คู่มือคำศัพท์ภาษาถิ่นใต้ ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี

ช่ือ..............................นามสกุล........................... 4ช้นั ประถมศึกษาปที ่ี

1 คำนำ ภาษาไทยเป็นเครื่องมือสื่อสารของคนในชาติ เราใช้ภาษาไทยสื่อความเข้าใจ ซึ่งกันและกัน ใช้ภาษาประกอบกิจกรรมงานต่าง ๆ ทั้งที่เป็นส่วนตัว ครอบครัว สังคมและประเทศชาติ เป็นเครื่องมือในการเรียนรู้ การบันทึกเรื่องราวจากอดีตถึง ปัจจุบัน ดังนั้นการเรียนการสอนภาษาไทย จึงต้องสอนเพื่อเป็นการส่ือสารให้มีนิสัย รักการอ่าน การเขียน ท่ีจะแสวงหาความรู้และประสบการณ์ต่อไป คู่มือคำศัพท์ภาษาถิ่นใต้ ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัด สุราษฎร์ธานี ช้ันประถมศึกษาปีที่ 4 ที่จัดทำขึ้น ผู้เขียนได้ศึกษาแนวทางในการจัดทำ สาระที่ 4 หลักการใช้ภาษาไทย ซึ่งเป็นเนื้อหาส่วนหนึ่งตามมาตรฐานการเรียนรู้ กลุม่ สาระการเรียนร้ภู าษาไทย ผู้จัดทำหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคู่มือคำศัพท์เล่มนี้จะเป็นนวัตกรรมอย่างหนึ่ง ที่จะช่วยส่งเสริมให้ผู้เรียนได้ทำการฝึกฝนจนเกิดความชำนาญในการใช้ภาษา อันจะนำไปสู่การพัฒนาตนให้เกิดประโยชน์ในการดำรงชีวิตประจำวันได้ อติยา เพชรสวุ รรณ คูม่ อื คำศพั ท์ภาษาถิน่ ใต้

สารบญั 2 คำนำ หน้า สารบญั 1 คำชีแ้ จงสำหรับครู 2 คำชแี้ จงสำหรับนกั เรยี น 3 สาระการเรียนรู้ 4 จุดประสงคก์ ารเรยี นรู้ 5 คำศัพท์หมวดพชื 5 คำศัพท์หมวดอาหาร 6 คำศัพท์หมวดเครอ่ื งใช้ 9 คำศพั ทห์ มวดคำนาม 11 คำศพั ทห์ มวดคำสรรพนาม 12 คำศพั ท์หมวดคำกริยา 13 คำศัพทห์ มวดคำวิเศษณ์ 14 คำศัพทห์ มวดคำขยายหรือกลุ่มคำ 15 บคุ ลานกุ รม 16 17 ค่มู ือคำศัพท์ภาษาถ่นิ ใต้

3 คำชแ้ี จงสำหรบั ครูผสู้ อน คู่มือคำศัพท์ภาษาถิ่นใต้ ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัด สุราษฎรธ์ านี สำหรับนักเรียนชน้ั ประถมศกึ ษาปีที่ 4 เปน็ ค่มู อื ท่ีพัฒนาข้นึ เพื่อให้ครูและ นกั เรยี นสามารถนำเน้อื หาในคู่มอื นี้ไปให้ร่วมกบั การจดั การเรยี นร้ไู ดส้ ะดวก รวดเรว็ งา่ ยต่อ การเรยี นรู้ ครผู ูส้ อนควรดำเนินการ ดังนี้ 1. เตรียมศึกษาแผนการจัดการเรียนรู้และคู่มือคำศัพท์ภาษาถิ่นใต้ ตำบล ตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี สำหรับนักเรียน ช้นั ประถมศึกษาปที ่ี 4 ก่อนทจ่ี ะจัดกิจกรรมการเรยี นรู้ 2. อธิบายให้นักเรียนทราบจุดประสงค์การเรียนรู้ของการใช้คู่มือคำศัพท์ ภาษาถิ่นใต้ ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี สำหรับ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เพื่อนักเรียนจะได้รับประโยชน์สูงสุดจากการเรียน โดยใช้คู่มอื คำศัพท์ภาษาถ่ินใต้ 3. ตระหนักเสมอว่าในการทำกิจกรรมควรให้นักเรียนได้มีส่วนร่วมมากที่สุด เช่น ไดล้ งมือบนั ทกึ คะแนนและการเปรยี บเทยี บพัฒนาการของตนเอง 4. ให้นักเรียนอ่านและปฏิบัติตามคำแนะนำสำหรับนักเรียนในหน้าถัดไป โดยครูเป็นผูใ้ หค้ ำปรึกษา คมู่ ือคำศัพท์ภาษาถนิ่ ใต้

