เนื้อหา เรื่องร่างกายของเรา j

ร่างกายของเรา คนเป็นส่ิงมีชีวิต และด้ำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยอำหำร อำกำศ และน้ำ ร่ำงกำยของคนเรำ ประกอบด้วยอวัยวะต่ำง ๆ ทังภำยในและภำยนอกร่ำงกำย อวัยวะต่ำง ๆ ท้ำหน้ำที่ต่ำงกัน แต่ สอดคล้องประสำนกนั เพอ่ื ช่วยให้กำรดำ้ รงชีวติ เปน็ ไปอย่ำงปกตแิ ละปฏิบตั ภิ ำรกจิ ได้ คนเรำทุกคนมีอวยั วะที่เหมือนกันและอยใู่ นต้ำแหนง่ เดียวกัน แต่จะมลี ักษณะทีแ่ ตกต่ำงกัน ไป เช่น บำงคนตำโต บำงคนตำต่ี บำงคน มีผมสีด้ำ บำงคนมีผมสีน้ำตำล เป็นต้น อวัยวะแต่ละ ส่วนมีหน้ำท่ีแตกต่ำงกัน ซ่ึงในกำรท้ำกิจกรรมใด กิจกรรมหนึ่ง จ้ำเป็นต้องใช้อวัยวะหลำยๆ ส่วน ท้ำหน้ำท่ีประกอบกัน ดังนัน ถ้ำเรำขำดอวัยวะใดอวัยวะหนึ่งไปจะท้ำให้เรำท้ำกิจกรรมต่ำงๆ ได้ ลำ้ บำก ดังนัน เรำกค็ วรดูแลรกั ษำอวัยวะทุกส่วนของรำ่ งกำยให้ท้ำงำนเป็นปกตอิ ยเู่ สมอ

อวัยวะภายนอก หู หนา้ ท่ขี อง หู เปน็ อวัยวะส้ำคญั ท่ที ้ำหน้ำทใ่ี นกำรได้ยิน การดแู ลรักษา ๑. ไมใ่ ชข้ องแขง็ แคะหู ๒. ระวงั ไม่ให้แมลง และของชินเลก็ ๆ เข้ำไปในรูหู ๓. อยำ่ ให้น้ำเข้ำหู เพรำะอำจจะทำ้ ให้หูเปน็ น้ำหนวกได้ ๔. ไมอ่ ยใู่ นทมี เี สียงดงั เกินไป และไมฟ่ ังเสยี งท่ีดงั มำก ๆ ๕. อยำ่ ใหเ้ พอื่ นตะโกนใส่หู ๖. ถำ้ เกดิ โรคเกย่ี วกบั หตู อ้ งไปพบแพทย์ทนั ที

ตา หนา้ ที่ของ ตา เปน็ อวัยวะสำ้ คญั ท่ีท้ำหน้ำที่ในกำรใช้ดสู ่ิงต่ำง ๆ รอบตัวเรำ การดูแลรักษา ๑. อยำ่ ให้ของแข็งกระทบตำ หรือไม่ใช้มือขยีตำ ๒. ไม่มองเวลำทม่ี ีแสงจ้ำเกินไป เช่น มองดวงอำทิตย์ หรือ มองสขี ำวกลำงแดดจดั ๓. ไมอ่ ำ่ นหนงั สอื ในบริเวณที่มแี สงสว่ำงไม่เพยี งพอ ๔. ไมอ่ ำ่ นหนังสอื บนรถขณะรถวิง่ ๕. ไมใ่ ช้ผ้ำเช็ดหนำ้ ร่วมกบั ผูอ้ ่ืน เพรำะจะท้ำให้ เกดิ โรคเก่ียวกับดวงตำได้

จมูก หนา้ ท่ขี อง จมูก เป็นอวัยวะสำ้ คัญทที่ ้ำหน้ำท่ีในกำรใชห้ ำยใจและดมกลิ่น การดูแลรกั ษา ๑. ไมใ่ ช้ของแขง็ แคะ หรือแหย่เขำ้ รูจมกู ๒. ไมส่ ่งั นำ้ มูกแรง ๆ ๓. อย่ำให้จมูกกระทบกระแทกของแข็ง ๔. ไม่ถอนขนจมูก เพรำะขนจมกู จะชว่ ยป้องกันเชอื โรค และฝนุ่ ละอองเข้ำส่รู ่ำงกำย ๕. เม่อื มีโรคเก่ยี วกบั จมกู ต้องรบี ไปพบแพทย์ ๖. หลกี เลย่ี งกำรอยู่ในท่ที มี่ ฝี นุ่ ควนั มำก ๆ

