gเวอร์เนียวัดนอก2

ใบเนือ้ หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนท่ี : 1/19วทิ ยาลยั เทคนคิ ทา หลวงซิเมนตไทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชางซอมบาํ รุงเคร่อื งจกั รกล เรือ่ ง : การวัดดว ยเวอรเนยี รค าลิปเปอร เวอรเนียรคาลปิ เปอร (Vernier Calipers)4.1 ลักษณะท่ัวไปของเวอรเนยี รคาลิปเปอร เวอรเนียรคาลปิ เปอร (Vernier Calipers) เปน เครือ่ งมือวัด ที่ไดร ับการพฒั นามาจากการวดั ดวยบรรทัดเหล็กและการวัดดว ยคาลิปปอรเ ครื่องมือวดั นคี้ ดิ ขน้ึ โดย ปแอร เวอรเนียร (Pierre Vernier) ชาวฝรง่ั เศส เมอื่ประมาณป พ.ศ. 2174 หรอื ค.ศ. 1637 ซึ่งไดแนวคดิ เกี่ยวกับการใชง านสเกลเลื่อน 2 ชน้ิ มาทําใหเกดิ ระยะการเล่อื นขยาย เรยี กวา เวอรเนียรส เกล หลักจากนน้ั นายโจเซฟ อารบราวน ไดมาทาํ การประยุกตเ พิ่มปากวัดงาน(Caliper) เพ่อื ใหสามารถใชงานไดดขี ้นึ จึงไดเปล่ียนช่อื เรยี กเปน เวอรเ นียรคาลิปเปอร (Vernier Caliper) ตามชอ่ืของนายเวอรเนียร และช่อื เรียกปากวดั งานทําใหส ามารถอานไดล ะเอียดและมคี วามเที่ยงตรงสูงขึน้ เวอรเนียรคาลิปเปอรถกู ออกแบบใหส ามารถวดั ช้นิ งานไดท้งั ชิ้นงานกลม งานเหล่ียม ทั้งภายนอกและภายใน นอกจากนี้ยังสามารถวัดความลึกของรแู ละรองไดอกี ดวยรูปที่ 4.1 การวดั ขนาดชนิ้ งานดวยเวอรเ นียรค าลิปเปอร

ใบเนอ้ื หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนท่ี : 2/19วิทยาลยั เทคนคิ ทาหลวงซเิ มนตไทยอนุสรณ แผนกวิชา ชา งซอ มบํารงุ เครอ่ื งจกั รกล เร่อื ง : การวดั ดว ยเวอรเนยี รคาลิปเปอรรปู รา งลักษณะและสวนประกอบตาง ๆ ของเวอรเนยี รค าลิปเปอร กา นวดั ลกึ เขย้ี ววดั ใน ปมุ ลอ็ คปากวดั นอก สเกลเลอ่ื น สเกลหลักรปู ท่ี 4.2 สวนประกอบของเวอรเนียรคาลิปเปอร ท่ีมา : ณรงค องอาจ ;2555 ชอ่ื สวนประกอบ หนา ท่ี1. ปากวดั นอก (Outside Caliper Jaws) วดั ขนาดภายนอกของชิ้นงาน2. เข้ียววัดใน (Inside Caliper Jaws) วดั ขนาดภายในของชนิ้ งาน3. กา นวดั ลกึ (Depth Probe) วัดขนาดความลกึ ของชิน้ งาน4. สเกลหลัก (Main Scale) เปนคา สเกลหยาบที่อยบู นลาํ ตวั เวอรเนียรคาลปิ เปอร5. สเกลเลอ่ื น (Vernier Scale) เปนคาสเกลขยายคา ความละเอียดอยบู นปากวดั เลือ่ น6. สกรูล็อค หรือปมุ ล็อค (Locking Screw) ลอ็ คตาํ แหนง ของปากวัดใหคงที่

ใบเนือ้ หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ท่ี : 3/19วทิ ยาลยั เทคนิคทาหลวงซเิ มนตไ ทยอนุสรณ แผนกวิชา ชา งซอ มบาํ รงุ เครอ่ื งจกั รกล เร่ือง : การวัดดวยเวอรเ นยี รคาลิปเปอร 4.2 ชนดิ ของเวอรเ นยี รคาลปิ เปอร 1. เวอรเนยี รคาลิเปอรแบบสเกล เปนเวอรเนยี รท ีน่ ิยม ใชกันมาก เปนเวอรเ นยี รใ นระบบแรกท่ีมกี ารคิดคน ขึ้น สามารถวัดนอก วดั ใน และวดั ลึกได มีหนวยวดั ท้ัง ระบบอังกฤษ และระบบ SI Unit อยใู นตัวเดยี วกนั มี รปู รา งดังท่ไี ดกลาวมาแลว มหี ลายขนาด ซง่ึ ขนาด ความยาวสามารถวดั ชิ้นงานไดกวางถึง 300 มิลลิเมตรรปู ท่ี 4.3 เวอรเนยี รค าลปิ เปอรแบบสเกล ทมี่ า : ณรงค องอาจ ;2555 2. เวอรเ นยี รค าลิเปอรแ บบนาฬกิ า (Dial Calipers) เปน การเปลยี่ นการอานคาจากสเกลเล่อื น มาอานคา ที่ หนาปด นาฬิกา โดยการเล่ือนช้นิ สว นดวยเฟอ งสะพาน ตวั เลก็ คา ความละเอยี ด 1 ชอ งบนหนา ปดจะมีคา เทา กบั 0.01 มลิ ลเิ มตร เมื่อเลื่อนปากวดั ออก เขม็ จะ หมุน ครบ 1 รอบ ปากวดั จะเคล่ือนทเ่ี ทา กบั 1 มลิ ลิเมตรรปู ท่ี 4.4 เวอรเนียรค าลปิ เปอรแ บบนาฬกิ า

