้าเหลืองคือ ขันทีในพระราชวังที่มักฉ้อราษฎร์บังหลวงเพื่อให้ตนเองร่ำรวยขึ้น โดยเฉพาะ ขันทีที่ใกล้ชิดกับองค์จักรพรรดิ ในขณะนั้นคือพระเจ้าเลนเต้ กลุ่มของขันทีที่มีอิทธิพลมากที่สุดได้ รวมตัวกนั เป็นกลุ่ม 10 คนในชื่อ สิบขันที ซึ่งองค์จักรพรรดิทรงนับถือหนึ่งในนั้น (เตียวเหยียง) ว่าเป็น \"พระชนกบุญธรรม\" ด้วยเหตุดังนั้น การปกครองโดยจักรพรรดิจึงถูกมองว่าเป็นการปกครองที่เสื่อม ทรามและไร้ความสามารถ การเกิดภาวะข้าวยากหมากแพงและสถานการณ์น้ำท่วม กลายเป็นตัวชี้วดั ว่า จักรพรรดิได้หมดสิ้นความเป็นสมมติเทพจากสวรรค์แล้ว นอกจากนั้นแล้วยังมีถูกซ้ำเติมด้วยภัย ธรรมชาติติดต่อกันหลายปี อาณาประชาราษฎ์เดือนร้อนไปทั่วทุกหย่อมหญ้า เป็นเหตุให้ต้องบีบค้ัน ต้องลุกขึ้นต่อสู้ต่อราชสำนัก หลังทราบข่าวการก่อการกบฏของโจรโพกผ้าเหลือง พระเจ้าเลนเต้ได้ส่ง สาส์นไปยังหัวเมืองน้อยใหญ่ให้ช่วยยกทัพมาปราบกบฏโพกผ้าเหลือง และอีกทั้งยังปิดประกาศขอรับ สมัครชายผู้ต้องการปกป้องชาติใหเ้ ป็นทหารอาสาสมคั ร และนอกจากนั้นยังเป็นทางสร้างโอกาสทีท่ ำ ใหเ้ หลา่ ขุนศึกไดร้ ิเริม่ ตงั้ ตัวเปน็ ใหญใ่ นแผ่นดนิ จนี ได้แก่ โจโฉ อ้วนเสี้ยว ตงั๋ โตะ๊ เปน็ ตน้
3 โดยความร่วมมือของทุกฝ่ายกองทัพฝ่ายราชวงศ์ฮั่นสามารถปราบปรามโจรโพก ผ้าเหลืองได้ อย่างราบคาบและสามารถกอบกู้สถานการณ์อันเลวร้ายนี้ให้กลับมาดีขึ้นชั่วคราว ก่อนที่ตั๋งโต๊ะเข้ามา ยดึ อำนาจทางการเมอื งเปน็ เหตุให้บ้านเมืองวุ่นวายอกี ครง้ั รปู 1.2 ล่าปี่ กวนอู เตียวหยุ ทำพธิ ีสาบานตนในสวนทอ้ (https://www.pinterest.com/pin/791296597005385509/ ) คำสาบานในสวนทอ้ เมื่อเกิดกบฏโพกผ้าเหลือง บ้านเมืองและอาณาประชาราษฎร์เดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้าราชสำนักก็ สั่นคลอน เมื่อกองทัพหลวงมีกำลังไม่พอที่จะกำจัดโจรได้จึงมีหนังสือแจง้ ประกาศไปตามหัวเมือง และ น่ันเปน็ การชักนำใหผ้ ้กู ลา้ สามคนมาพบกันท่ามกลางกลียคุ บุรษุ ทัง้ สามได้แก่ เล่าป่ี กวนอู เตียวหยุ สามคนมีอุดมการณต์ รงกนั ทง้ั สามร่วมสาบานเป็นพ่ีนอ้ งกัน ณ สวนท้อ โดยกลา่ วคำสาบานร่วมกนั ว่า “ข้าเล่าป่ี กวนอู เตียวหุย แม้ต่างแซ่ แต่ขอร่วมเป็นพี่น้องกัน จะร่วมใจและช่วยเหลือกันและกนั รว่ มทุกขร์ ่วมสขุ เบ้อื งบนตอบแทนคณุ ชาติ เบือ้ งลา่ งรกั ษาสนั ตใิ หป้ วงราษฎร ไม่ขอเกดิ วันเดือนปี
4 เดียวกัน แต่ขอตายวนั เดือนปเี ดียวกนั ขอฟ้าและดนิ จงร่วมเป็นพยาน หากละคำสาบาน ขอฟา้ ดิน และมนษุ ยจ์ งสังหาญผลาญชวี ิตเถิด” หลังจากร่วมสาบานเป็นพี่นอ้ งเเล้ว เลา่ ป่ี กวนอู เตียวหุยไดร้ บั สมัครชายฉกรรจเ์ พอื่ เข้าร่วมกับ กองทัพหลวงปราบโจรโพกผ้าเหลือง ทั้งสามได้รับบริจาคม้า เงิน เเละเหล็กจากเตียวสิเผง เเละเล่าสง สามพ่นี ้องให้ช่างตีอาวุธคู่มือ การณแ์ ปรปรวนในราชสำนัก รปู ที่ 1.3 การณแ์ ปรปรวนในราชสำนกั ( http://isamkok.blogspot.com/2013/03/188.html ) ภายหลังเล่าป่ีถูกแต่งตั้งไปปกครองเมอื งอนั หอ้ ก้วนซงึ่ เปน็ เมอื งขึ้นเล็กๆ ราษฎรสรรเสริญเปน็ อันมาก ต่อมมาขุนนางต๊กอิ๊ว ได้เรียกส่วยจากเล่าป่ี พาให้เตียวหุยเดือดดาลเป็นอันมาก โบยตีต๊กอ๊ิว แล้วทั้งสามกห็ นีออกจากเมอื งไป ต่อมาไดร้ บั ไปประจำตำแหนง่ ทเ่ี มอื งเพงงวนกว๋ น
5 ขันทีทั้งสิบได้เป่าหูพระเจ้าเลนเต้ ทำให้ราชการแผ่นดินฟั่นเฟือนไป ต่อมาพระเจ้าเลนเต้ ประชวรหนักจึงสวรรคต มีปัญหาเรื่องการสืบรัชทายาทระหว่างหองจูเหียบผู้น้อง กับหองจูเปียนผู้พ่ี โฮจิน๋ ผู้เปน็ พีข่ องพระนางโฮเฮาอคั รมเหสีผ้เู ป็นแมห่ องจเู ปียน ไดค้ ดิ แต่งตัง้ ให้หองจูเปียนสืบรัชทายาท แต่ขันทีทั้งสิบได้ทำการคิดยกหองจูเปียนผู้น้องขึ้นครองราษฎร์แทน และคิดการลอบฆ่าโฮจิ๋น แต่การ รั่วไหลโฮจิ๋นได้บุกเข้าวังหวังกำจัดขันทีทั้งสิบให้ซิ้นซาก แต่ขันทีทั้งสิบได้หลบหนีแล้วไปอ้อนวอนตอ่ นางโฮเฮาให้ไว้ชีวิต โฮจิ๋นผู้พี่จึงมิอาจทำอะไรได้ แต่โฮจิ๋นได้คิดการที่กำจัดเสี้ยนหนามอยู่ตลอดเวลา แลว้ ส่งสาสนไ์ ปหัวเมืองทัง้ ปวงใหย้ กทัพมาช่วยกำจดั ขันทีทงั้ สบิ โยกยา้ ยเมืองหลวง รปู 1.4 โยกยา้ ยเมืองหลวง ภายหลังจากฮัวหยงตาย ตั๋งโต๊ะ กับลิโป้ จึงยกทัพมา ขัดทัพ (https://gmthai.37games.com/article/view/id/2444) ที่ด่านเฮาโลก๋วน ลิโป้ออกรบ เล่าป่ี กวนอู เตียวหุย ออกต้านพร้อมกัน ถึงสามคน พอดีมีทัพกระหนาบมา ลิโป้จึงล่าทัพถอย ต่อมาลิยูคิดแผน ย้ายเมืองหลวง อพยพจากลกเอี๋ยง ไปเมืองเตียงฮัน ครั้นตอนย้าย ตั๋งโต๊ะสั่งการให้ริบทรัพย์จากเศรษฐี เขา้ ทอ้ งพระคลงั ปล้นชิงจากราษฎร ขุดศพเกบ็ ทรพั ยส์ นิ จาก พระมหากษัตริย์องค์ก่อนและศพราษฎรได้สินทรัพย์เป็นอันมาก ทหารก็เข้าช่วงชิงสินทรัพย์ และฉุด ลากภรรยาชาวบา้ น เสียงรอ้ งอื้อองึ ไป รวมทั้งจดุ ไฟเผาลกเอยี๋ งเสีย ฝ่ายกองกำลังโจโฉเห็นอย่างนั้นจึงยกทัพพักอยู่ที่ลกเอี๋ยงมิได้คิดตามต่อ โจโฉเห็นท่าไม่ดีจึง แยกเอากำลงั ตัวเองหม่นื เศษไล่ตามต่อ แตเ่ สียทีจนเกือบตายดีท่ีโจหองเขา้ ช่วยไว้ ฝ่ายซนุ เก๋ยี นพบตรา หยกสำหรบั ราชสมบตั มิ คี วามยินดีนักคิดยกทัพของตัว กลับ อว้ นเสีย้ วส่งั ให้เลา่ เปยี วจดั ทพั ขวางไว้ ซุน เกี๋ยนหนีออกมาได้ไปปักหลักที่เมืองกังตั๋ง แต่นั้นมาซุนเกี๋ยนกับเล่าเปียวก็ผิดใจกัน และหัวเมืองต่างๆ ทรี่ วมกันกผ็ ดิ ใจกันเห็นจะอย่ตู อ่ ไปมไิ ดจ้ ึงทยอยกันกลับ ดว้ ยตวั อว้ นเสี้ยวหาเปน็ ผู้นำมิได้
6 กลหญงิ งาม ตั๋งโต๊ะยิ่งทำการกำเริบเสิบสานจับคนห้าร้อย รูปท1่ี .5 ( https://pantip.com/topic/33857906) คนมาฆ่าดูเล่นอย่างทรมาณในงานเลี้ยงขุนนาง น่าเวทนายิ่งนัก ฝ่ายอองอุ้นก็ยังทุกข์ใจ มิอาจหาทาง เตียวเสียน เตียวฉาน ( 貂蟬 ) เป็นหนึ่งในสี่ กำจัดโจรแผ่นดินลงได้ พอดีนางเตยี วเสย้ี นหญิงขับร้อง ยอดพธูของจีนโบราณ เตียวเสียนมีฉายานามว่า มาพบเข้า คิดแทนคุณแผ่นดินและพ่อบุญธรรม เสนอ \"จันทร์หลบโฉมสุดา\" ( 闭月 bì yuè) ซึ่ง ตัวคิดล้างตั๋งโต๊ะเสียด้วยแผนการของอองอุ้น ให้เตียว หมายถึง \"ความงามที่ทำให้แม้แต่ดวงจันทร์ยังต้อง เสี้ยน แสร้งทำกลมารยาให้ทั้งลิโป้และตั๋งโต๊ะมีความ หลบเลีย่ งให\"้ รักใคร่ในตัวแม่นางเตียวเสี้ยน โดยรับปากจะให้เป็น ภรรยาของลิโป้และตั๋งโต๊ะ ครั้นตั๋งโต๊ะพาเตียวเสี้ยนไป อยู่กินแล้ว ลิโป้แค้นใจเป็นอันมาก แต่แอบลอบคบหา แม่นางเตียวเสี้ยนอยู่ต่อเนืองๆ ตั๋งโต๊ะมาเห็นเข้าจึง ขับไล่ลิโป้ออกไปเสีย ลิโป้เดือดดาลใจเป็นอันมาก เมื่อ ต๋งั โตะ๊ ไมย่ นิ ยอมยกเตยี วเสยี้ นให้ลโิ ป้ ฝ่ายอองอุ้นเห็นได้ท่ีลิโป้เอาใจออกห่าง คิดยุยงให้ลิโป้ฆ่าตั๋งโต๊ะเสีย ลิโป้เห็นชอบคิดการแก้ แค้นอ้างรับสั่งให้เข้าเฝ้า ครั้นถึงที่ตั๋งโต๊ะเห็นขุนนางทุกคนถือกระบี่ จึงร้องเรียกลิโป้ผู้บุตร ลิโป้เอา ทวนแทงตั๋งโต๊ะที่คอตกรถตาย และลิยูถูกจับประหารชีวิตเสียด้วยกัน ครั้นตั๋งโต๊ะตายได้จัดศพ แห่ขบวนไปทั่วเมือง อาณาประราษฎร์มีใจเจ็บแค้น รุมศพจนศพแหลกละเอียดเปื่อยไป ขุนนางผู้ใหญ่ ผ้นู อ้ ยทั้งปวงและราษฎรต่างมคี วามยินดยี ่งิ นัก
7 บทที่ 2 พระเจ้าเหยี้ นเตห้ นตี าย โจโฉกรีฑาทัพเหยยี บชีจว๋ิ ฝ่ายโจโฉเกลี้ยกล่อมทหารและที่ปรึกษาได้เป็นอันมาก มีความยินดีนักคิดเชิญโจโก๋ ณ เมือง ตันลิวมาอยู่ด้วย โจโก๋จึงเก็บทรัพย์สินเดินทางมาพร้อมครอบครัว ผ่านเมืองชีจิ๋วซึ่งมีโตเกี๋ยมเป็นเจา้ เมืองอยู่ ทางโตเกี๋ยมเห็นดังนั้นจึงใช้เตียวคีไปส่งให้ถึงเมือง แต่เตียวคีคิดทรยศฆ่าโจโก๋และครอบครัว เสียสิ้น ชิงทรัพย์สมบัติหนีไป โจโฉรู้ข่าวคิดแค้นใจเป็นอันมาก สั่งพลบุกหวังเหยียบชีจิ๋วให้พินาศเป็น หน้ากลอง ฝ่ายโตเกี๋ยมคิดส่งตัวเองออกไปแทนชาวเมืองซึ่งเดือดร้อนแต่ถูกคัดค้าน ทางขงหยง เล่าป่ี คดิ ช่วยเหลอื โตเกย๋ี มจงึ เปดิ ประตใู หแ้ ละหวังคิดยกเมืองให้เลา่ ปี่ทำนุบำรงุ ตอ่ ไป ฝ่ายเลา่ ปี่ยงั มิยินยอม โตเก๋ียมจงึ ให้ไปพำนัก ณ เมืองเสียวพา่ ยซง่ึ เปน็ เมืองขึน้ ก่อน ฝ่ายลิโป้ซึ่งหลบหนีออกมาจากเมืองหลวงได้สมคบคิดกับตันก๋งที่หนีจากโจโฉมา ด้วยลิโป้ คิด ลอบตีเมืองกุนจิ๋วที่โจโฉยกทัพบุกออกมา ฝ่ายโจโฉเห็นท่าไม่ดีจึงยกทัพกลับตีเอาเมืองคืน ลิโป้ใช้กล อุบายล่อโจโฉเข้ามาในเมอื งปกั เอ้ียงโจโฉเกอื บเสยี ที โจโฉจงึ จำยกทพั ไปตง้ั อยู่ ณ เมอื งเอียนเสยี พระเจ้าเห้ียนเต้หนตี าย ฝ่ายลิฉยุ กยุ กี ทำการหยาบชา้ มไิ ด้ขาด เอยี วปวิ ขนุ นางรบั ใช้พระเจา้ เห้ยี นเต้จงึ ใช้แผนยุยงให้ลิ ฉุย กุยกีหมางใจกันหวังให้รบพุ่งฆ่ากันตาย ต่างคนต่างแย่งชิงพระเจ้าเห้ยนเต้ในอาณัติ ทำศึก บาดหมางกันตลอด ฝ่ายตังสินกับเอียวฮองจึงพาพระเจ้าเหี้ยนเต้หนีออกมาได้คิดพาไปพำนัก ณ เมือง ลกเอี๋ยงเมืองหลวงเดิม แต่ถูกไล่กระชั้นชิด ตังสินกับเอียวฮองจึงเชิญเสด็จหนีทั้งกลางวันกลางคืน พอ ถึง ณ เมืองลกเอีย๋ งทรงทอดพระเนตรเหน็ พระราชตำหนักและตึกรามบา้ นช่องท่ีมีมาแต่ โบราณเป็นท่ี เพลิงไหมส้ ิ้น จงึ ทรงพระกรรแสง ขนุ นางทีเ่ หลือทั้งปวงจงึ เชญิ เสด็จ ณ ทอี่ ยู่
8 มหาอุปราชโจโฉ รูปที่ 1.6 มหาอปุ ราชโจโฉ ( https://www.setn.com/News.aspx?NewsID=918925 ) โจโฉ ( 曹操 : Cáo Cāo ) ชื่อรองว่า เมิ่งเต๋อ (孟德) เป็นขุนศึก รัฐบุรุษ และเป็นอัคร มหาเสนาบดคี นรองสดุ ทา้ ยแหง่ ราชวงศ์ฮ่นั ตะวันออกซึ่งเถลงิ อำนาจในปลายราชวงศ์ฮนั่ ลิฉุย กุยกีกลับมาร่วมมือกันออกทัพตามพระเจ้าเหี้ยนเต้ หวังฆ่าเสียให้ตายครั้นกระชั้นชิด พระเจ้าเห้ียนเต้รับสั่งเรียกโจโฉมาช่วย โจโฉยกทัพสามสิบหมื่นเข้ามาสกัดทัพ ลิฉุย กุยกี ทันเวลา ฝ่ายโจโฉเข้าเฝ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ มีความเห็นว่าเมืองลกเอี๋ยงมิอาจทำนุบำรุงได้เหมือนเดิมแล้ว จงึ เชิญเสดจ็ ไปตง้ั เมืองฮูโตเ๋ ป็นราชธานใี หม่ และตัง้ ตนเปน็ มหาอปุ ราช โจโฉภายหลังตั้งตนเป็นมหาอุปราช แล้วมีความเห็นว่า ลิโป้กับเล่าป่ี มีความกล้าแข็ง เกรงเป็นอันตรายต่อไปภายหน้าคิดกำจัดเสีย ซุนฮกที่ปรึกษาจึงคิดแผนการให้เสือสองตัวกัดกันเอง ส่งราชสาสน์ ให้เล่าปี่ไปรบอ้วนสุด ฝ่ายเล่าปี่ให้เตียวหุยอยู่รักษาเมือง แต่ด้วยเตียวหุยเป็นคนหยาบ ช้าทั้งติดสุรา ทำให้ลิโป้แว้งกัดชิงตีเอาเมืองชีจิ๋วไว้ได้ และกลับให้เล่าปี่ไปอยู่เมืองเสียวพ่ายแทน เลา่ ป่ีแสร้งมีนำ้ ใจไม่วูว่ ามจงึ รบั ไว้