4 คำชแี้ จงสำหรบั นกั เรยี น คู่มือคำศัพท์ภาษาถิ่นใต้ ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัด สุราษฎร์ธานี สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 นี้ ให้นักเรียนอ่านคำแนะนำ การใชแ้ ละการปฏิบตั ติ ามขั้นตอน ดงั นี้ 1. อ่านจดุ ประสงคก์ ารเรียนรู้ 2. อ่านคำแนะนำการใช้คู่มือคำศัพท์ภาษาถิ่นใต้ ตำบลตะเคียนทอง อำเภอ กาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ให้เข้าใจ ตามข้ันตอน 3. ศึกษาคำศัพท์ภาษาถิ่นใตใ้ ห้ครบทั้ง 8 หมวด ได้แก่ หมวดพืช หมวดอาหาร หมวดเครื่องใช้ หมวดคำนาม หมวดคำสรรพนาม หมวดคำกริยา หมวดคำวิเศษณ์ และหมวดคำขยายหรือกลมุ่ คำ ค่มู ือคำศพั ทภ์ าษาถิ่นใต้

5 คมู่ อื คำศพั ทภ์ าษาถน่ิ ใต้ ตำบลตะเคยี นทอง อำเภอกาญจนดษิ ฐ์ จงั หวดั สรุ าษฎรธ์ านี สำหรบั นกั เรยี นชน้ั ประถมศกึ ษาปที ี่ 4 สาระการเรยี นรู้ สาระท่ี 4 หลักการใช้ภาษาไทย มาตรฐานการเรียนรู้ ท 4.1 เข้าใจธรรมชาติของภาษาและหลักภาษาไทย การเปลี่ยนแปลงของภาษาและพลังของภาษา ภูมิปัญญาทางภาษา และรักษา ภาษาไทยไวเ้ ปน็ สมบตั ิของชาติ ตวั ชี้วัด ป.4/7 เปรยี บเทียบภาษาไทยมาตรฐานกับภาษาถน่ิ ได้ จดุ ประสงคก์ ารเรยี นรู้ 1. นกั เรยี นบอกความหมายของภาษาถ่ินใต้ได้ (K) 2. นักเรยี นเปรียบเทยี บภาษาไทยมาตรฐานกับภาษาถิ่นใต้ไดถ้ กู ต้อง (P) 3. นักเรยี นเห็นความสำคัญของการศึกษาเร่อื ง ภาษาถนิ่ ใต้ (A) คูม่ อื คำศัพทภ์ าษาถน่ิ ใต้