ใบเนอื้ หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนที่ : 4/19วิทยาลยั เทคนคิ ทาหลวงซิเมนตไทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชา งซอ มบาํ รุงเคร่อื งจักรกล เรือ่ ง : การวัดดว ยเวอรเนียรค าลปิ เปอร 3. เวอรเนยี รค าลิปเปอรแ บบดจิ ิตอล เปน เวอรเนยี ร สมยั ใหมระบบตัวเลขทไ่ี ดรับการพัฒนามาจากแบบ สเกล เวอรเ นียรแบบดิจิตอลนจี้ ะแสดงคา ของการวดั ออกมาเปนตวั เลขเพื่อ ทําใหการวัดมคี วามละเอียดสูง และมคี วามสะดวกในการอานคารปู ท่ี 4.5 เวอรเนียรคาลิปเปอรแบบดิจิตอล 4. เวอรเนยี รวัดความสูง (Vernier High Gauge) เปน เวอรเ นียรซง่ึ ไดร บั การออกแบบมาเพ่ือใชว ัดความสูง และขดี ทาํ เคร่ืองหมายบนชิ้นงาน มหี ลักและวิธกี าร อานเชนเดียวกบั เวอรเ นียรคาลิปเปอร ขนาดความสูงท่ี นิยมใชท้งั ระบบเมตรกิ และอังกฤษ คือ 300 มิลลเิ มตร ไปถงึ 1,000 มลิ ลเิ มตร และ10 นวิ้ ถึง 60 นวิ้รูปที่ 4.6 เวอรเนยี รวดั ความสงู 5. เวอรเ นยี รวัดความลกึ (Vernier Depth Gauge) จดุ ประสงคข องการใชเวอรเนียรวดั ลกึ เพ่อื ใชวัดความ ลึกของรเู จาะ ความลึกของบางาน รอง ลึกตา งระดบั การวดั สามารถอา นคาจากสเกลไดเชน เดียวกับการใช เวอรเ นยี รคาลปิ เปอร แตกตางกันท่ีการวัดสเกลหลักจะ เปน ตวั เคลอ่ื นที่ สวนสเกลเลอ่ื นจะอยกู บั ท่ีสามารถอา น คาไดอยางถูกตองแมนยํารูปที่ 4.7 เวอรเนยี รวดั ความลกึ

ใบเนอ้ื หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ท่ี : 5/19วทิ ยาลยั เทคนิคทา หลวงซิเมนตไ ทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชางซอมบํารงุ เครอื่ งจักรกล เร่อื ง : การวัดดว ยเวอรเนียรค าลิปเปอร 4.3 การใชงานของเวอรเนียรคาลิปเปอร (Vernier Caliper) 1) ใชวัดขนาดภายนอกชิ้นงาน กอ นวัดใหกางปากวดั ทง้ั คูกวางกวาความโตงานเล็กนอย แลวคอย ๆ บบี ปากวดั เลอ่ื นเขาจนปากวัดทง้ั คูสมั ผสั กับ ผิวงานรูปที่ 4.8 วัดขนาดภายนอกที่มา : ณรงค องอาจ ;2555 2) ใชวดั ความโตในชน้ิ งาน โดยใชเ ขี้ยวไขวสาํ หรบั วดั ในหรอื ปากวัดใน กอนวดั ให ปากวัดทง้ั คูแคบกวา ความโตในงานเล็กนอยแลว เล่ือน เข้ยี วไขวออกจากสมั ผสั ผิวงาน รปู ที่ 4.9 วัดขนาดภายในที่มา : ณรงค องอาจ ;2555 3) ใชว ดั ความลกึ ชิ้นงาน โดยใชก า นวัดลกึ กอนวดั ใหป ลายของกานวดั ลกึ อยเู หนอื ผวิ งานเล็กนอย แลวคอย ๆ เลอื่ นกานวัดลกึ ลงจนสมั ผัส ผวิ งานรปู ที่ 4.10 วัดความลกึ ชิ้นงานที่มา : ณรงค องอาจ ;2555

