แคชเมียร์ ลาดัก

“ จยั จยั จยั จยั จยั ป๊ ดู ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ” อีตาลงุ สองคนแข่งกนั ตดเรียกผ้โู ดยสาร จนถึงเวลารถออก ผมทงึ่ อีตาลงุ 2 คนจริง อย่างน้อยก็ทาให้การรอคอย ไมน่ ่า เบ่ือจนเกินไป แตท่ ่ีนี่ไม่มีกระเป๋ ารถแข่งกนั ตด คงจะมีแตก่ ระเป๋ ารถท่ีหมน่ั ไส้ใครบางคน ท่ี เรียกยงั ไงก็ไมย่ อมก้าวเท้าขนึ ้ รถสกั ที ไม่รู้มนั จะรอรถสายอะไร เอาแตย่ ืนอมยมิ ้ อยไู่ ด้ เขาบอกวา่ ถ้าอยากให้รู้วิถีชีวิตของคนเมืองไหน ให้ไปดทู ่ีตลาดสดกบั ป้ ายรถเมล์ ของคนเมืองนนั้ ก็คงจะมี สว่ นจริงอยไู่ ม่น้อย แต่สาหรับผมคนท่ีหาความสขุ ได้ง่ายๆ แค่มายืนดชู าวเมืองเดนิ ทางเปลี่ยนรถ ไปยงั จดุ หมายปลายทาง ก็สร้างรอยยมิ ้ ให้ผมได้แล้ว แล้วฝนก็ตกมาจริงๆยืนหลบฝนตงั้ นานก็ไม่มีทีทา่ ว่าจะหยดุ เดนิ กลบั ไปตลาด สด Dal gate ท่ีน่ีไม่มี 7-11 ไม่มี Macro ,Lotus มีแต่ร้านค้าของชาวบ้าน ทงั้ ร้านขายเนือ้ สตั ว์ ขายผกั ผลไม้ ขายหนงั สือ ร้านขายขนมแบบอนิ เดีย แยกกนั ชดั เจน ทงั้ ร้านค้า แผงลอย รถเข็น และแบกะดิน แม้กระทงั่ ปลาสดจากทะเลสาบดาล คนท่ีนี่อธั ยาศยั ดีมาก ขอถ่ายรูปใครก็เตม็ ใจอย่างยงิ่ ยมิ ้ แก้มแทบปริ ตอนเราโชว์ ภาพให้ดู วนั นีถ้ ่ายรูปชาวเมืองศรีนาการ์เยอะมากๆ ทงั้ เด็ก ทงั้ หนมุ่ คนแก่ เสียดายที่ถ่ายผ้หู ญิง ไม่ได้ แคเ่ ห็นยกกล้องขนึ ้ เล็งแค่นนั้ แหละ่ รีบหนั หน้าหนีเลย แม้แตผ่ ้หู ญิงท่ีนง่ั ขอทานกบั พนื ้ เธอยงั รีบยกมือมาปิดหน้า ทงั้ ที่ผมไมไ่ ด้ตงั้ ใจจะถ่ายรูปเธอซะหน่อย

บรรยายภาพ – ตลาดสดแถวย่าน Dal Gate เดนิ ไปไหนกม็ ีแต่คนชวนคุย มีแต่คนเรียกให้ไปหา ถามว่ามา ประเทศอะไร ไปเท่ยี วไหนมาบ้าง ชอบประเทศเขาไหม ผมเลยช่วยอุดหนุน ผลไม้ ทงั้ กล้วย มะม่วง แคนตาลปู เพราะชอบกนิ ผลไม้เป็ นทนุ เดมิ อยู่แล้ว และอยากจะรู้ว่ารสชาติ ผลไม้ของท่นี ่ีสู้เมืองไทยได้หรือเปล่า ผลไม้นามาจากเมอื งอ่ืน ราคาพอๆกับผลไม้ท่ี เมืองไทย พอผมได้ลมิ้ ลองแล้วรสชาตนิ ัน้ ห่างไกลผลไม้เมืองไทยมาก มะม่วงรสจดื ชืดหาความอร่อยไม่เจอ กล้วยหอมรสชาตกิ ไ็ ม่หอม หวานเหมือนกล้วยหอมเมืองไทย แม้แต่แคนตาลูปกจ็ ดื ชืดไร้ความกลมกล่อมเช่นกัน ผม