9 ซุนเซก็ เป็นใหญ่ฝ่งั กงั ตง๋ั ฝ่ายซุนเซ็ก ( 孙策 Sūn Cè ) ภายหลังบิดาตาย มีเหตุมิให้อยู่เมืองกังหนำ จึงไปอยู่รับใช้ด้วยอ้วนสุด ต่อมาคิดเอาตรา หยกกษัตริย์ที่ซุนเกี๋ยนผู้เป็นบิดาเก็บได้ครั้งรบ กับตั๋งโต๊ะไปจำนำแก่อ้วนสุด ยืมกำลังทหาร คิดแก้แค้นเล่าอิ้วแทนบิดา ครั้นได้แล้วซุนเซก็ ออกเดินทางมาพบสหายรักเก่าจิวยี่ จึงรับ มาร่วมเดินทางด้วยออกรบเล่าอิ้ว ได้ไทสูจู้ เป็นพวก ภายหลังรบชนะคิดออกตีเงียม แปะฮอเจ้าเมืองต๋องง่อ อ่องหลองเจ้าเมือง หอ้ ยเข คร้ันออกรบแตกพ่ายไปก็ได้เป็นใหญ่ใน รูปท่ี 1.7 ซนุ เซ็ก เมืองฝั่งกังตั๋งและได้ทหารและสะสมเสบียง อาวุธไว้เป็นอันมาก ส่งสาสน์คำนับไปยัง (https://zh.wikipedia.org/wiki/%E5%AD%99%E7% AD%96) พระเจ้าเหี้ยนเต้และส่งคนไปทวงตราหยกคืน พระเจ้าซุนเซ็ก ( 孙策 Sūn Cè ) ค.ศ. 174– จากอ้วนสุด ครั้งนั้นเกิดเหตุการณ์สำคัญ ค.ศ. 200 จิวท่ายทหารเอก ออกรบช่วยซุนกวนผู้น้อง ซุนเซ็กหลบหนีจากโจรป่าไว้ได้ แต่แผลเต็มตัวเห็นว่าจะไม่รอด ซุนเซ็ก จึงถูกปองร้ายด้วยเกาทันฑ์ อาบยาพิษ ซุนกวนนึกสงสารจึงหาทางเชิญหมอฮัวโต๋ ซึ่งเป็นหมอเทวดาในสมัยนั้นมารักษาให้ หายขาด โดยหมอบอกว่าห้ามโกรธเป็นเวลาร้อยวัน แต่สุดท้ายซุนเซ็กก็ไม่สามารถระงับความโกรธได้ และเสียชีวิตในที่สุด ด้วยอายุเพียง 26 ปี ภายหลังซุนกวนน้องชายคนรองได้ขึ้นปกครองแทน กลายเป็นผู้นำของง่อก๊ก ซึ่งก่อนเสียซุนเซ็กได้สั่งเสียซุนกวนว่า \"การภายในให้ปรึกษาเตียวเจียว การภายนอกใหป้ รกึ ษาจิวย่ี\"
10 โจโฉเสยี เตียนอยุ ครั้นอยู่มาเตียวสิ้วกับเล่าเปียวสมคบคิดกันจะมาตีเมืองฮูโต๋ โจโฉจึงสั่งพลออกรบด้วย แล้วส่งสัมพันธไมตรีไปยังลิโป้ ฝ่ายเตียวสิ้วเห็นว่าสู้ไม่ได้จึงยอมเข้าเกลี้ยกล่อมแต่โดยดี มาวัน หนึ่งโจโฉเห็นหญิงรูปงามรู้ว่าเป็นอาสะใภ้เตียวสิ้วจึงเลี้ยงไว้เป็นภรรยา เตียวสิ้วคิดน้อยใจอัปยศนัก จึงวางแผนหลอกมาตั้งค่ายในค่ายโจโฉให้ชะล่าใจ แล้วจึงจุดเพลิงรอบด้านพาทหารหวังจับโจโฉเสีย โจโฉหลบหนีมาทางข้างหลังได้ แต่เตียนอุยทหารเอกคู่ใจเข้ารบด้วยทหารเตียวสิ้วป้องกันสุด ความสามารถ จนอาวธุ ทถ่ี ือในมือหักจึงฉวยศพเขา้ สองมอื ทหารเตียวส้วิ ระดมเกาทณั ฑ์และทวนเข้า ท่ัวร่างเตียนอุยตอ้ งอาวุธบาดเจบ็ ท่ัวกาย ยืนพงิ ประตคู ่ายจนสน้ิ ใจ ฝ่ายโจโฉหลบหนีออกมาทางแม่น้ำหยกซุย สูญเสียโจงั่งบุตรเอกกับโจอั๋นบิ๋นผู้หลาน ครัน้ รวบรวมทหารไดแ้ ลว้ จึงแต่งโต๊ะสุราเซ่นเตยี นอยุ และทหารทงั้ ปวงวา่ แม้เราเสียบตุ รเอกและหลาน ยังมิเสียดายเท่าเสียเตียนอุย เลยนึกเสียดายยิ่งนักว่าแล้วก็ร้องไห้รักเตียนอุย ทำให้ทหารทั้งปวงต่าง ร้องไห้ซึ้งใจยิ่งนัก แล้วจัดแจงยกทหารกลับฮูโต๋ อยู่มาลิโป้ได้รับหนังสือแต่งตั้งโจโฉจึงยินดียิ่งนัก คิดลำเลิกส่งลูกสาวและตัดสัมพันธไมตรีกับอ้วนสดุ อ้วนสุดโกรธจะยกไปรบลิโป้ ลิโป้จึงส่งจดหมายไป ยังโจโฉฉบับหน่งึ เลา่ ปี่ฉบับหนึง่ ใหย้ กมาช่วย แลว้ ออกรบดว้ ยอ้วนสุด อ้วนสุดเสยี ทหี นไี ปพบเล่าป่เี ข้า สู้ด้วยกวนอู ล่าถอยไปเมืองลำหยง คิดยืมกำลังซุนเซ็ก ซุนเซ็กโต้กลับด่าว่าไอ้โจรกบฏ ต่อมาโจโฉส่ง สาสน์แต่งตั้งไปแก่ซุนเซ็กให้เปน็ เจา้ เมืองห้อยเขแล้วใหย้ กไปตี อ้วนสุดกับโจโฉ เล่าป่ี ลิโป้ และซุนเซก็ จงึ ออกรบดว้ ยอ้วนสุด ณ เมืองลำหยงจากทกุ ทิศ อว้ นสุดตาย ครั้นเล่าปี่รับคำตังสินแล้วจึงแสร้งถ่อมตัวปลูกผักอยู่แต่ในบ้าน โจโฉสงสัยจึงเชิญเล่าปี่กิน เสพสุราที่สวนแล้วปรึกษาการราชการอยู่ โจโฉแสร้งถามหาผู้คดิ การใหญ่ เก่งกล้าในแผ่นดนิ ดังมงั กร สำแดงเดชหวังจับพิรุธเล่าป่ี เล่าปี่บ่ายเบี่ยงไปตอบเจ้าเมืองอื่น โจโฉจึงว่าอันผู้มีสติปัญญาริอ่านคิด การใหญ่เห็นจะมแี ต่เรากับทา่ นเทา่ นั้น เลา่ ป่ีครนั้ พอไดย้ ิน จงึ สะดงุ้ ตกใจเปน็ การใหญ่ ตะเกยี บที่ถอื อยู่ หลดุ จากมือ ขณะน้นั เกิดพายุหนักได้ยนิ เสียงฟ้ารอ้ ง เลา่ ปี่จึงแสรง้ ทำเป็นวา่ ตกใจฟา้ ร้องแลว้ เอามือปิด
11 หูไว้ ตะเกียบหลุดออกจากมือ โจโฉเห็นดังนั้นก็สิ้นสงสัย นึกว่าเล่าปี่ขี้ขลาดนัก ต่อมาโจโฉจึงไม่ได้คิด แคลงระแวงเล่าปี่ อยู่มาเล่าปี่ได้ยินข่าวว่ากองซุนจ้านแพ้อ้วนเสี้ยวเสียแล้ว ตัวนั้นฆ่าบุตรภรรยา เสียสิ้น แล้วเชือดคอตายเล่าปี่นึกสงสารยิ่งนักทั้งยังนึกถึงจูล่งด้วย ต่อมาได้ข่าวว่าอ้วนสุดหวังไปรวม กบั อ้วนเส้ียว ณ เมอื ง กิจว๋ิ เลา่ ปี่จงึ อาสาออกสกดั ตี ทงั้ คิดหนีเง้ือมมอื โจโฉ โจโฉจึงยกให้ทหารไปห้า หมน่ื ไปสกัดทพั เล่าปี่ออกรบกับอ้วนสุด ณ เมืองชีจิ๋ว กองทัพเล่าปี่ไล่ฆ่าทหารอ้วนสุดแตกกระจายไป อ้วน สุดจึงหนีไปทางเมืองฉิวฉุน ระหว่างทางถูกโจรชิงตีเอาทรัพย์และเสบียงไปเป็นอันมาก อ้วนสุดนึก เสยี ใจย่ิงนัก หนไี ปขอทานอาหารชาวบา้ นกิน ชาวบา้ นมใี จเจบ็ แค้นเอาข้าวท้งั เปลือกหุงให้กิน อ้วนสดุ กินไมไ่ ดถ้ ามหานำ้ ผงึ้ ละลายกิน ชาวบ้านโกรธตวาดว่าท่ีกนั ดารแห่งนี้ มีแต่โลหิตคน อ้วนสุดนึกน้อยใจ อาเจียนโลหิตออกแล้วขาดใจตายบนเตียง ฝ่ายเล่าปี่รู้ว่าอ้วนสุดตายแล้ว จึงแจ้งไปยังโจโฉว่าขอไป รกั ษาเมอื งชีจิ๋ว แล้วเตยี วหยุ ไดฆ้ ่ากเี หมาซึ่งโจโฉสั่งมากำกับเสียเลา่ ป่ีคดิ เกรงกลัวโจโฉ มาตียิง่ นัก
12 บทที่ 3 เร่ิมยุทธการกวั ต๋อ เรม่ิ ยทุ ธการกัวตอ๋ เล่าปี่จึงเชื้อเชิญอ้วนเสี้ยวมา ช่วยตีโจโฉ อ้วนเสี้ยวจึงตัดสินใจยกตี แล้วอ้วนเสี้ยวส่งจดหมาย ไปทั่วทุก เมืองห้ามเข้ากับโจโฉ โจโฉรู้ดังนั้นสั่งให้ เล่าต้าย อองต๋งไปสกัดทัพเล่าปี่โดยให้ ธงสำคัญไปเสมือนว่า โจโฉยกมาเองอีก ส่วนหนึ่งให้โจหยินสกัดที่กัวต๋อ อนึ่งทัพ อ้วนเสี้ยวยังรีรออยู่ยังมิออกรบพุ่ง ยืดเยือ้ อยู่ รปู ที่ 1.8 ยทุ ธการกัวตอ๋ (https://pantip.com/topic/37174285) ฝา่ ยเลา่ ป่ีจบั ตวั เลา่ ต้าย อองต๋งได้ รวู้ ่าโจโฉไม่ได้นำทัพใหญ่มาเอง จึงปลอ่ ยเล่าตา้ ย อองตง๋ เสีย โจโฉโกรธคิดตีเล่าปี่ ขงหยงที่ปรึกษาจึงบอกว่าควรเกลี้ยกล่อมเล่าเปียว เตียวสิ้ว เสียก่อนจึงไม่พะวง หน้าพะวงหลัง โจโฉเห็นชอบด้วย โจโฉจึงส่งเล่าหัวไปเกลี้ยกล่อมเตียวสิ้ว เตียวสิ้วกับกาเซี่ยงท่ี ปรกึ ษาตกลงเขา้ ดว้ ยกับโจโฉ โจโฉจงึ แตง่ ตง้ั เตยี วส้ิวเปน็ นายทหารผู้ใหญ่ กาเซ่ยี งเป็นท่ีปรึกษา โจโฉเกล้ียกลอ่ มกวนอู โจโฉระดมพลเตรียมล้างเล่าป่ี ฝ่ายเตียนห้องแนะนำอ้วนเสี้ยวให้ตีฮูโต๋เวลานี้ด้วยเมืองยังว่าง อยู่ แตอ่ ้วนเสีย้ วมเิ ช่ือมัวแตก่ ังวลบุตรท่ยี งั ปว่ ยอยู่ มมิ ีใจออกรบพุง่ จึงตั้งม่นั อยูใ่ นเมือง
13 ฝ่ายเล่าป่ี เตียวหุยคิดอุบายแอบ ปล้นค่ายโจโฉ แต่ทำการมิสำเร็จถูกโจโฉตี แตกพ่ายกระจัดกระจายไป เล่าปี่หนีไปตัว คนเดียวเข้าพึ่งอ้วนเสี้ยว โจโฉจับตัวกวนอู ที่อยู่รักษาครอบครัวเล่าปี่ที่เมืองแห้ฝือได้ เข้าเกลี้ยกล่อม กวนอูยอมปลงใจอยู่ด้วยโจ โฉโดยมีข้อแม้สามประการ “ ประการหน่ึง จะอยู่รับใช้พระเจ้าเหี้ยนเต้มิใช่โจโฉ อีก ประการหนึ่ง ขออยู่รับใช้พี่สะใภ้ทั้งสองเอง ห้ามมิให้ใครกล้ำกลาย ประการสุดท้าย หากรู้ว่าเล่าปี่อยู่ที่ไหนจะรีบไปหาอย่างไม่ รีรอ ” โจโฉตกลงยินยอมรับกวนอู ตั้งแต่ รูปท่ี 1.9 โจโฉเกล้ียกลอ่ มกวนอู กวนอูมาอยู่โจโฉเอาใจทุกวันมิได้ขาด สาม (https://www.samkok911.com/p/guan-yu-went-to-work-with- วันแต่งโต๊ะเลี้ยงทีหนึ่ง แต่กวนอูยังมีใจอยู่ cao-cao.html) กับเล่าป่ี โจโฉจึงนึกเสียใจยิ่ง วันหนึ่งโจโฉ ยกมา้ เซก็ เธาวใ์ หก้ วนอู กวนอูปลาบปลม้ื ใจยงิ่ นักวา่ จะไดก้ ลบั ไปหาเลา่ ป่ไี ดเ้ รว็ ขน้ึ โจโฉจึงมีความวิตก ยิ่งนัก ฝั่งหนึ่งชื่มชมกวนอูว่ามีความกตัญญูหาผูใ้ ดเสมอมิได้ แต่อีกใจหนึ่งรู้สึกน้อยใจทีพ่ ยายามเลี้ยงดู กวนอูด้วยทรัพย์สมบัติและยศศักดิ์เท่าใด ก็ไม่สามารถทำให้กวนอูเสื่อมความภักดีต่อเล่าปี่ได้ ซุนฮก จึงแนะนำแก่โจโฉว่า เมื่อกวนอูบอกว่าจะแทนคุณก่อนจากไป เพราะฉะนั้น เวลามีศึกก็อย่าให้กวนอู ออกรบ เพราะถ้ายังไม่มีความชอบ กวนอู ก็จะยังอยู่กับโจโฉเป็นมั่นคง “ ตัวเราก็มิได้รักชีวิต อัน ความตายอุปมาเหมือนนอนหลบั ” — กวนอพู ดู กบั เตยี วเลี้ยวเมอ่ื โจโฉให้มาเกลย้ี กลอ่ ม โจโฉ เห็นด้วยกับซุนฮก ซ้ำยังแสร้งใช้อุบาย เพื่อให้น้ำใจของกวนอูหักหาญแปรเปลี่ยน จากเลา่ ปี่ ในคราวระหว่างเดนิ ทัพทางไกล เม่อื หยุดทัพ ณ ตำบลใด ยามตกค่ำ โจโฉกจ็ ัดใหก้ วนอกู บั ฮู หยินของเล่าป่ี พักอยู่ร่วมกระโจมเดียวกัน หมายว่าหากชายหญิงอยู่ใกล้ชิดกัน ย่อมเสมือนน้ำมันใกล้ เปลวไฟ ซึ่งพร้อมที่ปะทุลุกโชนด้วยเรื่องความรักความใคร่ โจโฉจึงเปิดช่องให้กวนอูคิดล่วงเกินฮูหยิน เลา่ ป่ี ซ่งึ นำไปสูก่ ารแตกหักกบั เลา่ ปี่ แต่การณ์ผิดคาด ทุกค่ำคืน กวนอู จะออกมายืนอยู่หน้ากระโจมพักเพียงลำพัง กุมง้าว มังกรเขียวไว้อย่างมั่นคง ยืนเฝ้ารักษาการณ์ภายนอกอย่างสงบนิ่งไม่ขยับเขยี้อนตลอดคืน เป็นเช่นน้ี