ใบเนอ้ื หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนที่ :6/19วทิ ยาลยั เทคนิคทาหลวงซเิ มนตไ ทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชา งซอ มบาํ รงุ เครือ่ งจักรกล เรอ่ื ง : การวัดดวยเวอรเ นียรคาลปิ เปอร4.4 หลกั การแบง สเกลและการอานคาเวอรเนยี รค าลปิ เปอรระบบเมตรกิ 1) หลักการแบงสเกลเวอรเนียรคาลิปเปอรคาความละเอียด 1/10 มิลลเิ มตร (0.1 มลิ ลเิ มตร)สามารถอา นคา ไดล ะเอยี ด 0.10 มลิ ลเิ มตร เชน 0.50 มิลลิเมตร , 10.30 มิลลเิ มตร ฯลฯ ซ่งึ วิธกี ารแบงคาความละเอยี ดบนสเกลเลอื่ นสามารถทําไดโดยแบง สเกลเลื่อนออกเปน 10 ชองเทากนั ในความยาว 9 มลิ ลิเมตร ของสเกลหลักเพราะฉะน้ัน 10 ชองสเกลเลอื่ น มีระยะทาง = 9 มลิ ลิเมตร 1 ชอ งสเกลเลอื่ น มรี ะยะทาง = 9 =0.90 มลิ ลิเมตร 10รปู ที่ 4.11 หลกั การแบงสเกลเวอรเนยี รคาลปิ เปอรคา ความละเอียด 1/10 มลิ ลิเมตร. (0.1 มิลลเิ มตร) ทม่ี า : ณรงค องอาจ ;2555ในขณะทป่ี ากวัดนอก ขีดสเกล 0 ของสเกลเลอื่ นจะอยูเย้ืองกบั ขดี สเกล 0 ของสเกลหลัก ดงั น้ีเลือ่ นขดี สเกลท่ี 1 ของสเกลเลื่อนตรงขีดสเกลที่ 1 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เย้อื งกนั = 1-0.90 = 0.10 มลิ ลิเมตรเลอื่ นขดี สเกลท่ี 2 ของสเกลเล่อื นตรงขดี สเกลท่ี 2 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เย้ืองกัน = 2-1.80 = 0.20 มิลลเิ มตรเลื่อนขดี สเกลที่ 3 ของสเกลเล่ือนตรงขีดสเกลที่ 3 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เย้อื งกนั = 3-2.70 = 0.30 มิลลิเมตรเลอื่ นขีดสเกลที่ 4 ของสเกลเลื่อนตรงขดี สเกลที่ 4 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เยือ้ งกนั = 4-3.60 = 0.40 มลิ ลเิ มตร

ใบเน้ือหา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ที่ : 7/19วทิ ยาลยั เทคนิคทา หลวงซิเมนตไทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชางซอ มบาํ รงุ เครอ่ื งจกั รกล เรือ่ ง : การวัดดว ยเวอรเนยี รค าลปิ เปอร (1) 20 30 ขั้นตอนการอานคา เวอรเ นยี รค าลปิ เปอรคา ความ 10 ละเอยี ด 1/10 มม. (0.1 มม.)10 ขัน้ ตอนที่ 1 อา นคาวดั ท่ีสเกลหลกั เปน มิลลเิ มตร โดย พิจารณาขดี 0 ของสเกลเลือ่ น เลอ่ื นมาเปนระยะทาง 05 เทา ใด จากรปู ท่ี 3.12 คาที่อานได = 10.0 มลิ ลเิ มตร (1)รปู ที่ 4.12 คาวดั ท่สี เกลหลักทีม่ า : ณรงค องอาจ ;255510 20 30 ขน้ั ตอนท่ี 2 อา นคา วดั ละเอียดที่สเกลเล่ือน โดย พจิ ารณาขีดใดของสเกลเลอื่ น ตรงกบั ขดี สเกลหลัก นนั่ 0 5 10 คอื ระยะท่สี เกลเลอ่ื นเย้ืองกับขีดสเกลหลัก จากรปู ที่ 3.13 คา ที่อานได = 0.30 มิลลเิ มตร (2) (2) รูปที่ 4.13 คาวัดละเอยี ดท่สี เกลเลอื่ น ทีม่ า : ณรงค องอาจ ;2555 (3) 30 จากรูปที่ 3.14 รวมคา ท่ีอานได (1)+(2) =(3) = 10.0 + 0.30 มลิ ลิเมตร10 20 = 10.30 มลิ ลิเมตร 0 5 10รปู ท่ี 4.14 ผลรวมคา ท่อี า นไดท่ีมา : ณรงค องอาจ ;2555