6 1 หมวดพืช ท่ี ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถนิ่ ใต้ ความหมาย 1. พริกขห้ี นู ดีปลี มีลักษณะเป็นไม้ต้น ความสูง 30 - 120 ซม. ใบมีลักษณะแบนและเรียบมัน ผลมีขนาดเล็กเรียวยาว ประมาณ 2 - 3 ซม. เมื่อดิบผลมีสีเขียวเข้ม เมื่อสุกจะค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง มีรสเผ็ดจัด นิยมใช้ เป็นสว่ นประกอบในอาหาร 2. ตะลิงปลงิ ม็องแมง็ เป็นไม้ยืนต้น สูงได้ถึง 15 เมตร ออกผลตามกิ่งก้าน และลำต้นเป็นพวงแน่นและสวยงาม จึงเป็นที่นิยมปลูก ทวั่ ไป นอกจากน้ีผลยงั สามารถใช้บรโิ ภค ตะลิงปลิง 3. มะมว่ งหมิ พานต์ มว่ งเล็ดลอ่ มะม่วงหิมพานต์เป็นไม้ไม่ผลัดใบ ลำต้นมีความสูง 10 - 12 ม. ต้นเตี้ย สยายกิ่งก้านไม่สม่ำเสมอ ใบจัดเรียงเป็นแบบเกลียว ผิวมันลื่น รูปโค้งจนถึงรูปไข่ ความยาว 4 – 2 ซม. และกว้าง 2 – 1 ซม. ขอบใบ เรียบ ส่วนดอกนั้นเกิดจาก ที่ยาวถึง 26 ซม. แต่ละ ดอกตอนแรกมีสีเขียวซีด จากนั้นสีสดเป็นแดงจัด มี 5 กลบี ปลายแหลม เรยี ว ยาว 7 - 15 มม. 4. ฟกั ทอง น้ำเต้า เป็นพืชชนิดหนึ่ง ใช้ทำได้ทั้งอาหารคาว ของหวาน และเป็นอาหารว่างได้ด้วย ปกติฟักทองเมื่อแก่จัดจะมีสี เหลืองอมส้ม เป็นพืชมีเถา ปลูกได้ทั่วไปทั้งในเขตร้อน และเขตหนาว ในทางพฤกษศาสตร์ จัดอยู่ในสกุล Cucurbita วงศ์ Cucurbitaceae เป็นพืชที่มีถิ่น กำเนิดในทวีปอเมรกิ า และแพร่กระจายไปท่วั โลก

7 1 หมวดพชื (ตอ่ ) ที่ ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถนิ่ ใต้ ความหมาย 5. ฝรงั่ ย่าหมู เป็นไม้ตน้ ขนาดเล็กถงึ ขนาดกลาง ในวงศ์ Myrtaceae ฝรั่งเป็นพืชที่มีจุดกำเนิดอยู่ในอเมริกากลางและหมู่เกาะ อินดสี ตต์ ะวนั ตก หลักฐานทางโบราณคดใี นเปรูชี้ให้เห็น ว่า มีฝรั่งมาตั้งแต่ 800 ปีก่อนคริสตกาล พ่อค้า ชาวสเปนและโปรตุเกสเป็นผู้นำผลไม้ชนิดนี้ไปยังถ่ิน ต่าง ๆ ทั่วโลก เข้ามาถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เม่อื ราวครสิ ตศ์ ตวรรษท่ี 17 6. กระถนิ ตอเบา เป็นไม้พุ่ม ใบประกอบ ดอกช่อ ดอกย่อยเป็นดอก สมบูรณ์เพศ ผลเป็นฝักแบน ยอดอ่อน ช่อดอกและ ฝกั ออ่ น ชาวกะเหร่ยี งกนิ สดกบั นำ้ พรกิ เมลด็ ในฝักแก่ กนิ สดหรอื ลวกกนิ กบั น้ำพรกิ ใบตม้ ให้หมกู ิน 7. ขนุน หนุน ขนุนเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ อยู่ในวงศ์เดียวกับสาเก สูง 15 - 30 เมตร ลำต้นและกิ่งเมื่อมีบาดแผลจะมี นำ้ ยางสขี าวขน้ คล้ายนำ้ นมไหล ใบเดีย่ ว เรียงสลับ แผ่น ใบรูปรี ขนาดกว้าง 5 - 8 ซม. ยาว 10 - 15 ซม. ปลายใบทู่ถึงแหลม โคนใบมน ผิวในด้านบน สีเขียวเข้ม เปน็ มนั เนื้อใบหนา 8. ชะอม ยอดอม เป็นพืชยื่นต้น ใช้ใบแก่และอ่อน เป็นสมุนไพร ของไทย ลำต้นของชะอมมีหนาม ใบมีขนาดเล็กและมีกลิ่นฉุน ใบอ่อนของชะอมหรือส่วนยอดของใบสามารถนำมา รบั ประทานได้