กไ็ ม่รู้ว่าถ้าคนท่นี ่ีได้ลมิ้ ลองรสชาตผิ ลไม้ไทย เขาอาจจะบอกว่าไม่อร่อยกไ็ ด้ เพราะรสชาติ ความอร่อยของแต่ละชาตอิ าจไม่เหมือนกัน ตลาดท่นี ่ีพ่อค้าล้วนเป็ นผู้ชายทงั้ นัน้ เหมือนกบั ย่านมุสลมิ ท่วั ไป ตลาดสด dal gate แห่งนี้ นอกจากจะขายผัก ผลไม้ ของกนิ แล้ว แล้วยงั มีร้านขายหนังสือ ร้านขายของชา ร้านขายยา ร้านตดั ผม ร้านขายเสือ้ ผ้า และร้านร้านของท่รี ะลึกสาหรับ นักท่องเท่ียว สลับกันไป ของท่รี ะลึกมองดูกร็ ู้เลยว่าเป็ นสนิ ค้ามาจากแคชเมียร์ ไม่ว่าจะ เป็ น เรือชคิ าราทงั้ ลาใหญ่ลาเลก็ แจกนั กาไล เชงิ เทยี นล้วนเป็ นงานศลิ ปะท่ผี ูกพนั กับ วิถชี ีวิตของชาวแคชเมยี ร์ทงั้ นัน้ ผมเลยได้อุดหนุนสินค้าไปหลายชนิ้ หน่ึงในนัน้ คือเรือ ชิ คารา ท่ผี มสุดแสนประทบั ใจน่ันเอง



บรรยายภาพ – พ่อค้าชาวแคชเมียร์สุดเท่ น่ังขายเหด็ แถวตลาดสด Dal Gate ตอนท่ี 16 เดนิ เล่นตลาดเก่าเมอื งศรีนาการ์ ท่าทางผมคงจะหลงทางเสียแล้ว กะว่าเหน็ อะไรน่าสนใจกจ็ ะลงตรงนัน้ โดยยดึ Kashmir Fort เป็ นจุดศูนย์กลางหากว่าหลงหรือจบั ทศิ ทางไม่ได้ เพราะตงั้ อย่บู น เนินเขาลูกเล็กๆโดดเด่นเป็ นสง่าใกล้ๆเมืองเก่า เหน็ ทหารกลุ่มหน่ึงยืนถอื ปื นอย่กู เ็ ลย เข้าไปถามทาง ว่าย่านเมืองเก่าเดนิ ไปทางไหน แทนท่จี ะดูน่ากลัวกลบั มีความรู้สึกท่ผี ่อน คลาย ปลอดภัย สบายๆมากกว่า ถงึ แม้ว่าเขาจะอย่ใู นชุดทหาร มือถอื ปื นน่าเกรงขาม แต่ทว่ากลับมีรอยยมิ้ ท่เี ตม็ ไปด้วยไมตรีจติ ต่อนักท่องเท่ยี ว เดนิ ชมบ้านเรือนของเมืองเก่า จงึ ได้เหน็ วถิ ชี ีวิตของชาวเมืองแบบ ดัง้ เดมิ ของคนรุ่นตารุ่นยาย เคร่ืองครัว ภาชนะต่างๆท่ที าด้วยทองเหลืองและทองแดงท่ี ทาด้วยมือ และวางขายอย่ใู นบ้านเลย ส่วนใหญ่จะเหน็ ผู้ชายแก่ๆทงั้ นัน้ น่ังทบุ เคาะ ภาชนะอยู่หน้าบ้าน ซ่งึ คนรุ่นใหม่จะยังคงสืบทอดต่อไปหรือไม่ บ้านเรือนเก่าๆท่อี ยู่ ริมนา้ เจลุม Jhelum River ยังคงสะท้อนอดตี ชีวติ ความเป็ นอยู่วถิ ชี ีวติ ชาวเมืองเก่าได้เป็ น อย่างดี