ใบเน้ือหา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ท่ี : 8/19วทิ ยาลยั เทคนิคทาหลวงซิเมนตไ ทยอนุสรณ แผนกวิชา ชา งซอมบํารงุ เคร่อื งจักรกล เร่อื ง : การวัดดวยเวอรเนียรคาลิปเปอร 2) หลกั การแบง สเกลเวอรเ นียรคาลปิ เปอรคา ความละเอยี ด 1/20 มม. (0.05 มม.)สามารถอานคา ไดล ะเอียด 0.05 มิลลเิ มตร เชน 8.20 มิลลเิ มตร , 15.05 มิลลเิ มตร ฯลฯ ซง่ึ วธิ กี ารแบงคาความละเอยี ดบนสเกลเลือ่ นสามารถทําไดโดยแบงสเกลเล่อื นออกเปน 20 ชอ งเทา กนั ในความยาว 19 มลิ ลิเมตร ของสเกลหลักเพราะฉะน้ัน 20 ชองสเกลเลอื่ น มีระยะทาง = 19 มิลลเิ มตร 1 ชอ งสเกลเลอื่ น มรี ะยะทาง = 19 =0.95 มิลลิเมตร 20 รูปที่ 4.15 หลกั การแบง สเกลเวอรเ นียรคาลิปเปอรคาความละเอยี ด 1/20 มลิ ลเิ มตร ท่ีมา : ณรงค องอาจ ;2555ในขณะท่ีปากวดั นอก ขีดสเกล 0 ของสเกลเลอื่ นจะอยูเยอ้ื งกับขดี สเกล 0 ของสเกลหลัก ดงั นี้ เลือ่ นขดี สเกลที่ 1 ของสเกลเลอื่ นตรงขีดสเกลที่ 1 ของสเกลหลกั ขีดสเกล 0 เยอื้ งกนั = 1-0.95 = 0.05 มิลลิเมตร เลื่อนขดี สเกลที่ 2 ของสเกลเลื่อนตรงขดี สเกลท่ี 2 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เยือ้ งกนั = 2-1.90 = 0.10 มิลลเิ มตร เล่อื นขีดสเกลที่ 3 ของสเกลเล่อื นตรงขดี สเกลท่ี 3 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เยอื้ งกัน = 3-2.85 = 0.15 มิลลเิ มตร เลอ่ื นขีดสเกลท่ี 20 ของสเกลเลอื่ นตรงขดี สเกลที่ 20 ของสเกลหลัก ขดี สเกล 0 เยอ้ื งกัน = 20-19.00 = 1.00 มิลลิเมตร

ใบเนื้อหา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ท่ี : 9/19วิทยาลยั เทคนิคทา หลวงซิเมนตไ ทยอนุสรณ แผนกวิชา ชางซอมบาํ รุงเคร่ืองจกั รกล เรอื่ ง : การวดั ดว ยเวอรเ นยี รค าลปิ เปอร ขีดสเกลเลือ่ น เล่อื นมาตรงกบั ขีดสเกลหลกั สามารถหาระยะทางท่ีขีดสเกล 0 ของสเกลทั้งสองเย้ืองกนัจากรูปท่ี 3.16 ขีดสเกล 8 ของสเกลท้ังสองตรงกนั ขีดสเกล 0 เยือ้ งกนั เทากับ 0.40 มิลลเิ มตร รปู ท่ี 4.16 ขดี สเกล 0 เยอ้ื งกนั เทากับ 0.40 มลิ ลิเมตร ท่มี า : ณรงค องอาจ ;2555จากรูป ขีดสเกล 15 ของสเกลทง้ั สองตรงกัน ขดี สเกล 0 เยือ้ งกันเทา กับ 0.75 มิลลเิ มตร รูปที่ 4.17 ขดี สเกล 0 เยอ้ื งกันเทากับ 0.75 มิลลิเมตร ทีม่ า : ณรงค องอาจ ;2555จากรูป ขีดสเกล 18 ของสเกลทั้งสองตรงกัน ขดี สเกล 0 เยอ้ื งกันเทากับ 0.90 มลิ ลเิ มตรรูปท่ี 4.18 ขีดสเกล 0 เยื้องกนั เทากบั 0.90 มิลลเิ มตร ทีม่ า : ณรงค องอาจ ;2555

ใบเน้ือหา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ท่ี : 10/19 วิทยาลยั เทคนิคทาหลวงซเิ มนตไทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชา งซอมบาํ รงุ เครอื่ งจักรกล เรื่อง : การวดั ดว ยเวอรเนยี รคาลิปเปอร ขั้นตอนการอา นคาเวอรเนยี รคาลปิ เปอรคา ความ(1) ละเอยี ด 1/20 มลิ ลิเมตร (0.05 มิลลเิ มตร)10 20 30 ขั้นตอนท่ี 1 อานคาวดั ทส่ี เกลหลกั เปนมลิ ลเิ มตร โดย พจิ ารณาขีด 0 ของสเกลเลือ่ น เล่อื นมาเปน ระยะทาง0 12 3 4 56 7 8 9 10 0.05 mm เทาใด จากรปู ท่ี 4.19 คาท่ีอานได = 11.0 มิลลเิ มตร (1) รูปที่ 4.19 คา วดั ท่ีสเกลหลัก ทีม่ า : ณรงค องอาจ ;2555 ข้นั ตอนท่ี 2 อา นคา วัดละเอยี ดทส่ี เกลเลือ่ น โดย พจิ ารณาขีด 0.10 , 0.20 , 0.30 , 0.40 ฯลฯ ของสเกล เลื่อน ตรงหรอื ใกลเคยี งกบั ขีดใดของสเกลหลักมากทสี่ ุด10 20 30 จากรปู ที่ 4.20 คาท่ีอา นไดใ กลเ คยี งทสี่ ดุ = 0.50 0 1 2 3 4 (25) 6 7 8 9 10 0.05 mm มลิ ลิเมตร (2)รูปที่ 4.20 คาวดั ละเอียดทสี่ เกลเลอื่ น 0.10-0.90 มิลลเิ มตร ที่มา : ณรงค องอาจ ;2555 ขนั้ ตอนท่ี 3 อานคา วัดละเอียด 0.05 มม.ทสี่ เกลเลื่อน โดยพิจารณาขดี ใดของสเกลเลอื่ น (0.05 ) ตรงกับสเกล หลกั10 20 30 จากรปู ที่ 4.21 คา ท่ีอานได = 0.05 มิลลเิ มตร (3) นําหมายเลข (1)+(2)+(3) = 11.0+0.50+0.050 12 3 4 5(3)6 7 8 9 10 0.05 mm =11.55 มลิ ลิเมตร รูปท่ี 4.21 อานคา วดั ละเอยี ด 0.05 มิลลิเมตร ที่มา : ณรงค องอาจ ;2555

