บทที่ 1-2 คุณธรรมสำหรับครูและนักเรียน_A5

๑ หลักคณุ ธรรม สำหรบั ครูและ นกั เรียน

๒ เกษม แสงนนท์ หลักคณุ ธรรมสำหรบั ครแู ละนักเรียน โดย เกษม แสงนนท์ สงวนลิขสทิ ธ์ติ ามกฎหมาย ขอ้ มลู ทำงบรรณำนกุ รม เกษม แสงนนท์. (2561). หลักคุณธรรมสำหรบั ครแู ละนักเรยี น. กรุงเทพฯ : มหาวทิ ยาลยั มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลยั . 114 หนา้ รำคำ………………….บำท ISBN: ……………………………………………… พิมพท์ :ี่ โรงพมิ พม์ หาจฬุ าลงกรณราชวทิ ยาลยั เลขท่ี 17 ถนนมหาราช

๓ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรงุ เทพมหานคร 10200

๔ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำ นำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำ นำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำคำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำ นำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำคำนำ คำนำ คำ นำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำคำ นำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำคำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำคำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำ นำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำ นำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำคำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำ นำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ คำนำ เกษม แสงนนท์

๕ สำรบญั เร่ือง.................................................................................... เร่ือง.................................................................................... เรื่อง.................................................................................... เรื่อง.................................................................................... เรื่อง.................................................................................... เร่ือง.................................................................................... เร่ือง.................................................................................... เรื่อง....................................................................................

๑ บทท่ี ๑ หลกั ธรรมของผู้สั่งสอนหรือให้การศึกษา (ครู อำจำรย์ หรือผแู้ สดงธรรม) ผทู้ ำหนำ้ ที่สั่งสอน ใหก้ ำรศึกษำแก่ผอู้ ื่น โดยเฉพำะครู อำจำรย์ พึงประกอบดว้ ยคุณสมบตั ิ และประพฤติตำมหลกั ปฏิบตั ิ ดงั น้ี ก. เป็นกลั ยำณมิตร ข. ต้งั ใจประสิทธ์ิควำมรู้ ค. มีลีลำครูครบท้งั ส่ี ง. มีหลกั ตรวจสอบสำม จ. ทำหนำ้ ท่ีครูต่อศิษย์ ก. เป็ นกลั ยาณมติ ร คือ ประกอบด้วยองค์คณุ ของกัลยาณมิตร หรือ กลั ยาณมติ รธรรม ๗ ประการ ดงั นี้ ๑. ปิ โย น่ารัก คือ มีเมตตำกรุณำ ใส่ใจคนและประโยชน์สุขของ เขำ เขำ้ ถึงจิตใจ สร้ำงควำมรู้สึกสนิทสนมเป็นกนั เอง ชวนใจผเู้ รียนให้ อยำกเขำ้ ไปปรึกษำไต่ถำม

