คำไทยแท้

ใบความรู้ เร่อื ง ลกั ษณะคำไทยแท้ รายวิชาภาษาไทย รหัสวชิ า ท๒๒๑๐๒ ชนั้ มธั ยมศึกษาปีที่ ๒ ลักษณะคำไทยแท้ คำไทยแท้เป็นคำทีม่ ีใช้ดง้ั เดิมอย่ใู นภาษาไทย คำไทยแท้มีเอกลกั ษณเ์ ปน็ ของตวั เองทไี่ ม่เหมือนใคร และมี หลกั ในการสงั เกตที่ทำใหเ้ ราสามารถแยกแยะ วิเคราะห์ไดว้ า่ คำไทยแท้นน้ั มีลกั ษณะอยา่ งไร มหี ลักการสงั เกตดงั นี้ ๑. คำไทยแท้เปน็ คำพยางค์เดียว ไมม่ เี สยี งควบกล้ำ มใี ช้อยคู่ รบท้ัง ๗ ชนิด ตัวอยา่ งเช่น นาม เชน่ พอ่ แม่ ดิน น้ำ บ้าน ชา้ ง เปน็ ต้น สรรพนาม เช่น ท่าน เธอ เขา เจา้ มนั เป็นตน้ กรยิ า เช่น เล่น นอน ไป เที่ยว ดู เปน็ ตน้ วเิ ศษณ์ เช่น สวย ดี โง่ ขาว ใหญ่ เช้า เป็นต้น บุพบท เช่น ใต้ ของ แก่ ชิด ข้าง เปน็ ตน้ สันธาน เช่น ก็ แม้ จึง หรอื แต่ เพราะ เป็นต้น อทุ าน เช่น ว้าย ! อุ๊ย ! เอะ๊ ! ว้า ! โอย ! เปน็ ต้น ๒. คำไทยแท้ทเี่ กิดจากการกรอ่ นเสียง แทรกเสียง และการเติมพยางค์หนา้ คำมลู ตัวอยา่ งเช่น ก. การกรอ่ นเสยี ง เช่น หมากพร้าว กร่อนเปน็ มะพรา้ ว ตาวัน กรอ่ นเสยี ง ตะวนั สายดอื กรอ่ นเสียง สะดอื ข. การแทรกเสยี ง คือการแทรกเสยี ง อะ เขา้ ตรงกลางคำ เชน่ นกจิบ เป็น นกกระจบิ ลูกท้อน เป็น ลกู กระท้อน ลูกดุม เป็น ลูกกระดุม ผักถิน เป็น ผกั กระถนิ ค. การเติมพยางคห์ น้าคำมลู คือการเตมิ เสยี งอะหนา้ คำมลู มกั จะเป็นคำที่ข้ึนต้นดว้ ย กะ กระ ประ ปะ เชน่ โตกตาก เป็น กะโตกกะตาก โดกเดก เป็น กระโดกกระเดก ทำ เป็น กระทำ หน่ึง เป็น ประหนง่ึ ๓. คำไทยแท้ส่วนใหญต่ ัวสะกดต้องตรงตามมาตรา เช่น ๑) แมก่ ก มาตราแมก่ ก ใช้ “ก” เปน็ ตัวสะกด เชน่ รัก ฉาก จกิ ปกี จกุ ลกู โบก ตกั เด็ก เปยี ก ฯลฯ ๒) แมก่ ด มาตราแม่กด ใช้ “ด” เปน็ ตวั สะกด เชน่ คด จุด เชด็ แปด อวด เบียด ปดู เลือด กวด ราด ฯลฯ

๓) แม่กบ มาตราแม่กบ ใช้ “บ” เปน็ ตวั สะกด เชน่ จบั ชอบ ซูบ ดาบ เล็บ โอบ เสยี บ เกอื บ ลบ สิบ ฯลฯ ๔) แม่กง มาตราแม่กง ใช้ “ง” เป็นตวั สะกด เช่น ขัง วาง ปงิ้ ซึ่ง งง โยง เล็ง กรง ถงุ ดอง ฯลฯ ๕) แมก่ น มาตราแม่กน ใช้ “น” เป็นตัวสะกด เชน่ คัน ขึน้ ฉนุ แบน ล้วน จาน เสน้ โล้น กิน ฯลฯ ๖) แม่กม มาตราแมก่ ม ใช้ “ม” เปน็ ตัวสะกด เช่น จาม อิม่ ซ้อม เตม็ ท้วม ตุ่น เสียม แกม้ สาม ลม้ ฯลฯ ๗) แม่เกย มาตราแมเ่ กย ใช้ “ย” เปน็ ตวั สะกด เช่น ชาย ขาย เคย โกย คยุ้ คอย เย้ย รวย เม่ือย สาย ตาย ฯลฯ ๘) แม่เกอว มาตราแมเ่ กอว ใช้ “ว” เปน็ ตวั สะกด เชน่ ขา้ ว ค้ิว เหว แกว้ เลยี้ ว เปลว เรว็ หนาว นว้ิ สาว ฯลฯ ๔. คำไทยแทไ้ มม่ ตี วั การนั ต์ ฉะน้นั คำเหล่านี้ไม่ใชค่ ำไทยแท้ เชน่ สทิ ธิ์ องค์ นยั น์ นารายณ์ เปน็ ต้น ยกเว้น ๔ คำน้ี (แมม้ ตี ัวการนั ต์กเ็ ป็นไทยแท้) ผวี ์ บ่าห์ เยยี ร์ อาว์ ๕. คำไทยแทส้ ร้างคำโดยใช้วรรณยุกต์ เพ่ือทำให้เกดิ ความหมายแตกตา่ งกนั เช่น เขียว เข่ยี ว เขีย้ ว ผา ผ่า ผ้า นา น่า นา้ ๖. คำไทยแทไ้ ม่นยิ มใชพ้ ยัญชนะบางตัวทเี่ ขยี นยาก คำไทยแทไ้ มน่ ยิ มใชพ้ ยัญชนะบางตัว เชน่ ฆ ณ ญ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ฌ ธ ภ ศ ษ ฬ และสระ ฤ ฤา ยกเวน้ คำไทยแทบ้ างคำ ดังน้ีเฆี่ยน ฆ่า ฆ้อง ระฆัง หญงิ ศึก ใหญ่ ณ ธ เธอ ศอก อำเภอ ๗. คำไทยแทไ้ มใ่ ชร้ ูป “อัย” มกั ใช้ “ใ” กับ “ไ” มากกว่า ฉะน้ัน คำว่า ตรัย วัย นยั ภัย จงึ ไม่ใชค่ ำ ไทยแท้ ๘.คำไทยแท้มลี ักษณะนามใช้ ลกั ษณะนามเป็นนามที่บอกลักษณะของนามท่ีอย่ขู ้างหนา้ ซง่ึ ในภาษาไทยจะ ใชค้ ำเหล่านีแ้ ตกต่างจากภาษาอืน่ ชัดเจน เชน่ หนงั สอื ๒ เล่ม พระภิกษุ ๕ รปู พลู ๓ จบี ดอกไม้ ๓ ดอก แหวน ๑ วง ดนิ สอ ๒ แทง่ ฟตุ บอล ๓ ลกู ขนมจบี ๕ จับ