นิทานอีสป เรื่อง มดกับตั๊กแตน

นิทานอีสป เร่ือง มด กั บ ตั๊ ก แ ต น ผู้ แ ต่ ง : อี ส ป

เ ช้ าวัน ห น่ึงในฤ ดูร้อ น ตั๊ ก แต น ร้อ งเพ ลงอ ย่างสนุ กสน าน มัน ก็ หั นไปเห็ นฝูงมด ขนอาห ารเ ดินผ่านมา จึ งเ อ่ ยปาก ช วน ฝูงมดให้ มาร้อ งเพ ลงด้ วยกัน มด ตัวห น่ึงต อบ ว่า \"ไ ม่ ไ ด้ห ร อก พ ว ก ข้าต้อง รี บห าอาห ารมาตุน ไว้ สา ห รั บ ฤดู หน า ว ท่ี กา ลังจะม าถึง แ ล้ ว เจ้ า ไม่ เตรีย มอาหา รไว้ บ้างหรือ \" \"ไ ม่ เห็นต้ อง รีบเล ย อีกต้ั ง นา นกว่า จะถึงฤดู ห น า ว \" ต๊ัก แตน ตอ บ เ ม่ือ ฤ ดูห นาวมาถึ งสัต ว์ต่าง ๆ พ ากั น ห ลบ อ ยู่แต่ ในรัง ส่วน ต๊ั ก แต น ห าอ าห ารไม่ได้ เลย มัน จึ งมาข ออ าหาร แบ่ งจาก ฝูงมด \"ข้า มั ว แต่ทาตัวไ ร้ส าระใ น ฤดูร้ อน ตอน นี้ ข้า สา นึ ก แล้ วได้โ ป รดแบ่งอาห า รใ ห้ ข้าบ้าง เถิด \" ฝู ง มด จึงตอ บ ว่า \"ถ้า เจ้า ส ามา รถร้ อง เพลง ได้อย่ างส บาย ใจไ ด้ใน ฤ ดูร้ อน ทา ไ ม เ จ้า จึง ไม่ ทา ต่อไป ใ น ฤดูห น าวล่ ะ \"

: นิทานเร่ืองน้ีสอนให้รู้ว่า :: ควรเตรียมตัวให้พร้อมเสมอ สาหรับสิ่งท่ีจะต้องเจอในวันข้างหน้า