ก บ เ ลือ ก น า ย @REALLYGREATSITE
กาลครั้งหนึ่ งนานมาแล้ ว ณ บึงเล็ก ๆ อันแสนอุดมสมบูรณ์ มีฝู งกบหลายครอบครัว อาศัยอยู่ด้ วยกันอย่างสงบสุขมานาน โดยไม่ มีใครมารบกวนและไม่ มีใครมาคอย ควบคุม อยากทำสิ่ งใดก็ทำได้ ตามความต้องการ แต่แล้ ววันหนึ่ งกบเกิดความรู้สึกว่าสิ่ งที่ พวกตนเป็ นอยู่ไม่ ใช่วิถีชีวิตที่ ดีนัก มันจึงขอให้ กบทุกตัวมาประชุมร่วมกัน \"ขอบคุณฝู งกบทุก ๆ ตัว ที่ มาประชุมในวันนี้ \" \" พ ว ก เ ร า เ ค ย อ า ศั ย กัน แ บ บ อิ ส ร ะ ม า เนิ่ นนาน แม้ จะไม่ มีปัญหาน่ ากังวลใจ มากนัก แต่ฉันคิดว่าเราควรจะมี หัวหน้ าและกฎหมายมาปกครองพวก เรานะ\" \"แล้ วใครกันเล่ าที่ จะ มาเป็ นเจ้านายของ เราและออกกฎหมาย เหล่ านั้ น ?\" \" เ อ า อ ย่ า ง นี้ ฉัน จ ะ ไ ป ข อ จ า ก เ ท พ จู ปิ เตอร์ ให้ ท่าน ต้ อ ง ช่ว ย จัดการได้ แน่ \"
เช้าวันต่อมา กบวัยรุ่นได้ ออกเดินทางไปพบเทพจูปิ เตอร์ เมื่อไปถึงท่านก็ต้อนรับกบน้ อยตัวนี้ เป็ นอย่างดี \"อุตส่ าห์ เดินทางมา \"ฝู งกบของพวกกระผมไม่ มี ไกลขนาดนี้ เจ้ามี ผู้ ป ก ค ร อ ง ห รือ ก ฎ ห ม า ย เรื่องอะไรให้ เรา ช่วยหรือกบน้ อย ?\" อะไรเลยขอรับ ผมเลยอยาก ให้ ท่านช่วยมอบหัวหน้ าให้ สัก ค น \" เมื่อเจ้ากบได้ ขอร้องให้ เทพูปิ เตอร์ มอบหัวหน้ าให้ แล้ ว ท่านเทพก็แอบยิ้ม และ บอกว่าได้ มอบเจ้าหน้ าที่ ที่ คอยปกครองฝู งกบไว้ให้ ที่ บึงน้ำแล้ ว ฝู งกบตื่นเต้น ดีใจมากและได้ กล่ าวขอบคุณท่านเทพที่ จิตใจดี
เมื่อกบวัยรุ่นเดินทางกลับมาก็เห็นฝู งกบทั้ งหลายต่างไปยืนรุ มล้ อมกันที่ กลางบึง สิ่ งที่ พวกมันล้ อมอยู่คือขอนไม้ ที่ ลอยลงมาจากฟากฟ้ าโดยไม่ มีใครรู้ว่าสิ่ งนี้ คืออะไร แต่เจ้ากบวัยรุ่นรู้ได้ ทันทีว่าสิ่ งนี้ คือเจ้านายใหม่ ของพวกมันนั่ นเอง
เวลาผ่านไปหลายวัน เจ้านายคนใหม่ ได้ แต่นอนเฉย แม้ ว่าจะมีกบ ตัวน้ อยขึ้นไปกระโดดโลดเต้นบนนั้ น เจ้านายขอนไม้ ก็ไม่ ว่าอะไร ทำให้ ฝู งกบกลับมาประชุมกันอีกครั้ง
เมื่อรู้สึกไม่ พอใจกับหัวหน้ าของตน ฝู งกบจึงได้ ไปขอหัวหน้ าคนใหม่ โดยให้ เหตุผลว่า หัวหน้ าคนเก่าไม่ ทำอะไรเลย ไม่ พูดไม่ จา ท่านเทพได้ ยินดังนั้ น จึงได้ บอกให้ ฝู งกบกลับไป พร้อมกับบอกว่าได้ มอบหัวหน้ าคนใหม่ ให้ แล้ ว พอเดินทางมาถึงเจ้ากบวัยรุ่นก็ต้องตกใจ เพราะเจ้านายใหม่ ของพวกมันคือนก กระสา ซึ่ งตอนนี้ ได้ วิ่งไล่ กินกบไปแล้ วหลายตัว กบในฝู งต่างอยู่อย่างหวาดกลัว พลางคิดว่าควรพอใจในสิ่ งที่ ได้ มาแต่แรก ไม่ ควรร้องขอสิ่ งใดให้ มากความจนเกิด เรื่องราวน่ าสลดแบบนี้ เลย
นิ ทานเรื่องนี้ สอนให้ รู้ว่า การไม่ มีเจ้านายมาคอยปกครอง เลย ยังดีกว่าให้ คนนิ สัยโหดร้าย มาคอยควบคุม และอีกแง่คิดคือ ความต้องการที่ ไม่ รู้จักจบสิ้ น อาจ นำภัยมาสู่ ตัวเองได้
Search
Read the Text Version
- 1 - 7
Pages: