วรรณคดีกับการแสดงสมัยใหม่

วรรณคดีกบั การแสดงสมยั ใหม่

ละครเวที ละครเวทีสมยั ใหมเ่ ริ่มนบั ช่วงเวลาตงั้ แตส่ มยั รัชกาลที่ 5 ได้รบั อทิ ธิพลด้านการแสดงมาจาก ประเทศตะวนั ตก ในยคุ นนั้ มีวรรณกรรมรูปแบบ ใหมข่ นึ ้ ด้วย ได้แแก่ นวนิยาย เรื่องสนั้ และสารคดี นอกจากนีย้ งั มีการละครและการแสดงละครเวที แบบใหมเ่ กิดขนึ ้ ด้วย ได้แก่ ละครพนั ทาง ละคร ดกึ ดาบรรพ์ ละครร้อง ละครพดู ยคุ ตอ่ มา กเ็ กิดละครเวทีประชาชน สมยั ร. 7 พฒั นาจากบทละครพดู ละครหลวงวิจิตร วาทการ สมยั จมพล ป. พิบลู สงคราม เรื่องราว สว่ นใหญ่เป็นเร่ืองเกยี่ วกบั ประวตั ิศาสตร์ชาตไิ ทย เชน่ \"พระนเรศวรประกาศอิสรภาพ\" ระยะตอ่ มา ละครเวทีถกู นาเข้าระบบมหาวิทยาลยั (จฬุ าลงกรณ์มหาวิทยาลยั ) พฒั นาเป็นหลกั สตู ร การละคร ปี 2507 นบั เป็นจดุ เริ่มท่ีทาให้ละครเวที แพร่หลายสปู่ ระชาชนโดยทว่ั ไป เกิดเป็นละครเวที เพ่ือการกศุ ล และละครเวทีเพ่อประโยชน์ทาง ธรุ กิจ มพี ฒั นาการมาจนถงึ ปัจจบุ นั

ส่ีแผน่ ดิน สี่แผน่ ดิน เป็นวรรณกรรมของหม่อม ราชวงศค์ ึกฤทธ์ิ ปราโมช มีเนื้อหาอิง ประวตั ิศาสตรไ์ ทยในช่วงรชั กาลที่ 5 ถงึ รชั กาลที่ 8 เป็นวรรณกรรมที่มี ช่ือเสียงมากท่ีสดุ เล่มหน่ึงของไทย โดยเขียนเป็นตอน ๆ ลงหนังสือพิมพ์ สยามรฐั รายวนั ระหว่างปี 2494- 2495 ติดต่อกนั เป็ นเวลาปี เศษ ต่อมา ได้รวบรวมพิมพเ์ ป็นเล่มขึน้ ครงั้ แรก ในปี 2496

การดดั แปลง แผ่นดินที่ 2: รชั สมยั แผน่ ดินท่ี 1: รชั สมยั พระบาทสมเดจ็ พระมงกฎุ พระบาทสมเดจ็ พระ ละครโทรทศั นแ์ ละละครเวที เกล้าเจ้าอยหู่ วั จลุ จอมเกล้าเจ้าอยหู่ วั 1.ละครโทรทศั น์ พ.ศ. 2504 2.ละครเวที พ.ศ. 2516 แผ่นดินที่ 4: รชั สมยั แผน่ ดินที่ 3: รชั สมยั 3.ละครโทรทศั น์ พ.ศ. 2517 – 2518 พระบาทสมเดจ็ พระ พระบาทสมเดจ็ 4.ละครโทรทศั น์ พ.ศ. 2523 ปรเมนทรมหาอานันท พระปกเกล้าเจ้าอย่หู วั 5.ละครโทรทศั น์ พ.ศ. 2534 มหิดล 6.ละครโทรทศั น์ พ.ศ. 2546 7.ละครเวที พ.ศ. 2554 และ พ.ศ. 2557 พ.ศ. 2560 ละครวทิ ยุ