8 1 หมวดพชื (ตอ่ ) ที่ ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถน่ิ ใต้ ความหมาย 9. ถั่วลิสง ถั่วใต้ดิน จัดเป็นพืชตระกูลถั่ว รสหวาน ช่วยบำรุงปอดและ กระเพาะอาหาร แก้ไอ ขับปัสสาวะ กระตุ้นน้ำนม เหมาะกับผูท้ ่ีมอี าการไอแหง้ รา่ งกายออ่ นแอ 10. ผกั โขม ผักขม ผักโขมจะขึ้นอยู่ทั่วไปตามแหล่งธรรมชาติ เช่น ป่าละเมาะ ริมทาง ชายป่าที่รกร้าง เป็นต้น และยัง ขึ้นเป็นวัชพืชในบริเวณสวนผัก สวนผลไม้ ไร่นาของ ชาวบ้าน ผักโขมเป็นพืชที่ขึน้ ง่ายชาวบ้านจึงมักเกบ็ มา บรโิ ภคในช่วงหน้าฝน

9 2 หมวดอาหาร ท่ี ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถน่ิ ใต้ ความหมาย 1. แกงเหลือง แกงสม้ แกงชนิดหนึ่งรสเปรี้ยวเผ็ด น้ำพริกแกงไม่ใส่เครื่องเทศ ใช้ผักหรือผลไม้แกงกับกุ้งหรือปลาปรุงรสเปรี้ยวด้วย นำ้ มะขามเปียกมะนาว 2. ปาทอ่ งโก๋ กล้วยชอ็ ก ของกินชนิดหนึ่งของจีนทำด้วยแป้งสาลีตัดเป็นท่อน ๆ แล้วจับติดกันเป็นคู่ นำไปทอดน้ำมันให้พอง, คนจีน เรียกวา่ อวิ้ จาก๊วย 3. นำ้ พรกิ น้ำชุบ อาหารชนิดหนึ่ง ปรุงด้วยกะปิ พริกขี้หนู กระเทียม มะนาว เป็นต้น 4. แกงไตปลา แกง๋ ขี้ปลา ไตปลาที่เป็นเครื่องจิ้มคล้ายน้ำพริกของทางภาคกลาง หรือแกงพงุ ปลาทีเ่ ป็นอาหารทีม่ ีชื่อเสยี งของจังหวดั พัทลุง 5. ขนมจนี หนมจีน อาหารคาวทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหมัก ลักษณะเป็นเส้น กลมยาว ๆ สขี าวคลา้ ยเส้นหม่ี กินกบั น้ำยา น้ำพริก แกงเขยี วหวาน นำ้ เง้ยี ว เป็นตน้ 6. ไก่ต้มขม้นิ ไก่ตม้ ขมี้ ้ิน ไก่ต้มขมิ้นไก่ต้มขมิ้น เป็นเมนูอาหารพื้นบ้านทาง ภาคใต้ รสชาติจดั จ้าน เปรี้ยวนำจากส้มแขก ตัดด้วย กลิ่นสมุนไพรประเภท ขมิ้น ข่า ตะไคร้ และใบ มะกรดู รสชาติคล้าย ๆ ต้มยำ 7. ขนมรังผง้ึ หนมรงั ผ้ึง ขนมทำด้วยแป้งสาลี ไข่ น้ำตาล นม ตีให้เข้ากัน ใส่ พิมพ์สองฝา ผิงไฟกลับไปกลับมาจนสุก เมื่อแกะออก มีลักษณะกลมและมีรอยบุ๋มทั้งสองด้านคล้ายรังผึ้ง, ขนมไข่ หรือ ขนมรู ๆ

