นิทานอีสปเรื่อง หนูน้อยหมวกเเดง

หนูนอ้ ยหมวกแดง

กาลคร้ังหน่ึง ณ หมู่บา้ นที่แสนอบอุ่น มีเดก็ หญิงหนา้ ตาน่ารักนงั่ เล่นดูคุณแม่ทาอาหาร อยใู่ นครัว เพื่อนบา้ นทกุ คนต่างพากนั เรียกเธอวา่ \"หนูนอ้ ยหมวกแดง\" ตามสีของ หมวกที่เธอใส่เป็นประจา และวนั น้ีเธอกไ็ ดร้ ับคาสงั่ จากคุณแม่ ใหน้ าอาหารและขนม ไปเยยี่ มคุณยายซ่ึงอาศยั อยใู่ นหมู่บา้ นขา้ ง ๆ \"เอาตะกร้าน้ีไปส่งใหถ้ ึงมือคุณยายนะจะ๊ แลว้ กร็ ีบไปรีบกลบั อยา่ ไปเที่ยวเล่น เถลไถล ท่ีไหนไกล อยา่ พูดคุยกบั คนแปลกหนา้ ดว้ ยล่ะ เขา้ ใจไหม ?\" คุณแม่คนสวยกาชบั ดว้ ย ความเป็นห่วง ลูกสาวตวั นอ้ ยกต็ อบรับและสญั ญา แลว้ ออกจากบา้ นไปอยา่ งร่าเริง

ระหวา่ งทางไปบา้ นคุณยาย บงั เอิญมีหมาป่ าเจา้ เล่ห์เดินมาพบกบั หนูนอ้ ยหมวกแดง จึง เขา้ ไปทกั ทายหวงั จบั เดก็ หญิงทาเป็นอาหารม้ือเยน็ \"สวสั ดีจะ้ สาวนอ้ ย มาทาอะไรใน ป่ าตรงน้ีคนเดียวเหรอจะ๊ ?\" \"หนูกาลงั ไปเยย่ี มคุณยายที่หมู่บา้ นใกล้ ๆ น้ีเองคะ่ \" หนูนอ้ ยหมวกแดงตอบอยา่ งเป็น มิตร แต่กลบั ทาใหเ้ จา้ หมาป่ าคิดอุบายหลอกล่อ หวงั จบั คุณยายของเธอมาเป็นเหยอื่ ดว้ ยอีกคน

\"แต่วา่ สาวนอ้ ย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแค่น้ี คุณยายเสียใจแยเ่ ลย ฉนั วา่ เราไปเกบ็ ดอกไม้ สวย ๆ มาเป็นของขวญั เพิ่มกนั เถอะ\" หมาป่ าชกั ชวนใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงออกนอก เสน้ ทาง มนั จะไดร้ ีบตรงไปจบั คุณยายกินก่อน แลว้ ดกั รอหนูนอ้ ยหมวกแดงที่บา้ นน้นั เลย โชคไม่ดีท่ีหนูนอ้ ยหมวกแดงหลงเช่ือคาชวน แลว้ หนั ไปเกบ็ ดอกไม้ และเดินเลน่ อยา่ ง เพลิดเพลินจนลืมท้งั เวลา ท้งั คาตกั เตือนของคุณแม่ไปหมดสิ้น กระทงั่ เจา้ หมาป่ า เดินทางไปถึงหมู่บา้ นขา้ ง ๆ แลว้ จบั ตวั คุณยายซ่อนเอาไวใ้ นตู้ ก่อนนาเส้ือผา้ มาใส่ เพื่อ ปลอมตวั เป็นคุณยายนอนป่ วยอยบู่ นเตียง รอใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงมาถึงแลว้ จบั กินท้งั ยายท้งั หลานพร้อมกนั ทีเดียว

เม่ือหนูนอ้ ยหมวกแดงรู้ตวั วา่ ทาผดิ คาสง่ั คุณแม่ กร็ ีบวง่ิ ไปหาคุณยายท่ีบา้ นทนั ที แต่ กลบั พบวา่ คุณยายของเธอน้นั มีท่าทางและหนา้ ตาแปลกประหลาดไปจากเดิม