๒ ๒. ครุ น่าเคารพ คือ เป็นผหู้ นกั แน่น ถือหลกั กำรเป็นสำคญั และ มีควำมประพฤติสมควรแก่ฐำนะ ทำใหเ้ กิดควำมรู้สึกอบอุน่ ใจ เป็นท่ีพ่งึ ไดแ้ ละปลอดภยั ๓. ภาวนีโย น่าเจริญใจ คือ มีควำมรู้จริง ทรงภูมิปัญญำแทจ้ ริง และเป็นผฝู้ ึกฝนปรับปรุงตนอยเู่ สมอ เป็นที่น่ำยกยอ่ งควรเอำอยำ่ ง ทำ ใหศ้ ิษยเ์ อ่ยอำ้ งและรำลึกถึงดว้ ยควำมซำบซ้ึง มน่ั ใจ และภำคภูมิใจ ๔. วตฺตา รู้จกั พูดให้ได้ผล คือ รู้จกั ช้ีแจงใหเ้ ขำ้ ใจ รู้วำ่ เมื่อไรควร พดู อะไร อยำ่ งไร คอยใหค้ ำแนะนำวำ่ กล่ำวตกั เตือน เป็นท่ีปรึกษำที่ดี ๕. วจนกฺขโม อดทนต่อถ้อยคา คือ พร้อมท่ีจะรับฟังคำปรึกษำ ซกั ถำมแมจ้ ุกจิก ตลอดจนคำล่วงเกินและคำตกั เตือนวพิ ำกษว์ จิ ำรณ์ ต่ำงๆ อดทน ฟังได้ ไม่เบื่อหน่ำย ไม่เสียอำรมณ์* ๖.คมฺภีรญฺจ กถํ กตฺตา แถลงเรื่องลา้ ลกึ ได้ คือ กล่ำวช้ีแจงเร่ือง ต่ำงๆ ท่ียงุ่ ยำกลึกซ้ึงใหเ้ ขำ้ ใจได้ และสอนศิษยใ์ หไ้ ดเ้ รียนรู้เร่ืองรำวท่ี ลึกซ้ึงยงิ่ ข้ึน ๗. โน จฏฺ ฐาเน นิโยชเย ไม่ชักนาในอฐาน คือ ไม่ชกั จูงไปในทำง ที่เส่ือมเสีย หรือเรื่องเหลวไหลไม่สมควร (องฺ.สตฺตก. ๒๓/๓๔/๓๓)

๓ ข. ตั้งใจประสิทธ์ิความรู้ โดยต้ังตนอย่ใู นธรรมของผ้แู สดงธรรม ที่ เรียกว่า ธรรมเทศกธรรม ๕ ประการ คือ ๑. อนบุ พุ พิกถา สอนให้มขี ้นั ตอนถูกลาดบั คือ แสดงหลกั ธรรม หรือเน้ือหำตำมลำดบั ควำมง่ำยยำกลุ่มลึก มีเหตุผลสมั พนั ธ์ต่อเน่ืองกนั ไปโดยลำดบั ๒. ปริยายทัสสาวี จบั จุดสาคญั มาขยายให้เข้าใจเหตุผล คือ ช้ีแจง ยกเหตุผลมำแสดง ใหเ้ ขำ้ ใจชดั เจนในแต่ละแง่แต่ละประเดน็ อธิบำยยกั เย้อื งไปต่ำงๆ ใหม้ องเห็นกระจ่ำงตำมแนวเหตุผล ๓. อนุทยตา ต้งั จติ เมตตาสอนด้วยความปรารถนาดี คือ สอน เขำดว้ ยจิตเมตตำ มุ่งจะใหเ้ ป็นประโยชนแ์ กผ้ รู้ ับคำสอน ๔. อนามิสันดร ไม่มีจติ เพ่งเลง็ เห็นแก่อามิส คือ สอนเขำมิใช่ มิใช่มุ่งท่ีตนจะไดล้ ำภ สินจำ้ ง หรือผลประโยชนต์ อบแทน ๕. อนปุ หัจจ์* วางจติ ตรงไม่กระทบตนและผู้อ่ืน คือ สอนตำม หลกั ตำมเน้ือหำ มุ่งแสดงอรรถ แสดงธรรม ไม่ยกตน ไม่เสียดสีขม่ ข่ี ผอู้ ่ืน (องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๑๕๙/๒๐๕) ค. มีลลี าครูครบทงั้ สี่ ครูท่ีสามารถมลี ลี าของนักสอน ดงั นี้