ใบเนอ้ื หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนท่ี : 11/19วทิ ยาลยั เทคนิคทาหลวงซิเมนตไทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชา งซอมบาํ รุงเครอ่ื งจกั รกล เร่ือง : การวัดดว ยเวอรเนยี รค าลิปเปอร 3) หลกั การแบงสเกลเวอรเ นียรคาลิปเปอรคา ความละเอียด 1/50 มิลลเิ มตร (0.02 มิลลเิ มตร)สามารถอานคาไดละเอยี ด 0.02 มม. เชน 10.04 มิลลิเมตร , 15.22 มลิ ลเิ มตร ,35.68 มลิ ลิเมตรฯลฯ ซงึ่ วธิ ีการแบง คาความละเอียดบนสเกลเลอื่ นสามารถทาํ ไดโดยแบงสเกลเลื่อนออกเปน 50 ชอ งเทา กนั ในความยาว 49มิลลเิ มตร ของสเกลหลักเพราะฉะน้นั 50 ชองสเกลเลอ่ื น มีระยะทาง = 49 มิลลิเมตร 1 ชองสเกลเล่อื น มีระยะทาง = 49 =0.98 มลิ ลเิ มตร 500 10 20 30 40 50 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 รูปท่ี 4.22 หลักการแบงสเกลเวอรเนยี รคาลิปเปอรคา ความละเอยี ด 1/50 มลิ ลเิ มตร ที่มา : ณรงค องอาจ ;2555ในขณะท่ีปากวดั นอก ขดี สเกล 0 ของสเกลเล่ือนจะอยูเยอื้ งกับขดี สเกล 0 ของสเกลหลัก ดังน้ีเล่ือนขีดสเกลท่ี 1 ของสเกลเล่ือนตรงขดี สเกลที่ 1 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เยื้องกัน = 1-0.98 = 0.02 มิลลเิ มตรเล่ือนขดี สเกลที่ 2 ของสเกลเล่อื นตรงขีดสเกลที่ 2 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เย้ืองกนั = 2-2(0.98) = 0.04 มลิ ลเิ มตรเลื่อนขีดสเกลท่ี 3 ของสเกลเล่อื นตรงขดี สเกลท่ี 3 ของสเกลหลกั ขดี สเกล 0 เยอ้ื งกัน = 3-3(0.98) = 0.06 มิลลเิ มตรเล่ือนขีดสเกลท่ี 50 ของสเกลเล่อื นตรงขีดสเกลท่ี 50 ของสเกลหลัก ขีดสเกล 0 เยือ้ งกัน = 50-50(0.98) = 1.00 มลิ ลิเมตร

ใบเน้อื หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนท่ี : 12/19วทิ ยาลยั เทคนิคทา หลวงซเิ มนตไทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชางซอมบํารุงเคร่อื งจกั รกล เร่อื ง : การวัดดวยเวอรเ นยี รคาลปิ เปอรขดี สเกลเล่ือน เล่อื นมาตรงกับขีดสเกลหลกั สามารถหาระยะทางที่ขีดสเกล 0 ของสเกลทงั้ สองเยื้องกันจากรูป ขดี สเกล 21 ของสเกลทง้ั สองตรงกนั ขีดสเกล 0 เยอ้ื งกันเทากับ 0.42 มลิ ลิเมตร0 10 20 30 40 50 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 รปู ท่ี 4.23 ขดี สเกล 0 เยื้องกันเทา กบั 0.42 มลิ ลิเมตร ท่ีมา : ณรงค องอาจ ;2555จากรปู ขดี สเกล 34 ของสเกลทง้ั สองตรงกนั ขีดสเกล 0 เยื้องกนั เทากบั 0.68 มิลลเิ มตร 0 10 20 30 40 50 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 รปู ที่ 4.24 ขดี สเกล 0 เย้ืองกนั เทากับ 0.68 มลิ ลเิ มตร ท่มี า : ณรงค องอาจ ;2555จากรปู ขีดสเกล 45 ของสเกลทั้งสองตรงกัน ขีดสเกล 0 เยอ้ื งกนั เทากับ 0.90 มลิ ลเิ มตร 0 10 20 30 40 500 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10รปู ท่ี 4.25 ขีดสเกล 0 เยือ้ งกันเทา กบั 0.90 มลิ ลิเมตร ท่มี า : ณรงค องอาจ ;2555