บรรยายภาพ – คณุ ลุงสวมชุดพืน้ เมืองเฟรัน แบบท่ผี ู้ชายชาวแคสเมยี ร์ใส่ท่ามกลางร้าน แฟช่ันวัยรุ่นแบบตะวันตก แต่การแต่งกายของวยั รุ่นชายชาวเมืองเก่าน่ีสิ กลบั แตง่ ตวั แบบชาวตะวนั ตก ทงั้ นนั้ เสือ้ ยืดกางเกงยีนส์ แจค็ เก็ตแขนยาว บางคนก็ใส่เสือ้ เฟร่ัน ( Pheran) แบบผ้ชู ายชาวแคส เมียร์ทว่ั ไป แตข่ ้างลา่ งกลบั น่งุ กางเกงยีนส์หน้าตาเฉย จงึ ไม่นา่ แปลกที่จะเห็นร้านเสือ้ ผ้าผ้ชู าย สมยั ใหม่ กระจายอย่ทู กุ หวั มมุ ถนนไมว่ ่าจะเป็นท่ี ตลาด dal gate หรือตลาดย่านเมืองเก่าแหง่ นี ้ ทงั้ กางเงยีนส์ เสือ้ ยืด แจ็คเก็ต เสือ้ กนั หนาว เสือ้ เชิต้ ทงั้ แขนสนั้ แขนยาว สีสนั สดใส เสือ้ ผ้าสว่ นใหญ่จะเป็นสนิ ค้าก๊อปปี ย้ ี่ห้อดงั ๆทงั้ นนั้ ไม่จะเป็นยี่ห้อ Puma, Adidas, Nike, G-STAR, Dolce & Gabbana, Burberry , Calvin Klein, Diesel,ยี่ห้อดงั ๆทวั่ โลกมีหมด แต่ไม่ยกั มี ยี่ห้อ Jaspal ,Chaps ,DAPPER ของไทยเลยแฮะ แสดงวา่ ชาวแคชเมียร์ รสนิยมไม่ถงึ เสือ้ ผ้าย่ีห้อดงั ๆเหล่านนั้ มองปาดเดียวก็รู้วา่ เป็นของเลียนแบบ ซงึ่ น่าจะเป็ นสนิ ค้าท่ี ผลิตในประเทศ คณุ ภาพความเนียน ยงั ห่างไกลจากสินค้าเลียนแบบจากเซนิ เจิน้ และกวางโจ วมาก ของจีนยงั มีความประณีตใกล้เคียงกบั ต้นฉบบั พอสมควร สว่ นการแตง่ กายของผ้หู ญิง ยงั คงเป็นแบบดงั้ เดิมอยู่ คงเป็นเพราะข้อจากดั ของศาสนา ลองหลบั ตานกึ ไปอีก 10 ปี ข้างหน้า วยั รุ่นหน่มุ ๆที่น่ียงั จะเหน็ คนใส่ชดุ Pheran ชดุ แบบดงั้ เดมิ ของผ้ชู ายแคสเมียร์หรือเปลา่ ก็ไม่รู้ โลกของเรามนั คงหมนุ เร็วขนึ ้ จริงๆ วฒั นธรรมต่างๆ คงไหลถ่ายเทไปมาหาส่กู นั ง่ายขนึ ้ ด้วยเทคโนโลยี ทนั สมยั แคสเมียร์แห่งนีก้ ็คงไมต่ ่างจากเมือง อื่นๆของโลก ที่เปลี่ยนแปลงไปพร้อมกบั วนั เวลาและการเจริญเติบโตของการท่องเที่ยว





บรรยายภาพ – หนุ่มน้อยชาวแคชเมียร์หน้าตาแบบพนื้ ๆท่วั ไป เขาบอกวา่ หนมุ่ สาวชาวแคสเมียร์นนั้ หน้าตา หลอ่ สวย ยงิ่ นกั ผมเคยอ่าน หนงั สือท่องเที่ยวแคชเมียร์ที่เขียนไว้นานหลายปี แล้ว ของนกั เขียนอาวโุ สทา่ นหนง่ึ ตอนท่ีท่านยงั เป็นหนมุ่ นกั ศกึ ษามาเรียนหนงั สือท่ีประเทศอนิ เดียเลยถือโอกาสมาเที่ยวแคสเมียร์ก่อนจบ การศกึ ษา คนเขียนบรรยายไว้วา่ เขาจ้องมองเดก็ หน่มุ คนนนั้ ไม่วางตา ชื่นชมในความหล่อของ เดก็ หน่มุ ทงั้ ที่เดก็ หน่มุ คนนนั้ เป็ นเพยี งลกู ชาวบ้านธรรมดา มองจนกลวั วา่ เพื่อนๆทีมาด้วยกนั จะ คดิ วา่ เขาเป็นเกย์ เม่ือกลา่ วถงึ เมืองแคชเมียร์ก็มกั จะกล่าวถงึ เรื่องความสวยความหล่อของคน แคสเมียร์ อยเู่ นืองๆ