๔ ๑. สันทัสสนา ชี้ให้ชัด จะสอนอะไร กช็ ้ีแจงแสดงเหตุผล แยกแยะอธิบำยใหผ้ ฟู้ ังเขำ้ ใจแจ่มแจง้ ดงั จูงมือไปดูเห็นกบั ตำ ๒. สมาทปนา ชวนให้ปฏบิ ตั ิ คือ ส่ิงใดควรทำ กบ็ รรยำยให้ มองเห็นควำมสำคญั และซำบซ้ึงในคุณค่ำ เห็นสมจริง จนผฟู้ ังยอมรับ อยำกลงมือทำ หรือนำไปปฏิบตั ิ ๓. สมตุ เตชนา เร้าให้กล้า คือ ปลุกใจใหค้ ึกคกั เกิดควำม กระตือรือร้น มีกำลงั ใจแขง็ ขนั มนั่ ใจจะทำใหส้ ำเร็จ ไม่กลวั เหน็ด เหน่ือยหรือยำกลำบำก ๔. สัมปหังสนา ปลุกให้ร่าเริง คือ ทำบรรยำกำศใหส้ นุกสดช่ืน แจ่มใส เบิกบำนใจ ใหผ้ ฟู้ ังแช่มชื่น มีควำมหวงั มองเห็นผลดีและทำง สำเร็จ จาํ ง่ายๆ ว่า สอนให้ แจ่มแจ้ง จูงใจ แกล้วกล้า ร่าเริง (เช่น ที.สี. ๙/๑๙๘/๑๖๑) ง. มีหลกั ตรวจสอบสาม เม่ือพดู อย่างรวบรัดที่สุด ครูอาจตรวจสอบ ตนเอง ด้วยลกั ษณะการสอนของพระบรมครู ๓ ประการ คือ ๑. สอนดว้ ยควำมรู้จริง รู้จริง ทำไดจ้ ริง จึงสอนเขำ ๒. สอนอยำ่ งมีเหตุผล ใหเ้ ขำพิจำรณำเขำ้ ใจแจง้ ดว้ ยปัญญำของ เขำเอง

๕ ๓. สอนใหไ้ ดผ้ ลจริง สำเร็จควำมมุ่งหมำยของเร่ืองที่สอนน้นั ๆ เช่น ใหเ้ ขำ้ ใจไดจ้ ริง เห็นควำมจริง ทำไดจ้ ริง นำไปปฏิบตั ิไดผ้ ลจริง เป็ นตน้ (องฺ.ติก. ๒๐/๕๖๕/๓๕๖) จ. ทาหน้าทค่ี รูต่อศิษย์ คือ ปฏิบตั ิต่อศิษย์ โดยอนเุ คราะห์ตามหลกั ธรรม เสมือนเป็น ทิศเบือ้ งขวา* ดังนี้ ๑. แนะนำฝึกอบรมใหเ้ ป็นคนดี ๒. สอนใหเ้ ขำ้ ใจแจ่มแจง้ ๓. สอนศิลปวทิ ยำใหส้ ิ้นเชิง ๔. ส่งเสริมยกยอ่ งควำมดีงำมควำมสำมำรถใหป้ รำกฏ ๕. สร้ำงเครื่องคุม้ ภยั ในสำรทิศ คือ สอนฝึกศิษยใ์ หใ้ ชว้ ชิ ำเล้ียง ชีพไดจ้ ริงและรู้จกั ดำรงตนดว้ ยดี ที่จะเป็นประกนั ใหด้ ำเนินชีวติ ดีงำม โดยสวสั ดี มีควำมสุขควำมเจริญ** (ที.ปา. ๑๑/๒๐๐/๒๐๓)

