เล่มการกำเนิดโลก origin of the world

rigin of the รหัสวชิ า ว32201 oworld วชิ าการกาํ เนิ ดของโลก ; Mr.Napon Pehnsawad 62040111130 คณะครุศาสตร์ สาขาวทิ ยาศาสตรท์ วั ไปและชวี วทิ ยา

การกาเนิดของโลก Origin of the world เอกภพ หรือ จักรวาล (Universe) อุบัติข้ึนเมื่อประมาณ 13,000 ล้านปีมาแล้วตามทฤษฏีบิกแบง ในยุค เรมิ่ แรกจกั รวาลมขี นาดเลก็ พลังงานมหาศาลอัดแน่นเป็นสสาร ตามทฤษฎสี ัมพทั ธภาพทั่วไปของไอสไตน์ (E = mc2) เม่ือจักรวาลเยน็ ตวั ลง ธาตุแรกทเ่ี กิดข้ึนคอื ไฮโดรเจน ซึ่งประกอบข้ึนอย่างเรียบง่ายด้วยโปรตอนและ อิเล็คตรอนอย่างละตวั ไฮโดรเจนจงึ เป็นธาตุทีม่ ีอยมู่ ากทีส่ ุดในจกั รวาล เม่ือไฮโดรเจนเกาะกลุม่ กนั จนเป็นกล่มุ แก๊สขนาดใหญ่เรียกว่า เนบิวลา (Nebula) แรงโน้มถ่วงทศี่ ูนย์กลางทาให้กลมุ่ แก๊สยุบตวั กันจนเกิดปฏิกริยา นวิ เคลยี ร์ฟวิ ชัน หลอมรวมไฮโดรเจนให้เปน็ ฮเี ลยี ม ดาวฤกษ์จงึ กาเนิดข้ึน เม่อื ดาวฤกษเ์ ผาผลาญไฮโดรเจนจน หมด ก็จะเกดิ ฟิวชันฮเี ลียม เกดิ ธาตุลาดับต่อไป ได้แก่ คารบ์ อน ออกซิเจน ซลิ ิกอน และเหล็ก (เรียงลาดับใน ตารางธาตุ) ธาตุเหล่าน้ีจึงเป็นธาตุสามัญและพบอยู่มากมายบนโลก ในท้ายที่สุดเม่ือดาวฤกษ์ขนาดใหญ่ส้ิน อายขุ ัย ก็จะระเบิดเปน็ ซูเปอร์โนวา เกดิ ธาตุหนกั ทหี่ ายากในลาดับตอ่ มา เช่น เงิน ทอง เป็นตน้ ธาตุเหล่าน้ีจึง เป็นธาตทุ ห่ี ายากบนโลก การเวียนวา่ ยตายเกดิ ของดาวฤกษเ์ กดิ ขึน้ หลายรอบ และครั้งสุดท้ายเม่ือประมาณ 4,600 ลา้ นปีมาแล้ว กลุ่มแก๊สในเอกภพบริเวณน้ีได้รวมตัวกันเป็นหมอกเพลิงชื่อว่า “โซลาร์เนบิวลา” (Solar แปลว่า สุริยะ, Nebula แปลวา่ หมอกเพลงิ ) แรงโน้มถ่วงทาใหก้ ลุ่มแก๊สยุบตวั และหมนุ รอบตวั เอง ใจกลางมคี วามรอ้ นสูงมาก จนเกดิ ปฏิกิริยานวิ เคลยี ร์แบบฟิวชนั กลายเปน็ ดาวฤกษ์ทีช่ ื่อวา่ ดวงอาทิตย์ ส่วนวสั ดทุ อี่ ย่รู อบๆ มอี ุณหภูมิต่า กว่า รวมตัวตามลาดับชัน้ กลายเป็นดาวเคราะห์ทง้ั หลาย โคจรรอบดวงอาทิตย์ (ภาพที่ 1) และเศษวัสดุทโี่ คจร รอบดาวเคราะห์กร็ วมตัวเป็นดวงจันทร์บริวาร โลกในยุคแรกเป็นหินหนืดร้อน ถูกกระหน่าชนด้วยอุกกาบาตตลอดเวลา องค์ประกอบซึ่งเป็นธาตุ หนัก เช่น เหล็กและนิเกลิ จมตวั ลงสูแ่ กน่ กลางของโลก ขณะท่ีองคป์ ระกอบทเ่ี บากวา่ เชน่ ซิลิกอน ลอยตวั ขึน้ สู่เปลอื กนอก ธาตุและสารประกอบทเี่ บามาก เชน่ ไฮโดรเจน คารบ์ อนไดออกไซด์ และไอน้า พยายามแทรกตวั ออกจากพื้นผิวกลายเป็นบรรยากาศ เม่ือโลกเย็นลงเปลือกนอกตกผลึกเป็นแร่และหิน ไอน้าในอากาศ ควบแน่นเกดิ ฝน น้าฝนได้ละลายคาร์บอนไดออกไซด์ลงมาสะสมบนพ้ืนผิว ไหลลงทะเลและมหาสมทุ ร สอง พันล้านปีต่อมาการวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต ได้ตรึงแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศมาสังเคราะห์ด้วย

แสง สร้างอาหารและพลังงาน แล้วปล่อยผลผลิตเป็นแก๊สออกซิเจนออกมา แก๊สออกซิเจนที่ลอยข้ึนสู่ช้ัน บรรยากาศช้ันบน แล้วแตกตัวเป็นออกซิเจนอะตอมเด่ียว และรวมตัวกับออกซิเจนอะตอมคู่ที่มีอยู่เดิม กลายเป็นแกส๊ โอโซน ซึ่งช่วยป้องกันอันตรายจากรังสอี ุลตราไวโอเลต็ นบั ตัง้ แตน่ น้ั มาทาใหส้ ิง่ มชี วี ิตบนบกก็ ทวีจานวนมากข้ึน ออกซิเจนจึงมีบทบาทสาคัญต่อการเปล่ียนแปลงบนพื้นผิวโลกในเวลาต่อมา (ภาพ ที่ 2) สัดส่วนของสิ่งมีชีวิตเช่นพืชและสัตว์เป็นปัจจัยควบคุมปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์และออกซิเจนใน บรรยากาศ และควบคมุ ภาวะเรือนกระจกให้อยู่ในสภาวะสมดุล ท่านสามารถติดตามวิวัฒนาการของโลกได้ โดยดูจากธรณีประวตั ิ

ORIGIN OF THE WORLD BY. PRIGKANG