14 ทุกค่ำคืน กวนอูก็ลาโจโฉไปโดยให้คำมั่นสัญญาว่า จะหาโอกาสตอบแทนบุญคุณของโจโฉให้จงได้ โจโฉ นับถือในความสัตย์ซื่อของกวนอู และยึดมั่นในคำคำสัญญา 3 ข้อที่เคยให้ไว้กับกวนอู โจโฉขี่ม้า ตามไปส่งกวนอู พอตามกวนอทู ัน โจโฉมอบเสือ้ ให้กบั กวนอูเป็นทีร่ ะลกึ กวนอฆู า่ งนั เหลยี ง และบุนทิว อยู่มาอ้วนเสี้ยวเชื่อคำยุยงของเล่าปี่ที่ไปอยู่ด้วยให้ออกตีโจโฉ อ้วนเสี้ยวจึงสั่งงันเหลียงทหาร เอกยกทัพออกตี เป็นทัพหน้าก่อนเข้าทางด่านแปะแบ๊ กวนอูอาสาออกตี เอาง้าวฟันงันเหลียงคอขาด ตาย อ้วนเสี้ยวจึงส่งบุนทิวออกรบอีก กวนอูก็ฆ่าบุนทิวตายเสียอีกคน อ้วนเสี้ยวรู้ดังนั้นก็โกรธก็สั่งฆ่า เล่าปี่ที่ให้กวนอูมาฆ่าทหารเอกเสียถึง สองคน เล่าปี่จึงกล่าวอ้างว่ามิรู้เรื่องแลจะยกกวนอูให้อ้วนเสี้ยว ได้ทำการสืบไป อ้วนเสี้ยวจึงตกลงยินยอม อยู่มากวนอูได้ข่าวว่าเล่าปี่ไปอยู่ด้วยอ้วนเสี้ยว ก็คิดทำ การออกจากโจโฉไปหาเลา่ ป่ี แต่ยงั รงั้ รอไวอ้ ยู่ด้วยยงั มิได้รำ่ ลาโจโฉ ศึกประวัตศิ าสตร์ ฝ่ายอ้วนเสี้ยวกะเกณทท์ หารในเมืองกิจิ๋ว อิวจิ๋ว เซียงจิ๋ว เป๊งจิ๋ว ได้เจ็ดสิบหมื่น ยกทัพไปตีฮโู ต๋ ซึ่งแฮหัวตุ้นรักษาอยู่ตำบลกัวต๋อแจ้งไปยังโจโฉ โจโฉจึงเกณท์ทหารเจ็ดหมื่นห้าพันไปบรรจบกับ แฮหัวตุ้น ตัง้ ทพั คอยอยู่ตำบลแม่นำ้ ฮองโห อ้วนเสี้ยวตั้งประชิดค่าย โจโฉเผชิญหน้ากับอ้วนเสี้ยวต่อสูอ้ อกรบกันอย่างยืด เยื้อ ทหารโจโฉ นอ้ ยกวา่ เกา้ สว่ นสิบส่วน ต้งั สกดั ทัพต้านอว้ นเสี้ยวอยู่ โจโฉนับวนั จะตกทน่ี ั่งลำบากเสบียงอาหารไม่พอ จึงคิดจะยกกลับฮูโต๋ ซุนฮกซึ่งรักษาเมืองฮูโต๋จึงส่งจดหมายตอบไปว่าฝ่ายอ้วนเสี้ยวขาดแม่ทัพสองคน และถึงจะมีทหารมากแต่ขาดความชำนาญ ให้รีบรุดเอาชัยเสีย โจโฉเห็นด้วยต่อมาได้ข่าวว่าอ้วนเสี้ยว กำลังลำเลียงเสบียงมายัง ณ กัวตอ๋ จึงส่งคนไปตีเผาเสบียงเสยี กองทัพอ้วนเสี้ยวจึงขาดแคลนเสบยี งลง จึงเรียกเสบียงจากตำบลอัวเจ๋า และที่เก็บเสบียงของอ้วนเสี้ยว ณ ตำบลกัวเจ๋าน้ี มีอิเขงดูแลอยู่ อิเขง นั้นเสพสุราทุกวันมิได้ขาด ไม่สนใจการดูแลเสบียง อยู่มาเขาฮิวที่ปรึกษาอ้วนเสี้ยวน้อยใจหนีออกไป
15 สวามิภักดิ์ต่อโจโฉ เขาฮิวกับโจโฉนี้เป็นเพื่อนกันมาก่อน โจโฉจึงออกรับขับสู้อย่างดี เขาฮิวเสนอ แผนการปล้นเผาเสบียง ณ ตำบลกัวเจ๋าตัดกำลังเสบียงอ้วนเสี้ยวเสีย โจโฉจึงแต่งทหารปลอมเป็น ทหารอ้วนเสี้ยวลอบตีอัวเจ๋าแลว้ เขา้ โจมตีจดุ ไฟเผา ทันที เผายุ้งฉางเสบียงได้หมด อ้วนเสี้ยวรู้ดังนั้นจึง ตกใจสั่งเตียวคับ โกลำออกลอบตีค่ายโจโฉแทน โจหอง แฮหัวตุ้น แฮหัวเอี๋ยน โจหยิน ลิเตียนออกรบ เตยี วคับ โกลำสไู้ มไ่ ดถ้ อยรน่ ลงมา ขณะนั้นกัวเต๋าที่ปรึกษาอ้วนเสี้ยวเกรงว่าแผนที่ให้เตียวคับ โกลำไปตีค่ายโจโฉมิสำเร็จคิดให้ ร้ายแก่เตียวคับและโกลำ เตียวคับและโกลำรู้ดังนั้นจึงคิดว่าถ้ากลับไปตัวต้องตายแน่ จึงเข้าสวามิภักด์ิ ดว้ ยโจโฉ ทหารอว้ นเสี้ยวรูว้ า่ เตยี วคบั โกลำไปอยกู่ บั โจโฉกเ็ กิดความระสำ่ ระสาย โจโฉเห็นได้ทีจึงออก ปล้นค่ายอ้วนเสี้ยวตอนดึก ทั้งแบ่งทหารออกเป็นแปดกอง เข้าโจมตีค่ายอ้วนเสี้ยว ทหารอ้วนเสี้ยวมิมี ใจจะรบ ทหารโจโฉจึงฆ่าฟันทหารอ้วนเสี้ยวล้มตายเป็นอันมาก อ้วนเสี้ยวเห็นดังนั้นก็ตกใจตัวรีบหนี ข้ามแม่น้ำฮองโหไป ค่ายอ้วนเสี้ยวจึงแตกพ่ายไป โจโฉเกลี้ยกล่อมได้ทหารอ้วนเสี้ยวทั้งเก็บทรัพย์สิน สิ่งของเป็นจำนวนมาก ดุลอำนาจหัวเมืองตะวันออกของโจโฉ กับอ้วนเสี้ยวจึงเปลี่ยนไปเมื่อโจโฉได้ เปน็ ฝา่ ยกำชัยชนะ อ้วนเสยี้ วตาย ในปี ค.ศ. 200 เป็นศึกที่โจโฉได้ชัยชนะต่ออ้วนเสี้ยว จุดตัดสินผลการรบของศึกนี้อยู่ที่การ ลอบโจมตที พั ขนเสบยี งของอ้วนเส้ียวทอี่ วั เจา๋ ทำใหท้ ัพอ้วนเส้ียวขาดเสบยี งและเกิดความระสำ่ ระสาย ไปทั้งกองทัพ จากแผนการของเขาฮิว ซึ่งเดิมอยู่กับอ้วนเสี้ยว แต่มาอยู่ข้างโจโฉ เพราะคาดการณ์ว่า อ้วนเสี้ยวต่อไปจะพ่ายแพ้แน่ ทั้ง ๆ ที่เริ่มต้นกองทัพของอ้วนเสี้ยวมีมากกว่าโจโฉถึง 10ต่อ1 แต่โจโฉ นำทัพอย่างใจเย็นค่อย ๆ รุกคืบ และฝ่ายอ้วนเสี้ยวก็โลเลไม่ยอมทำศึกแตกหัก จึงต้องประสบความ พ่ายแพ้ในที่สุด ภายหลังศึกน้ีอ้วนเสี้ยวเสียใจมากอีกทั้งลูกชาย 2 คน คือ อ้วนซงกับอ้วนถำก็ บาดหมางถึงขนาดฆ่ากัน จนต้องกระอักเลือดชีวิตในเวลาต่อมาไม่นาน ศึกนี้นำมาสู่การล่มสลายของ ตระกูลอ้วน เมื่อบุคคลสำคัญ ๆ ในตระกูลได้ล้มตายหมดสิ้น อีกทั้งเป็นศึกที่โจโฉได้สร้างชื่อเสียงไว้ มาก และทำใหไ้ ดค้ รองอำนาจใหญแ่ ต่เพียงผเู้ ดียวในดนิ แดนภาคเหนือของจนี ตงั้ แตเ่ ริ่มต้นจนจบโจโฉ ใชเ้ วลาทำศกึ ครง้ั นี้นานถึง 7 ปี
16 เริ่มแรกจากที่เล่าปี่ได้เข้าเฝ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ในพระราชวัง จากที่มีความดีความชอบในการ ปราบต๋งั โต๊ะและลิโป้ พระองค์ทรงให้ตรวจพงศาวลี พบวา่ เล่าปสี่ บื สายเช้อื สายมาจาก ตงสานเชงอ๋อง จึงให้ความเคารพเล่าปี่และทรงเรียกเล่าปี่ว่า “ พระเจ้าอา ” และเชื้อเชิญให้ไปปรึกษาราชการเป็น การส่วนพระองค์ ทำให้โจโฉเกิดความระแวงในตัวเล่าปี่ อีกทั้งในเวลาเดียวกันนั้น ตังสินร่วมมือกับ เกียดเป๋งหมายจะลอบฆ่าโจโฉ แต่ไม่สำเร็จ โจโฉยิ่งเพิ่มความระแวงในตัวผู้ที่อยู่ตรงกันข้าม เล่าปี่จึง ตดั สนิ ใจหนอี อกจากเมืองไปเข้ารว่ มกบั อว้ นเส้ียว เพอื่ ชักชวนใหป้ ราบโจโฉ โจโฉได้ทำการฝังศพอว้ นเสี้ยวอย่างสมเกียรติ และได้ซื้อใจราษฎรด้วยการงดภาษีถึง 1 ปี และ ต่อมาได้ร่างโคลงถึงการรบในครั้งนี้ด้วย ที่เขาจรดทะเลเช่นเดียวกับฮั่นอู่ต้ี อดีตฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่ใน ราชวงศ์ฮั่นเคยกระทำ หลังจากชนะศึกที่นี่เช่นกัน สำหรับฝ่ายเล่าปี่ นี่เป็นศึกอย่างเป็นทางการครั้ง แรกท่ีทำใหเ้ ลา่ ปแ่ี ตกหักกบั ฝา่ ยโจโฉอย่างสิ้นเชงิ ซง่ึ นับต่อจากน้ที ัง้ คจู่ ะขับเขี่ยวกันไปตลอด
17 บทท่ี 4 โจโฉปราบปรามหัวเมอื งฝา่ ยตะวนั ออก โจโฉปราบปรามหัวเมืองฝ่ายตะวนั ออก ต่อมาอ้วนถำ อ้วนซงจึงรบแก่งแย่งชิงดีกัน อ้วนถำสู้มิได้ขอเข้าอยู่ด้วยโจโฉ โจโฉเห็นได้ที จึงยกทัพขึ้นเหนือ มาลอบตีค่ายอ้วนซงแตก ตีได้เมืองกีจิ๋ว อ้วนถำกลับเข้ารบด้วยโจโฉกลับถูกโจหอง แทงตกม้าตาย โจโฉจึงยกไปตีโกกันต่อ อ๋องต๋ำทหารโกกันลอบฆ่าโกกันเสียตัดศีรษะไปให้โจโฉ โจโฉมีความยินดีจึงล่วงไปตอี ว้ นซง อว้ นฮี และกยุ แกท่ีปรึกษาป่วยหนกั นอนมาบนเกวียน โจโฉจึงล่วง ไปตีหัวเมอื งฝ่ายตะวนั ตกก่อน คร้นั พอกลับมารวู้ ่ากุยแกตายแล้ว ก็รอ้ งไห้รกั เป็นมากวา่ กุยแกอายุน้อย อีกหน่อยจะฝากฝังบ้านเมืองให้ดูแล และจะมาตายตอนนี้มิควรเลย อุปมาเหมือนเทพดามาทำลาย ชีวิตเราเสียแล้วจุดเทียนเซ่นศพกุยแกก็ร้องไห้รัก และก่อนตายนั้นกุยแกแต่งหนังสือเสนอมิให้ตาม อ้วนซง อ้วนฮีที่ไปอาศัยอยู่กับกองซุนของ กองซุนของคอยท่าโจโฉเกรงว่าจะรบมาตีจึงเลี้ยงดูอ้วนซง อ้วนฮีไว้เป็นทหาร พอเห็นว่าโจโฉมิได้ตามตีจึงฆ่าอ้วนซง อ้วนฮีตัดศีรษะไปให้โจโฉเอาความชอบ โจโฉจงึ ปราบปรามหวั เมอื งฝา่ ยตะวนั ออกราบคาบแตน่ น้ั มาแลว้ ยกทพั กลบั ฮูโต๋ ต่อมาโจโฉพบนกยูงทองแดงเปล่งประกายอยู่ โจโฉจึงเกณฑ์ชาวเมืองก่อสร้างปราสาทสูงใหญ่ ริมแม่น้ำเจียงโห เอานกยูงไว้บนปราสาท หนึ่งปีจึงเสร็จสิ้น ให้ชื่อว่า ปราสาทนกยูงสัมฤทธ์ กะเกณท์ ได้ทหารอว้ นเส้ียว มาห้าสบิ หม่นื และทหารเอกเป็นจำนวนมากมาย สมุหนายก โจโฉ ภายหลังจากรวมรวมกองกำลังทหารและปราบตั๋งโต๊ะได้สำเร็จ ถึงแม้ โจโฉ( 曹操 ) จะเคารพพระองค์ในฐานะประมุขแห่งรัฐ แตอ่ ำนาจปกครองท่แี ทจ้ ริงอยทู่ ี่โจโฉ อคั รมหาเสนาบดผี ู้ใช้ พระองค์เป็นตราประทับ รับรองความชอบธรรมในคำสั่งต่าง ๆ โจโฉเกิดความทะเยอทะยานใน อำนาจของตน เข้าทำการข่มขี่ฮ่องเต้วัยเยาว์ จนได้รับการแต่งตั้งเป็นสมุหนายก และเป็นผู้สำเร็จ ราชการแทนพระเจ้าเหี้ยนเต้ สร้างความคับแค้นใจให้พระเจ้าเหี้ยนเต้จนต้องแอบเขียนหนังสือด้วย
18 โลหิตถึงเล่าป่ี เพื่อช่วยปราบโจโฉ(曹操 ) ต่อมาได้ครองเมืองลกเอี๋ยง( 洛阳生 ) ซึ่งมีฐานะเป็นเมือง หลวง และสถาปนาวุยก๊กซึ่งมั่งคั่งและอุดมสมบูรณ์มากที่สุด แต่ด้วยนิสัยหวาดระแวงของโจโฉ ทำให้ สงั่ ประหารบุคคลสำคัญของวยุ กก๊ จำนวนมากโดยท่ีไมม่ ีความผดิ โจโฉ(曹操 ) เข้าปราบปรามกบฏและควบคุมราชสำนัก ทำศึกรบชนะลิโป้จึงควบคุมหัวเมือง ในภาคกลางไว้ได้ ในศึกกับลิโป้ก็ได้เล่าปี่มาเข้าสวามิภักด์ิ ระหว่างนั้นพระเจ้าเหี้ยนเต้มีความระแวง ว่าโจโฉจะคิดทะเยอทะยาน ขณะนั้นเล่าปี่ซึ่งอ้างตนเป็นผู้สืบสายราชวงศ์ฮั่น ผู้สืบสายสันตติวงศ์ท่ี ถูกตอ้ งของราชวงศฮ์ ัน่ มโี อกาสเขา้ เฝ้าพระเจา้ เหย้ี นเต้ และได้รบั แตง่ ตง้ั เปน็ “ พระเจา้ อา ” พระเจ้า เหี้ยนเต้ต้องการปราบโจโฉ จึงใช้พระโลหติ เขียนสาสน์ให้เหล่าขุนนางที่จงรักภกั ดีให้ช่วยกำจัดโจโฉแต่ ถูกจับได้ทำให้เหล่าขุนนางถูกสังหาร แต่เล่าปี่ได้อ้างว่าจะนำทหารไปปราบอ้วนสุดแล้วแยกตัวออกมา จากนั้นก็ลุกฮือต่อต้านโจโฉ แต่ก็พ่ายแพ้จึงต้องหนีลงไปเกงจิ๋วแล้วไปขอพึ่งพิงเล่าเปียวเตรียมทำศึก กับโจโฉ เลา่ ปไี่ ด้ชีซเี ป็นท่ีปรึกษา ภายหลังเล่าปี่หนีมา ได้พบเวลาพบเด็กเลี้ยงควายทักว่า เล่าป่ี เล่าปี่ก็นึกสงสัยว่ารู้จักได้ อย่างไร เด็กเลี้ยงควายจึงพาไปพบอาจารย์สุมาเต็กโช “ สุมาเต็กโช ผู้มีความสามารถล่วงรู้อนาคตได้ โดยมีวิชาอาโปกษิณ(เพ่งน้ำทำสมาธิ) “ ครั้นสนทนากัน สุมาเต็กโช ได้บอกกับเล่าปี่ว่าแม้จะมียอด ขุนพลที่เกง่ กาจก็ยังเป็นเพยี งแค่กลุ่มคนเรร่ ่อนอยู่นัน่ เอง สาเหตุที่ยังต้ังตัวไม่ได้เป็นเพราะ \"ขาดกุนซอื ที่ดี\" ผู้มีสติปัญญามิสู้ไกลนัก ฮกหลง ( มังกรหลับ คือ \"ขงเบ้ง\") กับ ฮองซู ( หงส์ดรุณ คือ \"บัง ทอง\") หากได้มาแต่ผู้หนึ่งก็สามารถครองแผ่นดินได้ เล่าปี่ได้ครุ่นคิดนัก รุ่งเช้าจูล่งเที่ยวตามหาจนพบ เล่าปี่จึงคำนับสุมาเต็กโช แล้วออกมาพบชีซีเดินทำเพลงด้วยถ้อยคำแยบคาย เล่าปี่กริ่งใจว่าเป็นผู้มี สติปัญญา จึงเข้าสนทนาด้วยรู้ว่าเป็นชีซีจึงเชื้อเชิญเข้ามาทำการด้วยและให้คุมบังคับบัญชาทหารท้ัง ปวง อยู่มาโจหยิน ลิเตียนซึ่งอยู่ ณ เมืองห้วนเสียรู้ว่าเล่าปี่อยู่ที่เมืองซินเอี๋ยจึงเข้ารบด้วย ชีซีเสนอ แผนการให้จูล่งเข้าแก้กระบวนพยุหะแปดกุญแจทองของโจหยิน และให้กวนอูอ้อมเข้าตีเมืองห้วน เสีย โจหยิน ลิเตียนสู้มิได้จึงถอยหนีไปเมืองฮูโต๋ ครั้นเล่าปี่ได้เมืองห้วนเสียแล้วได้เล่าฮองเป็นบุตรบุญ ธรรม ให้จลู ง่ อยูร่ กั ษาเมอื ง ตัวเลา่ ปี่ ชีซี กวนอู เตียวหุย กลบั ไปเมอื งซินเอย๋ี