๖ บทท่ี ๒ หลักธรรมของผู้เล่าเรียนศกึ ษา (นักเรียน นักศกึ ษา นักค้นคว้า) หลักธรรมของผู้เลำ่ เรียนศึกษำ คนทีเ่ ลา่ เรียนศกึ ษา จะเป็นนกั เรียน นักศึกษา หรอื นกั คน้ ควา้ ก็ ตาม นอกจากจะพึงปฏบิ ตั ิตามหลักธรรมสาหรับคนท่จี ะประสบ ความสาเรจ็ คือ จกั ร ๔* และอทิ ธบิ าท ๔* แล้ว ยังมหี ลกั การท่คี วรรู้ และหลกั ปฏิบัตทิ ค่ี วรประพฤตอิ กี ดังต่อไปนี้ ก. ร้หู ลกั บพุ ภาคของการศกึ ษา ข. มีหลักประกันของชีวิตทีพ่ ฒั นา ค. ทาตามหลักเสริมสรา้ งปญั ญา ง. ศกึ ษาให้เปน็ พหูสตู จ. เคารพผูจ้ ดุ ประทีปปญั ญา ก. รู้หลกั บุพภำคของกำรศกึ ษำ คอื รจู้ กั องคป์ ระกอบทเ่ี ป็น ปจั จยั แหง่ สัมมาทฏิ ฐิ ๒ ประการ ดงั น้ี ๑. องคป์ ระกอบภายนอกท่ดี ี ไดแ้ ก่ มีกัลยาณมติ ร หมายถึง รูจ้ กั หาผแู้ นะนาส่ังสอน ทป่ี รึกษา เพอื่ น หนงั สอื ตลอดจนส่ิงแวดลอ้ มทาง สังคมโดยทว่ั ไปทีด่ ี ทีเ่ กอื้ กลู ซึ่งจะชักจงู หรอื กระตนุ้ ใหเ้ กิดปัญญาไดด้ ้วย

๗ การฟัง การสนทนา ปรึกษา ซักถาม การอา่ น การคน้ คว้า ตลอดจนการ รจู้ ักเลือกใชส้ ื่อมวลชนใหเ้ ปน็ ประโยชน์ ๒. องค์ประกอยภายในทด่ี ี ไดแ้ ก่ โยนโิ สมนสิการ หมายถึง การ ใชค้ วามคดิ ถกู วิธี ร้จู ักคิด หรือคดิ เปน็ คอื มองสิ่งท้งั หลายด้วยความคดิ พิจารณา สืบสาวหาเหตุผล แยกแยะสง่ิ นนั้ ๆ หรือปญั หานั้นๆ ออกให้ เหน็ ตามสภาวะและตามความสมั พนั ธ์แห่งเหตุปัจจัย จนเขา้ ถงึ ความจริง และแกป้ ัญหาหรือทาประโยชนใ์ ห้เกิดขึ้นได้ กล่าวโดยย่อว่า ข้อหนง่ึ รู้จกั พง่ึ พาใหไ้ ด้ประโยชนจ์ ากคนและส่ิงทแี่ วดล้อม ข้อสอง รจู้ กั พ่งึ ตนเอง และทาตวั ใหเ้ ป็นทพ่ี ึง่ ของผูอ้ นื่ (ม.มู. ๑๒/๔๙๗/๕๓๙) ข. มหี ลกั ประกันของชีวิตท่ีพัฒนำ เม่ือร้หู ลกั บุพภาคของการศึกษา ๒ อยา่ งแล้ว พึงนามาปฏิบัติใน ชวี ติ จริง พรอ้ มกบั สรา้ งคุณสมบัตอิ ืน่ อีก ๕ ประการใหม้ ีในตน รวมเป็น องค์ ๗ ทเี่ รียกว่า แสงเงินแสงทองของชวี ติ ที่ดีงาม หรือ ร่งุ อรณุ ของ การศกึ ษา ทพ่ี ระพุทธเจา้ ทรงเปรียบวา่ เหมือนแสงอรณุ ท่เี ป็นบพุ นิมติ แหง่ อาทติ ย์อทุ ยั เพราะเปน็ คุณสมบตั ิต้นทุนท่ีเป็นหลักประกันวา่ จะทา