เชน่ เดียวกบั วนั นี ้ ผมเจอเดก็ วยั รุ่นกล่มุ หนง่ึ อายปุ ระมาณ 15- 16 ปี หน้าตา หลอ่ มากทงั้ กลมุ่ รูปร่างสงู เพรียว ปากนิดจมกู หน่อย หน้าตาจมิ ้ ลมิ ้ พริม้ เพรา ผวิ ขาวอมชมพู แบบ แขกขาว บางคนในกล่มุ หน้าตาหลอ่ แบบอนิ เดีย คมเข้ม ผิวสีแทน “ Hello How are you ” คาทกั ทายคาแรก ท่ีเด็กหนมุ่ กลมุ่ นี ้ทกั ทายผม ดเู หมือนวา่ จะน้อยหน้าเพ่ือนๆ ต่างคนต่างป้ อนคาถามคนละประโยค หลงั จาก ฝ่ าด่านกาแพงคนแปลกหน้าทลายลง พอเร่ิมค้นุ เคย วยั รุ่นกลมุ่ นีก้ ็เลยชวนไปเที่ยวโรงเรียนของเขา ซง่ึ อย่ไู มไ่ กล เช่นเดียวกบั ผมขอถ่ายรูปเด็กกล่มุ นี ้คนแคชเมียร์ไมป่ ฏเิ สธอย่แู ล้ว เห็นวิ่งใส่กล้องกนั ทกุ คน แต่ผิดคาดเด็กกล่มุ นีบ้ อกว่า อาย พอยกกล้องเทา่ นนั้ แหละ่ หลบกล้องกนั ชลุ มนุ ว่นุ วาย คนสวยคนหล่อเป็ นของท่หี ายาก มักจะมีราคาค่างวดเสมอ เดก็ หนมุ่ วยั รุ่นกล่มุ นีช้ วนผมไปเที่ยวโรงเรียนของเขา ผมเหน็ วา่ ไม่ได้รีบไป ไหนก็เลยเดนิ ตามเดก็ ๆไป ลดั เลีย้ วไปตามซอกตกึ สกั พกั ก็ถึงโรงเรียนของพวกเขา ตอนแรกก็ลงั เล ว่าจะเข้าไปดีหรือเปล่า เจอกบั คณุ ครูสาวสวยยืนรอเด็กๆอยหู่ น้าประตหู ้องเรียน พอเหน็ ผมเธอก็ แปลกใจนิดหน่อย หนั ไปมองเหน้าเดก็ ทานองว่า ไปชวนใครมาน่ี ดเู ธอท่าทางเขินอาย และประหมา่ แบ่งรับแบง่ สู้ ตามประสาผ้หู ญิงมสุ ลิมที่ไม่ ค้นุ เคยกบั ผ้ชู ายแปลกหน้า เธอพดู อะไรผมก็ไม่เข้าใจ รู้แตว่ ่าหน้าตาเธอสวยมาก คนท่ีสอดรู้สอด เห็นแบบผมมีหรือท่ีจะไม่อยากรู้ วา่ เขาทาอะไร น่าจะมาเรียนเก่ียวกบั ศาสนาอิสลาม น่าจะไม่ เหมาะกบั คนนอกสาสนา เหน็ ท่าทางอดึ อดั ของเธอแล้ว ผมก็เลยโบกมือลาเดก็ ๆ หนั กลบั ไปมอง อีกที เด็กๆกลมุ่ นีก้ ็ยงั กวกั มือเรียกให้เข้าไปในห้องเรียน ประมาณว่า เข้ามาเถอะ ไม่ต้องไปสนใจ หรอก ผมก็เลยเดนิ ลงบนั ไดกลบั แบบเสียไม่ได้ สะพานข้ามแม่นา้ เจลมุ (Jhelum River) มองเห็น มสั ยิด ชาร์ฮามเดล ( shaham den mosque )ซงึ่ อย่รู ิมแม่นา้ เจลมุ หลงั คาสีเขียวหลดหลน่ั กนั เป็ นชนั้ ๆมียอดแหลมสงู