19 เล่าปี่เยือนกระท่อมโงลงั กั๋ง รูปที่ 1.10 ขงเบง้ ( https://www.jianshu.com/p/4d344f651c3a ) ขงเบ้ง หรอื ( 诸葛亮 : Zhūgě Liàng ) ( 諸葛亮: Zhūgé Liàng จูเกอ๋ เลี่ยง ) เป็นรัฐบุรุษและนักยุทธศาสตร์การทหาร ซึ่งดำรงตำแหน่งเฉิงเซี่ยง (丞相) หรืออัครมหาเสนาบดีแห่งรัฐฉู่ฮั่น (蜀漢) นับถือกันว่าเป็นนักยุทธศาสตร์ที่ประสบ ความสำเร็จทส่ี ดุ ในสมยั สามกก๊ กว่าสิบปีที่เล่าปี่ออกรบ ที่พักพิงทั้งหลายต่างถูกโจโฉไล่ยึดไปหมด ต้องระหกระเหเร่ร่อน หนี ไปพงึ คนนนู้ ที คนนี้ที “สามเยือนกระทอ่ มหญ้า” คราหนงึ่ โชคดไี ด้ตันฮก(ชีซ)ี มาช่วยงาน ใชท้ หาร สามพนั ตีทหารนับหมื่นของโจหยนิ แตกกระเจิง ท้งั ยังยึดเมอื งอว้ นเซยี ได้ กลับต้องถูกกลโกงของโจโฉ ใช้แม่ชีซีเป็นตัวประกันดึงตัวชีซีกลับเมืองหลวง แต่ก่อนจากกัน ชซี กี ย็ ังทิ้งสถานทซ่ี อ่ นกายของพญามงั กรหลบั ไว้ เพอ่ื ให้เล่าปไี่ ปตามตัวมาชว่ ยงาน
20 ชอ่ื เสยี งของ พญามังกรหลับ ฮกหลง แสนโดง่ ดงั เลา่ ปคี่ ร่นั เนื้อครัน่ ตวั อยากจะพบให้ได้ รีบพา กวนอูเตียวหุยไปด้วยกัน ณ กระท่อมแห่งหนึ่งบนเขาโงลงั กัง๋ เล่าปี่รีบร้อนนัก แต่ยังรักษาท่วงท่าของ ยอดคนไว้ เคาะประตอู ย่างใจเยน็ ออ่ นโยน ประตูเปิดออก เห็นบัณฑิตหนุ่มหน้าตาสดใสยิ้มให้พร้อมกับกลา่ วทักทายด้วยความสุภาพนอบ น้อม เล่าปี่รีบแนะนำตัวว่าตนเป็นพระเจา้ อา อยากพบผู้มีความสามารถ เพื่อมาช่วยกนั ทำปณิธานให้ เป็นจริง แล้วจึงเรียนขอพบ มังกรหลับ เจ้าของสถานที่น้ี แก่บัณฑิตหนุ่มนั้น บัณฑิตหนุ่มตอบกลับ ด้วยความสุภาพว่า ตนเป็นเพียงสหายที่มาอาศัยชั่วคราว เจ้ามังกรหลับขงเบ้ง ออกไปท่องเที่ยวอยู่ คราวนพ้ี ระเจา้ อามาเสยี เทยี่ วแล้ว เลา่ ปี่ไดแ้ ตพ่ กพาความผิดหวงั กลบั บา้ นแลว้ ข่าววา่ มังกรหลบั กลับมาแลว้ มาถึงหพู ระเจา้ อา จงึ รบี เตรยี มตัว พากวนอูเตียวหุยไปด้วยกนั อกี ครงั้ หน่ึง มารอบนเี้ ป็นฤดูหนาว หมิ ะตกหนัก การเดินทางคอ่ นข้างลำบาก ฝา่ ยเตียวหุยอารมณ์รอ้ นบน่ ไม่พอใจไปตลอดทาง ครั้นเม่ือถงึ หน้ากระท่อม เลา่ ปกี่ ็เคาะประตูดว้ ยความสภุ าพ คราวนผี้ ู้ทอ่ี อกมาเปน็ บณั ฑิตหน่มุ อกี คน รอยยมิ้ ดงึ ดดู ผคู้ น บัณฑิตนี้นามว่า จูกัดกุ๋น เป็นญาติผ้นู อ้ งของจูกัดเหลียง รีบกล่าวแกเ่ ล่าป่ีด้วยน้ำเสียงสภุ าพวา่ ทา่ นพ่พี ่งึ ออกไปเทย่ี วเมือ่ วานนี้ พระเจ้าอาต้องเสียเทยี่ วอกี หนแล้ว เตียวหุยได้ยินดงั นั้นก็โกรธจดั โวยวายหาว่ามังกรหลับผู้น้ีเล่นตัว ทำท่าจะบุกรุกเข้าไป ร้อนถึง เลา่ ปีก่ วนอูตอ้ งช่วยกันหา้ มปราม คราวนี้เล่าปี่จึงขอกระดาษพู่กัน เขียนจดหมายบอกเล่าถึงปณิธานความตั้งใจของตน ฝากไว้ ใหแ้ ก่มงั กรหลบั และพกพาความผิดหวงั กลบั ไปอกี ครา คราวน้ีข่าวแน่ชดั มาถึงอีกครงั้ เลา่ ป่ีกร็ บี ชักชวนกวนอูเตยี วหุยอกี รอบน้ี นอ้ งทัง้ สองของเลา่ ป่ี เริ่มไม่สบอารมณแ์ ล้ว เลา่ ปี่กไ็ ดแ้ ต่อธิษฐานวา่ คร้ังน้จี ะได้พบสักที เมอื่ ถึงกระทอ่ มหญ้า เตยี วหยุ อดรนทนไมไ่ ด้โวยวายข้ึนมากอ่ นกลวั ว่าจะไมพ่ บอกี
21 ครานี้ด้วยเสียงโวยวายของเตียวหุย ประตูกระท่อมหญ้าเปิดออก พร้อมกับเด็กรับใช้คนหน่ึง เดินออกมา เดก็ รับใชบ้ อกท้ังสามวา่ ให้สงบเสยี งหน่อย ทา่ นขงเบง้ กำลงั นอนพักผ่อนอยู่ เล่าปจ่ี ึงรบี ปรามเตยี วหุย แลว้ ขอเขา้ ไปน่ังรอข้างใน โดยไม่ตอ้ งไปปลุกขงเบ้งใหต้ นื่ ขึ้นมา เลา่ ปี่รอคอยแลว้ รอคอยเลา่ ต้งั แตต่ ะวนั ยังอยู่กลางฟ้า จนบดั น้ีคล้อยตำ่ ลงมาครึ่งฟ้าแลว้ ขณะนั้นเอง บัณฑิตหนุ่ม ดูภูมิฐาน ไว้หนวดเรียวเหนือริมฝีปาก แต่งกายเรียบร้อยดูน่าเคารพ กเ็ ดนิ ออกมาทักทายเล่าปี่ ในท่ีสุดก็ได้พบ บรุ ษุ หนมุ่ ผู้นกี้ ็คอื มงั กรหลบั จกู ัดเหลยี ง ขงเบง้ น่ันเอง ขงเบง้ รบี ขออภยั ทีท่ ำให้พระเจ้าอารอนานถึงเพียงนี้ แล้วรีบกล่าวชน่ื ชมถึง ปณิธานอันแรงกลา้ ทีฝ่ ากไว้ในจดหมาย ท้งั สองฝ่ายกเ็ ริ่มสนทนากนั โดยขงเบง้ กล่าวขออภยั เล่าปี่จากใจ เพราะทั้งหมดนี้ตั้งแต่การมาเยือนหนแรก จนถึงหนที่สาม ทั้งตอนที่เล่าปี่นั่งรอจนตะวันคล้อย ตำ่ ลว้ นเป็นแผนลองใจทงั้ ส้ิน เพียงนกึ อยากเหน็ ความพยายามของพระเจ้าอา วา่ จะแน่วแนส่ กั เพยี งไหนเทา่ น้นั เอง บดั นเี้ ห็นชัดแล้ว กข็ อนับถือหัวใจของพระเจา้ อาเป็นอย่างย่ิง จากน้ขี งเบง้ จะขอฝากตวั รับใช้พระเจ้าอาผู้มีความตั้งม่ัน เพอ่ื บรรลุปณธิ านกอบกูฮ้ นั่ ให้จงได้ เลา่ ป่ีดใี จมาก ต่างคนตา่ งคำนับกนั นับถือกนั อย่างสดุ หัวใจ.. เพราะความไมย่ ่อท้อของเล่าปี่ ทำใหใ้ นทีส่ ดุ กไ็ ด้พบขงเบง้ เลา่ ปีเ่ ปรียบเสมอื นปลาไดน้ ้ำ จากยอดคนพเนจร ไรแ้ หลง่ พกั พงิ หลงั จากน้ีก็เติบโตข้ึนอย่างรวดเร็ว จนสามารถรบั มือกับโจโฉและซนุ กวนได้ในทสี่ ดุ
22 บทท่ี 5 โจโฉตราทพั ลงใต้ รูปท่ี 1.11 ยุทธการท่ีทงุ่ พกบอ๋ ง ( https://www.blockdit.com/posts/5cfccdd02289fc0ff66d289c ) ยุทธการที่ท่งุ พกบอ๋ ง ฝา่ ยเล่าเปยี วคิดใชใ้ หเ้ ลา่ ปไ่ี ปตเี มืองกงั ตั๋งหวังแก้แค้นขงเบ้งคิดให้บา่ ยเบย่ี งกอ่ น และเล่าเปียว จะยกเมอื งให้เล่าป่ี เล่าป่ีกม็ ิอาจรับ อยู่มาเลา่ กี๋บุตรเล่าเปยี วเข้าขอคำปรึกษาขงเบ้ง เร่ืองกลัวอนั ตราย จากชวั ฮูหยนิ กับชวั มอ ขงเบง้ จงึ แนะนำใหเ้ ลา่ กีไ๋ ปอยู่ ณ เมอื งกังแฮ ภายหลัง แฮหัวตุ้นพ่ายแพ้เล่าป่ี มหาอุปราชโจโฉตกใจเมื่อได้รับรายงานชีซีเราก็ดึงตัวมาแล้ว ใครกนั ทวี่ างแผนใหเ้ ล่าปี่
23 โจโฉถามแฮหัวตุ้น แฮหัวตนุ้ รบี ตอบไปวา่ \"เป็น ฮกหลง ขงเบง้ \" เมื่อขงเบ้งมาถึงก็เริ่มปฏิรูปการบริหาร ปรับปรุงการฝึกกองทัพ ภายในเวลาไม่กี่เดือน เมืองซินเอี๋ยดูดี ขึ้นทันตา ทว่า เหล่าขุนพลกวนอู เตียวหุย ยังไม่ยอมรับในตัวกุนซือคนนี้ เพราะเห็นว่ามังกรหลับผู้นี้ ชอบเล่นตัว กว่าจะได้พบ พี่ใหญ่เล่าปี่ต้องเดินทางไปหาถึงสามครั้ง เกรงว่าจะเป็นเพียงเสือกระดาษ ดแี ต่อ่านตำราใชว้ ิชาไม่เป็น เมอื งซนิ เอย๋ี สงบไดไ้ ม่นาน ข่าวโจโฉสงั่ ขุนพลตาเดยี วแฮหัวตุน้ ยกทัพเกือบสิบหม่นื บุกลงใต้ก็ มาถึง พระเจ้าอา เล่าป่ี เมื่อทราบข่าวก็ร้อนรนรีบปรึกษาขงเบ้งทันที มังกรหลับกลับยังใจเย็นปลอบ ประโลมเลา่ ปใ่ี หส้ งบลงกอ่ น เล่าปี่เมอ่ื ร้ตู ัวว่าเสียอาการ ก็รีบสงบสติ ค่อยๆปรกึ ษาหารอื กบั ขงเบง้ ขงเบง้ บอกแก่นายเหนอื ว่า ตนมแี ผนการในใจแลว้ แตว่ ่าเหล่าขนุ พลทั้งหลายยงั ไม่เชอ่ื ใจตน ดังนนั้ ตนจึงจะขอกระบ่อี าญาสิทธิเ์ พื่อที่จะบญั ชากองทัพได้อย่างเดด็ ขาด พระเจ้าอา เลา่ ปี่ไมข่ บคดิ ใครค่ รวญ กร็ บี นำกระบีอ่ าญาสิทธิ์ให้ขงเบ้ง เม่อื ไดก้ ระบอ่ี าญาสิทธิ์มา ขงเบ้งส่ังรวมพลเหลา่ ทหารทันที ฝั่งแฮหัวตุ้น เป้าหมายแรกที่ต้องยึดมาคือเมืองซินเอี๋ยของเล่าป่ี เส้นทางไปซินเอี๋ยนี้ต้องผ่าน ช่องเขาแคบ ชื่อว่าพกบ๋อง ตลอดทางจะเป็นทุ่งหญ้าแห้งๆ สามารถเป็นเชื้อไฟได้อย่างดี กองทัพเวลา เดินผ่านชอ่ งแคบจะทำให้รูปขบวนตอ้ งยืดยาวออก ดแู ลให้ทั่วถึงได้ยาก ลิเตียนรองแม่ทัพท่ีมาดว้ ย เมื่อสังเกตุสภาพแวดล้อมแล้ว รู้สึกว่าตรงพกบ๋องค่อนข้างอันตราย เลยปรึกษากับแฮหัวตุ้นว่าควรจะส่งทหารเข้าไปสำรวจก่อน แต่ยังไม่ทันสั่งการอะไร เล่าปี่กับจูล่งก็นำ ทหารออกมาทา้ รบกับแฮหวั ตุ้น ด้วยความใจรอ้ นแฮหัวตุน้ รีบนำทหารเข้ารบกับจูล่งทันที แต่รบไม่ทนั ไรทพั ของเลา่ ป่ี จลู ง่ ก็ลา่ ถอย ฝ่ายขุนพลแฮหัว เมื่อได้ทีก็สั่งทหารไล่ตามหวังขยี้ทัพเล่าปี่ให้ย่อยยับ ลิเตียนรองแม่ทัพจะ ร้องเตอื นกไ็ ม่ทนั เสยี แล้ว นำกำลงั ทหารของตนตามเขา้ ไปช่วยแฮหัวตุน้ อกี แรง
24 เล่าปี่จูล่ง รบพลางถอยพลาง จนทหารแคว้นวุยค่อยๆผ่านเข้ามาในพกบ๋อง ขบวนทัพของ แฮหัวตุ้นยืดยาวแล้ว ปลายหนึ่งคือกองบุกทะลวงของแม่ทัพแฮหัว อีกปลายหนึ่งเป็นกองเสบียงที่ ทยอยตามทพั ใหญม่ า เมื่อกองทัพแคว้นวุยเคลื่อนเข้ามาพอสมควรแล้ว เสียงระเบิดก็ดังขึ้น พระเพลิงลุกพรึ่บขึ้นดัง ไฟนรก!!! ด้วยเชื้อไฟอย่างดีทำให้ทุ่งพกบ๋องแทบกลายเป็นทะเลเพลิง เหล่าทหารแคว้นวุยแตกต่ืน ตกใจ หนีเตลิดไปคนละทาง เลา่ ปจ่ี ูลง่ รับนำทัพยอ้ นกลับมาเข่นฆา่ กองหน้าของแฮหัวตุ้น ฝ่ายกวนอูเตียวหุย ยกทัพออกจากสองฟากข้างของทุ่งพกบ๋อง ไล่เผาเสบียงของทัพแคว้นวุย เสียวอดวอย ทัพแฮหัวตุ้นเสียทหารไปหลายหมืน่ ต้องซมซานหนกี ลับไปรายงานโจโฉท่เี มืองฮูโต๋ โดยแผนการทั้งหมดน้ีเป็นความคิดของพญามงั กรขงเบง้ นัน่ เอง ขนั้ แรกขงเบง้ ส่ังกวนอใู หน้ ำทหารหนึ่งพันไปซุ่มท่เี ขาอสี นั ทางซ้ายของทงุ่ พกบอ๋ ง เตียวหุยนำทหารหนงึ่ พนั ไปซมุ่ ที่ปา่ อนั หลิม ด้านขวาของทุง่ พกบอ๋ ง เม่อื ทัง้ สองทัพเห็นแสงเพลิงลกุ ข้ึน ให้ยกทพั ออกไปเผาเสบยี งกองทัพแคว้นวุยทันที แต่แม่ทัพ ทั้งสองกลับทำตัวเอื่อยเฉื่อย เหมือนไม่สนใจในคำสั่งของพญามังกร ขงเบ้งจึงชูกระบี่อาญาสิทธิ์ขึ้น เหนอื หวั และใชน้ ำ้ เสยี งเด็ดขาด สั่งกวนอเู ตียวหุยใหฟ้ งั คำส่ัง กวนอู เตียวหุย เมื่อเห็นกระบี่อาญาสิทธิ์ แม้ไม่อยากก็ต้องยอม น้อมกายรับคำสั่ง รีบออกไป ปฏบิ ตั ทิ นั ที ขน้ั ตอ่ มาให้กวนเปง๋ นำทหารไปซมุ่ สองฟากขา้ งของท่งุ พกบ๋อง รอใหท้ พั แฮหัวตุ้นเครื่อนทัพเข้า มาแลว้ รีบจดุ ไฟเผาทงุ่ โดยให้จูล่งกับเล่าปี่นำทัพห้าร้อย ออกไปหลอกล่อแฮหัวตุ้น ให้ติดตามเข้ามาในทุ่ง สุดท้าย ตนเองและเหล่าที่ปรึกษา จะจัดเลี้ยงรอฉลองชัยชนะในครั้งนี้ เหล่าทหารทั้งหมดรวมถึงเล่าป่ี รับคำ สงั่ ขงเบ้ง พร้อมปฏิบตั กิ ารทันที ผลการศึกครั้งน้ี นับเป็นชัยชนะครั้งแรก หลังจากเล่าปี่ได้ขงเบ้งมา ถือเป็นการเปิดตัวได้อย่าง งดงามที่สุด ของพญามังกรหลับ จูกัดเหลียง ขงเบ้ง ด้วยทหารไม่กี่พัน กลับสามารถทำลายทัพนับสบิ หม่ืนของยอดขุนพลอย่างแฮหวั ตนุ้ ใหว้ อดวายได้ กวนอู เตยี วหุย เหลา่ ขนุ พลทีเ่ คยดูถูกดแู คลนพญามังกร กห็ ันมานบั ถอื ขงเบง้ อยา่ งสุดหวั ใจ