๘ ใหก้ า้ วหนา้ ไปในการศกึ ษา และชีวิตจะพัฒนาสคู่ วามดงี ามและ ความสาเรจ็ ทสี่ ูงประเสรฐิ อย่างแนน่ อน ดังต่อไปนี้ ๑. แสวงแหล่งปัญญาและแบบอยา่ งท่ีดี ๒. มวี ินัยเปน็ ฐานของการพฒั นาชีวิต ๓. มีจิตใจใฝร่ ใู้ ฝส่ ร้างสรรค์ ๔. มงุ่ มนั่ ฝึกตนจนเตม็ สุดภาวะทค่ี วามเปน็ คนจะใหถ้ งึ ได้ ๕. ยดึ ถือหลกั เหตุปจั จัยมองอะไรๆ ตามเหตุและผล ๖. ตงั้ ตนอยใู่ นความไม่ประมาท ๗. ฉลาดคิดแยบคายใหไ้ ดป้ ระโยชนแ์ ละความจริง ค. ทำตำมหลกั เสรมิ สรำ้ งปัญญำ ในทางปฏิบัติ อาจสรา้ งปัจจัยแห่งสัมมาทฏิ ฐิ ๒ อยา่ งขา้ งตน้ น้นั ได้ ด้วยการปฏิบัติตามหลกั วุฒธิ รรม* (หลักการสร้างความเจริญงอกงาม แห่งปัญญา) ๔ ประการ ๑. สัปปุริสสงั เสวะ เสวนาผู้รู้ คือ ร้จู ักเลอื กหาแหล่งวชิ า คบหา ท่านผ้รู ู้ ผทู้ รงคุณความดี มีภมู ธิ รรมภูมปิ ัญญานา่ นับถือ ๒. สทั ธัมมัสสวนะ ฟงั ดคู าสอน คอื เอาใจใสส่ ดับตรบั ฟงั คา บรรยาย คาแนะนาส่งั สอน แสวงหาความรู้ ทงั้ จากตวั บคุ คลโดยตรง และจากหนังสอื หรือสือ่ มวลชน ต้ังใจเลา่ เรียน คน้ ควา้ หมัน่ ปรึกษา สอบถาม ใหเ้ ข้าถงึ ความรทู้ ่ีจรงิ แท้ ๓. โยนโิ สมนสิการ คดิ ใหแ้ ยบคาย คือ รู้ เหน็ ได้อา่ น ไดฟ้ งั สิ่งใด ก็รูจ้ ักคดิ พิจารณาด้วยตนเอง โดยแยกแยะให้เหน็ สภาวะและสืบสาวให้

๙ เหน็ เหตุผลว่านน่ั คอื อะไร เกดิ ข้ึนไดอ้ ยา่ งไร ทาไมจงึ เป็นอย่างนน้ั จะ เกดิ ผลอะไรตอ่ ไป มีขอ้ ดี ข้อเสีย คุณโทษอย่างไร เปน็ ตน้ ๔. ธรรมานุธรรมปฏบิ ัติ ปฏบิ ตั ใิ หถ้ ูกหลกั นาสงิ่ ทีไ่ ดเ้ ล่าเรียนรับ ฟังและตริตรองเหน็ ชัดแล้ว ไปใชห้ รอื ปฏิบัติหรอื ลงมอื ทา ให้ถกู ตอ้ งตาม หลกั ตามความมุง่ หมาย ใหห้ ลกั ยอ่ ยสอดคลอ้ งกบั หลักใหญ่ ขอ้ ปฏิบตั ิ ย่อยสอดคลอ้ งกับจุดหมายใหญ่ ปฏิบัตธิ รรมอยา่ งรเู้ ป้าหมาย เชน่ สนั โดษเพ่ือเกอ้ื หนุนการงาน ไมใ่ ชส่ นั โดษกลายเป็นเกียจคร้าน เปน็ ตน้ (อง.ฺ จตุกฺก. ๒๑/๒๔๘/๓๓๒) ง. ศกึ ษำให้เปน็ พหสู ูต คือ จะศกึ ษาเล่าเรียนอะไร ก็ทาตนใหเ้ ปน็ พหูสูตในด้านนน้ั ด้วย การสร้างความรู้ความเขา้ ใจให้แจ่มแจง้ ชดั เจนถึงขนั้ ครบ องคค์ ุณของ พหูสตู (ผู้ได้เรียนมาก หรอื ผู้คงแกเ่ รียน) ๕ ประการ คือ ๑. พหสุ ฺสตุ า ฟังมาก คือ เลา่ เรียน สดบั ฟงั รูเ้ ห็น อ่าน ส่งั สม ความรใู้ นด้านน้นั ไวใ้ ห้มากมายกวา้ งขวาง ๒. ธตา จาได้ คอื จบั หลักหรอื สาระได้ ทรงจาเรอ่ื งราวหรือ เน้ือหาสาระไว้ได้แมน่ ยา ๓. วจสา ปริจิตา คล่องปาก คอื ทอ่ งบน่ หรือใชพ้ ูดอยูเ่ สมอ จน แคล่วคลอ่ งจดั เจน ใครสอบถามกพ็ ูดชแี้ จงแถลงได้ ๔. มนสานเุ ปกฺขติ า เจนใจ คอื ใส่ใจนึกคิดจนเจนใจ นึกถงึ คร้งั ใด กป็ รากฏเนื้อความสวา่ งชดั เจน มองเห็นโล่งตลอดไปทง้ั เร่อื ง ๕. ทิฏฐฺ ิยา สปุ ฏวิ ทิ ฺธา ขบได้ดว้ ยทฤษฎี คอื เข้าใจความหมาย และเหตผุ ลแจ่มแจ้งลกึ ซงึ้ รทู้ ไ่ี ปทีม่ า เหตผุ ล และความสัมพันธ์ของ

