บาลีสันสกฤต

คายืมจาก ภาษาต่างประเทศ (บาลี สันสกฤต) ระดบั ช้นั มัธยมศกึ ษาปีท่ี ๒

สาเหตกุ ารยืมคาจากภาษาตา่ งประเทศ ๑. การค้า จีน ญี่ปุ่น อังกฤษ ๒. ศาสนา บาลี สนั สกฤต ๓. วรรณคดี ชวา – มลายู ๔. ภมู ศิ าสตร์ เขมร ๕. การทตู องั กฤษ

อิทธิพลของภาษาตา่ งประเทศทม่ี ใี นภาษาไทย ๑. ทาใหค้ าไทยมหี ลายพยางค์ ๒. ทาใหค้ าไทยมคี าควบกลา้ มากข้ึน ๓. ทาใหค้ าไทยเกิดตวั สะกดทีไ่ ม่ตรงตามมาตรา ๔. มีคาทบั ศพั ทใ์ ชใ้ นภาษาไทยมากข้ึน

ภคาายษืม า (ป.)

คายมื ภาษาบาลี ๑. มสี ระ ๘ เสียง ได้แก่ อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ ๒. มีพยัญชนะ ๓๓ ตวั แบง่ ตามฐานที่เกิดเสยี ง

คายืมภาษาบาลี พยญั ชนะ ๓๓ ตัว แบง่ ตามวรรคดังน้ี วรรค ฐานที่เกิด แถวที่ ๑ แถวที่ ๒ แถวที่ ๓ แถวที่ ๔ แถวที่ ๕ กะ ฐานคอ ก ข ค ฆ ง จะ ฐานเพดาน จ ฉ ช ฌ ญ ฏะ ฐานป่มุ เหงอื ก ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ตะ ฐานฟัน ต ถ ท ธ น ปะ ฐานรมิ ผปี าก ป ผ พ ภ ม เศษวรรค ย ร ล ว ส ห ฬ ˚ (ศ ษ มใี นภาษาสนั สกฤต)

คายืมภาษาบาลี สตู รท่องจาพยัญชนะบาลี วรรค แถวที่ ๑ แถวท่ี ๒ แถวท่ี ๓ แถวที่ ๔ แถวท่ี ๕ กะ ไก่ ข่ี ควาย ฆ่า งู จะ โจ โฉ ชอบ เฌอ หญิง ฏะ ฏะ ฐาน โฑ เฒา่ เณร ตะ เตา่ ถูก ทิง้ ธาร นา้ ปะ ปู่ ผู้ พบ ภาพ เมีย เศษวรรค ยาย เรา เล่า วา่ เสอื หาย จฬุ า ˚ องั (ศ ษ มีในภาษาสันสกฤต)

คายืมภาษาบาลี หลัการใชพ้ ยญั ชนะวรรคตัวสะกดตวั ตาม - พยัญชนะแถวท่ี ๑ สะกด แถวที่ ๑ หรือ ๒ ตาม - พยญั ชนะแถวท่ี ๓ สะกด แถวที่ ๓ หรอื ๔ ตาม -พยัญชนะแถวที่ ๕ สะกด ทกุ ตวั ในวรรคเดยี วกันตาม

คายืมภาษาบาลี การใช้พยญั ชนะวรรคตัวสะกดตัวตาม วรรค แถวท่ี ๑ แถวที่ ๒ แถวท่ี ๓ แถวที่ ๔ แถวท่ี ๕ กะ ก ข ค ฆ ง จะ จ ฉ ช ฌ ญ ฏะ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ตะ ต ถ ท ธ น ปะ ป ผ พ ภ ม เศษวรรค ย ร ล ว ส ห ฬ ˚ (ศ ษ มีในภาษาสนั สกฤต)

คายมื ภาษาบาลี พยัญชนะแถวที่ ๑ เป็นตัวสะกด พยัญชนะแถวท่ี ๑ หรอื ๒ ตาม แถวท่ี ๑ แถวที่ ๒ ตัวอยา่ ง ก ข สกั กะ สกิ ขา ทุกข์ ลกั ขณา อกั ขระ จ ฉ สจั จะ มจั ฉา อจั ฉรา ปจุ ฉา อจั ฉริยะ ฏ ฐ รฏฐ ทิฏฐิ อฏฐิ ต ถ อตั ตา วตั ถุ หัตถ์ วติ ถาร สตั ถา ป ผ สปิ ปะ บุปผา