25 โจโฉตราทัพลงใต้ ฝา่ ยเลา่ เปยี วปว่ ยหนักใกลต้ ายเรียกเลา่ กีเ๋ ข้าพบแต่ถูกชัวมอหา้ มไวเ้ ล่ากี๋ มิร้ทู ำอย่างไร จึงจำใจ กลับไปเมืองกังแฮ อยู่มาเล่าเปียวโรคป่วยกำเริบจึงถึงแก่ความตาย จึงให้แต่งการศพตามประเพณี แล้วชัวมอกต็ ั้งใหเ้ ลา่ จอ๋ งเป็นเจา้ เมืองแทนบดิ าต่อไป อยู่มาโจโฉกะเกณท์ทหารเขา้ ถงึ หา้ สบิ หมืน่ ยกลง ใต้หวังตีแผ่นดินให้ราบคาบ เล่าจ๋องรู้ดังนั้นจึงตกใจ คิดยกเมืองเกงจิ๋วใหโ้ จโฉ โจโฉเห็นดังนั้นก็มีความ ยนิ ดี ฝ่ายเล่าปี่รู้ว่าเล่าเปียวตายแล้วจึงร้องไห้จนสลบ แล้วขงเบ้งคิดให้เล่าปี่ย้ายจากเมืองซินเอ๋ีย ไปเมืองอ้วนเซีย เพื่อป้องกันโจโฉและเล่าปี่จึงชักชวนราษฎรประชาราษฎร์ให้ติดตามไปด้วย ฝ่ายโจหยิน เคาทูยกทพั เป็นกองหนา้ เขา้ เหน็ เมืองซินเอย๋ี วา่ งอยจู่ ึงเข้าไปพัก ถกู กลขงเบ้งให้จูล่งเข้าเผา เมือง ทหารโจหยินเหยยี บหนีตายกันอลหม่านหนมี าถึงริมฝั่งแม่นำ้ ถูกกวนอูซุ่มให้ทหารพังทำนบนำ้ ไหลบ่าลงมา ทหารโจหยินจมน้ำตายเป็นอนั มาก เตียวหุยเข้าสกัดไว้อกี ทพั โจหยินแตกหนีมมิ ีใจจะรบ จึงหนีมาเข้ารวมกับโจโฉ โจโฉรู้ดังน้ันก็โกรธให้ชีซีไปเกลี้ยกล่อมเล่าปี่ ณ เมืองอ้วนเซีย เล่าปี่มิยอม โจโฉจึงตราทัพ ไปเมืองอ้วนเซียหวังล้างเล่าปี่ให้สิ้น ขงเบ้งเห็นว่าถ้าตั้งอยู่ที่เมืองอ้วนเสียนั้นมิได้จึง โยกย้ายไปเมืองซงหยง ราษฎรและอาณาประชาราษฎร์ขอติดตามเล่าปี่ไปด้วย ชาวเมืองทั้งปวงก็ทิ้ง บ้านเมืองเสียอพยพร้องไห้ตามเล่าป่ี เสียงนั้นอื้ออึงไป พอเล่าปี่ไปถึงเมืองซงหยงนั้นเข้าไม่ได้จึงไปยัง เมืองกังเหลง ฝ่ายโจโฉติดตามมาถึงเมืองอ้วนเซียใกล้จะทันอยู่แล้ว ขงเบ้งจึงให้กวนอูไปขอทหารจากเล่ากี๋ ณ เมืองกังแฮ ให้จูล่งคุมครอบครวั ตัวเล่าป่ี เตียวหุยคุมทหารไปป้องกนั อยู่หลังทัพ และเดินทางได้แต่ วนั ละรอ้ ยเส้น
26 จูล่งฝ่าทัพรับอาเตา๊ ครั้นโจโฉยกทัพมาถึงเมืองซงหยง เล่าจ๋องจึงออกมาคำนับ โจโฉจึงให้เล่าจ๋องไปอยู่ เมืองเฉงจิ๋ว ให้ชัวมอ เตียวอุ๋นเป็นนายกอง ทัพเรอื ฝึกทหารท้ังปวง แลว้ โจโฉจึงสง่ อิกึ๋มไปฆา่ เล่าจ๋องกับชัวฮูหยินเสียระหว่างทาง ครั้นบำรุง ไพร่พลทหารเสร็จแล้วจึงยกกองทัพหลวงต่อไป ยัง ณ เมืองกังเหลง ฝ่ายเล่าปี่เร่งเดินทางอยู่ รูปท่ี 1.12 จลู ง่ ขงเบ้งจึงออกไปตามกวนอู ณ เมืองกังแฮอีกคน ครั้นประมาณสามยามเล่าปี่ได้ยินเสียงโห่ร้องอื้อ ( http://www.planet789.com/2017/06/zhao-yun.html) อึงมา เล่าปี่ก็ตกใจยกทหารสองพันเข้ารบกับ โจโฉ เตียวหุยเห็นดังนั้นก็เข้าช่วยหักไปช่วย จูล่ง (子龙: Zǐlóng) แม่ทัพคนสำคัญของเล่าปี่ และเปน็ เล่าปี่ ทหารโจโฉจึงรุกไล่ฆ่าฟันอาณา หนึ่งในห้าทหารเสือ ได้รับฉายาว่าเป็น \"สุภาพบุรุษจากเขา ประชาราษฎร์หลบหนวี ุน่ วาย เสียงสาน\" ปี ค.ศ. 161 ที่อำเภอเจินติ้ง เมืองเสียงสาน) นิสัยซื่อสัตย์ สุภาพเรียบร้อย น้ำใจกล้าหาญ สวมเกราะสี การโกลาหลยิ่งนัก ครอบครัวเล่าปี่ถูก ขาว ใช้ทวนยาวเปน็ อาวธุ พาหนะคู่ใจ คอื ม้าสีขาว ทหารไล่มาก็พลัดพรากกระจายไปกับชาวบ้าน เล่าปี่กับเตียวหุยก็ช่วยต้านทาน แต่มิอาจสู้ได้ เหลอื ทหารแตร่ ้อยหนึง่ และครอบครวั ราษฎรบาดเจ็บล้มตายยิ่งนกั เล่าปี่กับเตียวหุยหลบหนีผ่านสะพานเตียงปันเกี้ยวไป ตัวเตียวหุยก็วกกลับเข้ามายืนขี่ม้าถอื ทวนสกัด แต่เพียงผู้เดียว ทหารโจโฉเห็นเตียวหุยก็เกิดกลัวไม่กล้าเข้าใกล้ ฝ่ายจูล่งซึ่งเล่าปี่ให้คุม ครอบครัวตัวอยู่นั้น ตะลุมบอนอยู่ในทัพโจโฉ ตีตลบกลับแล้วตีหักไปอีก ตามหาตัวอาเต๊าบุตรเล่าป่ี และกำฮูหยิน จึงพาออกมาถึงต้นสะพานแล้ววกกลับเข้าไปหาอีกเป็นหลายตลบ พบบิฮูหยินบาดเจ็บ อุ้มอาเต๊าอยู่ จูล่งรีบเข้าไปแล้วชวนให้รีบหนี ฝ่ายนางบิฮูหยินรู้ว่าตัวบาดเจ็บจะเป็นตัวถ่วงจึงรั้นมิไป ฝากอาเตา๊ ให้จูลง่ แล้วตัวกร็ ีบกระโจนลงในบอ่ ท่อี ย่ขู ้างๆตกลงไปตาย แล้วถอดเกราะเอาอาเต๊าไว้ข้าง ใน จูโล่งจึงรบฝ่าหนีทหารโจโฉออกมาแต่เพียงผู้เดียว ฝ่ายทหารโจโฉเข้าล้อมสกัดเป็นอันมาก จูล่งก็ รบฝ่าออกมารบพุ่งกันอลหม่านฆ่าทหารเอกและทหารเลวโจโฉมากมาย โลหิตนั้นติดกายและเกราะ
27 เป็นอันมาก ตัวจูล่งและม้าที่ขี่ก็อ่อนแรงลง จูล่งฝ่าวงล้อมแหวกทหารวุยก๊กสุดกำลัง รีบไสม้าข้าม สะพานเตยี งปันเก้ยี ว รอ้ งขอใหเ้ ตยี วหยุ ช่วยสกดั ทหารแคว้นวยุ ให้สกั หน่อย เตียวหยุ เมือ่ ได้ยินคำร้องขอ ก็กระชับทวนอสรพิษในมอื ควบมา้ ยืนขวางหนา้ สะพานไว้ แลว้ ก็คดิ แผนการดๆี ได้แผนหนงึ่ หวังหลอกลวงทหารแควน้ วุยสกั ครา เมื่อบุนเพ่งนายทัพกองหน้าของแคว้นวุย นำทหารไล่ติดตามจูล่งมา เห็นนายทหารหน้าดำ ตาโต หน้าตาดุร้ายยืนม้าขวางสะพานก็ฉงนใจ พร้อมกับเห็นว่าสองป่าข้างทางมีควันคลุ้งฝุ่นตลบ เกรงว่าจะมีทัพซุม่ จึงส่ังทหารหยดุ ทพั กอ่ น เตียวหยุ เองก็ควบม้าวนอยหู่ นา้ สะพาน พรอ้ มกบั รำทวนไปดว้ ย น่าเกรงขามย่งิ นัก บนุ เพ่งเห็นเช่นน้ี ก็ยิ่งไมก่ ลา้ ที่จะผลีผลามบุกเข้าไป รอคอยทัพใหญ่ของโจโฉอยู่เงียบๆ เตียวหุยเหน็ บนุ เพ่งไมก่ ล้าบุกเข้ามี กด็ ใี จนัก ชอบอกชอบใจในแผนการของตนย่ิง เมื่อทัพใหญข่ องโจโฉมาถงึ เหลา่ นายกองขุนพลแห่งแควน้ วุย ควบม้าออกมาพรอ้ มกบั โจโฉ มองดนู ายทหารหนา้ ดำ ตาโต แหง่ จก๊ ก๊กร่ายรำเพลงทวนหน้าสะพาน เตียวหุย ผู้กล้าหน้าดำ จ้องหน้าโจโฉเขม็ง แล้วตวาดออกไปว่า ตนคือเตียวหุย ใครเก่งกล้าก็ ออกมาเจอกัน เสียงตวาดของเตยี วหุยดังสะเทอื นเลอื่ นลน่ั เปรียบไดว้ ่าสะท้อนสะทา้ นทงุ่ เตยี งปนั เกยี้ ว จนมที หารโจโฉคนหนึง่ ตกใจ หนา้ ซดี ตกม้าตายเลยทเี ดียว โจโฉเมื่อได้ยิน ก็นึกถึงคำพูดกวนอูเมื่อครั้งอยู่ด้วยกันว่า เตียวหุยผู้น้องมีความสามารถเลิศล้ำ เพียงไหน บัดนี้มาเห็นกับตาก็ยิ่งเชื่อสนิทใจ บวกกับตนเป็นคนขี้ระแวง กลัวขงเบ้งวางทัพซุ่มไว้ จึงรีบสั่ง ทหารถอยทัพ เตียวหุยเห็นโจโฉถอยทัพก็โล่งใจ สั่งทหารรื้อสะพานเตียงปันเกี้ยว หวังถ่วงเวลาโจโฉเพิ่มอีก สักหน่อย
28 แล้วก็พากันไปสมทบกับทัพหลักของเล่าปี่ เล่าปี่ได้ฟังคำบอกเล่าของเตียวหุยก็เสียดาย บอก แก่เตยี วหยุ ว่า ถ้าไม่ร้ือสะพาน โจโฉคงหลงกลแน่นอน ตอนนี้ร้อื ไปแล้ว โจโฉตอ้ งมองออกแน่ ว่าเราไม่ มีทัพซมุ่ อยู่ เมื่อโจโฉได้รับรายงานว่าเตียวหุยรื้อสะพาน ก็หัวเราะเสียงดัง รำพึงรำพันว่า หลงกลไอ้เตียว หยุ เข้าใหแ้ ล้ว แต่หลงั จากนั้นโจโฉก็ยังนบั ถอื และเกรงขามในความกลา้ หาญของเตียวหยุ อยเู่ สมอ เตียวหุยมีชื่อเสียงเรื่องการรบ ความกล้าหาญ แต่การวางแผน หลอกล่อ คือเรื่องปกติแห่งการ สงคราม อาศัยแค่ฝมี ือกลับความกล้ามันยงั ไมพ่ อ สติปญั ญา ความคิด กเ็ ป็นปจั จัยสำคัญในการรบ ทวา่ แผนการผูกกง่ิ ไมก้ บั หางมา้ นี้ ก็ไมแ่ นว่ า่ จะหลอกลวงโจโฉได้ ถ้าเตยี วหุยไมอ่ อกหน้าไปยืน ลำพังหน้าสะพาน ทำทมี น่ั อกมั่นใจ ข่มขวัญศตั รู
29 บทที่ 6 พันธมติ รซนุ -เลา่ ขงเบง้ เจรจากับท่ีปรึกษาซนุ กวน กวน ฝ่ายซุนกวนรู้ว่าโจโฉยกทัพมาอย่างเอิกเริกยิ่งนัก จึงให้โลซกไปสืบราชการ ณ เมืองเกงจิ๋ว ครน้ั โลซกมาถึงกเ็ ข้าแวะเย่ยี มเลา่ ปี่ ขงเบ้ง จึงไดส้ นทนากัน ฝ่ายขงเบง้ คิดยใุ ห้โจโฉกับซุนกวนผิดใจกัน จึงลาเล่าปีไ่ ปเขา้ พบซุนกวน ณ เมืองกงั ตง๋ั ครั้นมาถึงเมืองกังตั๋งโลซกก็จัดหาที่อยู่ให้ขงเบ้ง แล้วตัวโลซกเข้าพบซุนกวน พบที่ปรึกษาและ นายทหารทั้งปวงเกี่ยงกันด้วยความสามารถ ด้วยฝ่ายหนึ่งให้เข้าอ่อนน้อมต่อโจโฉ อีกฝ่ายให้เข้าสู้รบ ฝ่ายซุนกวนด้วยเป็นคนเรรวนมิรู้จะทำประการใดจึงนิ่งอยู่ พอดีโลซกว่าขงเบ้งมา ณ เมืองกังต๋ัง ซนุ กวนมคี วามยนิ ดีจงึ เชิญขงเบง้ เข้ามา ครั้นขงเบ้งเข้ามาพบที่ปรึกษาซุนกวนหลายคน จึงเข้าสนทนาอยู่ ฝ่ายเตียวเจียว ยีหวน โปเจ๋า ซีหอง ลกเจ๊ก เหยียมจนุ้ เทียตก ผ้สู นับสนุนให้ซนุ กวนเข้าออ่ นน้อมต่อโจโฉ ปะทะคารมกับขงเบ้งเป็น อันมาก แต่ละคนมิสู้ปากขงเบ้งก็เลยนิ่งอยู่ ครั้นอุยกายพาขงเบ้งเข้าพบซุนกวน ขงเบ้งก็เข้ายุแหย่ซุน กวนให้สู้โจโฉ ซุนกวนก็ยงั เรรวนอย่มู ริ ู้ทำประการใด ด้วยฝ่ายขุนนางเขา้ ด้วยเตียวเจยี วใหเ้ ข้าอ่อนน้อม แกโ่ จโฉ ฝ่ายทหารเขา้ ด้วยโลซกและขงเบ้งใหร้ บกับโจโฉ จึงมิรู้ทำประการใด ซนุ กวนตัดสินใจรบดว้ ยโจโฉ ซุนกวนก็มีความวิตกนัก พอดีนางงอก๊กไถ่ผู้เป็นแม่น้าจึงว่า ตอนที่ผู้พี่เจ้าตายได้บอกไว้ว่า การข้างในให้ปรึกษาเตียวเจียว การข้างนอกให้ปรึกษาจิวยี่ ซุนกวนก็เพิ่งรำลึกถึงจิวยี่ได้ก็มีความยินดี จึงเรยี กจวิ ย่เี ขา้ ไปพบเพ่อื ปรกึ ษา
30 ฝ่ายจิวยี่เข้าพบขงเบ้งและโลซก จิวยี่จึงว่าให้อ่อนนอ้ มตอ่ โจโฉ ฝ่ายขงเบ้งจึงเข้ายุแหย่จิวยี่ใหส้ ู้ รบ โดยอ้างว่าโจโฉมากังตั๋งต้องการสองนางไปบำเรอ ชื่อว่า นางเสียวเกี้ยว กับนางไต้เกี้ยว จิวยี่ได้ ฟังดังนั้นก็โกรธนัก เพราะว่านางเสียวเกี้ยวเป็นภรรยาของตัวนั่นเอง และนางไต้เกี้ยวเป็นภรรยาของ ซุนเซก แล้วเข้าพบซุนกวนเพื่อเสนอให้เข้าสู้กับโจโฉ ซุนกวนจึงตัดสินใจเด็ดขาดให้จิวยี่ถืออาญาสิทธ์ิ ทงั้ ปวงแล้วเข้ารบโจโฉ ฝ่ายจิวยี่เห็นขงเบ้งหลักแหลมรู้น้ำใจคนจึงว่านานไปจะเป็นศัตรูต้องรีบกำจัด เสีย ครั้นอยู่มา เล่าปี่รู้ข่าวว่าซุนกวนตัดสินใจตีโจโฉจึงจัดแจงพลทหารทั้งสิ้น ตั้งอยู่ ณ เมืองแฮเค้า จิวยี่จึงแสร้งทำ อบุ ายเชญิ เล่าปี่มาปรกึ ษาราชการที่เมืองกงั ตง๋ั หวงั ลอบฆา่ เสยี เล่าป่ีจงึ พากวนอมู าด้วย ทหารจวิ ย่เี ห็น กวนอูจึงเกรงกลัวยิ่งนักมิอาจทำอันตรายเล่าปี่ได้ ฝ่ายขงเบ้งรู้ว่าเล่าปี่มายังกังตั๋งจึงเข้าพบแล้วว่า เดอื นอา้ ยแรมห้าค่ำใหจ้ ูลง่ มารับ ณ ริมฝ่งั แมน่ ำ้ แลว้ เล่าปี่กล็ ากลับไป ณ เมืองแฮเคา้ โจโฉแตกทพั เรือ ศึกผาแดงนี้เกิดขึ้นใน ค.ศ. 208 โดยฝั่งหนึ่งเป็นกองทัพพันธมิตรของเล่าปี่ และซุนกวนทางตอนใต้ และอีกฝั่งคือทัพ ของโจโฉทางตอนเหนือ ก่อนนั้น จิวยี่เคย เสนอแผนตีเสบยี งแตข่ งเบง้ กข็ ัดเพราะโจโฉ นั้นชนะอ้วนเสี้ยวมาได้เพราะการตีเสบียง ดังน้ันโจโฉจะต้องให้ความสำคัญกับเสบียง มาก ถ้าคิดจะไปตีเสบียงโจโฉจะเป็นการ เอาชวี ิตไปทิ้งเปลา่ ๆ จากการปรกึ ษาหารือ เรื่องแผนการรบกันของจิวยี่กับขงเบ้ง ก็ได้ รปู ท1ี่ .13 ศึกผาแดง ข้อสรุปมาว่าเป็นการใช้ไฟเผาทัพเรือ ( http://www.abroad-tour.com/china/wuhan/red_cliffs.html) ของโจโฉเป็นแผนที่ดีที่สุด ปัญหาติดอยู่ เพียงที่ช่วงฤดูกาลนี้เป็นช่วงที่ลมพัดจาก เหนือลงใต้ ถ้าใช้ไฟ ไฟจะพัดย้อนใส่กองเรือของกังตั๋ง ขงเบ้งก็บอกว่านั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะตน
31 สามารถทำพธิ เี รยี กลมได้ จิวยีน่ ้นั เช่ือครงึ่ ไม่เช่อื ครง่ึ แต่กใ็ หข้ งเบ้งดำเนนิ การเรยี กลมเป็นสว่ นหนึง่ ใน แผนเผาโจโฉ จ า ก ก า ร ป ร ึ ก ษ า ก ั น เ ร่ื อ ง แผนการรบนั้น สิ่งที่จิวยี่กังวลกว่า การรบกับโจโฉคือความเก่งกาจของ ขงเบ้งที่รู้ทันความคิดตนทุกอย่างท้ัง ยังมองลำ้ ไปอกี หลายก้าว จึงมีความคิดจะหาทางกำจัด ขงเบ้งหากปล่อยไว้จะเป็นภัยแก่ กังตั๋งแต่กลับถูกขงเบ้งรู้ทันทุกอย่าง จิวยี่ก็เลยคิดว่าการเรียกลมของขง เบ้งน้ี ถ้าได้ก็ดีจะช่วยให้ศึกกับโจโฉ ง่ายขึ้นมาก ถ้าพลาดก็ได้โอกาสส่ัง รปู ที่1.13 โจโฉแตกทัพเรื่อ ประหารขงเบ้ง ทางฟากโจโฉเองนั้นก็ ( https://www.facebook.com/AsianStudiesTH/posts/907948195946763/ ) ไมไ่ ดอ้ ยเู่ ฉยๆ โจโฉเองก็เตรียมการต่างๆ เพื่อให้พร้อมรบกับกังตั๋ง ก็ให้ซัวมอผู้เชี่ยวชาญการรบทางน้ำ เป็นแม่ทัพเรือฝึกทหารราบให้เป็น ทหารเรอื เพ่ือไปรบกับกงั ต๋ัง ด้านการฑูตกส็ ง่ คนไปเจรจากับกังต๋ังให้ยอมแพ้เข้ารว่ มกับตนแล้วชว่ ยกนั จดั การเล่าป่ี แตก่ ็ไม่สำเร็จ โดยส่งสายสืบเข้าไปล้วงความลับจากจิวยี่ สายสืบคนนี้เป็นเพื่อนเก่าเพื่อนสนิทกับจิวยี่ทำที เข้าไปเยีย่ มเยียนจิวยี่ จิวยี่ซึ่งรู้ทันว่าโจโฉส่งมาก็ทำการเลีย้ งรับรองอยา่ งดี แต่ปากก็ว่า “ วันนี้ดีใจพบ เพื่อนเก่ากินกันให้เต็มที่แต่ห้ามพดู ถึงการศึก ใครพูดเรื่องการศึกตอ้ งโดนประหาร ทำให้เพ่อื นของจิวยี่ ได้แตก่ นิ เลี้ยงอยา่ งเง่ยี บๆไมก่ ลา้ พูดถามเร่ืองการศึก ” เสร็จแล้วจิวยี่ก็แกล้งเมาหลับไป โดยจิวยี่ได้วางกลไว้ดัก เพื่อเพื่อนผู้นี้กับโจโฉไว้แล้ว โดยทำ หนังสือปลอมลายมือซัวมอ ว่าซัวมอส่งหนังสือขอมาสวามิภักดิ์กับกังตั๋ง เมื่อเจอจดหมายสายลับใน คราบเพ่อื นผูน้ ี้ก็รีบขโมยจดหมายหนกี ลบั ไปหาโจโฉ
32 เมื่อโจโฉเห็นจดหมายฉบับนี้ประกอบกับผลการฝึกซ้อมทหารเรือไม่เป็นผลเท่าไหร่ โจโฉก็คิด ว่าสงสัยท่าจะจริง ซัวมอดูไม่ค่อยตั้งใจฝึกซ้อมทหารเท่าไหร่ สงสัยจะมีใจเข้ากับกังตั๋ง จึงสั่งประหาร ซัวมอทนั ที ทางซัวมอกไ็ ดแ้ ตง่ งว่าอยดู่ ีๆตนทำไมถูกสง่ั ประหาร เมื่อเห็นอาการงุนงงของซัวมอโจโฉก็เข้าใจแล้วว่าตนเองนั้นโดนจิวยี่ต้มเข้าแล้ว เมื่อซัวมอโดน ประหารไปทนี ี้ โจโฉก็พบปัญหาหนักเนือ่ จากขาดแม่ทพั เรือไป แล้วทนี ้ใี ครจะฝกึ ซอ้ มทหารเรือใหโ้ จโฉ ในระหว่างที่โจโฉกำลังกลุ้มใจอยู่นั้น จิวยี่ก็ดำเนินแผนการขั้นต่อไปโดยการร่วมมือกับอุยกาย นายทหารใหญ่ที่อยู่ในองค์กรกังตัง๋ มาตั้งแต่สมัยซุนเกี๋ยน เป็นบุคลากรอาวุโส โดยอุยกายแกล้งทำเป็น ไม่พอใจจวิ ยีท่ ่ไี ดร้ บั หน้าทีเ่ ป็นแม่ทพั ใหญใ่ นการสู้ศึกกบั โจโฉ และยงั ทำตวั มองข้ามอุยกายที่อาวุโสกว่า หลังจากมีปากเสียงกันบ่อยๆ จิวยี่ก็ได้สั่งลงโทษโบยอุยกาย แบบนายทหารทุกนายช่วยกันห้ามก็ไม่ สำเร็จ จากการปรึกษาหารือเรือ่ งแผนการรบกันของจวิ ยี่กับขงเบ้ง ก็ได้ข้อสรุปมาว่าเป็นการใช้ไฟเผา ทัพเรือของโจโฉเป็นแผนที่ดีที่สุด ฝ่ายโจโฉนั้นตั้งใจคอยฝั่งอุยกายอยู่ตลอดเวลา คร้ันถึงเวลาเห็น อุยกกายนำเรือเข้ามาใกล้ เทียหยกเห็นผิดสังเกตจึงว่าแก่โจโฉ โจโฉเห็นชอบด้วยจึงให้บุนเพ่งไปห้าม เรอื เสียก่อน อุยกายเห็นได้ทีดังนั้นกส็ ง่ั เรือเร่งเขา้ ไปจุดไฟขึ้น คร้นั ลมสลาตนั พดั หนักกลา้ ทหารโจโฉก็ เข้าดับเพลิงมิทัน เรอื ท่ผี ูกติดกันแก้ไมไ่ ด้ก็ถกู เพลงิ วอดส้ินเพลิงลามตดิ เป็นหลายตำบล ทหารโจโฉก็ว่ิง วุ่นวายไปการนั้นโกลาหลนัก ขณะนั้นทัพจิวย่ี จิวท่าย ชีเซ่ง เตงฮอง มาถึงก็ตีหักเข้าไป ทหารจิวยี่เขา้ ไปถึงไหน เพลิงก็ลุกติดขึ้น และทหารโจโฉหนีมิทันต้องอาวุธเจ็บปวดล้มตายเป็นอันมาก ที่หนีมิทันก็ ตายในกองเพลิงบา้ ง ตกน้ำตายบ้าง ซุนกวนและเล่าปี่นั้นได้ชัยชนะเหนือโจโฉ ทำให้ความพยายามในการยึดดินแดนทางใต้ของโจ โฉตอ้ งลม้ เหลวลง โดยจุดแตกหักเกิดขน้ึ ณ ตำบลทีเ่ รยี กวา่ \"เซ็กเพ็ก\" (ผาแดง) ริมแมน่ ำ้ แยงซีเกยี ง ฝ่ายโจโฉเห็นดังนั้นก็ตกใจขี่ม้าหลบหนีไปทางตำบลฮัวหลิมพบลิบอง เล่งทองเข้าไล่ตีตามมา เตียวเลี้ยวกับซิหลงก็เข้าสู้มิได้แพ้ชนะกัน ซิหลงก็พาโจโฉหนีต่อ พบกำเหลงดักทางอยู่จึงหนีไปทาง หับป๋า ครั้นหนีมาใกล้ตำบลฮัวหลิม พบจูล่งเข้าสกัดทางอยู่ เตียวคับ เตียวเลี้ยวก็เข้าช่วยป้องกันทาง ด้านหลัง ทหารโจโฉทิ้งม้าและศัสตราวุธอันมากแล้วโจโฉก็สั่งให้รีบหนีไป ครั้นมาถึงตำบลโฮเลาก๊ก ก็ให้หยุดหุงอาหารอยู่ยังมิทันสุกได้กิน เตียวหุยก็เข้าล้อมไว้ เคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง ก็เข้าป้องกันแล้ว รีบหนไี ป ทหารที่หนีมาน้ันกอ็ ิดโรยทัง้ ต้องอาวธุ บาดเจ็บเปน็ อนั มากและเหน็ ทางเข้าลำก๋นุ ก็หลงในกล ขงเบ้ง เข้าไปทางน้อยและทางนั้นแคบเดินลำบากนักโจโฉก็ให้เร่งให้เดินไป ครั้นพ้นซอกเขาโจโฉก็
33 หัวเราะขึ้นแล้วว่า หากขงเบ้งให้คนมาซุ่มอยู่ตรงนี้เห็นตัวจะมิรอดแน่ ครั้นขาดคำได้ยินเสียง ประทัด กวนอูถือง้าวคุมสกัดทางไว้ โจโฉเห็นจวนตัวจะมิรอดทหารที่มาก็เหลือเพียงร้อยเศษ จึงวอนกวนอูให้ ปลอ่ ยตัวให้พน้ ภยั กวนอนู กึ ถงึ คร้ังสมัยทโ่ี จโฉเลย้ี งดตู นนึกสงสารจงึ หลีกทางใหโ้ จโฉไป ฝ่ายโจโฉหนีมาพบโจหยิน คิดยกกลับฮูโต๋ ให้โจหยินอยู่รักษาเมืองลำกุ๋น แฮหัวตุ้นรักษาเมือง ซงหยง เตียวเลี้ยวรักษาเมืองหับป๋า แล้วโจโฉก็จัดแจงทหารยกกลับไปฮูโต๋ ฝ่ายจิวยี่ครั้นรบมีชัยจึงยก กองทัพไปตั้งอยทู่ ต่ี ำบลลมิ กัง๋ หวังจะคดิ อา่ นไปตเี มอื งลำก๋นุ รูปท1่ี .14 โจโฉแตกทัพเรื่อ ( https://writer.dek-d.com/Ayothaya_knight/writer/viewlongc.php?id=298414&chapter=59 ) เลา่ ปี่ชิงไดเ้ มอื งเสฉวน ครั้นขงเบ้งมาอยู่กับเล่าปี่แล้วก็คิดตีเมืองลกเสีย เตียวเอ๊กก็ได้ตัดหัวเล่ากุ๋ยแล้วเปิดประตูเมือง รับเล่าปี่ เลา่ ป่ีก็ไดเ้ มอื งลกเสีย ขงเบ้งจงึ ให้จลู ่งไปปราบหัวเมืองเตงกั๋ง เงยี มหงัน ขงเบ้งกค็ ิดจะไปตีเอา ด่านกิมก๊กและส่งหนังสือให้เล่าเจี้ยงนอบน้อมแต่โดยดี เล่าเจี้ยงแจ้งดังนั้นก็โกรธฉีกหนังสือทิ้งเสีย แล้วก็แตง่ หนงั สอื ไปใหเ้ ตียวฬ่อใหช้ ่วยตีเลา่ ปี่ ฝ่ายม้าเฉียวซอ่ งสุมทหารได้เป็นอันมาก พาบังเต๊กยกไปตีได้เมืองกิจิ๋ว ถูกแฮหัวเอี๋ยนล้อมตคี นื ม้าเฉียวจวนตัวนักเหลือทหารอยู่เจ็ดคน จึงหนีฝ่าออกมาหนีออกไปอยู่กับเตียวฬ่อ เตียวฬ่อจึงให้ม้า เฉยี วไปตเี ลา่ ป่ี ตวั บังเตก๊ ปว่ ยอยู่มิได้ไปด้วย
34 ฝ่ายอุยหวนที่รักษาด่านกิมก๊กยอมนอบน้อมขงเบ้งแต่โดยดี พอดีม้าใช้แจ้งมาว่าเตียวฬ่อ ให้ม้าเฉียวมาตีเอาด่านแฮบังก๋วน ขงเบ้งจึงให้เตียวหุยไปช่วยก่อน และม้าเฉียวกับเตียวหุยรบกัน ก็มิได้แพ้ชนะกัน ขงเบ้งจึงคิดอุบายให้ม้าเฉียวมาเป็นพวก ก็ส่งของกำนัลให้เอียวสง ไปคอยยุแยง เตียวฬ่อ ม้าเฉียวก็มิอาจกลับเมืองได้จึงขอยอมอยู่ขงเบ้ง ครั้นเล่าปี่กลับมายังด่านกิมก๊กแล้ว ก็ให้ม้าเฉียวไปประชิดเมืองเสฉวน และตัวเล่าเจี้ยงเห็นว่าการจวนตัว ก็คิดที่จะออกไปนอบน้อมโดยดี จึงเอาตราเจ้าเมืองออกไปคำนับเล่าป่ี เล่าปี่เห็นดังนั้น ก็จูงเอามือเล่าเจี้ยงขึ้นมาที่ข้างบน แล้วร้องไห้ ว่าตัวเราซึ่งทำการครั้งนี้เป็นการจำใจ คิดแต่จะทำนุบำรุงแผ่นดินให้มีความสุข แล้วก็ให้เล่าเจี้ยงไปอยู่ เมืองกองอั๋น ซึ่งเป็นเมืองน้อยขึ้นอยู่แก่เมืองเกงจิ๋ว เล่าปี่จึงได้เมืองเสฉวนแต่นั้นมา แล้วก็ได้ตรา กฎหมายข้ึนมาใหม่ ตัง้ ให้ กวนอู เตยี วหยุ จลู ง่ มา้ เฉยี ว ฮองตงเปน็ ห้าทหารเสอื โจโฉตไี ด้ฮนั ต๋ง ฝ่ายซุนกวนรู้ว่าเล่าป่ีก็ให้จูกัดกิ๋นพี่ชายขงเบ้งไปทวงเมืองเกงจิ๋วตาม สัญญา เล่าปี่ก็มิยอมให้ ขงเบ้งจึงว่ากล่าวให้คืนแต่เมืองเตียงสา เลงเหลง ฮุยเอี๋ยงซึ่งเป็นเมืองขึ้นแก่เกงจิ๋ว ให้ไปว่ากล่าวแก่ กวนอูเอาเอง ครั้นจูกัดกิ๋นมาถึงเมืองเกงจิ๋วกวนอูก็มิยอมให้ จูกัดกิ๋นก็กลับไปหาเล่าป่ีอีกครั้ง เล่าปี่ก็ บอกว่ากวนอูน้ำใจดื้อดึง ปากก็ว่าตีได้เมืองฮันตง๋ เมื่อไหร่ จึงจะคืนเกงจิ๋วให้ จูกัดกิ๋นมิรูท้ ำประการใดก็ ลาออกมา ซุนกวนรู้ดังนั้นก็โกรธนัก ให้โลซกเชิญกวนอูออกมากินโต๊ะจะได้จับฆ่าเสีย ฝ่ายกวนอูก็มิเกรง กลัวลงเรือไปกับจิวฉอง ขณะกนิ อยนู่ ัน้ โลซกไดเ้ อ่ยทวงเมืองเกงจวิ๋ กวนอกู โ็ กรธแล้วตอบว่า ตอนที่เล่า ปี่ไปสกัดโจโฉหลายตำบล ตัวก็เสียเสบียงและทหาร จะได้เมืองเกงจิ๋วอยู่ก็ยังมิเพียงพอ แล้วก็แสร้งทำ เป็นเมาสุราจูงมือโลซกมาให้ส่งถึงเรือ ทหารที่ซุ่มอยู่ก็มิอาจทำอะไรได้ ด้วยกลัวจะเป็นอันตรายแก่โล ซก ฝ่ายซุนกวนรู้ดังนั้นก็โกรธ จัดแจงเกณฑ์ทหารสิ้นทั้งเมืองจะไปตีเมืองเกงจิ๋ว พอดีม้าใช้มาแจ้ง วา่ โจโฉจะยกมาตีกังตัง๋ ซุนกวนจึงออกไปต้งั รบั ณ ตำบลหับปา๋
35 ฝ่ายโจโฉว่ากังตั๋งเป็นแดนกันดาร เห็นจะเอาชนะลำบาก โจโฉจึงงดกองทัพไว้ แล้วคิดที่จะ เลื่อนเป็นวุยอ๋องอีก ฝ่ายซุนฮิวก็ว่ากล่าวทัดทานอยู่โจโฉก็โกรธ แล้วว่าท่านกล่าวทัดทานเช่นนี้เห็นจะ เหมอื นซนุ ฮก ซนุ ฮิวก็ลากลบั มาบา้ นมีความทกุ ข์น้อยใจเปน็ อันมาก จนตรอมใจตาย ฝ่ายพระเจ้าเหีย้ นเต้กลวั วา่ โจโฉเป็นวุยอ๋องแลว้ จะคดิ กบฏเอาราชสมบัติ จงึ เขยี นหนังสือสง่ ให้ ฮกอ้วนผู้เป็นบิดานางฮกเฮามเหสี ให้ช่วยคิดการกำจัดโจโฉเสีย โจโฉจับได้หนังสือก็โกรธ ก็จับฮกอ้วน นางฮกเฮาและครอบครัวมาฆ่าเสียสิ้น แล้วกะเกณฑ์ทหารจะไปตีเมืองฮันต๋ง ฝ่ายเตียวฬ่อก็ให้บังเตก๊ ออกรบกับโจโฉ โจโฉเห็นบังเต๊กชำนาญสงครามนัก ก็ใคร่อยากได้บังเต๊กมาอยู่ด้วย ก็จับได้ตัวบังเต๊ก บงั เต๊กกย็ อมมาอยู่ดว้ ย ฝา่ ยเตยี วฬ่อสู้โจโฉมไิ ด้ กย็ อมสวามภิ กั ดด์ิ ว้ ยโจโฉ โจโฉมใี จเอ็นดู จึงตั้งใหเ้ ตียว ฬ่อเปน็ เจ้าเมืองปาตง๋
36 บทท่ี 7 ยุทธการทเี่ ขาเตงกนุ สนั ยทุ ธการที่เขาเตงกุนสัน ฝ่ายอาณาประชาราษฎร์ในเมืองเสฉวนรู้ว่า โจโฉตีได้เมืองฮันต๋งแล้วก็สะดุ้งตกใจ เกรงว่าโจโฉ มาตีเมอื งเสฉวน ขงเบ้งจงึ ออกอุบาย ส่งหนังสอื ให้ซนุ กวน วา่ ใหต้ เี มอื งหบั ป๋าเสีย จะคืนเมืองขึน้ เกงจิ๋ว สามเมืองให้ ซุนกวนจึงออกตีได้เมืองอ้วยเซีย แล้วจะไปตีเมืองหับป๋า ฝ่ายเตียวเลี้ยวซึ่งรักษาเมือง หับป๋าอยู่นั้น ก็ส่งหนังสือไปถึงโจโฉ โจโฉจึงให้แฮหัวเอี๋ยนอยู่รักษาเมืองฮันต๋ง แล้วก็ยกทหารมา บรรจบเตยี วเลี้ยว ฝ่ายโจโฉและซุนกวนก็ออกรบด้วยกันเดือนเศษ ซุนกวนก็ยอมอ่อนน้อมแก่โจโฉ ส่งหนังสือไป ยังโจโฉขอเลิกทัพ โจโฉก็ยกกลับฮูโต๋ ขุนนางใหญ่น้อยก็กราบทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ ให้โจโฉเป็นวุยอ๋อง โจโฉมีความยินดีนัก และตั้งให้โจผีบุตรคนโตเป็นที่ชีจู๊ สืบตำแหน่งโจโฉ อยู่มาม้าใช้มาบอกว่าโลซกท่ี ปรึกษาซุนกวนถึงแก่ความตายแล้ว และเล่าปี่คิดจะมาตีเอาเมืองฮันต๋ง โจโฉเห็นดังนั้นก็โกรธ ให้โจ หองยกทหารไปชว่ ยแฮหัวเอี๋ยน ฝ่ายเล่าปีก่ ็รกุ เข้าตีทหารเตียวคบั แตก และยึดได้ที่เก็บเสบียงท่ีเขาเทียนตองสัน ก็รุกคืบเข้าจะ ไปตีเอาที่เก็บเสบียงข้างเขาเตงกุนสัน ซึ่งแฮหัวเอี๋ยนรักษาอยู่ ฝ่ายโจโฉรู้ดังนั้นก็ยกทหารมาบรรจบ โจหอง ณ เมอื งฮนั ต๋ง ใหแ้ ฮหวั เอยี๋ นระวงั รกั ษาเสบียงไวใ้ หด้ ี ฝ่ายขงเบ้งก็ใหฮ้ องตงออกตีเขาเตงกุนสนั ฮองตงใช้อุบายล่อให้แฮหัวเอี๋ยนออกมา แฮหัวเอี๋ยน มิสำคัญในกล ก็ออกมาถูกฮองตงเอาดาบฟันแฮหัวเอี๋ยนศรีษะขาดตาย ฝ่ายโจโฉรู้ดังนั้น ก็ร้องไห้รัก แฮหัวเอี๋ยนมาก แล้วโกรธยกทหารสี่สิบหมื่นหวังแก้แค้นแทนแฮหัวเอี๋ยนกลับสู้อุบายขงเบ้งมิได้ แตกหนีกลับมาต้องยกทัพกลับฮูโต๋ ทั้งเสียเมืองฮันต๋ง ขณะนั้นพระเจ้าเหี้ยนเต้มาอยู่ฮูโต๋ได้ยี่สิบสามปี เล่าปี่ก็ได้ทำพิธีตั้งตัวเป็นเจ้า เรียกว่าเจ้าฮันต๋ง ชัยชนะของศึกเขาเตงกุนสันของฝ่ายเล่าป่ี ทำให้ยึด เมอื งฮนั ตง๋ และตั้งตนเปน็ อ๋องได้สำเร็จ
37 ประหารกวนอู ฝ่ายโจโฉเมื่อรู้ว่าเล่าปี่ตั้งตัวเป็นเจ้า ก็โกรธนัก สุมาอี้จึงเสนออุบายให้ชวนซุนกวน เข้าร่วมตี เอาเมืองเกงจิ๋วคืน ฝ่ายซุนกวนกเ็ หน็ ชอบ ดว้ ยมีความแค้นอยนู่ านแลว้ ฝ่ายกวนอูได้รับตราตั้งจากเล่าปี่ให้เป็นใหญ่ในเมืองเกงจิ๋ว และให้ไปตีเอาเมืองอ้วนเซีย กวนอู จึงให้ปลูกร้านรายทางตามริมน้ำ หวังมิลิบองซ่ึงตั้งทัพอยู่ด่านแฮเค้ามาโจมตีได้ หากมีทหารยกมา แต่ ละร้านก็จะจุดควันเพลิงเป็นสัญญาณ ก็จะช่วยถึงกันได้ แล้วกวนอูก็ออกตีมาประชิดเมืองอ้วนเซีย โจโฉรู้ดังนั้นก็ให้อิกึ๋มและบังเต๊ก ออกช่วยตีกวนอู อิกึ๋ม บังเต๊กก็ต้ังค่ายทัพอยู่ ขณะนั้นโจหยินยืนอยู่ บนหอรบ ให้ทหารยิงเกาทัณฑ์ไปถูกไหล่ซ้ายกวนอู กวนเป๋งก็เข้าไปช่วยให้กวนอูกลับมาค่าย กวนอูก็ ปว่ ยอยู่ ฝ่ายลิบองเห็นดังนั้นก็ทำทีปลอมเป็นเรือลูกค้าแล่นผ่านร้านไฟ ทำทีเป็นหลบพายุ แล้วก็จับ ทหารที่ดูร้านไฟเสีย ปูนบำเหน็จเป็นอันมาก แล้วให้ไปเรียกชาวเมืองให้เปิดประตูรับ ฝ่ายทหารใน เมืองสำคัญว่าพวกเดียวกัน ก็เปิดประตูรับ ลิบองจึงให้ทหารกรูเข้าไป ได้เมืองเกงจิ๋วโดยง่ายมิได้สู้รบ เลย แลว้ เอาอกิ ม๋ึ ออกจากคกุ คืนให้แก่โจโฉ ฝ่ายโจโฉกย็ กทัพหลวงหวังมาช่วยเมืองอ้วนเซยี ฝ่ายกวนอู รวู้ า่ โจโฉยกมา และเมืองเกงจวิ๋ กเ็ สยี แกล่ ิบองแล้ว กม็ ไิ ด้เชื่อ และซหิ ลงซึ่งยกทัพมาถึงกเ็ ข้าสดู้ ว้ ยกวนอู โจหยินซึ่งรักษาเมืองอ้วยเซียอยู่ เห็นดังนั้นก็ออกมาช่วยรบกระหนาบ กวนอูเห็นจะสู้มิได้ก็หนีออกมา ฝา่ ยทหารกวนอกู ค็ ดิ ถึงบุตรภรรยาที่อยใู่ นเมอื งเกงจว๋ิ ก็มมิ ใี จสู้รบ หลบหนีออกมาเปน็ อันมาก กวนอูก็ รบต้านทานอยู่ แล้วหนีไปอยู่เมืองเป๊กเสีย แล้วขอความช่วยเหลือจากเล่าฮอง เบ้งตัด ซึ่งอยู่เมือง ซงหยง ฝ่ายเล่าฮอง เบ้งตัด ก็มิช่วยเหลือ กวนอูรู้ดังนั้นเห็นจะต้านทานท่ีเมืองเป๊กเสียไม่ได้ ใหจ้ ิวฉองอยู่รกั ษาเมืองเป๊กเสยี ไว้ แล้วก็หลบหนอี อกมาหวงั ไปเสฉวน ทหารซนุ กวนก็จบั กวนอูได้ ฝ่าย ซนุ กวนเหน็ วา่ กวนอมู ีความซอ่ื สตั ย์นกั เหน็ จะเล้ยี งไวม้ ไิ ด้กใ็ ห้ประหารกวนอู กวนเป๋งเสีย ฝ่ายจิวฉองรู้ ดงั น้ันก็เอาดาบเชอื ดคอตายตาม
38 โจโฉตาย ฝ่ายเล่าปี่ครั้นรู้ข่าวกวนอูตายแล้วก็ร้องไห้สิ้นสติสมประดีไป ครั้นฟื้นขึ้นก็ว่าจะปองล้างกังต๋ัง ตลอดไป แล้วจะยกทหารไปล้างกังตั๋งเสีย ฝ่ายขงเบ้งให้ระงับไว้ก่อน เล่าปี่ก็ยอม แล้วก็ให้ฆ่าเล่าฮอง บุตรบุญธรรมเสีย ส่วนเบ้งตัดหนีไปสวามิภักดิ์แก่โจผี ภายโจโฉก็ปวดหัวมากจึงให้หาหมอฮัวโต๋มา รักษา ครนั้ หมอฮัวโต๋มาถึงกเ็ สนอการรักษา ใหผ้ ่าศรษี ะชำระโรค โจโฉไดย้ ินดังนั้นก็โกรธ ว่าเปน็ อบุ าย จะฆา่ ตัวใหต้ าย ก็จบั หมอฮัวโต๋ไปใสค่ ุกทรมาณ อยู่มาไมน่ านหมอฮัวโต๋ก็ตาย ภายหลงั โจโฉก็เห็นว่าตัวจะมิรอดแลว้ ก็ให้หา โจหอง ตนั กุ๋ย สมุ าอี้ กาเซี่ยง ฝากฝังบตุ รภรรยา ให้โจผีสืบทอดตำแหน่งต่อไป สั่งแล้วก็ทอดใจใหญ่ ก็ผวาล้มลงขาดใจตาย เมื่อโจโฉตายนั้น อายุได้หก สิบหกปี พระเจาเหี้ยนเต้มาอยู่เมืองฮูโต๋ได้ยี่สิบห้าปี ฝ่ายพระเจ้าเหี้ยนเต้ก็พระราชตราตั้งให้แก่โจผี ใหส้ ืบดำรงตำแหน่งโจโฉตอ่ ไป ฝ่ายโจสิดน้องโจผี ก็มิได้มายอมคำนับศพบิดา โจผีจึงสั่งให้ลงอาญาแก่โจสิด ฝ่ายโจสิดก็มิได้ เกรงกลัว โจผีก็โกรธนักให้เคาทูไปจับตัวโจสิดมา ฝ่ายมารดาโจผีเห็นโจผีทำดังนั้น ก็ร้องไห้อ้อนวอน โจผีก็ให้โจสิดทำโคลงเกี่ยวกับพี่น้อง ภายใจเจ็ดก้าวโดยมิให้เอ่ยคำว่าพี่น้อง หากทำมิได้ก็จะให้ฆ่าเสีย โจสิดก็มิย่อท้อ เดินคิดโคลงได้เจ็ดก้าวก็เอ่ยว่า “ ต้มถั่วเผาถั่วเป็นเชื้อไฟ เสียงถั่วในหม้อร้องร่ำไห้ ถ่ัวเถาเกิดจากหนึ่งสายใย ไฉนเร่งเรา้ เผาผลาญกนั ” โจผีได้ยินกร็ ำลึกถึงพน่ี อ้ งแลว้ กร็ อ้ งไห้รกั ให้โจ สิดไปอย่เู มืองอนั เหียง และตัวโจผนี ้ันกท็ ำยศยง่ิ กวา่ โจโฉ ข่งเหงพระเจ้าเห้ยี นเต้ ฝา่ ยแฮหัวตนุ้ ปว่ ยเปน็ ไขห้ นัก อยมู่ าไม่นานก็ตาย อยู่มาโจผีบังคับให้พระเจ้าเหี้ยนเต้ออกเสียจากบัลลงค์ แล้วให้โจผีขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ แทน สถาปนาราชวงค์วุย ให้ไปสร้างวังใหม่อยู่ ณ เมืองลกเอี๋ยง ฝ่ายขงเบ้งแจ้งดังนั้น ก็จัดแจงทำพิธี ยกเลา่ ปขี่ ึน้ เป็นกษตั รยิ ์ในเวลาตอ่ มา
39 เล่าปีต่ าย ฝ่ายเล่าปี่ตั้งแต่เสียทัพแตกมานั้น ก็ อัปยศอดสูใจยิ่งนัก มิยอมกลับเสฉวน ครั้น อยู่มาป่วยหนัก รู้ว่าตัวจะตายแน่แลว้ ก็เรียก หาขงเบ้ง จูล่ง และนายทหารทั้งปวงเข้ามา เล่าปี่ก็ฝากฝังอาเต๊าให้แก่ขงเบ้ง ช่วยทำ นุบำรุงต่อไป ครั้นสั่งสิ้นความก็ตรอมใจตาย ครองราชย์ได้สามปี แล้วขุนนางทั้งปวงก็เชิญ อาเต๊าขึ้นสืบราชสมบัติ มีพระนามว่า พระ เจ้าเล่าเสีย้ น รูปท่1ี .15 เลา่ ป่ี ( https://th.wikipedia.org/wiki) ฝ่ายสุมาอี้เห็นว่าบ้านเมืองเสฉวนยัง เลา่ ป่ี (ค.ศ. 161 – 10 มถิ นุ ายน ค.ศ. 223) ( 刘备 Liú Bèi ) มิปกติ จึงเสนอพระเจ้าโจผีให้ตีเสฉวนเสีย เป็นขุนศกึ ในสมัยปลายราชวงศ์ฮนั่ ตะวนั ออก ผกู้ ่อตง้ั และ พระเจ้าโจผีเห็นด้วย ก็ให้ตระเตรียมทหาร ผู้ปกครองคนแรกของจก๊ กก๊ แล้วยกไปเป็นห้าทาง พระเล้าเล่าเสี้ยนรู้ ดังนั้นก็ตกพระทัยนัก เรียกหาขงเบง้ เขา้ มาชว่ ยคิดราชการ ขงเบง้ จงึ ใหเ้ ตงจ๋ีไปผกู พันธไมตรีกับซุนกวน ซุนกวนก็ยอมด้วย พระเจ้าโจผีเห็นว่า เมืองเสฉวนกับเมืองกังตั๋งเป็นไมตรีกัน ดีร้ายจะยกมาบรรจบตี ลกเอี๋ยง ก็ให้ยกไปตีเมืองกังตั๋ง ซุนกวนก็ส่งหนังสือขอกองทัพไปช่วย ขงเบ้งก็ให้จูล่งยกทหารจะไปตี เมืองเซ่งอั๋น พระเจ้าโจผีรู้ดังนั้นก็ถอยทัพกลับ ชีเซ่ง เตงฮอง เห็นได้ทีก็ไล่ตามเข้าไป เตียวเลี้ยวเห็น ดังนนั้ ก็เขา้ ช่วยพระเจา้ โจผี ถูกเกาทัณฑบ์ าดเจ็บ อยูม่ าพิษเกาทณั ฑ์กก็ ลุ้มขน้ึ แลว้ ก็ตาย อยูม่ าพระเจ้าเล่าเสย้ี นเสวยราษฎร์ไดส้ ามปี เบ้งเฮก็ เจา้ เมืองมันออ๋ ง คิดรกุ รานเสฉวน ขงเบ้งก็ ขอออกไปปราบปรามหัวเมืองให้สิ้นซาก และเส้นทางไกลกันดารนัก ทั้งโรคร้ายก็มาก ขงเบ้งก็ได้ยก ทหารลงใต้ จบั ตัวเบ้งเฮ็กได้เป็นหลายครง้ั และน้ำใจชาวเผ่าทางใตน้ น้ั ดรุ ้ายนกั กม็ ิอาจหักได้ดว้ ยกำลงั ทหาร ขงเบ้งก็หวังปราบปรามหัวเมืองให้สิ้นซาก จึงปล่อยตัวเบ้งเฮ็กเสียหกครั้ง ไล่ต้อนเบ้งเฮ็กจนอับ จน ก็จับได้ เบ้งเฮก็ จึงยอมออ่ นนอ้ มด้วยขงเบ้ง ไมค่ ดิ รกุ รานเสฉวนอกี เลยขงเบ้งก็ยกทหารกลับเสฉวน