อยตู่ รงกลาง เป็นมสั ยดิ ท่ีสวยมากทีเดียว มองลงไปข้างลา่ งสะพานวนั นีแ้ ม่นา้ เจลมุ ไหลเชี่ยวและ ข่นุ ข้นมาก เพราะฝนท่ีตกมาอยา่ งหนกั ก่อนหน้านนั้ นน่ั เอง ยืนชมตกึ เก่าๆ อนั แสนคลาสสิคท่ีอยู่ ติดกบั มสั ยดิ ชาร์ฮามเดล พร้อมกบั พดู คยุ เรื่อยเป่ื อยกบั ชาวบ้านแถวนนั้ มีข้อท่ีนา่ สงั เกตว่าคนอนิ เดียชอบถามราคาสง่ิ ของที่ติดตวั ผมอยู่ ราคากล้อง เท่าไหร่ เสือ้ กนั หนาวสวยจงั เลย ชอบกางเกงที่ผมใส่มาก ราคาเทา่ ไหร่ ซอื ้ ที่เมืองไทยเหรอ คา่ ตวั๋ เคร่ืองบนิ จากเมืองไทยมาท่ีน่ี ราคาเท่าไหร่ ทางานอะไร เงนิ เดือนเทา่ ไหร่ ผมมกั จะเจอคาถาม แบบนีบ้ อ่ ยๆ มสั ยิด Shaham den mosque ท่ีผมมองเห็นตงั้ แตอ่ ยบู่ นสะพาน มีทหาร ถือปื นยืนอยทู่ ี่ป้ อมยาม เหน็ ผมลงั เลไม่กล้าเข้าไปในมสั ยิด ก็เลยเดนิ ออกมามาเชิญให้ผมเข้าไป ข้างใน ผมนกึ ว่าเขาจะไมใ่ ห้คนต่างศาสนาเข้าไปซะอีก เข้ามาข้างในก็เจอรอยยมิ ้ ต้อนรับคนที่มา ละหมาด ส่วนใหญ่จะเป็นลงุ ๆป้ าๆที่มากบั หลานตวั เล็กหน้าตานา่ รักนา่ ชงั มสั ยิดแห่งนี ้ลวดลายสวยงามทาสีเขียวสลบั กบั สีไม้ธรรมชาติ ภาพวาดลาย ดอกไม้ประดบั ฝาผนงั ก็สวยงาม เด็กๆพอเห็นผมถือกล้องเทา่ นนั้ แหล่ะ รีบมาขอเสนอตวั ให้ผม ถ่ายรูปให้ ก็เข้าทางผมละซิ อยากถ่ายรูปคนแคสเมียร์เป็นทนุ เดมิ อยแู่ ล้วยง่ิ เด็กๆเนี่ยนา่ รักกนั ทกุ คน ริมทะเลสาบดาลผ้คู นคกึ คกั เหมือนทกุ วนั มีหนมุ่ เจ้าถิ่นสองคนมาทกั ทาย เดินคยุ กนั ไปเร่ือยๆ สกั พกั เขาก็เลยชวนผม ไปกินจยั ฟังดแู ล้วน่ารักอยา่ งประหลาด ชวนกินจยั เคร่ืองด่ืมชาใสน่ ม เครื่องด่ืมสดุ ฮติ ของชาวอนิ เดีย นงั่ กินจยั แล้วคยุ กนั อารมณ์และบรรยากาศ ร้านจยั มนั จะเป็นแบบไหนนะนกึ ภาพไม่ออกจริงๆ มนั จะเหมือนคนลาวท่ีเวียงจนั ทร์นง่ั กินนา้ เต้าหู้ คยุ กนั หรือเปล่า ถ้าเป็นที่เมืองไทยก็คงจะชวนกนั ไป Star buck, Swensen ร้านฟจู ิ เอ็มเคสกุ ี ้ แต่ผมก็ปฎเิ สธเขาไป ผมอยากมีเวลาส่วนตวั อยากไปเดินดขู องท่ีระลกึ ท่ีหน้าทะเลสาบดาล มากกวา่



บรรยายภาพ – การได้ถ่ายภาพผหู้ ญิงชาวแคชเมียรเ์ ป็ นเรื่องที่ยากมาก แต่กใ็ ช่ว่าจะ เกิดขึน้ ไม่ได้ บรรยายภาพ – มัสยดิ สีเขียว Shaham den mosque ย่านเมืองเก่าศรีนาการ์

บรรยายภาพ – แผงขายขนมปังย่านเมืองเก่าศรีนาการ์

ตอนท่ี 17 โบกมอื อาลาแคชเมียร์ การออกจากทะเลสาบดาลตอนเช้ามนั ทาให้เราเหน็ วิถีชีวติ คนที่ทามาหาเลีย้ ง ชีพรวมทงั้ คนที่พายเรือสญั จรผ่านไปมา คนท่ีอย่รู อบๆทะเลสาบดาล พอ่ ค้าที่พายเรือขายสินค้า ตามบ้านเรือ พอ่ แม่พายเรือมาส่งลกู น้อยไปโรงเรียน เห็นภาพเดก็ หนนู ้อยสองคนชว่ ยกนั พายเรือ แจวลาเลก็ ๆโดยที่ไม่มีผ้ปู กครองมาส่ง เพื่อมาขึน้ ฝ่ังไปเรียนหนงั สือ ช่างเป็ นภาพที่นา่ รักอะไรอย่าง นี ้ เดก็ ๆในชดุ นกั เรียนยืนรอรถโรงเรียนมารับ พอ่ ค้าเดินเร่ขายของที่ระลกึ ให้นกั ทอ่ งเท่ียว นายหน้าเดินหาลกู ค้าให้ไปพกั บ้านเรือ มองไปทางไหนก็มีแตค่ วามมีชีวิตชีวา