๑๐ เนอื้ ความและรายละเอยี ดตา่ งๆ ทัง้ ภายในเรอื่ งนัน้ เอง และทเ่ี ก่ยี วโยงกบั เรอ่ื งอื่นๆ ในสายวชิ าหรอื ทฤษฎีนนั้ ปรุโปร่งตลอดสาย (องฺ.ปญจฺ ก. ๒๒/๘๗/๑๒๙) จ. เคำรพผ้จู ดุ ประทปี ปญั ญำ ในด้านความสมั พันธ์กบั ครูอาจารย์ พึงแสดงคารวะนับถือ ตาม หลกั ปฏิบัติในเรื่องทิศ ๖ ข้อวา่ ดว้ ย ทิศเบ้ืองขวา* ดังน้ี ๑. ลุกต้อนรบั แสดงความเคารพ ๒. เข้าไปหา เพ่อื บารงุ รบั ใช้ ปรึกษา ซักถาม รับคาแนะนา เป็น ตน้ ๓. ฟังดว้ ยดี ฟงั เปน็ รจู้ กั ฟงั ใหเ้ กิดปัญญา ๔. ปรนนบิ ตั ิ ชว่ ยบรกิ าร ๕. เรยี นศิลปวทิ ยาโดยเคารพ เอาจริงเอาจัง ถือเปน็ กจิ สาคัญ (ท.ี ปา. ๑๑/๒๐๐/๒๐๓)

๑๑ บรรณำนกุ รม พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยตุ ฺโต). (๒๕๔๐). ธรรมนญู ชีวติ . กรงุ เทพฯ: มหาวทิ ยาลัยมหาจฬุ าลงกรณราชวิทยาลัย. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตโฺ ต). (๒๕๔๐). ธรรมนญู ชวี ิต พทุ ธจรยิ ธรรมเพอื่ ชีวติ ท่ีดีงาม. (ออนไลน์). คน้ เมอ่ื ๙ ม.ค. ๒๕๖๑ จาก http://www.watnyanaves.net/uploads/File/books/pdf/a_const itution_for_living_thai-eng.pdf

๑๒ บนั ทกึ .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. .............................................................................................................................. ..............................................................................................................................

๑๓ เกี่ยวกบั ผเู้ ขยี น ชือ่ .........................................ชอ่ื เล่น........................ รูปสวยๆ วันเกิด...........................................จังหวัด........................ การศกึ ษา ประถม โรงเรยี น............................................จังหวดั .............................. มัธยม โรงเรยี น............................................จงั หวัด.............................. ป.ตรี สาขา.........................................สถาบัน........................................ ประสบการณท์ างาน ตาแหนง่ .............................................................. สถานท่ีทางาน...................................................... ตาแหน่ง.............................................................. สถานทีท่ างาน...................................................... การตดิ ต่อ ............................................................................................................ ............................................................................................................ โทร............................................อีเมล.์ ................................................ Line ID:…………………………….

๑๔