\"คุณยายคะ ทาไมคุณยายตอ้ งนอนคลุมโปงดว้ ยล่ะคะ ?\" หนูนอ้ ยถามดว้ ยความสงสยั \"ยายเป็นไขไ้ ม่สบาย ยายเลยหนาวจะ้ หลาน\" หมาป่ าดดั เสียงตอบ \"คุณยายคะ ทาไมเสียงของคุณยายแปลกจงั เลยคะ ?\" หนูนอ้ ยถามอีกคร้ัง

\"ยายเจบ็ คอ ไอหนกั มาก เสียงเลยเพ้ียนไปหน่อยจะ้ หลาน\" หมาป่ าตอบพร้อมแกลง้ ทา เป็นไอคอ่ กแคก่ ทาใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงสงั เกตเห็นเข้ียวแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทาไมคุณยายถึงมีเข้ียวยาวขนาดน้นั ล่ะคะ ?\" หนูนอ้ ยหมวกแดงถาม แลว้ ค่อย ๆ เดินถอยออกมา เพราะเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภยั

\"กเ็ พราะยายมีเข้ียวไวจ้ บั หลานกินไงล่ะ เจา้ หนูนอ้ ย !!\" คราวน้ีหมาป่ าไม่แสร้งทาตวั ใจดีอีกต่อไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตวั หนูนอ้ ยหมวกแดงอยา่ งเกร้ียวกราด แต่โชค ดีที่เสียงกร๊ีดของหนูนอ้ ยดงั ไปถึงนายพรานหนุ่มสองคนท่ีผา่ นมาพอดี ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปื นดงั ข้ึนสามนดั พร้อมกบั ร่างของหมาป่ าดิ้นรนอยา่ งเจบ็ ปวด นายพรานหนุ่มบุกเขา้ มาช่วยชีวติ หนูนอ้ ยหมวกแดง และพาคุณยายออกจากตูเ้ ส้ือผา้ ได้ อยา่ งปลอดภยั หนูนอ้ ยหมวกแดงสารภาพความผดิ และขอโทษคุณยายท่ีตวั เองเถล ไถลจนไดร้ ับอนั ตรายกนั ท้งั คู่ \"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจะ้ แคห่ นูไม่เป็นอะไรกพ็ อแลว้ แต่ตอ้ งสญั ญากบั ยายก่อนนะ วา่ จะไม่เชื่อฟังคนแปลกหนา้ ไม่เลน่ ซนจนลืมเวลาแบบคราวน้ีอีก\" หนูนอ้ ยหมวกแดง พยกั หนา้ รับคา พอคุณยายเห็นดงั น้นั กย็ มิ้ รับ แลว้ เล้ียงอาหารม้ืออร่อยใหน้ ายพราน แทนคาขอบคุณ ก่อนท้งั สองจะพาหนูนอ้ ยหมวกแดงกลบั สู่ออ้ มกอดของคุณแม่ท่ีบา้ น โดยสวสั ดิภาพ

นิทานเรือ่ งนส้ี อนให้รูว้ ่า เดก็ ๆ ควรมีวินยั ในตนเอง และเชื่อฟังคาสง่ั สอน รวมถึงคาแนะนาของคุณพอ่ คุณแม่ ถา้ ไดร้ ับอนุญาตใหอ้ อกไปขา้ งนอกแลว้ กไ็ ม่ควรเถลไถลไปไหนไกลจนมืดค่า และ ควรกลบั บา้ นใหต้ รงเวลาที่กาหนด ท่ีสาคญั ตอ้ งพยายามหลีกเลี่ยง ไม่พดู คุย หรือรับ ของจากคนแปลกหนา้ โดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขาอาจเป็นคนไม่ดีท่ีหวงั ขโมยทรัพยส์ ิน เงินทอง หรือทาร้ายร่างกายแลว้ เป็นอนั ตรายต่อชีวิต เหมือนกบั หมาป่ าจอมเจา้ เล่ห์ ที่ คิดวางแผนกินหนูนอ้ ยหมวกแดงเป็นอาหาร แต่ถา้ เผลอทาตวั ผดิ ไป กต็ อ้ งรู้จกั ขอโทษ ขอโพย เอาความผดิ พลาดมาเป็นบทเรียน แลว้ อยา่ กลบั ไปทาผดิ ซ้าสองอีกนะคะ

จัดทำโดย นางสาวธนั ยช์ นก อินวกลู รหสั นกั ศึกษา 64121880042 ทีม่ ำ/อำ้ งองิ https://www.wandeehouse.com/family/1123