จริยธรรมจรรยาบรรณ ในการใช้ภาษาไทย

จรยิ ธรรม จรรยาบรรณ ในการใชภ้ าษาไทย

หลกั จรยิ ธรรมในการสอื0 สารภาษาไทย 1) ความจรงิ 2) ความซอ+ื สตั ย์ 3) ความเหมาะสม 4) จรรยาบรรณ 5) ความรับผดิ ชอบ 6)ความถกู ตอ้ ง 7)มารยาท 8)ศลิ ปะการพดู

การพดู ทด)ี ี ● พดู คาํ จรงิ ● พดู คาํ ไพเราะ ● พดู คาํ สมานไมตรี ● พดู คาํ ทมี) ปี ระโยชน์ จรยิ ธรรมการใชภ้ าษาในการสอ)ื สาร 1.วจั นภาษา 2.อวจั นภาษา

จรยิ ธรรมการใช้ ● ใชภ้ าษาทเี) ป็ นความจรงิ ชดั เจน วจั นภาษาในการสอ3ื สาร ● ใชภ้ าษาสภุ าพ ● ใชภ้ าษาใหเ้ หมาะสมกบั กาลเทศะ ● ใชภ้ าษาทไี) มก่ อ่ ใหเ้ กดิ ความรนุ แรง ● ใชภ้ าษาใหถ้ กู ตอ้ ง ● ใชภ้ าษาอยา่ งมคี วามรับผดิ ชอบ ● ใชภ้ าษาทไ)ี มก่ อ่ ใหเ้ กดิ ความเสยี หายแกผ่ อู ้ น)ื ● ใชภ้ าษาโดยคํานงึ ถงึ ผรู ้ ับสาร

จรยิ ธรรมการใช้ ● เมอ$ื มผี นู ้ ั$งอยกู่ บั พนื2 ไมค่ วรยนื หรอื เดนิ อวจั นภาษาในการสอื4 สาร ● ควรแสดงความเคารพและออ่ นนอ้ ม ● การนั$งกบั พนื2 ตอ่ หนา้ ผใู ้ หญ่ ● การนั$งเกา้ อ2ี ควรน$ังตวั ตรงขาชดิ กนั ● การยนื ยนื อยา่ งสภุ าพ ● การเดนิ เดนิ อยา่ งสภุ าพ ● การใหท้ าง

มารยาทในการสอื+ สาร ● การรจู ้ ักวางตน ● การรจู ้ ักประมาณตน ● การรจู ้ ักการพดู จา ● การรจู ้ ักควบคมุ อารมณ์ ● การสํารวมกริ ยิ าเมอื= เดนิ ผา่ นผใู ้ หญ่ ● การรจู ้ ักควบคมุ อริ ยิ าบถ ● ความมนี Eําใจไมตรอี นั ดตี อ่ กนั ● การชว่ ยเหลอื ผอู ้ น=ื

หลกั การใช้ 1)พดู ขอ้ เท็จจรงิ ภาษาไทย 2)พดู เหมาะในงานอาชพี อยา่ งมี 3)มกี ารพัฒนาและอนุรักษ์ภาษาไทย จรรยาบรรณ 4)มคี วามเสยี สละ อดทน 5)มคี วามสจุ รติ ใจ จรงิ ใจ 6)ใชภ้ าษาไทยเพอืF ใหเ้ กดิ มนุษยส์ มั พันธ์ 7)ใชภ้ าษาไทยดว้ ยบคุ ลกิ ภาพทดีF ี 8)พดู ใหเ้ กดิ ประโยชนท์ ดFี ี 9)ปฏบิ ตั ติ ามบรรทดั ฐานของสงั คมไทย 10)เคารพกฎระเบยี บของสงั คมไทย 11)ใชภ้ าษาไทยอยา่ งถกู ตอ้ งและเหมาะสม

ภาษาถน&ิ ภาษาถนิ& หมายถงึ ภาษาทใี& ชพ้ ดู ตาม ทอ้ งถนิ& ตา่ งๆ ภาษาถนิ& มคี ณุ คา่ ดา้ น วฒั นธรรม ทอ้ งถนิ& มศี พั ท์ สําเนยี ง ใช ้ ตา่ งกนั ตา่ งความหมาย ซงึ& ควรอนุรักษ์ไว ้

ตวั อยา่ งภาษาถน-ิ ภาษาภาคกลาง ภาษาถนิ- เหนอื ภาษาถนิ- อสี าน ภาษาถน-ิ ใต้ พดู แหลง อรอ่ ย อู้ เวา่ หรอย โกรธ ลาํ แซบ กอดแล เกยCี ด โขด เคยี ด

ตวั อยา่ งภาษาอาเซยี น ไทย บรไู น กมั พชู า สงิ คโปร์ สวสั ดี หนหี า่ ว ขอบคณุ ซาบามตั ดาตงั ซวั ซไดย เซยีD เซยDี เตรมิ า กะชิ ออกนุ