40 บทที่ 8 สถาปนาราชวงศ์จ้นิ ขงเบง้ ตวี ุยก๊ก ฝ่ายพระเจ้าโจผีครองราชย์ได้เจด็ ปี ก็ประชวรหนักเห็นว่าตัวจะมิรอด ก็เรียกโจจิ๋น สุมาอี้ ฝาก ฝังโจยอยบตุ รชายให้สบื ราชสมบตั ติ อ่ ไป สั่งเสร็จแลว้ กข็ าดใจตาย ขุนนางทัง้ ปวงจึงเชิญพระเจา้ โจยอย ข้ึนเสวยราชสมบัตแิ ลว้ ให้สมุ าอี้ ไปรับหน้าศกึ ท่ีเมอื งเสเหลยี ง ฝา่ ยขงเบ้งเหน็ วา่ สมุ าอี้มสิ ตปิ ญั ญา กค็ ดิ อุบายปลอ่ ยขา่ วลือไปทว่ั ลกเอ๋ียงวา่ สุมาอ้ีคดิ ขบถ พระ เจ้าโจยอยก็ทรงเชื่อ ก็ถอดสุมาอี้ออกจากขุนนาง ให้ไปเป็นไพร่ทำมาหากิน อยู่บ้านเก่า ฝ่ายขงเบ้งรู้ ดังนั้นก็ยินดี เข้ากราบทูลพระเจ้าเล่าเสี้ยน ขอไปตีลกเอี๋ยง ขณะนั้นพระเจ้าเล่าเสี้ยนครองราชย์ได้ห้า ปี ฝ่ายขงเบ้งออกจากเมืองฮันต๋ง แวะเข้าคำนับที่ฝังศพม้าเฉียว แล้วตีเข้ามาจะตีเอาเมืองเทียน ซุย ให้จูล่งซุ่มทหารอยู่ และขงเบ้งก็ใช้อุบายล่อม้าจุ้น เจ้าเมืองเทียนซุยออกมา เกียงอุยซึ่งเป็น นายทหารในเมืองนั้นสำคัญในอุบาย ก็ซ้อนกลเสีย จูล่งเสียทีก็กลับเข้าไปหาขงเบ้ง ฝ่ายขงเบ้งเห็นว่า เกียงอุยมสิ ตปิ ัญญารลู้ ว่ งนัก ก็ใครไ่ ดม้ าอยดู่ ว้ ย จงึ ทำอบุ ายเสีย เกยี งอุยจึงยอมมาทำการอยดู่ ้วยขงเบง้ ขงเบ้งก็ยกมาถึงเขากิสาน พระเจ้าโจยอยก็ตั้งให้โจจิ๋น ออกต้านทานขงเบ้ง ฝ่ายโจจิ๋นสู้ขงเบ้งมิได้ ก็ แตกหนีมา ฝ่ายพระเจ้าโจยอยเห็นดังนั้น ก็มิรู้จะหานายทัพมาสู้ขงเบ้ง จงฮิวจึงเสนอให้กลับแต่งตั้งสุมาอี้ เข้าสู้กับขงเบ้ง พระเจ้าโจยอยเห็นชอบด้วย ก็ตั้งให้สุมาอี้เป็นขุนนางอย่างเก่า แล้วให้ไปบรรจบกับ พระเจ้าโจยอย ณ เมอื งเตียงฮัน ฝ่ายขงเบ้งรู้วา่ พระเจ้าโจยอยใหส้ ุมาอี้กลับตำแหน่งอยา่ งเก่าก็ตกใจนกั แล้วว่าสุมาอจ้ี ะมาตีปิด ต้นทาง จึงหาผู้อาสาไปรักษาด่านเกเต๋ง ม้าเจ๊กก็ได้อาสาแลทำทัณฑ์บนไว้ แล้วยกไป ฝ่ายม้าเจ๊กเมื่อ มาถึงก็ประมาท ไปตั้งทัพสกัดบนยอดเนินเขา เมื่อสุมาอี้เมื่อยกทัพมาถึง เห็นดังนั้น ก็เข้าล้อมเนินเขา ปิดทางน้ำและจุดไฟเผาเสีย ทหารม้าเจ๊กก็แตกตื่นเป็นอลหม่าน ทหารสุมาอี้ก็เข้าล้อมอยู่ ม้าเจ๊กเห็น ดังนั้นก็จวนตวั หนีหักออกมา และรักษาต้นทางเกเตง๋ ไว้มิได้
41 รูปท่ี 1.16 ขงเบ้งดดี พณิ ( https://www.blockdit.com/posts/5e9aa32b7b97b70cbb678354 ) ฝ่ายขงเบ้งรู้ดังนั้นก็ตกใจ ก็รีบเตรียมถอยทัพกลับฮันต๋ง เดินทางไปถึงเมืองเสเสีย ก็ให้หยุดอยู่ และทหารบอกว่า สุมาอี้ยกทัพมาถึงแล้ว ทหารขงเบ้งก็ตกใจหน้าซีดเสียทุกคน และขงเบ้งเห็นว่าจวน ตัวคับขันนัก ก็ให้เปิดประตูเมืองทั้งสี่ด้าน แล้วมิให้ผู้ใดส่งเสียง แล้วตัวขงเบ้งก็ขึ้นไปบนกำแพงเมือง เล่นดีดพิณสบายอยู่ สุมาอี้เห็นดังนั้นก็นึกสงสัย พิเคราะห์อยู่ก็เห็นว่า ขงเบ้งแต่งกลมีทหารซุ่มเป็น มั่นคง ก็ให้เรง่ ถอยทหารกลับ ฝ่ายทหารทั้งปวงเห็นสุมาอี้ยกทัพกลับไป ก็มีความยินดี แล้วขงเบ้งก็ให้ล่ากลับฮันต๋ง ฝ่ายจูลง่ ซึ่งล่วงมาอยู่ตำบลกิก๊ก ก็ฝ่ากลับออกมาได้อย่างมิเป็นอันตราย ครั้นขงเบ้งกลับถึงฮันต๋งก็ฝืนใจ ให้ ประหารม้าเจ๊กตามอาญาและทัณฑ์บน ขงเบ้งก็ให้เตรียมทหารพรักพร้อมไว้ รอการตีลกเอี๋ยงอีกครา หนง่ึ ขงเบง้ ตาย ฝ่ายขงเบง้ ซอ่ งสุมทหารได้สามปี ก็ลาพระเจา้ เหี้ยนเต้ไปปราบวยุ กก๊ ให้ราบคาบ แลว้ กย็ กทหาร มาเขากิสานอีก สุมาอี้ก็ออกสกัดทัพ ขงเบ้งก็ได้แต่งหนังสือชวนซุนกวนตีกระหนาบ ซุนกวนก็ยกทัพ
42 หลวงมาเอง พระเจ้าโจยอยก็ออกไป สกัดซุนกวนที่เมืองหับป๋า ครั้นรบกัน ทหารซุนกวนก็สู้มิได้จึงยก ทัพกลับกังตั๋ง ฝ่ายขงเบ้งก็รบกับสุมาอี้ยืดยาวอยู่ สุมาอี้ก็ตั้งมั่นมิได้ออกรบ ขงเบ้งก็ให้ทหารส่งผ้าซบั ในผ้หู ญิง ไปยงั คา่ ยสุมาอี้ ทำทีเป็นเยาะเยย้ มิใช่ชายชาติทหาร สุมาอเี้ ห็นดังนั้นกโ็ กรธแตอ่ ย่ใู นใจ แล้ว ก็ถามถึงตัวขงเบ้งกับทหารผู้นั้น ทหารผู้นั้นก็ว่า ขงเบ้งนอนมิได้ ตรวจกำชับดูแลทหารอยู่เสมอ การ ใหญ่น้อยก็มิได้ผ่อนผันให้ผู้ใดทำ สุมาอี้ได้ยินดังนั้นกว็ ่าเห็นขงเบ้งจะอายุสั้นเสียแล้ว แล้วก็ให้บำเหน็จ รางวัลแก่ทหารผู้นั้น ตามสมควร ครั้นขงเบ้งอยู่ในค่าย และเห็นดาวประจำตัวเศร้าหมองนัก ก็ว่าเห็นตัวจะตายอย่างแน่นอน เกียงอุยก็ว่าให้ทำพิธีต่ออายุ ก็จะพอสืบไปได้บ้าง ขงเบ้งเห็นด้วย ก็ให้จัดทำพิธีต่ออายุ ครั้นทำพิธีอยู่ หกคืน สุมาอ้ีกเ็ หน็ ดาวอปุ ราชเมอื งเสฉวน เศรา้ หมองอยู่ ก็เหน็ ไดท้ ี ให้ทหารไปรอ้ งท้าทายถงึ คา่ ย ครั้นขงเบ้งก็ได้ให้เอียวหงี ทำหุ่นปั่นแทนตัวนั่งเกวียนอยู่ ให้ทหารทำตัวเป็นปกติ แล้วก็สั่ง เสยี ก่อนตาย ให้เจยี วอ้วนเปน็ มหาอปุ ราชแทนตน ใหเ้ กยี งอยุ วา่ ราชการฝ่ายทหาร ฝ่ายอุยเอี๋ยนรู้ว่าขงเบ้งตายแล้วก็คิดกบฎ เมื่อถึงคราวขงเบ้งทำพิธีต่อชะตาอายุตนเอง ในคืน วันที่ 7 พิธีจวนจะสำเร็จแล้ว หากตะเกียงไฟไม่ดับไปเสียก่อน สุมาอี้ได้ใช้ให้กองสอดแนมแสร้งทำว่า จะโจมตี ก็เป็นอุยเอี๋ยนที่วิ่งทะเล่อทะล่าเข้ามารายงานในกระโจม เป็นเหตุให้ลมพัดตะเกียงดับทันที เกียงอุยโมโหอุยเอีย๋ นมาก ชักกระบี่จะสังหารทันที แต่ขงเบ้งห้ามไว้ โดยบอกว่า เป็นชะตาข้าพเจา้ เอง ไม่เกี่ยวกับอุยเอี๋ยนหรอก ก่อนขงเบ้งจะตาย ได้สั่งเสียไว้หลายอย่าง และกล่าวกับหลายบุคคลว่า เม่ือ เราตายไปแล้ว อุยเอยี๋ นจะเป็นกบฏ และได้วางแผนใหท้ ่ีจะกำจัดอยุ เอยี๋ น โดยขณะที่ทัพจ๊กก๊กยกกลบั เสฉวนนนั้ เกียงอุยบอกวา่ ขงเบ้งใหอ้ ยุ เอี๋ยนเปน็ กองหลัง ยังความไมพ่ อใจแกอ่ ุยเอย๋ี นมาก จงึ ประกาศ ไม่เข้าร่วมกับทพั จ๊กอีกตอ่ ไป โดยมีม้าต้ายแสร้งทำเป็นแนวรว่ มด้วย อุยเอี๋ยนนำกำลังทหารทั้งหมดมา ล้อม หมายจะตีเมืองฮันต๋ง เมื่อถึงเมืองกพ็ บ เกียงอุย และเต่งหงีเฝ้าเมืองอยู่ ทั้งสองได้อ่านจดหมายท่ี ขงเบ้งทิ้งไว้ก่อนตายและได้บอกกับอุยเอี๋ยนว่า \"หากเจ้าเงยหน้าขึ้นฟ้าแล้วตะโกนว่า ผู้ใครกล้าฆ่า ข้า 3 รอบ แล้วเจ้าไม่ตายก็ถือว่าเจ้าเป็นคนที่แน่จริง เราจะเปิดประตูยกเมืองให้แก่เจ้าทันที\" เม่ือ ไดท้ อี ยุ เอีย๋ นแหงนหนา้ ตะโกนข้ึนฟ้าด้วยความคะนอง 3 ครงั้ วา่ \"ผ้ใู ดจะฆา่ ขา้ \" ทันใดนนั้ มา้ ต้ายกท็ ขี่ ่ี ม้าขนาบข้างอุยเอ๋ียนตามแผนของขงเบ้งและตะโกนจากด้านข้างของอยุ เอี๋ยนว่า \"ข้าผู้มีฝีมือน้ีล่ะ ฆ่า เจ้า\" อุยเอี๋ยนได้ยินแล้วกต็ กใจทำอะไรไม่ถูก ถูกม้าต้ายฟันคอขาดทันทีเอียงหงี เกียงอุยก็มคี วามยนิ ดี แล้วให้เอาศพขงเบ้งไปฝังไว้ ณ เขาเตงกุนสัน ขณะนั้นพระเจ้าเล่าเสี้ยนเสวยราษฎร์ได้สิบสองปี ภายหลังขงเบ้งตาย ฝ่ายสุมาอี้รู้ดังนั้นก็ติดตามไป หวังจะตีทหารเสฉวน และไปเห็นหุ่นปั้นของขงเบง้ จงึ คิดวา่ ขงเบง้ ยงั ไมต่ าย และเหน็ จะต้องกลขงเบ้งเสียแล้ว ก็รบี ให้ยกทหารกลับ
43 ฝ่ายพระเจ้าโจยอยก็ตั้งให้สุมาอี้เป็นมหาอุปราช และอยู่มาไม่นานก็สิ้นพระชมน์ ขณะนั้นพระ เจ้าโจยอยครองราชย์ได้สิบสามปี สุมาอี้ก็ให้โจฮองสืบราชสมบัติต่อมา ฝ่ายเกียงอุยก็มาตีวุยก๊กอยู่ต่อ เนืองๆ อยู่มาพระเจ้าโจฮองเสวยราษฎร์ไดส้ ิบสามปี สมุ าอีก้ ็ปว่ ยตาย พระเจ้าโจฮองกต็ ั้งให้สุมาสู สมุ า เจยี วบุตรชายสมุ าอี้ คมุ อำนาจบ้านเมืองและทหารทง้ั ปวง สมุ าเจียวตีเมืองเสฉวน ขณะนั้นลกซุนและจูกัดกิ๋น ผู้มีสติปัญญาเมืองกังตั๋งก็ตายแล้ว อยู่มาพระเจ้าซุนกวน เสวย ราษฎร์ได้ยี่สิบสี่ปี ก็ประชวรหนักถึงแก่ความตาย จูกัดเก๊กและขุนนางทั้งปวงก็ตั้งให้ซุนเหลียง เสวย ราษฎร์แทน ฝ่ายสุมาสูและสุมาเจียว เหล่าขุนนางทั้งหลายก็อยู่ในบังคับบัญชาสิ้น และทำการกำเริบ พระเจ้าโจฮองก็คิดทำการกำจัดเสีย สุมาสูเห็นดังนั้นก็โกรธนัก ถอดพระเจ้าโจฮองออกจากราชสมบัติ ก็ให้โจมอ หลานพระเจ้าโจผี ครองราษฎรแ์ ทน พระเจา้ โจมอก็แตง่ ตั้งใหส้ มุ าสูเป็นมหาอุปราช อยู่มาพระเจ้าโจมอเสวยราษฎร์ได้สองปีเศษ สุมาสูก็ถึงแก่ความตาย สุมาเจียวก็ได้ เป็นมหา อุปราชแทน ฝ่ายเกียงอุยเห็ราชการเมืองวุยก๊ก แปรปรวนอยู่ ก็เข้ายกทหารเข้ารบอยู่ต่อเนือง แต่มิ สำเรจ็ ฝ่ายเมืองกังตั๋ง หมดสิ้นยุคพระเจ้าซุนเหลียง ก็ได้ซุนฮิวปกครองต่อมา เมืองวุยก๊ก ก็ได้โจฮวน สืบราชสมบัติต่อจากโจมอ ฝ่ายพระเจ้าเล่าเสี้ยน ซึ่งอยู่แดนเสฉวนนั้น ก็มิได้เอาใจใส่ราชการ เสพย์ สุราทุกวันมิได้ขาด เชื่อฟังแต่ถ้อยคำฮุยโฮขันที ฝ่ายเกียงอุยก็ได้ตีวุยก๊ก อยู่หลายครั้ง อยู่มาฮุยโฮก็ได้ ยุยงพระเจ้าเล่าเสี้ยน ให้เรียกเกียงอุยกลับ ด้วยติดสินบนเงียมอูขุนนางในเมืองเสฉวน พระเจ้าเล่า เสี้ยนก็ให้เรียกเกียงอุยกลับ เกียงอุยรู้ดังนั้นก็น้อยใจ แล้วยกทหารลาออกมาทำไร่นา ฝึกทหารอยู่ท่ี ตำบลหลงเส ฝ่ายสุมาเจียวเห็นราชการเมืองเสฉวนอิดโรย และเห็นจะเสื่อมสลายแล้วก็ให้ เตงงาย จงโฮย ออกตีเสฉวนให้ได้ พระเจ้าเล่าเสี้ยนก็มิได้สนใจออกว่าราชการ และมิได้ป้องกันบ้านเมือง เตงงายก็ได้ แยกไปตีทางอิมเป๋ง ทางนั้นเดินลำบาก กันดารแสนเข็ญนัก ฝ่ายเสฉวนแลเห็นเส้นทางอิมเป๋งกันดาร
44 มิคิดว่าจะมีทหารยกมาได้ จึงป้องกันหละหลวม เตงงายก็ยกทหารมาน้อยแต่ก็ผ่านมาได้ จะเข้าเมือง เสฉวน ฝ่ายพระเจ้าเล่าเสี้ยนเห็นจวนตัว ก็มิคิดอ่านป้องกัน ยอมอ่อนน้อมออกไปคำนับ มอบเมือง เสฉวนให้แก่เตงงาย ฝ่ายเกียงอุยรู้ดงั นน้ั ก็ตกใจ แล้วแสร้งยอมเข้าไปอยู่ด้วยจงโฮย แล้วยุให้คิดกบฎ ก็ ถกู ทหารฆา่ ตายท้ัง จงโฮย และเกยี งอุย สมุ าเจยี วจึงไดเ้ สฉวนแต่น้นั มา สุมาเอี๋ยนสถาปนาราชวงศ์จ้นิ ฝ่ายพระเจ้าโจฮวนก็ได้แต่งตั้ง สุมาเจียวเป็นจีนอ๋อง อยู่มาไม่นานสุมาเจียวก็ตาย สุมาเอี๋ยน บุตรชาย ก็ได้เป็นจนี อ๋องแทนบิดา อยู่มาสุมาเอย๋ี นกถ็ อดพระเจ้าโจฮวน ออกเสยี จากราชสมบตั ิ ตงั้ ตน เปน็ พระเจา้ จนี ออ๋ ง แตน่ นั้ ก็สิน้ สดุ ราชวงศ์ว่ยุ แล้วสุมาเอี๋ยนกเ็ ตรียมทัพทหารทงั้ ปวงจะยกไปตกี ังตงั๋ ฝ่ายพระเจ้าซุนฮิว เห็นดังนั้นก็ทรงประชวรหนักถึงแก่ความตาย ขุนนางทั้งปวงก็ตั้ง ให้ซุนโฮ สืบราชสมบัติต่อมา ฝ่ายพระเจ้าซุนโฮครั้นสืบราชสมบัติเสียแล้ว ก็กำเริบทำหยาบช้าผิดประเพณีมา แต่ก่อน ฝ่ายพระเจ้าสุมาเอี๋ยนเห็นเมืองกังตั๋งจะโรยรา ก็ให้ยกทหารไปตีกังตั๋ง ฝ่ายพระเจ้าฮุยโฮเห็น ข้าศึกยกเข้ามาจวนตัว ก็ออกมายกเมืองกังตั๋ง ให้แก่พระเจ้าสุมาอี๋ยน แต่นั้นม พระเจ้าสุมาเอี๋ยนก็ได้ รวมแผน่ ดินสามกก๊ กลับมาอยู่เปน็ หน่ึงเดยี วอกี ครงั้ หนงึ่ แลว้ สถาปนาราชวงศจ์ น้ิ สืบตอ่ มา
แบบทดสอบหลังเรยี นครัง้ ท่ี 1 รายวิชา จ 31102 ภาษาจีน ชน้ั มัธยมศกึ ษาปที ี่ 6 คำช้ีแจง - ขอ้ ปรนยั และอตั นัย 25 ข้อ เวลา 30 นาที - ใหน้ กั เรยี นกาเคร่ืองหมาย X ทบั ขอ้ ความที่ถูกตอ้ งทีส่ ุด 1. พระเจ้าเลนเต้เสวยราชสมบัตไิ ด้สิบสองปี ในปีใด ก. 227 ข. 772 ค. 722 ง. 727 2. การเกิดกบฏชาวนาทน่ี ำโดยหัวหน้ากล่มุ โจรโพกผ้าเหลอื งคือใคร ก. ตัง๋ โต๊ะ ข. เตียวกก๊ ค. เตียวหุย ง. เตยี วเสยี น 3. บคุ ลใดต่อไปนที้ พี่ ยายามลอบฆ่าตงั๋ โต๊ะ ก. โจโฉ ข. ลโิ ป้ ค. เล่าป่ี ง. ซุนกวน
Search