10 2 หมวดอาหาร (ตอ่ ) ที่ ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถนิ่ ใต้ ความหมาย 8. ข้าวคลกุ กะปิ ข้าวผัดเคย ข้าวสุกคลุกกับกะปิ มักใส่กุ้งแห้ง มะม่วงดิบซอย มีไข่ กลอกเป็นแผ่น บาง ๆ หั่นฝอยโรยหน้า เป็นต้น มีหมหู วานเปน็ เคร่อื งเคียง 9. ต้มจืดวนุ้ เสน้ แกงจดื วุ้นเส้น ต้มจืดวุ้นเส้นใส่หมูสับ เวลาต้มวุ้นเส้นต้องใส่ใจระวัง อยา่ ให้วุ้นเสน้ อืด 10. ผดั สะตอ ผดั๊ หลูกตอ ผักพื้นบ้านสัญลกั ษณ์ของชาวใต้ทีไ่ ด้รับความนิยมอย่าง แพร่หลาย สะตอเป็นผักที่มีรสชาติและกลิ่นที่เป็น เอกลักษณ์เฉพาะ ชาวใต้นิยมนําสะตอมารับประทาน เป็นผกั สด

11 3 หมวดเครอ่ื งใช้ ท่ี ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถน่ิ ใต้ ความหมาย 1. ตะปู ตาปู ใช้ในการกอ่ สร้าง 2. ไฟแช็ก แหล็กไฟ อุปกรณ์จุดไฟ 3. รถจักรยาน รถถบี อุปกรณ์ใช้ในการเดินทาง 4. สรอ้ ยคอ สายคอ เครื่องประดับท่ีใช้สวมใส่คอ 5. สรอ้ ยขอ้ มอื สายมือ เคร่ืองประดบั ทใ่ี ช้สวมใส่มือ 6. เขียง ดานเฉยี ง เขยี งท่ใี ช้ ไว้สบั ไก่ หน่ั ผกั 7. ตะหลิว ตาหลิ้ว เครื่องมือทำด้วยเหล็ก ใช้แซะหรือตักของที่ทอดหรือ ผัดในกระทะ 8. กะละมงั โคม ภาชนะที่มีรูปร่างคล้ายอ่างรูปวงกลมขนาดใหญ่และ ลกึ 9. กระต่ายขูดมะพรา้ ว เหล็กขดู เป็นเครื่องมือสำหรับขูดมะพร้าวที่ยังไม่ได้กะเทาะ เปลือกออก 10. อัง้ โล่ องั เหลา ใชส้ ำหรับหงุ ต้ม

12 4 หมวดคำนาม ที่ ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถน่ิ ใต้ ความหมาย 1. ผู้ชาย บ่าว มนษุ ย์เพศชาย ปกติคาํ นส้ี งวนไว้สำหรบั ผู้ใหญ่ทเ่ี ปน็ ชาย 2. ผหู้ ญิง สาว คนที่มีมดลูก 3. วัว ววั ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bos taurus ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ ลําตัวมีสีต่าง ๆ เช่น น้ำตาลแดง น้ำตาลนวล ขาว ดำ เขาสั้นโค้งข้ึน ยื่นไปข้างหน้าเล็กน้อย ใต้คอมีเหนียงคอเป็นแถบลง ไปถงึ อก ขนปลายหางเป็นพู่, โคกเ็ รยี ก, งวั 4. ปู่ โป่ พ่อของพ่อ, สามีของย่า, ญาติผู้ชายหรือชายที่อายุ รนุ่ ราวคราวเดียวกบั ปู่ 5. ยาย แม่เฒา่ แมข่ องพอ่ , เมียของปูุ 6. ตา พ่อเฒ่า พอ่ ของแม่, สามขี องยาย 7. รถมอเตอร์ไซค์ รถเครอ่ื ง ยานพาหนะสองล้อที่ใช้เครื่องยนต์หรือมอเตอร์ ในการขับเคลื่อนประเภทของจักรยานยนต์ขึ้นอยู่กับ ลกั ษณะการออกแบบใชง้ าน 8. แมลง แมง ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เมื่อร่างกายเจริญเติบโตเป็น ตัวเต็มวัยแล้วจะแบ่งออกเป็น 3 ส่วนเห็นได้ชัดเจน ได้แก่ หัว อก และท้อง มี 6 ขา มีปีก 1 หรือ 2 คู่ หรือไม่มีปีก เป็นสัตว์ที่มีชนิดและปริมาณมากที่สุดใน โลก, มักเรียกสับสนกบั แมงซงึ่ มี 8 ขา 9. บ้าน เรอื น ท่ีอย่อู าศยั , สงิ่ ปลูกสร้างสำหรบั อย่อู าศยั 10. กระดาษ ดา๋ ด วัตถุเป็นแผ่นบาง ๆ ใช้เขียน หรือพิมพ์หนังสือหรือ ห่อของ