บรรยายภาพ – หนูน้อยพายเรือมาขนึ้ ฝ่ังเพ่อื น่ังรถไปโรงเรียน มีตาลุงแก่ๆมาเสนอขายแผนท่ใี ห้ผม กเ็ ลยช่วยซือ้ แก ทงั้ ๆท่ไี ม่มี ความจาเป็ นอะไรเลยท่จี ะต้องใช้แผนท่แี ละหนังสือนาเท่ยี วท่หี น้าปกล้าสมัยแสนเชยเล่ม นี้ ในยุคท่อี ินเตอร์เน็ตครองโลกแบบนี้ ข้อมูลต่างๆช่างหาได้ง่ายดาย เอาแค่ภาษาไทยก็ เพียงพอแล้ว สาหรับการเดนิ ทางมาแคชเมียร์ เว้นแต่ว่าจะเท่ยี วแบบเจาะลกึ จริงๆ ผมก็ ไม่รู้หรอกว่า ลุงยังจะขายแผนท่ไี ด้นานเท่าไหร่ ยงั จะมีนักท่องเท่ยี วคนไหนอยากได้แผน ท่หี น้าตาเชยๆแบบนี้ เจอเดก็ วัยรุ่นคนหน่ึงเดนิ ขายกระเป๋ าตงั ค์ หน้าตาเหมือนเดก็ ฝร่ัง เลย น่ีถ้าไม่บอกว่าเดก็ แคสเมียร์กค็ งไม่รู้ คนท่นี ่ีหน้าตาหลากหลายมาก

ตงั้ ใจว่าจะขัน้ เขาไปดวู ัดฮนิ ดูบนเขาท่อี ย่ตู ดิ กับท่ีพักของผม แต่ต้อง เหมารถต๊กุ ต๊กุ ขึน้ ไป บนนัน้ คงจะมองเหน็ ววิ ทวิ ทศั น์อันสวยงามของเมืองศรีนาการ์และ ทะเลสาบดาล สุดลูกหลู ูกตา พอมองขึน้ ไปบนท้องฟ้ าเหน็ เมฆตัง้ เค้าเหมือนฝนทาท่าจะ ตก กเ็ ลยหมดอารมณ์ท่ขี ึน้ ไปบนเขาเสียแล้ว การเดนิ ทางครัง้ นี้ ถ้าหากไม่โดนฝนเล่นงาน คงจะเป็ นทริปการ เดนิ ทางท่ชี ่ืนม่ืนกว่านีห้ ลายเท่า ตอนท่ไี ปเท่ยี ว เวียดนามกลาง เว้ ฮอยอัน พงั ไม่เป็ น ท่ากเ็ พราะฝนน่ีแหล่ะ อย่เู วียดนาม 7 วัน ไม่เหน็ แสงอาทติ ย์แม้แต่วนิ าทเี ดียว เพราะตอน นัน้ โชคร้าย เจอช่วงพายดุ ีเปรสช่ันเข้าพอดี การเดนิ ทางท่องเท่ยี ว ฝนน่ีแหล่ะคือส่งิ ท่นี ่า กลัว ท่สี ุดสาหรับผม

บรรยายภาพ – หน้าตาอันหลากหลายของชาวแคชเมียร์ saleem อาสาจะเรียกรถออโต้ริกชอร์ ไปสนามบนิ ให้ผม เขาบอกวา่ มีเพือ่ นที่ขบั รถต๊กุ ต๊กุ อยหู่ ลายคน สกั พกั เขากลบั มาพร้อมกบั บอกราคาราคา 700 รูปี ผมบอกวา่ มนั แพงไป ราคามาตรฐานแค่ 350 รูปี เพราะผมรู้ว่ามนั ไมใ่ ช่ราคานีแ้ น่ๆ ผมเลยบอกว่า ผมจะออกไปเรียกหา รถเองก็แล้วกนั อยากจะรู้เหมือนกนั แหละ่ วา่ ราคาจริงๆมนั เท่าไหร่กนั แน่ เพราะผมไม่ไว้ใจคน อนิ เดียอยแู่ ล้ว สกั พกั ใหญ่ๆ เขาก็กลบั มาอีกครัง้ พร้อมกบั ราคา 350 รูปี ผมจงึ ตอบตกลง ให้ เดางา่ ยๆก็คงจะหกั ค่าหวั ควิ จากเพ่ือนคนขบั 350 รูปี นน่ั เอง ผมก็อดสงสยั ไม่ได้จะมีนกั ทอ่ งเที่ยว