คายืมภาษาบาลี พยัญชนะแถวที่ ๓ เปน็ ตวั สะกด พยัญชนะแถวท่ี ๔ หรอื ๕ ตาม แถวท่ี ๓ แถวท่ี ๔ ตวั อย่าง ค ช ฆ อคั คี พยคั ฆ์ ฑ ท ฌ วิชชา มชั ฌิมา พ ฒ วฑฒฺ น วฑุ ฒิ อฑฒฺ ธ นัทที พทุ ธ ยทุ ธ์ สทั ธา อิทธิ ภ นิพพาน อพั ภาส

คายมื ภาษาบาลี พยญั ชนะแถวที่ ๕ เปน็ ตัวสะกด ทกุ ตัวในวรรคเดียวกนั ตาม วรรค ๕+๑ ๕+๒ ๕+๓ ๕+๔ ๕+๕ วรรค กะ ก สงั กร ข สงั ขาร ค มงคล ฆ สงฆ์ ง วรรค จะ จ เบญจา ช อญั ชลี ฌ วรรค ฏะ ฉ ญ ปัญญา วรรค ตะ ฏ ฑ บิณฑบาต ฒ วรรค ปะ ฐ กณั ฐ์ ณ ปัณณาส ต ขนั ติ ถ สนั ถาร ท สนทนา ธ ขนั ธ์ ผ สมั ผสั พ กมั พล ภ กมุ ภ์ น ป สมั ปทาน ม สมั มา

คายืมภาษาบาลี ๓. ภาษาบาลีไม่นยิ มคาควบกลา้ ๔. คาบางคาที่ภาษาไทยใช้ ฬ

คายมื ภาษาบาลี ตวั อย่าง คายืมภาษาบาลตี ามหลกั ตัวสะกดตวั ตาม กติ ติ ทพั พี ทฐิ ิ นพิ พาน ปัญญา ปัจจัย บคุ คล บุปผา ภัตตา ภิกขุ มสั สุ ภริยา มจั ฉา เมตตา โบกขรณี มจั จุราช กิจจา วัตถุ วิตถาร สงกา สัญญาณ วญิ ญาณ สจั จะ อิทธิ อคั คี อนิจจา อัชฌาสัย

ภาคษายามื สันสกฤต (ส.)

คายมื ภาษาสันสกฤต ๑. มีสระ ๑๔ ตัว คอื อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ ไอ เอา ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ เช่น ไพรี เสาร์ ฤาษี ๒. ภาษาสันสกฤตมีพยญั ชนะ ๓๕ ตัว (เพมิ่ ศ ษ จากภาษาบาลี)

คายมื ภาษาสนั สกฤต ๓. มีตัวสะกดตัวตาม แตไ่ ม่มกี ฎเหมอื นภาษาบาลี บาลี ใช้ สจั จ (ตัวที่ ๑ สะกด ตัวท่ี ๑ ตาม) สันสกฤตใช้ สัตย(พยัญชนะวรรคสะกด เศษวรรคตาม) ๔. ใชค้ าควบกลา้ เช่น ปราณี กษัตริย์ เกษตร ตรษุ บุตร ปราชญ์ ปรารถนา เนตร ไมตรี

คายืมภาษาสันสกฤต ๕. ใช้ รร เช่น กรรม ครรภ์ ธรรม พรรษา บรรพต วรรค วรรณะ มหัศจรรย์ สรรพ สุวรรณ อัศจรรย์ ๖. ใช้ ฑ เชน่ กรีฑา จุฑา ครฑุ ไพฑรู ย์ ๗. ใชต้ วั สะกด ๒ ตวั ตวั ที่ ๒ เปน็ ร เช่น บัตร เนตร สมคั ร สมุทร

คายมื ภาษาสนั สกฤต ๗. ใชต้ วั สะกด ๒ ตัว ตวั ท่ี ๒ เป็น ร เช่น บัตร เนตร สมัคร สมุทร ๘. คาว่า เคราะห์ มใี นภาษาสันสกฤตเทา่ นนั้