ใบเนอื้ หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ที่ : 13/19 วทิ ยาลยั เทคนคิ ทาหลวงซเิ มนตไ ทยอนุสรณ แผนกวิชา ชางซอมบาํ รงุ เครือ่ งจกั รกล เรอ่ื ง : การวดั ดว ยเวอรเนียรคาลปิ เปอร(1) ข้นั ตอนการอานคาเวอรเนยี รค าลปิ เปอรคาความ ละเอยี ด 1/50 มิลลิเมตร (0.02 มิลลเิ มตร)10 20 30 40 50 80 ขน้ั ตอนที่ 1 อานคาวดั ทส่ี เกลหลกั เปน มลิ ลิเมตร โดย พจิ ารณาขีด 0 ของสเกลเล่ือน เล่อื นมาเปน ระยะทาง 0.02 mm เทาใด จากรูปท่ี 4.26 คา ท่ีอา นได = 8.0 มิลลเิ มตร(1)0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 รปู ที่ 4.26 คาวดั ท่ีสเกลหลัก ทมี่ า : ณรงค องอาจ ;255510 20 30 40 50 80 ขั้นตอนท่ี 2 อานคาวดั ละเอียดทส่ี เกลเลอ่ื น โดย พิจารณาขดี 0.10 , 0.20 , 0.30 , 0.40 ฯลฯ ของสเกล 0.02 mm เลื่อน ตรงหรือใกลเ คียงกบั ขีดใดของสเกลหลกั มากท่ีสุด จากรปู ที่ 4.27 คา ทอี่ า นไดใ กลเคียงทีส่ ุด = 0.600 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 มิลลเิ มตร(2)รปู ที่ 4.27 คา วดั ละเอยี ดท่สี เกลเลอ่ื น 0.10-0.90 มลิ ลเิ มตร10 20 30 40 50 80 ข้นั ตอนท่ี 3 อา นคา วัดละเอียด 0.02 มม.ท่สี เกลเลือ่ น โดยพิจารณาขีด ใดของสเกลเลือ่ น (0.02 , 0.04 , 0.06 0.02 mm , 0.08 ) ตรงกับสเกลหลกั จากรูปท่ี 4.28 คาท่ีอา นได = 0.08 มลิ ลิเมตร(3)0 1 2 3 4 5 6 (37) 8 9 10 นาํ หมายเลข (1)+(2)+(3) = 8.0+0.60+0.08 = 8.68 มิลลเิ มตรรูปที่ 4.28 อา นคาวดั ละเอยี ด 0.02 มิลลิเมตร

ใบเนื้อหา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนท่ี : 14/19วิทยาลยั เทคนิคทาหลวงซิเมนตไทยอนุสรณ แผนกวิชา ชา งซอ มบาํ รงุ เครือ่ งจกั รกล เร่ือง : การวัดดวยเวอรเ นยี รค าลปิ เปอร4.5 หลกั การแบงสเกลและการอานคา ระบบองั กฤษ 3.5.1 หลกั การแบงสเกลและการอา นคา ระบบอังกฤษ 1 นว้ิ 128 การอา นคา ความละเอยี ดระบบอังกฤษเปนการอานแบบเศษสว นน้วิ ซ่งึ วิธกี ารแบงคา ความละเอยี ดบนสเกล เล่อื น สามารถทําไดโ ดยแบง สเกลเล่ือนออกเปน 8 ชอ ง ในความยาว 7 นิ้ว ของสเกลหลัก 16 เพราะฉะนน้ั 8 ชอ ง สเกลเล่ือน มรี ะยะทาง = 7 นิว้ 16 1 ชองสเกลเลอ่ื น มีระยะทาง = 7 ÷ 1 = 7 นว้ิ 16 8 128 8 × 7 = 56 = 7 128 128 16 7 1 สเกลเลอ่ื น 80 128 128 401= 8 สเกลหลกั 116 128 7× 8 = 56 = 7 128 128 16 รปู ท่ี 4.29 หลกั การแบง สเกลและการอา นคาระบบอังกฤษ 1 น้วิ 128 ทมี่ า : ณรงค องอาจ ;2555เลื่อนขดี สเกลที่ 1 ของสเกลเล่อื นตรงขดี สเกลท่ี 1 ของขีดสเกลหลกั ขดี ของสเกล 0 เยอื้ งกัน = 1 − 7 = 1 น้ิว 16 128 128เลือ่ นขดี สเกลท่ี 8 ของสเกลเลื่อนตรงขีดสเกลที่ 8 ของขีดสเกลหลกั ขดี ของสเกล 0 เยอ้ื งกัน = 1 − 8(7) = 8 นิ้ว 2 128 128