ผม หน้าทขี่ อง ผม เปน็ อวัยวะส้ำคัญที่ท้ำหน้ำที่ในกำรใชป้ กคลมุ ศรี ษะ การดแู ลรักษา ๑. ไม่ควรหวผี มแรงๆ ๒. สระผมอย่ำงน้อยสัปดำห์ละ ๒ – ๓ ครัง ๓. ในวยั ของนักเรียน ควรตัดผมให้สนั เพื่อดแู ลรกั ษำควำมสะอำดไดง้ ่ำย

คอ หน้าทข่ี อง คอ เปน็ อวัยวะส้ำคญั ทที่ ำ้ หนำ้ ที่ใช้เปน็ ที่ตังและเคล่อื นไหวศรี ษะ การดแู ลรกั ษา ๑. ไมห่ มนุ คอแรงๆ ๒. ไม่วำงของหนักบนศรี ษะ ๓. ไมเ่ ลน่ รุนแรงท่อี ำจเปน็ อันตรำยตอ่ คอ

ผิวหนัง หน้าทีข่ อง ผวิ หนงั เปน็ อวยั วะสำ้ คัญท่ที ้ำหนำ้ ที่ในกำรใช้ปกคลุมร่ำงกำย การดูแลรักษา ๑. อำบนำ้ อย่ำงนอ้ ยวันละ ๒ ครัง ๒. เช็ดตวั ให้แห้ง หลังอำบน้ำทกุ ครงั ๓. ใส่เสือผำ้ ท่สี ะอำดและไมเ่ ปียกชนื

มือและเลบ็ หน้าทขี่ อง มอื เปน็ อวัยวะส้ำคัญที่ท้ำหน้ำที่ในกำรหยิบจบั สิ่งของ การดูแลรกั ษา ๑. ตดั เล็บมือใหส้ นั อยูเ่ สมอ ๒. ไม่กดั เล็บหรอื ดูดนิวเลน่ ๓. ลำ้ งมอื ให้สะอำดกอ่ นกนิ อำหำรและหลังขบั ถำ่ ยทุกครงั

เทา้ และเล็บ หนา้ ท่ีของ เท้า เปน็ อวยั วะสำ้ คญั ทท่ี ำ้ หน้ำที่ในกำรเดนิ กำรเคล่อื นท่ีและกำรรบั น้ำหนักตวั การดแู ลรกั ษา ๑. ลำ้ งขำและเท้ำให้สะอำด ๒. ตัดเล็บเทำ้ ใหส้ ันอยู่เสมอ ๓. สวมรองเทำ้ เม่อื ต้องอย่นู อกบำ้ นทกุ ครัง

สรปุ 1. อวัยวะภำยนอกท่ีสำ้ คัญของเรำ ได้แก่ ศีรษะ ตำ จมกู ปำก หู แขน ขำ มอื และเทำ้ 2. อวยั วะเหลำ่ นี มปี ระโยชนใ์ นกำรดำ้ รงชีวิตของคนเรำ โดยทำ้ หน้ำท่ีแตกต่ำงกนั แต่ประสำนสัมพนั ธ์กนั ถ้ำอวัยวะส่วนใดสว่ นหนง่ึ มอี ำกำรบำดเจบ็ หรือขำดไป เรำจะไม่ สำมำรถด้ำเนนิ ชวี ติ ไดต้ ำมปกติ ดังนนั เรำจงึ ตอ้ งดแู ลรักษำอวัยวะทุกสว่ นของเรำให้ดี เพอื่ อวยั วะของเรำจะอยไู่ ด้นำน 3. กำรดแู ลรักษำอวยั วะแต่ละสว่ น มขี นั ตอนในกำรปฏบิ ตั แิ ตกต่ำงกันไป