คนไหนนะ ท่ีจะให้คนอินเดียหลอกได้งา่ ยๆใครๆก็คงศกึ ษาข้อมลู กนั มาก่อนเดนิ ทางทงั้ นนั้ แหล่ะ ในยคุ ที่ข้อมลู ขา่ วสารหาได้ง่ายดายแบบนี ้เว้นแต่ว่าคนๆนนั้ เป็ นพวกมือใหม่จริงๆ หรือว่าไม่สนใจ ทาการบ้านมาก่อน ผมก็เลยให้ทิปเขาไป 200 รูปี ถงึ เขาจะดไู ม่ชอบมาพากลบ้าง แต่เขาก็ชว่ ย แนะนา ผมหลายอยา่ งเหมือนกนั แม้วา่ ข้อมลู บางอย่างจะไมต่ รงกบั ท่ีเขาบอกก็ตาม กว่าจะผ่านด่านสนามบนิ เข้ามาเชค็ อนิ ได้ต้องตรวจตัง้ หลายด่าน เช็คอนิ เสร็จแล้วก่อนขนึ้ เคร่ืองยังต้องไปยนื ยันสัมภาระของตวั เองอีกครัง้ ก่อนท่จี ะโหลดกระเป๋ า ใต้ท้องเคร่ืองบนิ ไม่ต่างกบั สนามบนิ ท่เี มืองเลย์ นึกขึน้ ได้ว่าเอากล้องถ่ายรูปไว้ใน กระเป๋ าเสือ้ ผ้า อยากจะถ่ายรูปบนหน้าต่างเคร่ืองบนิ เพราะมันเป็ นเร่ืองท่ผี มไม่เคย พลาดอย่แู ล้ว ทกุ ไฟล์ของผมจะต้องน่ังตดิ หน้าต่าง มันเป็ นความสุขอย่างหน่ึงของผมเลย ทเี ดยี ว ขอเจ้าหน้าท่เี ปิ ดเอากล้อง เขากไ็ ม่อนุญาตเพราะใช้เชือกพลาสตกิ ลอ็ ค ซปิ กระเป๋ าของผมเรียบร้อยแล้ว เขาคงจะเข้มงวดเร่ืองความปลอดภยั น่ันเอง จากศรีนาการ์ไปนิวเดลี ด้วยสายการบนิ Go Air เคร่ืองบนิ ดีเลย์ตัง้ เกอื บ ช่ัวโมง จงึ มีเวลาเดนิ ดูโปสการ์ดสวยๆ ได้มาหลายใบอีกตามเคย กร็ ูปในโปสการ์ดไม่ว่า จะถ่ายท่ไี หนมันกส็ วยไปหมดจนอดท่จี ะซอื้ เกบ็ ไว้ไม่ได้ พอเคร่ืองบนิ take off ทะยาน ขึน้ ฟ้ ามองไปท่นี อกหน้าต่าง ววิ ข้างบนเคร่ืองบนิ สวยงามเหลือเกนิ ภูเขาหมิ ะเป็ นร้อยๆ ยอดสุดลูกหลู ูกตา ไม่มกี ล้องถ่ายรูปกเ็ กบ็ ภาพไว้ในความทรงจากแ็ ล้วกัน



บรรยายภาพ – สนิ ค้าแบบแคชเมียร์สะท้อนวถิ ีชีวิตและศิลปะของชาวแคชเมียร์ ตอนที่มาจากเมืองเลย์ก็ถ่ายรูปยอดเขาหิมะไว้เยอะแล้ว ผมนง่ั ตดิ กบั หน่มุ ชาว แคสเมียร์และเพอื่ นของเขา เขาเอ่ยปากทกั ทายพร้อมกบั ส่งยิม้ ให้ผมก่อน ตอนแรกเขาคิดว่าผม เป็นคนอนิ เดีย ผมก็เลยชกั จะเริ่มมนั่ ใจแล้วว่า ท่ีผ่านมาที่พวกเขานกึ ว่าผมเป็นคนอินเดียเขาคง ไม่ได้พดู เล่นๆ แต่อาจจะคิดวา่ ผมเป็นคนอินเดียท่ีมาจากมมุ ไหนสกั แหง่ ของประเทศ มีคนมาทกั ว่าเหมือนคนอินเดียก็ถือว่าเขาชมแล้วกนั เพราะคนอนิ เดียก็ถือวา่ หน้าตาหล่อคมเข้ม จมกู โดง่ ดีกว่าชมวา่ เหมือนเกาหลีเป็นไหนๆ คนไทยบางคนถ้าชมว่าหน้าเหมือนเกาหลี คงหลงดีใจ ตวั ลอยแนๆ่ หลอ่ จากมีด หมอไม่เห็นจะน่าปลืม้ ตรงไหน แม้วา่ เทรนด์เกาหลีจะมาแรงในเมืองไทยก็เถอะ สาหรับผมแล้ว ไมไ่ ด้หลงใหลได้ปลืม้ กบั กระแสเกาหลีสกั นดิ เดียว เรารับวฒั นธรรมอนิ เดียมาตงั้ แต่โบราณนานนม แล้ว ไหนจะเร่ืองของศาสนาพทุ ธและฮินดู ท่ีแทบจะแยกไม่ออกสาหรับสงั คมไทย ไม่เหมือนกบั วฒั นธรรมฉาบฉวยแบบเกาหลี ที่ผา่ นมาแล้วคงจะผ่านไป ตามกระแสของโลกยคุ อนิ เตอร์เน็ต ครองโลก คยุ กบั หนมุ่ แคสเมียร์เร่ือยเป่ื อย ไปตลอดทาง บ้านแกอยรู่ ะหวา่ งเมือง ศรีนาการ์ กบั พาฮาลแกม อย่เู ป็นครอบครัวใหญ่ มีลกู ๆตายายและมีภรรยาคนเดียว ไมไ่ ด้มีเมียหลายคน อย่างที่คนอ่ืนคดิ ว่า มสุ ลมิ ต้องมีเมีย 4 คนเสมอไป แกพดู ตดิ ตลกว่า แค่คนเดียวก็จะหาเลีย้ งไม่ ไหวแล้ว พอเร่ิมจะค้นุ เคยแกก็เอ่ยปากชวนผม ถ้ามาเท่ียวแคชเมียร์คราวหน้าให้ไปพกั บ้านแก ดู ทา่ ทางผมจะถกู ชะตากบั คนแคชเมียร์จริงๆจนชว่ั โมงสดุ ท้ายของการอยแู่ คชเมียร์เลยเหรอน่ี ไม่ เว้นแม้แตบ่ นเคร่ืองบิน