ใบเนือ้ หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนที่ : 15/19วิทยาลยั เทคนิคทา หลวงซิเมนตไทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชา งซอมบํารุงเครอ่ื งจักรกล เรอ่ื ง : การวดั ดวยเวอรเนียรคาลปิ เปอร048 ข้ันตอนการอานคา เวอรเนียรค าลิปเปอรค า ความ ละเอยี ด 1 นิ้ว 1/128 in 1280 1 ข้ันตอนท่ี 1 อานคาวดั ทีส่ เกลเลื่อนท่ีขดี 0 ของสเกล (1) เลอ่ื นตรงกบั ขีดใดๆของสเกลหลกั จากรูป 4.30 คาทอี่ านได = 5 นว้ิ (1) 16 รูปที่ 4.30 การอานคา สเกลหลัก ขนั้ ตอนท่ี 2 อา นคา วดั ทส่ี เกลเล่ือน ดทู สี่ เกลเลอื่ นตรง ท่ีมา : ณรงค องอาจ ;2555 กบั ขดี ใดของสเกลหลกั จากรูป 4.31 คาที่อา นได = 3 นวิ้ (2) (2) 128 048 1/128 in01 รูปที่ 4.31 การอา นคาสเกลเลอ่ื น ขนั้ ตอนที่ 3 นาํ คาท่อี า นไดจ ากสเกลหลกั และสเกล ที่มา : ณรงค องอาจ ;2555 เลือ่ นมารวมกนั 048 คาทีอ่ านได = 5+ 3 1/128 in 16 12801 ทําสว นใหเ ทากนั =  5×8  + 3  16 × 8  128 รปู ที่ 4.32 การอานคาสเกลเลอื่ น ทมี่ า : ณรงค องอาจ ;2555 ขนาดที่อานได = 40 + 3 = 43 น้ิว 128 128 128

ใบเนอื้ หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผนที่ : 16/19วทิ ยาลยั เทคนิคทาหลวงซเิ มนตไทยอนุสรณ แผนกวิชา ชา งซอมบํารงุ เครื่องจักรกล เรอ่ื ง : การวดั ดว ยเวอรเ นียรคาลปิ เปอร3.5.2 หลกั การแบงสเกลและการอานคาระบบอังกฤษ 1 น้วิ 1000 การอา นคาความละเอียดระบบองั กฤษแบบทศนยิ มน้ิว สามารถอานไดละเอยี ด 0.001 นิว้ การแบง คาความละเอียดบนสเกลเล่ือน สามารถทาํ ไดโดยแบงสเกลเลอ่ื นออกเปน 25 ชอ ง ในความยาว 1.225 น้วิ ของสเกลหลัก เพราะฉะนน้ั 25 ชอง สเกลเล่ือน มรี ะยะทาง = 1.225 นิว้ 1 ชอ ง สเกลเลือ่ น มีระยะทาง = 1.225 = 0.049 น้วิ 250.001 นิ้ว สเกลเลอ่ื น0 5 10 15 20 250.001 นว้ิ 0 01.025 น2ิว้ 3 40.1005น้ิว 6 7สเกล8หลัก 9 1 1 2 รูปที่ 4.33 หลักการแบงสเกลระบบอังกฤษ 1 นว้ิ 1000 ทีม่ า : ณรงค องอาจ ;2555เล่อื นขีดสเกลที่ 1 ของสเกลเลื่อนตรงขดี สเกลที่ 2 ของขีดสเกลหลกั ขดี ของสเกล 0 เยื้องกนั = 0.050 – 0.049 = 0.001 นิ้วเลื่อนขดี สเกลที่ 2 ของสเกลเล่ือนตรงขีดสเกลท่ี 4 ของขีดสเกลหลกั ขดี ของสเกล 0 เย้อื งกัน = 0.100 – (2)0.049 = 0.002 นิว้เลอ่ื นขดี สเกลท่ี 25 ของสเกลเลื่อนตรงขดี สเกลที่ 50 ของขีดสเกลหลัก ขดี ของสเกล 0 เยอื้ งกัน = 1.250 – (25)0.049 = 0.025 นว้ิ