ตวั ละครสาคญั ตคี วาม แมพ่ ลอย เป็ นตวั ละครสาคญั ของนวนยิ ายเรอ่ื ง มน.ติ รย.วส.าครกึถฤนทนธหิ์ นงัปสรอืาโฉมบชบั วเนั คทย่ี ให1้สกัมรภกาฎษาณคมก์ อง2บ5ร2ร8ณาธกิ าร สคมปค่ีแถรอนิื าผุนเลโน่าพมก็ ยดชอ่ขนนิ เอพแพงมม่ิ พง.พ่ศาร.ลนะแ2อยปม4ยารพ่ 8พเะกล9พพิ ดอิ นตัธิเยมรธฯเงอส่ืข์ กีปยอกบีัชงบั ววี ม2แนัติ 4.มรทเ2แ่ม.พ่ีว5ชอื่ .รค่วมเะปนักึบ็ นทฤามลทท่ี พ9ี ูกธสช่ีสิม์ าาเวยด็จ วเหอบนใปเขต\"คพนนาั่แอาลนลายรนมงมมกกนืง้ัาราเคสพอ่รใดี้ออ้ะ่อตหวกนลคกแงแนบโป้ิ.อ้นันม.กบมสลยพ่\"ไกแแี่ราแมื้เทใแลล็ลปาตกผใจลย็อณกูว้นเ่กจน่ ดปะกยแเคเ็ น็สดีนป็เเมนืปปอ็น้นัิเนคพ่\"ถ็็หทนนชแถไนรลกู ็นมไคี่อมางึะเอจมวพไแช่นยดเ่ ยบปั บมด่มา่บแยลั ็นคนสาง้ดี้พ่บแอทีล่เนนิไทงัมยบปลสี่ มุร้นัธ็พ่เอนนุดหถปขทิย้ล(นคัแ็งุรนหอุกเอกนชอปแคงวอัยจ็ทกนนมผนเยยะรเ่ีแพ่คหู้งเัา่ไชาชตไ(นงลปแญะยหยมง่ อ)ปตรทงงว\"ิัมไ่ ายรง่ ทเาสเ่ีดาลลไะถรนุนด่ีกไ้เะปายา้ สกปีคน้คะกแร็ห)ถรนะกอ่คฐิ ไบคลงโึอนอเุณมไงงาร้ลา่ยแฉหรเ่่ๆบัศนจิ มคู่ลกัิบนะลคายว้ ควหเอจบนรเเลาณุ่รปยานกัอไยน็ยียนกๆทถเากปเคนงัึยลกงรคทนเเยถ็มออนุกอไ.งึไงก.มยจดทกู่่ะ้ี็ พระปรเมนทรมหาอานนั ทมหดิ ลสวรรคต รวม อายุได้ 64 ปี เศษ

ตวั ละครหลกั ตวั ละครรนุ่ พลอย ตวั ละครร่นุ ลกู ของพลอย ตวั ละครร่นุ พอ่ แมข่ อง พลอย คณุ หญิงบทมาลยบ์ ารงุ (แมพ่ ลอย) รอ้ ยตรี ประพนธ์ (อ้น) ลกู ชาย พระยาบทมาลยบ์ ารงุ (คณุ เปรม) สามขี องแม่ ประพนั ธ์ (อนั้ ) ลกู พระยาพิพิธฯ พ่อของพลอย ประพจน์ (ออ๊ ด) ลกู พลอย ประไพ ลกู แมแ่ ช่ม มารดาของพลอย เสวี เป็ นเพอื่ นของอน้ั คหู่ มน้ั ประไพ และได้ แม่ช้อย เสดจ็ พระองคห์ ญิงฯ เจ้านายผู้ชุบเลยี้ งอุปถมั ภ์ คณุ อ่นุ แตง่ งานกนั คณุ ชิด พลอย หลวงภณั ฑว์ ิจารณ์ (พ่อเพิ่ม) ลซู ิลล์ ภรรยาแหมม่ ของอน้ั (หยา่ กบั อน้ั หลงั คณุ เชย คณุ สาย ขา้ หลวงต้งั แตเ่ สด็จทา่ นยงั ทรงพระเยาว์ หลวงโอสถ กลบั ฝรง่ั เศส) คณุ นุ้ย และ คณุ เนียน อาคุณเปรม คณุ อานุ้ย พี่เนื่อง สมใจ ภรรยาชาวไทยของตาอน้ั มลี กู กบั ตา หลวงนพ พ่อของเน่ืองและช้อย พชี่ ายของคณุ อน้ั 2 คน สาย แม่ชนั้ แมข่ องเนื่องและช้อย ยายพิศ บา่ วท้ างานบา้ นต่าง ๆ คณุ หญิงเอ้อื ม ภรรยาของพระยาพพิ ธิ ฯ