13 5 หมวดคำสรรพนาม ที่ ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถนิ่ ใต้ ความหมาย 1. ผม ผม้ ใชเ้ รียกตนเอง 2. ฉนั ฉาน, ฉา้ น ใชเ้ รยี กตนเอง 3. เธอ สู้ ใชก้ ลา่ วถึงผูฟ้ ัง 4. เขา เค้า ใชเ้ รียกคนอน่ื 5. คณุ เตน้ิ , เตนิ ใชเ้ รียกผ้ทู ีอ่ าวโุ สกว่า 6. นอ้ ง หน่อง เปน็ คาํ เรยี กน้อง 7. ฉัน หนยุ่ เปน็ คําใช้แทนตวั เองเวลาพูด 8. ลูก โลก บุตร 9. พวกเรา โหม๋เรา,พวกเรา การพดู ถึงบคุ คลหลายคน ๆ 10. นอ้ งสะใภ้ น้องพ่าย เป็นการเรยี กแทนช่ือ การได้นอ้ งสาวเข้ามาเพม่ิ ในบา้ น

14 6 หมวดคำกรยิ า ที่ ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถน่ิ ใต้ ความหมาย 1. กระเถบิ ถด ขยบั ก้นเลือ่ นไปในขณะท่ีนั่ง 2. กลบั กลับ ตรงกนั ขา้ มกบั ภาวะเดิมหรอื ทศิ ทางเดมิ 3. กลัว ข้ขี ลาด รสู้ ึกไม่อยากประสบส่ิงทไ่ี ม่ดแี กต่ ัว 4. โกรธ หวบิ ข่นุ เคอื งใจอย่างแรง, ไมพ่ อใจอยา่ งรนุ แรง 5. โกหก ขห้ี ก๊ จงใจกล่าวคำที่ไม่จรงิ , พูดปด, พูดเท็จ 6. ขโมย ลัก ลอบทำสง่ิ ท่ตี นไมม่ ีสิทธห์ิ รือไม่ได้รับอนุญาต 7. ง่วง หา๊ วนอน อาการทรี่ ่างกายอยากนอน 8. ทง้ิ ทมุ่ ทำใหส้ ง่ิ ใดสิ่งหน่ึงท่ถี อื อยูห่ ลุดจากมือด้วยอาการต่าง ๆ 9. รบี แขบ อาการท่ีทำอยา่ งใดอยา่ งหน่งึ อย่างรวดเร็ว 10. ลื่น หราด เคลื่อนไปได้คล่องบนพื้นเรียบมัน หรือพื้นเรียบที่มี น้ำตก

15 7 หมวดคำวิเศษณ์ ท่ี ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถน่ิ ใต้ ความหมาย 1. เยอะแยะ กะลยุ มากมาย, เตม็ ไปหมด 2. ทุกข,์ ลำบาก เสดสา ไมส่ บายใจ 3. อรอ่ ย หรอย อร่อย 4. ไมท่ ราบ ไม่รู้ ไม่ทราบ 5. อาการบ้าจ้ี ลาต้า อาการบ้าจ้ี 6. ขว้าง ลิว, ซัด ขวา้ งออกไป 7. ประจำ อาโหยะ ทำบอ่ ย ๆ 8. เลอะเทอะ ซอกปร็อก, เลอะเทอะ สกปรก เหลียนเฉยี น 9. ด้ือรัน้ ด้ือ ไม่เช่ือฟัง 10. สะใจดี ได้แรงอก เกิดอาการพึงพอใจ