ใบเน้อื หา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ท่ี : 17/19 วิทยาลยั เทคนคิ ทาหลวงซิเมนตไ ทยอนสุ รณ แผนกวิชา ชา งซอมบํารุงเครอ่ื งจกั รกล เรือ่ ง : การวดั ดว ยเวอรเนียรคาลิปเปอร ข้นั ตอนการอานคาเวอรเนียรคาลปิ เปอร คาความ ละเอยี ด 1 น้วิ 0 5 10 15 20 25 1000 ขัน้ ตอนที่ 1 อา นคา วดั ท่ีสเกลทเ่ี ปนจํานวนเต็มของนว้ิ0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 1 เชน 0 , 1 , 2 , 3 ฯลฯ (1) จากรปู 4.34 คา ทอ่ี า นได = 0.000 นว้ิ (1) รูปท่ี 4.34 อา นคาวดั ทส่ี เกลที่เปน จํานวนเต็ม ท่ีมา : ณรงค องอาจ ;2555 ขัน้ ตอนที่ 2 อานคา วัดที่สเกลท่เี ปนทศนยิ มหลักของ นวิ้ เชน 0.100 , 0.200 ฯลฯ ทีข่ ีด 0 ของสเกลเล่อื น 0 5 10 15 20 25 ใกลเคียงกบั ขดี ใดของสเกลหลกั มากท่สี ดุ จากรูป 4.35 คา ท่ีอานได = 0.400 น้วิ (2)0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 11 ข้ันตอนท่ี 3 อานคา วดั ท่สี เกลท่ีเปนทศนิยมยอยของ (3) นว้ิ เชน 0.025 , 0.050 , 0.075 ฯลฯ ที่ขดี ของสเกล เล่อื นใกลเคยี งกบั ขีดใดของสเกลหลกั มากที่สุด (2) จากรปู ท่ี 4.35 คาที่อา นได = 0.025 นิว้ (3) รปู ท่ี 4.35 อา นคาวัด 0.100 และ 0.025 นิ้ว ทม่ี า : ณรงค องอาจ ;2555 ขนั้ ตอนท่ี 4 อา นคาวัดทส่ี เกลที่เปนทศนยิ มยอยของ จาํ นวน 0.025 เชน 0.001 , 0.002 ฯลฯ ทีข่ ดี ของ 0 5 10 15 20 25 สเกลเลอ่ื นตรงกับขดี ของสเกลหลกั0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 1 จากรูป 4.36 คา ที่อา นได = 0.006 นิ้ว (4) (4) นาํ คาท่ีอา นไดจ ากสเกลหลักและสเกลเลอ่ื นมารวมกนั (1)+(2)+(3)+(4) = 0.000+0.040+0.025+0.006 = 0.431 นิว้ รปู ท่ี 4.36 อานคา วดั 0.001 นว้ิ ทม่ี า : ณรงค องอาจ ;2555

ใบเนื้อหา บทท่ี : 4 (Information Sheet) แผน ที่ : 18/19วิทยาลยั เทคนิคทา หลวงซิเมนตไ ทยอนุสรณ แผนกวิชา ชา งซอ มบาํ รุงเคร่อื งจกั รกล เรอ่ื ง : การวัดดว ยเวอรเ นยี รคาลปิ เปอร 4.6 ข้ันตอนในการใชเวอรเนยี รค าลปิ เปอรในการวัด ขนาดงาน 3.6.1 ตรวจสอบเครอ่ื งมือวดั ดังน้ี ใชผ าเชด็ ทําความสะอาด ทุกช้นิ สว นของเวอรเนยี รคา ลิปเปอรกอนใชง านรูปท่ี 4.37 ใชผ า เชด็ ทําความสะอาด ทม่ี า : ณรงค องอาจ ;2555 ทดลองเลื่อนเวอรเนยี รค าลิปเปอรสเกลไป – มาเบา ๆ เพือ่ ตรวจสอบดวู าสามารถใชงานไดคลองตัวหรอื ไม รูปที่ 4.38 ทดลองเลื่อนเวอรเนียรค าลิปเปอร ท่ีมา : ณรงค องอาจ ;2555 ตรวจสอบความสมบูรณของปากโดยการสอ งดูแสงที่ ลอดจากปากจับนน้ั ทําโดยยกเวอรเ นยี รคาลิปเปอรขึน้ สอ งกบั แสงสวา งขณะท่ีปากจับทงั้ สอง เลอื่ นมาชดิ กัน ถาไมมีแสดงวา สามารถใชงานไดด ี กรณที แ่ี สงสวาง สามารถลอดผา นได แสดงวาปากวัดชาํ รดุ ไมควร นาํ มาใชว ัดขนาดรปู ท่ี 4.39 ตรวจสอบปากวดั ของเวอรเ นียรคาลปิ เปอร

ใบเนือ้ หา บทท่ี : 4 ( Information Sheet ) แผนท่ี : 19/19วทิ ยาลยั เทคนิคทา หลวงซเิ มนตไทยอนุสรณ แผนกวิชา ชางซอมบํารงุ เคร่อื งจักรกล เร่ือง : การวดั ดวยเวอรเนยี รค าลปิ เปอร 4.7 ขอควรระวังในการใชเวอรเนียรคาลิปเปอร 1. ตอ งทาํ ความสะอาดและลบคมช้ินงานกอนใช เคร่ืองมือวัดทุกครง้ั 2. ตรวจสอบความสมบูรณของปากเวอร เนียรคาลปิ เปอรกอ นวดั 3. อยา วดั ชนิ้ งานในขณะท่ีช้ินงานกําลงั หมนุ อยู 4. อยา วัดชนิ้ งานขณะทช่ี ิ้นงานยังรอนอยู 5. อยา เลือ่ นหรือลากปากวดั ไป – มาบน ชิ้นงานจะทาํ ใหปากของเวอรเนยี รค าลปิ เปอร สกึ ได 6. อยา ใชปากวดั นอกหรือปากวัดในขดี ขนาดงาน เวลารางแบบ หรือขณะวัดงาน 7. ทําความสะอาดและหลอ ลื่นเวอรเนยี ร คารล ปิ เปอรท ุกครั้งหลงั เลิกใชงาน 8. เกบ็ เวอรเนียรค าลปิ เปอรเขาที่เกบ็ ให เรยี บรอยหลังจากใชงาน