ผมได้แต่พยกั หน้าอมยมิ ้ ตวั ผมเองยงั ตอบไมไ่ ด้เลยวา่ จะมีโอกาสมาเท่ียวแคส เมียร์อีกเม่ือไหร่ เพราะยงั อีกตงั้ หลายท่ี ท่ีรอให้ผมไปเย่ียมเยือน ถึงแม้ว่าผมจะประทบั ใจและมี ความสขุ มากแค่ไหนที่ได้เดนิ ทางมาทอ่ งเท่ียว แคสมียร์ สวรรค์บนดิน แหง่ นี ้ จบบริบรู ณ์





A Diehard Traveller เป็ นชาวบุรีรัมย์โดยกาเนิด ช่ืนชอบการเดนิ ทาง แบบประหยดั เน่ืองจากเบีย้ น้อยหอยน้อย ความจนมันบังคับ ไม่มีทางเลือกอ่ืนมากนัก ถงึ จะเป็ นนัก เดนิ ทางท่เี น้นประหยัด แต่ได้เท่ยี วได้สัมผัสบรรยากาศเหมือนกับนักเดนิ ทางท่องเท่ียวท่วั ไป ชอบ อ่านหนังสือสารคดที ่องเท่ียว จึงอยากจะลองหัดเขียนหนังสือท่องเท่ียวดูบ้าง แม้ว่าสานวนการเขียน วธิ ีการเล่าเร่ืองยังต้องพัฒนาอีกเยอะ แต่กม็ ีความสุขท่ไี ด้เขียน ได้เล่าเร่ืองได้แชร์แบ่งปัน ประสบการณ์การเดินทางให้คนอ่ืนได้รับรู้ หนังสือเล่มนีค้ ือผลงานการเขียนเร่ืองแรก ซ่ึงเคยเขียนไว้ ในบลอ็ กส่วนตัว แล้วเอามาเขียนขัดเกลาสานวนขนึ้ ใหม่ เม่ือได้เดนิ ทางก็อยากจะถ่ายทอดเร่ืองราวท่สี ุดแสนจะประทับใจ ให้คนอ่ืนได้รับรู้ บ้าง จึงได้มีหนังสือเล่มนีข้ ึน้ มา หวังเป็ นอย่างย่งิ ว่าใครท่ไี ด้อ่านจะได้ทงั้ ความรู้และความบันเทงิ และ ท่สี าคัญท่ีสุด หนังสือเล่มนีจ้ ะเป็ นแรงบันดาลใจให้ใครบางคนลุกขนึ้ มา จัดกระเป๋ าออกเดนิ ทาง เหมือนกับท่ผี ู้เขียนเคยเป็ นมาแล้ว ซ่ึงเร่ืองราวทัง้ หมดอาจไม่ถูกต้อง อย่าได้ยดึ ถือหรืออ้างอิงในเชงิ วชิ าการให้มากนัก เพราะเป็ นเพยี งมุมมองของผู้เขียนเอง หากมีข้อผิดพลาดประการใดกข็ ออภยั ด้วยครับ A Diehard Traveller นักเดนิ ทางเดนตาย ให้กาลังใจ ตชิ ม ผู้เขียนได้ท่ี [email protected]