16 8 หมวดคำขยายหรอื กลมุ่ คำ ที่ ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาถน่ิ ใต้ ความหมาย 1. ใกล้ ๆ แค่ ๆ ไม่ห่าง, ไม่ไกล, อยไู่ มห่ า่ ง 2. เล็ก เอยี ด มีขนาดไมใ่ หญ่ไม่โต 3. ตอนเชา้ หวั เช้า เวลา 06 : 00 – 09 : 00 น. เม่อื พระอาทติ ย์ ขน้ึ แดดออก 4. ใหญ่ เติบ โต ไมเ่ ล็ก, มหึมา, มโหฬาร 5. หิวจดั เนือย อยากอาหาร, อยากกินข้าวอยากดม่ื น้ำ 6. ดงั ฉาว สง่ เสียง, ตะโกน 7. สับสน ลอ๊ งฉอ๊ ง ปะปนกนั จนยุ่งเหยงิ , วุ่นวายไมม่ ีระเบียบ 8. ใกล้ค่ำ หวนั มุ้งมง้ิ ช่วงเวลาใกล้พระอาทิตยต์ ก 9. ชว่ งบา่ ย หวันบ่าย ช่วงเวลาหลังเที่ยงถงึ เย็น 10. หมด เหม็ด, หมด ไรส้ ้นิ , ไม่มี, ไม่เหลือ,จบ, ส้นิ สดุ , ยุติ

17 บคุ ลานกุ รม นางสมใจ แพเรือง (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขที่ 52/1 หมู่ที่ 2 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เม่ือวันท่ี 2 กุมภาพันธ์ 2565. นางสาวช่อทิพย์ สามาอาพัด (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขที่ 72 หมู่ท่ี 5 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวันที่ 5 กมุ ภาพันธ์ 2565. นางสาวญานิกา เหล่าโกทา (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขที่ 63/3 หมู่ท่ี 4 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เม่ือวนั ที่ 5 กุมภาพันธ์ 2565. นางสาวปิยธิดา เด็ดรักษ์ทิพย์ (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขที่ 26 หมู่ท่ี 3 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวนั ที่ 4 กุมภาพนั ธ์ 2565. นางสาวพรพิมล บุญมา (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขท่ี 46/3 หมู่ที่ 1 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวนั ที่ 4 กุมภาพนั ธ์ 2565. นางสาวพัชรา สหะกุล (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขท่ี 25/1 หมู่ที่ 2 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ ธานี เมอื่ วนั ที่ 2 กมุ ภาพนั ธ์ 2565. นางสาวศุภลักษณ์ บุญคง (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขท่ี 152 หมู่ท่ี 6 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวันท่ี 5 กุมภาพันธ์ 2565. นางสาวสุธาสินี อ่อนทอง (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขที่ 115 หมู่ที่ 5 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร ์ธา นี เมอ่ื วนั ท่ี 5 กมุ ภาพันธ์ 2565. นางสาวสุพรรณี จิตร์สุคนธ์ (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขท่ี 152 หมู่ที่ 4 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวันที่ 5 กมุ ภาพนั ธ์ 2565.

18 นางสุพรรณี สุทธิเนียม (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขท่ี 20/5 หมู่ที่ 7 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวนั ท่ี 2 กมุ ภาพนั ธ์ 2565. นายธีรพงศ์ อุดมญาติ (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขที่ 39 หมู่ท่ี 3 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมือ่ วนั ท่ี 4 กุมภาพนั ธ์ 2565. นายสมเกียรติ สุขมณี (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขที่ 76 หมู่ท่ี 6 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวันท่ี 5 กุมภาพนั ธ์ 2565. นายสิทธิศักดิ์ กิ้มหยก (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขที่ 8/2 หมู่ท่ี 1 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมอ่ื วนั ท่ี 4 กมุ ภาพนั ธ์ 2565. นายสุพรรณ เสทิน (ผู้ให้สัมภาษณ์) ปนัดดา ยมรัตน์ (ผู้สัมภาษณ์) ณ บ้านเลขท่ี 60 หมู่ท่ี 7 ตำบลตะเคียนทอง อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เม่ือวนั ที่ 5 กุมภาพันธ์ 2565.