ส่ีแผ่นดิน เดอะมิวสิคลั 2560 ตคี วามใหม่อยา่ งไร

ภาพยนตร์ ภาพยนตร์ เริ่มมีการนาวรรณคดีมาดดั แปลงเพือ่ การแสดง ภาพยนตร์ เรื่องแรกคอื สาวเครือฟ้ า เดมิ เป็ นบทละครร้อง (พระ เจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพนั ธ์พงศ์ เรื่อง อ่ืนๆ เชน่ จนั ทโครพ พญาน้อย ชมตลาด (ตอนหนงึ่ ใน วรรณคดีเร่ืองราชาธิราช) ละเดน่ ลนั ได นางนาคพระขโนง ดดั แปลงมาจากตานานพนื ้ บ้าน ตวั อยา่ งปี พ.ศ.2523 กากบั การแสดงโดย พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนสุ รมงคลการ อานวยการสร้างโดย หมอ่ มอบุ ล ยคุ ล ณ อยธุ ยา ถา่ ยภาพโดย หมอ่ มเจ้าชาตรีเฉลิม ยคุ ล (ทา่ นม้ยุ )

ภาพยนตร์ ภาพยนตร์ มอี งคป์ ระกอบพนื้ ฐานเหมอื น ขเกรบัดัอ่ื นแงยวนฉ้ง ยิาบกาทยสตปนวั ลรทะะนกคาอรบแคลดวะว้ แายมกเรตน่ อ่ื อ้เงรงรอื่ กางาวร โคควรางม จแสตโรดางปึาวั ยตยมลรลอ้าทงะะครนงว่ั เถครภวไอแานปายี นสพยิดภดึงายใา1ถงยหนพ2ใงึ เ้ไตอ0พหดรย้เอ่ืนกหมม้์า่ นาาาขง็ีนาทรไก้อภมดมีทจาาาต่ สา่ีพสเกนกดุ รขหดิน)ั้าอลงเคเงรรเน่วกปอื่อื่ า(็างนงเมรเกทบวยก็บกี่ทลารราภวะะกทาชาพาบรั ขยดแอนดัลงตะร์

ความสุขของกะทิ

ละครโทรทศั น์ ลกั ษณะ...

ละครน้าเน่า..... อะไร ยงั ไง เน่า

การนาวรรณคดีมาดดั แปลงเพื่อ การแสดง คณุ สมบตั เิ ร่ืองท่ีควรเลือกมาดดั แปลงเพอื่ การ แสดง อย1่า.งเมปจี ็นดุ เหร่ือมงาทยี่มแจีลดุะเมร่ิีกมาตร้นจบมเรกี ่ือางรดาเนินเร่ือง 2. ตวั เนือ้ เร่ืองและบริบทตา่ งๆ เชน่ การ ดาเนินชีวิต หรือบริบทของสงั คม มพี อท่ีจะเปิ ด ประเดน็ ใหมไ่ ด้ ชวนให้ตดิ ตาม 3. มีชอ่ งทางที่จะแปลงการเลา่ เร่ืองด้วยการ อา่ นให้เป็นการแสดงได้

ดดั แปลง การเติม การเพมิ่ การตดั การขยาย การยบุ การสลบั เนือ้ เรื่อง ตวั ละคร การลาดบั ฉากสถานท่ี ภาษา บทสนทนา ไมก่ ระทบตอ่ โครงเรื่องหรือแก่นเร่ืองหลกั

ข้นั ตอนการดดั แปลงวรรณคดีเพ่ือการแสดง เขยี นบท-ขยายเรื่อง-ปรับแก้ให้ กาหนดแก่นเร่ือง ยคุ สมยั อาจต้อง สมบรู ณ์ ค้นคว้าข้อมลู ทางประวตั ศิ าสตร์ อา่ นเร่ืองเดมิ ให้เข้าใจ ค้นหาหวั ใจของเรื่อง และยอ่ เร่ืองทกุ ฉากเหตกุ ารณ์อยา่ งสนั้ คง เร่ืองเดมิ ไว้ให้มากท่ีสดุ กาหนดบคุ ลกิ ลกั ษณะตวั ละคร แบง่ นาบทท่สี มบรู ณ์แล้วไปใช้ในการแสดง ฉากเหตกุ ารณ์

อา่ นเร่ืองเดมิ ให้เข้าใจ ค้นหาหวั ใจของเร่ือง และยอ่ เรื่องทกุ ฉากเหตกุ ารณ์อยา่ งสนั้ คง เร่ืองเดมิ ไว้ให้มากทสี่ ดุ กาหนดแกน่ เรื่อง ยคุ สมยั อาจต้อง ค้นคว้าข้อมลู ทางประวตั ศิ าสตร์ กาหนดบคุ ลกิ ลกั ษณะตวั ละคร แบง่ ฉากเหตกุ ารณ์ เขียนบท-ขยายเร่ือง-ปรับแก้ให้ สมบรู ณ์ นาบทท่สี มบรู ณ์แล้วไปใช้ในการแสดง